TΗΕ ΜΑGNIFICENT TWO film

ΟΙ ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΔΥΟ: ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ ΣΤΟΝ ΛΟΦΟ ΑΪ-ΛΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ, ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2021.

Αναρρίχηση τεσσάρων παλαιών κι εξερεύνηση δύο νέων διαδρομών στο ύψωμα Αϊ-Λιας Κοζάνης, πεδίο “Νιάμερος”. Ταυτοχρόνως δίδονται ιστορικά στοιχεία του ειρηθέντος τόπου όπως η εκτέλεση 84 οπλιτών του Ελληνικού Στρατού το καλοκαίρι του 1918 από την φιλελεύθερη κυβέρνηση Βενιζέλου και οι φόνοι 8 Βρετανών κομάντος τον Οκτώβρη του 1944 σε επίθεσή τους εναντίον οχυρωμένων Γερμανών.

Starring: Teo Fasoulas, Than Kallianiotis. Camera Z.K. Director’s Assistant M.M.

………………………………………………………………

TΗΕ ΜΑGNIFICENT TWO: CLIMBING IN PROPHET ELIAS HILL, KOZANI CITY, WEST MACEDONIA, AUGUST 2021.

On the left is the hospital, in the background the hill of Prophet Elias. We turn west. Here they were executed and buried in 1918 84 Greek soldiers by the democratic government of Eleftherios Venizelos with the category of deserter…

Van Gogh colors. Life goes uphill, more correctly car pulls uphill without flags, only with songs… Mountaineering shelter of the Hellenic Mountaineering Association. At the top of the hill the temple. – Where are you going; Say what? To see this … sign. Here on October 27, 1944 eight British commandos were killed attacking fortified Germans, while ELAS guerrillas watched non-participants from afar… What better way for others to fight for you? Just that!

We leave the top and go to the small church where we will park. Let’s go to the “Nine Days” Kozani field for short climbing. We have a small problem with the sole, but it is a minute detail. The path to the field is downhill, fortunately it has no tolls, not yet… When they put them, we will go elsewhere. In a little while we turn left, “Orofernes’ head” in the background. Eee … camera to me. Here is “Orofernes’ head”, but we will open a little further. Be careful because … Last time I saw a Komodo dragon over here in this path. Little wants attention for anyone who is afraid…

FOUR OPEN ROUTES: 1. Route of the “Hellenic Mountaineering Association of Kozani” goes up 2. Here is the “Nine Days” route, goes up, this dihedron 3. Here is the route of the Rock on the Nine Days, goes right, plate up 4. This route is the head of “Orofernes” as the sign says. It starts here, goes up and then passes the head.

CLIMBING OROFERNES: Teo goes first putting an intermediate plug that was missing. The top rope of the writer is coming, this section is somewhat subterranean.

EXPLORATION OF NEW ROUTES: Here are the new routes, let’s set up a relay. Climb to the top of the rocks, back is Kozani. Rock with holes do not exist, but an almond tree was found, there we will be insured. We put the main strap on the front branch so that the rope with a safety carabiner is high. A second strap in the trunk for sure, they say that the scary’s mother never cried … But this is good to apply only to climbing… And a third strap, probably the second is a little old. Keep your clothes for to have it all … We forgot to take the reverse, it is so necessarily! We will be secured with scissors, the ropes will be twisted, but there is no other solution. For braking we will put a strap, binding it on the foot, a solution of necessity. The gods do not fight with the need either said Simonides, putting the laws of nature before the gods… From here we will come down, the rocks do not look loose, below they are vertical. The view is exquisite.

UPWARD EXPLORATION OF THE FIRST ROUTE: Control by Teo of rock compaction and cleaning of soils and looms. Boxing of the field in the surrounding area.

EXPLORATION DOWN OF THE 2ND ROUTE: With the temporary relay up Teo carefully descends and controls the route. The ropes are sometimes tangled and so he shakes them. Wild vegetation comes also in order. Everywhere eugenics… The small ocular hypoderms leave with the hammer, a kind of cleansing that the rock needs, so that the weather does not divide it in winter. The pounding and the violence have two meanings, one that oppresses and another that liberates, in our case, the one that releases…

LEAVING: Tree release and collection of materials. One last look. The download is always quite demanding, because it lacks due attention. Moments of wildlife enjoyment now, amazing plant designs on the rocks. Descent to the return path that was opened with their own effort and expenses by Konstantinos Bellas and Athanasios Ziagas. Will they also pay tolls when they walk on their paths?

DOWNLOAD FROM PROPHET ELIAS Reflection stop. The flora migrates its children hiding them in human shoes. Who threw the garbage here? That’s why you need a Management Body of Prophet Elias. Money has been collected in the wrong place… Back to the technical culture leaving the natural culture. If the laws of civilization are superior to the laws of Nature, it is everyone’s personal opinion.

Κατηγορίες: ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ | Ετικέτες: , , , , , | Γράψτε σχόλιο

Οχείες κι έρωτες στον καιρό της Επαναστάσεως

Αν θέλετε να δείτε γυμνή την αλήθεια τραβώντας λεκτικά παραπετάσματα, αναζητήστε στο περιοδικό Παρέμβαση (https://www.facebook.com/paremvasikozani) τεύχος 203-204, σ. 53-55, κείμενο του γράφοντος με τίτλο “Οχείες κι έρωτες τον καιρό της Επαναστάσεως”. Αναφέρεται στο ελληνικό αντάρτικο.

Αρχίζει ως εξής: Καταδικάστηκε άνοιξη 1944 από ανταρτοδικείο νεαρός από κρασοχώρι των Γρεβενών ως δολοφόνος της αδερφής του και του εραστή της, οικογενειακή τιμή είπε, αλλά του δόθηκε χάρη προσχωρώντας στον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό[i]

Το υπόλοιπο κείμενο ευρίσκεται στο έντυπο περιοδικό.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[i] Πρωτοδικείο Γρεβενών, Βουλεύματα Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, βούλευμα 10/28-1-1946,

Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ | Ετικέτες: , , , , , | Γράψτε σχόλιο

Κallianiotis Training Team in Olympus Marathon 2021

Αθλητές κι αθλήτριές μας έλαβαν μέρος πρώτη φορά στον ορειβατικό Μαραθώνιο Ολύμπου το Σάββατο 26 Ιουλίου 2021, ένα πραγματικό κατόρθωμα μέσα στον καύσωνα της μέρας αυτής.

Για να δείτε σχετική ταινία μικρού μήκους 6:25′ πατήστε εδώ.

