Παίρνοντας αφορμή από τον πίνακα του Πικάσο Γκουέρνικα μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για τα χρώματα και πώς θα ήταν ο κόσμος μας χωρίς αυτά.
Για τον λόγο αυτόν διαβάσαμε “Το παραμύθι με τα χρώματα” του Α.Κυριτσόπουλου
Στη συνέχεια ζωγραφίσαμε την πόλη του παραμυθιού, πολύχρωμη και μετά βγάλαμε φωτοτυπία τις ζωγραφιές μας. Οι φωτοτυπίες μας ήταν ασπρόμαυρες και αυτό δεν άρεσε καθόλου στα παιδιά, γιατί τα χρώματα όπως είπαν ομορφαίνουν τη ζωή μας.
Χρώματα είναι τα φωτεινά κύματα που μπορούμε να δούμε. Το φως του ήλιου περιέχει χιλιάδες χρώματα. Έτσι, όταν αυτό πέφτει πάνω στα αντικείμενα, αντανακλάται.
Τα πολλά χρώματα που έχει το φως τα βλέπουμε στο ουράνιο τόξο.
Παιχνίδια με τα χρώματα και στα αγγλικά
Αφού ακούσαμε το παραπάνω τραγούδι, “Πολύχρωμη αγάπη” του Μ. Φιλλιπάκη και το χορέψαμε…
Ο Ισαάκ Νεύτων υποστήριξε ότι το λευκό φως περιέχει όλα τα χρώματα της ίριδας. Όταν κοιτάζουμε τον χρωματιστό δίσκο ο οποίος περιστρέφεται γρήγορα, δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα χρώματα. Αντίθετα, αντιλαμβανόμαστε μια μίξη και μια μπεζ απόχρωση πάνω στο δίσκο.
Κατασκευάσαμε και εμείς τον δικό μας δίσκο και πειραματιστήκαμε με τη δική μας πολύχρωμη σβούρα.
Καταθέσαμε τη συμμετοχή μας, παίρνοντας μέρος στη δράση του Δήμου Μυτιλήνης, με τίτλο «Φροντίζω τα ζώα του τόπου μου – φτιάχνω ταΐστρες και ποτίστρες», στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ζώων.Τα σχολεία που έλαβαν μέρος ήταν 22 και συγχαίρουμε όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος στη δράση αυτή.
Πριν όμως καταθέσουμε τη συμμετοχή μας, δουλέψαμε σκληρά…
Το νηπιαγωγείο μας τίμησε τους ήρωες του 40 . Τα νήπια είπαν τα ποιήματα τους , η Δόξα στεφάνωσε τους ήρωες και η Ελλάδα αγκάλιασε τα παιδιά της.
Την ημέρα της 28ης παρακολουθήσαμε τη θεία λειτουργία στην εκκλησία και μετά το πέρας αυτής τα παιδιά κατέθεσαν στεφάνι στο μνημείο που βρίσκεται στον αυλόγυρο και μετά είπαν τα ποιήματα τους.
Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη
Μια αναδρομή στα χρόνια του πολέμου του 1940, έκαναν τα παιδιά, ακούγοντας τραγούδια της εποχής και βλέποντας εικόνες από τις μέρες εκείνες.
Προβληματίστηκαν για τις καταστροφικές συνέπειες του πολέμου και μίλησαν για οφέλη που έχουν οι λαοί από την ειρήνη.
Συζητήσαμε για την φρίκη του πολέμου μελετώντας ο αντιπολεμικό έργο του Πάμπλο Πικάσο “Γκουέρνικα”. Το έργο εμπνεύστηκε από τον βομβαρδισμό της ισπανικής πόλης Γκουέρνικα, όπου σκοτώθηκαν εκατοντάδες αθώοι πολίτες.
Τα παιδιά γνώρισαν μεμονωμένα κομμάτια του πίνακα, τις κυρίαρχες φιγούρες του έργου: ένα ταύρο, ένα άλογο, μια γυναίκα με το παιδί στα χέρια, ένα πουλί, τον ήλιο και έκαναν αποθέσεις για το τι απεικόνιζαν τα σχέδια αυτά και τι συναισθήματα τους γεννούσαν.
