(η πρώτη προσπάθεια εκλογής προεδρείου)

  Η θέση στο ΔΣ είναι θέση ευθύνης απέναντι στους 1800 του Συλλόγου  αλλά και σ’ όλο τον κλάδο και η κάθε κουβέντα εκεί μέσα, η κάθε πρόταση και η κάθε ενέργεια πρέπει να γίνεται με περίσκεψη και δέος.

  Έτσι το ΠΑΜΕ, με τον εκπρόσωπο του ψηφοδελτίου ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, στην πρώτη συνεδρίαση του ΔΣ την Τετάρτη 10-9 κατέθεσε την πρόταση για αναλογικό αντιπροσωπευτικό προεδρείο (δηλ. διαπαραταξιακό όπου κάθε παράταξη, ανάλογα με τη δύναμή της, θα επιλέγει θέση στο προεδρείο) – που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της παράταξης και στάλθηκε στα σχολεία με το ηλ. Ταχυδρομείο.

  Η πρόταση είχε ως στόχο την υπεύθυνη συμμετοχή όλων των παρατάξεων στο προεδρείο, την ενότητα όλων για τη διεκδικητική δράση του Συλλόγου και τη σύντομη συγκρότηση ώστε να μην αδρανοποιείται ο Σύλλογος και αφήνει τα μέτρα να περνούν, κάτι που είναι κοινή θέληση και απαίτηση όλων των μελών του Συλλόγου.

  Οι δύο παρατάξεις δέχτηκαν την πρότασή μας, όμως ο εκπρόσωπος  του «Αριστερού Ενωτικού Ψηφοδελτίου» ακύρωσε την υλοποίησή της με μια πρόταση που δημιουργεί πολλά ερωτηματικά. Πρότεινε, όχι μια συνολική θέση για το προεδρείο του ΔΣ, αλλά ονομαστικά τον εκπρόσωπό μας για τη θέση του ΠΡΟΕΔΡΟΥ, αρνούμενος τη συμμετοχή σε κάθε άλλη διαδικασία.

  Δε γνωρίζουμε αν η πρόταση αυτή είναι πρόταση του ΑΕΨ ή μια προσωπική, ευκαιριακή άποψη του συγκεκριμένου εκπροσώπου του στο ΔΣ. Όπως και να είναι – ας το δηλώσουν – θεωρούμε ότι η πρόταση έχει αφετηρία την περσινή συμφωνία ΑΕΨ-ΠΑΣΚ στο ΔΣ που και οι ίδιοι, παρά τις δικαιολογίες, θεωρούν στάση που πρέπει να ξεχαστεί με τη γνωστή μέθοδο να εκτεθεί με τον ίδιο τρόπο και το ΠΑΜΕ – που δε νομίζουμε ότι θα πετύχουν!

–          Αν η περσινή τους στάση ήταν σωστή, γιατί δεν την επαναλαμβάνουν; Τα «κουκιά» βγαίνουν.

–          Αν η θέση του προέδρου, που κατείχαν, έφερε τον αριστερό αέρα που διατυμπάνιζαν, γιατί δεν τον προτείνουν ξανά, για το…καλό μας;

–          Αν μας το προτείνουν για να πάει αγωνιστικά ο Σύλλογος, γιατί δε συμμετέχουν κι αυτοί και μας αφήνουν μόνους;

–          Αν πιστεύουν στην παράταξή μας, γιατί μας κατηγορούν; Πιστεύουν ότι και οι άλλες παρατάξεις θα μα στρώσουν το χαλί του προέδρου, για το καλό του Συλλόγου και θα στηρίζουν τις θέσεις του ΠΑΜΕ ή προσδοκούν το αντίθετο;

  Η «πρόταση» – που δεν είναι πρόταση αλλά «καρφί»-  έχει στόχο μόνο το ΠΑΜΕ:

– Να απομακρυνθούμε από την καθαρή, σταθερή θέση μας, να γίνουμε ευκαιριακοί και αφερέγγυοι.

  Προτείνουν για τη θέση του προέδρου αυτούς που βρίζουν(!). Πώς να μην το θεωρήσουμε ως μια πρόταση που δεν ενδιαφέρεται για το ΣΎΛΛΟΓΟ αλλά να χτυπήσει την παράταξή μας; Μια χυδαία προβοκάτσια και έναν πολιτικό τυχοδιωκτισμό  που δε θα ευτυχήσει!

  Το ΠΑΜΕ θα συνεχίσει σταθερά με την πρότασή του  και καλεί και το ΑΕΨ σε μια θετική στάση που θα δώσει διέξοδο και δύναμη στο Σύλλογο.

Πάτρα 12/6/2009

Αποθήκευσε το σαν έγγραφο

Συνάδελφοι, σας ευχαριστούμε.

Μας εμπιστευτήκατε να σας εκπροσωπήσουμε στο ΔΣ του Συλλόγου μας, να αγωνιστούμε για τις θέσεις μας, για τον κλάδο και αυτό είναι δέσμευσή μας.

Δε θα πούμε ότι είμαστε εμείς οι «σωτήρες», ότι όλα αλλάζουν τώρα. Θα πούμε όμως ότι δε θα κάνουμε πίσω σε τίποτα, ότι δε θα αφήσουμε τίποτα να περάσει χωρίς αγώνα, κανέναν  που να μη σταθούμε δίπλα του, στα δίκια του.

Σε κάθε πρόβλημα, σε κάθε προσπάθεια καταστρατήγησης ωραρίου από τη Διεύθυνση, μαζί με το Σύλλογο, μπορείτε να ενημερώνετε και τους συνδικαλιστές μας για να είστε σίγουροι πως το θέμα δεν  θα «ξεχαστεί», ούτε θα αποσιωπηθεί.

Η παράταξή μας, το ΠΑΜΕ, θα διαθέτει στους αγώνες όλες του τις δυνάμεις και οι υποψήφιοι στο ψηφοδέλτιο των δασκάλων, ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ Πάτρας, θα είναι όλοι στη διάθεσή σας για να ακούσουν, να μεταφέρουν και να στηρίξουν κάθε δίκαιο αίτημα.

 Θα είμαστε κοντά στο Δάσκαλο.  Τώρα από καλύτερη θέση.

Για άμεση επικοινωνία με κάποιους  από μας:

Πάτρα 11/6/2009

Αποθήκευσε το σαν έγγραφο

(η τοποθέτηση του  εκπροσώπου του ψηφοδελτίου ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, στη συνεδρίαση του ΔΣ)

–         Σταθερή θέση του ΠΑΜΕ είναι η διαπαραταξιακή συγκρότηση του προεδρείου ώστε να εκφραστεί στο ΔΣ η θέληση των συναδέλφων.

–         Η πρώτη παράταξη εκλέγει τον πρόεδρο και η κάθε επόμενη παράταξη καταλαμβάνει στο προεδρείο τη θέση που επιθυμεί.

–         Καμία παράταξη δε μένει εκτός προεδρείου. Σε περίπτωση άρνησης κάποιας παράταξης, το ΠΑΜΕ το θεωρεί άρνηση ανάληψης ευθύνης και θα τοποθετηθεί ανάλογα.

