Διαβάστε την οπτική παρουσίαση του Δρ. Θανάση Καλλιανιώτη στα πλαίσια διάλεξης του στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Κοζάνης την 11η Φεβρουαρίου 2012,
με τίτλο “Αναζήτηση ταυτότητας: 1912 -1940″
πατώντας εδώ
Ο ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ 1500 -1912
Διαβάστε την οπτική παρουσίαση του Δρ. Θανάση Καλλιανιώτη, η οποία συνόδευε τη διάλεξη της 4ης Φεβρουαρίου 2012 στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Κοζάνης με τίτλο ” Ο Μεσαίωνας: 1500 -1912″,
πατώντας εδώ
Κατηγορίες: ΛΑΪΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Γράψτε σχόλιο
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ 1912 -1940
Διαβάστε την οπτική παρουσίαση του Δρ. Θανάση Καλλιανιώτη στα πλαίσια διάλεξης του στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Κοζάνης την 11η Φεβρουαρίου 2012, με τίτλο «Αναζήτηση ταυτότητας: 1912 -1940″ πατώντας εδώ
Κατηγορίες: Γενικά
Γράψτε σχόλιο
Ο ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ 1500 -1912
Διαβάστε την οπτική παρουσίαση του Δρ. Θανάση Καλλιανιώτη, η οποία συνόδευε τη διάλεξη της 4ης Φεβρουαρίου 2012 στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Κοζάνης με τίτλο «Ο Μεσαίωνας: 1500 -1912″, πατώντας εδώ
Κατηγορίες: Γενικά
Γράψτε σχόλιο
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΙΤΛΟΥ
Όλα στο παρόν ιστολόγιο [http://kozanihistory.blogspot.gr/] είναι ανοιχτά προς συζήτησιν κι αλλαγήν.
Πρώτα ο τίτλος “ΝΕΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ”.
Έχετε να προτείνετε έναν διαφορετικό; Αν ναι ποιος είναι αυτός και γιατί τον προτιμάτε;
Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ: 1943 -1944
Θανάσης Καλλιανιώτης, «Η Αντίσταση στη Φλώρινα 1943 -1944», Φλώρινα 1912 -2002, Ιστορία και πολιτισμός, ΑΠΘ, Φλώρινα, ΑΠΘ 2004, 309-339 (επιμ. Ανδρέας Ανδρέου) [πρακτικά συνεδρίου που έλαβε χώραν στην Παιδαγωγική Ακαδημία Φλώρινας από την 8η έως τη 10η Νοεμβρίου 2002]
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στις τρεις περιοχές του νομού Φλώρινας (Φλώρινα, Αμύνταιο, Πρέσπα) δημιουργήθηκε επί Κατοχής μια νέα δυναμική, πλήρως διάφορη της παλιάς κληρονομιάς. Ανταρτοκρατούμενη ήταν η Πρέσπα, ενώ στη λεκάνη του Αμυνταίου οι κάτοικοι είχαν εξοπλιστεί εναντίον του ΕΛΑΣ. Την πεδιάδα του Σακουλέβα συνείχε μια χαρακτηριστική ηρεμία, που λίγες μόνο φορές διακόπηκε από αντίποινα των Γερμανών. Κύριο ρόλο στις εξελίξεις έπαιξε η γειτνίαση με τα βουλγαροκρατούμενα Μπίτολα, εξ αιτίας της οποίας αναπτύχθηκε εξ αρχής μια σημαντική «πολιτισμική αντίσταση» και μια ελάχιστη ένοπλη από τις οργανώσεις ΥΒΕ και ΕΚΑ των αξιωματικών.
Την ίδια εποχή εμφανίστηκε η Λευτεριά και η Ελευθερία και λίγο αργότερα το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, που ενεπλάκη σε μια διελκυστίνδα με τους Γιουγκοσλάβους, οι οποίοι προπαγάνδιζαν την αυτονομία της Μακεδονίας προκαλώντας σύγχυση στους λίγους τότε βουλγαρόφρονες και στους πολλούς πάντα απαθείς αγρότες. Η εργατική όμως τάξη και οι ηγέτες του ΣΑΜ (Σλαβομακεδόνικου Απελευθερωτικού Μετώπου) Φλώρινας, βλέποντας μακρύτερα, παρέμειναν πιστοί στο ΚΚΕ και στην Ελλάδα.
…βρίσκω λημέρι αντάρτικο, που κλαίγανε το Γιάννη, το Γιάννη τον Αυγερινό. «Σήκω, βρε Γιάννη Αυγερινέ, σήκω να πολεμήσεις, γιατί μας πιάσαν ζωντανούς και παν να μας κρεμάσουν». «Παιδιά, σας λέω δε μπορώ και σεις μου λέτε σήκω. Για πιάστε με να σηκωθώ και βάλτε με να κάτσω και δώστε μου τ΄ αυτόματο»[1]
ΠΡΟΛΟΓΙΚΑ
Έχουν γραφεί πολλά για τη νεότερη και σύγχρονη Φλώρινα και αρκετά για την περίοδο της Κατοχής είτε από ανθρώπους που έζησαν στον τόπο αυτό είτε από επισκέπτες παρατηρητές ή ερευνητές –μερικοί έγραψαν χωρίς να περάσουν. Σημαντικές πληροφορίες κομίζουν τα δύο περιοδικά της πόλης Αριστοτέλης και Εταιρία, ενώ συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί κατέγραψαν τη ζωή των χωρικών.[2] το πληρέστερο έργο θεωρείται το Λεύκωμα εκπαιδευτικών Φλωρίνης 1945 –1947. Λιγότεροι από είκοσι εαμικοί αγωνιστές και όχι περισσότεροι από πέντε αντιεαμικοί εξέδωσαν τις μαρτυρίες τους, διαθλασμένες, ενσυνείδητα ή ασύνειδα, από τους εκάστοτε καιρούς. Εμφανές δείγμα εξωτερικών επιρροών αποτελεί το έργο του επαναστάτη Κυριάκου Πυλάη από το Ξινό Νερό με τίτλο Μνήμες –Βιώματα –Στοχασμοί, 1870 –1990. (1990), όπου ούτε μία φορά δεν αναφέρονται οι λέξεις ΣΝΟΦ (Σλαβομακεδόνικο Εθνικό (Λαϊκό) Απελευθερωτικό Μέτωπο) και ΣΑΜ (Σλαβομακεδόνικο Απελευθερωτικό Μέτωπο), αν και ο συγγραφέας υπήρξε ανώτατο στέλεχος του ΣΑΜ. Τυπωμένο «τον καιρό των συλλαλητηρίων» (Κωστόπουλος 2002:310) ο ίδιος ο Πυλάης ή ο επιμελητής του παρέλειψε κάθε αναφορά για το ΣΑΜ, αποφεύγοντας πιθανολογούμενες δυσαρέσκειες, με αποτέλεσμα την ασυμφωνία τίτλου και περιεχομένων, αφού περισσότερες από τις μισές σελίδες αναφέρονται στη βαλκανική και την παγκόσμια ιστορία.
Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ
Γράψτε σχόλιο
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ: 1941 -1944
Προσκαλεσμένος χθες 6η Δεκεμβρίου 2011 από το Δρ. Στράτο Δορδανά, Λέκτορα στο Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών Φλώρινας, ομίλησα στους μεταπτυχιακούς φοιτητές του κύκλου “Οικονομική και Πολιτική Διακυβέρνηση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη” με θέμα «Αντίσταση και συνεργασία στα Βαλκάνια: 1941-1944″.
