Αρχείο Ετικετών: μουσική

25η Μαρτίου 1821: 200 χρόνια μετά…

Δημοσιεύθηκε στις από τον/την

Γεια σας, παιδιά!

Το Μάρτη γιορτάζουμε μία από τις σπουδαιότερες εθνικές μας επετείους, αυτήν της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 ενάντια στους Τούρκους που είχαν υποδουλώσει την πατρίδα μας για 400 ολόκληρα χρόνια. Φέτος, ειδικά, θα γίνουν πολλές εκδηλώσεις, παρόλο που η πανδημία του κορονοϊού έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα και εμπόδια, γιατί συμπληρώνονται 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης.

   

Μπορείτε εδώ να δείτε εργασίες άλλων παιδιών για να πάρετε ιδέες για τις δικές σας και να ακούσετε υπέροχα τραγούδια που μιλούν για τα ηρωικά κατορθώματα των προγόνων μας εκείνα τα δύσκολα χρόνια.

Μία επίσκεψη στην Προεδρική Φρουρά μας γεμίζει περηφάνια, καθώς βλέπουμε τους εύζωνες και μαθαίνουμε πολλά πράγματα για τις φορεσιές τους και για τα θρυλικά τους κατορθώματα. Θαυμάστε τους εδώ!

  

Σε αυτήν την υπέροχη φωτογραφική έκθεση για το 1821 του φωτογράφου Ηλία Περγαντή θα δείτε αναπαραστάσεις πινάκων ζωγραφικής και σκηνών καθημερινής ζωής εκείνων των χρόνων από σύγχρονους Έλληνες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Για 4 ολόκληρα χρόνια ο φωτογράφος γύριζε την Ελλάδα και έστηνε αυτές τις καταπληκτικές εικόνες που μας συγκινούν και μας ταξιδεύουν στην Ιστορία…

Οι μαθητές του Γυμνασίου Αμαρουσίου “Η Ελληνική Παιδεία” έφτιαξαν αυτόν τον καταπληκτικό μουσικό χάρτη της Ελλάδας. Πατώντας επάνω στις νότες θα ακούσετε δημοτικά τραγούδια από κάθε περιοχή και θα θαυμάσετε τον απίστευτο πλούτο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που πρέπει να τη σεβόμαστε και να τη φυλάμε σαν τα μάτια μας…

   

   

Δείτε εδώ πως ο Πέτρος Καμινιώτης, ένα νεαρό παιδί που αγαπά πολύ την ελληνική παράδοση, δημιούργησε με τα αγαπημένα του παιχνίδια έναν ολόκληρο κόσμο γεμάτο ομορφιά!

Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο μπορείτε να θαυμάσετε μια καταπληκτική έκθεση με τα αγαπημένα παιχνίδια σε ρόλους εμπνευσμένους από τη ζωή στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Δείτε τις σχετικές πληροφορίες εδώ και πατώντας έναν έναν τους αριθμούς, δείτε και τις σχετικές φωτογραφίες.

Δείτε εδώ βήμα το βήμα πως μπορείτε να κατασκευάστε τσολιαδάκια και Ελληνοπούλες και να παίξετε μαζί τους!

   

Διάφοροι χαλβάδες και μία…Χαλβαδένια παραμυθένια!

Δημοσιεύθηκε στις από τον/την

Γεια σας, παιδιά!

Ο βασιλιάς των γλυκισμάτων κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής είναι αναμφίβολα ο χαλβάς. Σας προτείνουμε όχι μόνο να τον γευτείτε και να γλυκαθείτε, αλλά και να παίξετε και να διασκεδάσετε μαζί του!

         

Το πρώτο χαλβαδοπαίχνιδο λέγεται «Χάσκας» και παιζόταν τις Απόκριες στα χωριά του Πηλίου, αλλά και στη Χαλκιδική, στο Άργος και στην Ήπειρο, σε διάφορες παραλλαγές (με λουκούμι, ή αυγό πασαλειμμένο με γιαούρτι!). Μια παρέα μαζευόταν γύρω από ένα τραπέζι. Ο ψηλότερος στεκόταν όρθιος και κρατούσε ένα καλάμι, που στη μια του άκρη είχε δεμένο ένα σκοινί. Στην άκρη του σκοινιού στερεωνόταν ένα κομμάτι σκληρός χαλβάς με σουσάμι, που είχε πασπαλιστεί με λουκουμόσκονη, ή αλεύρι. Καθώς κουνούσε το καλάμι σαν εκκρεμές, οι φίλοι του που ήταν καθισμένοι γύρω από το τραπέζι, προσπαθούσαν να…χάψουν, ή έστω να δαγκώσουν το χαλβά! Όπως καταλαβαίνετε λίγοι το κατάφερναν, αλλά όλοι…αλευρώνονταν! Και περνούσαν τέλεια!

Το δεύτερο χαλβαδοπαίχνιδο μου το περιέγραψε ο κύριος Δημήτρης Κόκκινος, εμπνευστής και ψυχή των εκδόσεων «Ακρίτας» και γλυκύτατος παππούς σήμερα. Το έπαιζε όταν ήταν μικρός, στην πατρίδα του τη Χίο. Γέμιζαν μία μεγάλη κούπα με μαλακό σιμιγδαλένιο χαλβά, που τον πατίκωναν καλά. Μετά, γύριζαν την κούπα ανάποδα μέσα σε μια πιατέλα, για να βγει ο χαλβάς όπως τα πυργάκια, που φτιάχνουμε με τα κουβαδάκια μας στην παραλία. Την κορυφή του «χαλβαδένιου πύργου» η μητέρα του την πασπάλιζε με μπόλικη κανέλα ή ζάχαρη άχνη και τοποθετούσε επάνω της ένα δαχτυλίδι. Τα παιδιά προσπαθούσαν με τη σειρά να φάνε λίγο λίγο το χαλβά με τα κουτάλια τους, χωρίς να γκρεμιστεί ο πύργος και να πέσει το δαχτυλίδι. Όποιος προκαλούσε την… κατάρρευσή του, έπρεπε να σκύψει πάνω από την πιατέλα και να πιάσει με τα δόντια του το δαχτυλίδι. Φυσικά ήταν απίθανο να μην πασαλειφτεί!