–         Η προηγούμενη εμπειρία στο Σύλλογό μας έδειξε ότι:

Α. Ο αποκλεισμός κάποιας παράταξης από το προεδρείο αδυνατίζει τη συνοχή του ΔΣ και δημιουργεί προσχήματα για την αποφυγή ανάληψης ευθύνης και δράσης και

Β. Οι υποσχέσεις και οι δεσμεύσεις για εφαρμογή ενός συμφωνημένου προγράμματος δράσης του ΔΣ είναι δικαιολογία για συμπλεύσεις που στην πράξη δεν εφαρμόζουν τις δεσμεύσεις. Έτσι το προηγούμενο ΔΣ, παρά τις προγραμματικές διακηρύξεις δεν έφερε τίποτα νέο και δε στάθηκε ούτε στο πρόγραμμα ούτε αντάξιο του ρόλου του.

– Το ΠΑΜΕ γνωρίζει ότι υπάρχουν σοβαρές διαφορές θέσεων ανάμεσα στις παρατάξεις, τέτοιες που ούτε το ΠΑΜΕ θα μπορούσε να κάνει τις υποχωρήσεις για να πλησιάσουν οι απόψεις ούτε και οι άλλες παρατάξεις γίνεται να υπερβούν την πολιτική τους φυσιογνωμία.

– Γι’ αυτό κάθε προσπάθεια προγραμματικών συγκλίσεων θα οδηγούσε ή σε ρήξη και μη συγκρότηση του ΔΣ ή σε εξαπάτηση των συναδέλφων που μας εξέλεξαν και απαιτούν την ύπαρξη και τη λειτουργία του ΔΣ ως πραγματικού συνδικαλιστικού οργάνου.

– Μ’ αυτή την πρόταση ο ρόλος του εκπροσώπου της ΤΑΞΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ στο ΔΣ θα είναι να παίρνει θέση σε όλα τα μεγάλα και τα τοπικά ζητήματα, να παρακινεί το ΔΣ σε ζωντανή ενημέρωση, δυναμική διεκδίκηση ώστε να είναι παντού παρόν, να υπερασπίζει το συνάδελφο, να ανατρέπει τα αντιλαϊκά μέτρα και να μην επιτρέψει καμιά αυθαιρεσία της διοίκησης, να ελέγχει τη δίκαια και όχι ρουσφετολογική λειτουργία των αιρετών, να συσπειρώσει το Σύλλογο για να τροποποιηθεί το καταστατικό και να προωθεί τις διεκδικήσεις του κλάδου για παιδεία που υπηρετεί τον απλό ελληνικό λαό. ΔΣ που θα το υπολογίζουν και θα το σέβονται ΟΛΟΙ.

– Το ΠΑΜΕ θέλει να βλέπει τα μέλη των άλλων παρατάξεων στο ΔΣ ως δασκάλους που ζουν, βλέπουν και αγωνιούν για τα παιδιά των αδικημένων λαϊκών τάξεων και όχι ως στελέχη κομμάτων που εξυπηρετούν ανάλογα ταξικά συμφέροντα. Γι’ αυτό θα συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση και πάντα θα ενημερώνει πλήρως τους συναδέλφους για τη δράση, τη λειτουργία του ΔΣ και τη θέση και στάση του κάθε υπεύθυνου στο συνδικαλιστικό μας όργανο.

Πάτρα 10-6-2009

Αποθήκευσε το σαν έγγραφο

ΜΠΟΡΕΙ η Παιδεία να πηγαίνει προς το χειρότερο και η κατάσταση των εργαζομένων προς την εξαθλίωση.

ΜΠΟΡΕΙ οι πλειοψηφίες στο Σύλλογο και τη ΔΟΕ να μας απογοητεύουν.

ΟΜΩΣ υπάρχει η αισιοδοξία ότι, όταν αγωνίζεσαι, ΠΑΝΤΑ ανατρέπεις σχέδια και κατακτάς δικαιώματα. Το ΠΑΜΕ το έδειξε αυτό φέτος, αν και ήταν εκτός ΔΣ.

ΕΙΧΑΜΕ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ! 

Και μας είχαν υποσχεθεί ότι θα είναι και «αριστερό», με ελπίδες για κάτι νέο (πού να είναι εκείνη η περσινή διακήρυξη του «Αριστερού Ψηφοδελτίου»;). Πέρυσι δεν είχαμε. Ποια η διαφορά; Εμείς το ξέραμε, γιατί το «αριστερό» είναι αγώνας και δράση έξω και το ΔΣ, δεν είναι υπηρεσία, φιλολογία και σφραγίδες.

   Η ΔΑΚΕ στις περισσότερες συνεδριάσεις του ΔΣ ήταν απούσα από επιλογή, γιατί την απέκλεισαν από το προεδρείο. Έτσι βλέπει αυτή η παράταξη το ρόλο της στο ΔΣ, ως κατάληψη αξιωμάτων κι όχι ως χώρο και πεδίο δράσης, αγώνα και διεκδίκησης. Ήταν μια καλή δικαιολογία για να μην παρουσιάζεται όταν σοβαρά θέματα απαιτούσαν να πάρει κανείς θέση κατά της πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ. Σε «ακίνδυνα» θέματα έστελνε έναν αντιπρόσωπο και φλυαρούσε …συναδελφικά. Εφάρμοσε πλήρως την ταχτική ενσωμάτωσης του συνδικαλισμού στο σύστημα, γεγονός που επιτρέπει να εφαρμόζονται με ευκολία η μείωση των μισθών, το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και όλες οι αντιεκπαιδευτικές «μεταρρυθμίσεις».

   Η ΠΑΣΚ που εφάρμοζε την ίδια ταχτική, όταν ήταν κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, συμφώνησε προεδρείο με το «Αριστερό Ψηφοδέλτιο» με πολλές υποσχέσεις, δήλωνε στα λόγια αντίθεση με κάποια μέτρα αλλά ποτέ δεν πήρε θέση σε βασικές επιλογές που οδηγούν στην ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ και την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης γιατί, προφανώς, τα ίδια πολιτική έχει και το ΠΑΣΟΚ. Κυρίως όμως οι ενέργειές της θύμιζαν διοικητική υπηρεσία παρά διεκδικητικό συνδικαλισμό.

   Έτσι και οι τρεις παρατάξεις στο ΔΣ λειτούργησαν το σύλλογο όπως μέχρι τώρα, χωρίς αγωνιστικότητα και διεκδίκηση, τα μέτρα περνάνε χωρίς αντίσταση, η απογοήτευση αυξάνεται και το συνδικαλιστικό κίνημα υποχωρεί. Άλλα χρειάζεται η σημερινή κατάσταση που όμως δεν μπορούν και δε θέλουν αυτές οι παρατάξεις.

ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ

Το ΠΑΜΕ ήταν κοντά στους συναδέλφους και τα προβλήματά τους. Άκουσε κάθε ανησυχία τους και ήταν το μόνο στήριγμά τους για να βασιστούν και να ανατρέψουν μέτρα της διοίκησης, όπως έγινε στα Σαγέικα και στο 18ο ΔΣ. Το ΠΑΜΕ μπόρεσε μόνο του να παίξει το ρόλο που αδυνατεί να παίξει ένα τέτοιο ΔΣ.  Το ΠΑΜΕ για κάθε κινητοποίηση και απεργία ήταν στα σχολεία, ενημέρωνε και εμψύχωνε, όταν το ΔΣ έστελνε με το FAX δυο αράδες ενημερωσούλα  «για τα μάτια».

Το ΠΑΜΕ δεν άφησε τίποτα να «πέσει κάτω», ήταν και παρενέβαινε στα γεγονότα, παρακολουθούσε το ΔΣ, προσπαθούσε να το παρακινήσει σε πραγματικό αγώνα, κατέθετε τη γνώμη του και τραβούσε μπροστά όταν το ΔΣ τα «κλωθογύριζε». Ήταν αναμενόμενο γιατί δε μπορούν να συγκρουστούν με την πολιτική που στηρίζουν, ανεξάρτητα από τα λόγια που λένε για να δείξουν άλλο πρόσωπο. Η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη κι εκεί «καθαρίζει η ήρα από το στάρι».

   Το ΠΑΜΕ ξεκίνησε από τις 9 Σεπτέμβρη αγωνιστικά με μεγάλη συγκέντρωση στην Περιφέρεια για τα προβλήματα στην εκπαίδευση με την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Έκανε παραστάσεις σε προϊσταμένους, ενημέρωσε και κινητοποιήθηκε για τις πραγματικές αιτίες της οικονομικής κρίσης, το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό, την άρνηση απόσπασης των μουσικών, το ωράριο και τον αριθμό μαθητών του Νηπιαγωγείου, το ρόλο των Διευθυντών, κράτησε αξιοπρεπή το δάσκαλο στην περίπτωση επίσκεψης του Πατριάρχη, σταθερά στήριξε τους ωρομίσθιους και αποκάλυψε την ψεύτικη «συμπάθεια» των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ. Αυτά όταν το ΔΣ ήταν απλά σχολιαστής των γεγονότων, γιατί, λέει, δεν κινητοποιούνται οι συνάδελφοι. ΝΑΙ, όντως, πολλοί αυτό κάνουν όταν βλέπουν τους εκλεγμένους να είναι μόνο λόγια, να τα «βρίσκουν» ή να τους «πουλάνε» στην εξουσία!

ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΝΤΑΙ!

   Κι όμως ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ, η εξουσία  δε μπορεί, αν εμείς δε θέλουμε!

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΞΕΖΟΥΜΙΣΟΥΝ…  Στο όνομα της κρίσης μας παίρνουν και το ψωμί. «Χρειάζονται θυσίες» μας λένε αλλά δεν εξηγούν γιατί έχουμε κρίση και γιατί την πληρώνει μόνο ο εργαζόμενος. Για ποιο λόγο, και πριν την κρίση, ο εργάτης υπέφερε και είχε και τότε κρίση.

«ΚΡΙΣΗ» γι’ αυτούς είναι όταν οι πολυεθνικοί κολοσσοί δεν κερδίζουν πια αμύθητα ποσά όπως πριν, κι όχι όταν δυστυχεί ο λαός.

ΚΡΙΣΗ όμως υπάρχει γιατί τον πλούτο τον έχουν συγκεντρώσει λίγοι και ο απλός καταναλωτής βρίσκεται σε αδυναμία να καταναλώσει τα προϊόντα που άναρχα παράγει το κυνήγι του κέρδους.

ΤΩΡΑ, για να ξεπεράσουν την κρίση, αντί να ενισχύσουν τους εργαζόμενους, δίνουν ζεστό χρήμα σε τράπεζες και επιχειρηματίες για να κερδίζουν πάλι πλούσια. Γι’ αυτούς δεν υπάρχει δημόσιο χρέος, για μας υπάρχει και πρέπει να το πληρώσουμε. Αντί να πάρουν μέτρα για τους ασθενέστερους, μειώνουν τις τιμές των πολυτελών αυτοκινήτων για να τα αποκτήσουν φτηνότερα οι πιο πλούσιοι και να φύγει το χρήμα στις ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες.

Πάλι τα ΙΔΙΑ δηλαδή, ΠΑΛΙ η πολιτική που δημιουργεί την κρίση και που πάντα νέα κρίση θα φέρνει.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κρύβουν την αλήθεια, ο ΣΥΡΙΖΑ τη θολώνει, οι συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι βλέπουν τα αποτελέσματα αλλά όχι τις αιτίες και έτσι κρύβουν την πολιτική τους και κυρίως κρύβουν ότι η ΕΕ που δίνει τις εντολές δημιουργήθηκε όχι για τους λαούς αλλά για να υποχρεώνει τις κυβερνήσεις να παίρνουν αποφάσεις υπέρ των μεγάλων πολυεθνικών.

ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΟ… 

ΣΗΜΕΡΑ μειώνουν τους μισθούς, αναγκάζουν το δάσκαλο να πάει στο σχολείο με το μπαστούνι, τη γυναίκα και την πολύτεκνη μητέρα να δουλεύει ως τα 60 και τα 65 για να …κατακτήσει την ισότητα με τον άνδρα!! Αυξάνουν το ωράριο της Νηπιαγωγού και κάνουν το νηπιαγωγείο των 25 παιδιών αποθήκη φύλαξης που την τρελαίνει. Σήμερα αυξάνουν τις στρατιές των ωρομισθίων και συμπτύσσουν τμήματα, μετακινώντας συναδέλφους για να μειώσουν τα κονδύλια.

ΑΥΡΙΟ  θα υλοποιήσουν την ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ και οι ελαστικές σχέσεις, οι ωρομίσθιοι θα γενικευθούν, ο εκπαιδευτικός θα προσλαμβάνεται ρουσφετολογικά από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα χάσει τη μονιμότητα και δε θα βλέπει στον ορίζοντα ασφάλιση και σύνταξη. Τα επιβάλλει η ΕΕ, θα τα εφαρμόσουν και ΝΔ και ΠΑΣΟΚ – μη γελιόμαστε.

…ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ, ΑΥΡΙΑΝΟΥΣ ΕΥΕΛΙΚΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ.

Η ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ είναι ο στρατηγικός τους στόχος γιατί έτσι το κράτος θα πάψει να έχει το χρέος να παρέχει ισότιμη εκπαίδευση σε όλους και να χρηματοδοτεί την παιδεία. ΟΤΑ και γονείς θα πληρώνουν και οι επιχειρήσεις θα είναι οι χορηγοί που θα απαιτούν και το πρόγραμμα που τους υπηρετεί. Στις αριστοκρατικές συνοικίες ο πλούτος θα ρέει και στις φτωχογειτονιές τα σχολεία θ’ αγωνίζονται να επιβιώσουν και τα παιδιά θα είναι καταδικασμένα να είναι η αυριανή γενιά των 400 ευρώ και της ευέλικτης απασχόλησης. ΟΛΟΙ  οι άλλοι είναι υπέρ της αποκέντρωσης- άλλη μια επιταγή της ΕΕ στην υπηρεσία των επιχειρήσεων- και αφήνουν το λαό στα σκοτάδια.