Αναφέρθηκαν αρχικώς οι σχετικές αναγκαίες μεταβλητές, η (ανθρωπο)γεωγραφία, ανιχνευόμενη με επιτόπια παρατήρηση ή μέσω ξεφυλλίσματος χαρτών, και η τριαδική όψη του ιστορικού χρόνου (μεσοπόλεμος, κατοχή, σύγχρονη εποχή).
Διαφάνηκαν έτσι κοινές και διάφορες συνισταμένες των εθνικών κρατών, Αλβανίας, Βουλγαρίας, Γιουγκοσλαβίας κι Ελλάδας όπως: η γειτνίαση με τον Άξονα, τα ορεινά και πεδινά εδάφη για ανάπτυξη αντάρτικου, η ύπαρξη αλλόφωνων και αλλόθρησκων πληθυσμών, οι ρόλοι των κομουνιστικών κομμάτων και των μονίμων αξιωματικών, επαγγελματιών του πολέμου, και η βρετανική πολιτική.
Αναλύθηκαν κατόπιν οι όροι “αντίσταση” και “συνεργασία”, κι όσον αφορά στην Ελλάδα ειδικώς για τη Δυτική Μακεδονία. Ένα παράδειγμα: αν η μπάντα του συλλόγου της Φλώρινας Αριστοτέλης παιάνιζε επί Κατοχής και γερμανικά άσματα (εκτός από το “Κορόιδο Μουσολίνι”!) θα θεωρούταν πράξη ψεκτή ή πολιτισμική απόπειρα προσέγγισης του ελάσσονος εχθρού (των Γερμανών), καθώς η Βουλγαρία (ο μείζων ενάντιος), που ήδη είχε καταλάβει την περιοχή Μοναστηρίου (και την ανατολική Μακεδονία -αργότερα και μέρος της κεντρικής), δεν έπαυε να εποφθαλμιεί και τη Δυτική Μακεδονία;
Σημειολογικώς εξετάστηκαν λογότυποι αντιστασιακών και μη οργανώσεων, π.χ. το διεθνιστικό σφυροδρέπανο του ΚΚΕ, ο κόκκινος ήλιος του ΕΛΑΣ, το πεντάκτινο αστέρι του ΣΝΟΦ, ο Άγιος Γεώργιος, ο σταυρός και η ελληνική σημαία του ΕΕΣ, σήματα σαφή για τους ολίγους που ήταν πάνω από μία νοητή διαχωριστική γραμμή, αλλά ασαφή για τους πολλούς οι οποίοι ευρίσκονταν κάτω από αυτήν, χωρίς βαθιά σκέψη ή κατόπιν αναγκαστικών συγκυριών.
Ερμηνεύτηκαν ακόμη οι πορείες των ανά τα Βαλκάνια αντιστασιακών και μη οργανώσεων, ιδιαίτερα των τοπικών ΥΒΕ/ΕΚΑ/ΠΑΟ/ΕΕΣ.
Τη διάλεξη έκλεισαν ολίγες ερωτήσεις.
Θα παραμείνει προφανώς στη μνήμη των ακροατών η δυσκολία ερμηνείας των όρων, η ανά τόπους ποικιλία των ιστορικών γεγονότων και η χρεία εξαντλητικής ανάγνωσης.
Υ.Γ. η φωτό έχει ληφθεί από το
Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ
Γράψτε σχόλιο
ΠΕΥΚΑ -ΡΕΤΖΙΚΙ 03.12.11
Ανάσκητος για ένα δίμηνο, με πόνους στον ώμο και διάθεση ολίγη για εκρήξεις κάπως αναγκαστικά εξέδραμα στο Ρετζίκι (νέο όνομα Πεύκα), προάστιο της Θεσσαλονίκης. Θερμοκρασία 12 βαθμοί, όμως το αναρριχητικό πεδίο λουσμένο στο φως και υπήνεμο. Ομίχλες στο βάθος της πεδιάδας, οι οποίες καθάριζαν όσο πλησίαζαν στο χωριό.
Χωρίς ουδεμία προγύμναση μπήκα στη διαδρομή 6 (5c+), σχισμή στην αρχή, μετά επικλινής εξέδρα, τέλος τοίχος. Δυο μέτρα πριν από το ρελέ έμεινα από δυνάμεις, τα πιασίματα γλιστρούσαν υπερβολικά όπως και τα υποδήματα. Εγκατέλειψα. Την εκτέλεσε ολόκληρη ο Ηλίας.
Σειρά έπειτα είχε η 7 (5c), αδύνατον να προωθηθώ πέρα από την πρώτη ασφάλεια. Την εκτέλεσε ο Ηλίας άψογα, ακολούθησα τοπ ρόουπ, μάταια! Παλαιότερα αμφότερες τις είχα σκαρφαλώσει με ταχύτητα κι άνεση, τώρα όμως η ανάμνηση δε βοηθούσε!
Μπήκε ο Ηλίας επικεφαλής στην 7,5 (6b+), αδυνατώντας όμως να προωθηθεί πέρα από τη μέση, πέρασε σε διπλανή ευρεία σχισμή και βρήκε το ρελέ. Δεν είχα διάθεση να επιχειρήσω και μαζέψαμε το σχοινί.
Στάση για γεύμα. Έπειτα επίσκεψη στη δυτική πλευρά του πεδίου όπου διαδρομές χωρίς ονομασία. Άρχισε επικεφαλής ο Ηλίας σε μία, αρχικά πλάκα, μετά ένα σημείο ανυπέρβλητο και τέλος αρνητικό με καλά όμως πιασίματα. Την έβγαλα κι εγώ τοπ ρόουπ.
Έπειτα μπήκα επικεφαλής στη γειτονική της, κι αυτή πλάκα με μια μικρή διαχωριστική σχισμή, αλλά μόνο μέχρι τη δεύτερη ασφάλεια κράτησαν τα δάχτυλα. Την ανέλαβε εξ ολοκλήρου επιτυχώς ο Ηλίας, παρόλο που δυσκολεύτηκε τρομερά προς το τέλος!
Είχε έρθει το δειλινό, όταν κατηφορίσαμε στο καφέ Moi του Ρετζικίου για φραπέδες. Στοχασμός για τα πεπραχθέντα και υποσχέσεις για ενδιάμεση άσκηση, ώστε η επόμενη φορά να συνοδεύεται από ρωμαλέο σώμα και δυνατόν ομού πνεύμα!
Κατηγορίες: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Γράψτε σχόλιο
ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ
Ανακοίνωση στο Εργατικό Κέντρο Κοζάνης την 26η Νοεμβρίου 2011 στα πλαίσια φιλολογικού μνημοσύνου, οργανωμένου από το Λαϊκό Πανεπιστήμιο Κοζάνης, εις μνήμην του Παναγιώτη Τσιανάκα. Η οπτική της παρουσίαση ευρίσκεται στο https://docs.google.com/present/edit?id=0AUnFJ7A1flyDZGQybXZ0MzNfNDU2Y3RiNDk2Z2s&hl=en_US.
