Με τα παιδιά τις τελευταίες μέρες της σχολικής μας χρονιάς μιλήσαμε για την Άνοιξη και το Καλοκαίρι με αφορμή κάποια μελοποιημένα ποιήματα του μεγάλου μας ποιητή Ο. Ελύτη.Μάθαμε για τη ζωή του,είδαμε κάποια από τα έργα του, ακούσαμε και τραγουδήσαμε κάποια από τα τραγούδια του. Τέλος εμπνευστήκαμε και ζωγραφίσαμε.
ΜΑΘΑΙΝΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ Ο. ΕΛΥΤΗ
Το τραγούδι
Το δελφινοκόριτσο
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης, Ερμηνεία: Μιχάλης Βιολάρης
(από το Cd «Το θαλασσινό τριφύλλι»)
Εκεί στης Ύδρας τ’ ανοιχτά και των Σπετσών
να σου μπροστά μου ένα δελφινοκόριτσο
Μωρέ τού λέω πούν’ το μεσοφόρι σου
έτσι γυμνούλι πας να βρεις τ’ αγόρι σου
Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε
Αγόρι εγώ δεν έχω, μου αποκρίνεται
Βγήκα μια τσάρκα για να δω τι γίνεται
Δίνει βουτιά στα κύματα και χάνεται
ξανανεβαίνει κι απ’ τη βάρκα πιάνεται
Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε
Θεέ μου, συγχώρεσέ με, σκύβω για να δω
κι ένα φιλί μου δίνει, το παλιόπαιδο
Σα λεμονιά τα στήθη του μυρίζουνε
κι όλα τα μπλε στα μάτια του γυαλίζουνε
Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε
Πρωταγωνιστές σε ιστορίες ναυτικών, σε θρύλους και μύθους, τα δελφίνια αποτελούν ένα από τα συναρπαστικότερα και πιο αγαπημένα θηλαστικά των θαλασσών. Απεικονίσεις τους βρίσκουμε σε ψηφιδωτά, κτίσματα και αγγεία, ενώ δελφίνια συναντάμε και στην ελληνική μυθολογία. Τα δελφίνια αποτελούν ένα είδος θαλάσσιων θηλαστικών που εντάσσονται στην ομάδα των κητωδών. Έχουν τους δικούς τους κώδικες επικοινωνίας που δύσκολα θα φανταζόμασταν ότι μπορεί να έχει άλλο είδος πέραν του ανθρώπου. Μπορούν να προσανατολιστούν, να βρουν τη τροφή τους αλλά και να επικοινωνήσουν μεταξύ τους μέσω ενός συστήματος ηχοεντοπισμού, ενώ ακούν συχνότητες 10 φορές πιο υψηλές από αυτές που ακούει ένας άνθρωπος. Είναι πλάσματα πολύ έξυπνα, κοινωνικά και ζουν σε κοινότητες που περιλαμβάνουν χιλιάδες άτομα.
Εάν ο πληθυσμός των δελφινιών μειωθεί, θα διαταραχθεί ανεπανόρθωτα η θαλάσσια τροφική αλυσίδα και μαζί ολόκληρη η ισορροπία του θαλάσσιου οικοσυστήματος. Με πολύ απλά λόγια, όσο βλέπουμε δελφίνια στις θάλασσές μας μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι πληθυσμοί των ψαριών είναι σχετικά βιώσιμοι.
