Η απενεργοποίηση της λειτουργίας ενός και μόνο γονιδίου μπορεί να βοηθήσει στο μέλλον τους ασθενείς, που πάσχουν από τραύματα του νωτιαίου μυελού, να αποφύγουν την παράλυση, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οποία ανοίγει το δρόμο για νέες θεραπείες και για συντόμευση της χρονικής διάρκειας αποκατάστασης της ζημιάς.

Η ανακάλυψη έγινε από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου του Μέριλαντ, υπό τον Μαρκ Σίμαρντ, και παρουσιάστηκε στο περιοδικό “Science Translational Medicine“.

Η έρευνα

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα κοινό φάρμακο για το διαβήτη (glyburide) προκειμένου να απενεργοποιήσουν σε πειραματόζωα (ποντίκια και αρουραίους) το γονίδιο Abcc8, το οποίο αποτελεί τμήμα της προστατευτικής αντίδρασης του οργανισμού μετά από έναν τραυματισμό του νωτιαίου μυελού. Το γονίδιο, με τη σειρά του, ενεργοποιεί μια πρωτεΐνη (Sur-1), η οποία παραδόξως καταλήγει να επιφέρει επιδείνωση της ζημιάς στα κύτταρα του νωτιαίου μυελού.

Η πρωτεΐνη χρησιμοποιεί νάτριο για να προστατεύσει τα κύτταρα από την υπερπαραγωγή ασβεστίου, που πλημμυρίζει μια τραυματισμένη περιοχή, όμως για κάποιο λόγο ο αμυντικός μηχανισμός οδηγεί σε υπερπαραγωγή του μορίου της συγκεκριμένης πρωτεΐνης, με συνέπεια να εισρέει ανεξέλεγκτη ποσότητα νατρίου στα κύτταρα του νωτιαίου μυελού και να προκαλεί την καταστροφή τους.

“Κλείνοντας το διακόπτη” του γονιδίου Abcc8, που κωδικοποιεί την πρωτεΐνη Sur-1, οι αμερικανοί ερευνητές κατάφεραν να σταματήσουν την ανωτέρω αυτό-καταστροφική διαδικασία και να βελτιώσουν έτσι αισθητά την πορεία αποκατάστασης των τραυμάτων του νωτιαίου μυελού στα πειραματόζωα.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ήδη ότι και στον ανθρώπινο ιστό λαμβάνει χώρα μια παρόμοια διαδικασία καταστροφής των νευρικών κυττάρων. Έτσι, ελπίζουν ότι θα μπορέσουν μελλοντικά να βοηθήσουν τους ασθενείς με τραύματα στο νωτιαίο μυελό, εκ των οποίων οι μισοί περίπου καταλήγουν παραπληγικοί.

Ένα δυνατό κτύπημα στη σπονδυλική στήλη, μπορεί να οδηγήσει σε κάταγμα ή μετακίνηση των οστών, με πιθανή συνέπεια τη συμπίεση και καταστροφή νευρώνων του νωτιαίου μυελού, ο οποίος στέλνει και λαμβάνει σήματα από τον εγκέφαλο.

Σύμφωνα πάντως με τους ερευνητές, θα χρειαστούν χρόνια ακόμα ερευνών και κλινικών δοκιμών σε ανθρώπους, μέχρι να κυκλοφορήσει στην αγορά ένα φάρμακο που θα εξουδετερώνει το γονίδιο Abcc8 και θα μειώνει έτσι σημαντικά την αιμορραγία και την καταστροφή του νευρικού ιστού μετά τον τραυματισμό. Τα δικαιώματα της νέας τεχνικής έχει αγοράσει η φαρμακευτική εταιρία Remedy, με την οποία συνεργάζεται ο Σίμαρντ.