Αγαπητοί κύριοι και κυρίες,
Ευχαριστώ πολύ την κυρία Όλγα Κούρτογλου, την ψυχή του Λαϊκού Πανεπιστημίου Κοζάνης (ΛΚΠ), για την τιμή της συμμετοχής στην παρουσίαση του έργου του φιλόλογου Παναγιώτη Τσιανάκα Ζητήματα Ασφαλείας στο νομό Κοζάνης 1936 -1937, από τα αρχεία της νομαρχίας Κοζάνης στο ιστορικό αρχείο Κοζάνης, που εξέδωσε πρόσφατα το περιοδικό Παρέμβαση, με την υποστήριξη της μητρός του.
Στον εκφωνούντα είναι γνωστή η πρώτη «έκδοση» του παρόντος πονήματος, δηλαδή η μεταπτυχιακή του εργασία, η οποία ευρίσκεται στο σπουδαστήριο του Τμήματος Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ, καθότι με τον Παναγιώτη ήμασταν συμφοιτητές στον ίδιο μεταπτυχιακό κύκλο. Διαφέρει από το σημερινό βιβλίο, διότι περιέχει στο παράρτημά της φωτοτυπημένα τα έγγραφα τα οποία επεξεργάστηκε ο συγγραφέας κι αν ενθυμούμαι καλώς εμπλουτίζεται με ευρετήριο προσώπων.
Οι μεταπτυχιακές εργασίες της Ιστορίας διατρέχονται από ορισμένες δουλείες, τεχνικής επί το πλείστον φύσεως: να είναι πρωτότυπες, να υπάρχουν Περιεχόμενα, Πρόλογος, Εισαγωγή, Κυρίως Θέμα, Συμπεράσματα, Βιβλιογραφία, Παράρτημα, Παραπομπές, καθορισμένος αριθμός σελίδων και φυσικά τίτλος. Εδώ η ονοματοδοσία «Ζητήματα Ασφαλείας…» αντιδιαστέλλεται με τον ήδη δοσμένο τίτλο του φακέλου «Διώξεις –Εκτοπίσεις». Για ποιους λόγους ο συγγραφέας προτίμησε να δώσει ένα νέο τίτλο και δεν κράτησε τον παλαιό δεν είναι εκ πρώτης όψεως ευχερές να διαπιστωθεί, όχι όμως δύσκολα μπορούν να σχηματιστούν επεξηγηματικές ερμηνείες όπως π.χ. η αναζήτηση της ουδετερότητας, κάτι δύσκολο για έναν ιστορικό, αφού δεν εξομοιώνεται με τον αετό που παρακολουθεί αμέριμνος κι εξ αποστάσεως μία παρέλαση, αλλά αποτελεί ο ίδιος ο ιστορικός μέρος της παρέλασης.
Στα Περιεχόμενα όπου προς χάριν της έρευνας τεμαχίζεται η εργασία χρονολογικά ή θεματικά φαίνεται η οικονομία του κειμένου, δηλαδή η ισορροπία των μερών, οι βασικοί του άξονες και η ικανότητα συμπύκνωσης. Πρόκειται για ένα δυναμικό μέρος της εργασίας, αφού τα περιεχόμενα ιχνογραφούνται εκ των προτέρων, μετατρέπονται κατά τη διάρκεια κι αποκρυσταλλώνονται λίγο πριν από την έκδοση. Αιτούμενα στα περιεχόμενα είναι η λιτότητα και η ακριβολογία.
Στον Πρόλογο παρατίθενται εξωκειμενικά στοιχεία, π.χ. γιατί επιλέχθηκε το θέμα, ποιες οι πηγές, ποιος ο τρόπος γραφής, ποιες οι δυσκολίες, ποιοι προσέφεραν την αρωγή τους και το κυριότερο: τι νέο προσφέρει στην Επιστήμη η εργασία αυτή. Εδώ φαίνονται τα στάδια της εργασίας, το ιδεατό, το πραττόμενο και το πραχθέν, το πριν δηλαδή, το επί και το μετά.
Στο παρόν π.χ. βιβλίο το θέμα υποδείχτηκε στο συγγραφέα από τον επόπτη του, τον ομότιμο καθηγητή της Ιστορίας του ΑΠΘ Ιωάννη Κολιόπουλο, οπότε η εργασία περιορίστηκε σε συγκεκριμένο φάκελο, τον 123. Φυσικά συμπληρωματικώς ή παραπληρωματικά θα μπορούσαν να έχουν συμβληθεί κι άλλα στοιχεία, στην εύρεση και μόνον των οποίων θα σπαταλιόταν περισσότερος χρόνος, οικονομικοί πόροι κι εν τέλει αρκετή ενέργεια.
Ο συγγραφέας προτίμησε πριν θέσει στην τράπεζα της μελέτης να ταξινομήσει τα λυτά τότε έγγραφα του φακέλου θεματικά, γι αυτό π.χ. το όνομα του Γεωργίου Μέντζα, Σιατιστινού φοιτητή, αναγιγνώσκεται σε τρία ξεχωριστά κεφάλαια. Πιθανώς έτερος ερευνητής επέλεγε ή θα επιλέξει στο μέλλον διάφορη ταξινόμηση, χρονολογική, κατ’ όνομα, περιοχή, ηλικία, μόρφωση κττ. Ο υποκειμενισμός, καλυμμένος ή δηλωτικός, είναι ένα από τα γνωρίσματα της Ιστορίας.
Από τον πρόλογο, συνήθως από την πρώτη κιόλας παράγραφο, αρχίζουν οι Παραπομπές ή Σημειώσεις. Όσο περισσότερες οι παραπομπές τόσο μεγαλύτερη η ιστοριοδιφική ικανότητα του συγγραφέα, αλλά όσο εκτεταμένες οι σημειώσεις τόσο μικρότερη η τέχνη του. Σε όλο το έργο απαραίτητες είναι οι παραπομπές, δηλαδή απλές αναγραφές των πηγών, κι όχι η αφειδής αναγραφή σειρών συμπληρωματικών σημειώσεων. Η τέχνη ανήκει πλήρως στο κείμενο.
Στην Εισαγωγή φωτίζεται το περικείμενον του ζητήματος, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο νομός Κοζάνης, τα Σώματα Ασφαλείας του και το τοπικό ΚΚΕ. Ο ερευνητής αντλεί υλικό, συνήθως από τη γενική, κατά τα φαινόμενα άσχετη, βιβλιογραφία, ξεδιπλώνοντας τις προτιμήσεις και την ιδεολογική του σημαία. Όσο σπανίζει η ακριβής (μέσα σε εισαγωγικά) εισδοχή γνωμών ή διατυπώσεων άλλων συγγραφέων τόσο προβάλλει ανάγλυφη η προσωπική άποψη του εκπονούντος. Με άλλα λόγια μεγάλα παραθέματα άλλων συγγραφέων ορθόν είναι να ελλείπουν και αντιστοίχως αποφευκτή θεωρείται η επιπολάζουσα άντληση πληροφοριών από μία μόνο πηγή.