Κατηγορίες: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ, ΤΑΙΝΙΕΣ | Ετικέτες: , , , , | Γράψτε σχόλιο

Βατερό-Koca Ahmetli

Ταινία μικρού μήκους (9:44΄) με τίτλο “Βατερό-Koca Ahmetli”. Επισκεφτήκαμε την ημιτελή σιδηροδρομική γραμμή και τόπους ιστορικής σημασίας, όπως ο της ενέδρας του ΕΛΑΣ εναντίον του Γερμανού ιατρού Dr Hass στις 24/1/1944, η οποία επέφερε αντίποινα κι εξανάγκασε τους κατοίκους να οπλιστούν κατά των ανταρτών με τρομερές συνέπειες. Δημοσιεύτηκε στο https://kozan.gr/archives/338276 -επίσης στο https://www.youtube.com/watch?v=pF5aAv7gH-Y.

Κατηγορίες: ΤΑΙΝΙΕΣ | Γράψτε σχόλιο

Το πήδημα της γάστρας: πρωτο-ινδο-ευρωπαϊκό έθιμο γονιμότητας

Ανακτένιση 2/5/2021, 20:17΄

Το πήδημα γάστρας, πυρολατρική τελετή των εορτών της ανοίξεως στην ύπαιθρο της Δυτικής Μακεδονίας, εντάσσεται σε μια σειρά παλαιοτάτων ειδωλολατρικών εθίμων για την γονιμότητα της γης και του ανθρώπου από την Ινδία μέχρι την Ισλανδία. Εδώ εξετάζεται η εκτενής αφετηρία και η ευρεία πορεία του στον τόπο και τον χρόνο

Εικόνα 1. Λαζαρίνες το Πάσχα του 2015 νότια του ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αιανής. Εισέρχονταν ως πρότινος για να προσκυνήσουν τις χριστιανικές εικόνες, ενώ παλαιότερα τα είδωλα

Έρχονται στιγμές που πρέπει ο ερευνητής να υπηρετήσει ή αποδομήσει μύθους και διαλέγει το δεύτερο γνωρίζοντας ότι εκμανούνται όσοι έχουν αναδειχθεί χάρη σ΄ αυτούς ή ωφελούνται από την ύπαρξη και διάδοσή τους κι, ακόμη χειρότερα, ξέροντας πως στενοχωρεί όσους με καλή διάθεση έχουν καταφύγει εντός των. Αλλά, όταν αισθάνεται ότι η αλήθεια καλύπτεται κάτω από φανταστικές προσχώσεις, γιατί να μην την αποκαλύπτει υποβαστάζοντας το τίμημα;

Συνέχεια

Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ | Ετικέτες: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , | Γράψτε σχόλιο

Η μάνα του νερού

Mana Neroy Mesianh

Ποδηλατώντας στη θέση Μάνα του Νερού Μεσιανής

Εξιστορείται η δασική θέση “Μάνα του Νερού” του οικισμού Μεσιανή Κοζάνης και η περιοχή της στη νεότερη και σύγχρονη εποχή. Ησυχαστήριο Μπεκτασήδων παλαιότερα, τόπος καταφυγής και πολεμικών συγκεντρώσεων αργότερα, προσεχές σήμερα φωτοβολταϊκό πάρκο.

Έφηβοι ξέραμε μόνο τη θέση Μάνα του οικισμού Ελίμειας Δυτικής Μακεδονίας ονόματι Λευκοπηγή, που είχε μετονομαστεί επισήμως για λίγο Ασπρονέρι, ενώ κάτοικοί του και περίοικοι τον εκφωνούσαν ως πρότινος Βιλίστ(ι), θέση όπου κόχλαζε βγαίνοντας μέσα από τη γη άφθονο νερό.

Έκτοτε ακούγαμε για Μάνες του Νερού ανά την επικράτεια, τόποι παρομοίων αναβλύσεων. Πόσο βασικό το πηγαίο νερό για τη ζωή! Το παρομοίαζαν με τη μητέρα, αν δεχτούμε ότι η λέξη μάνα ετυμολογείται από την αρχαία αντίστοιχη μάμμη κι όχι από την κατακτητικώς ομόσημη τουρκική anne ή εκ χριστιανικής επιδράσεως από την εβραϊκή τροφή μάννα. Γραπτώς συναντήσαμε για πρώτη φορά τη Μάνα του Νερού του χωριού Μεσιανή, περί αυτής η αφήγηση, σε χειρόγραφο τεθνεώτος πρόσφυγα από το Ταζλού Έρπαας Μικράς Ασίας, κατοίκου μετέπειτα Βαθυλάκκου -δημοσιεύτηκε προ ετών στο περιοδικό Παρέμβαση.

Στην ειρημένη Μάνα του Νερού είχε καλεστεί επί Γερμανικής Κατοχής ταγματάρχης του Ελληνικού Στρατού για να μυήσει τις κεφαλές των χωριτών Βαθυλάκκου -Νέας Σιγής -Μεσιανής -Κουβουκλίων και Ροδίτη στην αντιστασιακή οργάνωση ΥΒΕ και στην ιδία θέση κατέφυγαν οι άνδρες των ειρημένων οικισμών τον Μάρτιο του 1943, όταν φάλαγγα Ιταλών περνούσε εξημμένη από την περιοχή, αποφασισμένοι, αν οι επιδρομείς πείραζαν τα γυναικόπαιδα, να τους χτυπήσουν με τα όπλα που είχαν αγοράσει κι απέκρυπταν μαζί με πολεμοφόδια στις βραχώδεις παρυφές της. Στα φυσικά σπήλαιά της κατέφευγαν τον χειμώνα του 1944-45 αντικομουνιστές οπλίτες των ειρημένων χωριών που αρνήθηκαν να παραδοθούν στους αντάρτες επί Εαμοκρατίας -όσοι υπάκουσαν εκτελέστηκαν. Ένα μάλιστα από τα σπήλαια ονομάστηκε του Μπαμπούλη η Τρύπα, επειδή εκεί κρυβόταν περιώνυμος οπλαρχηγός του ΕΕΣ Κουβουκλίων που, αν και είχε αιχμαλωτιστεί, έσπασε βιαίως τα δεσμά κι εξήλθε.

Ο χώρος ως βασικό συστατικό της ζωής επηρεάζει ή κατευθύνει πολλές από τις ενέργειες των ανθρώπων, γι’ αυτό και στην κορυφή του υψώματος βορείως της Μάνας του Νερού υπήρχε φρούριο, ερειπωμένο σήμερα, όπου κατέφευγαν πριν από την έλευση των Οθωμανών οι (Έλληνες) αγρότες και κτηνοτρόφοι.