Στη συνέχεια παρουσιάστηκε ολόκληρος ο πίνακας.
Μικρή ανάλυση του έργου Η μητέρα που θρηνεί αριστερά: παρατηρούμε το πρόσωπο και το στόμα της μητέρας. Γιατί είναι σηκωμένο προς τα επάνω (θρηνεί, κλαίει). Καταλαβαίνουμε ότι το μωρό της είναι νεκρό καθώς το βάρος του γέρνει προς τα κάτω τα άκρα του.
Ο ταύρος πάνω από το κεφάλι της μητέρας: συμβολίζει τον φασισμό, τη βιαιότητα. Στέκει πάνω από το κεφάλι της μητέρας, υπενθυμίζει την παρουσία του, φοβίζει, ενώ στέκει ατάραχος παρακολουθώντας.
Το πουλί δίπλα στον ταύρο φωνάζει και προειδοποιεί για ό,τι συμβαίνει.
Κάτω από τη γυναίκα και τον ταύρο κείτεται νεκρός άνδρας πολεμιστής (κατ’ άλλους άγαλμα). Η μοναδική ανδρική φιγούρα συμβολίζει όλο τον ισπανικό λαό και τους νεκρούς του πολέμου. Τα ανοιχτά χέρια του θυμίζουν τη σταύρωση.
Στο κέντρο του πίνακα δεσπόζει το πληγωμένο από τη λόγχη άλογο που χλιμιντρίζει και φωνάζει από τον πόνο. Συμβολίζει τον λαό που υποφέρει. Τα πίσω άκρα του δείχνουν την ανημποριά του, το κεφάλι του σηκώνεται δίνοντας ελπίδα.
Πάνω δεξιά βλέπουμε μια γυναίκα με ορθάνοιχτα τα χέρια. Προσπαθεί να γλιτώσει από τον βομβαρδισμό. Απόγνωση.
Τα λευκά και ημίλευκα τρίγωνα στα δεξιά του πίνακα υποδηλώνουν ότι ο χώρος φλέγεται. Ο πόλεμος υπονοείται και με αυτόν τον τρόπο.
Η γυναίκα με τη λάμπα είναι η μόνη μορφή που φαίνεται να μην έχει τραυματιστεί. Αυτή η γυναίκα είναι η τέχνη και η δύναμή της, η ελπίδα και το φως που μπορεί να δώσει στον κόσμο. (https://www.elniplex.com/)
Παρακολουθήσαμε σχετικό βίντεο animation
Μέσα από φωτοτυπία του πίνακα, εντόπισαν μέρη του (ενδεικτικές δράσεις)
Μιλήσαμε για τη σημαία μας, τα χρώματά της και μετρήσαμε τις γραμμές της. Μάθαμε τον εθνικό μας ύμνο.
Tο Νηπιαγωγείο μας συμμετέχει στο EU Code Week – μια σημαντική ευρωπαϊκή εκδήλωση που στοχεύει να ενισχύσει τον ψηφιακό γραμματισμό και να εισάγει τους μαθητές στον προγραμματισμό με διασκεδαστικό και συναρπαστικό τρόπο.
Η δράση ξεκίνησε το 2013, χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή καικαταγράφονται 4 εκατομμύρια συμμετοχές πανευρωπαϊκά ανά έτος.
– Στόχο να προωθήσει τη δημιουργικότητα, την επίλυση προβλημάτων και τη συνεργασία μέσω του προγραμματισμού και άλλων δραστηριοτήτων του τομέα της τεχνολογίας.
– Όραμα να βοηθήσει όλο και περισσότερους νέους να εξοικειωθούν με τις βασικές έννοιες του προγραμματισμού και της υπολογιστικής σκέψης, με διασκεδαστικό και ενδιαφέροντα τρόπο.