Το δελφίνι ανήκει στην τάξη των κητωδών, όπως και η φάλαινα. Είναι θαλάσσιο θηλαστικό με δόντια (οδοντοκητώδες), όχι ψάρι. Συναντάται σε 32 περίπου είδη. Έχει ένα ρύγχος, με εξαίρεση το σταχτοδέλφινο (Grampus griseus). Το μυτερό αυτό ρύγχος είναι κοντό ή μακρύ και ξεχωρίζει από το μέτωπο με μια πτυχή σε σχήμα Λ. Το μήκος του κομψού υδροδυναμικού σώματός του φθάνει ή και ξεπερνάει τα 3-4 μέτρα. Τα θωρακικά πτερύγια είναι στενόμακρα και ισχυρά. Το ραχιαίο πτερύγιο είναι ανεπτυγμένο και μυτερό, τα πίσω άκρα είναι ατροφικά και η ουρά του πλαταίνει σε ένα οριζόντιο ουραίο πτερύγιο. Είναι σαρκοφάγο ζώο, με πολυάριθμα (μέχρι 200) όμοια, μυτερά δόντια. Τρέφεται με διάφορους θαλάσσιους οργανισμούς και, κυρίως, με ψάρια, τα οποία καταπίνει ολόκληρα, χωρίς να τα τεμαχίζει. Συνήθως, χτυπά το ψάρι με την ουρά του και το πετάει έξω από το νερό, για να το πιάσει με το στόμα.
Οι πρόγονοι των σημερινών δελφινιών εμφανίστηκαν πριν από 65.000.000 χρόνια, και, στην αρχή, ήταν χερσαία θηλαστικά που, με την πάροδο του χρόνου, προσαρμόστηκαν στο υγρό στοιχείο, έγιναν αμφίβια και, στη συνέχεια, εξελίχθηκαν σε θαλάσσια θηλαστικά.
Μπορείς να ζωγραφίσεις ένα μεγάλο Δ,αν θέλεις μπορείς και να το κόψεις και να το διακοσμήσεις όπως παρακάτω.Στη θέση του αγγλικού γράμματος D θα βάλεις το δικό μας Δ.
Επίσης μπορείς να φτιάξεις τα δικά σου δελφίνια.Ιδέες για αξιοποίηση( με μανταλάκι,με χάρτινο πιάτο,μα χαρτιά,χαρτόνια κλπ).Μπορείς να φτιάξεις όποια ή όποιες θέλεις.
Βυθός είναι ο πυθμένας των θαλασσών, των ποταμών και των λιμνών δηλαδή είναι το στρώμα της γης πάνω από το οποίο υπάρχει υδάτινος όγκος και το ανάγλυφο του είναι αντίστοιχο με το ανάγλυφο της ξηράς. Έχουν δηλαδή και τα δύο απόκρημνα και βραχώδη βουνά, μικρούς και μεγάλους λόφους, πεδιάδες, σαμάρια, βαθιές εσοχές, χαράδρες, τάφρους, λεκάνες, σπηλιές και πηγάδια.
Τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του βυθού των θαλασσών δεν αναπτύσσονται τυχαία αλλά συνδέονται με διεργασίες που οφείλονται τόσο στις γεωλογικές διεργασίες στο εσωτερικό της γης όσο και σε ιζηματολογικά αίτια δηλαδή από τα υλικά που προέρχονται από την ξηρά και καταλήγουν στη θάλασσα με τις βροχές και τα ποτάμια.
Τα θαλάσσια ιζήματα αποτελούνται από μεμονωμένα σωματίδια όλων των μεγεθών από το πιο λεπτό που σχηματίζει τον πηλό μέχρι τα χαλίκια και τους μεγάλους βράχους. Οι εναποθέσεις κοντά στις ακτές είναι σχετικά τραχείες (άμμος, πέτρα, χαλίκι) ενώ οι εναποθέσεις που βρίσκονται στο βυθό των βαθέων υδάτων είναι πολύ λεπτότερες (πηλός-λάσπη).
Ο βυθός ανάλογα με τη μορφή του δηλ. το ανάγλυφο του διακρίνεται σε ομαλό βυθό (επίπεδο), σε ίσιο (οριζόντιο και ομαλό), σε επικλινή ή σε κρεμαστό (απότομης αύξησης βάθους). Επίσης ανάλογα με τη ποιότητα της σύνθεσης του διακρίνεται σε τραχύ (βραχώδη), στερεό (συμπαγή) και σε μαλακό (άμμο ή λάσπη) .