Όμως εμείς

ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ! 

Για ένα ΣΧΟΛΕΙΟ ίσο για όλα τα παιδιά, πραγματικά δωρεάν και δημόσιο, με 2 χρόνια νηπιαγωγείο και 12χρονη συνεχή φοίτηση με ενιαίο, σύγχρονο, προοδευτικό και επιστημονικό πρόγραμμα που θα ετοιμάζει ανθρώπους μορφωμένους, ώριμους για τη ζωή. Με 15 παιδιά στην τάξη, για διδασκαλία και όχι φύλαξη, με ΟΛΟΗΜΕΡΟ παιδαγωγικό πρόγραμμα για όλα τα παιδιά, που θα ολοκληρώνει εκεί τη μάθηση, ήρεμα και οι μαθητές θα επιστρέφουν στο σπίτι χωρίς τσάντες, δε θα έχουν ανάγκη τα φροντιστήρια, θα έχουν χρόνο για παιχνίδι και το σπίτι θα είναι ήρεμο και δε θα ξοδεύεται. Σχολείο όμορφο και πλούσιο σε χώρους και υλικό.

Για  ΔΑΣΚΑΛΟ καλά μορφωμένο και ταχτικά επιμορφούμενο, ελεύθερη προσωπικότητα που θα πατάει γερά στα πόδια του για να μορφώσει ελεύθερους ανθρώπους κι όχι κινούμενο από το φόβο της αξιολόγησης. Να ζει αξιοπρεπώς από το μισθό του για να είναι το σχολείο η μόνη έννοια του. Δάσκαλο με σταθερή δουλειά που θα του δίνει ασφάλεια, που θα υπηρετεί 30 χρόνια, τόσα που θα μπορεί να φέρνει ακόμα νέο αεράκι στην τάξη! 

Είναι ΑΠΛΟ αλλά δεν το θέλουν. Δεν τους ενδιαφέρει ο λαός. Υπηρετούν τα μεγάλα συμφέροντα και την τσέπη τους. Και μόνο οι μίζες των σκανδάλων, που αθωώθηκαν οριστικά, θα ήταν αρκετές για να έχουμε τα ποθούμενα σχολεία!

Γι’ αυτά το ΠΑΜΕ θα είναι ΕΔΩ, χωρίς υποσχέσεις αλλά ΠΑΝΤΑ «κατηγορούμενο» για τη συνέπεια και τον αγώνα. Γιατί αξίζουμε καλύτερο Σχολείο, καλύτερη ζωή και καλύτερη κοινωνία.

Και             ΜΑΖΙ ΤΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

Υποψήφιοι στα ψηφοδέλτια που στηρίζει το

Πάτρα, Μάης 2009

 Αποθήκευσε το σαν έγγραφο

Σήμερα κυκλοφόρησε στα σχολεία μια ανακοίνωση του ΔΣ του Συλλόγου Δ&Ν Πάτρας που αναφέρεται σε μια «μικρή κρίση» που συνέβη στο 18^ο ΔΣ Πατρών.

Επειδή η ανακοίνωση προκάλεσε στους μη γνωρίζοντες περισσότερες απορίες απ? όσες ?υποτίθεται πως- έλυσε, ας δούμε πόσο «μικρή» και πόσο «κρίση»  ήταν όσα διαδραματίστηκαν εκεί:

1. Η διευθύντρια του 18^ου ΔΣ επιχείρησε να επιβάλλει τις απόψεις της στο Σύλλογο Διδασκόντων γύρω από την αναπλήρωση πιθανών απουσιών του συναδέλφου του Ολοήμερου. Προσπάθησε να εκμαιεύσει απόφαση για αναπλήρωση του Ολοήμερου από συνάδελφους της πρωινής ζώνης των οποίων τα τμήματα θα διαμοιράζονται σε άλλες τάξεις. Όταν συνάντησε αντίδραση από το Σύλλογο Διδασκόντων, διέκοψε τη συνεδρίαση για να την επαναλάβει μέρες μετά, παρουσία του Προϊσταμένου και της Σχολικής Συμβούλου τους οποίους κάλεσε στο σχολείο με στόχο να εκφοβίσει τους διαφωνούντες.
2. Στη συνεδρίαση εκείνη πήραν μέρος ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας οι οποίοι βρέθηκαν εκεί μετά από ενημέρωση του Π.Α.ΜΕ Εκπαιδευτικών. Οι εκπρόσωποι του Συλλόγου αντιμετωπίστηκαν προσβλητικά από την διευθύντρια του σχολείου που  έχασε την ψυχραιμία της από την παρουσία τους. Τελικά, ίσως λόγω της παρουσίας των συνδικαλιστών, η απόφαση αναβλήθηκε εκ νέου. Επαναλήφθηκε μετά από μέρες και τότε η διευθύντρια πέτυχε τελικά να περάσει την επιθυμητή απόφαση. Θεωρητικά το θέμα θα έκλεινε εκεί. Αλλά?
3. Η κα διευθύντρια εξαπέλυσε τρομοκρατία κατά των συναδέλφων που διαφώνησαν  μαζί της ανασύροντας επιλεκτικά το καθηκοντολόγιο. Επιβάλλει σε συγκεκριμένους συναδέλφους την παραμονή στο σχολείο πέρα απ? το διδακτικό τους ωράριο, ως τις 2 μ.μ., χωρίς να υπάρχει ανάγκη και λόγος κάνοντας έτσι επίδειξη εξουσίας για εκδίκηση. Το Π.Α.ΜΕ. Εκπαιδευτικών κατήγγειλε τις μεθοδεύσεις αυτές και κάλεσε το ΔΣ του Συλλόγου Δ&Ν Πάτρας να παρέμβει. Η διευθύντρια εμφανίστηκε στο ΔΣ του Συλλόγου με αλαζονεία προσπαθώντας να αποσπάσει καταδίκη του? Π.Α.ΜΕ. Κορόιδευε απροκάλυπτα τους αντιπροσώπους του κλάδου γιατί ενώ μιλούσε για εξεύρεση λύσης?
4. Είχε ήδη κάνει γραπτή καταγγελία εναντίον μιας από τις συναδέλφισσες που (κατά? σύμπτωση) της εναντιώθηκαν. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που συλλέξαμε, την κατηγορεί για μη τήρηση του ωραρίου και άλλες έωλες κατηγορίες (έτσι τουλάχιστον τις χαρακτήρισαν όσοι διάβασαν την αναφορά). 