Τι είχε αυτό το απόκεντρο μέρος, η Μάνα του Νερού, ώστε να παίζει σημαίνοντα ρόλο, εκτός από πηγές; Σπήλαια, όπως έχει ήδη ειπωθεί, οπτικώς και λειτουργικώς γνώριμα σε ορισμένους πρόσφυγες των οικισμών, αφού παρόμοια υπήρχαν και στην πρότερη πατρίδα τους. Έπειτα, εντυπωσιακή θέα του οροπεδίου που απλωνόταν προς νότον μέχρι τον ποταμό Αλιάκμονα και τα όρη Πιέρια και Καμβούνια. Ακόμη άφθονη τροφή από τα κοπάδια των αιγοπροβάτων και ικανή βλάστηση, κέδροι και ημεράδια (μακεδονική δρυς -Quercus trojana). Επιπλέον, ηπιότερο κλίμα τουλάχιστον χάρη στον μεσημβρινό προσανατολισμό της όντας στους πρόποδες του υψώματος Καγιά Τεπέ, Καϊλά Λόφος, Κάστρο ή Γλας. Και κάτι σπουδαιότερο: ιερότητα.

Πώς επέζησε το ελληνικό τοπωνύμιο, αφού για αιώνες ως το 1923 ο τόπος κατοικούνταν από αλλόφωνους κι αλλόθρησκους ραγιάδες και Γιουρούκους; Δικτυακά λεξικά μεταφράζουν τη Μάνα του Νερού ως Suyun Annesi και πιθανότατα έτσι την αποκαλούσαν οι Οθωμανοί, αν δεχτούμε πως η ονομασία δεν είναι παλαιότερη του 15ου αιώνα μ.Χ. και δεν διατηρήθηκε ως είχε ή παραλλαγμένη. Ως προς το πρώτο σκέλος, η λέξη μάνα ηχούσε προσφιλώς στους μουσουλμάνους έποικους, αφού λέγεται anne –ανά την πρόφεραν οι Φαρασιώτες πρόσφυγες, όταν έφθασαν στην περιοχή με την ανταλλαγή. Αν μια δεκάδα εξισλαμισθέντων υπηρετών του 16ου αιώνα μ.Χ. που καταγράφονται στα Κουβούκλια και τη Μεσιανή, ομιλητές της ελληνικής κι όχι άλλης γλώσσας, συνετέλεσαν στη διατήρηση του τοπωνυμίου, είναι άδηλο.

Βέβαια, ανάμεσα στους χριστιανούς πρόσφυγες που ήλθαν στην περιοχή τον 20ό αιώνα, εκτός των εχόντων ως μητρική γλώσσα την τουρκική, υπήρχαν κι ελληνόφωνοι από την Προύσα και την Καππαδοκία. Μάλιστα είχαν εγκατασταθεί σε μαχαλάδες άμεσης εδαφικής επαφής με τη Μάνα του Νερού. Οπότε, αν το τοπωνύμιο δεν είχε απομείνει ως είχε από τους Οθωμανούς δυνάστες, το καθιέρωσαν οι ελληνόφωνοι πρόσφυγες, τουλάχιστον επειδή διέθεταν το προσόν της γλωσσικής συνάφειας με την νέα εξουσία.

Ως προς την ιερότητα του χώρου: ηγέρθη προσφάτως, γι’ αυτό και δεν καταγράφεται στις δέλτους της επίσημης Ορθόδοξης Εκκλησίας, ησυχαστήριο Παλαιοημερολογιτών στη θέση Μερά (ελληνιστί βοσκή), κείμενη μεταξύ των αντίστοιχων Ντετέ (οι κάτοικοι την εκφωνούν Τετέ, ελληνιστί παππούς) και Μάνας του Νερού. Μολονότι η αιτία -εξαιρουμένων όσων ειπώθηκαν για τη θέση, την ιστορία και τον προσανατολισμό- που προτιμήθηκε από τους ΓΟΧ η περιοχή, είναι άγνωστη, ο χώρος είναι κατάλληλος για ψυχική ανάταση και προσευχή όντας σε παρυφές δάσους. Δάσους που δεν αναφέρεται σε σχετική μελέτη αλλά αποτυπώνεται ευκρινώς σε στρατιωτικούς χάρτες του 1929 και του 1934. Κάτοικος του Μεσόβουνου, που είχε καταφύγει στους γειτονικούς του δάσους οικισμούς έπειτα από την πυρπόληση του χωριού του από τους Γερμανούς το φθινόπωρο του 1941, ομολόγησε: στο Ροδίτη ήταν πολύ εύκολα τα ξύλα, όλο το χειμώνα δεν κρυώσαμε.

Στο δάσος της Μάνας του Νερού είχε προφανώς έδρα ο τεκές (μοναστήρι) Üveys Dede των δερβίσηδων στις αρχές της Οθωμανοκρατίας. Το υποθέτουμε από την ύπαρξη του τοπωνυμίου Τετέ (Ντετέ στους χάρτες), αλλά κι από μνεία του περιηγητή Εβλιγιά Τσελεμπή, μυημένου ή φίλου του μπεκτασισμού, ο οποίος καταγράφει τον 17ο αιώνα μ.Χ. τέσσερις μόνον οικισμούς στο οροπέδιο της Ελίμειας: τα Ίμερα σαν Edilli, τα Κουβούκλια ως Begceli, τον Βαθύλακκο σαν Geçili και τη Μεσιανή περιφραστικά ως Çarsanba-Bazari, δηλαδή αγορά της Τετάρτης μέρας -επιπροσθέτως η Μεσιανή δηλώνεται το 1810 ως Hadjiran από Βρετανό αντισυνταγματάρχη κι από Έλληνα ιατρό το 1872 σαν παλαιά πρωτεύουσα της επαρχίας Τετράδης. Ο σημερινός οικισμός Βαθύλακκος, παλαιότερα Keçilü, σήμερα γνωστός επάνω στον δημόσιο δρόμο, ήταν παλαιότερα υποδεέστερος ως σταθμός: υδρευόταν από φρέατα, καθώς φαίνεται ότι ο νερόλακκος Τσαλελίκ Ντερέ που νότιζε την ΝΔ του πλευρά στέρευε τις ξηρές εποχές.