1) Ξέρα (ύφαλος) : Είναι ένας μεγάλης έκτασης ύφαλος που έχει μια βραχώδη, αρκετά ανώμαλη και με προεξοχές ή ανοίγματα, επιφάνεια όπως σχισμές, τρύπες, σπηλιές.
Πάγκος ή Μπάγκος : Ο πάγκος (από το bank) είναι μια έξαρση, μια ανύψωση του βυθού, με σχεδόν επίπεδη οροφή. Είναι δηλαδή σαν ένα υποθαλάσσιο οροπέδιο.
Ψάρι (αρχαία ελληνικά: ἰχθύς, λατινικά: piscis) είναι κάθε μέλος μιας ομάδας υδρόβιωνκρανιωτώνζωικώνοργανισμών που δεν έχουν άκρα με δάκτυλα. Σχηματίζουν μια αδελφή ομάδα με τα χιτωνόζωα, μαζί με τα οποία σχηματίζουν την (ευρύτερη) ομάδα των ολφακτόρων (olfactores). Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό ανήκουν στα ψάρια τα ζωντανά πετρόχελα (hagfish), τα σμύραινα (lampreys), οι χονδριχθύες, οι οστεϊχθύες, καθώς και διάφορες εξαφανισμένες συγγενικές ομάδες. Επειδή ο όρος «ψάρι» (ή «ιχθύς») ορίζεται αρνητικά (δηλαδή όχι απόλυτα) με τον παραπάνω ορισμό, αποτελεί παραφυλετική ομάδα και δεν θεωρείται ότι ανήκει στην τυπική ταξινομική ομαδοποίηση της συστηματικήςβιολογίας. Ο παραδοσιακός όρος «ψάρι» (ή «ιχθύς») θεωρείται ότι χρησιμοποιείται σύμφωνα με τυπολογική αλλά όχι φυλογενετική ταξινόμηση.[1][2]
Τα ψάρια κινούνται γενικά με πτερύγια, φέρουν λέπια και αναπνέουν με βράγχια. Πρόκειται για ζώα ψυχρόαιμα με έντονο το φαινόμενο της ποικιλοθερμίας. Βρίσκονται σχεδόν σε κάθε υδάτινο οικοσύστημα, από τα βουνά μέχρι τις αβύσσους.
Από τα απολιθώματα που έχουν βρεθεί φέρονται να ήταν τα πρώτα σπονδυλωτά που υπολογίζεται ότι έκαναν την εμφάνισή τους πριν από 400 εκατομμύρια χρόνια. Πρώτα γνωστά ζώα που έμοιαζαν με ψάρια ήταν τα οστρακόδερμα. Σήμερα φέρονται αναγνωρισμένα περισσότερα από 30.000 είδη ψαριών. Κάποια από αυτά ζουν στο αλμυρό νερό και κάποια άλλα στο γλυκό χαρακτηριζόμενα αντίστοιχα, καθώς και άλλα κοντά στην επιφάνεια του νερού, (αφρόψαρα), άλλα κοντά σε βράχους, (πετρόψαρα), και άλλα στο βυθό, (βαθύβια ή αβυσσαία).
Πολλά από αυτά αποτελούν σήμερα σημαντικότατες πηγές διατροφής στον κόσμο με πρώτης τάξεως θρεπτικά συστατικά όπως ζωικές πρωτεΐνες, λίπη, βιταμίνες καθώς και πολλά άλλα πολύτιμα στοιχεία για την ανθρώπινη υγεία. Σήμερα το ψάρεμα έχει αναχθεί σε βιομηχανική κλίμακα παγκοσμίως με χρησιμοποίηση αεροπλάνων, ραντάρ και σόναρ (εντοπισμό με υπερήχους). Ένα μέρος των αλιευμάτων καταναλίσκονται φρέσκα, ένα άλλο μέρος διακινούνται κατεψυγμένα ή σε κονσέρβες ή ακόμη συντηρούμενα (παστά ή καπνιστά), ενώ κάποια είδη ψαριών υπόκεινται σε ειδική επεξεργασία και μετατρέπονται ανάλογα με ξήρανση ή κονιοποίηση σε ψαράλευρα ή για παραγωγή βιταμινών ή διαφόρων ελαίων (π.χ. μουρουνέλαιο).