  Οικονομία  

News_Email Εκτύπωση Αγαπημένα

 Μοιραστείτε το άρθρο  Επικοινωνία με συντάκτη – + Μέγεθος Κειμένου

142105.1

Η Αρχή προχώρησε στο κλείσιμο των τραπεζών σε μια προσπάθεια να εξυγιάνει το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ

24/04/2010 | 10:09 Τελευταία Ενημέρωση 10:09 24/04/2010

Η Αρχή προχώρησε στο κλείσιμο των τραπεζών σε μια προσπάθεια να εξυγιάνει το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ

Η Ομοσπονδιακή Αρχή Διασφάλισης Καταθέσεων (FDIC) έβαλε «λουκέτο» σε επτά ακόμα μικρές τράπεζες. Mεταξύ των τραπεζών είναι και η Τράπεζα Μπρόντγουεϊ, η οποία ανήκε στην οικογένεια Γιαννούλια, μέλος της οποίας διεκδίκησε την έδρα του Ομπάμα στο Ιλινόι.

Η Αρχή προχώρησε στο κλείσιμο των τραπεζών σε μια προσπάθεια να εξυγιάνει το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ.

Η Τράπεζα Άμκορ ήταν η τελευταία που έκλεισε την Παρασκευή, με 3,8 δισ. δολάρια περιουσιακά στοιχεία και 3,4 δισ. δολάρια συνολικές καταθέσεις. Θα απορροφηθεί από την Harris National Association, μέλος του καναδικού Χρηματοπιστωτικού Ομίλου BMO.

Η Τράπεζα Μπρόντγουεϊ, ήταν ιδιοκτησία της οικογένειας του Αλέξη Γιαννούλια, υπουργού Οικονομικών της πολιτείας, ο οποίος θα κατέβει στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2010.

Η FDIC ανέφερε πως τις καταθέσεις της Τράπεζας Μπρόντγουεϊ αναλαμβάνει η MB Financial.

Εκτός από την Μπρόντγουεϊ και την Άμκορ, η FDIC ανακοίνωσε το κλείσιμο άλλων πέντε τραπεζών του Ιλινόι. Πρόκειτια για τις: New Century Bank, Citizens Bank&Trust Co, Wheatland Bank, Peotone Bank και Trust Company and Lincoln Park Savings Bank.

Την τελευταία δεκαετία η ανάπτυξη στις χώρες αυτές έχει δώσει ώθηση στην παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη

Δημήτρης Θωμάς

Η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία αλλά και η Βραζιλία είναι σύμφωνα με τελευταία οικονομικά στοιχεία οι ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες στον κόσμο. Την τελευταία δεκαετία η ανάπτυξη στις χώρες αυτές έχει δώσει ώθηση στην παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη. Στην τελευταία σύνοδο κορυφής των τεσσάρων αυτών χωρών στη Ρωσία, οι ηγέτες τους συνομίλησαν διερευνώντας τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Το ότι η σύνοδος αυτή έγινε στη Ρωσία συμβολίζει την οικονομική ισχυροποίηση της, που δίνει πλέον, μαζί με την Κίνα και την Ινδία, τον τόνο στις οικονομικές εξελίξεις.

Τα τελευταία χρόνια, Κίνα, Ρωσία, Ινδία και Βραζιλία, δημιουργούν το 14,6% της παγκόσμιας οικονομικής δραστηριότητας, ενώ το 50% της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, προέρχεται από αυτές τις χώρες. Διεθνείς αναλυτές εκτιμούν ότι έτσι ενισχύεται η οικονομική βάση ενός πολυ – πολικού διεθνούς σκηνικού, και ότι έτσι ενισχύεται η διεθνής ασφάλεια και ειρήνη. Κάποιοι άλλου εκτιμούν ότι η Ρωσία προσπαθεί να μετατρέψει την οικονομική συνεργασία των χωρών της BRIC(Brazil, Russia, India, China), σε πολιτική συμμαχία. Πρόσφατα ο εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών αναφέρθηκε σε “ένα αξιόπιστο μαξιλάρι ασφαλείας που οδηγεί στη δημιουργία μιας πολυκεντρικής, δίκαιης και πιο δημοκρατικής παγκόσμιας τάξης πραγμάτων”.