Την υπόθεσή μας για τη θέση της αλλόθρησκης μονής τιτρώσκει Έλληνας αξιωματικός του Μηχανικού που περιοδεύοντας τη Μακεδονία το 1880 αναφέρει πως τεκές υπήρχε στο Ακσακλή (σημερινά Λεύκαρα). Από πού έλαβε την πληροφορία είναι άγνωστο, ήταν μάλλον απίθανο να διαπέρασε τους οικισμούς, πιθανόν δεν γνώριζε την τουρκική και οι καιροί δεν ήταν ακατάλληλοι για περιοδείες στρατιωτικών. Παρόλο που στα Λεύκαρα υπάρχει το τοπωνύμιο Ντεντί, το οποίο μεταφράστηκε επισήμως ως Ηγούμενος, ο τεκές βρισκόταν μάλλον στη θέση Τετέ της Μεσιανής: τεκμήρια το ομώνυμο τοπωνύμιο, η ύπαρξη πηγαίου νερού και κυρίως η άμεση γειτονία των πέντε αναφερόμενων οικισμών μεταξύ τους -δύο περίπου στάδια ο ένας με τον άλλον -οικιστική γειτονία που δεν συναντάται στην ευρύτερη περιοχή. Ο τεκές του Üveys Dede είχε το 1600 περίπου προσόδους από αμπέλι στα Κουβούκλια, πιθανόν στη θέση Παλιάμπελα και δύο υδρόμυλους στον οικισμό Menteşelü (Μοσχούλα), μάλλον στη μισγάγκεια των ρεμάτων Ροδίτη -Λευκάρων μέχρι να τους βρει ερειπωμένους η είσοδος του 20ού αιώνα.

Το ησυχαστήριο των Παλαιοημερολογιτών και ο τεκές των δερβίσηδων μάς παραπέμπει σε πρότερο παλαιότερο ναό. Πιθανότατα εκεί βρισκόταν ο οικισμός Άγιος Νικόλαος που αναφέρεται σε οθωμανικές απογραφές του 16ου αιώνα μ.Χ., αν παραλείψουμε ερειπωμένο βυζαντινό ναό νοτίως του χωριού Αμυγδαλιά (Μπουγιούκ Τεκελέρ). Τη συνέχεια της ιερότητας δείχνουν ακόμη και τα παλαιά ονόματα των οικισμών με πρόθεμα το χατζ, το οποίο δήλωνε μουσουλμάνους επισκέπτες-προσκυνητές στη Μέκκα ή χριστιανούς στα Ιεροσόλυμα: Χατζήρανη, λοιπόν ή Μεσιανή, Χατζηομουρλού (Hacı-Ömerlı) ο Ροδίτης -Χατζησελέρ στα Λεύκαρα. Αν διερευνηθεί ο τόπος εύρεσης αρχαίου ελληνικού επιτύμβιου ανάγλυφου που υπήρχε παλαιότερα σε σπίτι της Μεσιανής, σίγουρα θα αποσαφηνιστούν κατόπιν ανασκαφών οι ανωτέρω υποθέσεις.

Την αιώνια ιερότητα τάραξε την 28η Αυγούστου 1944 επίθεση ανταρτών του ΕΛΑΣ εναντίον των οικισμών. Σύμφωνα με την πολιτική επικοινωνία των επιδρομέων εκεί είχαν οχυρωθεί πάνω από 300 ΠΑΟτζήδες και Γερμανοί. Προξενήθηκαν σοβαρές απώλειες στον εχθρό με 70 νεκρούς, ενώ πάρθηκε πλούσιος οπλισμός. Τα ημαρτημένα είναι όμως συγγνωστά σε πολεμικές περιόδους, όχι σε ειρηνικές, έτσι στην πραγματικότητα Γερμανοί δεν υπήρχαν κι από τους αμυνομένους είχαν φονευθεί επί τόπου έξι άνδρες, πέντε απήχθησαν κι εκτελέστηκαν πιο μακριά, η 27χρονη Αικατερίνη ρίχτηκε σε καιόμενο μπουράτο, ενώ ο 14χρονος Αριστοτέλης εξεδήμησε από ανταρτικό όλμο. Εν αντιθέσει ο ΕΛΑΣ είχε 11 θύματα, αναμενόμενη ήττα αφού οι αντικομουνιστές οπλίτες, 152 τους υπολόγιζε Βρετανός σύνδεσμος με δύο οπλοπολυβόλα κι έναν ολμίσκο, ήταν οχυρωμένοι στις οικίες τους, ενώ οι αντάρτες επιτίθονταν με τον αέρα της νίκης ακάλυπτοι σε πεδινό έδαφος. Κατάφεραν όμως οι επιτιθέμενοι να πυρπολήσουν αρκετές οικίες, πράξη που ευνοήτως παραλείπεται.

Δεύτερη επίθεση ανταρτών πέντε μέρες αργότερα κατέληξε πάλι σε τραγωδία, αφού αποσύρθηκαν έχοντας 19 τουλάχιστον θύματα, τα περισσότερα εκ των οποίων ανήκαν στον εφεδρικό ΕΛΑΣ, δηλαδή ηλικιωμένοι πολίτες, αγύμναστοι, όχι πάντως εθελοντές. Η εκδίκηση υλοποιήθηκε τέλη Νοεμβρίου του 1944, όταν μετά από χλιαρή ή και καθόλου αντίσταση οι οικισμοί παραδόθηκαν στους αντάρτες. Δαρμοί με βούρδουλα, λιθοβολισμοί κι εκτελέσεις επί τόπου ή στο γειτονικό χωριό Οινόη, στο οποίο μεταφέρθηκαν οι κρατούμενοι βαδίζοντας μέσα από τη Μάνα του Νερού, με αποτέλεσμα 94 άνδρες και γυναίκες να χάσουν δεσμώτες, χωρίς δίκη κι ανεπίσημα τη ζωή τους, όχι από τμήματα του ΕΛΑΣ με τα οποία είχαν συγκρουστεί προηγουμένως, αλλά από έτερα των Γρεβενών και της Φλωρίνης -Καστοριάς. Η επιτυχία εορτάστηκε με άσματα στα αλώνια των οικισμών -χόρευαν οι «Βούλγαροι», δηλαδή οι Σλαβομακεδόνες αντάρτες, το τραγούδι άστα βάλντα κόστα βολε θυμάται υιός εκτελεσθέντος.