Αυτή, συνάδελφοι, είναι συνοπτικά η «μικρή κρίση» που αναφέρει η ανακοίνωση του ΔΣ του Συλλόγου μας.  Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του. Εμείς απλά αναρωτιόμαστε πότε επιτέλους θα πάψει αυτό το κλίμα «πολιτικού πολιτισμού» που διακατέχει αρκετούς συνδικαλιστές που νομίζουν πως όλα λύνονται  με αδιέξοδους «διαλόγους» αντί για αγώνες. Το μόνο που πετυχαίνει αυτή η τακτική είναι να αποθρασύνει όσους θεωρούν πως ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών είναι ένας «κοινωφελής φορέας» διοργάνωσης διαλέξεων αντί για ένα διεκδικητικό όργανο για την υπεράσπιση των συμφερόντων του κλάδου.

            Για το Π.Α.ΜΕ. Εκπαιδευτικών είναι φανερό πως η διευθύντρια του 18^ου ΔΣ  τοποθέτησε, οριστικά, τον εαυτό της  με την πλευρά των συμφερόντων της διοίκησης και της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση, και εναντίον των δικαιωμάτων του δάσκαλου και των θέσεων που έχει ο κλάδος για την αξιοπρέπεια και την προστασία του. Ήδη από τις πρώτες μέρες της ως διευθύντρια επιχείρησε να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό στο σχολείο.

   Το ΠΑΜΕ δε θα την αντιμετωπίζει πια ως δάσκαλο, αλλά ως εκπρόσωπο της εξουσίας και εχθρό του κλάδου, όπως ακριβώς και η ίδια έδειξε με τις ενέργειες της.

Συνάδελφοι.

ΔΕΝ ονειρευόμασταν τέτοιους διευθυντές όταν κάναμε αγώνες για να μην έχουμε «μάνατζερς» εξωεκπαιδευτικούς, αλλά δασκάλους, από μας, για να παίρνουν το μέρος του δάσκαλου!

ΚΑΠΟΙΟΙ λησμόνησαν ότι είναι (ή υπήρξαν κάποτε) δάσκαλοι. Νόμισαν ότι είναι κάτι ανώτερο, εξουσία, ή προσβλέπουν σε εξουσία και αναρρίχηση. Συμπεριφέρονται αυταρχικά, τρομοκρατούν συναδέλφους, καταπατούν κατακτημένα δικαιώματα, γίνονται «βασιλικότεροι του βασιλέως» για την εφαρμογή, στα «μουλωχτά», κατευθύνσεων και προϊσταμένων και κυβερνητικών σεναρίων.

ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ διευθυντές δε θα τους χαρίσουμε θέση για να εξαθλιώσουν το δάσκαλο, όπως προβλέπουν οι κυβερνητικές «μεταρρυθμίσεις» και οι κατευθύνσεις της ΕΕ.

ΘΑ συνεχίσουμε ανυποχώρητο αγώνα μέχρι να μη μπορούν να τους κρατήσουν οι καρέκλες τους. Οι προϊστάμενοι  θα σιωπήσουν;

Η ΕΠΙΘΕΣΗ που γίνεται σε όλους τους εργαζόμενους και το λαό ΔΕΝ αφήνει απ? έξω το δάσκαλο. Όταν ακούμε για «μεταρρύθμιση», ξέρουμε ότι μας περιμένουν μαύρες μέρες στα οικονομικά, τα ασφαλιστικά, τα συνταξιοδοτικά, τα εργασιακά και όλη την παιδεία.

ΞΕΡΟΥΜΕ ότι πρέπει να μπούμε στον αγώνα για να κρατήσουμε ό,τι κατακτήσαμε: για να μη γίνουμε δούλοι σε κάποιο ιδιωτικό σχολείο ή και να μη χάσουμε ακόμη και τη δουλειά μας.

Μερικοί συνάδελφοι δε βλέπουν τίποτα απ? αυτά ? δεν μπλέκουν αυτοί, λέει, με τα πολιτικά ? θέλουν την ησυχία τους, να κάνουν τη δουλειά τους και να πάνε το μεσημέρι στο σπίτι τους!!! Δε σκέφτηκαν ότι έτσι, πολύ σύντομα, δε θα μπορούν να πηγαίνουν το μεσημέρι στο σπίτι?

ΞΕΡΟΥΜΕ ότι η ΕΕ πιέζει για ιδιωτικοποίηση παντού, ακόμη και στην παιδεία, για να χαριστούν όλα στο κεφάλαιο, να μειωθούν οι αποδοχές, να μην υπάρχει σταθερή εργασία και πλήρης απασχόληση, ούτε ασφάλιση ούτε συντάξεις ούτε δικαιώματα.

   Κάποια κόμματα, πολιτικοί και συνδικαλιστές το κρύβουν απ? το λαό που δε μπορεί να έχει καλή ενημέρωση και τον «φουσκώνουν» με εκθέσεις ιδεών.

 ΞΕΡΟΥΜΕ ότι τα δύο κόμματα της εξουσίας, και όχι μόνο, έχουν στα χαρτιά και στο μυαλό την ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ, δηλαδή, τη μεταφορά της εκπαίδευσης στους δήμους και ύστερα την ιδιωτικοποίηση.

   ΚΑΝΕΝΑΣ τους δεν αποκαλύπτει ότι αυτό για το δάσκαλο θα σημάνει:

·         Προσλήψεις απ? τους δήμους κι όχι απ? το κράτος = κατάργηση μονιμότητας.

·         Άλλο ωράριο εργασίας και άλλες εργασιακές σχέσεις.

·         Άλλες αποδοχές, παρόμοιες, ίσως, μ? αυτές που δίνουν τα σούπερ-μάρκετ στους νέους υπαλλήλους.

·         Κίνδυνο να βρεθεί, κάθε στιγμή, χωρίς δουλειά, ασφάλιση και σύνταξη.

Γι? αυτό τώρα βάζουν κάποιους «εύκαμπτους» διευθυντές να εφαρμόζουν καθηκοντολόγιο και να περάσουν την παραμονή στο σχολείο για έξι ώρες. Θα ετοιμάσουν τις συνθήκες για αύξηση του ωραρίου και θα φορτώσουν το ολοήμερο στους πρωινούς για να μειωθούν οι προσλήψεις και οι δαπάνες.

 Γι? αυτό και οι ωρομίσθιοι αυξάνονται συνεχώς ώσπου να καθιερωθεί η ωρομισθία ως κύριος τρόπος απασχόλησης κι όποιος μπορέσει ας ζήσει!

   ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ αυτά που οι άλλοι αποσιωπούν.

   ΑΣ μην πούμε αργότερα ότι δεν ακούσαμε.

   ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ανάγκη να μην αφήσουμε κανένα να ακυρώνει τους αγώνες μας, να ενωθούμε με βάση τα αιτήματά μας, ανοιχτά και καθαρά. Και καθαρά να τοποθετηθεί ο καθένας απέναντι στις θέσεις των κομμάτων.

Καλούμε ΤΩΡΑ το ΣΥΛΛΟΓΟ:

–          ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ξεκάθαρα κι όχι με «στρογγυλέματα» την απαράδεκτη διευθύντρια, να την αποκαλύψει, να την αποδυναμώσει και να την απορρίψει. Να σταματήσει την κατάπτυστη «δράση» της, της διαίρεσης, της συκοφαντίας και της ομαδοποίησης μεταξύ των εκπαιδευτικών αλλά και των γονέων ακόμη ? κι αυτό είναι γνωστό και κυκλοφορεί πολύ! Να δώσει τη συνέχεια και τη σημασία που πρέπει με κινητοποίηση των μελών και τη συμβολή και της ΔΟΕ.