Η εργασία μας αυτή είναι μέρος του σχεδίου δράσης που εκπονεί το Νηπιαγωγείο μας που θέμα του έχει τη διαμόρφωση της αυλής του σχολείου μας και την προώθηση φιλικών στάσεων για το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον και ο κωδικός μας Codeweek for all είναι cw24-T9Wuc.
Συνοπτική παρουσίαση του σεναρίου: ” Την αυλή μου την φροντίζω και λουλούδια την γεμίζω”
Στο πλαίσιο του σεναρίου τα παιδιά θα γνωρίσουν, θα ελέγξουν, θα χειριστούν και θα προγραμματίσουν τη BEE BOT.
Επιπλέον, θα προσεγγίσουν και θα κατανοήσουν τις έννοιες της κατεύθυνσης και του προσανατολισμού (μπροστά – πίσω και αριστερά – δεξιά) βιωματικά και μέσα από την κίνηση του «ρομπότ» στο περιβάλλον.
Τα παιδιά προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν αυτό που κρύβεται μέσα στα τετραγωνάκια, στο μήνυμα της μαγισσούλας, που δεν είναι άλλο από λουλούδια για την αυλή μας.
Η μαγισσούλα μας παρακινεί να μαζέψουμε τα λουλούδια από την αυλή του κάστρο της.
Η 16η Οκτωβρίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Υγιεινής Διατροφής. Η ισορροπημένη διατροφή έχει σαν αποτέλεσμα την προστασία της υγείας μας και όπως έλεγε και ο Ιπποκράτης «Η τροφή είναι το φαρμακείο σου και το φάρμακο σου είναι η τροφή σου!»
Γι αυτό καλέσαμε στην τάξη μας μία ειδικό, την διατροφολόγο κα Ευστρατία Κουνιαρέλλη, για να καταλάβουμε καλύτερα ποιες τροφές πρέπει να τις καταναλώνουμε καθημερινά και ποιες λιγότερο.
Αφού γνωρίσαμε τις ομάδες των τροφών, παίξαμε το “Φανάρι της Διατροφής” και μάθαμε πώς να τρεφόμαστε σωστά.
Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες…
Η πράσινη ομάδα έψαξε και βρήκε τις τροφές που τρώμε συχνά, η πορτοκαλί τις τροφές που τρώμε μερικές φορές και η κόκκινη ομάδα τις τροφές που δεν πρέπει να τρώμε τόσο συχνά .Το πράσινο φως παίρνουν, φυσικά, τα φρούτα και τα λαχανικά, όπου θα πρέπει να καταναλώνονται καθημερινά. Στο πορτοκαλί χρώμα κολλήσαμε τις τροφές που πρέπει να τρώμε με μέτρο, όπως για παράδειγμα το κόκκινο κρέας, ενώ στο κόκκινο βάλαμε τις λιπαρές τροφές που είναι ανθυγιεινές για την υγεία μας και πρέπει να αποφεύγουμε.
Όταν η διατροφολόγος μας έφυγε σηκώσαμε τα μανίκια μας και φτιάξαμε τα υγιεινά πιάτα της μέρας…
Και μετά από όλα αυτά δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος που να μην τρώει ακόμα λαχανικά και φρούτα;! Για ακούστε την παρακάτω ιστορία με τον φίλο μας τον Χάρη που δεν αγαπούσε τα λαχανικά και τα φρούτα! Βασικά, δεν έτρωγε τίποτα πράσινο που φύτρωνε στο χώμα. Αυτό όμως που δεν γνώριζε ο Χάρης είναι ότι ούτε τα λαχανικά τον συμπαθούσαν!
Είπαμε ότι δεν πρέπει να τρώμε συχνά γλυκά, αλλά σήμερα ήταν τα γενέθλια της Μιχαέλας και δεν μπορέσαμε να πούμε όχι σε ένα κομμάτι από την τούρτα της.
Τί είναι όμως οι φυσικές καταστροφές; Τα παιδιά είπαν τις ιδέες τους και πράγματι ανέφεραν όλες τις περιπτώσεις φυσικών καταστροφών με τις συνέπειές τους.