Διαβάστε εδώ χρήσιμες πληροφορίες για το χαλβά και την περίφημη “Χαλβαδένια”, ένα πανέμορφο λαϊκό παραμύθι που έχει αγαπηθεί πολύ από μικρούς και μεγάλους.

Ας αξιοποιήσουμε τα βασικά γεωμετρικά σχήματα που ξέρουμε κι ας φτιάξουμε χαρτονένιες κορνίζες για να ζωγραφίσουμε μέσα σ’ αυτές τους βασικούς ήρωες του παραμυθιού. Θυμάστε ποιοι είναι;

Και μια που σήμερα…μαγειρέψαμε χαλβάδες, ας ακούσουμε “Ένα γράμμα, μια ιστορία” για το γράμμα Μ μ. Και για το γράμμα Λ λ, που βρίσκεται μέσα στο χαλβά!

Μην ξεχάσετε να “καρφιτσώσετε” τα έργα σας στον ανοιξιάτικό μας πίνακα και να επισκέπτεστε τον πίνακα δραστηριοτήτων για να διασκεδάζετε με τα παιχνίδια μας.

Λουλουδίσαμε!

Δημοσιεύθηκε στις από τον/την

Γεια σας, παιδιά!

Η άνοιξη είναι η εποχή των λουλουδιών. Σε κάθε σπιθαμή γης μικρά θαύματα γεννιούνται και ανθίζουν και είναι χάρμα οφθαλμών. Δεν θα μπορούσα να μην σας διαβάσω αυτές τις μέρες το υπέροχο και πολύ αγαπημένο μου βιβλίο “Ο μικρός βασιλιάς των λουλουδιών”, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, ένα παραμυθάκι σωστό έργο τέχνης, με πολύ ιδιαίτερη εικονογράφηση που αξίζει να απολαύσετε. Έχοντας πάντα δίπλα τον μικρό τόμο-οδηγό της Ευγενίας Φακίνου με τίτλο “Φρούτα, Λαχανικά, Λουλούδια, Αγριολούλουδα και βότανα”, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος και μας δίνει με χαρούμενο τρόπο χρήσιμες και ενδιαφέρουσες πληροφορίες καθώς εξερευνούμε τη λουλουδιασμένη φύση. Ψάξτε κι εσείς σχετικά βιβλία και εγκυκλοπαίδειες που μπορεί να έχετε στη βιβλιοθήκη σας για να συμπληρώσετε τις γνώσεις σας!

Ακούστε το παραμύθι εδώ!

Ο μικρός βασιλιάς των λουλουδιών έψαχνε να βρει μια βασίλισσα για να μην νιώθει άδειο το λουλουδιασμένο του παλάτι και να βγαίνει μαζί της στο ψηλό παραθυράκι του, να θαυμάζει τον κόσμο, στη γη και στον ουρανό. Κι έκανε ένα μεγάλο ταξίδι για να τη βρει. Ταξιδέψαμε κι εμείς μαζί του και μάθαμε με τις γραμμές και τα σχήματα που ξέρουμε, να ζωγραφίζουμε λουλούδια:

την τουλίπα, με ίσιες, καμπύλες και διακεκομμένες γραμμές,

τη μαργαρίτα, με σχήματα οβάλ, κύκλους, τριγωνάκια

και τον πανσέ με μικρές ίσιες γραμμούλες, κυκλάκια, καρδιές.

    

Επιχειρήσαμε και μια εύκολη τρισδιάστατη κατασκευή λουλουδιών, με απλά υλικά που υπάρχουν στο σπίτι, όπως τα ρολά από τα χαρτιά υγείας, χρωματιστά χαρτονάκια, μαρκαδόρους, νερομπογιές, ψαλιδάκι και κόλλα.

   

Με τον μικρό βασιλιά των λουλουδιών θα παίζαμε πολλά παιχνίδια, αν βρισκόμασταν στο σχολείο μας. Αλλά μια που δεν μπορεί να γίνει αυτό, θα σας δώσω μερικές ιδέες για να παίξετε, αν έχετε διάθεση, στο σπίτι, με τους δικούς σας ανθρώπους. Πάρτε μία γεύση από τις παρακάτω φωτογραφίες:

Φτιάχνουμε πολλά διαφορετικά λουλούδια από λεπτά χαρτιά γλασέ διαφόρων χρωμάτων και τα απλώνουμε ανάποδα, από τη λευκή πλευρά τους, δηλαδή, σε ένα τραπέζι ή στο πάτωμα. Ξεκινάμε να ξεχωρίζουμε ομάδες από τα ίδια λουλούδια: π.χ. όλες οι μαργαρίτες μαζί, όλες οι τουλίπες μαζί και πάει λέγοντας. Μετράμε και σημειώνουμε τον αριθμό λουλουδιών της κάθε ομάδας και τον γράφουμε σε ένα καρτελάκι.