Είναι η Γιορτή μιας σχέσης: Mπαμπά-παιδιού…αφορά την πατρότητα γενικά και την συνεισφορά των μπαμπάδων στο κοινωνικό σύνολο.
«Η Γιορτή του Πατέρα», έχει ως στόχο να δείξει ότι ο ρόλος του πατέρα είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν της μητέρας, δεδομένου ότι πολύ συχνά στην κοινωνία μας οι μπαμπάδες περνούν σε δεύτερη μοίρα.
Η αμερικανικής εμπνεύσεως Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου (20Ιουνίου 2021). Με δώρα απ’ όλη την οικογένεια τιμώνται ο πατέρας, ο παππούς ή ο προπάππους.Εμπνεύστρια της Παγκόσμιας Ημέρας του Πατέρα ήταν η αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ – Ντοντ, που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας, προκειμένου να τιμήσει τον πατέρα της Γουίλιαμ Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας.Ο πρώτος εορτασμός της Ημέρας του Πατέρα έγινε στις 19 Ιουνίου 1910 στο Σπόκεν της πολιτείας Γουάσινγκτον, όπου ζούσε η οικογένεια Σμαρτ. Παρέμεινε ένα γεγονός τοπικής σημασίας για πολλά χρόνια μέχρι το 1966, οπότε ο τότε αμερικανός πρόεδρος Λίντον Τζόνσον με διάταγμά του ανακήρυξε την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα. Έκτοτε ήταν θέμα χρόνια ο εορτασμός να περάσει τα αμερικανικά σύνορα και να διεθνοποιηθεί.
ΜΑΘΑΙΝΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟ
ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ Ο. ΕΛΥΤΗ
Bathing Time – Joaquin Sorolla Y Bastida
“Να σ’αγναντεύω θάλασσα” Κώστας Βάρναλης
Να σ’ αγναντεύω, θάλασσα,
να μη χορταίνω απ’ το βουνό ψηλά
στρωτή και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω
απ’ τα μαλάματά σου τα πολλά.
Ο ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ
Τραγούδι
Oδυσσέας Ελύτης
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
Το τραγούδι περιλαμβάνεται στη συλλογή Τα ρω του έρωτα. Στον Πρόλογο του βιβλίου του ο Oδυσσέας Ελύτης έγραψε για τα τραγούδια αυτά: «Oι άγγελοι τραγουδάνε. Και οι ερωτευμένοι επίσης. Πίσω από κάθε ανάταση, από κάθε μεράκι, μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να τα ταξιδέψει από χείλη σε χείλη. Δεν είναι λίγο αυτό. Είναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους, είναι αυτό που μας βαστάει στη ζωή. Γι’ αυτό, κοντά στα ποιήματά μου, δοκίμασα να γράψω και μερικά τραγούδια».
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
τ’ άγρια μαλλιά σου στην τρικυμία
το ραντεβού μας η ώρα μία.
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
τα μαύρα μάτια σου το μαντίλι
την εκκλησούλα με το καντήλι.
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι.
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
με τα μισόλογα τα σβησμένα
τα καραβόπανα τα σχισμένα.
Μες στις αφρόσκονες και τα φύκια
όλα τα πήρε τα πήγε πέρα
τους όρκους που έτρεμαν στον αέρα.
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού (Ιουνίου, Ιουλίου και Αυγούστου ή Δεκεμβρίου, Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου, ανάλογα με το ημισφαίριο) η αξονική κλίση της Γης στρέφει το ημισφαίριο προς τον ήλιο και η διάρκεια της ημέρας είναι η μέγιστη. Κατά συνέπεια οι θερμοκρασίες φτάνουν στα υψηλότερα επίπεδα του έτους.