Επρόκειτο καθαρά για έναν σκληρότατο εμφύλιο πόλεμο με ποικίλες αιτίες κι άσκηση βίας και από τις δύο πλευρές του δράματος. Ωστόσο αυτό που ξεχώριζε τους μεν από τους δε δεν ήταν τόσο η άκρως επιτήδεια διαχείριση της προπαγάνδας όσο οι μαζικοί φόνοι αιχμαλώτων. Οι ευαγγελιστές της «Νέας Κοινωνίας» δεν είχαν φανεί αντάξιοι των «λαοκρατικών θεσμών» που διατυμπάνιζαν ότι πιστά υπηρετούσαν.

Το δάσος της Μάνας του Νερού, ο ιερός τόπος του παρελθόντος, κινδυνεύει σήμερα να καλυφθεί από τεράστιες συστοιχίες φωτοβολταϊκών στο όνομα της «δίκαιης ανάπτυξης». Η προσφάτως εγειρόμενη ανησυχία ιδεαλιστών για την προσβολή της Φύσης, την οποία εντέχνως αναρριπίζουν μελλοντικοί ηνίοχοι των ίππων της εξουσίας, θα κοπάσει σε λίγο καιρό. Η Μάνα του Νερού είναι ανίσχυρη μπροστά στις υποσχέσεις για «αντισταθμιστικά οφέλη», στο ζωτικόν του επαγγέλματος διαχείρισης των κοινών (αυτοδιοικητικοί -πολιτικοί -πολιτευτές -συνδικαλιστές), στην επιβίωση δημοσιολόγων και στην αφανή υποστήριξη της αυλής των, αποτελούμενη από πρόσωπα της διπλανής πόρτας.

Τουλάχιστον ας ονομαστούν τα φωτοβολταϊκά Μάνα του Νερού, θα είναι μια νίκη, μικρή αλλά νίκη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

  • KCLMA, GB99, Prentice/Wickstead, Box 1/2/2, Intelligence, Demolition and Reconnaissance, Daily 1 Record, October [1944]
  • Leake William, Travels in Northern Greece, τ. 3, London 1835
  • Βαρβαρίγος Ανδρέας, Βαρβαρίγος Αναστάσιος-Ρωμανός, Οι αλησμόνητες πατρίδες του παππού και της γιαγιάς, https://docplayer.gr/amp/175525089-Oi-alismonites-patrides-toy-pappoy-kai-tis-giagias.html
  • ΓΑΚ/ΑΝΚ, 3.1/22/24, Βιβλίον καταστάσεως κτήματος, α.α. 1, Υδρόμυλος Ακ-Σακλή & 60/66/314, Πρακτικόν 3ον, Απόφασις 92 της Επιτροπής Τοπονυμιών (sic), Κοζάνη 10/12/1959
  • Γουναρόπουλος Κωνσταντίνος, «Κοζανικά», Πανδώρα τ. ΚΒ, φυλλάδιον 526 (15.2.1872) 507-514
  • ΓΥΣ, Κοζάνη (Έδεσσα, Βέρροια), επιτελικός χάρτης της Ελλάδος, κλίμαξ 1:100.000, Αθήναι 1934
  • ΓΥΣ, Κοζάνη, επιτελικός χάρτης της Ελλάδος, προσωρινή έκδοσις, κλίμαξ 1:100.000, Αθήναι 1929
  • Δημητριάδης Βασίλης, Η Κεντρική και Δυτική Μακεδονία κατά τον Εβλιγιά Τσελεμπή, (εισαγωγή-μετάφραση-σχόλια), Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 1973
  • Εθνική Αντίσταση, τ. 18/8-9 & τ. 76/79
  • Ηλικιωμένος κάτοικος Μεσιανής, συνέντευξη 13/3/2021
  • ΙΜΣΚ, Φ.28 ενορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου Βελβεντού, Κατάσταση πολεμοπαθών και πυρωπαθών Ροδίτη και Κοβουκλίων
  • Καλινδέρης Μιχαήλ, Γραπτά μνημεία από τη Δυτ. Μακεδονία, χρόνων Τουρκοκρατίας, Επαρχιακή Φωνή, Πτολεμαΐδα 1940
  • Καλλιανιώτης Θανάσης, «Οι αντικομουνιστές καπετάνιοι στη Δυτική Μακεδονίας (1942 -1949)», Οι άλλοι καπετάνιοι, επιμ: Νίκος Μαραντζίδης, έκδ. β΄, Αθήνα, Εστία 2006, 201-295
  • Καλλιανιώτης Θανάσης, Οι πρόσφυγες στη Δυτική Μακεδονία (1941 -1946), ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 2007, ανέκδοτη (επόπτης Ι. Σ. Κολιόπουλος)
  • Καλλιανιώτης Θανάσης, «Το χειρόγραφο του Πρόδρομου Γεωργιάδη, οπλίτη της ΠΑΟ από το Βαθύλακκο», Παρέμβαση (Δεκ. 1995) 12 & Παρέμβαση (Ιαν.-Φεβρ. 1996) 13
  • Καμπουρίδης Κώστας-Σαλακίδης Γιώργος, Η επαρχία Σερβίων τον 16ο αιώνα μέσα από οθωμανικές πηγές, Σταμούλης Αντ.-Σύλλογος Φίλων Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης, Θεσσαλονίκη 2013
  • Κωνσταντινίδης Αλέξανδρος, Κάπου στη Μ. Ασία, Βαθύλακκος <1993 [ανέκδοτες σημειώσεις]
  • Ληξιαρχεία Βαθυλάκκου, Ροδίτη και Μεσιανής 1944-1946
  • Λιαμάδης Ν. -Μακρής Δ. -Μπέλλος Α.-Παπαϊωάννου Λ. -Σιαμπανόπουλος Κ., Γνωριμία με τον νομόν Κοζάνης, ιστορικός, τουριστικός, λαογραφικός οδηγός νομού Κοζάνης, Έκδοσις Νομαρχίας Κοζάνης, Μαρκόπουλος, Θεσσαλονίκη 1970
  • Μ. Θεόδωρος, συνέντευξη στο Βαθύλακκο 12/4/1998
  • Π. Χρήστος, συνέντευξη στο Μεσόβουνο 13.11.2005
  • Σχινάς Νικόλαος, Οδοιπορικαί σημειώσεις Μακεδονίας, Ηπείρου, νέας οροθετικής γραμμής και Θεσσαλίας, συνταχθείσαι τη εντολή του επί των στρατιωτικών υπουργού, τ. Α΄, Messager d` Athenes, Αθήναι 1886
  • Τσότσος Γεώργιος, Ιστορική γεωγραφία της δυτικής Μακεδονίας: Το οικιστικό δίκτυο 14ος-17ος αιώνας, Σταμούλης, Θεσσαλονίκη 2012, σ. 332
  • Τσουμής Γεώργιος, Το δάσος της Κοζάνης (Εκλαϊκευμένη δασοϊστορική μελέτη), “Σύλλογος Κοζανιτών Θεσσαλονίκης”, Θεσσαλονίκη 1956
  • ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗ, “ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΕ ΤΗΝ ΓΕΝΕΣΙΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΙΝ ΑΥΤΟΥ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ”, 20/3/2021, http://www.myriobiblos.gr/books/book1/kef7_meros2.htm
  • Χρονικό του ένοπλου αγώνα έτους 1944-1945, https://ethniki-antistasi-dse.gr/ELAS-xroniko-agwna-1944-1945.html#%CE%91%CF%8D%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82