    

    

    

Αφού τελειώσουμε αυτή τη δουλειά, βάζουμε κάθε ομάδα χάρτινων λουλουδιών σε ένα χάρτινο πιάτο και παίρνουμε ένα μεγάλο χαρτόνι. Αρχίζουμε να κολλάμε τα λουλούδια μας γύρω γύρω στη σειρά, για να φτιάξουμε μια λουλουδένια κορνίζα. Φυσικά βάζουμε κόλλα από τη λευκή πλευρά, για να φαίνεται η χρωματιστή πλευρά τους. Αν δεν έχουμε χαρτιά γλασέ στο σπίτι, μπορούμε να χρωματίσουμε τα λουλούδια μας με τους μαρκαδόρους μας, τις ξυλομπογιές ή τις νερομπογιές μας.

    

Όταν τελειώσουμε με τη λουλουδάτη κορνίζα μας, ζωγραφίζουμε τον μικρό βασιλιά των λουλουδιών και τη βασίλισσά του σε ένα άλλο χαρτί, τους κόβουμε με το ψαλιδάκι γύρω γύρω προσεκτικά και τους κολλάμε στο κέντρο της. Μπορούμε να κολλήσουμε και δύο χαρτονάκια με τρόπο που να εξέχουν, ώστε να σχηματιστεί το παραθυράκι του παλατιού τους και να στολίσουμε μια γωνιά στο δωμάτιό μας.

   

Δεν είναι υπέροχοι; Πόσο θα ήθελα να γίνω κι εγώ μικρή, μικρούτσικη και να μπορώ να μπω μέσα στο παραμύθι τους! Τι λέτε ότι θα γινόταν αν θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό όλοι μαζί; 

Ακούστε εδώ το υπέροχο τραγούδι “Γεια σου κύριε μενεξέ” των Δημήτρη Λάγιου και Οδυσσέα Ελύτη, που ταιριάζει πολύ με το σημερινό λουλουδένιο μας μάθημα.

    

Και διαβάστε εδώ, παρέα με κάποιον μεγαλύτερο τι θα μας έλεγαν τα λουλούδια αν είχαν στόμα και μιλιά…Θυμάστε τα μέρη του λουλουδιού; Ας ρίξουμε πάλι μια ματιά να τα θυμηθούμε!

    

Η χελώνα του Νικηφόρου που κατοικεί στις γλάστρες του μπαλκονιού μας, σας στέλνει τ’ ανοιξιάτικα φιλιά της!

Κι επειδή η άνοιξη εκτός από υπέροχα χρώματα έχει και υπέροχους ήχους, καθήστε αναπαυτικά στον καναπέ σας και απολαύστε τους πατώντας εδώ.

Και μην ξεχνάτε να “καρφιτσώνετε” τα έργα σας στον Ανοιξιάτικο Πίνακά μας!

      

“Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή…”

Δημοσιεύθηκε στις από τον/την

Γεια σας, παιδιά!

Θυμάστε που το φθινόπωρο είχαμε μιλήσει για τα αποδημητικά πουλιά; Τα πουλιά που όταν κρυώνει ο καιρός αναζητούν καταφύγιο σε χώρες με ζεστό κλίμα, όπως οι χώρες της Αφρικής; Να λοιπόν που έφτασε η άνοιξη και τα βλέπουμε σιγά σιγά να επιστρέφουν στις φωλιές τους! Πρώτα και καλύτερα τα αγαπημένα μας χελιδονάκια!

    

    

Διαβάστε στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας σημαντικές πληροφορίες για τη ζωή και την τροφή τους, τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν, τον τρόπο που χτίζουν τις καταπληκτικές φωλιές τους, για τους τρόπους που μπορούμε να τα προστατέψουμε.

   

Διαβάστε εδώ πως μπορείτε να φτιάξετε και εσείς χελιδονοφωλιές!

Μπορείτε φυσικά να κατασκευάσετε τα δικά σας χελιδόνια από χαρτί και χαρτόνι, τους μαρκαδόρους σας, χαρτιά γλασέ, κορδέλες και άλλα υλικά που υπάρχουν στο σπίτι και να παίξετε μαζί τους! Ορίστε μερικές ιδέες:

   

     

Θαυμάστε εδώ την υπέροχη “Τοιχογραφία της Άνοιξης” με τα άνθη και τα χελιδονάκια από το Ακρωτήρι της Θήρας (Σαντορίνη), έναν από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της πατρίδας μας, που αξίζει τον κόπο κάποια στιγμή να επισκεφθείτε. Παρατηρήστε σε αυτή τη λεπτομέρεια της τοιχογραφίας που εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, πόσο κομψά και χαριτωμένα έχει ζωγραφίσει ο καλλιτέχνης τα κρινάκια και τα χελιδονάκια.

Όταν σκέφτομαι τα χελιδόνια ή μιλώ γι’ αυτά, μου έρχονται πάντα στο μυαλό δύο μοναδικά τραγούδια. Το ένα είναι σε μουσική του κορυφαίου μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη και στίχους του σπουδαίου μας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη. “Ένα το χελιδόνι”. Ακούστε το εδώ.

Το δεύτερο είναι σε μουσική του σπουδαίου μας συνθέτη Μάνου Λοΐζου και στίχους του αγαπημένου στιχουργού Λευτέρη Παπαδόπουλου. “Αχ χελιδόνι μου”. Ακούστε το εδώ.

Αφιερώνω ένα καταπληκτικό ποίημα του σπουδαίου μας ποιητή Κωστή Παλαμά για τα χελιδόνια στους γονείς, τους παππούδες και τις γιαγιάδες σας και σε όλους όσους είναι πλάι σε μας, τις δασκάλες σας, και μας βοηθούν στα διαδικτυακά μας μαθήματα αυτές τις δύσκολες και παράξενες μέρες της φετινής άνοιξης, που το σχολείο μας είναι κλειστό λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Είναι ένα ποίημα που ξεχειλίζει άνοιξη, τρυφερότητα και ελπίδα:

Τα χελιδόνια

 

Ποιά μουσική απαλαίνει τον αγέρα;

Γιορτάζει η πλάση τα είκοσί της χρόνια;

Στα χειλάκια της παίζει μια φλογέρα;

Καλώς ήρθατε, χελιδόνια!