Θάλασσα είναι το σύνολο των αλμυρών νερών που σκεπάζουν τα 3/4 της επιφάνειας της γης· το υπόλοιπο 1/4 της επιφάνειάς της είναι η ξηρά.
Μεταφορικά χρησιμοποιείται σε πολλές φράσεις:
Έχει θάλασσα (έχει τρικυμία), η θάλασσα είναι λάδι (επικρατεί γαλήνη στη θάλασσα), η θάλασσα βγάζει προβατάκια (η θάλασσα είναι αφρισμένη, έχει κύματα μ’ αφρούς).
Παροιμιακές φράσεις. Τα έκαμε θάλασσα ή τα θαλάσσωσε (φέρθηκε αδέξια, τα μπέρδεψε τα πράγματα), έφαγε τη θάλασσα με το κουτάλι (περιπλανήθηκε πολύ στη θάλασσα, υπόφερε πολλά στα ταξίδια του), η θάλασσα μοιάζει με τη γυναίκα (η θάλασσα αλλάζει όψη, δεν είναι σταθερή), (αρχ.) πυρ, γυνή και θάλασσα (η θάλασσα είναι το τρίτο κακό), θάλασσα κλύζει πάντα τ’ ανθρώπων κακά (η θάλασσα ξεπλένει όλα τα κακά των ανθρώπων) κ.ά.
Η Θάλασσα κατά την Ελληνική Μυθολογία ήταν η ιδεατή ανθρωπόμορφη θεότητα της έννοιας του αλμυρού υγρού στοιχείου και προστάτιδα αυτού. Ήταν κόρη κατ’ άλλους της Γαίας και μόνο αυτής που κατά τον ίδιο τρόπο, δηλαδή μόνο από τις δημιουργικές δυνάμεις που κληρονόμησε από το Χάος, και χωρίς τη βοήθεια του Έρωτος, κυοφόρησε τον Ουρανό και τα Όρη. Κατ΄ άλλες μυθολογικές παραδόσεις η Θάλασσα ήταν κόρη του Αιθέρα και της Ημέρας, μητέρα των Ροδίων, των Τελχινών καθώς και της Αφροδίτης.
Πηγή:Βικιπαίδεια
Στο σύνδεσμο που ακολουθεί μπορείτε να βρείτε πίνακες αναφοράς με θαλάσσια μυθικά πλάσματα.
Οι πηγές ρύπανσης των θαλασσών είναι ατελείωτες. Χημικά, βιομηχανικά και γεωργικά απόβλητα, πετρελαιοκηλίδες, μη επεξεργασμένα λύματα, ευτροφισμός, βαρέα μέταλλα, ραδιενεργές ουσίες, θαλάσσια απορρίμματα και υπεραλίευση είναι από τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι θάλασσές μας.
Στους συνδέσμουςπου ακολουθούν υπάρχουν πληροφορίες για την ρύπανση των θαλασσών.
Θάλασσα και παιδιά! Αυτοί είναι οι λόγοι που τη λατρεύουν…
Sally Swatland- Summer on Long Island
Μπορεί να έχετε τα άπειρα παιχνίδια στο σπίτι, μπορεί να έχετε βρει δεκάδες τρόπους για να το απασχολήσετε με πολλές και διαφορετικές δραστηριότητες, από το να πηγαίνετε στην παιδική χαρά, βόλτες ή ακόμα και σε ένα παιδότοπο όμως τη θάλασσα και τα καλοκαιρινά μπάνια δεν μπορεί κανείς να τα αντικαταστήσει. Γιατί όμως;
Θάλασσα και φαντασία!
