Ο Ιούνιος μας έφερε το καλοκαίρι και είχαμε τόσα να ετοιμάσουμε για ν’ αποχαιρετήσουμε άλλη μια όμορφη και περιπετειώδη σχολική χρονιά! Ζωγραφίσαμε τις μεγάλες λευκές σακούλες όπου θα έμπαιναν όλες μας οι εργασίες, ετοιμάσαμε τις προσκλήσεις, το σκηνικό και τα προγράμματα για τη γιορτή μας, κάναμε πρόβες τα ποιήματα και τα χορευτικά μας, αλλά δεν ξεχάσαμε να αφουγκραστούμε και τους “Ψιθύρους στην αμμουδιά”, γιατί στις 5 Ιουνίου τιμούμε την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Δεν παραλείψαμε να μιλήσουμε και για τη γιορτή του μπαμπά, άδικο θα ήταν να μην το κάνουμε, αφού το σχολείο θα έχει κλείσει την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου που τη γιορτάζουμε. Του απονείμαμε και χρυσό μετάλλιο! Χρόνια πολλά, λατρεμένε μας μπαμπά!
Αρχείο Ετικετών: κοινωνικές δεξιότητες
Στο διάστημα και στο μουσείο, παρέα με τη μαμά!
Μέσα στο Μάιο γιορτάζει και η μαμά. Φέτος της κάναμε ένα καταπληκτικό δώρο, χρησιμοποιώντας ύφασμα, βελόνα, βαμβάκι και κλωστή: μια καρδούλα, την καρδούλα μας, για να την έχει πάντα μαζί της! Και όχι μόνο αυτό. Διαβάσαμε βιβλία, μιλήσαμε για τη ζωή των μαμάδων σε διαφορετικές χώρες του κόσμου, είδαμε πίνακες ζωγραφικής με θέμα τη μαμά και την οικογένεια, ακούσαμε τραγούδια και νανουρίσματα και φτιάξαμε και της αφιερώσαμε το δικό μας ποίημα. Και φυσικά τη γεμίσαμε ευχές και λουλούδια!
Ταξιδέψαμε ως και στο διάστημα, μάθαμε για το ηλιακό μας σύστημα και γνωρίσαμε τη μαμά Πούλια που έχει εφτά παιδιά, μάθαμε για τον αστερισμό των Πλειάδων, αφηγηθήκαμε το μύθο τους, ακούσαμε και εικονογραφήσαμε το υπέροχο τραγούδι “Μάγια” του Μίκη Θεοδωράκη και του Οδυσσέα Ελύτη.
Γιορτάσαμε την Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων (18 Μάη) στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, παρέα με το Νικηφόρο που ανακαλύπτει τα συναισθήματα, το αγαπημένο βιβλίο της Ελένης Γερουλάνου. Περιηγηθήκαμε στο μουσείο επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα του, μάθαμε για την πολύτιμη και ξεχωριστή δουλειά του αρχαιολόγου, για τον κυκλαδικό πολιτισμό και τα υπέροχα δημιουργήματά του, ζωγραφίσαμε και φτιάξαμε τα δικά μας ειδώλια χρησιμοποιώντας σκληρό χαρτόκουτο, μολύβι και κιμωλία.
Μες στου Μαγιού τις μυρωδιές…
Ο Μάιος έφτασε και το σχολείο μας έγινε ένας μεγάλος κήπος μέσα κι έξω! Γιορτάσαμε την Πρωτομαγιά φτιάχνοντας το παραδοσιακό στεφάνι, παρατηρήσαμε τα φυτά στον μικρό μας λαχανόκηπο και τα δέντρα στην αυλή μας να ανθίζουν και να καρποφορούν, καθώς τα φροντίζαμε. Διαβάσαμε σχετικά βιβλία, ζωγραφίσαμε τους δικούς μας ανθισμένους κήπους, ασχοληθήκαμε με χειροτεχνίες και κατασκευές. Η άνοιξη στα καλύτερά της!
Μάρτιος της Άνοιξης, της Ποίησης, της Ελλάδας!
Υποδεχθήκαμε τον άστατο και παιχνιδιάρη Μάρτιο με τα χελιδονίσματα, ένα έθιμο που η απαρχή του βρίσκεται στα αρχαία χρόνια και που εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να ενθουσιάζει τα παιδιά. Ήταν τόσο όμορφα που τραγουδήσαμε τα κάλαντα της άνοιξης, φτιάξαμε τα χειροποίητα χελιδονάκια μας, απολαύσαμε υπέροχα βιβλία και μοιραστήκαμε παραδόσεις και παραμύθια από τη λαϊκή μας παράδοση, τραγούδια και χορούς της πατρίδας μας.