 

Τιτίβισμα, λαχτάρα στη φωλιά,

αλλάζουν τα φιλάκια στ’ ανθοκλώνια

τα μαύρα σαϊτοτίναχτα πουλιά.

Καλώς ήρθατε, χελιδόνια!

 

Ξανά με τα σπαθάτα σας φτερά,

στην άνοιξη μας πάτε την αιώνια,

δεν είναι όνειρα η νιότη, ούτε η χαρά.

Καλώς ήρθατε, χελιδόνια!

 

Τίποτε δεν πονεί, μήτε απελπίζει,

της ζωής μου ας περνώ τα στερνά χρόνια,

κάτι μέσα μου σα να γλυκαρχίζει…

Καλώς ήρθατε, χελιδόνια!

Παρακολουθήστε σε αυτό το καταπληκτικό βίντεο τα χελιδόνια να επιστρέφουν και να μας γεμίζουν χαρά και αισιοδοξία. Τι να μας ψιθυρίζει άραγε το τιτίβισμά τους; Μπορείτε να φανταστείτε μια μικρή ιστορία για να βάλουμε λέξεις στις υπέροχες εικόνες;

 

Η Άνοιξη στην αυλή μας!

Δημοσιεύθηκε στις από τον/την

Γεια σας, παιδιά!

Σήμερα πήγα στο σχολείο μας αποφασισμένη να δω και ν’ ακούσω αγαπημένα πρόσωπα. Και το κατάφερα! Μίλησα με κάποιους από σας στο τηλέφωνο, είδα και κάποιους από σας που περάσατε για λίγο, για να πάρετε τις εργασίες που δουλεύουμε στα “τηλεμαθήματά” μας. Χάρηκα αφάνταστα! Και εκεί που καθόμουν με τις άλλες κυρίες και συζητούσαμε τις δουλειές που είχαμε να κάνουμε, άκουσα κάποιον να μας χτυπά το τζάμι στο παράθυρο πετώντας μικρά πετραδάκια.

– ΤΟΚ ΤΟΚ ΤΟΚ!

Σηκώθηκα, άνοιξα με προσοχή το παράθυρο και έριξα μια ματιά.

– ΦΡΡΡΡΡΣΤ! έκανε κάτι στην αυλή κι εξαφανίστηκε.

– ΤΣΙΠ ΤΣΙΠ ΤΣΙΠ! ακούστηκαν τα σπουργίτια που τσιμπολογούσαν τα κουλουράκια της κυρίας Νεκταρίας.

Έψαξα για τη Φίφη, τη χελώνα μας, αλλά δεν τη βρήκα πουθενά. Δυο τρεις γάτες γλείφονταν χωμένες στους θάμνους, αλλά ούτε που μου έδωσαν σημασία.

– Ποιος μας πετάει πετραδάκια στο παράθυρο; αναρωτήθηκα.

– Κοίτα γύρω σου και θα με δεις, είμαι παντού! Και αν κοιτάξεις με τα μάτια της καρδιάς, σίγουρα θα με βρεις και καθόλου δεν θα μπερδευτείς, μου είπε μια γλυκιά φωνή.

“Λες να είναι καμιά νεράιδα κρυμμένη στην αυλή μας;” αναρωτήθηκα. Αλλά με ξέρετε τώρα πόσο περίεργη είμαι, αν και φοβόμουν λίγο, λιγάκι, όσο πατάει το γατάκι, το αποφάσισα: πήρα την κόκκινη φωτογραφική μου μηχανή και βγήκα έξω. Ένα θα σας πω: μόλις την έβαζα στα μάτια μου και κοίταζα μέσα από το φακό, γινόταν κάτι μαγικό! Έβλεπα πράγματα που δεν μπορούσα μέχρι τότε να τα δω! Δεν με πιστεύετε; Ορίστε, έχω αποδείξεις!

Είδα σκορδάκια – φυντανάκια φυτεμένα στη σειρά σαν στρατιωτάκια:

   

Είδα μια τσουκνίδα δροσερή, λαχταριστή:

Είδα τη ρίγανη να κουβεντιάζει με το ανθισμένο δεντρολίβανο:

   

Είδα την ελιά να “πετάει” καινούργια φυλλαράκια και μερικά ακόμη βλαστάρια, που αναρωτιέμαι αν θα βγάλουν λουλουδάκια:

   

Είδα από τους θάμνους να ξεπετιούνται καινούργια κόκκινα φυλλαράκια σαν χεράκια και κάτι μικροσκοπικά μπλε, ροζ και κίτρινα λουλουδάκια, που μοιάζουν μ’ αστεράκια και χωνάκια:

         

Είδα μπουμπούκια που ανυπομονούν ν’ ανθίσουν και την αυλή μας να στολίσουν:

         

Δεν ήξερα που να πρωτοκοιτάξω, τι να πρωτοθαυμάσω. Κάτι μου θύμιζαν όλα αυτά. Κάτι που με γέμιζε γαλήνη και χαρά. Και ξάφνου θυμήθηκα πως αλλάξαμε εποχή: δεν είναι πια χειμώνας. Η Άνοιξη έχει έρθει και κοντά της μας καλεί! Όλα το μαρτυράνε στου σχολείου μας την αυλή…

   

Ως και το κρεμμύδι του Θοδωρή φύτρωσε πάνω στην έδρα της τάξης μας! Και ανυπομονεί να μπει σε φρέσκο χώμα και να φυτευτεί!

