giannisTs blog

Νίκος Λυγερός
Αν και φαινομενικά τα δεδομένα αποτελούν το σταθερότερο στοιχείο της γνώσης, στην πραγματικότητα η ερμηνεία τους έχει μεγαλύτερη αξία. Η σταθερότητα από μόνη της δεν είναι αναγκαστικά θετική διότι δεν είναι εξ ορισμού δυναμική και όντως δεν μπορεί να διαμορφώσει άμεσα το περιβάλλον της. Άρα σε μια πρώτη φάση, η αμφισβήτηση των δεδομένων είναι αναγκαία για να προκαλέσει τον προβληματισμό που θα παράγει μια νέα ερμηνεία. Μπορεί η αμφισβήτηση να είναι επιφανειακά τουλάχιστον αρνητική και κριτική. Όμως αυτές οι ιδιότητες δεν είναι η ουσία της διότι σημασία δεν έχει να μαθαίνεις μα να καταλαβαίνεις. Έτσι, η αμφισβήτηση των δεδομένων αναγκάζοντας το στοχαστή να αναθεωρήσει τις σκέψεις του, δίνει το ερέθισμα της δημιουργίας.

Σ’ έναν πιο θεωρητικό τομέα, η επιτυχία μιας θεωρίας παράγει μια δεδομένη σκέψη που με το χρόνο δύσκολα αμφισβητείται. Η δυσκολία προέρχεται εξ αρχής από τη μη ύπαρξη προβλήματος. Έτσι το ευρύ και σταθερό πεδίο μιας θεωρίας δημιουργεί την αίσθηση του δεδομένου. Ενώ στις επιστήμες με το κριτήριο του Popper ξέρουμε ότι μια θεωρία δεν μπορεί να επαληθευτεί. Το μόνο που μπορούμε να αποδείξουμε είναι τα λάθη της. Άρα και στην εκπαίδευση τίποτα δεν είναι δεδομένο. Κάθε συμπέρασμα πρέπει να βασίζεται πάνω σε στοιχεία που έχουμε αμφισβητήσει διότι δεν υπάρχει τέλεια θεωρία της πραγματικότητας. Με άλλα λόγια, η θεωρία δεν περιέχει στη δομή της όλες τις περιπτώσεις. Η γνώση της μη ύπαρξης της τέλειας γνώσης, αν και απλοϊκά εμφανίζεται ως αρνητική, προσφέρει την ελευθερία της σκέψης στον στοχαστή. Δεν υπάρχει απόλυτο σύστημα κι έτσι η δομή της σκέψης δεν μπορεί να είναι ένας κλειστός κόσμος και τα νοητικά σχήματα είναι απαραίτητα δυναμικά. Σ’ αυτό το καινούργιο γνωστικό πλαίσιο, τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Παραδείγματος χάριν, η κατασκευή των κορυφών ενός τετραγώνου θεωρείται απλή, δεν είναι όμως απλοϊκή, διότι αν δεν διευκρινίσουμε το πλαίσιο, η απλότητα δεν υπολογίζεται εύκολα. Το θεώρημα του Mohr-Mascheroni που αποτελείται από την ισοδυναμία κατασκευής σχημάτων με χάρακα και διαβήτη και μόνο με διαβήτη, δίνει μια πολυπλοκότερη έννοια στην απλότητα της κατασκευής. Διότι αν το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο, η μέθοδος είναι ουσιαστικά διαφορετική. Η δυσκολία της κατασκευής δεν είναι ανεξάρτητη από το εργαλείο.

Υπάρχει όμως και μια πιο ακραία κατάσταση όταν το ίδιο το εργαλείο είναι και αυτό ένα γνωστικό στοιχείο ή πιο απλά ακόμα η ίδια η σκέψη. Τότε πώς προσδιορίζεται η έννοια του δεδομένου και της απλότητας; Και τι γίνεται όταν το εργαλείο είναι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής; Διότι η ίδια η δυναμική του εργαλείου έρχεται σε αντίφαση με τη σταθερότητα του δεδομένου. Και βλέπουμε ήδη ότι οι έρευνες στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης προσφέρουν καινούργιες ερμηνείες ακόμα και για τη φυσιολογική νοημοσύνη για να μην πούμε την ανθρώπινη.

