Ζώα

   “Ο μεγάλος χνουδωτός”, το παραμύθι της Γιολάντας Τσορώνη-Γεωργιάδη, αποτέλεσε την αφόρμηση, για να ασχοληθούμε με τα ζώα των πόλων. Είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα,  καθώς οι πρότερες γνώσεις των παιδιών εντοπίζονται, μόνο, στην αναγνώριση κάποιων από αυτά τα ζώα. Έτσι, αναζητήσαμε πληροφορίες από το διαδίκτυο, μάθαμε ποια ζώα ζουν στους πόλους και φτιάξαμε εννοιολογικό χάρτη, γνωρίσαμε τους κατοίκους της περιοχής και μάθαμε πώς επιβιώνουν, ανακαλύψαμε μύθους της περιοχής, όπως “το κοράκι που φέρνει το φως της ημέρας” και επιπλέον, γίναμε μικροί ερευνητές και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε με ποιο τρόπο σχηματοποιείται το εκπληκτικό φαινόμενο, που ονομάζεται Βόρειο Σέλας και είναι ορατό μόνο στους πόλους της Γης.

Εντυπωσιασμένοι, αποφασίσαμε να φτιάξουμε το σκηνικό του “Μεγάλου Χνουδωτού”, για να παίξουμε με την ιστορία. Ξεκινήσαμε λοιπόν με ένα κομμάτι φελιζόλ, λίγο σύρμα,  ατλακόλα και απλό χαρτί.

Οι ήρωες του παραμυθιού έχουν ζωγραφιστεί από τα παιδιά και έχουν καρφωθεί στο φελιζόλ, με συρματάκι πίπας, που είναι στερεωμένο στο πίσω μέρος της κάθε φιγούρας.

   Ο μεγάλος χνουδωτός μας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε και για τα επίθετα. Κι έτσι, αφού συζητήσαμε στην ολομέλεια, δώσαμε μερικά καινούρια επίθετα, στην καλόκαρδη πολική αρκούδα, τα οποία δουλέψαμε με κάθε φωνούλα ξεχωριστά, για να σχηματίσουμε και να γράψουμε τις λέξεις .

Συνεχίσαμε την 🙂 βιβλιοφαγία μας, με το αγαπημένο “Μεγάλο κόλπο του Φρέντυ” και αφού απολαύσαμε την ιστορία, φτιάξαμε την τροφική αλυσίδα των ζωντανών οργανισμών στους πόλους

Και ολοκληρώσαμε με τον Οδυσσέα, στο  “ένας πιγκουίνος….όχι και τόσο τέλειος”, που μας έκανε να χαμογελάσουμε, να παίξουμε μαζί του, να μιμηθούμε τις φιγούρες του στον πάγο και να ευχαριστηθούμε που ο καθένας μας είναι τόσο μοναδικός, ξεχωριστός και αστείος, όσο και ο αγαπημένος μας πιγκουίνος.

Και το ταξίδι μας, μέσα από τα βιβλία των αγαπημένων μας συγγραφέων, θα συνεχιστεί, για να γνωρίσουμε ζωάκια και σε άλλα σημεία του πλανήτη!!!

Για να διαβάσεις το άρθρο, πάτησε το σύνδεσμο : Στο δάσος με τις κουκουβάγιες
Καλή περιήγηση

,

   Μιλώντας για το σκυλάκι, διαβάσαμε το βιβλίο “Ένα κουτάβι νοιώθει μοναξιά”του Ευγ.Τριβιζά. Όμως, όπως είπαν και τα παιδιά “υπάρχουν σκυλάκια, κυρία, που δεν έχουν να φάνε!”. Είναι μια πραγματικότητα που συναντάμε, συχνά, στους δρόμους και τα παιδιά περιέγραψαν με πολύ γλαφυρό τρόπο. Μάθαμε και την καινούρια λέξη : “αδέσποτα”, γιατί δεν γνωρίζαμε ότι  έχουν  άλλο όνομα, από τα τυχερά σκυλάκια, που ζουν στα σπίτια μας.  Είδαμε ένα μικρό μέρος από την ταινία “Η λαίδη και ο Αλήτης” του Disney και

αποφασίσαμε, απαντώντας στην ερώτηση “τι γνωρίζουμε για το αδέσποτο σκυλάκι;”, να καταγράψουμε τις απόψεις μας και να φτιάξουμε έναν εννοιολογικό χάρτη, στο περιβάλλον του λογισμικού Kidspiration. Τα ίδια τα παιδιά, διάλεξαν την εικόνα, από τη βιβλιοθήκη του λογισμικού και με τη βοήθεια του εκπαιδευτικού, καταγράφηκαν οι σκέψεις τους, όπως αποτυπώνεται παρακάτω.

   Μοιραστήκαμε τα συναισθήματά μας κι από τη συζήτησή μας προέκυψε, ότι πρέπει να αλλάξουμε στάση απέναντι σε αυτό το πρόβλημα. Η λύση αποτυπώνεται παρακάτω, τόσο με τις εικόνες, όσο και με τις λέξεις του συμμαθητή μας, που έχει υιοθετήσει την όμορφη Ήρα, δίνοντάς μας ένα μάθημα ζωής!

Ας ακούσουμε, λοιπόν τη φωνή των παιδιών και ας μην αφήσουμε καμμιά ψυχούλα στο δρόμο, χωρίς φροντίδα και οικογένεια!!!