Στις 6 Μαρτίου, Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού, μιλήσαμε για τους κανόνες της καλής συμπεριφοράς στο σχολείο αλλά και στην οικογένεια και στις κοινωνικές μας συναναστροφές. Αναδείξαμε την αξία της συγνώμης και τη σημασία του να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και κυρίως να μην τα επαναλαμβάνουμε. Σωματοποιήσαμε τη Συγνώμη και την αναρτήσαμε σε περίοπτη θέση, ώστε να μας θυμίζει πάντα ότι οι τρόποι της Αγάπης είναι που κάνουν τη ζωή μας να έχει αξία, νόημα και ομορφιά.
Με αφορμή την έναρξη της περιόδου της Σαρακοστής, συζητήσαμε για τη σημασία και την αξία της υγιεινής διατροφής. Φτιάξαμε τη δική μας Κυρά Σαρακοστή, που είναι ένα παραδοσιακό ημερολόγιο της νηστείας που κρατάει σαράντα μέρες και ολοκληρώνεται το ορθόδοξο Πάσχα. Απολαύσαμε τα μαρουλάκια που φροντίσαμε με τα χεράκια μας από το σχολικό μας κήπο. Διαβάσαμε την ιστορία της «Βασίλισσας Καλοφαγούς». Χορέψαμε γύρω γύρω όλοι από την ανθισμένη μας αμυγδαλιά. Παρατηρήσαμε τα φυτά στην αυλή του σχολείου μας και μελετήσαμε τα μέρη από τα οποία αποτελούνται, φτιάχνοντας ένα αυτοσχέδιο φυτολόγιο. Αποτυπώσαμε τις γνώσεις μας στις δικές μας δημιουργίες.
Τιμήσαμε την εθνική μας επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821 και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου με μελέτη σχετικού εποπτικού υλικού, με αφηγήσεις ιστοριών, με ακροάσεις τραγουδιών, με κατασκευές και δρώμενα. Εικονογραφήσαμε το τραγούδι «Ένα το χελιδόνι», σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, τιμώντας παράλληλα και την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, στις 21 Μαρτίου. Παρακολουθήσαμε μια υπέροχη παράσταση από το Θίασο Σκιών Χαράλαμπου Ρουμελιώτη “Μυθιστορίες”, απαγγείλαμε ποιήματα και χορέψαμε παραδοσιακούς χορούς.
Φεβρουάριος, ο Μασκαράς!
Ο Φεβρουάριος, ο μήνας της Αμυγδαλιάς και της Αποκριάς, κύλησε γρήγορα και όμορφα στο νηπιαγωγείο μας.
Τον καλωσορίσαμε με τις ανθισμένες αμυγδαλιές από το ποίημα “Λίγο ακόμα” του μεγάλου μας ποιητή Γιώργου Σεφέρη σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη.
Ταξιδέψαμε σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, για να γνωρίσουμε γνωστά και λιγότερο γνωστά αποκριάτικα ήθη και έθιμα, μυηθήκαμε στην ιστορία της πανάρχαιας ανάγκης του ανθρώπου για μεταμφίεση, για θρησκευτικούς και τελετουργικούς λόγους αλλά και για διασκέδαση και χορό.
Τα χέρια και η φαντασία μας έπιασαν δουλειά και φτιάξαμε υπέροχες μάσκες, αποκριάτικα καπέλα και στολίδια για τις τάξεις μας!
Διαβάσαμε υπέροχα βιβλία και δημιουργήσαμε τις δικές μας εικονογραφήσεις με αφορμή τις ιστορίες τους.
Μάθαμε για την τέχνη του θεάτρου, μία ακόμη μοναδική προσφορά του αρχαίου ελληνικού πνεύματος στον κόσμο.
Διαβάσαμε τους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη και γίναμε κι εμείς τα πουλιά-πρωταγωνιστές της παράστασης, απολαμβάνοντας την υπέροχη μουσική και τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι.
Ανεβήκαμε στον Όλυμπο για να συναντήσουμε τους 12 θεούς και να διασκεδάσουμε με τον ανέμελο και γλεντζέ Διόνυσο και την παρέα του.
Διασκεδάσαμε με αγαπημένα αποκριάτικα τραγούδια και χορέψαμε στο γαϊτανάκι!