Το ζευγάρι μαθητής-δάσκαλος δεν πρέπει πια να είναι βασισμένο πάνω στα κλασικά δεδομένα εφόσον όλα είναι αμφισβητήσιμα. Η μελέτη της γνώσης πρέπει να γίνεται σ’ ένα δυναμικό πλαίσιο στο οποίο τα δύο στοιχεία του ζευγαριού έχουν ένα ρόλο να παίξουν. Και μόνο η δημιουργία του σωκρατικού λόγου προσφέρει τις κατάλληλες συνθήκες για μια βαθιά κατανόηση των προβλημάτων. Διότι η εκπαίδευση δεν είναι μόνο μάθημα, όπως και η έρευνα δεν είναι μόνο κουλτούρα. Και οι δύο είναι γνωστικές εργασίες. Δίχως την αποτελεσματική χρήση της νοημοσύνης, και οι δύο χάνουν την έννοιά τους και δεν αποτελούν πια πεδία σκέψης. Το ζευγάρι δεν είναι ένα συμβατικό και κοινωνικό αντικείμενο. Είναι μια εμπλουτισμένη ανθρώπινη σχέση που λειτουργεί διαχρονικά.

http://www.lygeros.org

Το σύστημα εξετάσεων για τα ΑΕΙ θα τεθεί σε εφαρμογή το σχολικό έτος 2013-2014
Του Αποστολου Λακασα
Με λιγότερη ύλη, νέα μαθήματα επιλογής, με δραστηριότητες για κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα και καινοτομίες στη διδασκαλία και στον τρόπο αξιολόγησης των μαθητών -μία εξ αυτών είναι η προσθήκη της ερευνητικής εργασίας που θα μετρά για την εισαγωγή στα ΑΕΙ- η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας θα επιχειρήσει να δώσει νέα πνοή στο Λύκειο, το οποίο έχει απαξιωθεί ως «εξεταστικός προθάλαμος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης».

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», πρόθεση του υπουργείου είναι το σχέδιο του νέου λυκείου να παρουσιαστεί το αμέσως προσεχές διάστημα, ώστε οι καινοτομίες του να αποτελέσουν το θετικό αντίβαρο στις αντιδράσεις για τις συγχωνεύσεις σχολείων.

Οι αλλαγές θα αρχίσουν να εφαρμόζονται από τους μαθητές της Α΄ Λυκείου της επόμενης σχολικής χρονιάς 2011-2012. Η νέα δομή του Λυκείου θα οδηγήσει και σε καινούργιο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, το οποίο θα έχει βασικά μαθήματα αλλά και επιλογής που θα κατευθύνουν τους υποψηφίους σε αντίστοιχους επιστημονικούς κλάδους. Βάρος θα έχει και η γνώμη των ΑΕΙ που θα καθορίζουν τα μαθήματα που απαιτούνται για την εισαγωγή σε κάθε σχολή και τους συντελεστές βαρύτητας κάθε μαθήματος. Στόχος είναι στο πλαίσιο της μείωσης του φόρτου των μαθητών να μειωθούν και τα μαθήματα των πανελλαδικών εξετάσεων, από έξι σήμερα, σε τέσσερα.

Το νέο σύστημα εξετάσεων για τα ΑΕΙ θα εφαρμοστεί πρώτη φορά στους υποψηφίους της χρονιάς 2013-2014. Ειδικότερα, προκρίνονται τέσσερις βασικές αλλαγές σε σχέση με τη σημερινή μορφή του Λυκείου:

1. Η μείωση της ύλης στα υποχρεωτικά μαθήματα, ώστε οι μαθητές να μαθαίνουν στο σχολείο τα βασικά και να έχουν τη δυνατότητα να ανατρέχουν σε άλλες πηγές για τα θέματα που τους ενδιαφέρουν.

2. Η χρήση του ψηφιακού εκπαιδευτικού περιεχομένου στη διδασκαλία των μαθημάτων.

3. Η ερευνητική εργασία που καθιερώνεται πιθανότατα τρεις ώρες εβδομαδιαίως. Οι μαθητές θα μάθουν να εκπονούν εργασίες στο πλαίσιο των μαθημάτων, η αξιολόγηση των οποίων θα συνυπολογίζεται στον τελικό βαθμό της τάξης και για την εισαγωγή στα ΑΕΙ.