Δε νομίζω να έχει ακούσει καμία μαμά όταν φωνάζει στο μικρό της “έλα ήρθε η ώρα να πάμε σπίτι” όταν βρίσκεται στη θάλασσα την απάντηση “ναι έρχομαι…” . Κανένα, μα κανένα παιδάκι όσες ώρες κι αν καθίσει στη θάλασσα δεν θα σας πει ότι θέλει να φύγει. Σύμφωνα με έρευνες η θάλασσα βοηθάει στο να εξάρει την φαντασία των παιδιών. Από ένα μικρό παράξενο βότσαλο μέχρι κάποιο κοχύλι ή ένα μικρό ψαράκι που μπορούν να δουν τα παιδιά στη θάλασσα ανακαλύπτουν ένα καινούργιο μαγικό κόσμο. Ειδικά αν μιλάμε για παιδιά που μένουν σε πόλεις τότε η φαντασία τους πραγματικά οργιάζει!
Υγεία & θάλασσα.
Αυτό σίγουρα το έχουμε παρατηρήσει και ως ενήλικες, το πόσο δηλαδή είναι ευεργετική η επίδραση της θάλασσας και των μπάνιων στην υγεία και στο σώμα μας. Στις μικρές ηλικίες είναι πολύ βοηθητική σε περιπτώσεις που το παιδί σας πάσχει από άσθμα ή από κάποια αλλεργία. Επιπλέον η (σωστή) έκθεση στον ήλιο βοηθάει στο να απορροφήσει ο οργανισμός του αρκετή Bιταμίνη D που βοηθάει στην παραγωγή ασβεστίου, συστατικά απαραίτητα για έναν γερό και δυνατό σκελετό.
Θάλασσα & ελευθερία!
Παρατηρείστε τον εαυτό σας όταν είστε στη θάλασσα. Είστε χωρίς παπούτσια, χωρίς ρούχα και καθετί περιττό που σας βαραίνει στην καθημερινότητά σας. Ε, κάπως έτσι αισθάνονται και τα μικρά σας! Μην απορείτε λοιπόν που δεν θέλουν να ξεκολλήσουν από την θάλασσα όταν τους λέτε ότι ήρθε η ώρα να φύγετε.
Θάλασσα & κοινωνικοποίηση.
Μπορεί να ακουστεί τραβηγμένο αλλά δεν είναι καθόλου. Στην θάλασσα τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να κάνουν νέες γνωριμίες, να κοινωνικοποιηθούν μέσω του παιχνιδιού και φυσικά μαθαίνουν την έννοια του “μοιράζομαι”. Παίζουν όλα μαζί με τα παιχνίδια τους, κάνουν βουτιές και τρέχουν πάνω κάτω και κάνουν με αυτό τον τρόπο καινούργιους φίλους! Τι πιο όμορφο!
Επομένως την επόμενη φορά που θα ακούσετε το “μαμά, έρχομαι σε πέντε λεπτά”, αφήστε το παιδάκι σας να απολαύσει αυτά τα λεπτά! Και καθίστε σε μια άκρη και χαλαρώστε μαζί του!
Αλήθεια αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί η θάλασσα έχει αλάτι και πως αυτό βρέθηκε εκεί; Δείτε στο άρθρο που ακολουθεί, έχει ενδιαφέρον.
Όλοι γνωρίζουμε ότι το θαλασσινό νερό είναι αλμυρό. Πόσοι από εμάς όμως γνωρίζουμε για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό;
Γιατί δηλαδή η θάλασσα έχει αλάτι ενώ το νερό της βροχής ή το νερό στις λίμνες και τα ποτάμια είναι γλυκό;
Υπήρχε πάντα εκεί όλο αυτό το αλάτι, δημιουργήθηκε κάπως ή μήπως απλώς “μαζεύτηκε” εκεί με κάποιο τρόπο; Ας ρίξουμε λίγο φως!
Γιατί το θαλασσινό νερό είναι αλμυρό
Καταρχήν να πούμε ότι το νερό της θάλασσας δεν έχει μόνο το γνωστό μας μαγειρικό αλάτι, δηλαδή το χλωριούχο νάτριο, αλλά και πλήθος άλλων αλάτων.