Η οικονομική δύναμη της Ρωσίας στηρίζεται κυρίως στις φυσικές πρώτες ύλες και πλουτοπαραγωγικές πηγές, όπως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Η οικονομική κρίση έριξε τις τιμές τους στη διεθνή αγορά, έτσι η Ρωσία πλήρωσε βαρύ τίμημα, καθώς η οικονομία της συρρικνώθηκε κατά 8% το 2009. Πάντως οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι το 2010 και το 2011 η ρωσική οικονομία θα ανακάμψει, και η Ρωσία θα συνεχίσει να συμμετέχει ενεργά στον “BRIC” οικονομικό συνασπισμό. Η πρόβλεψη για το 2010 είναι ότι, η ρωσική οικονομία θα αναπτυχθεί κατά 3,6%, η κινεζική κατά 10%, η ινδική κατά 7% και της Βραζιλίας κατά 4,7%. Πάντως η οικονομική πρακτική των τεσσάρων αυτών χωρών δεν δείχνει ότι έχουν απόλυτα ταυτιζόμενα οικονομικά συμφέροντα. Αυτό που τις έχει φέρει πιο κοντά είναι ότι βρίσκονται στα “σύνορα του καπιταλισμού”, αλλά συνεχίζουν να έχουν διαφορετικά οικονομικά συμφέροντα.

Για παράδειγμα, η άνοδος στην τιμή των πρώτων υλών συμφέρει τη Βραζιλία και τη Ρωσία, ζημιώνει όμως την Κίνα και την Ινδία. Πρόσφατα η Κίνα και η Ινδία επέβαλαν περιορισμούς στην πρόσβαση που έχουν ρωσικές εταιρείες στις αγορές τους. Πιο συγκεκριμένα η Κίνα επέβαλε υψηλότερους δασμούς στις εισαγωγές χάλυβα από τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι βιομήχανοι της Βραζιλίας διαμαρτύρονται ότι το υποτιμημένο εθνικό νόμισμα της Κίνας, τους ζημιώνει οικονομικά, καθώς έτσι τα κινεζικά προϊόντα είναι πιο φθηνά και ανταγωνιστικά στο εξωτερικό. Παρ’ όλα ταύτα, οι τέσσερις χώρες έχουν καταφέρει να καταλήξουν σε κοινές οικονομικές θέσεις και πολιτικές.

Για παράδειγμα έχουν συμφωνήσει και διεκδικούν μεγαλύτερο ρόλο και συνεισφορά στους διεθνείς οικονομικούς θεσμούς. Επίσης φαίνεται να έχουν συμφωνήσει στην αποκλειστική χρήση των εθνικών τους νομισμάτων για το μεταξύ τους εμπόριο. Επιπλέον επιδιώκουν τη δημιουργία ενός παγκόσμιου νομισματικού αποθεματικού, βάσει των οικονομικών τους επιδόσεων και των συναλλαγματικών τους αποθεμάτων. Κάποια από τα μέλη της BRIC φέρονται να έχουν προτείνει την αντικατάσταση του δολαρίου από τη νομισματική μονάδα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου(SDR), στις διεθνείς οικονομικές και εμπορικές συναλλαγές. Επίσης φέρονται να επιθυμούν να εγκαταλείψουν το δολάριο στις μεταξύ τους οικονομικές συναλλαγές. Επιπλέον είναι κοινή παραδοχή Μόσχας και Πεκίνου, ότι μια μελλοντική αστάθεια του δολαρίου, μπορεί να βλάψει τις προοπτικές τις παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας.

