Αγωγή Υγείας

Μπορείς να διαβάσεις το άρθρο : “Πρόληψη ενδοσχολικής βίας”
στην κατηγορία Φιλαναγνωσία του ιστολογίου http://mania19.weebly.com.
Καλή Περιήγηση!!!

   Μιλώντας για το σκυλάκι, διαβάσαμε το βιβλίο “Ένα κουτάβι νοιώθει μοναξιά”του Ευγ.Τριβιζά. Όμως, όπως είπαν και τα παιδιά “υπάρχουν σκυλάκια, κυρία, που δεν έχουν να φάνε!”. Είναι μια πραγματικότητα που συναντάμε, συχνά, στους δρόμους και τα παιδιά περιέγραψαν με πολύ γλαφυρό τρόπο. Μάθαμε και την καινούρια λέξη : “αδέσποτα”, γιατί δεν γνωρίζαμε ότι  έχουν  άλλο όνομα, από τα τυχερά σκυλάκια, που ζουν στα σπίτια μας.  Είδαμε ένα μικρό μέρος από την ταινία “Η λαίδη και ο Αλήτης” του Disney και

αποφασίσαμε, απαντώντας στην ερώτηση “τι γνωρίζουμε για το αδέσποτο σκυλάκι;”, να καταγράψουμε τις απόψεις μας και να φτιάξουμε έναν εννοιολογικό χάρτη, στο περιβάλλον του λογισμικού Kidspiration. Τα ίδια τα παιδιά, διάλεξαν την εικόνα, από τη βιβλιοθήκη του λογισμικού και με τη βοήθεια του εκπαιδευτικού, καταγράφηκαν οι σκέψεις τους, όπως αποτυπώνεται παρακάτω.

   Μοιραστήκαμε τα συναισθήματά μας κι από τη συζήτησή μας προέκυψε, ότι πρέπει να αλλάξουμε στάση απέναντι σε αυτό το πρόβλημα. Η λύση αποτυπώνεται παρακάτω, τόσο με τις εικόνες, όσο και με τις λέξεις του συμμαθητή μας, που έχει υιοθετήσει την όμορφη Ήρα, δίνοντάς μας ένα μάθημα ζωής!

Ας ακούσουμε, λοιπόν τη φωνή των παιδιών και ας μην αφήσουμε καμμιά ψυχούλα στο δρόμο, χωρίς φροντίδα και οικογένεια!!!

Είμαι μαθητής της μεγάλης τάξης του νηπιαγωγείου!!!! Θέλετε να μάθετε τι σημαίνει για μένα “φέρομαι ευγενικά;”

Ακούστε λοιπόν….. αυτά που είπαμε στη δασκάλα μας

σημαίνει ότι, δε γρατζουνάμε, δε φτύνουμε, δε δαγκώνουμε τα άλλα παιδιά, δε ζωγραφίζουμε στη ζωγραφιά των άλλων, ακούμε τους άλλους όταν μιλάνε, τηρούμε τους κανόνες της τάξης, δε βάζουμε τρικλοποδιές, δεν τρομάζουμε τους άλλους, παίζουμε όλοι μαζί, δε χτυπάμε, δε σπρώχνουμε, δε χάνουμε τα παιχνίδια, δεν πιάνουμε τα παιδιά από το λαιμό, δεν παίρνουμε τα παιχνίδια των άλλων, δε διαλύουμε τα παιχνίδια των παιδιών, δεν τσουγκρίζουμε μπουνιές,  όταν μιλάει κάποιος περιμένουμε να τελειώσει και δεν τσαλακώνουμε τις ζωγραφιές των άλλων!!!

Και όλα αυτά μαζί, σημαίνουν, όπως λέει και η δασκάλα μου, ότι έχω πολύ καλή συμπεριφορά!!!!

Αν θέλεις να μάθεις πώς δουλέψαμε με το βιβλίο “Ποντικάκι σ’αγαπώ” πάτησε το σύνδεσμο
“Τι σημαίνει για σένα η αγάπη”.
Καλή Περιήγηση!!!