–          ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ, να κινητοποιήσει αγωνιστικά όλο το Σύλλογο για την επιθετική υπεράσπιση των κατακτήσεων που βάλλονται από πολλές πλευρές.

  Το ΠΑΜΕ θα είναι αταλάντευτο σ? αυτή τη διεκδίκηση, ΜΑΖΙ με το δάσκαλο που διώκεται. Ό,τι κατακτήσουμε ή περισώσουμε θα το πετύχουμει μόνο με ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ από ΟΛΟΥΣ. 

Εμείς θεωρούμε πως οι διευθυντές, εκτός ολίγων φαιδρών εξαιρέσεων, ΕΙΝΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ! Και τους θέλουμε μαζί μας στον κοινό αγώνα.

Πάτρα 16/2/2009

Αποθήκευσε το σαν έγγραφο

      Μια φράση στην πρόσφατη ανακοίνωση μας για το 18^ο ΔΣ προκάλεσε την αντίδραση της Σχολικής Συμβούλου κας Ρογδάκη  η οποία θεωρεί πως την αφορά προσωπικά. Συγκεκριμένα, σημειώναμε πως η διευθύντρια του 18^ου ΔΣ «προσπαθεί να επιβάλλει υποχρεωτικές αναπληρώσεις στους συναδέλφους, με την εκφοβιστική συνδρομή του προϊσταμένου και της σχολικού συμβούλου».

      Είναι αρκετά φανερό αλλά ας το τονίσουμε ξανά. Με την επίμαχη φράση στηλιτεύσαμε τις μεθοδεύσεις της κας διευθύντριας να χρησιμοποιήσει την παρουσία του Προϊσταμένου και της Σχολικής Συμβούλου ως μέσο πίεσης και εκφοβισμού των συναδέλφων για να εκμαιεύσει την ψήφο τους (όπως τελικά έγινε στην Τρίτη και «φαρμακερή» απόπειρα). Οι αιτιάσεις μας δεν αφορούν ούτε τον Προϊστάμενο ούτε τη Σχολική Σύμβουλο αλλά αποκλειστικά την διευθύντρια του σχολείου η οποία θεωρεί πως κάθε μέσο μπορεί να «αγιάσει» τους σκοπούς της.

Πάτρα 26 Ιανουαρίου 2009

Παρά τις μεγαλοστομίες της κυβέρνησης και των Γραφείων Εκπαίδευσης πως «όλες οι σχολικές μονάδες λειτουργούν χωρίς προβλήματα», η  πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Πλήθος λειτουργικών κενών δημιουργούν τεράστια προβλήματα στη λειτουργία σχολικών μονάδων και των συναδέλφων που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους μέσα σε αντίξοες συνθήκες. Από τις πολλές περιπτώσεις σταχυολογούμε 2 πολύ χαρακτηριστικές:

1.      Αυτή του ΔΣ Λακόπετρας όπου οι πάντες γνώριζαν πως θα υπάρξουν κενά με το νέο έτος, περίμεναν άπραγοι επί μήνες και αργότερα προσπάθησαν να το «λύσουν» μετακινώντας εκπαιδευτικούς από άλλα σχολεία, δηλαδή μεταβιβάζοντας το πρόβλημα αλλού. Και 

2.      Αυτή του 18^ου ΔΣ Πατρών όπου για να καλυφθούν κενά του Ολοήμερου (όποτε αυτά μπορεί να δημιουργηθούν) επιχειρούν να αλλάξουν το ωράριο των υπαρχόντων εκπαιδευτικών προτιμώντας να μείνει χωρίς εκπαιδευτικό η πρωινή ζώνη και οι μαθητές να μην κάνουν μάθημα προς χάριν της πλήρωσης του Ολοήμερου.

Βέβαια, οι παραπάνω δυο περιπτώσεις δεν είναι, δυστυχώς, οι μοναδικές. Πολλά σχολεία και πολλοί συνάδελφοι έχουν ανάλογες εμπειρίες και προβλήματα.

Με την παραπάνω εικόνα διαφωνούν μόνο 2 πλευρές: αυτοί που δεν έχουν επαφή με την εκπαιδευτική διαδικασία κι εκείνοι που λειτουργούν περισσότερο ως «παπαγαλάκια» της κυβέρνησης και λιγότερο ως εκπαιδευτικοί.

Φυσικά κανένας «υπεύθυνος» δε συζητά το αυτονόητο: αναπλήρωση όλων των κενών που δημιουργούνται από συναδέλφους που θα πληρώνονται γι αυτό το σκοπό. Γιατί αυτό προϋποθέτει κονδύλια που θα πρέπει να ζητήσουν από το ΥΠΕΠΘ. Και ξέρουν πως η κυβέρνηση μπορεί να ξοδεύει την περιουσία του ελληνικού λαού για στρατιωτικές δαπάνες αμφίβολης χρησιμότητας, για να καλύπτει τις τρύπες των τραπεζών και του χρηματιστηρίου, για να αγοράζει δημόσια γη από την εκκλησία, αλλά δεν «χαλαλίζει» ούτε ένα ευρώ για την Παιδεία, την Υγεία και την κοινωνική ασφάλιση.

Συνάδελφοι.

            Είναι φανερό πως δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από τις ενέργειες αυτών που μας διοικούν. Ούτε από το ΔΣ του Συλλόγου μας που ανέχεται αυτή την κατάσταση χωρίς να διεκδικεί και να συγκρούεται.

            Η μόνη ελπίδα είναι η συσπείρωση γύρω από τις ταξικές δυνάμεις του κλάδου και η μαχητική διεκδίκηση αυτών που δικαιούμαστε.

Απαιτούμε:

·         Την άμεση διεκδίκηση κονδυλίων για την εκπαίδευση που θα καλύπτουν μισθούς αναπληρωτών με στόχο την λειτουργική πληρότητα και επάρκεια σε όλες τις σχολικές μονάδες.

·         Να σταματήσει η μετάθεση και ανακύκλωση των προβλημάτων με τις μετακινήσεις εκπαιδευτικών από σχολείο σε σχολείο κι από τάξη σε τάξη.

·         Να σταματήσει η συνειδητή απαξίωση και υποβάθμιση του Δημόσιου σχολείου από κείνους που τάχθηκαν για να την προασπίζουν.

Καλούμε  το ΔΣ του Συλλόγου Δ&Ν Πάτρας να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες διεκδίκησης των παραπάνω στόχων. Αν το θέλει και το πράξει, το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών θα σταθεί δίπλα του. Αν όχι, το κενό θα συνεχίσει να καλύπτεται από το ΠΑΜΕ με όσες δυνάμεις αυτό έχει και με τη στήριξη του κλάδου.