Η Βραζιλία επιθυμεί την ενίσχυση του παγκόσμιου οικονομικού ρόλου των αναπτυσσόμενων χωρών, αλλά και συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Επίσης, η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και η Βραζιλία ζητούν συμμετοχή σε μια διευρυμένη σύνθεση των G7 και G8, αλλά και ενεργή συμμετοχή τους στις αποφάσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Θεωρούν το σχηματισμό των G20 θετική εξέλιξη. Διεθνείς οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι το μέγεθος των οικονομιών της Κίνας, της Ρωσίας, της Ινδίας και της Βραζιλίας μαζί, θα ξεπεράσει το μέγεθος των έξι οικονομικά ισχυρότερων χωρών της Δύσης, μέσα στα επόμενα τριάντα χρόνια.

Για την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, οι εξελίξεις αυτές ενέχουν μεγάλους κινδύνους αλλά δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερες ευκαιρίες. Η Ελλάδα και κυρίως η πολιτική τάξη, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι το οικονομικό οικοδόμημα της χώρας πρέπει να εκσυγχρονισθεί, να εξορθολογισθεί και να προσαρμοστεί στις διεθνείς εξελίξεις. Η ελληνική οικονομία πρέπει να αναδιαρθρωθεί ώστε να εκμεταλλευθεί τις διεθνείς επενδυτικές και αναπτυξιακές ευκαιρίες, να μειώσει τη σπατάλη και να δημιουργήσει νέο πλούτο. Αυτό θα ωφελήσει όλους, βιομηχανίες, εταιρείες, εργαζόμενους και νέους που ζητούν εργασίας, τον τουρισμό, και γενικότερα όλους τους τομείς. Η Ελλάδα πρέπει να ξεφύγει από τα δεσμά του λαϊκισμού, του παλαιοκομματισμού, του κρατισμού και της στασιμότητας, να ανοιχτεί στα διεθνή ρεύματα, να σταματήσει να “τρωει τα παιδιά της”, που αναζητούν αναγκαστικά νέες ευκαιρίες στο εξωτερικό.

Επίσης οι Ευρωπαίοι εταίροι μας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η παγκόσμια οικονομική ισορροπία έχει αλλάξει, ούτε η Γερμανία, μόνη, ούτε η Γαλλία, ούτε η Βρετανία, μπορούν να σταθούν ατομικά, στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Μόνον η εκμετάλλευση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων όλων των χωρών μελών της Ένωσης, και η διάχυση της οικονομικής ανάπτυξης σε όλη την ήπειρο, παράλληλα με την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της βιομηχανίας, του τουρισμού και της ναυτιλίας, μπορεί να διασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη στην Ευρώπη, την ανταγωνιστική της θέση στις αγορές, αλλά και την πολιτική της ανεξαρτησία. Το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο της Ευρώπης, έχει μεγάλα πλεονεκτήματα, και για τους πολίτες αλλά και για τις επιχειρήσεις. Απαιτεί όμως στιβαρή πολιτική και οικονομική ηγεσία και διακυβέρνηση, και νέα πολιτική με φιλόδοξο αλλά και ρεαλιστικό οικονομικό πρόγραμμα. Η ανάπτυξη νέων δομών οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης σε δημοκρατικό, πολυφωνικό και πλουραλιστικό πλαίσιο, θα εξασφαλίσουν στην Ευρώπη την αναγκαία συνοχή και κοινή φωνή στο εξωτερικό, ώστε να αντιμετωπίσει τις νέες διεθνείς προκλήσεις με επιτυχία.

Τρίκκας Μιχάλης
Πολύ σπάνια η λεγόμενη φθορά της εξουσίας ισοδυναμεί με κάτι τέτοιο: μέσα σε μία τετραετία, το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ουγγαρίας έχασε περισσότερους από τους μισούς ψηφοφόρους του κατρακυλώντας από το 43,2% στο ταπεινωτικό 19,3%. Οι ηττημένοι μπορούν τουλάχιστον να παρηγορηθούν στη σκέψη ότι οι “καλοί μαθητές” του ΔΝΤ έχουν συνήθως παρόμοια τύχη. Τον Δεκέμβριο του 2001, ο Φερνάντο ντε λα Ρούα εγκατέλειψε το προεδρικό μέγαρο της Αργεντινής με ελικόπτερο…

