Oi Πασχαλίτσες (ladybugs) που ονομάζonται επίσης ladybirds και ladybeetles ανήκουν στην οικογένεια Coccinellidae.

Υπάρχουν περίπου 5.000 διαφορετικά είδη πασχαλιτσας στον κόσμο.

Μπορούν να ζήσουν σε όλο τον κόσμο, εκτός από την Ανταρκτική και τις πολύ βόρειες περιοχές της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και της Ασίας.

Το φυσικό ενδιαίτημα για πασχαλίτσες είναι περιοχές πυκνής βλάστησης, όπως τα δάση, λιβάδια, τα μέρη των ζιζανίων και τους κήπους.

Η μέση διάρκεια ζωής μιας πασχαλίτσας είναι 2 ως 3 χρόνια .

Το μέγεθός τους κυμαίνεται από 0,8 να 18 χιλιοστών (0,0315 να 0,708 ίντσες).

Είναι συνήθως κόκκινες, πορτοκαλί, κίτρινες ή με μικρά μαύρα στίγματα στα εξώφυλλα τών φτερών τους, με μαύρα πόδια, κεφάλια και  κεραίες .

εκτός από τα συνήθη χρώματα, μερικά είδη πασχαλίτσας είναι μαύρα, λευκά, γκρι, καφέ, ροζ και μπλε. Επίσης, ορισμένα είδη μπορεί να έχουν ρίγες, ή καθόλου σημάδια καθόλου.

Η πασχαλίτσα έχει δύο μάτια , αλλά δεν βλέπει πολύ καλά. Οι Πασχαλίτσες μπορούν να δουν μόνο τη διαφορά από το σκοτάδι και το φως.

Η κεραία είναι αυτήν που βοηθά να καταλάβουν μια μυρωδιά και με τη γεύση,  αισθάνονται τον τόπο του γύρω τους.

Τα έξι μικρά της πόδια την βοηθούν όχι μόνο να περπατήσει, αλλά  κάνουν κάτι περισσότερο από αυτό. Τα πόδια σε μια πασχαλίτσα την βοηθούν να μυρίζει.

Οι Πασχαλίτσες έχουν δύο ζεύγη φτερών , αλλά μόνο ένα ζευγάρι χρησιμοποιείται για να πετάξει. Τα μπροστινά φτερά είναι ισχυρά και χρησιμεύουν για να προστατεύσουν τα πίσω φτερά που χρησιμεύουν για να πετάει.

Μια πασχαλίτσα χτυπάει τα φτερά της ως 5100 φορές το λεπτό ή περίπου 85 παλμούς το δευτερόλεπτο όταν πετάει .

Οι επιστήμονες πίστευαν ότι μια πτήση της πασχαλίτσας δεν ήταν πάνω από 2 μέτρα (7 πόδια) , αλλά τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί πραγματικά να ταξιδέψει μέχρι και 120 χιλιόμετρα (74 μίλια) σε μια ενιαία πτήση . Μια λεπτομερής μελέτη έχει δείξει ότι τα πλάσματα αυτά ταξιδεύουν σε ύψη άνω των 1.100 μέτρων (3.600 πόδια) και φθάνει σε ταχύτητα  ως 60 χιλιομέτρων ανά ώρα (37 μίλια ανά ώρα).

Ως ψυχρόαιμα είδη , πασχαλίτσες είναι κυρίως ημερόβια , αξιοποιώντας το φως του ήλιου όσο το δυνατόν περισσότερο για τη διατροφή και το ζευγάρωμα.

Πασχαλίτσες στις εύκρατες περιοχές συνήθως πέφτουν σε χειμερία νάρκη κατά τη περίοδο του χειμώνα . Χιλιάδες πασχαλίτσες μπορούν να συγκεντρωθούν στην ίδια θέση, αξιοποιώντας τη συλλογική ζεστασιά μιας αποικίας.

Ladybug ( οι πασχαλίτσες) επικοινωνούν μεταξύ τους κυρίως μέσω χημικών σημάτων (pheremones).

Τα διακριτικά σημεία τους και ελκυστικά χρώματα τα καταστούν στόχο και ελκυστικά για τα αρπακτικά ζώα . Όταν απειλούνται,  θα εκκρίνουν ένα ελαιώδες υγρό με, άσχημη γεύση από τις αρθρώσεις στα πόδια τους. Μπορούν επίσης να το παίξουν νεκρές…

Τα πουλιά είναι κύρια θηρευτές στις πασχαλίτσες , αλλά επίσης μπορεί να πέσει θύμα σε βατράχια , σφήκες, αράχνες, και λιβελλούλες .

Οι Πασχαλίτσες τρώνε αφίδες, σκώρους λάχανα , ακάρεα και άλλα μικρά έντομα . Λόγω της όρεξης τους για τα παράσιτα των φυτών σαν φαγητό, οι πασχαλίτσες είναι ένα ευεργετικό στοιχείο για κάθε κήπο και  ενεργεί ως φυσικό φυτοφάρμακο.

Υπάρχουν τέσσερα στάδια του κύκλου ζωής της πασχαλίτσας – μια διαδικασία γνωστή ως πλήρη μεταμόρφωση . Οι πασχαλίτσες επιλέγουν φυτά που προσβάλλονται από αφίδες (μικροσκοπικά έντομα που προσβάλουν τα φυτά) και άλλα έντομα φυτοφάγα, και μετά από σεξουαλικό ζευγάρωμα, τα θηλυκά καταθέτουν μέχρι 300 γονιμοποιημένα ωάρια μεταξύ αυτών των φυτών. Μετά από 2 έως 5 ημέρες, οι πρόσφατα εκκολαφθείσες  προνύμφες έχουν μια άμεση πηγή τροφής και για τις 3 εβδομάδες παραμένουν σε αυτό το στάδιο. Μετά συσσωρεύοντις επάνω στις αφίδες, και περνάν ένα στάδιο ηρεμίας ως νύμφες . Μετά από μια εβδομάδα από αυτή τη διαδικασία ανάπτυξης, η ενήλικη πασχαλίτσα αναδύεται, πλήρως διαμορφωμένη και έτοιμη για εκμεταλλευτεί  το φαγητό.

Μια πασχαλίτσα μπορεί να φάει έως 5.000 έντομα στη διάρκεια της ζωής της!

Ο όρος «κυρία» ( lady) αναφέρεται στην Παναγία . Σύμφωνα με το μύθο, οι καλλιέργειες στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα  μαστίζονταν από παράσιτα, και οι αγρότες άρχισαν να προσεύχονται στην ευλογημένη Lady Mary Παναγία).  Οι Πασχαλίτσες, στη συνέχεια, εμφανίστηκαν στα χωράφια, ως εκ θαύματος διασώζοντας τις καλλιέργειες, προκαλώντας τους αγρότες να τίς αποκαλούν τα σκαθάρια της Παναγγίας..