4. Ατομικός φάκελος κάθε μαθητή, ο οποίος θα τον «συνοδεύει» από την Α΄ έως και τη Γ΄ Τάξη, θα δημιουργηθεί στο πλαίσιο του νέου τρόπου αξιολόγησης.

Ετσι, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», μεταξύ των βασικών αλλαγών που προκρίθηκαν ανά τάξη είναι οι ακόλουθες:

– Στην Α΄ Λυκείου θα διατηρηθεί ο βασικός κορμός των σημερινών υποχρεωτικών μαθημάτων: Αρχαία, Νέα-Λογοτεχνία, Ιστορία, Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία και Θρησκευτικά. Τα μαθήματα επιλογής θα προέρχονται από τους τομείς των ανθρωπιστικών επιστημών, ξένων γλωσσών, αρχαιογνωσίας και πολιτισμού. Επίσης, θα υπάρχουν ώρες για δραστηριότητες (π.χ. αγωγή υγείας, περιβάλλον) ως μαθήματα επιλογής.

– Στη Β΄ Λυκείου θα αρχίζουν οι μαθητές να προσανατολίζονται στους ευρύτερους επιστημονικούς τομείς με τους οποίους επιθυμούν να ασχοληθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θα υπάρχουν τα βασικά μαθήματα και ταυτόχρονα θα υπάρχουν και τα μαθήματα επιλογής για τα οποία οι μαθητές θα έχουν μεγάλη ευελιξία. Δηλαδή, δεν θα υπάρχουν «καλάθια» μαθημάτων που δεν θα επιτρέπουν στον μαθητή να κάνει συνδυασμούς επιλογής.

– Στη Γ΄ Λυκείου η εξειδίκευση των τελειοφοίτων θα είναι εντονότερη, καθώς θα επιλέγουν μαθήματα από τον κύκλο σπουδών, στον οποίο στοχεύουν να εισαχθούν στα ΑΕΙ. Βέβαια, θα διατηρηθούν τα βασικά μαθήματα, η βαρύτητα των οποίων για κάθε υποψήφιο θα εξαρτάται από τον κύκλο σπουδών που επέλεξε. Στον τελικό βαθμό-μόρια για την εισαγωγή στα ΑΕΙ θα μετρούν οι επιδόσεις των τάξεων, η ερευνητική εργασία και οι βαθμοί των πανελλαδικώς εξεταζομένων μαθημάτων.
kathimerini.gr