Τη Δευτέρα 13 Οκτωβρίου, που έχει καθιερωθεί ως Διεθνής Ημέρα για τη μείωση των Επιπτώσεων των Φυσικών Καταστροφών, πραγματοποιήσαμε  την πρώτη άσκηση σεισμικής ετοιμότητας σχολικού έτους 2014-15. Η ενημέρωση των μαθητών σε θέματα αντισεισμικής προστασίας αποτελεί μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Έτσι, λοιπόν, ξεκινήσαμε συζητώντας με τα παιδιά για τις εμπειρίες τους. Μιλήσαμε για το φαινόμενο του σεισμού, προσπαθήσαμε να κάνουμε μια πρώτη προσέγγιση και να καταλάβουμε πώς δημιουργείται,  αναζητήσαμε πληροφορίες στην επίσημη ιστοσελίδα του Ο.Α.Σ.Π.  και συζητήσαμε για τα μέτρα προστασίας.

Μάθαμε για τα τρία βήματα του σεισμού, τα εφαρμόσαμε βιωματικά, ακούσαμε ένα αγαπημένο τραγούδι “Σεισμός” από τα Ημισκούμπρια, με το οποίο χορέψαμε

και αποτυπώσαμε και σε ένα φυλλάδιο εργασίας τα τρία βήματα του σεισμού, όπως εμείς θα τα εφαρμόζουμε στο σχολείο μας.

Μιλήσαμε επίσης για τον Γίγαντα Εγκέλαδο, από την αρχαία Ελληνική Μυθολογία και τη διαμάχη του με τη θεά Αθηνά και μελετήσαμε την αποτύπωση του μύθου σε αρχαίο ελληνικό αγγείο

Παρατηρήσαμε το γλυπτό του Εγκέλαδου στον κήπο των Βερσαλλιών στη Γαλλία και

Κατά την ώρα αποχώρησης των παιδιών, ενημερώσαμε και τους γονείς, για τα βήματα που θα πρέπει να ακολουθήσουν οι ίδιοι, αν βρίσκονται εντός της σχολικής μονάδα, όπως συμβαίνει κατά την ώρα της πρωϊνής τους προσέλευσης. Ενημερώσαμε επίσης,  για το σημείο συγκέντρωσής μας (το ασφαλές σημείο δηλ. στο οποίο θα βρισκόμαστε συγκεντρωμένοι, μετά από ένα σεισμό και θα τους περιμένουμε για να παραλάβουν τα παιδιά).

Προετοιμάσου, λοιπόν, γιατί πρέπει να γνωρίζεις ότι σε ένα φυσικό φαινόμενο όπως ο σεισμός, αυτό που έχει σημασία για την ασφάλεια τη δική σου και της οικογένειάς σου, είναι η σωστή προετοιμασία!!!

και θυμήσου μπαμπά και μαμά, ότι οικογενειακό σχέδιο σεισμού πρέπει να κάνεις κι εσύ για το χώρο του σπιτιού. Να είστε όλοι ενημερωμένοι για τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε και να έχετε ένα έτοιμο σακίδιο με τα απαραίτητα είδη πρώτης ανάγκης.

Η Παγκόσμια ημέρα Τρίτης Ηλικίας γιορτάζεται από το 1990, κάθε χρόνο, την 1η Οκτωβρίου.

“Του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου” λέει ο σοφή ελληνική παροιμία, καταδεικνύοντας το σημαντικό ρόλο των παππούδων και των γιαγιάδων για την οικογένεια.

Η εκπαιδευτική κοινότητα  τιμά την ημέρα αυτή, διοργανώνοντας εκδηλώσεις και δραστηριότητες, στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος, θέλοντας, με αυτό τον τρόπο, να τους τιμήσει για την προσφορά τους στην εξέλιξη της ζωής,  αλλά και να τονίσει το σημαντικό ρόλο, που διαδραματίζει η ενεργητική παρουσία τους στην ψυχοσυναισθηματική εξέλιξη του παιδιού, αλλά και στον επαναπροσδιορισμό της οργάνωσης, της δομής και της ανάπτυξης του σημαντικού κοινωνικού συστήματος, της οικογένειας.