Ακούσαμε την ορχηστρική μουσική του Μίκη Θεοδωράκη “Χαρταετοί”, ζωγράφισε κάθε παιδί τον εαυτό του και έναν χαρταετό και δημιουργήσαμε την ακόλουθη σύνθεση. Έπειτα προχωρήσαμε στην κατασκευή ατομικού χαρταετού.
Ντυθήκαμε μασκαράδες και απολαύσαμε την παράσταση “Δύο τρελοί τρελοί πιγκουΐνοι” από τη θεατρική ομάδα «Αερόπλοιο». Περάσαμε υπέροχα!
Και του χρόνου, με υγεία! Καλή Σαρακοστή!
Χάρισε ένα βιβλίο, δυνάμωσε το φως! Όλα τότε θα είναι πιο καλά!
Την 21η Δεκεμβρίου, τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, επέλεξε από πέρυσι το ELNIPLEX ως Ημέρα Ανταλλαγής Βιβλίων. Εκείνη την ημέρα προτρέπονται όλοι οι πολίτες της Ελλάδας και της Κύπρου να αγοράσουν ένα βιβλίο και να το χαρίσουν σε ένα παιδί, σε ένα σχολείο, σε μια βιβλιοθήκη, ώστε να δυναμώσει το φως στο νου και την καρδιά. Η δράση από φέτος είχε την υποστήριξη του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ – Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Το σχολείο μας συμμετέχει στη δράση αυτή από πέρυσι που ξεκίνησε και με τη βοήθεια των γονιών των μαθητών μας εμπλουτίζουμε τη δανειστική μας βιβλιοθήκη και χαρίζουμε στα παιδιά μοναδικές στιγμές απόλαυσης, γλωσσικής ανάπτυξης, κοινωνικοποίησης, συνεργασίας, αισθητικής και συναισθηματικής αγωγής, έκφρασης και δημιουργίας, καθώς μοιραζόμαστε μαζί τους την εμπειρία της ανάγνωσης. Τους ευχαριστούμε θερμά!
Γιατί όπου τα παιδιά διαβάζουν βιβλία, όλα είναι πιο καλά! Στις πόλεις και στα χωριά, στον κάμπο και στο βουνό, στο νότο και στο βορρά, όπως λέει και το αγαπημένο τραγούδι του μοναδικού Μίκη Θεοδωράκη “Που είναι πιο καλά” σε στίχους του Βασίλη Ρώτα, το οποίο εικονογραφήσαμε στο πλαίσιο του πολιτιστικού προγράμματος που εκπονούμε, με θέμα “Τα “ζωγραφιστά τραγούδια” του Μίκη Θεοδωράκη: Τα παιδιά εμπνέονται και εικονογραφούν τραγούδια του κορυφαίου μουσικοσυνθέτη για την Ελλάδα, τη φύση και την ιστορία της”.
Το πολιτιστικό μας πρόγραμμα για το Μίκη Θεοδωράκη εκπονείται με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννησή του το (1925-2025) και την ανακήρυξη του 2025 ως Έτους Μίκη Θεοδωράκη από το Υπουργείο Πολιτισμού ως φόρο τιμής στην προσωπικότητα, την προσφορά και το έργο του.
Οι Χριστουγεννιάτικες δημιουργίες μας!
Κάθε χρόνο, μόλις φτάνει ο γιορτινός Δεκέμβριος, το σχολείο μας μετατρέπεται σε ένα αυτοσχέδιο…εργαστήρι των ξωτικών του παραμυθένιου Άγιου Βασίλη. Τα χέρια μας, το μυαλό και η καρδιά μας παίρνουν φωτιά και ένα σωρό χριστουγεννιάτικες δημιουργίες στολίζουν την τάξη μας και τα σπίτια μας. Μαθαίνουμε να δουλεύουμε με πολλά και διαφορετικά υλικά και αξιοποιούμε “θησαυρούς” της φύσης και της ανακύκλωσης με ευφάνταστο και συχνά απροσδόκητο τρόπο! Παράλληλα εξασκούμαστε στο να συνεργαζόμαστε αρμονικά, να “ακονίζουμε” και να τροφοδοτούμε τη σκέψη και τη φαντασία μας με πολλά και διαφορετικά ερεθίσματα και γινόμαστε καλλιτέχνες, ηθοποιοί, τραγουδιστές! Θαυμάστε μερικές από τις φετινές χριστουγεννιάτικες δημιουργίες μας!
Στολίσαμε δέντρο στην τάξη, φτιάξαμε και τα δικά μας μικρά, χαρτονένια δεντράκια!