Δεν νομίζω ότι υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι ημέρες που βιώνουμε, παγκοσμίως, είναι εξόχως αποκαλυπτικές. Καθένας, με βάση τα φιλοσοφικά ή/ και θρησκευτικά του «πιστεύω», δίνει τη δική του εξήγηση γι΄ αυτό. Θα ήταν όμως σαν να εθελοτυφλεί κάποιος αν ταυτοχρόνως δεν ήταν σε θέση να διαπιστώσει ότι στη μικρή αυτή γωνιά του πλανήτη μας, στη χώρα μας, είμαστε επίσης στα πρόθυρα μιας κοινωνικής εξεγέρσεως… Η κοινωνία βράζει. Και αλίμονο αν δεν προλάβουν να ανοίξουν ασφαλιστικές δικλίδες και τιναχθεί το καπάκι… Διότι, τότε, η συνέχεια θα είναι απρόβλεπτη και οι συνέπειες ανεξέλεγκτες…
Δεν χρειάζονται αποδείξεις για του λόγου το ασφαλές. Το διαισθανόμεθα όλοι όσοι παροικούμε την Ιερουσαλήμ… Το πιάνει κανείς στον αέρα…
Και το επαληθεύουν οι άμετρες και αλόγιστες πράξεις βίας που ζούμε κάθε μέρα, από την ωμή βία στους αθλητικούς χώρους ως την εν ψυχρώ εκτέλεση, από αδίστακτους κακοποιούς, οργάνων της τάξεως κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους.
Κατά συνέπεια η κοινωνίαμας δεν είναι πλέον, απλώς, σε τέλμα («Το Βήμα της Κυριακής», 26.12.2010, σ. Α55). Προχώρησε ένα βήμα παραπέρα… Είναι ήδη στα όρια της διαλύσεως, ίσως και στα πρόθυρα της αναρχίας. Και η ευθύνη ανήκει, βεβαίως, γενικώς και αφηρημένως, σε όλους μας, σε όλα τα μέλη της.
Θα ήταν όμως πραγματικό «παραμύθιασμα», αν δεν λέγαμε ευθέως ότι την ευθύνη για το κατάντημα αυτό φέρουν προεχόντως οι πολιτικές δυνάμεις, όλων των αποχρώσεων, ανεξαρτήτως μάλιστα του εάν κυβέρνησαν τον τόπο, από τη Μεταπολίτευση έως και σήμερα, με μια λέξη το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.
Το υπάρχον πολιτικό σύστημα προφανώς δεν έχει πλέον την έξωθεν καλή μαρτυρία. Δεν πείθει. Δεν πείθουν τα κόμματα εξουσίας. Δεν πείθουν ούτε τα υπόλοιπα. Δεν πείθουν ακόμη και τα νεοπαγή πολιτικά μορφώματα. Διότι παντού τρέχει το ίδιο αίμα, η ίδια πολιτική γενιά, που διακρίθηκε πρωτίστως για τον κυνισμό, ακριβέστερα τον πολιτικό αμοραλισμό της.
Ποιο καλύτερο παράδειγμα θα μπορούσε να βρει κάποιος από το να σημειώσει ότι τα κόμματα έχουν προεξοφλήσει την κρατική χορηγία ως και το έτος 2016 με δάνεια από τις τράπεζες, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση περικόπτει τα εισοδήματα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και οι τράπεζες κλείνουν τις στρόφιγγες του δανεισμού προς ιδιώτες και επιχειρήσεις;..
Πού αλλού η προσφορά στα δημόσια πράγματα μιας χώρας έχει μεταβληθεί σε επικερδές επάγγελμα, που επιτρέπει όχι μόνο την παράλληλη απασχόληση με αμοιβή, αλλά και τη συνταξιοδότηση σε λίγα μόλις χρόνια, όταν για τον απλό πολίτη πρέπει να συντρέχουν αθροιστικώς μεγάλος αριθμός ετών εργασίας και η συμπλήρωση ορίου ηλικίας;