Καλούμε τους συναδέλφους να στηρίξουν τις διεκδικητικές ενέργειες του Π.Α.ΜΕ. με κάθε τρόπο: ενημερώνοντας μας έγκαιρα για κάθε τι που συμβαίνει στα σχολεία, να μπουν μπροστά σε κάθε ενέργεια αυθαιρεσίας που όλο και πιο συχνά χρησιμοποιεί η διεύθυνση εκπαίδευσης κι ο φιλοκυβερνητικός μηχανισμός ξέροντας πως το Π.Α.ΜΕ. θα είναι πάντα δίπλα τους.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να δυναμώσουμε τον αγώνα για την υπεράσπιση του Δημόσιου και Δωρεάν χαρακτήρα της Παιδείας.

Πάτρα 25 Ιανουαρίου 2009

Αποθήκευσε το σαν έγγραφο

Τώρα που όλος ο λαός και μαζί και οι δάσκαλοι, δεχόμαστε επίθεση σε κάθε πλευρά της ζωής και της εργασίας.

            Τώρα που προσπαθούν να επεκτείνουν το ωράριο, με δόλο, και στην απογευματινή ζώνη, σήμερα δήθεν προσωρινά, κι αύριο γενικευμένα και να μας φορτώσουν απλήρωτες (όπως  οι ίδιοι ομολογούν) υπερωρίες.

            Τώρα που η κυβέρνηση κάνει (;) μεταρρύθμιση χωρίς χρήματα, αλλά με περισσότερο πειθαναγκασμό σε δάσκαλους και μαθητές.

Τώρα που πρέπει να είμαστε μια γροθιά για να σταματήσουμε τη λαίλαπα.

   Η Διευθύντρια του 18ου ΔΣ,

– ξέχασε, ίσως, ότι είναι (ή ήταν) δασκάλα.

– νομίζει, ίσως, πως έγινε εξουσία και ότι επιτελεί έργο, αν εφαρμόσει με υπερβάλλοντα ζήλο την κυβερνητική πολιτική.

– προσδοκά, ίσως, μεγαλύτερη δόξα απ? αυτή του διευθυντή.

?  Προσπαθεί να επιβάλλει υποχρεωτικές αναπληρώσεις στους συναδέλφους, με την εκφοβιστική συνδρομή του προϊσταμένου και της σχολικού συμβούλου.

?  Εκβιάζει την υπακοή, με την απειλή της εφαρμογής καθηκοντολογίου.

?  Πάει, αυτή, ως κυβέρνηση και εξουσία να ανατρέψει κατακτήσεις σκληρών αγώνων που πρέπει, για την αξιοπρέπειά μας, να διαφυλάξουμε.

Πρόσχημα για όλα αυτά είναι η απαίτηση της να αναπληρώνεται η (όποτε χρειάζεται) απουσία του εκπαιδευτικού του Ολοήμερου σχολείου από τους συναδέλφους της πρωινής ζώνης οι οποίοι θα πρέπει να διαμοιράζουν τους μαθητές τους σε άλλα τμήματα (άρα η συγκεκριμένη τάξη να μην κάνει μάθημα εκείνη την ημέρα) και να πηγαίνουν στο Ολοήμερο. Η κα Διευθύντρια ούτε που συζητά το ενδεχόμενο να καλύψει η ίδια το κενό (επειδή θίγονται τα? δικαιώματα της!).

Διευθύντρια, προϊστάμενος και σχολική σύμβουλος ουσιαστικά επιμένουν στην αντιπαιδαγωγική αυτή πρόταση και πετούν το μπαλάκι στο Σύλλογο Διδασκόντων του σχολείου καλώντας τον να αποφασίσει (κάτω από απειλές και εκβιασμούς). Θέλουν από τη μια να φανούν αρεστοί στους πολιτικούς προϊστάμενους τους χωρίς να ξοδέψουν χρήματα για αναπληρωτές κι από την άλλη να εφαρμόσουν τη «νέα» εκπαιδευτική πολιτική που θα κάνει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών λάστιχο και όλοι θα κάνουν τα πάντα εκτός από παιδαγωγικό έργο.

Το ζήτημα δεν είναι «συντεχνιακό-τοπικό. Αφορά τους εκπαιδευτικούς του σχολείου, τους μαθητές και τους γονείς. Άραγε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου γνωρίζει πως τις μέρες απουσίας του δασκάλου του Ολοήμερου το Ολοήμερο θα λειτουργεί κανονικά αλλά κάποιοι μαθητές θα περιφέρονται ως τουρίστες στο σχολείο χωρίς αντικείμενο και χωρίς το δάσκαλο τους;

Το Π.Α.ΜΕ. Εκπαιδευτικών Πάτρας καλεί τους συναδέλφους του 18^ου να μη νομιμοποιήσουν με την ψήφο τους αυτές τις άθλιες μεθοδεύσεις. Να σταθούν στο μπόι των καιρών και να αρνηθούν την απαξίωση του έργου τους προς χάριν των στατιστικών πινάκων που θα δείχνουν ψευδώς πως «όλα λειτουργούν ομαλά» στο Σχολείο, το Γραφείο, τη Διεύθυνση, την Περιφέρεια, την Εκπαίδευση. Να ξεγυμνώσουν με την απόφαση τους τις ευθύνες της κυβερνητικής πολιτικής που απαξιώνει την Παιδεία. Το Π.Α.ΜΕ. θα σταθεί αποφασιστικά στο πλευρό τους.

            Αυτές οι μεθοδεύσεις δεν αφορούν μόνο το 18^ο ΔΣ. Ακούγονται παρόμοιες ενέργειες στα σχολεία από μερικούς διευθυντές που έχουν αναλάβει εργολαβικά την εφαρμογή των κυβερνητικών μέτρων με την ενθάρρυνση, μεγαλύτερη ή μικρότερη, προϊσταμένων και σχολικών συμβούλων.

   Εμείς θα τους καταδείξουμε στους συναδέλφους και να ?ναι σίγουροι ότι κι αυτοί θα τους δείξουν ? με το δάχτυλο!

   Είμαστε εδώ, κοντά στους δασκάλους και θα κάνουμε ασταμάτητο αγώνα για να μην μας αφαιρέσει, κανείς, ούτε ένα από τα δικαιώματά μας!

Πάτρα 24 Ιανουαρίου 2009

                                                            Αποθήκευσε το σαν έγγραφο

Συνάδελφοι.

            Το Π.Α.ΜΕ. Εκπαιδευτικών Πάτρας σας εύχεται καλή χρονιά, με υγεία, και πρόοδο ατομική και οικογενειακή.

            Δυστυχώς, τα πρώτα δείγματα της νέας χρονιάς δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστα. Φαίνεται πως το 2009 για την εκπαίδευση αρχίζει όπως ακριβώς τελείωσε η παλιά χρονιά: με ακατανόητες διοικητικές αποφάσεις εκ μέρους της Διεύθυνσης όπως πρώτοι ένοιωσαν οι συνάδελφοι από το ΔΣ Σαγέικων.