Φτιάξαμε ημερολόγια του 2025 για το σπίτι, κάθε παιδί με το δικό του τρόπο!
Φιλοτεχνήσαμε χριστουγεννιάτικες κάρτες με θέμα τη φάτνη της Γέννησης του Χριστού και τον Ρούντολφ τον Τάρανδο, αγγελάκια, κηροπήγια, Αγιοβασιλάκια, “αστεράτα” καδράκια με γιορτινές ζωγραφιές!
Ταξιδέψαμε με το στολισμένο καράβι μας, το φτιαγμένο από θαλασσόξυλα αλλά και από χαρτόνι, γεμίζοντάς το με τις ευχές και τα όνειρά μας. Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα μας είναι ναυτική χώρα και οι παραδόσεις του λαού μας δίνουν στη θάλασσα με τα καράβια της και στους ναυτικούς, τους νησιώτες και τους ψαράδες πρωταγωνιστικό ρόλο και τα Χριστούγεννα!
Τα στολίδια μας από μεταλλικά καπάκια βάζων και υλικά από τη φύση, πρωτότυπες και μοναδικές δημιουργίες κάθε παιδιού, έκλεψαν την παράσταση!
Τα τζάμια των τάξεών μας έγιναν πανέμορφα χάρη στην κυρία Νεκταρία που πάντα μας εμπνέει και μας δίνει χαρά και γνώση με τις εμπνευσμένες ιδέες της και τα άξια χέρια της και μας μετέφεραν νοερά σε ένα χιονισμένο Χριστουγεννιάτικο χωριό κάθε μέρα που ερχόμασταν στο σχολείο!
Δημιουργήσαμε το δικό μας επιτραπέζιο χριστουγεννιάτικο παιχνίδι!
Δεν παραλείψαμε φυσικά να δούμε όλοι μαζί τις αγαπημένες μας χριστουγεννιάτικες ταινίες, “Το ποντικάκι που ήθελε ν’ αγγίξει ένα αστεράκι” και το “Ένα δέντρο μια φορά” του αγαπημένου συγγραφέα Ευγένιου Τριβιζά. Και του χρόνου!
Χριστουγεννιάτικο ταξίδι στην Ουκρανία και στην Ιταλία!
Στις 17 Δεκεμβρίου, στο πλαίσιο του Προγράμματος Σπουδών «Δράσεις Ενεργού Πολίτη», υποδεχθήκαμε στο σχολείο μας την κυρία Φωτεινή, μαμά του συμμαθητή μας Νεκτάριου, που κατάγεται από την Ουκρανία, για να μας μιλήσει για τα χριστουγεννιάτικα έθιμα και παραδόσεις της χώρας της.
Ταξιδέψαμε μέχρι την όμορφη και μεγάλη αυτή χώρα με τη βοήθεια του παγκόσμιου χάρτη και τη βρήκαμε στριφογυρίζοντας την υδρόγειο σφαίρα. Μας στενοχώρησε και μας προβλημάτισε πολύ που η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο και αυτό φοβίζει και ταλαιπωρεί πολύ τους κατοίκους της, προκαλεί δάκρυα, δυστυχία, απώλειες και καταστροφές.
Η γλυκύτατη κυρία Φωτεινή μας παρουσίασε τα χριστουγεννιάτικα έθιμα που έζησε και η ίδια ως παιδί στην οικογένειά της. Προσπαθήσαμε να μάθουμε κάποιες λέξεις στα Ουκρανικά και είδαμε τον τρόπο που γράφουν, καθώς το αλφάβητό τους είναι διαφορετικό από το δικό μας.
Μπαμπάς: тато (τάτο)
Μαμά: мама (μαμά)
Γιαγιά: бабуся (μπάμπουτσα)
Παππούς: дідусі (ντιντούς)
Ευχαριστώ: дякую (ντάκουγιου)
Σε αγαπώ: Я люблю тебе. (λουμπλού)
Αστέρι Χριστουγέννων: Різдвяна зірка (βερτέπ)
Καλημέρα: Доброго ранку (ντόμπρο χο ντια)
Γεια σας: Привіт. (πρίβιετ)
Καλά Χριστούγεννα: Щасливого Різдва (ροζντεστρό)
Χριστός γεννιέται: Христос народився. (Χριστός ροζντάεσα)
Καλή Χρονιά: Щасливого Нового року (σνόβουμ ρόκουμ)
Ακούσαμε τα ουκρανικά κάλαντα (εδώ) που όταν τα λένε, (παραμονή ή και ανήμερα τα Χριστούγεννα) κρατούν το αστέρι της Βηθλεέμ και φορούν τις πανέμορφες λουλουδάτες παραδοσιακές στολές τους. Θαυμάσαμε τους στολισμούς στις πόλεις και τις πανέμορφες εκκλησιές και μάθαμε τα 12 παραδοσιακά γιορτινά νηστίσιμα πιάτα της παραμονής (όσα και οι Απόστολοι).