Ακούστε τις υπέροχες μελωδίες του Σοπέν και του Βιβάλντι, που εμπνεύστηκαν από την Άνοιξη.

Ακούστε και δύο υπέροχα τραγούδια για την Άνοιξη εδώ και εδώ!

Παιδιά, αναζητήστε κι εσείς την Άνοιξη στα μπαλκόνια σας, στους κήπους και τις αυλές σας, στις βόλτες σας. Κι όταν τη συναντήσετε, βγάλτε τη πολλές φωτογραφίες και βάλτε τις στον πίνακα αναρτήσεών μας για να τις δούμε και να τις χαρούμε όλοι μαζί!

 

Γίνε ο Ηρακλής μιας μυθικής στολής!

Δημοσιεύθηκε στις από τον/την

Γειά σας, παιδιά!

Στην ερώτηση “τι θα ντυθείτε τις Απόκριες” οι απαντήσεις που δίνετε, αγόρια και κορίτσια, είναι συνήθως παρόμοιες: θέλετε να μοιάσετε στους ήρωες των κινουμένων σχεδίων, των παιδικών σειρών της τηλεόρασης και του σινεμά και των παιχνιδιών που αγαπάτε. Μήπως, όμως, φέτος ειδικά που δεν μπορούμε να τρέξουμε στα μαγαζιά και να αγοράσουμε έτοιμες στολές λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, μπορούμε να σκεφτούμε, να δράσουμε και να μασκαρευτούμε πιο δημιουργικά; Για παράδειγμα, η ελληνική μυθολογία μπορεί να μας δώσει άπειρες ιδέες για στολές ηρωικές, ξεχωριστές, καταπληκτικές! Σούπερμαν, Σπάιντερμαν ή Ηρακλής; Πάρτε μερικές ιδέες εδώ.

       

Ο Ηρακλής είναι ένας από τους πιο ξακουστούς και αγαπημένους ήρωες της ελληνικής μυθολογίας. Οι 12 άθλοι του δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο, οι περιπέτειες και τα κατορθώματά του είναι διάσημα σε όλο τον κόσμο.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε μία ταινία κινουμένων σχεδίων για τον Ηρακλή εδώ.

Τι θα λέγατε, τώρα, να κάνουμε και μια ωραία κατασκευή με θέμα τον Ηρακλή; Την ώρα της “τηλεκπαίδευσης” διαβάσαμε το βιβλιοτετράδιο με αυτοκόλλητα “Με λένε Ηρακλή”, μια έκδοση του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού. 

    

Πάρτε τους μαρκαδόρους σας και ζωγραφίστε στο κέντρο ενός μεγάλου χαρτονιού από κάποια συσκευασία που προορίζεται για ανακύκλωση, τον Ηρακλή αυτοπροσώπως. Εφόσον έχετε δει την ταινία ή έχετε διαβάσει κάποιο σχετικό βιβλίο που πιθανόν να έχετε στο σπίτι, μπορείτε σιγά σιγά να ξεκινήσετε την κατασκευή μιας αφίσας με θέμα τους άθλους του Ηρακλή. Κλείστε τη φιγούρα του μέσα σε έναν κύκλο και χωρίστε την υπόλοιπη επιφάνεια του χαρτονιού σε 12 μέρη. Τόσα, δηλαδή, όσοι και οι άθλοι του. Ξεκινήστε να δημιουργείτε τους άθλους του στους χώρους αυτούς, είτε με ζωγραφική, είτε με κολλάζ. Μπορείτε να κόψετε εικόνες που σας ταιριάζουν από παλιά έντυπα, εφημερίδες και περιοδικά, π.χ. τα ζώα με τα οποία πάλεψε. 

   

Δεν χρειάζεται να ολοκληρώσετε τη δουλειά σε μία μέρα. Ασχοληθείτε όποτε έχετε όρεξη και κέφι! Όταν η αφίσα ολοκληρωθεί, μπορείτε να στολίσετε με αυτήν το δωμάτιό σας. Και φυσικά περιμένουμε να δούμε τα έργα σας στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας!

Διασκεδάστε με την ωραία δουλειά του συνθέτη Τάσου Ιωαννίδη και των συνεργατών του στο κανάλι Λάχανα και Χάχανα για τον Ηρακλή και τους άθλους του.

Καλή διασκέδαση! 

Η μάσκα με τα χίλια πρόσωπα!

Δημοσιεύθηκε στις από τον/την

Γεια σας παιδιά!

Την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου, ανοίγει το Τριώδιο (Τελώνου και Φαρισαίου λέει το ημερολόγιο) και ούτε που το καταλάβαμε πόσο πολύ πλησίασαν οι Απόκριες. Τι θα λέγατε σήμερα να αφήσουμε μια μάσκα να μας πει τις ιστορίες της; Πατήστε εδώ και ένα πολύχρωμο ταξίδι στη φαντασία και στη χαρά θ’ αρχίσει!

    

Χτες διαβάσαμε το βιβλίο με τίτλο “Ο πράσινος λύκος”. Τι θα λέγατε να φτιάξουμε μια μάσκα λύκου; Πατήστε εδώ και ακολουθήστε τα βήματα της τεχνικής οριγκάμι όπως τα δείχνουν οι εικόνες.

    

Υπέροχες μάσκες μπορείτε να φτιάξετε εύκολα και από χάρτινα πιάτα:

    

    

Δείτε εδώ πως κατασκευάζονται οι καταπληκτικές βενετσιάνικες μάσκες!

Αν σας αρέσουν τα παζλ πατήστε εδώ να παίξετε με τις παρακάτω εικόνες!

    

Ακούστε εδώ το υπέροχο μουσικό έργο “Το καρναβάλι των ζώων” του Camille Saint-Saëns.