            Με την «καλή χρονιά» (Πέμπτη 8/1/09) επισκέφθηκε το σχολείο ο Προϊστάμενος του 5^ου Γραφείου ο οποίος επιθεώρησε το σχολείο δίνοντας έμφαση στη «χωρητικότητα και τη λειτουργικότητα» του. Την επομένη ανακοινώθηκε στους συναδέλφους η απόφαση της Διεύθυνσης να μετακινηθεί ένας από αυτούς στο ΔΣ Λακόπετρας προκειμένου να πληρώσει θέση που έμενε άδεια εξαιτίας της μετακίνησης εκπαιδευτικού στο εξωτερικό. Το κενό στο σχολείο των Σαγέικων αποφασίστηκε να καλυφθεί με τη σύμπτυξη των 2 τμημάτων της Β? τάξης. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί πως στο ΔΣ Σαγέικων φοιτούν πολλοί Τσιγγανόπαιδες (σε ποσοστό πάνω από 70%) ενώ τα 2 τμήματα της Β? τάξης είναι ανομοιογενή. Το ένα από αυτά διδάσκεται ύλη της Β? τάξης ενώ στο άλλο (που αποτελείται αποκλειστικά από Τσιγγανόπαιδες) διδάσκεται ύλη Α? τάξης.   Είναι φανερό πως μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλέσει τεράστια προβλήματα στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές και θα θέσει σε δοκιμασία την ομαλή λειτουργία ολόκληρου του σχολείου.

            Το περιστατικό αυτό εγείρει πλήθος από ερωτήματα:

1. Δεν γνώριζε η Διεύθυνση την προγραμματισμένη μετακίνηση των εκπαιδευτικών της Λακόπετρας; Τι μέτρα σχεδίασε για να καλύψει το κενό τους; Γιατί άφησε το θέμα να «σέρνεται» και «επενέβη» την τελευταία στιγμή δίνοντας «λύση» που δημιουργεί αλυσιδωτά προβλήματα;
2. Γιατί η Διεύθυνση «ελαφρά τη καρδία» δημιουργεί ένα τμήμα με πάνω από 25 παιδιά τόσο ανομοιογενές όσο και προβληματικό; Μήπως θεωρεί πως ο αριθμός των μαθητών θα μειωθεί ελπίζοντας πως οι Τσιγγανόπαιδες δεν θα  προσέρχονται καθημερινά στο σχολείο;
3. Η Διεύθυνση παίρνει υπόψη της τη θέση του Συλλόγου Διδασκόντων και του αρμόδιου Σχολικού Συμβούλου; (Παρεμπιπτόντως ο Σύλλογος Διδασκόντων με ομόφωνη απόφαση του αρνείται αυτή τη μεθόδευση).

Συνάδελφοι.

Είναι σε όλους γνωστή η θέση του Π.Α.ΜΕ. Εκπαιδευτικών για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους χωρίς αποκλεισμούς και ταξικούς φραγμούς.

Λέμε «ΟΧΙ» στην κατηγοριοποίηση των σχολείων που σχεδιάζουν με τον Καποδίστρια νο2 και την αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών.

Λέμε «ΝΑΙ»  στην ολόπλευρη μόρφωση των παιδιών του λαού ανεξάρτητα από φύλλο, εθνικότητα, οικονομική και κοινωνική κατάσταση.

Στα πλαίσια αυτά:

1. Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις την απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων του ΔΣ Σαγέικων για να μη μετακινηθεί κανένας συνάδελφος από αυτό.
2. Απαιτούμε τη στήριξη του συγκεκριμένου Σχολείου λόγω των πολλών ιδιαιτεροτήτων του με τη δημιουργία Τμημάτων Ένταξης Τσιγγανοπαίδων που θα λειτουργήσουν στο χώρο του σχολείου.
3. Απαιτούμε να βρεθούν πιστώσεις για πρόσληψη αναπληρωτών που θα καλύψουν όλα τα λειτουργικά κενά.

Καλούμε το ΔΣ του Συλλόγου Δασκάλων & Νηπιαγωγών Πάτρας να εκφράσει τη στήριξη του στους συναδέλφους του ΔΣ Σαγέικων και να πιέσει τη Διεύθυνση να πάρει πίσω την απόφαση της.

Καλούμε τους συναδέλφους σε εγρήγορση για να εμποδίσουμε ανάλογες ενέργειες αυταρχισμού. Να δυναμώσουμε τον αγώνα για την υπεράσπιση του Δημόσιου και Δωρεάν χαρακτήρα της Παιδείας.

Πάτρα 10 Ιανουαρίου 2009

Αποθήκευσε το σαν έγγραφο

Τη νύχτα της 6ης Δεκεμβρίου ένα 15χρονο παιδί δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από έναν ένστολο φονιά.
Όλη η χώρα ανατρίχιασε από το αποτρόπαιο γεγονός. Νέοι και μεγαλύτεροι εξέφρασαν με πολλούς τρόπους την οργή τους.
Ο πολιτικός κόσμος καταδίκασε το φόνο.
ΟΛΟΣ;
Όχι ακριβώς.
Ένας υπουργός δεν θεώρησε σκόπιμο να διακόψει το γλέντι του σε σκυλάδικο της Αθήνας. Ο ίδιος υπουργός είχε το ΘΡΑΣΟΣ την επομένη να παρακολουθήσει ένα ποδοσφαιρικό αγώνα (ή, όπως ισχυρίζεται, για να δει τους ψηφοφόρους του). Η “θλίψη” του δηλώθηκε καθυστερημένα, και με κροκοδείλιο τρόπο, 2 μέρες μετά το περιστατικό κι ενώ όλη η χώρα ήταν στο πόδι.
Αυτός ήταν ο υπουργός Παιδείας Ευρυπίδης Στυλιανίδης. Ο πρώτος που θα έπρεπε να έχει συγκινηθεί και κινητοποιηθεί.
Οι πολιτικοί του προϊστάμενοι όχι μόνο τον κράτησαν στη θέση του (όπως και τους προϊσταμένους του δολοφόνου που, είτε υποκριτικά είτε επειδή ήταν σίγουροι για το αποτέλεσμα, υπέβαλλαν τις παραιτήσεις τους) αλλά τον στηρίζουν κιόλας.
Έτσι για να μη μένει αμφιβολία για τις προτεραιότητες τους. Και την αντιλαϊκή πολιτική τους.
Να τον χαίρονται. Κι οι ψηφοφόροι να χαίρονται εκείνους που εξέλεξαν για να τους κυβερνούν.
Η λέξη “αίσχος” είναι πολύ μικρή για να αποτυπώσει τα έργα και της ημέρες τους.

Κλείνοντας αυτό το σύντομο σημείωμα, ας ευχηθούμε πως ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος

που έπεσε νεκρός από τις σφαίρες του Επαμεινώνδα Κορκονέα

θα είναι ο τελευταίος σ’ αυτό το μακάβριο κατάλογο των εν ψυχρώ δολοφονιών πολιτών από κείνους που, κατά τα άλλα, τάχθηκαν να τους προστατεύουν.