Σύμφωνα με τον Ουκρανικό μύθο της «Χριστουγεννιάτικης Αράχνης”, ήταν κάποτε μια φτωχή οικογένεια που δεν είχε χρήματα να στολίσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο και το σπίτι της και στενοχωριόταν πολύ γι’ αυτό. Οι αράχνες του σπιτιού άκουσαν τα παιδιά να κλαίνε και αποφάσισαν να βοηθήσουν, στολίζοντας τα κλαδιά του δέντρου με τους ιστούς τους. Το επόμενο πρωί, η οικογένεια είδε με έκπληξη και χαρά το δέντρο στολισμένο με χρυσαφένιους και ασημένιους ιστούς και από εκείνη τη χρονιά η τύχη της άλλαξε και έζησε ευτυχισμένη! Γι’ αυτό μην παραξενευτείτε αν δείτε στο χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίδια-αραχνούλες με τους ιστούς τους!
Θαυμάσαμε πίνακες της σπουδαίας Ουκρανής λαϊκής καλλιτέχνιδας Μαρίας Πριματσένκο που δυστυχώς καταστράφηκαν, όταν το μουσείο που τα στέγαζε βομβαρδίστηκε και κάηκε. Ο πόλεμος δεν καταστρέφει μόνο τις ζωές των ανθρώπων αλλά και την ιστορία, την τέχνη και την πολιτιστική τους κληρονομιά.
Χαρίσαμε στην κυρία Φωτεινή ένα άλμπουμ με χριστουγεννιάτικες ζωγραφιές και ευχηθήκαμε με όλη μας την καρδιά να τελειώσει σύντομα ο πόλεμος στη χώρα της και να ζήσουν όλοι με υγεία, ειρήνη, αγάπη και ευημερία. Την ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα μοιραστήκαμε μαζί της!
Στις 23 Δεκεμβρίου υποδεχθήκαμε στο σχολείο μας την κυρία Κλαούντια, μαμά του συμμαθητή μας Αριστοτέλη, που κατάγεται από την Ιταλία, για να μας μιλήσει για τα χριστουγεννιάτικα έθιμα και παραδόσεις της χώρας της.
Ταξιδέψαμε με πολύ κέφι στη γειτονική μας Ιταλία και συγκεκριμένα στη Βερόνα, την πόλη του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η κυρία Κλαούντια. Δεν παραλείψαμε να ακούσουμε Ιταλικά και να μάθουμε μερικές λέξεις:
Μπαμπάς: papa
Μαμά: mamma
Γιαγιά: nonna
Παππούς: nonni
Ευχαριστώ: grazie
Σε αγαπώ: Ti voglio bene.
Αστέρι Χριστουγέννων: Stella di Natale.
Καλημέρα: Buongiorno
Γειά: Ciao
Καλά Χριστούγεννα: Buon Natale.
Καλή χρονιά: Buon anno
Οι κοιλιές μας άρχισαν να γουργουρίζουν όταν ακούσαμε για τα ιταλικά χριστουγεννιάτικα γλυκά, το πανετόννε και το παντόρο.
Θαυμάσαμε το γιγάντιο αστέρι στη Βερόνα, τις περίφημες φάτνες που στολίζουν τις ιταλικές πόλεις τα Χριστούγεννα, γνωρίσαμε την ασχημούλα αλλά καλοσυνάτη μάγισσα Μπεφάνα, που μοιράζει δώρα στα παιδιά την παραμονή των Θεοφανείων (προσοχή, αν ήσασταν άτακτοι την προηγούμενη χρονιά, αντί για δώρα θα λάβετε…κάρβουνα!).
Στη βόρεια Ιταλία όπου βρίσκεται η Βερόνα, η πόλη της κυρίας Κλαούντια, τα παιδιά περιμένουν με ανυπομονησία την 13η Δεκέμβρη. Εδώ, η Santa Lucia (Αγία Λουκία) φέρνει τα χριστουγεννιάτικα δώρα στα παιδιά και δεν καταφθάνει με έλκηθρο όπως ο παραμυθένιος Άγιος Βασίλης με την κόκκινη στολή, αλλά πάνω σε ένα ταπεινό γαϊδουράκι. Το όνομά της στα ιταλικά σημαίνει Άγιο Φως. Την προηγούμενη μέρα τα παιδιά γράφουν ένα γράμμα στη Santa Lucia με τα δώρα που θέλουν να τους φέρει, αφήνοντας δίπλα ένα καρότο για το γαϊδουράκι της και μπισκότα με ένα ποτήρι κρασί για την ίδια!