Το πολιτικό σύστημα, σχεδόν ανεξαιρέτως, από τη Μεταπολίτευση και εντεύθεν, σε συνεργασία βέβαια και με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, με τα οποία υπάρχει προφανώς, τουλάχιστον σε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων, σχέση συγκοινωνούντων δοχείων, καλλιέργησε συστηματικώς στην κοινωνία μας την επιδίωξη της ευζωίας. Την επιδίωξη δηλαδή μιας άνετης από υλικής απόψεως ζωής, αντί πάσης θυσίας. Με έναν λόγο, την καλοπέρασή μας.
Για τον σκοπό αυτόν επιστρατεύτηκαν όλα τα μέσα και οι μηχανισμοί. Ακρίτως και αφειδώς δόθηκαν δάνεια σε επιχειρήσεις και σε νοικοκυριά όχι για παραγωγικές επενδύσεις, όχι για να θέσουν τα θεμέλια ενός εύρωστου οικονομικώς μέλλοντος, αλλά για να ψιμυθιώσουν το εποικοδόμημα. Εφευρέθηκαν ακόμη και νεολογισμοί του τύπου εορτοδάνεια και διακοποδάνεια!..
Στην εξέλιξη αυτή ασφαλώς δεν είναι αμελητέα η συνδρομή και των μέσων ενημερώσεως, προπάντων της τηλεοράσεως, η οποία με μοναδικό σκοπό το άκοπο κέρδος, πρόβαλε ως πρότυπο ζωής μια υπερκαταναλωτική κοινωνία, η οποία ακολούθως βαυκαλίζεται να πιστεύει ότι ψυχαγωγείται βλέποντας σαπουνόπερες και «ριάλιτι σόου», κατεξευτελίζοντας κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αυτό είχε ως φυσικό αποτέλεσμα να ξεθωριάσουν ή/και να εξαφανιστούν αρχές και παραδόσεις που αποτελούσαν παγίως το στήριγμα της ελληνικής κοινωνίας. Η φιλοπατρία διαβλήθηκε ως εθνικισμός, η παράδοση υποβαθμίστηκε ως συντηρητισμός, η γλώσσα εκφυλίστηκε, το θρησκευτικό συναίσθημα διακωμωδήθηκε, η έννοια του χρέους αγνοήθηκε, το φιλότιμο εξαφανίστηκε.
Ετσι εξέλειψε η ευψυχία, χάθηκε δηλαδή η ψυχική ρώμη, το ακατάβλητο φρόνημα από τη ζωή μας. Ατόνησαν τα στοιχεία ακριβώς εκείνα που συνέδεαν τους Ελληνες σε χαλεπούς καιρούς. Και κατέστησαν ευάλωτοι, αλλά και ευάγωγοι προς την κατεύθυνση εκείνη προς την οποία μείζονα στρατηγικά συμφέροντα μπορεί να θελήσουν να οδηγήσουν τη χώρα μας…
Στο πλαίσιο του γενικότερου εκμαυλισμού δεν έμειναν ανεπηρέαστοι όμως τελικώς ούτε οι ίδιοι οι πολιτικοί σχηματισμοί. Οι ιδεολογικές διαφορές αμβλύνθηκαν, τα «πιστεύω» χαλάρωσαν, τα κόμματα κατήντησαν μηχανισμοί για την κατάληψη της εξουσίας.
Αλλά στη συνέχεια, για τη νομή της εξουσίας, δεν ήταν πλέον τόσο απαραίτητες οι κοινοβουλευτικές ομάδες, διότι το πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα εξέθρεψε την ανάδειξη ομάδων εξουσίας περί τον εκάστοτε αρχηγό.
Και τελικώς, από των «Ελλήνων τις κοινότητες» καταλήξαμε… στων κρατούντων τις παρέες…
Ο κ. Ι. Μ. Κονιδάρης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου των Αθηνών.