Κανείς δεν περίμενε ότι η λαϊκή αποδοκιμασία για το κυβερνών κόμμα θα έφτανε σε τέτοιο σημείο. Το σχετικά ανυπόληπτο μέχρι πρότινος Fidesz, ένα κόμμα της λαϊκιστικής δεξιάς που υπόσχεται να μεταφέρει το μοντέλο Μπερλουσκόνι στην Ουγγαρία, εκτινάχτηκε στο 52,8%, κάτι που μεταφράζεται σε 206 από τις 386 έδρες στο κοινοβούλιο. Το κόμμα αναμένεται μάλιστα να αυξήσει ακόμη περισσότερο τις έδρες του κατακτώντας ακόμη και κοινοβουλευτική πλειοψηφία δύο τρίτων στον δεύτερο γύρο των εκλογών που θα διεξαχθεί την επόμενη Κυριακή. Ακόμη πιο ανησυχητική ήταν η άνοδος του νεοφασιστικού Jobbik (16,7%) το οποίο διεξήγαγε μια απροκάλυπτα ρατσιστική προεκλογική εκστρατεία με στόχο τους Ρομά και τις άλλες μειονότητες.

“Οι Ούγγροι ψήφισαν κατά της απελπισίας” δήλωσε μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ο ηγέτης του Fidesz και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις επόμενος πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπάν. Την εκτίμησή του δεν επιβεβαιώνει μόνο το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και μια προσεκτική ανάγνωση των υπόλοιπων στοιχείων. Η αποχή ξεπέρασε κάθε προηγούμενο φτάνοντας το 39%, ενώ ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους ψήφισε για κάποιο κόμμα χωρίς καμία προηγούμενη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Τι προκάλεσε μια τόσο σημαντική κρίση του πολιτικού συστήματος;

Μέλος της Ε.Ε. από το 2004, η Ουγγαρία χτυπήθηκε ιδιαίτερα σκληρά από την πρόσφατη οικονομική κρίση εξαιτίας της αυξημένης εξάρτησής της από το ξένο κεφάλαιο. Το δημόσιο έλλειμμα έφτασε στα ύψη με αποτέλεσμα τον Οκτώβριο του 2008 η κυβέρνηση των Σοσιαλιστών να ζητήσει επειγόντως τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία κατέληξε και τότε σε ένα μεικτό σχήμα ενίσχυσης. Το δάνειο που εγκρίθηκε το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς προερχόταν κατά τα δύο τρίτα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (12,5 δισ. ευρώ) και κατά ένα τρίτο από την Ε.Ε. (6,5 δισ. ευρώ) ενώ 1 δισεκατομμύριο χορήγησε και η Παγκόσμια Τράπεζα.

Η εκτέλεση του προϋπολογισμού της ουγγρικής κυβέρνησης τέθηκε υπό την αυστηρή εποπτεία του ΔΝΤ το οποίο δρομολόγησε μια σειρά από δρακόντεια μέτρα. Περισσότερες από 10.000 θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα καταργήθηκαν, το δώρο των Χριστουγγένων διαγράφηκε από τον χάρτη, ενώ οι μισθοί “πάγωσαν” για δύο χρόνια. Οι ιδιωτικοποιήσεις επεκτάθηκαν στους τομείς της παιδείας, της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης. Οι συντάξεις και οι κρατικές επιχορηγήσεις προς την τοπική αυτοδιοίκηση μειώθηκαν δραστικά, ενώ τα όρια συνταξιοδότησης αυξήθηκαν.