Το ανωτέρω κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Παρέμβαση 201-202 (άνοιξη 2021) 70-74, το οποίο διακινείται από το Συνεταιριστικό Βιβλιοπωλείο Κοζάνης, Τ 2461026463. Περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτό υπάρχουν στον ιστοχώρο περιοδικό λόγου και τέχνης η παρέμβαση.

Υ.Γ. Σχετική ταινία μικρού μήκους ανοίγει στο Φωτοβολταϊκά στη Mάνα του Νερού.

Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ | Ετικέτες: , , , , , | Γράψτε σχόλιο

“Γιατί δεν επαναστάτησε η Κόζιανη το 1821”

Ο γράφων και το συλλογικό έργο.

Δεν επαναστάτησε το 1821 η πολίχνη Κόζιαν(η), μετέπειτα Κοζάνη. Οι αιτίες εκτείνονταν από τη βαριά κληρονομιά του χρόνου και την συγκυριακή γεωγραφία του τόπου μέχρι την ευζωική ανά τους αιώνες συνείδησή της…

Περισσότερα στο συλλογικό βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παρέμβαση με τίτλο 1821 λέξεις για το χθες…: Η Κοζάνη κατά την περίοδο του 1821 όπου κείμενο του γράφοντος με το θέμα “Γιατί δεν επαναστάτησε η Κόζιανη το 1821”.

Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ | Ετικέτες: , , , | Γράψτε σχόλιο

25 Μαρτίου 1821: συνέντευξη στην Βάια Λαμπροπούλου

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Χρόνος Κοζάνης 25.3.2021

-Τι έσπρωξε τους Έλληνες στο παράτολμο επαναστατικό εγχείρημα της επανάστασης του 1821;
Οι επιρροές παρόμοιων διεργασιών και η άνοδος του βιοτικού τους επιπέδου. Πράγματι πριν από το 1821 είχαν λάβει χώραν στην αμερικανική ήπειρο νικηφόρες επαναστάσεις που οδήγησαν στην δημιουργία ανεξαρτήτων κρατών (Ηνωμένες Πολιτείες κι Αϊτή) κι εξεγέρσεις στην Γαλλία, την Ιταλία (Καρμπονάροι) και τον Λίβανο (Δρούζοι -Μαρωνίτες) με στόχο την αποκαθήλωση της καταπιεστικής των εξουσίας.

Συνέχεια

Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ | Ετικέτες: , , , , | Γράψτε σχόλιο

Μεμιλέρ (Memiler)

Επίσκεψη στον ερειπωμένο ορεινό κτηνοτροφικό οικισμό Μεμιλέρ Ιμέρων. Το Memiler κατοικούνταν ως το 1924 από Οθωμανούς, τους οποίους αντικατέστησαν για μερικά χρόνια τουρκόφωνοι χριστιανοί πρόσφυγες από την Γάβζα. Απρίλη 1943 κρατήθηκαν εκεί στελέχη του ΚΚΕ Μακεδονίας και συνοδοί τους αντάρτες, οι οποίοι εκτελέστηκαν λίγο πιο πάνω ως αντίποινα για πρότερες εκτελέσεις αξιωματικών της ΥΒΕ/ΕΚΑ Βοΐου. Κατέβασμα μετά στην παραλίμνια θέση Ίλιτσα, όπου μνημείο τυφεκισθέντων χωριτών από τον ΕΛΑΣ την 26η Νοεμβρίου 1944.

Για να δείτε σχετική ταινία μικρού μήκους, πατήστε εδώ.

Κατηγορίες: ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ | Ετικέτες: , , , , , , | Γράψτε σχόλιο

Φωτοβολταϊκά στη Mάνα του Νερού

 Επίσκεψη στη Μάνα του Νερού, οικισμός Μεσιανής (Χατζήρανη -Haci Reyhanlı) Κοζάνης. Δίπλα ανεγείρονται τεράστια φωτοβολταϊκά. Θα επεκταθούν άραγε και μέσα στο δάσος κέδρων και βελανιδιών ή μόνο στις παρυφές του; Στην τοποθεσία υπήρχε αρχαίος οικισμός και ναός, που οι Γιουρούκοι έποικοι μεταμόρφωσαν σε τεκέ δερβίσηδων. Το χωριό πυρπολήθηκε από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ Αύγουστο του 1944 και τον Νοέμβριο του ιδίου έτους τέσσερις δεκάδες αντικομουνιστές οπλίτες της εκτελέστηκαν ως αντιφρονούντες. Τα εκπηγάζοντα ερωτήματα είναι: επηρεάζουν η μνήμη και η οικολογία το παρόν και το μέλλον; Η τεχνολογία σίγουρα.

Ανοίξτε σχετική ταινία μικρού μήκους πατώντας εδώ.

Κατηγορίες: ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ | Ετικέτες: , , , , , , , , , , | Γράψτε σχόλιο

Το 1821 στην Ιστορία και τη ζωή

Απολαμβάνοντας καφέ στο χαρέμι, https://el.wikipedia.org/Οθωμανική_Αυτοκρατορία

Ένοπλες αιματηρές μάχες, βία και καταστροφές με κύριο πρωταγωνιστή από το 1300 μ.Χ. και μετά το Ανώτατο Οθωμανικό Κράτος (Davlet-i Âliyye-i Osmâniyye), το οποίο ονομάζεται σήμερα Δημοκρατία της Τουρκίας, δεν ήταν πρωτόγνωρες στον ελληνικό χώρο.