Ο μεγάλος μας ζωγράφος Γεώργιος Ιακωβίδης έχει αποτυπώσει σε πολλά έργα του, αυτή τη ζωτικής σημασίας, σχέση. Πάτησε πάνω στο έργο του “Τα πρώτα βήματα”, για να γνωρίσεις περισσότερα  έργα του αγαπημένου ζωγράφου.

H μελοποιημένη εκδοχή του πολύ γνωστού και αγαπημένου μας παραμυθιού “Της μάνας η καρδιά”, αποτέλεσε την αφορμή για να μιλήσουμε, και πάλι,  για την έννοια της δικαιοσύνης και της αδικίας. Ως έννοιες, μας είναι γνωστές.  Ωστόσο, κάθε φορά, που δίνεται η ευκαιρία, επανερχόμαστε, γιατί θεωρούμε ότι βοηθάει ιδιαίτερα τα παιδιά, η κριτική θεώρηση και ο προβληματισμός πάνω σε διάφορες καταστάσεις, καθώς τα εξασκούν, αρχικά, στην αναγνώριση των δίκαιων πράξεων και συμπεριφορών. Με αυτή την οργανωμένη και συστηματική προσπάθεια, το παιδί οδηγείται σιγά-σιγά, στη διαμόρφωση άποψης, σε σχέση με τα πράγματα, που συμβαίνουν γύρω του και την, κρίσιμη στιγμή, στη λήψη της σωστής απόφασης, ώστε μακροπρόθεσμα, να υιοθετήσει μια δίκαιη συμπεριφορά και να ακολουθήσει μια ανάλογη στάση ζωής.

Ένα παλικάρι, ήτανε μια φορά

που αγάπαγε με πάθος, μια όμορφη κυρά.

Μια μέρα, όπως έπαιρνε τα λάγνα της φιλιά

“ζήτα μου, οτιδήποτε” της λέει τρυφερά.

“Αν μ΄αγαπάς” του είπε, με νάζι και καημό,

“την καρδιά της μάνας σου, εγώ επιθυμώ”

Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε να πάει στο πατρικό του,

ποτέ του αυτός δεν πάτησε τον όρκο τον δικό του.

“Δώσε μου μάνα, την καρδιά, στα πόδια της, ν΄αφήσω”

“αν είναι, γιέ μου, για καλό, εγώ στηνε χαρίζω”

Κι έτσι, πήρε την καρδιά και χάθηκε στο δρόμο,

μα σε μια πέτρα σκόνταψε και δάκρυσε απ’ τον πόνο.

“Χτύπησες, μήπως, γιόκα μου, ψηλό μου κυπαρίσσι;”

γυμνή η καρδιά του μίλησε, προτού να ξεψυχήσει.

Με ματωμένα χέρια, φτάνει στο σπιτικό της,

“να η καρδιά, που γύρευες” και την αφήνει εμπρός της.

Μα αυτή καν δεν τον κοίταξε κι άρχισε να γελάει,

“μήπως, θα ΄ταν καλύτερο να μου τη φέρεις Μάη….”

Ακούσαμε το τραγούδι και διαβάσαμε την ιστορία. Σκεφτήκαμε, εκφράσαμε τις εντυπώσεις μας και προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε το άδικο. Στις ζωγραφιές μας, που ακολουθούν, αποτυπώσαμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας. Η άποψη, που καταγράφηκε από τα περισσότερα παιδιά, ήταν ότι “το άδικο ήταν, που το κορίτσι ήθελε την καρδιά της μητέρας του και μετά τον κορόιδευε και γέλαγε” . Ωστόσο, από κάποια παιδιά, εκφράστηκε η άποψη ότι “το άδικο ήταν ότι, το κορίτσι ήθελε την καρδιά της μάνας του αγοριού” .