Αναδημοσιευση Απο Βημα

Ο καπιταλισμός της καταστροφής
Ο θεμελιωτής της σημερινής παγκόσμιας οικονομίας του νεοφιλελευθερισμού, Φρίντμαν, ο περίφημος γκουρού της Οικονομικής Σχολής του Σικάγου, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της Οικονομίας.
Κατά μία σύμπτωση και οι άλλοι οικονομολόγοι που πήραν αυτό το βραβείο είχαν τις αντίστοιχες φανατικές θεωρίες του «καθαρού και αγνού καπιταλισμού». Και παρά το γεγονός πως οι θεωρίες τους, όπου και αν εφαρμόστηκαν, κατέστρεψαν δεκάδες χώρες, εντούτοις τα βραβεία αυτά εξακολουθούν να δίνονται σε αυτούς τους φονταμενταλιστές «TALIBANK». Η εξήγηση είναι απλή. Βραβείο για την οικονομία δεν προβλέπεται στη διαθήκη του Νόμπελ. Το βραβείο αυτό το επινόησαν οι τράπεζες του Βορρά και το δίνουν κάθε χρόνο στον πιο μαφιόζο οικονομολόγο. Η απονομή γίνεται από την επιτροπή Νόμπελ, χωρίς η ίδια να έχει καμία αρμοδιότητα για την οικονομία.
Τα Νόμπελ δεν είναι μόνο λογοτεχνία, είναι και πολιτική. Με το γνωστό παγκόσμιο κύρος τους, δίνουν βραβεία σε ανθρώπους όχι τόσο για το επιστημονικό τους έργο, αλλά για την προπαγάνδα που μπορούν να κάνουν προς όφελος του καταστρεπτικού καπιταλισμού. Π.χ. στην έκκληση της Χαϊδελβέργης, που υπέγραψαν 264 επιστήμονες, με αφορμή τη Συνδιάσκεψη για το περιβάλλον στο Ρίο ντε Ζανέιρο το 1993, υπήρχαν ανάμεσά τους και 59 νομπελίστες που απέρριπταν την οικολογία σαν μια «άλογη ιδεολογία που αντιτίθεται στην επιστημονική και βιομηχανική πρόοδο». Ο μύθος της «αντικειμενικής» επιστήμης είναι πια μόνο για τους αφελείς. Πίσω από τα φονικά όπλα μαζικής εξόντωσης, την καταστροφή του περιβάλλοντος και τη δηλητηρίαση της τροφής με τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα, είναι επιστήμονες που υπηρετούν το κέρδος των πολυεθνικών και έχουν μισθούς κροίσων.
Μπορεί ο Φρίντμαν να μην είναι γνωστός στην Ελλάδα, αλλά όλοι θα μάθουμε το έργο του, μια που αυτό έχει αρχίσει ήδη και εφαρμόζεται με ταχύτατους ρυθμούς στις πλάτες μας. Η συνταγή του είναι απλή. Πρώτον, οι κυβερνήσεις πρέπει να καταργήσουν όλους τους κανόνες και τις ρυθμίσεις που εμποδίζουν τη συσσώρευση κέρδους, το οποίο θα πρέπει να είναι αφορολόγητο. Δεύτερον, οφείλουν να πουλήσουν όλη τη δημόσια περιουσία σε ιδιωτικές εταιρείες και τα κέρδη, αντί να πηγαίνουν στο κράτος και να τα ξαναεπενδύει στην κοινωνία (δημόσια έργα, παιδεία, υγεία, κ.λπ.), να δίνονται όλα στους ιδιώτες.
Τρίτον, κατάργηση του κράτους πρόνοιας και περικοπή όλων των κοινωνικών δαπανών. Αυτά συνοδεύονται με ένα πλήθος λεπτομερειών: ιδιωτικοποίηση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ταχυδρομείων, παιδείας, συγκοινωνιών, λιμανιών, δασών κ.λπ. Ακόμα και πάρκων. Επιπλέον η εργασία δεν θα έχει καμία προστασία και δεν θα υπάρχει κατώτερος μισθός. Με άλλα λόγια, ό,τι κερδήθηκε από τους εργαζόμενους με θυσίες και αίμα, καταργείται, και ο καπιταλισμός ξαναρχίζει από λευκή σελίδα. Και το εργατικό κίνημα διαγράφεται. Ολοι οι φονταμενταλιστές του κόσμου δεν παραδέχονται λάθη. Αν κάτι πάει στραβά, αυτό οφείλεται στην κακή εφαρμογή του. Ο καπιταλισμός του Φρίντμαν είναι ένα «φυσικό φαινόμενο» και δεν χρειάζεται καμία παρέμβαση του κράτους, γιατί απλά αυτορυθμίζεται.
Ανάμεσα στους αρχαϊκούς θεσμούς είναι η Αστική Δημοκρατία. Η μαθητές του Φρίντμαν προετοίμασαν το πραξικόπημα του Πινοσέτ στη Χιλή και αργότερα κατέβηκε ο ίδιος στη χώρα για να επιστατήσει στην πρώτη ανά τον κόσμο εφαρμογή των θεωριών του. Οι δεκάδες χιλιάδες εξαφανισθέντες και οι εκατοντάδες φυλακισθέντες και βασανισθέντες δεν είχαν καμία σημασία για τον Φρίντμαν.
Το 74% ενός μισθού πήγαινε για ψωμί. Οι πολυεθνικές μαζί με την ντόπια ελίτ είδαν τα κέρδη τους να πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο. Οικονομίες της Λατινικής Αμερικής που ήκμαζαν, όπως η Αργεντινή, η Βραζιλία και η Ουρουγουάη, βρέθηκαν στην ίδια μοίρα με τη Χιλή και καταστράφηκαν. Οι θεωρίες του Φρίντμαν θα ήταν ανεφάρμοστες αν η CIA δεν είχε άμεση ανάμειξη, με χρήμα και υπηρεσίες.
Είτε το θέλουμε είτε όχι, αυτό θα είναι το αύριο της Ελλάδας. Μα, θα μου πείτε, δεν έχουμε χούντα. Εχουμε όμως μια αστυνομική καταστολή που μόνο σε δικτατορίες υπάρχει. Και ακόμα, επισήμως ο στρατός γυμνάζεται για να καταστέλλει τις πιθανές αναταραχές που θα ξεσπάσουν. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που τις περιμένουν. Ανάμεσα σε αυτούς, στρατός και κυβέρνηση.
enet.gr

Με κάθε μέσο από αέρος, πυραυλικές επιθέσεις και συμμετοχή αεροπορικών δυνάμεων, οι δυτικές χώρες χτυπάνε τη Λιβύη σε μία προσπάθεια να εξαρθρώσουν την αεράμυνα της χώρας. Οι επιχειρήσεις άρχισαν το απόγευμα του Σαββάτου με τις πρώτες αποστολές γαλλικών αεροσκαφών μέσα στον εναέριο χώρο της Λιβύης.