Ακούσαμε ιταλικά τραγούδια και ζωγραφίσαμε με κιμωλίες όπως κάνουν Ιταλοί καλλιτέχνες στα πεζοδρόμια, δημιουργώντας απίστευτα έργα τέχνης που όμως σβήνουν τόσο εύκολα!
Χαρίσαμε στην κυρία Κλαούντια ένα άλμπουμ με χριστουγεννιάτικες ζωγραφιές και ευχηθήκαμε με όλη μας την καρδιά Καλές Γιορτές με υγεία, με νοστιμιές και αγκαλιές. Την ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα μοιραστήκαμε μαζί της!
Οι δύο αυτές επισκέψεις των μαμάδων από την Ουκρανία και την Ιταλία θα μας μείνουν αξέχαστες! Είναι τόσο όμορφο και δημιουργικό να μαθαίνεις για τη ζωή των συνανθρώπων σου σε άλλες χώρες. Και αποδεικνύεται πως η αγάπη, η καλοσύνη και η ομορφιά είναι κοινή πατρίδα όλων μας.
Βρήκαμε το χαμένο αστέρι των Χριστουγέννων! Και το γιορτάσαμε!
Στις 11 Δεκεμβρίου πραγματοποιήσαμε τη Χριστουγεννιάτικη Γιορτή του σχολείου μας, στην αίθουσα εκδηλώσεων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Δημητρίου. Παρουσιάσαμε την παράσταση με τίτλο «Το Αστέρι των Ξωτικών», με τη συνεργασία της θεατρικής ομάδας Fantasia Theatre.
«Είναι παραμονή Χριστουγέννων, το γιορτινό αστέρι δεν φαίνεται πουθενά στον ουρανό και τα παραδοσιακά Χριστούγεννα κινδυνεύουν να ξεχαστούν και για πάντα να χαθούν. Αλλά τα στολισμένα έλατα, οι παιχνιδιάρηδες χιονάνθρωποι, τα άτακτα καλικαντζαράκια και τα υπέροχα δωράκια δεν πρόκειται να το επιτρέψουν! Με τη βοήθεια δύο αστείων ξωτικών, θα ταξιδέψουν σε διάφορες γωνιές της Ελλάδας, θα τραγουδήσουν κάλαντα, θα θυμηθούν γιορτινά έθιμα και παραδόσεις, θα ζήσουν απρόσμενες περιπέτειες και τελικά το λαμπερό αστέρι θα βρεθεί και θα λάμψει ξανά, για να ξεκινήσουν οι ευχές, τα τραγούδια και οι χοροί!».
Περάσαμε καταπληκτικά! Εξίσου ωραία περάσαμε και κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της γιορτής στις τάξεις μας, με τις πρόβες των ποιημάτων μας, τις σχετικές δραστηριότητες και την ατμόσφαιρα των…παρασκηνίων ενός θεάτρου που δημιουργήσαμε και ζήσαμε.
Ευχαριστούμε πολύ τους υπέροχους γονείς μας που στηρίζουν πάντα κάθε δραστηριότητα του σχολείου μας, τον διευθυντή του Δημοτικού για την παραχώρηση του χώρου και τους ταλαντούχους και χαμογελαστούς ηθοποιούς που μας βοήθησαν στο κυνήγι του χαμένου χριστουγεννιάτικου αστεριού. Και του χρόνου!
Καλές γιορτές με υγεία, ειρήνη και αγάπη στον κόσμο και με όλα τα καλά για τα υπέροχα παιδιά μας και τις οικογένειές τους!
3 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας
Η 3η Δεκεμβρίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Στο σχολείο μας τιμήσαμε αυτή τη μέρα βλέποντας σχετικό εποπτικό υλικό, συζητώντας, καταθέτοντας τις εμπειρίες και τις γνώσεις μας και προσπαθώντας να μπούμε στη θέση αυτών των ηρώων-συνανθρώπων μας, ηρώων με όλη τη σημασία της λέξης, με σεβασμό, αποδοχή και νοιάξιμο για κάθε είδος αναπηρίας, για κάθε διαφορετικότητα που κάνει πιο ενδιαφέροντα και σημαντικό τον κόσμο μας.