Πράγματι, ξεκινώντας από τη Μικρά Ασία για να επεκταθούν προς τη δύση μόνοι ή με τη βοήθεια κάποτε της Γαλλίας οι Οθωμανοί έφτασαν τα σύνορά τους ως την Αυστρία, τη βόρεια Αφρική και τον Ινδικό Ωκεανό κατόπιν συνεχών πολέμων με την Ισπανία, την Ιταλία και τη Ρωσία, ιδιαίτερα με τις δύο τελευταίες καθώς Γένουα και Βενετία διατηρούσαν ναυτικές βάσεις στην Ελλάδα, ενώ ο τσάρος επιθυμούσε να βρέξει τα πόδια του στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Συνέχεια

Κατηγορίες: ΟΜΙΛΙΕΣ | Ετικέτες: , , , , , | Γράψτε σχόλιο

Σινιάτσικο, το βουνό του χειμώνα

Ειδοποίηση από το Γιώργο Μπουρνιώτη την 20ή Μαρτίου 2010 για ανάβαση στο Σινιάτσικο έγινε ασμένως δεκτή. Ξύπνημα λοιπόν στις 6 το πρωί και οδήγηση μέχρι την Κοζάνη όπου τον παρέλαβα για να πάμε με ένα αυτοκίνητο.

Αφού το βουνό φαινόταν χιονισμένο από τη νότια πλευρά, υποθέσαμε ότι η βόρεια θα ήταν κατάφορτη . Πράγματι λίγο πριν από την Άρδασα το βουνό ξεπρόβαλε ελκυστικό κι άσπρο στα αριστερά μας.

Συνέχεια

Κατηγορίες: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ | Ετικέτες: , , , , | Γράψτε σχόλιο

Ανάβαση στο ύψωμα Πατσούρα Λευκάρων

Ανάβαση στην Πατσούρα (υψ. 830), οροπέδιο Ελίμειας Δυτικής Μακεδονίας την 6η Φλεβάρη 2021 -σχετική ταινία μικρού μήκους υπάρχει εδώ.

Στο χωριό Λεύκαρα (Aksaklı) επίσκεψη στο μνημείο εκτελεσθέντων από τον ΕΛΑΣ Νοέμβριο ΄44, μετά στο ναό της Αναλήψεως όπου αιωνόβιο δέντρο με ενδύματα-αναθήματα πιστών. Στη συνέχεια από τη θέση Τσαντουλούκ στην κορυφή μέσα από πυκνή χλωρίδα (πρίνοι, κέδρα κι άρκευθοι) και είσοδος στη σπηλιά των Παοτζήδων. Κατά την επιστροφή επίσκεψη στον μαχαλά Ταβουτλού (Davutlu), όπου κατοικούσαν Γιουρούκοι έποικοι πριν από την έλευση χριστιανών προσφύγων το 1923.

Μουσικό υπόβαθρο:
-İbrahim Tatlıses: Yallah Şöför & Ölürsem Kabrime gelme istemem
-Sultan Baci: Bahçanın Harımıyım & Ah Neyleyim Gönül
-Çağatay Olgun: İnce İnce Bir Kar Yağar
-Creedence Clearwater Revival: Suzie Q
-Rare Earth: Get Ready

Θα ακολουθήσει συγγραφή εκτενέστερου κειμένου.

Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ | Ετικέτες: , , , , , , | Γράψτε σχόλιο

Η εξομολόγηση ενός υψώματος: Μποζ Τεπέ Ελίμειας

Ανακτένιση 18/1/2021, 21:50΄

Εκτενής συνομιλία του γράφοντος με το ύψωμα Μποζ Τεπέ στην κορυφή του οποίου ανέβηκε πρόσφατα για τη θέση, τη μορφή, το όνομα και την ιστορία του από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα.

Εικόνα 1. Η θέση του Μποζ Τεπέ στο χώρο της Μακεδονίας (κόκκινη βούλα).

Πριν από όχι πολύ καιρό ανέβηκα[1] στο ύψωμα Μποζ Τεπέ Ελίμειας. Στάθηκα πάνω στην κορυφή, μέρα καλή, ηλιόλουστη, με μιαν ελαφριά αύρα από το Βορρά που θρόιζε ανάμεσα στα φύλλα των δρυών (ημεράδια στη μακεδονική χωριατική), όταν ένιωσα κάτι να με πλησιάζει. Γύρισα τα μάτια μου, δεν είδα τίποτα. Άκουσα όμως μια φωνή:

“Καλώς ήλθες”

“Καλώς σε βρήκα.”

“Ήρθες να κυνηγήσεις τις ορεινές πέρδικες που νωρίτερα τρόμαξαν με την παρουσία σου ή για τον κοκκινολαίμη που σε κοιτούσε περίεργα μέσα από τους θάμνους;”

Συνέχεια

Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ | Ετικέτες: , , , , , , , , , , , , , , , | Γράψτε σχόλιο

Ανάβαση στο Μποζ Τεπέ

Ανάβαση σήμερα στο ύψωμα Μποζ Τεπέ (υψ. 1036 μ.) Κοζάνης -μετονομάστηκε επισήμως το 1959 σε Φαλακρό Λόφο. Διαδρομή αναπτύγματος 2 χιλιομέτρων με 300 υψομετρικά, χωρίς συνήθως μονοπάτι, 80 λεπτά με τις καθυστερήσεις. Χλωρίδα: σατνιές, άρκευθοι, κέδρα, ημεράδια σε ασβεστολιθικό υπόστρωμα. Πανίδα: Περδίκια, κοκκινολαίμηδες, κορυδαλλοί.

Πατήστε να δείτε το βίντεο εδώ.

Κατηγορίες: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ | Γράψτε σχόλιο

Οι Σλαβόφωνοι της Ελλάδας στη δεκαετία του ΄40

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Σήμερα που τα γεγονότα στο Κόσοβο ηχούν αρκετά κοντά μας και δεν είναι απίθανο να δημιουργηθούν παρόμοια στη δημοκρατία της «Μακεδονίας», μια ιστορική αναφορά στο λεγόμενο «μακεδονικό ζήτημα» την περίοδο της δεκαετίας του ΄40 δεν θα προκαλούσε δυσφορία. Τα πολύπαθα αυτά χρόνια, ιδωμένα από τα κάτω, από τις πράξεις των απλών ανθρώπων κι όχι από τις διαβουλεύσεις των επισήμων και τις συμφωνίες των σαλονιών, ίσως αποκαλύψουν στον αναγνώστη ελατήρια της ανθρώπινης συμπεριφοράς σε ασυνήθιστους καιρούς, όπως αυτοί που εξετάζονται στη μελέτη αυτή.