Πως βρέθηκαν όλα αυτά μέσα στη θάλασσα; Η απάντηση είναι ότι απλά μεταφέρθηκαν! Ας το δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά.
Ίσως έχετε ακούσει για τον κύκλο του νερού ο οποίος φαίνεται στο παρακάτω σχήμα.
Το θαλασσινό νερό εξατμίζεται, ανεβαίνει στον ουρανό όπου μέσω της διαδικασίας της συμπύκνωσης σχηματίζει τα σύννεφα τα οποία με τη σειρά τους γίνονται βροχή, χιόνι κλπ και καταλήγουν πάλι στη θάλασσα.
Μάλιστα σε μεγάλο ποσοστό (περίπου τα 3/4) το νερό της βροχής καταλήγει απευθείας στη θάλασσα ενώ το υπόλοιπο πέφτει στη στεριά και από εκεί μέσω του εδάφους και κυρίως των ποταμών ξαναχύνεται στη θάλασσα.
Στην πορεία του λοιπόν το νερό παρασύρει άλατα που βρίσκονται στο έδαφος και τα παρασύρει στη θάλασσα. Όταν το θαλασσινό νερό εξατμίζεται, το αλάτι παραμένει με αποτέλεσμα να αυξάνεται συνεχώς.
Κατόπιν οι επόμενες βροχές θα παρασύρουν κι άλλο αλάτι και ούτω καθεξής…
Επίσης, μέσω της ηφαιστειακής δραστηριότητας τόσο εντός όσο και εκτός των θαλασσών παράγεται περισσότερο αλάτι από τα στερεά και αέρια υλικά που απελευθερώνονται από τις ηφαιστειακές εκρήξεις.
Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου και αποτελεί την κύρια εκδήλωση του ΟΗΕ από το 1972 για την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού σχετικά με περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.
Το ιστορικό
Το 1972 θεωρείται το σημείο καμπής για την δημιουργία της διεθνούς περιβαλλοντικής πολιτικής. Από τις 5 έως τις 16 Ιουνίου του έτους αυτού πραγματοποιήθηκε στην Στοκχόλμη της Σουηδίας υπό την αιγίδα του ΟΗΕ το πρώτο μεγάλο συνέδριο για περιβαλλοντικά θέματα. Μέχρι τότε τα περιβαλλοντικά ζητήματα θεωρούνταν προβλήματα τοπικά ή περιφερειακά και εντοπίζονταν κυρίως στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, δηλαδή τις περιοχές του κόσμου με μεγάλη βιομηχανική ανάπτυξη. Άλλωστε το περιβάλλον δεν ήταν στις προτεραιότητες του ΟΗΕ, όταν ιδρύθηκε το 1945, αμέσως μετά την λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Η Διάσκεψη για το Ανθρώπινο Περιβάλλον ή Διάσκεψη της Στοκχόλμης, όπως έμεινε στην ιστορία, είχε ως στόχο να βρεθεί ένας κοινός τόπος από την διεθνή κοινότητα για την διατήρηση και την ενίσχυση του ανθρώπινου περιβάλλοντος.
Δισεκατομμύρια τζιτζίκια περίμεναν για 17 χρόνια το 2021
Το 2021 φέρνει στον κόσμο δισεκατομμύρια τζιτζίκια, τα οποία περίμεναν 17 χρόνια για να γνωρίσουν τον πλανήτη.
Το θηλυκό τζιτζίκι γεννά το καλοκαίρι τα αυγά του μέσα σε τρύπες που κάνει πάνω στους μαλακούς βλαστούς.
Από τα αυγά βγαίνουν οι προνύμφες, περίπου κατά το τέλος του καλοκαιριού, οι οποίες κατεβαίνουν από τα δέντρα, κάνουν τρύπες μέσα στη γη, κοντά στις ρίζες κι εκεί μπορούν να ζήσουν μέχρι και 17 χρόνια, προτού μετατραπούν σε κανονικές νύμφες.