Ό,τι ισχύει στην εισαγωγή, ισχύει και στο Κυρίως Θέμα. Όμως εδώ φαίνεται καθαρά η τέχνη της συνομιλίας με πηγές που όσον αφορά στη συγκεκριμένη περίπτωση τις είδαν ελάχιστα μάτια κι ακόμη ολιγότερα τις μελέτησαν. Φυσικά η αντικειμενικότητα καμίας πηγής δεν πρέπει να γίνεται εκ των προτέρων αποδεκτή, παράδειγμα τα επίσημα έγγραφα, και χρειάζεται όλες οι πηγές να φιλτράρονται στη βάσανο μίας «καχύποπτης» επεξεργασίας.
Ο συγγραφέας δοκιμάζεται στη διελκυστίνδα της κριτικής και της συμπάθειας, καθώς ο βαθμός της δεύτερης μειώνει ή αυξάνει την πρώτη. Απλούστερα ο συγγραφέας παγιδεύεται κατά μία οπτική μέσα στο δίπολο αγάπη ή μίσος. Επιλέγει το μέρος (ποιο μέρος;) ή το όλον της πηγής και γιατί; Υπάρχουν άλλες αναφορές στο ίδιο ζήτημα; Συμφωνούν ή διαφωνούν και γιατί; Ποια η θέση του συγγραφέα και πως ερείδεται αυτή; Καθόλου εύκολη δεν είναι η διατύπωση θέσης, όμως κατά τη γνώμη του ομιλητή είναι απαραίτητη, διότι η πρόκληση κρίσεων είναι ο πρωταρχικός στόχος κάθε ερευνητή. Την κρίση ακολουθεί η αντίκρουση κι ύστερα η επιθυμητή σύνθεση.
Οι ιδεολογικές αποκλίσεις του συγγραφέα ανιχνεύονται στο λεξιλόγιο και κυρίως στους όρους. Αν π.χ. αποδέχεσαι τον όρο καταστολή, σημαίνει ίσως ότι υιοθετείς, συνειδητά ή ασυνείδητα την πλευρά των διωκόμενων. Αν χρησιμοποιείς τον όρο δημόσια ασφάλεια, δηλώνει μάλλον πως συμπλέεις με τους νικητές –στη συγκεκριμένη περίπτωση οι τελευταίοι είναι οι υπάλληλοι του κράτους.
Με τα Συμπεράσματα, τα οποία μπορεί να ιδωθούν ως ανακεφαλαίωση, κλείνει το έργο εμπλουτίζοντας ή επιβεβαιώνοντας κατά μιαν οπτική τον πρόλογο. Συνήθως αυτά διαβάζουν πρώτα οι γρήγοροι αναγνώστες.
Θα ήταν πρόσφορο πριν από το παράρτημα να υπάρχει μία παράλληλη ιστορική γραμμή, όπου το γενικό να αντιστοιχείται με το τοπικό, παράθεση που επεξηγεί το δεύτερο. Έχουμε εδώ π.χ., στην πραγματικότητα ολίγες σε σύγκριση με τον πληθυσμό, διώξεις κι εκτοπίσεις, κατά την ορολογία του αρχικού ταξινομητή, διάφορων αρνητών, όταν την εξουσία ανέλαβε εξ ολοκλήρου ο Ιωάννης Μεταξάς. Διώκονταν και προηγουμένως οι αρνητές της εξουσίας, αλλά από το Σεπτέμβριο του 1936 συστηματικότερα, καθώς την πρώτη του αναφερόμενου μηνός η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία, κίνηση που για τον ευφυή κι έμπειρο επιτελικό απόστρατο αξιωματικό Ιωάννη Μεταξά σήμαινε ότι ο πόλεμος βρισκόταν επί θύραις. Αυτό εξηγεί την επιμονή του κράτους στη συγκέντρωση και την αποφυγή διάρρηξης του κοινωνικού ιστού.
Η Βιβλιογραφία είναι μέρος της εργασίας, το οποίο ξεφυλλίζουν οι απαιτητικοί αναγνώστες, πριν ακόμη ασχοληθούν με το κυρίως κείμενο. Οι πηγές επηρεάζουν αρκετές φορές τον τρόπο σκέψης του συγγραφέα. Όταν είναι ποικίλες κι αντιτιθέμενες τον δυσκολεύουν, ενώ ο μονόδρομος είναι ευκολότερος. Με τον υπερτονισμό ή την τέλεια παράλειψή των ανιχνεύεται το πρόσωπο του συγγραφέα. Γνώμη του εκφωνούντος είναι πάντως, όταν είναι πολλές, να ομαδοποιούνται.
Στο Παράρτημα, το οποίο δυστυχώς δεν συμπεριελήφθη στο παρόν πόνημα, παρατίθενται έγγραφα επάνω στα οποία εντρύφησε ο συγγραφέας. Αυτά, ιδιαίτερα όταν είναι χειρόγραφα κι όχι σε γραφομηχανή κτυπημένα, καλόν είναι να συνοδεύονται από κειμενολεζάντες, ώστε να ευκολύνουν τον αναγνώστη.
Ποια είναι η προσφορά της παρούσης εργασίας και κάθε εργασίας; Προσφέρει έδαφος για νέες εργασίες όπως η πρόσφατη με τίτλο «Η δικτατορία Μεταξά, η αριστερά και οι πρόσφυγες της λωρίδας Εορδαίας-Σερβίων», βλ. http://kafkasios-pontokomitis.blogspot.com/2011/11/blog-post_24.html, η οποία συνεγράφη από το φιλίστορα και βαθύ γνώστη της εποχής διδάσκαλο Ανδρέα Αθανασιάδη. Εν παρόδω πρόταση του ομιλητή είναι να καλεστεί ο αναφερόμενος διδάσκαλος στο βήμα του Λαϊκού Πανεπιστημίου Κοζάνης, ώστε στο πλαίσιο ενός ή περισσότερων μαθημάτων ιστορικής γραφής να εκθέσει τα περικείμενα του πονήματος «Γεννηθείς εις Καύκασον Ρωσίας».
Προσφέρει τέλος η παρούσα εργασία εμμέσως αρχειακό υλικό της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης (ΔΒΚ), το οποίο ίσως δεν αναγιγνώσκεται αυτούσιο, καθώς, αν ισχύει το άκουσμα, μόνο στους ψηφιακούς καταλόγους της ΔΒΚ δύναται να ευρεθεί –ο ομιλητής πάντως δε στάθηκε ικανός να το εντοπίσει διαδικτυακά.
Ευχαριστώ πολύ και σας παραχωρώ το λόγο προς τοποθέτησιν, κριτική ή διατύπωση ερωτήσεων –ελπίζω να απαντήσω ευχερώς στις τελευταίες.
Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ
Γράψτε σχόλιο
ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΚΟΖΑΝΗΣ
Φιλολογικό μνημόσυνο εις μνήμην του Παναγιώτη Τσιανάκα πραγματοποιεί το Λαϊκό Πανεπιστήμιο Κοζάνης «Γεώργιος Παρακείμενος» στο Εργατικό Κέντρο της ιδίας πόλης το Σάββατο 26η Νοεμβρίου 2011, ώρα 18.
Στα πλαίσια του θα παρουσιαστεί το προσφάτως εκδοθέν έργο του Ζητήματα Ασφαλείας στο νομό Κοζάνης 1936 -1937, από τα αρχεία της νομαρχίας στο ιστορικό αρχείο Κοζάνης, Παρέμβαση, Κοζάνη 2011.