Συνέχεια

Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ | Ετικέτες: , , , , , , , , | Γράψτε σχόλιο

Αναρριχητικά πεδία Αϊ-Λια Κοζάνης

Στο σύνδεσμο Κοζάνη -Ψηλός Αιλιάς διαβάζετε ομώνυμη εξαιρετική εργασία του Θεόδωρου Φασούλα σχετική με το άνοιγμα αναρριχητικών διαδρομών στη λοφοσειρά του Αϊ-Λια Κοζάνης.

Ενεπλάκη στη διαδικασία αυτή άμεσα κι ο γράφων.

 

 

 

Κατηγορίες: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ | Γράψτε σχόλιο

Ενθυμήσεις Αχιλλέα Κυρ. Τριανταφυλλίδη, οπλαρχηγού ΕΕΣ Κοιλάδας Κοζάνης

Ο καπετάν Αχιλλέας στον Εμφύλιο Πόλεμο. Ιδιωτική Συλλογή του ιδίου.

Δημοσιεύτηκε στον τόμο Η δεκαετία 1940 –1950 στη Δυτική Μακεδονία, Εταιρεία Μελετών Άνω Βοΐου, Θεσσαλονίκη 1998, σ. 228 –238 με τον τίτλο «ΠΑΟ -ΕΛΑΣ: Ο Εμφύλιος στη Δυτική Μακεδονία 1943 –1945»

Ποτέ μου δεν υπήρξα φανατικός. Ήμουν βέβαια αντικομμουνιστής, γιατί εκτός των άλλων διέτρεχα και κίνδυνο από τους κομμουνιστές. Ήμουν νεαρός, χωρίς να γνωρίζω φόβο, ανήσυχος.  Ήθελα να είμαι ελεύθερος, δεν ήθελα να δέχομαι πιέσεις. Αγαπούσα κι αγαπώ την πατρίδα μου την Ελλάδα. Ήμουν κατά των Άγγλων, γιατί ενώ εμείς αγωνιζόμασταν να μην πέσει η Ελλάδα στα χέρια των Σλάβων, αυτοί βοηθούσαν τους ελασίτες, για να νικήσουν τα Σοβιέτ.

Το 1942 το ΕΑΜ έβγαλε ένοπλες ομάδες στα βουνά. Τρέξαμε στην Κοζάνη και συμβουλευτήκαμε τους αξιωματικούς μας, γιατί η ανησυχία μας ήταν μεγάλη. Μας συμβούλεψαν να αποφύγουμε, παντί τρόπω το ΕΑΜ και να περιμένουμε.

Συνέχεια

Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ | Ετικέτες: , , , , , , , , , | Γράψτε σχόλιο

Πώς βρίζονταν οι οικισμοί μεταξύ τους: ταυτότητες κι ετερο-ταυτότητες στην μεσαιωνική κοινωνία Ελίμειας και περιχώρων

Ανακτένιση 13/9/2020, 17:56΄

Εξετάζονται περιγελασμοί οικισμών από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα: το όνομα, η γέννηση, η διάρκεια και η ερμηνεία τους

Θεωρίες. Ταυτότητα ορίζεται στα μαθηματικά η ισότητα ανάμεσα σε δύο αλγεβρικές παραστάσεις,[1] στη διοίκηση το έγγραφο που πιστοποιεί τη μοναδικότητα εκάστου ατόμου και στο εμπόριο τη γνησιότητα των αντικειμένων.[2] Στην αρχαία φιλοσοφία θέτει το πρόβλημα της ομοιότητας και της διαφοράς.[3]

Συνέχεια

Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ | Ετικέτες: , , , , , , , , , , | Γράψτε σχόλιο

Λογοτεχνικά και πολεμικά ψευδώνυμα του Κοζανίτη φιλικού Γεωργίου Λάτσκου ή Λασσάνη

Αμυγδαλάκη Ε.-Παρασκευοπούλου Α., Λασσάνης Γεώργιος (1793-1870), μια βιογραφία, 2/4/2012, https://www.istorikathemata.com/2012/04/1793-1870.html

Ανακτένιση 22/8/2020, 16:23΄

Το όνομα Λάτζκος[1] ή Λάτσκος[2] συναντάται γραπτά πρώτη φορά στην κωμόπολη τότε Κοζάνη στα μέσα του 18ου αιώνα μ.Χ. και παρομοίως την ίδια περίοδο στον οικισμό Κτένιον, στο ιδίωμα Χτέν(ι), κι αυτό ως βαπτιστικό στη γενική όμως πτώση, Λάτζκου.[3] Ωστόσο, 200 χρόνια νωρίτερα είχε καταγραφεί από τους Οθωμανούς στα Σέρβια ο Yorgi Lacka[4] (Γιώργη Λάτσκα), ελληνιστί ο Γεώργιος του Λάτσκου. Στην ιδιόλεκτο της περιοχής το όνομα των πρώτων προφέρονταν ως Λάτσκους, ενώ ο τρίτος ως Γιώρς τ’ Λάτσκ(ου). Πρόκειται για τον Λάζαρο, δανεικό ισραηλίτικο όνομα -ο Ούγγρος συγγραφέας Andreas Latzko ήταν εβραϊκής καταγωγής.[5]

Μέλη της κοζανίτικης οικογένειας Λάτσκου ή Σαπουντζή (από την παραγωγή και διάθεση σάπωνος) εμπορεύονταν στην Ουγγαρία τον 18ο αιώνα,[6] επιτυχώς, αφού ο υιός ενός ονόματι Γεώργιος ανεχώρησε έφηβος για σπουδές στην ομόσπονδη Γερμανία (Deutscher Bund),[7] φιλολογικής κατευθύνσεως[8] γι’ αυτό και γνώριζε άριστα τη γλώσσα ώστε να μεταφράζει μυθιστορήματα στην ελληνική.[9] Περατώνοντάς τες μετέβη το 1818 στην Οδησσό[10] της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας (Россійская Имперія)[11] όπου κατά ομολογίαν του ιδίου εργαζόταν ως διδάσκαλος στο κοινόν σχολείον[12] των παιδιών της ελληνικής παροικίας, το οποίο αντιστοιχούσε με το σημερινό δημοτικό σχολείο,[13] ονομασία που παρέμεινε τουλάχιστον ως τη δεκαετία του 1920 στα αντίστοιχα ιδρύματα του οροπεδίου της Ελίμειας.[14] Παράλληλα δίδασκε και στην Ελληνοεμπορική Σχολή,[15] στο των Ελλήνων Εμπόρων σχολείου όπως παραδίδεται σε έκδοση του 1829.[16]

Συνέχεια

Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ | Ετικέτες: , , , , , , , , , | Γράψτε σχόλιο