Καλό Σαββατοκύριακο!

Κ κ, όπως κούπα και Κοκκινοσκουφίτσα!

Δημοσιεύθηκε στις από τον/την

Γεια σας, παιδιά!

Είδατε που “Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει, μα αν τύχει και θυμώσει μες στο χιόνι θα μας χώσει”;

Δεν ξέρω ποιος φταίει, δεν ξέρω γιατί, αλλά μάλλον είναι λίγο γκρινιάρης σήμερα ο…Φλεβαροπαιχνιδιάρης και μας έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα με τις άτακτες χιονονιφάδες:

“Μη με φωνάζετε Νανούλη και Κουτσό 

επειδή έχω μέρες μόνο 28,

γιατί μέχρι μύγδαλο τσίγδαλο να πείτε,

μες στο ψυγείο θα χωθείτε!”.

“Ο χειμώνας θέλει τζάκι, πες γιαγιά παραμυθάκι!”, λέει ένα τοσοδούλι στιχάκι. Εντάξει, γιαγιά δεν είμαι (ακόμη), αλλά παραμύθια τρελαίνομαι να λέω. Οπότε σήμερα ακούσατε το παραμύθι “Μια κούπα για τον καθένα”. Είναι από τα αγαπημένα μου! Αγαπώ πολύ τον πιγκουινάκο, τον Πούκα, που -μαζί με το μάστορα μπαμπά του- μου έφτιαξε μια τέλεια κούπα! Ορίστε, αν δεν πιστεύετε!

    

Και δεν έφτιαξε μόνο για μένα, αλλά και για όλους εσάς! Διαλέξτε όποια σας αρέσει, ή ζωγραφίστε την κούπα των ονείρων σας και αναρτήστε τη ζωγραφιά σας στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας, για να τη δει και να πιάσει αμέσως δουλειά. Μπορείτε να τη φτιάξετε και από πλαστελίνη!

Η λέξη κούπα ξεκινά με το γράμμα κ. Ποιες άλλες λέξεις ξέρετε που ξεκινούν από κ; Για να πούμε γρήγορα γρήγορα μερικές…

Να και μια παραμυθένια φίλη που το όνομά της ξεκινά από Κ. Έχει πλέξει τα μαλλιά της κοτσίδες και κρατάει και καλαθάκι! Ναι, είναι η Κοκκινοσκουφίτσα! Από κοντά η γιαγιά, ο λύκος και ο κυνηγός, οι υπόλοιποι ήρωες του πασίγνωστου παραμυθιού.

    

Μόνο που εμένα μ’ αρέσει να “πειράζω” τα κλασικά παραμύθια. Πως το κάνω αυτό; Όχι, δεν τους ρίχνω φαγουρόσκονη, ούτε σκορπάω πινέζες στη βιβλιοθήκη. Φτιάχνω παραμυθοσαλάτες! Βάζω τους ήρωες να κάνουν όχι τα σωστά, αυτά που κανονικά περιμένουμε από αυτούς, αλλά τα…ανάποδα! Ή τους αλλάζω τα φώτα, εεε…το τέλος. Για παράδειγμα, αν ο λύκος δεν ήταν πεινασμένος και άγριος αλλά χορτασμένος τόσο που να τον έχει πιάσει λόξυγκας και σκουντούφλης, τι θα γινόταν όταν θα συναντούσε την Κοκκινοσκουφίτσα στο δάσος; Πως είπατε, παρακαλώ;

Σκεφτείτε το και αύριο ανυπομονώ ν’ ακούσω τις ιδέες σας!

Και σας αφήνω μ’ ένα παλιό, αγαπημένο τραγούδι, που μπορείτε να ακούσετε εδώ. Παρατηρήστε την παρέα που παίζει και τραγουδά “Θα σπάσω κούπες”. Πόσα μουσικά όργανα διακρίνετε και αναγνωρίζετε; Πως συνδυάζονται μελωδικά οι φωνές; Πόσοι τραγουδούν; Τραγουδούν όλοι μαζί; Απολαύστε το!

Μπορείτε να βάλετε τις κούπες στη σωστή θέση, ανάλογα το σχήμα και το χρώμα τους; Κάντε “κλικ” επάνω στον πίνακα για να μπείτε στο παιχνίδι. Καλή επιτυχία! 

 

 

 

Αμυγδαλιές και Αποκριές

Δημοσιεύθηκε στις από τον/την

Γεια σας, παιδιά!

Βρισκόμαστε στα μέσα του Φλεβάρη, του τρίτου και τελευταίου μήνα του χειμώνα και οι τολμηρές αμυγδαλιές έχουν ήδη ανθίσει και μοιάζουν με υπέροχες νυφούλες.

«Έχω μια αμυγδαλιά
που κάνει μύγδαλα, τσίγδαλα,
μυγδαλοτσιγδαλότσιγδα…». 

   

Πόσο γρήγορα μπορείτε να πείτε χωρίς λάθος αυτόν το γλωσσοδέτη;

Πόσα ξέρετε για το αγαπημένο αυτό δέντρο και τους νόστιμους και θρεπτικούς καρπούς του, τα αμύγδαλα; Διαβάστε μερικά χρήσιμα και ενδιαφέροντα εδώ και μαζί και το μύθο του Δημοφώντα και της Φυλλίδας.

Πάμε τώρα ν’ ακούσουμε εδώ ένα κεφάτο αποκριάτικο παραδοσιακό τραγούδι. Είναι το “Παντρεύουνε τον κάβουρα” και το ερμηνεύει η σπουδαία ερευνήτρια και ερμηνεύτρια της παραδοσιακής μας μουσικής Δόμνα Σαμίου με μια παρέα από παιδιά – μαθητές της. Ακούστε το τραγούδι προσεκτικά και προσπαθήστε να θυμηθείτε πόσα και ποια ζώα αναφέρονται στους στίχους του.