Την εκδήλωση θα προλογίσει ο λογοτέχνης κι εκδότης του περιοδικού Παρέμβαση Βασίλης Καραγιάννης, ενώ για το βιβλίο θα ομιλήσει ο γραφεύς του παρόντος ιστολογίου.
Υ.Γ. Η εικόνα έχει ληφθεί από το http://kafkasios-pontokomitis.blogspot.com/2011/11/1936-1937.html
Κατηγορίες: Γενικά
Γράψτε σχόλιο
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΩΝ ΑΦΑΝΩΝ ΓΗΓΕΝΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ
Ανακοίνωση του Θανάση Καλλιανιώτη στην Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών την 16η Οκτωβρίου 2011, ώρα 11:30΄ στην παρουσίαση του βιβλίου της Εταιρίας Το Μεγάλο Συναξάρι: Αφανείς Γηγενείς Μακεδονομάχοι (1903 -1913), University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2011. Πρόλογοι Ιωάννη Κολιόπουλου και Νικολάου Μέρτζου, χορηγία Νικολάου Μάνου κι επιμελητεία Α. Καλλιανιώτη, Κ. Παπανικολάου, Α. Σπυριδόπουλου
Αγαπητοί κύριοι και κυρίες, είναι μεγάλη μου τιμή που το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΜΣ με επέλεξε ως έναν από τους παρουσιαστές του βιβλίου Το Μεγάλο Συναξάρι: Αφανείς Γηγενείς Μακεδονομάχοι (1903 -1913), το οποίο τυπώθηκε πρόσφατα από το University Studio Press με τη χορηγία του Νικολάου Μάνου και την επιστασία της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Το έργο προλογίζουν ρωμαλέα ο πρόεδρος Νικόλαος Μέρτζος κι ο Έφορος Βιβλιοθήκης Ιωάννης Κολιόπουλος. Ο δεύτερος είχε και την επιστημονική επιμέλειά του πονήματος, ενώ την ερευνητική ανέλαβαν οι υποψήφιοι διδάκτορες Ιστορίας του ΑΠΘ Κωνσταντίνος Παπανικολάου κι Αριστοτέλης Σπυριδόπουλος –προς επικουρίαν των κι ο εκφωνών.
Η συνεισφορά του παρόντος έργου είναι τριπλή: πλουτίζει ονομαστικά κι οπτικά την πρώτη έκδοση, τους Αφανείς Γηγενείς Μακεδονομάχους (1903 -1913), αποδομεί στερεότυπα περί της Μακεδονίας και του Μακεδονικού Αγώνα και τέλος δεικνύει ότι ο Ελληνισμός διαθέτει σε δύσκολες περιστάσεις τεράστια δύναμη.
Επεκτάσεις του χρόνου
Η αφετηρία και η λήξη του Μακεδονικού Αγώνα (οριοθετείται συνήθως μεταξύ των ετών 1903 -1908) θίχθηκε εν μέρει στον πρόλογο του βιβλίου που παρουσιάζεται σήμερα. Μήπως όμως σε μία επόμενη έκδοσή του, προφανώς περισσότερο επίπονη, θα ήταν πρόσφορο να προστεθούν όσοι πρόσφεραν με όπλο ή χωρίς στην υπόθεση της Μακεδονίας και μετά το 1913 κι άλλοι εντόπιοι, όπως π.χ. δύο υιοί Μακεδονομάχων, ο δίγλωσσος (ελληνικά -βλάχικα) υπολοχαγός Παύλος Τσάμης από το Πισοδέρι, στρατιωτικός διοικητής του 1/28 τάγματος του ΕΛΑΣ το 1943 -45 κι ο επίσης δίγλωσσος (ελληνικά, σλαβομακεδονικά) συνταγματάρχης Ιωάννης Παπαπέτρου από το Ξινό Νερό, αξιωματικός των παράνομων οργανώσεων ΥΒΕ/ΕΚΑ/ΠΑΟ την ιδία περίοδο;
Αν η ειρηθείσα χρονολογική κατάταση φαίνεται τολμηρή, η επόμενη θεωρείται ίσως ηπιότερη, δηλαδή να συμπεριληφθούν όσοι έδρασαν για την ίδια υπόθεση πριν από το 1903, το 1878 παραδείγματος χάριν. Καθώς στόχος του βιβλίου είναι οι ανέλκυση των επί εκατονταετία αφανών στην επιφάνεια, ας μη θεωρηθεί ως αυτοέπαινος, αλλά σαν συγκεφαλαιωτικό συγκείμενο παρέκβαση περί του επωνύμου μας: το Καλλιανιώτης δόθηκε, όταν η οικογένειά μας μετοίκησε από το χωριό Κάλιανη (σημερινή Αιανή) στην Κοζάνη μία σκοτεινή βραδιά του 1878, υποβλεπόμενη από τους Οθωμανούς, επειδή ο αδελφός του παππού μου, ονόματι Γεώργιος, έλαβε μέρος ως οπλίτης στην επανάσταση του Ολύμπου το αυτό έτος. Στην Κοζάνη το πρώην επώνυμό μας Σολάκης μετετράπη σε Καλλιανιώτης και παρέμεινε, όταν με την απελευθέρωση το 1912 επιστρέψαμε στο χωριό. Ο παππούς μου κατετάγη εθελοντικά στον Ιερό Λόχο της Κοζάνης συνοδεύοντας Τούρκους αιχμαλώτους στην Αθήνα την ιδία χρονολογία. Ο θείος μου Λάζος, εθελοντής αντάρτης στο 3/27 τάγμα του ΕΛΑΣ, συνεπλάκη το 1944 με ενόπλους του ΣΝΟΦ στη μεθόριο της Γιουγκοσλαβίας. Συνεκτικός δεσμός των τριών περιπτώσεων η υπόθεση της Μακεδονίας.
Αριθμοί και εικόνες
Σε σχέση με την πρώτη έκδοση ο πλούτος της νέας είναι τεράστιος: οι Αφανείς Γηγενείς Μακεδονομάχοι αυξήθηκαν αριθμητικώς τουλάχιστον στο διπλάσιο. Όμως χωρίς αμφιβολία ενεπλάκησαν στο Μακεδονικό Αγώνα περισσότεροι, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις παραλήφθηκαν από εμάς τους επιμελητές ονόματα που δεν διέθεταν ικανή τεκμηρίωση είτε άνδρες που δεν αναφέρονταν με ονομαστική ευκρίνεια. Επιπροσθέτως παρόλη την πολύμηνη έρευνα δυστυχώς διέφυγαν της καταγραφής πολλοί σημαντικοί μαχητές της Μακεδονίας όπως επί παραδείγματι ο διδάσκαλος Γεώργιος Βρέζας, η Ευαγγελία Τσιρόγκα, ιδιοκτήτρια καταφυγίων ή ο γραμματέας του Κέντρου Αμύνης Ευάγγελος Χατζητρύπκος, όλοι από την Έδεσσα. Θα προστεθούν στην τρίτη έκδοση, η οποία λόγω της σπουδαιότητας του εγχειρήματος είναι βέβαιο ότι δεν θα αργήσει.
