Ο Σεπτέμβριος έφερε όπως κάθε χρόνο τον τρύγο, τα ζουμερά και θρεπτικά φθινοπωρινά φρούτα, τα υπέροχα χρώματα στη φύση και το άνοιγμα των σχολείων. Συναντήσαμε με χαρά τις δασκάλες μας, τους παλιούς μας συμμαθητές και γνωρίσαμε τους καινούργιους. Το κλωναράκι του βασιλικού που χρησιμοποίησε ο ιερέας για να μας ραντίσει με τον αγιασμό, το βάλαμε στο νερό, έβγαλε ρίζες και φυτεύτηκε σε γλάστρα. Θα μας κρατήσει συντροφιά όλη τη χρονιά, που ελπίζουμε να είναι γεμάτη υγεία, ευλογία, γνώση, αγάπη και δημιουργικότητα. Θα κάνουμε κι εμείς ό,τι καλύτερο μπορούμε γι’ αυτό!
Στο 1ο Τμήμα αποφασίσαμε φέτος να…απογειωθούμε και έτσι το παρουσιολόγιό μας γέμισε αερόστατα! Με την ευκαιρία χειριστήκαμε για πρώτη φορά ψαλιδάκι και το αποτέλεσμα μας γέμισε υπερηφάνεια και ικανοποίηση. Αποτυπώσαμε το αρχικό γράμμα του ονόματός μας στον υπολογιστή, φωτογραφηθήκαμε για να επιβιβαστούμε στα αερόστατα και…θαυμάστε μας!
Επειδή λατρεύουμε τα χρώματα αλλά είμαστε και επιμελείς νοικοκύρηδες που τους αρέσει η τάξη και η καθαριότητα, φτιάξαμε τα ατομικά μας σουπλά, ώστε να παίζουμε με τις πολύχρωμες πλαστελίνες χωρίς να λερώνουμε το χώρο μας. Πως; Ανακατέψαμε τα βασικά χρώματα ανάμεσα σε χαρτί Α3, που μετά το διπλώσαμε και το πατήσαμε με τις παλάμες μας. Όταν το ανοίξαμε, τα χρώματα που είχαν μπερδευτεί, έκαναν τα μαγικά τους! Έφτιαξαν καινούρια χρώματα και υπέροχα συμμετρικά σχέδια!!!Αφού στέγνωσαν καλά, τα πλαστικοποιήσαμε και είμαστε πλέον έτοιμοι για πολλές πλαστελινοδημιουργίες!
Με αφορμή τυχαία έκρηξη θυμού συμμαθητή μας, μιλήσαμε για το συναίσθημα του θυμού και τη διαχείρισή του. Διαβάσαμε το βιβλίο “Θυμός” από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, το είδαμε και με κινούμενες εικόνες με τη βοήθεια του προτζέκτορα, μιλήσαμε για πράγματα που μας κάνουν να θυμώνουμε και ζωγραφίσαμε τον θυμωμένο εαυτό μας! Απολαύστε τις δημιουργίες μας σε αυτό το υπέροχο βίντεο.
Δεν παραλείψαμε, φυσικά, να μιλήσουμε για το φυσικό φαινόμενο του σεισμού και ιδού τα έργα μας:
Στο 2ο Τμήμα αποφασίσαμε τη φετινή σχολική χρονιά να…σαλπάρουμε και έτσι ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας σε χαρτονάκια, γράψαμε το όνομά μας για να ολοκληρωθεί η ταυτότητά μας και κάθε πρωί επιβιβαζόμαστε στο καράβι της τάξης με χαρά και προσμονή για όσες περιπέτειες θα φέρει η μέρα. Καμαρώστε τα ανθρωπάκια μας σε αυτό το αστείο βίντεο.
Μαθαίνοντας τους μήνες με τη βοήθεια χαριτωμένων εικόνων, τοποθετήσαμε τα γενέθλιά μας στη χρονογραμμή και γνωρίσαμε καλύτερα τους συμμαθητές μας. Κάποιοι ήρθαν για πρώτη φορά στο σχολείο μας και είναι ένα χρόνο μικρότεροι από εκείνους που φοιτούν για δεύτερη χρονιά. Είναι τόσο ενδιαφέρον και όμορφο που ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και όλοι είμαστε μοναδικοί!
Το πρώτο βιβλίο που διαβάσαμε φέτος είναι «Ο πράσινος λύκος», από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος. Μια όμορφη και αστεία ιστορία για τη διαφορετικότητα, την αποδοχή, την αγάπη και την εμπιστοσύνη που πρέπει ο καθένας μας να έχει στον εαυτό του, ώστε να μπορεί να υπάρξει σε μια ομάδα χωρίς να βιώνει άσχημα και αρνητικά συναισθήματα.
Μιλώντας για τα συναισθήματά μας, εξερευνήσαμε την Αλφαβήτα των Συναισθημάτων που θα μας κρατά συντροφιά όλο το χρόνο και θα μας φανεί πολύ χρήσιμη σε διάφορες δράσεις και εμπειρίες.
Την αξιοποιήσαμε και στην άσκηση σεισμού, συζητώντας για το φόβο, την ψυχραιμία, την υπομονή. Μπήκαμε στη σειρά ανά ύψος και ανακαλύψαμε ποιος/ποια θα ξάπλωνε φέτος πάνω στο χαρτί μέτρου, για να πάρουμε το περίγραμμά του/της και να φτιάξουμε τον…Γίγαντα Εγκέλαδο. Ήταν η Μαρία! Με την τέχνη και τη δημιουργικότητα ξορκίζουμε τους φόβους μας και γεμίζουμε την καρδιά μας θάρρος, ελπίδα και αισιοδοξία για να μας συντροφεύουν στις δύσκολες στιγμές. Ανατρέξαμε φυσικά και στην ιστοσελίδα του ΟΑΣΠ για όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Η γνώση είναι δύναμη!
Η πρώτη φορά που χρησιμοποιήσαμε ψαλιδάκι και κόλλα φέτος ήταν για να φτιάξουμε τη χειροτεχνία με τα φθινοπωρινά φύλλα που ρίχνει ο άνεμος από τα φυλλοβόλα δέντρα.
Η κυρία Εύη έφερε φθινοπωρινούς θησαυρούς από το δάσος της Καισαριανής. Τους μελετήσαμε, θαυμάσαμε τα πανέμορφα, λεπτεπίλεπτα κυκλάμινα, μελετήσαμε το κλαδάκι της αγριελιάς συγκρίνοντας με την ελιά που έχουμε στην αυλή του σχολείου μας, αγγίξαμε με προσοχή το κλαδάκι της βελανιδιάς με τα άγουρα πράσινα και τα ώριμα καφέ βελανίδια, μυρίσαμε τα κυπαρισσόμηλα. Άουτς! αναφώνησε και ο σκαντζόχοιρος από το αγαπημένο βιβλίο που διαβάσαμε, εξασκώντας παράλληλα τη μνήμη και την παρατηρητικότητά μας. Μια από τις πιο όμορφες στιγμές ήταν όταν ακούσαμε τα τραγούδια «Κουβέντα μ’ ένα λουλούδι» και «Κυκλάμινο», του Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, από το έργο του «18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας», με τον Γιώργο Νταλάρα.
Υπέροχες στιγμές του Σεπτέμβρη, στο αγαπημένο μας σχολείο! Και του χρόνου, με υγεία!