Καταγράψτε τα και ζωγραφίστε τα σε μία σελίδα όπως η παρακάτω, ζητώντας από κάποιον μεγαλύτερο να σας βοηθήσει να γράψετε τις ονομασίες τους. Στα “κουτάκια” που θα περισσέψουν, ζωγραφίστε και καταγράψτε επιπλέον ζώα που θα θέλατε να καλέσετε στο γάμο εσείς! Αν δεν θέλετε να ζωγραφίσετε, μπορείτε να βρείτε και να κόψετε από παλιά περιοδικά και άλλα έντυπα που υπάρχουν στο σπίτι εικόνες και σκίτσα των ζώων αυτών, ή να χρησιμοποιήσετε σχετικά αυτοκόλλητα που μπορεί να έχετε.

Θα χαρούμε να δούμε τα έργα σας “καρφιτσωμένα” στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας!

Μπορείτε να τοποθετήσετε τα ζωάκια στη σωστή σειρά, όπως αυτά ακούγονται στο τραγούδι στο ακόλουθο παιχνίδι:

Καλό Σαββατοκύριακο! 

Χριστούγεννα στο Μπισκοτόσπιτο!

Δημοσιεύθηκε στις από τον/την

Μια φορά κι έναν καιρό, στο ξέφωτο ενός πυκνού δάσους από έλατα, υπήρχε ένα χαρούμενο, πολύχρωμο Μπισκοτόσπιτο. Πάνω από την πόρτα του, που έμενε συνεχώς ανοιχτή για τους φίλους, κρεμόταν ένα ολόχρυσο κουδουνάκι. Αυτό το κουδουνάκι δεν ήταν από τα συνηθισμένα. Όποιος ήθελε να μπει στο Μπισκοτόσπιτο, έπρεπε να το χτυπήσει. Όταν το χτυπούσες απαλά κι ευγενικά έκανε ΝΤΛΙΝ ΝΤΛΙΝ!, που σήμαινε «Μπες μέσα!». Όταν το χτυπούσες θυμωμένα και απότομα, έκανε ΓΚΛΙΝ ΓΚΛΟΝ!, που σήμαινε «Κάτσε έξω!». Κανένας δεν μπορούσε να το αγνοήσει. Ήταν ένα κουδουνάκι που καταλάβαινε και ξεχώριζε τους φίλους…

Λίγο πιο πέρα, μέσα σε μια γαλάζια λιμνούλα, κολυμπούσε ο Πίπης, ένα χαριτωμένο κίτρινο παπάκι. Και αυτό το παπάκι δεν ήταν από τα συνηθισμένα. Γιατί, αν και ήταν φτιαγμένο από πηλό, δεν έλιωνε μέσα στο νερό. Όταν κουραζόταν από το πολύ κολύμπι, κούρνιαζε κάτω από το πιο όμορφο έλατο του δάσους: αυτό που καμάρωνε στολισμένο με πολύχρωμα φωτάκια, παιχνίδια και μπάλες. Ήταν τόσο όμορφο, που έμοιαζε με άστρο πεσμένο από τον ουρανό! Μία από τις μπάλες του, η ξύλινη, η καφετιά, δεν ήταν από τις συνηθισμένες. Μπορούσε να πραγματοποιεί ευχές. Κάποτε, όχι σήμερα, ίσως χθες λένε οι γλώσσες οι καλές, είχε φέρει έναν φορητό υπολογιστή σε κάποιο παιδί που τον ήθελε πολύ…

Την παραμονή των Χριστουγέννων εμφανίστηκαν στο ξέφωτο του Μπισκοτόσπιτου δύο μικρά σκυλάκια, ο Μότσαρτ και ο Πίβοτι. Ο Μότσαρτ τρελαινόταν να παίζει μουσική στο κουρδιστό του πιανάκι. Στον Πίβοτι άρεσε πολύ ν’ ακούει τη μουσική του Μότσαρτ και να σκέφτεται ωραίες λέξεις για να τις «ντύσει» με αυτή. Οι δύο φίλοι είχαν έρθει στο δάσος εκδρομή. Και βρέθηκαν, ξαφνικά, στο πανέμορφο Μπισκοτόσπιτο μπροστά!

  • Τι όμορφο σπιτάκι!, είπε ο Μότσαρτ.
  • Τι νόστιμο σπιτάκι!, είπε ο Πίβοτι.
  • Πάμε μέσα να δούμε πως είναι; ρώτησε ο Μότσαρτ.
  • Πάμε γρήγορα, για να γλυκαθούμε!, απάντησε ο Πίβοτι.

Και μια και δυο πλησίασαν για να χτυπήσουν το χρυσό κουδουνάκι στην πόρτα του Μπισκοτόσπιτου.

  • Σταθείτε! Περιμένετε! ΠΙ, ΠΙΙ, ΠΙΙΙ! Θέλω να έρθω κι εγώ!, ακούστηκε πίσω τους μια ψιλή φωνή. Ήταν ο Πίπης, το κίτρινο πήλινο παπί.
  • Και τι κάθεσαι; ΓΑΒ, ΓΑΑΒ, ΓΑΑΑΒ! Έλα, λοιπόν, κι εσύ!, του είπαν τα δυο σκυλάκια, ο Μότσαρτ και ο Πίβοτι, με μια φωνή.