Το πλήθος των εντοπίων Μακεδονομάχων δεικνύει το αυθόρμητο, το αυτοφυές, το αυτοθυσιαστικό του Μακεδονικού Αγώνα όπως ο πρόεδρος της ΕΜΣ ανέφερε στον πρόλογο. Θα ήταν αστείο, αν ισχυριζόταν κανείς, πως μία ή περισσότερες δεκάδες ενόπλων Κρητών ή Αθηναίων ήταν σε θέση να βαδίσουν, τροφοδοτηθούν, καταυλισθούν, επικοινωνήσουν και δράσουν χωρίς την ενεργή συμμετοχή του πληθυσμού, των μονόγλωσσων, δίγλωσσων ή τρίγλωσσων μερικές φορές κατοίκων της Μακεδονίας. Εκτός λοιπόν από τη λογική η συμμετοχή των εντοπίων τεκμηριώνεται ασφαλώς από τον αριθμό των έξι χιλιάδων καταγραφέντων Μακεδονομάχων για την περίοδο 1903 έως 1913. Προς δυσφορίαν δε των αποδομητών της Ιστορίας, παλαιών και σύγχρονων, από τα στατιστικά στοιχεία (τα οποία διεξήλθε η υπ. διδ. Ιστορίας Σωτηρία Βασιλείου) προκύπτει πως οι αλλόφωνοι εντόπιοι Μακεδονομάχοι ήταν ισάριθμοι με τους την ελληνικήν λαλούντες συναδέλφους των. Ο Αγώνας ανήκει σε όλους.
Πλούσια επίσης είναι και η εικονογράφηση του Μεγάλου Συναξαριού, καθώς προστέθηκαν πολλές ατομικές κι ολιγότερες ομαδικές φωτογραφίες Μακεδονομάχων. Ως προς τις οπτικές τώρα αξίες το εξώφυλλο του νέου έργου αποδεικνύεται εντυπωσιακότατο, διότι εκτός από την καθαρή ακτινοβολία των γραμμών, οι παριστάμενες μορφές με τις διάφορες στολές τους ανακεφαλαιώνουν το ποικίλο μωσαϊκό της εποχής, το οποίο συνέδεαν δύο κοινοί σκοποί, η ορθόδοξη πίστη και το ελληνικό σχολείο όπως καταθέτει στον πρόλογο ο Ιωάννης Κολιόπουλος. Από τη βασική μεταβλητή αυτή της ορθόδοξης πίστης αρύσθηκε προφανώς ο τίτλος του βιβλίου, Το Μεγάλο Συναξάρι.
Χωρικές επεκτάσεις
Νέο, εντελώς απαραίτητο στοιχείο, είναι οι βιογραφίες έξι εκατοντάδων Μακεδόνων, καταγομένων από περιοχές που κείνται σήμερα έξω από τα όρια της σημερινής Ελλάδας όπως η Γευγελή, η Κορυτσά, το Μορίχοβο, η Πελαγονία, ο Περλεπές και η Στρώμνιτσα. Από το Μοναστήρι π.χ. καταγόταν ο βλαχόφωνος καπετάν Στέφος, κατά κόσμον Στέφανος ή Πάκιας Γρηγορίου, που πρεσβύτης ων έχασε τη ζωή του από τον ΕΛΑΣ ως μέλος της οργάνωσης ΥΒΕ το 1943, ένας φόνος πολιτικών διαστάσεων άμεσα αρτώμενος εκ της υποθέσεως της Μακεδονίας. Η πλειάς αυτή των αλλοφώνων επί το πλείστον Μακεδονομάχων καταργεί παλαιότερες υποτιθέμενες γραμμές ορίων του ελληνισμού αρκετά νοτιότερα, στον Όλυμπο π.χ. και τα Πιέρια.
Μέθοδος εργασίας
Για το παρόν πόνημα εργαστήκαμε οι επιμελητές ως εξής: η πρώτη έκδοση ελέγχθηκε επιστάμενως από τον Κωνσταντίνο, ο οποίος συνέλεξε επιπλέον στοιχεία από τη ΔΕΠΑΘΑ. Κατευθυνθήκαμε έπειτα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ο Αριστοτέλης στην Ανατολική Μακεδονία κι ο εκφωνών στη Δυτική. Την Κεντρική όπως και τις έξωθεν της χώρας μας περιοχές μελετήσαμε και οι τρεις. Συχνές λοιπόν επισκέψεις σε ανά την Ελλάδα Αρχεία (ιδιαίτερη μνεία χρειάζεται για όσους άνοιξαν στην Εταιρία τα ιδιωτικά τους αρχεία) και Βιβλιοθήκες για ανάγνωση αρίθμητων σελίδων κι αναγραφή αριθμητών γραμμών και φωτογραφιών. Πυκνή έπειτα μεταξύ μας επικοινωνία περί των πηγών και των μελετημάτων, προσθήκες, διορθώσεις. Συναντήσεις μας ενδιάμεσα στη Θεσσαλονίκη με τον επιστημονικό επόπτη Ιωάννη Κολιόπουλο ή σε έτερες πόλεις της Μακεδονίας όπου διαλεγόμασταν για την πορεία του έργου.
Καλό ταξίδι λοιπόν στο Μεγάλο Συναξάρι κι ελπίζουμε να φανεί οδηγός στους δύσκολους σημερινούς καιρούς.
Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ
Γράψτε σχόλιο
ΚΑΤΩ ΠΕΔΙΟ ΒΕΡΟΙΑΣ 09.10.11
Την 9η 10ου 11 (έξοχη η ακολουθία!) πρωινή συγκέντρωση αναρριχητών στην πόλη της Βέροιας με θέμα την επαναχρησιμοποίηση του άνω πεδίου Τιμίου Προδρόμου δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Κατευθυνθήκαμε μετά στο κάτω πεδίο του Τιμίου Προδρόμου, ανάβαση του χωμάτινου πρανούς, εύρεση του μονοπατιού, ανίχνευση των διαδρομών κι απόφαση για εκτέλεση ορισμένων από αυτές. Αν και γαζωμένες, είχαν το χαρακτήρα των ορεινών. Ο καιρός θαυμάσιος για παρόμοιες δραστηριότητες.
Επιλέχτηκε μία μικρή. Μπήκα πρώτος ον σάιτ, έφτασα στο πρώτο ρελέ και κατέβηκα. Ανέβηκε ο Ηλίας ως το πρώτο ρελέ και παρακάμπτοντας προς τα δεξιά έφτασε στο δεύτερο και τελευταίο. Με το σχοινί τοπ ρόουπ στην πρώτη επιχείρησα μετά εγώ τη γειτονική της διαδρομή, την οποία εκτέλεσε επίσης ο Ηλίας.
Κατόπιν μπήκα σε μία μεγαλύτερη όπου δε φαινόταν το ρελέ. Ξεπερνώντας τα 20 περίπου μέτρα έμεινα από σετάκια, γι αυτό υποχώρησα βάζοντας ένα ναυτικό σε μία πλακέτα. Ανέβηκε έπειτα ο Ηλίας τοπ ρόουπ ως εκεί κι έφτασε τελικά στο ρελέ της.
Αντ’ αυτής επιχείρησα, πάλι ον σάιτ, μία διπλανή διαδρομή. Τοποθετώντας το μοναδικό φρέντ δυο -τρεις φορές και ξαναπαίρνοντάς τον έφτασα στο ρελέ. Την επανέλαβε τοπ ρόουπ ο Ηλίας.