Στο στόχαστρο βρέθηκαν επίσης οι ελάχιστες κοινωνικές παροχές που είχαν επιβιώσει στις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις μιας 20ετίας, με πρώτους στόχους τα επιδόματα αναπηρίας, ασθενειών ή τέκνων. Ο ΦΠΑ ανέβηκε στο 25% για τα καύσιμα και στο 18% για είδη λαϊκής διατροφής όπως το ψωμί και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Η τιμή του φυσικού αερίου αυξήθηκε κατά 30% και του ρεύματος από 6% έως 8%. Το όριο για να συμπεριληφθεί κανείς στην κατώτατη κλίμακα φορολόγησης ανέβηκε από τα 6.700 ευρώ στα 17.500 ευρώ.

Σκληρό με τον κόσμο της εργασίας αλλά τρυφερό με τις επιχειρήσεις, το ΔΝΤ δικαιολόγησε μια σειρά φοροελαφρύνσεων και απαλλαγών θέτοντας ως κυρίαρχο στόχο την “ανάκτηση της εμπιστοσύνης των διεθνών αγορών και τη δημιουργία φιλικού οικονομικού περιβάλλοντος για τους επενδυτές”. Οι εργοδοτικές εισφορές στην κοινωνική ασφάλιση μειώθηκαν επομένως από το 32% στο 27%. Η φορολόγηση των εταιρειών αυξήθηκε μεν από το αστείο 16% στο 19% αλλά ο συμπληρωματικός φόρος “αλληλεγγύης” καταργήθηκε με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να βγουν συνολικά κερδισμένες.

Όπως ήταν αναμενόμενο, τα μέτρα περιόρισαν τα δημόσια ελλείμματα, αλλά βύθισαν τη χώρα στην οικονομική ύφεση. Οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν κατά 2,1% οι λιανικές πωλήσεις υποχώρησαν κατά 4,7% και η συνολική κατανάλωση των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 7%. Μέσα στο 2009, όλοι οι τομείς παραγωγής της Ουγγαρίας παρουσίασαν κάμψη. Η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε κατά 17% και η αγροτική κατά το ίδιο ποσοστό. Ο κατασκευαστικός τομέας συρρικνώθηκε κατά 3% και διασώθηκε μόνο χάρη στις δημόσιες επενδύσεις.

Τι αντίκτυπο είχαν όλα αυτά στην ουγγρική κοινωνία; Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΣΑ, το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας είναι σήμερα ένα από τα πιο υποβαθμισμένα της Ευρώπης, με αποτέλεσμα όσοι γεννιούνται σε συνθήκες φτώχειας να έχουν μηδενικές πιθανότητες κοινωνικής ανέλιξης. Και κάτω από τα όρια της φτώχειας βρίσκεται σήμερα το 7% του πληθυσμού, με διπλάσια ποσοστά να φλερτάρουν διαρκώς με το όριο.

Η μέση σύνταξη κυμαίνεται στα 230 ευρώ, ενώ το τρομακτικό ποσοστό ανεργίας συμβαδίζει με ένα από τα χαμηλότερα ωρομίσθια της Ευρώπης (7 ευρώ). Οι τραγικές συνθήκες διαβίωσης για τα λαϊκά στρώματα έχουν ρίξει το προσδόκιμο ζωής σε ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα της δυτικής Ευρώπης. Ακόμη πιο τραγική είναι φυσικά η κατάσταση για τους περίπου 500.000 Ρόμα που ζουν ακόμη και 10 χρόνια λιγότερο από τον μέσο Ούγγρο.

Η ζωή για τους Ρομά αναμένεται να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο μετά τη στροφή των ψηφοφόρων προς ακόμα δεξιότερες θέσεις. Η άνοδος του ακροδεξιού Jobbik ήταν άλλωστε η μοναδική εξέλιξη που έδειξε να προβληματίζει την Ε.Ε. “Πρέπει να εργαστούμε ώστε οι λαϊκιστικές, ξενοφοβικές, ριζοσπαστικές εθνικιστικές και αντιευρωπαϊκές θέσεις να έχουν τη λιγότερη δυνατή υποστήριξη” σχολίασε η ισπανική προεδρία. Οι δυνάμεις όμως αυτές ενισχύονται σταθερά τα τελευταία χρόνια στην ανατολική Ευρώπη (Ρουμανία, Βουλγαρία, Σλοβακία). Είναι μια άνοδος που συνδέεται ευθέως με τη ραγδαία εξάπλωση της φτώχειας και της απελπισίας σε όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Και φυσικά με τις συνταγές του ΔΝΤ για τον κατευνασμό των αγορών.