Το στολισμένο έλατο που τους άκουσε, τίναξε χαρούμενο τα κλαδιά του και τα πολύχρωμα φωτάκια του έλαμψαν ακόμη πιο πολύ. Φοβούνταν λίγο σκαρφαλωμένα εκεί ψηλά, αλλά η μπάλα η ξύλινη, η πιο καφετιά, τους έριξε λίγη χρυσόσκονη και ψιθύρισε μια μυστική ευχή. Κι αμέσως έγιναν θαρραλέα πολύ. Αναβόσβησαν, κιόλας, τρεις φορές σε μια στιγμή!

Και να ο Μότσαρτ, ο Πίβοτι και ο Πίπης. Χτυπούν απαλά το χρυσό το κουδουνάκι. ΝΤΛΙΝ ΝΤΛΙΝ!, κάνει εκείνο χαρωπά. Και τους αφήνει να μπουν στο Μπισκοτόσπιτο, αφού το χτύπησαν τόσο ευγενικά.

Μόνο που όταν μπήκαν στο μπισκοτοσαλονάκι του Μπισκοτόσπιτου, έπιασε τους τρεις φίλους μια τόσο μεγάλη λαχτάρα για γλυκό, που –ΚΡΙΤΣ ΚΡΙΤΣ, ΚΡΑΤΣ ΚΡΟΥΤΣ– ροκάνισαν όλο του το κουφετοπάτωμα! Μόλις το έκαναν αυτό, άρχισαν να κρυώνουν τα πόδια τους. Τότε έκατσαν στον μπισκοτοκαναπέ και χώθηκαν μέσα σε μια ζαχαροκουβέρτα για να ζεσταθούν. Αλλά ήταν τόσο λιχούδικα ζωάκια που –ΚΡΙΤΣ ΚΡΙΤΣ, ΚΡΑΤΣ ΚΡΟΥΤΣ– έφαγαν και την πλάτη του μπισκοτοκαναπέ. Μόλις το έκαναν αυτό, κρύωσε η κοιλιά τους. Έτρεξαν γρήγορα και μπήκαν στο μπισκοτοκρεβάτι, αλλά και πάλι δεν κρατήθηκαν και –ΚΡΙΤΣ ΚΡΙΤΣ, ΚΡΑΤΣ ΚΡΟΥΤΣ– το έφαγαν κι αυτό! Και μετά κάτι άλλο. Κι άλλο. Κι άλλο. Σε λίγη ώρα δεν είχε μείνει ούτε ένα μπισκοτοέπιπλο να φάνε! Τι να έκαναν τώρα για να μην κρυώνουν; Αγκαλιάστηκαν σφιχτά και τους πήρε ο ύπνος έτσι, αγκαλιά.

  • ΝΤΛΙΝ ΝΤΛΙΝ! Εεε, υπναράδες! Ξυπνήστε! Τρίγωνα, κάλαντα ακούγονται ξανά! Ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά!, ακούστηκε μια φωνή μελωδική.

Ήταν το χρυσό κουδουνάκι που το χτυπούσαν με τη σειρά όλα του σχολείου μας τα παιδιά! Πήραν μαζί τους τον Μότσαρτ και τον Πίβοτι, τα δυο σκυλάκια και τον Πίπη, το κίτρινο πήλινο παπί κι έστησαν έναν τρικούβερτο χορό γύρω από του στολισμένου έλατου τον ψηλό κορμό.

Κι ώσπου να πουν ΧΡΙ ΣΤΟΥ ΓΕ ΝΝΑ!, ακούστηκε ένα ΠΙΦ ΠΑΦ ΠΟΥΦ μαγικό και το Μπισκοτόσπιτο έγινε ολοκαίνουργιο ξανά! Και από πριν ακόμη πιο όμορφο και πιο λαχταριστό! Η μπάλα η ξύλινη, η πιο καφετιά, έριξε λίγη από τη χρυσόσκονή της και σ’ αυτό. Για να γιορτάσουν όλοι πολύ πολύ γλυκά, με υγεία, αγάπη και χαρά.

Και ζήσαμε εμείς καλύτερα και όλοι αυτοί καλά!

 ΤΕΛΟΣ

Οι συγγραφείς της ιστορίας και οι ήρωές τους είναι:

Γιώργος Γ. (Μπισκοτόσπιτο, Πίπης το παπί), Χάρης (Μότσαρτ και Πίβοτι, τα σκυλάκια), Εβελίνα (τα φωτάκια του έλατου), Θοδωρής (το έλατο), Γιάννης Ν. (το κουδουνάκι), Βασιλική (η μπάλα-στολίδι του έλατου) και οι δασκάλες τους Εύη Τσιτιρίδου και Νεκταρία Κορκού.

Επιμέλεια κειμένου: Εύη Τσιτιρίδου

Ψηφιακή επεξεργασία-παρουσίαση: Νεκταρία Κορκού

Η ιστορία αυτή γράφτηκε στο πλαίσιο δραστηριότητας δημιουργικής γραφής, το Δεκέμβριο του 2020, κατά τη διάρκεια μαθημάτων τηλεκπαίδευσης του 2ου Τμήματος του 1ου Νηπιαγωγείου Αγίου Δημητρίου Αττικής.

 

Προπαραμονή Χριστουγέννων σήμερα και τα μαθήματά μας σταματούν για 15 μέρες. Σας χαιρετούμε προσωρινά, με τις καλύτερες ευχές μας να περάσετε όμορφα με τους αγαπημένους σας ανθρώπους! Κι ελπίζουμε τη νέα χρονιά να βρεθούμε και πάλι στο σχολείο μας και να τα πούμε από κοντά.

Ακούστε και τραγουδήστε κι εσείς εδώ τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς και διαβάστε εδώ, παρέα με κάποιον μεγαλύτερο, την παραμυθένια παράδοση που “κρύβεται” σε αυτά!

Γεια σας, παιδιά! Χρόνια πολλά, με υγεία, αγάπη, ειρήνη και χαρά!