Αργά το απόγευμα αναφέρθηκαν τα πρώτα χτυπήματα από γαλλικά πυρά κατά στόχων (αρμάτων μάχης και οχημάτων) στο έδαφος για να ακολουθήσει και η συμμετοχή της Βρετανίας και των ΗΠΑ.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ

Την έναρξη των επιχειρήσεων κατά του Καντάφι ανακοίνωσε ο γάλλος πρόεδρος το Σάββατο από το Παρίσι, όπου συνήλθαν οι ηγέτες της Ε.Ε. των αφρικανικών και των αραβικών κρατών. Γαλλικά αεροσκάφη πραγματοποιούν ήδη αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από ολόκληρη τη λιβυκή επικράτεια.

Σύμφωνα με τον Νικολά Σαρκοζί, η γαλλική αεροπορία εμποδίζει τις επιχειρήσεις των καθεστωτικών δυνάμεων στη Λιβύη.
Αργά το απόγευμα του Σαββάτου (στις 18:45 ώρα Ελλάδας) γαλλικό αεροσκάφος άνοιξε πυρ κατά οχήματος, ανέφεραν γαλλικές στρατιωτικές πηγές.

Όπως ακόμη έγινε γνωστό, την Κυριακή αναχωρεί για την Λιβύη το γαλλικό αεροπλανοφόρο Σαρλ ντε Γκολ. Ανοιχτά των ακτών της Λιβύης ήδη πετούν αναγνωριστικά AWACS. Πέραν των αεροσκαφών της Γαλλίας, βρετανικές αεροπορικές δυνάμεις επίσης θα συμμετάσχουν σε αυτήν την πρώτη φάση των επιχειρήσεων.

ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΜΕ ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ Tomahawk
Όπως επιβεβαίωσε από την πλευρά του, το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, οι αμερικανικές δυνάμεις εξαπέλυσαν επιθέσεις με 112 πυραύλους Tomahawk κατά 20 στόχων. Ανάμεσα τους ήταν εγκαταστάσεις αεράμυνας έξω από την πρωτεύουσα Τρίπολη και τη Μισράτα. Μιλά ακόμα και για ηλεκτρονικές επιθέσεις με σκοπό την αδρανοποίηση της αεράμυνας της Λιβύης.
Αμερικανός αξιωματούχος επιβεβαίωσε ακόμα ότι οι συμμαχικές δυνάμεις των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας, του Καναδά και της Ιταλίας θα αρχίσουν τις επιχειρήσεις, κατά τα φαινόμενα τις επόμενες μέρες και ώρες.

Εμπλοκή της Ελλάδας με στρατιωτικά μέσα
Την εμπλοκή της Ελλάδας με στρατιωτικά μέσα στη σχεδιαζόμενη πολεμική επιδρομή εναντίον της Λιβύης αποφάσισε η ελληνική κυβέρνηση.

Το «πράσινο φως» για την ενεργό συμμετοχή της χώρας με πολεμικά πλοία και μαχητικά αεροσκάφη στις πολεμικές επιχειρήσεις που ετοιμάζουν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα έδωσε, χτες, ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, στη διάρκεια κυβερνητικής σύσκεψης με τη συμμετοχή των υπουργών Εθνικής Αμυνας, Ε. Βενιζέλου, και Εξωτερικών, Δ. Δρούτσα, και του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Αμυνας, Π. Μπεγλίτη.

Ταυτόχρονα, άδειες υπερπτήσεων, λιμάνια και αεροδρόμια καθώς και κάθε άλλη απαραίτητη διευκόλυνση για τις πολεμικές επιχειρήσεις, που σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν στη Λιβύη, ζήτησαν και ήδη πήραν από την ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με πληροφορίες, Γαλλία και Βρετανία.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, η περίληψη της απόφασης του ΚΥΣΕΑ, η οποία γνωστοποιήθηκε και στο ΝΑΤΟ, προβλέπει:

1) Τη συμμετοχή της Ελλάδας με τέσσερα μαχητικά αεροσκάφη τύπου F – 16 αλλά και ένα αεροσκάφος εναέριας προειδοποίησης και ελέγχου, το «Erieye EMB-145 AEW&C», που θα πραγματοποιούν περιπολίες στην περιοχή μεταξύ Σικελίας και Λιβύης. Τα μαχητικά, σύμφωνα με πληροφορίες, θα απογειώνονται από τον Αραξο ή άλλα ελληνικά αεροδρόμια (Αν υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη θα πάρουν μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις εκτός ελληνικών συνόρων).