Όπως αναφέρει το BGR και Newsweek, φέτος δισεκατομμύρια τζιτζίκια είναι πιθανό να εμφανιστούν σε 15 πολιτείες των ΗΠΑ, κυρίως κατά μήκος της Ανατολικής Ακτής.
Αν και έχουν αρκετά μεγάλο μέγεθος για έντομα –από δύο έως πέντε εκατοστά- είναι δύσκολο να τα εντοπίσει κανείς, καθώς το χρώμα τους είναι παρόμοιο με το χρώμα των κορμών των δένδρων.
Χαρακτηριστικό του τζιτζικιού είναι η ειδική ηχητική συσκευή που υπάρχει ανάμεσα στον θώρακα και την κοιλιά του, μέσω της οποίας δημιουργείται αυτό το ιδιόμορφο τερέτισμα που ακούγεται τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες.
Η συσκευή αποτελείται από δύο κοιλότητες που χωρίζονται από μια λεπτή τεντωμένη μεμβράνη. Κάθε φορά που δονείται η μεμβράνη αυτή, παράγεται ο ήχος.
Στην Ελλάδα, το τζιτζίκι είναι ιδιαίτερα γνωστό από την ιστορία του Αισώπου «ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας». Με το τζιτζίκι είναι συνδεδεμένος και ο μύθος του Τιθωνού. Επρόκειτο για έναν θνητό που είχε γίνει αθάνατος από τους θεούς μετά από παράκληση της Ηούς, η οποία όμως ξέχασε να ζητήσει να παραμείνει και νέος.
Όταν ο Τιθωνός έφθασε σε έσχατο γήρας, η Ηώς, η οποία ως θεά ήταν αθάνατη και πάντα νέα, δεν μπορούσε πια να τον βλέπει. Τότε οι θεοί τον λυπήθηκαν και τον μεταμόρφωσαν σε ένα ζαρωμένο έντομο που μιλά ακατάπαυστα, το τζιτζίκι.
Με πληροφορίες από bgr.com, Wikipedia.org
Το πιο πάνω υλικό το πήρα από τον σύνδεσμο που ακολουθεί:
Σ’ αυτό το πανέμορφο και πολύ συγκινητικό βίντεο μαθαίνεις τον κύκλο ζωής του ταπεινού και γνώριμου τζιτζικιού, που όπου να ‘ναι θα αρχίσει να τραγουδάει έξω απ’ τα παράθυρά μας. Πιθανότατα δεν ήξερες ότι το τζιτζίκι, με μια πρώιμη μορφή, ζει σαν ταπεινό σκουλήκι κάτω από το έδαφος για δεκαεπτά χρόνια. Ή πως, από τη στιγμή που βγαίνει στην επιφάνεια, και σκαρφαλώνει στα δέντρα, και βγάζει φτερά κι αρχίζει να τραγουδά, έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση. Λίγες εβδομάδες αργότερα, πεθαίνει.
UPDATE: Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν τουλάχιστον 2.500 είδη τζιτζικιών, τα οποία μπορούν να χωριστούν χονδρικά σε τρεις κατηγορίες. Κάποια ζουν 17 χρόνια κάτω από τη γη, κάποια άλλα 13, και κάποια άλλα 4. Τα έξι είδη τζιτζικιών που συναντάμε στην Ελλάδα, δε, είναι από αυτά που ζουν
Ακολουθεί ένα ακόμη βίντεο μέσα από το οποίο μπορούμε να γνωρίσουμε καλύτερα τον τζίτζικα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Οι πρόγονοι των σημερινών δελφινιών εμφανίστηκαν πριν από 65.000.000 χρόνια, και, στην αρχή, ήταν χερσαία θηλαστικά που, με την πάροδο του χρόνου, προσαρμόστηκαν στο υγρό στοιχείο, έγιναν αμφίβια και, στη συνέχεια, εξελίχθηκαν σε θαλάσσια θηλαστικά.
Κατεβάστε το φύλλο εργασίας
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι 