Διαβάσαμε το βιβλίο «Ο Αυτός», των Πέτρου Πουλάκη και Βασίλη Παπατσαρούχα, εκδόσεις Καλειδοσκόπιο. «Ο Αυτός» είναι ένα από τα 75 χελωνάκια που επωάσθηκαν σε κάποια παραλία ένα καλοκαίρι. Ένα χελωνάκι διαφορετικό από τα άλλα, που προσπαθεί να επιβιώσει από του γλάρους κι άλλους κινδύνους που παραμονεύουν. Ούτε η μαμά του όμως ούτε τ’ αδέλφια του ήταν περήφανα γι’ αυτόν. Ο Αυτός ήταν διαφορετικός και απρόβλεπτος. Έτρεχε όχι προς τη θάλασσα αλλά προς το βουνό. Συνήθως ήταν κλεισμένος μέσα στο καβούκι του, απομονωμένος από την ομάδα σαν να βρισκόταν στο δικό του κόσμο. Κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει τι του συμβαίνει; Μετά από πολύ καιρό, η αδελφή του η Βαγιού ανακάλυψε το μυστικό που κρυβόταν μέσα στο καβούκι του, αφού το καβούκι του ήταν διάφανο. Μπορούσε να βλέπει και να παρακολουθεί τα πάντα, μόνο που τα έβλεπε όλα διαφορετικά και με πολλές λεπτομέρειες που συχνά τον άγχωναν και τον μπέρδευαν. Γιατί το καβούκι του ήταν ένας τεράστιος μεγεθυντικός φακός. Από τότε, κανείς δεν ήθελε να τον αλλάξει, ούτε στενοχωριόταν για αυτόν. Αντίθετα, τους άρεσε που είχαν τον Αυτό στην δική τους οικογένεια. Τους μάθαινε μια διαφορετική οπτική του κόσμου και ανακάλυπταν μαζί του αμέτρητα πράγματα που χωρίς τη δική του ξεχωριστή ματιά δεν θα τα πρόσεχε κανείς! Επιπλέον είχε δικά του ταλέντα και ικανότητες που τον έκαναν μοναδικό, αξιολάτρευτο αλλά και χρήσιμο στον εαυτό του και στους άλλους. Όπως όλα τα πλάσματα που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας, «η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το 1992, ανακήρυξε την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, δίνοντάς μας την ευκαιρία κατανόησης σε θέματα αναπηρίας και ευαισθητοποίησης για τα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία. Είναι μια μέρα που μας υπενθυμίζει την υποχρέωση διασφάλισης της ισότιμης πρόσβασης όλων των μαθητών στην εκπαίδευση, βασιζόμενοι στις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης.
Η έννοια της ενταξιακής εκπαίδευσης αναφέρεται στη φιλοσοφία της αποδοχής και στην παροχή ενός πλαισίου, μέσα στο οποίο όλα τα παιδιά χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους, μπορούν να εκτιμηθούν ισότιμα και να αντιμετωπίζονται με σεβασμό.
Σε αυτό το πλαίσιο, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, σχολεία από όλη τη χώρα ενώνουν τις φωνές τους για να στείλουν μήνυμα ενότητας, αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού. Το υλικό αυτό αξιοποιήθηκε για τη δημιουργία αυτού του σύντομου βίντεο».





























































































































































































































































































































































































































































