2) Οτι τα αεροσκάφη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως αεροσκάφη υποστήριξης των μαχητικών που θα αναλάβουν τους βομβαρδισμούς εντός Λιβύης.

3) Δύο ελικόπτερα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας θα τεθούν στη διάθεση των αεροπορικών δυνάμεων που θα επιτεθούν σε στόχους εντός Λιβύης.

4) Τη συνέχιση της ναυτικής παρουσίας της Ελλάδας στην περιοχή σε επίπεδο δύο φρεγατών «Ψαρά» και «Λήμνος» με ανοιχτό το ενδεχόμενο να αυξηθεί ο αριθμός τους.
ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΛΙΒΥΚΟΥ ΛΑΟΥ

Ο εκπαιδευτικός Θανάσης Τσιριγώτης, μέλος του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ έκανε στην alfavita.gr την παρακάτω δήλωση, αμέσως μετά την επέμβαση στη Λιβύη:

“Οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί του NATO και της E.E προχωρούν σε νέο ιμπεριαλιστικό έγκλημα της επέμβασης στη Λιβύη, στο όνομα δήθεν της «σωτηρίας(!)» του λαού της, στην πραγματικότητα όμως για τη διασφάλιση της επικυριαρχίας τους στην περιοχή και τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών της.

Ανεξάρτητα από την άποψη που έχουμε για το καθεστώς του Καντάφι, το οποίο είναι αυταρχικό, αντιδημοκρατικό, δικτατορικό και ο ίδιος τα τελευταία χρόνια αγαπημένος και συνεταίρος με όλους τους ιμπεριαλιστές, είμαστε ριζικά αντίθετοι σε οποιαδήποτε μορφή επέμβασης και καταδικάζουμε την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Δεν την αναγνωρίζουμε και καλούμε και το λαό να μην την αναγνωρίσει.
H νέα «ανθρωπιστικού χαρακτήρα» ιμπεριαλιστική επέμβαση που ετοιμάζουν το NATO και η E.E, με τις ευλογίες του O.H.E, στη Λιβύη -όπως εκείνη ενάντια στον Iρακινό, Παλαιστινιακό, Aφγανικό λαό κ.λπ.- επιβεβαιώνει ξανά τον αδυσώπητο ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστών, που θα οδηγήσει σε νέο λουτρό αίματος το χειμαζόμενο λαό της Λιβύης και σε νέα δεσμά εξάρτησης και υποτέλειας, δημιουργώντας νέους όρους αναχάραξης των συνόρων και αναδιανομής των σφαιρών επιρροής σε όλη τη φλεγόμενη αραβική ζώνη.
Στην κατεύθυνση αυτή, θα αξιοποιηθεί ξανά η Bάση της Σούδας ως πολεμικό ορμητήριο ενάντια στο λαό της Λιβύης, όπως επιβεβαιώνουν τα αμερικανικά ελικοπτεροφόρα που κατακλύζουν καθημερινά το λιμάνι της Σούδας, αλλά και οι γερμανικές φρεγάτες που έκαναν επιδεικτική την παρουσία τους στο λιμάνι του Hρακλείου, με στόχο την προβολή της πολεμικής ισχύος της ηγεμονεύουσας στην ιμπεριαλιστική E.E Γερμανίας, αλλά και στη βάση της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Γιατί οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (H.Π.A.-Γερμανία), που συμμαχούν και συνεργάζονται για την υλοποίηση του αιτήματος της καταλήστευσης του πετρελαϊκού πλούτου της Λιβύης και της υποταγής του Λιβυκού λαού, δεν ξεχνούν, ούτε μπορούν να υπερβούν τον αναταγωνισμό τους στην ξέφρενη κούρσα της αναδιανομής των σφαιρών επιρροής και της εξάρτησης των υποανάπτυκτων χωρών. Στη βάση αυτή και με δεδομένο το προβάδισμα της Γαλλίας στον έλεγχο των πετρελαίων της Λιβύης, η Kρήτη μετατρέπεται -με τη συναίνεση και τις ευλογίες της ξενόδουλης κυβέρνησης του ΠAΣOK και των συμμάχων της- σε θέατρο ιμπεριαλιστικής επίδειξης και σε «εύφλεκτη ζώνη» φονικής επέλασης των ιμπεριαλιστών εναντίον του Λιβυκού λαού”.

Ρεπορταζ: alfavita.gr

<img src=" ” alt=”” />