Ο ουρανός άρχιζε να σκοτεινιάζει, όταν αποφασίσαμε να φύγουμε. Καθίσαμε στη Βέροια ανακτενίζοντας τα πεπραγμένα. Λέξεις κλειδιά: εξερεύνηση, έξαψη, δοκιμασία ψυχής και σώματος.
Κατηγορίες: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Γράψτε σχόλιο
ΛΑΪΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ
Έναρξη χθες 1η Οκτωβρίου 2011, ώρα 7η δειλινή, στο αρχοντικό Λασσάνη του Λαϊκού Πανεπιστημίου Κοζάνης (lpk.gr), ιδέα της κυρίας Όλγας Κούρτογλου, την οποία από καιρό υπηρετεί θερμότατα.
Πλήθος προσκεκλημένων, ανάμεσά τους προφανώς και μέλλοντες φοιτητές, στενοί οι οντάδες. Μετά από την εισήγηση χαιρέτισαν οι παρευρισκόμενοι πολιτικοί. Τα ηλεκτρονικά κι έντυπα ΜΜΕ απουσίαζαν.
Διάλογος έλαβε χώραν έπειτα στην αυλή εν μέσω ποτών κι εδεσμάτων -τα δεύτερα σχεδόν ολοσχερώς χειροποίητα. Βραδιά γλυκιά, φώτα προσεγμένα, έμφαση στις σπουδές του Ανθρώπου σε περίοδο έξαρσης της Τεχνολογίας.
Θαυμάζοντας την προσπάθεια ο γράφων δήλωσε ανάργυρος θεράπων του ΛΠΚ αναλαμβάνοντας τη διδασκαλία ενότητας περί της τοπικής αποκλειστικά Ιστορίας, περιοδολογώντας την γοργά και προς χάριν της δημοσιεύσεως ως εξής:
04.02.2012. Ο Μεσαίωνας: 1500 -1912
11.02.2012. Αναζήτηση ταυτότητας: 1912 -1940
18.02.2012. Η έλευση των σκιών: 1940 -1945
03.03.2012. Εμφύλιος Πόλεμος: 1945 -1950
10.03.2012. Η σύγχρονη εποχή: 1950 -2012
Το περιεχόμενο, τα εργαλεία, η μέθοδος κι ο ιδεολογικός μανδύας της ανωτέρω πεντατεύχου ακόμη άδηλα.
Κατηγορίες: ΦΩΤΟΓΕΓΟΝΟΤΑ
Γράψτε σχόλιο
ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΣΤΑ 24-25.09.11
Συνάντηση στην Κράστα Γιαννακοχωρίου Νάουσας: πάνω από μία δεκάδα σκηνές συν έτεροι σε μπιβουάκ, πλήθος πρωτόγνωρο, μάλλον λόγω της σχεδόν άμεσης γειτνίασης με την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Φθάσαμε απομεσήμερο Σαββάτου, πρόσωπα γνωστά κι άγνωστα, χαιρετισμοί θερμοί με τους πρώτους, αναγνωριστικοί με τους δεύτερους. Προσέγγιση των βράχων και κατευθείαν στη γαζωμένη «Τσακ» –πρώτη σχοινιά- με τον Ηλία επικεφαλής. Εξαίσια θέα της κατασκήνωσης από το ρελέ, ένα χρωματικώς διάστικτο ξέφωτο πνιγμένο στο πράσινο.
Δειλινή επιστροφή στη βάση και η έκπληξη: παϊδάκια, προσφορά των τοπικών αναρριχητών, και κρασί της οινοποιίας Δαλαμάρα. Τριγύρω όλοι στριμωχτά στη φωτιά, διάλογος για το προσφάτως δηωμένο αναρριχητικό πεδίο Τιμίου Προδρόμου Βέροιας, άφιξη νέου κόσμου, ευφυείς αστειότητες.
Μάλλον αργό ξύπνημα την επομένη το πρωί. Ζέστα. Δανειζόμενοι ένα σχοινί και με τον Ηλία πάλι επικεφαλής μπήκαμε συν τη Σίσσυ στην «Ανεργία», μόνο ως το πρώτο ρελέ, αφού μας ζητούσαν επιστροφή του σχοινιού. Στη γειτονική «Τσακ» πτώση του επικεφαλής, αλλά και σοβαρών βράχων, ευτυχώς χωρίς τραυματισμούς.
Από μηχανής θεός η πρόταση του Χρήστου Ανανιάδη για το «Κοτσυφάκι», 50 μέτρα διαδρομή με δύο μόνο πλακέτες. Μπήκε δεύτερος ο Ηλίας και τρίτος εγώ μαζεύοντας φρεντς και καρυδάκια. Το ραπέλ της αξιοθαύμαστο, τεταμένη η προσοχή στα σαθρά.
Απόγευμα σε ταβερνείο του Γιαννακοχωρίου για απολογισμό. Συμφωνήσαμε το μεθεπόμενο Σαββατοκύριακο συνάντηση στο πεδίο του Τιμίου Προδρόμου προς εξεύρεσιν λύσεως –τόσοι ασκητές χρημάτισαν αναρριχητές!
Κατηγορίες: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Γράψτε σχόλιο
ΚΡΑΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΧΩΡΙΟΥ ΝΑΟΥΣΑΣ 11.09.11
Πρόσφατη σκέψη για αναρρίχηση στο πεδίο της Κράστας Γιαννακοχωρίου Νάουσας επιτέλους υλοποιήθηκε. Εποχούμενοι λοιπόν Κυριακή πρωί με τον Ηλία καθίσαμε για φραπέ σε καφέ στον οικισμό του Γιαννακοχωρίου με θέα την προς επίσκεψιν ορθοπλαγιά.
Κράστα θα πει άχρηστο, μη καλλιεργήσιμο μέρος, μας είπε ο ιδιοκτήτης Αντώνης. Σαν κυνηγός γνωρίζω το μέρος κι εξυπηρετικότατος πήρε με το τζιπ του ως πέρα για να δείξει στον Ηλία.
Αφήσαμε το όχημά μας στο χωματόδρομο προς το φαράγγι και κατηφορίσαμε. Ο λάκκος στις δόξες του από καλοκαιρινό νερό. Πιο πάνω μία ξαφνιασμένη μαύρη αγριόπαπια. Κόντρα στη ροή πήραμε το πρώτο μονοπάτι που βρήκαμε δεξιά, γλιστερό με κλίση απαιτητική, πλούσιος ιδρώτας μέχρι το παλαιό ασκητήριο όπου τελείωνε. Καμία ένδειξη αναρριχητικού πεδίου, υποχωρήσαμε.
Βάδισμα τώρα προς τα κάτω, ένα νέο μονοπάτι προς τα αριστερά γεμάτο ογκόλιθους, είπαμε ναι, σε λίγο όμως αδιέξοδη βλάστηση, επιστροφή στην κοίτη.
Αίσθηση ότι η ορθή κατεύθυνση ήταν κι άλλο προς τα κάτω, βγήκε αληθινή. Σήμανση καλή και το ανηφορικό μονοπάτι φαινόταν μετά τα δύο πρώτα αρκετά ευχάριστο. Ένας πελώριος μπούφος πέταξε μπροστά από τα πόδια μου, λίγο πριν από το άγγισμα των βράχων, ενώ ένα γεράκι μετεωριζόταν στον αιθέρα –έξαφνη εισβολή στην ζωή των!