Κυριακίδης Ν.
Το ζητούμενο είναι η σταθερότητα του ευρώ και όχι η “διάσωση” της Ελλάδας διαμήνυσε η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκέλα Μέρκελ λίγο μετά το ελληνικό αίτημα για ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται να πέσουν λεφτά στο τραπέζι αν προηγουμένως η κυβέρνηση της Αθήνας δεν συμφωνήσει με την Ε.Ε και το ΔΝΤ σ’ ένα “αξιόπιστο” πρόγραμμα λιτότητας.

“Είναι σημαντικό, η γερμανική κυβέρνηση όπως και οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στην ευρωζώνη, να εγγυηθεί την σταθερότητα του κοινού νομίσματος”, υπογράμμισε η καγκελάριος σε συνένετυξη Τύπου στο Βερολίνο διευκρινίζοντας ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ θα κρίνουν από κοινού “αν βρισκόμαστε σε μία κατάσταση όπου η σταθερότητα του ευρώ στο σύνολό της, επιβάλλει να προσφέρουμε βοήθεια στην Ελλάδα”.

“Δεν πρόκειται για πρόβλημα που αφορά μόνο την Ελλάδα, είναι και πρόβλημα της ευρωζώνης”, συμπλήρωσε η καγκελάριος υπογραμμίζοντας με έμφαση ότι θα πρέπει να τεθούν “αυστηροί όροι” στην Ελλάδα για να πάρει χρήματα από τους Ευρωπαίους εταίρους της.

Η Γερμανία έχει γνωστοποιήσει ότι θα συνεισφέρει στο σχέδιο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας με περίπου 8,4 δισ. ευρώ μέσω της κρατικής τράπεζας επενδύσεων KfW. Ωστόσο χτες η Μέρκελ είπε “ότι δεν είναι δυνατό να δώσουμε αυτή τη στιγμή πληροφορίες για τη φύση ή για το πόσο της βοήθειας” που θα δοθεί στην Ελλάδα. Η απόφαση θα ληφθεί μόνο όταν παρουσιαστεί το πρόγραμμα λιτότητας της ελληνικής κυβέρνησης, σύμφωνα με την Μέρκελ.

“Λάκκος δίχως πάτο”…

Στο μεταξύ, φούντωσαν ήδη οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της Γερμανίας έναντια στην εμπλοκή του Βερολίνου στο σχέδιο οικονομικής στήριξης της Ελλάδα και ο αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμέγιερ ζήτησε να διευκρινιστεί το πλαίσιο της γερμανικής βοήθειας, πριν τις κρίσιμες τοπικές εκλογές στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, στις 9 Μαϊου. “Οι αγορές και ο γερμανικός λαός απαιτούν σαφήνια, αλλά η κυβέρνηση διστάζει” είπε ο Σταϊνμέγιερ σε δηλώσεις του στον γερμανικό Τύπο.

Ο Φρανκ Σάφλερ στέλεχος του συγκυβερνούντος κόμματος των Ελευθέρων Δημοκρατών (FDP), δήλωσε ότι ενδεχομένως το γερμανικό πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας να είναι διπλάσιο των αρχικών προβλέψεων και να αγγίξει τα 30 δισ. ευρώ ως το 2012. Για να γίνει μάλιστα πιο γλαφυρός και κατανοητός στο γερμανικό κοινό, παρομοίασε την Ελλάδα με “λάκκο δίχως πάτο”…