Ζέστα εντυπωσιακή παρόλο τον ίσκιο και το ελαφρύ αεράκι. Αφήσαμε τον εξοπλισμό κι αρχίσαμε την αναζήτηση γαζωμένων διαδρομών, μετρήσαμε τέσσερις. Ο Ηλίας ξάπλωσε κουρασμένος.
Για προθέρμανση μπήκα σε μία γαζωμένη μικρή πλάκα με ένα ψευδορελέ. Πτώση από την πρώτη ασφάλεια, αδυναμία προώθησης, υποχώρησα ηττώμενος.
Έπειτα επιχείρησα σε ένα γαζωμένο γειτονικό δίεδρο στα αριστερά. Έβαλα δύο καρυδάκια για να φθάσω στην πρώτη πλακέτα, που ήταν αρκετά ψηλά. Δίστασα έπειτα να προωθηθώ ως τη δεύτερη και κατέβηκα.
Ακολούθησε τολμηρός ο Ηλίας κι εκτέλεσε άψογα τη διαδρομή ματώνοντας όμως γόνατα κι αγκώνες, γι αυτό και την ονομάσαμε «ματωμένο γόνατο». Την επανέλαβα τοπ ρόουπ, η δυσκολία της πιθανόν γύρω στο 6. Κατά το ραπέλ πέρασα ένα ναυτικό στο γειτονικό ψευδορελέ της ήδη ρηθείσας πλάκας.
Μπήκα σε λίγο για δεύτερη φορά στην πλάκα, όμως τοπ ρόουπ τώρα. Την εκτέλεσα με αρωγή και λήψη σετακιών, ήταν ισορροπητική κι ανώτερη των δυνάμεών μου. Την επανέλαβε παρομοίως ο Ηλίας κι ανακαλέσαμε το σχοινί καθώς το σκότος ερχόταν γοργό.
Φαγητό σε βρύση της Νάουσας και καφές έπειτα στη Βέροια. Το μεθεπόμενο Σαββατοκύριακο ξανά ίσως στην Κράστα όπου συνάντηση αναρριχητών Θεσσαλονίκης και περιχώρων. Για μία νέα συνάντηση με πρωτόγονους φόβους, σωματικές και ψυχολογικές δυνατότητες.
Κατηγορίες: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Γράψτε σχόλιο
ΟΛΥΜΠΟΣ 03_04.09.11
Πάλι στον Όλυμπο, τριάδα, αυτή τη φορά από την άγνωστη διαδρομή «Γουμαρόσταλος», την οποίο είχε όμως ήδη βαδίσει ο Ηλίας. Ύπνος στη Βεργίνα, πρωί Σαββάτου φραπεδιές στο Λιτόχωρο, έπειτα δια οχήματος στα Πριόνια.
Ζέστα πολύ, εξ αρχής αυξημένη η κλίση του άριστα σημαδεμένου μονοπατιού, ίσκιος όμως ανάμεσα σε δάσος πεύκων και οξιών. Ανάσα μόνο στις ελάχιστες τραβέρσες, αιωνόβιοι καμένοι κορμοί. Πρότασή μου για ανάβαση από το απαιτητικό «Κοφτό» προς συντόμευσιν, δεν έγινε δεκτή.
Οι συνοδοιπόροι ζήτησαν μικρή στάση για τροφή και νερό στο ξέφωτο, έπειτα ασημάδευτη ανηφοριά σε κόψη. Ένα τρίδυμο ρόμπολο σηματοδοτούσε το τέλος της υψηλής βλάστησης και την αρχή της αλπικής.
Φθάνοντας στο λούκι φάνηκε επιβλητικό το Στεφάνι, υποκρυμμένο σε νέφη που έπαιζαν με τον άνεμο. Ένταση της προσοχής λόγω της σαθρότητας των ασβεστολίθων κι ορισμένων περασμάτων όπου δεν επιτρέπονταν ισορροπητικές αβλεψίες, γι αυτό και δεν προτιμούν πολλοί τη διαδρομή αυτή.
Ξαφνικά το οροπέδιο μπροστά μας. Στάση στο καταφύγιο του Κάκαλου, μήπως συναντηθούμε με γνωστούς και μετά στο επόμενο του Γιόσου, τέσσερις και κάτι ώρες πορείας.
Πληθώρα εκεί ορειβατών, βρήκαμε γνωστούς του ΣΕΟ Κοζάνης, είχαν ανεβεί από την Πετρόστρουγκα. Μετά χάριν διατάσεως επίσκεψη του Προφήτη Ηλία. Θέα όπως πάντα επιβλητική πριν συνθλιβεί από το σκότος.
Έστρωσα έξω τον υπνόσακκο και εισχώρησα μέσα απολαμβάνοντας τους αστερισμούς. Ησυχία αρχικά απόλυτη, ύστερα όμως αφικνούμενοι ορειβάτες με φακούς κεφαλής με ξυπνούσαν συνεχώς όπως επίσης και κοιμώμενοι στο καταφύγιο που έβγαιναν έξω για τσιγάρο.
Πρωί ανάβαση στο λούκι του Στεφανιού. Ο τολμηρός Ηλίας ανέβηκε ως την κορυφή του, όχι όμως εμείς που διστάσαμε να περάσουμε εκτεθειμένα στο χάος σημεία χωρίς ασφάλειες. Κατάβαση από εκεί στο καταφύγιο του Ζολώτα, έπειτα στα Πριόνια, πολυσύχναστο το μονοπάτι, μετά στο Λιτόχωρο στο αναρριχητικό πεδίο Δ της γέφυρας.
Ψηλές θερμοκρασίες, κούραση, άπνοια, ένας θαλερός γειτονικός υπόνομος βρόμιζε την ατμόσφαιρα. Μπήκα στη διαδρομή «Μπαμ μπαμ» 7α+, αλλά μάταια, καμία προώθηση. Φραπέδες λοιπόν και ταβέρνα ως ελιξίριο της αποτυχίας!
Ύπνος πάλι στη Βεργίνα κι επιστροφή οίκοθεν τη Δευτέρα.
Κατηγορίες: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Γράψτε σχόλιο
ΣΤΑ ΧΑΜΗΛΑ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΟΥ 09.07.11
Πέραν του ενός δεκαημέρου διήρκεσε η συζήτηση για επίσκεψη στην οροσειρά του Γράμμου. Σχηματίστηκαν σενάρια πολλά, αλλά η πρόταση του γράφοντος για συμμετοχή μόνο έμπειρων ορειβατών, η οποία θα αύξαινε την ευελιξία, την αντοχή και την ωκυποδία της ομάδας, έπεσε στο κενό.
Κατηγορίες: ΑΡΘΡΑ
Γράψτε σχόλιο
Δρακόλιμνη Ζαγορίων 25-26.06.11
Απόφαση Σαββάτου ηρωική, 220 περίπου χιλιόμετρα εποχούμενοι από Κοζάνη μέσω Εγνατίας έως Γιάννενα και μετά Καλπάκι, τέλος Μικρό Πάπιγκο, αλλά επιβραβευτική καθώς παλαιές εικόνες της ιδίας σχεδόν διαδρομής διέτρεχαν ευχάριστα τη μνήμη.
Κατηγορίες: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Γράψτε σχόλιο