Παρακολουθήσαμε το παρακάτω βίντεο με μια ιστορία βγαλμένη από την μυθολογία. Τί πίστευαν δηλαδή οι αρχαίοι Έλληνες για τον σεισμό και πού απέδιδαν το φυσικό φαινόμενο αυτό, μιας και δεν μπορούσαν να το εξηγήσουν με τις τότε γνώσεις τους.
Μιλήσαμε για τα στρώματα του εσωτερικού της γης και τις λιθοσφαιρικές πλάκες και κατασκευάσαμε με πλαστελίνη τη γη και το εσωτερικό της.
Η έννοια του σεισμού μέσα από το βιβλίο της Ασημίνας Κούρου, Μαρίας Πανουτσοπούλου και Αγνής Παύλου “Η Γη χορεύει: μύθοι και αλήθειες από όλο τον κόσμο για τους σεισμούς”, σε διασκευή μύθων από τον Φίλιππο Μανδηλαρά (εκδόσεις Πατάκη) διαβάζοντας τον πρώτο μύθο Ο φυλακισμένος γίγαντας (Ελλάδα). Το βιβλίο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος της Γ.Γ. Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπ. Ανάπτυξης “Σεισμόπολις”
Το σημαντικό, συμφωνήσαμε όλοι πως είναι να γνωρίζουμε με ποιον τρόπο θα πρέπει να προστατευτούμε από τον σεισμό. Αν γνωρίζουμε τί πρέπει να κάνουμε δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα!
Η ιστορία του Ντεσιμπέλ και του μαγικού του μεταλλόφωνου, σας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε για την ένταση της φωνής μας μέσα στο χώρο του σχολείου (ιδέα από το Thalia΄s Kinderstories).
Είναι σημαντικό τα παιδιά να μάθουν να αλληλεπιδρούν και να επικοινωνούν με τους άλλους, με τέτοιο τρόπο ώστε να μην ενοχλούν τους γύρω τους, αλλά και να μην δημιουργούν πρόβλημα κατά την εκπαιδευτική διαδικασία. Παράλληλα γνωρίζουν τα τέσσερα χρώματα, ορίζοντας την ένταση της φωνής τους.
Επεξεργαστήκαμε το νόημα της ιστορίας μας με παιχνίδι ερωτήσεων…
Ταιριάζουμε τα χρώματα με τις φωνές των ζώων με το παρακάτω παιχνίδι…
Κατασκευάζουμε χρωματιστούς κύκλους και συμφωνούμε στην ολομέλεια σε ποια σημεία της τάξης μας αντιστοιχεί κάθε κύκλος
Το σχολείο μας συμμετέχει στη δράση με τίτλο «Φροντίζω τα ζώα του τόπου μου – φτιάχνω ταΐστρες και ποτίστρες», στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ζώων που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 4 Οκτωβρίου.Αντικείμενο του διαγωνισμού είναι η κατασκευή ταΐστρας ή/και ποτίστρας για αδέσποτα ζώα από μαθητές και μαθήτριες σχολείων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Δήμου Μυτιλήνης. Οι κατασκευές προτείνεται να είναι από υλικά ανθεκτικά στο περιβάλλον, όπως ξύλο, μέταλλο ή πλαστικό, καθώς θα τοποθετηθούν σε εξωτερικούς χώρους. Αφού παραδοθούν στο Δήμο Μυτιλήνης και εφόσον κριθούν λειτουργικές, θα τοποθετηθούν σε σημεία του Δήμου που υπάρχουν αδέσποτα ζώα. Η παράδοση των κατασκευών θα γίνει τη Δευτέρα 21 Οκτωβρίου, ημερομηνία κατά την οποία στις 11:00 πμ θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στο Δημοτικό θέατρο Μυτιλήνης, στο πλαίσιο της οποίας θα γίνει και η παρουσίαση των κατασκευών των παιδιών.
Παρακολουθήσαμε βίντεο για τα ζώα που ζουν στους ζωολογικούς κήπους και συζητήσαμε τί σκέφτονται τα παιδιά για αυτό. Είναι σωστό να μένουν τα ζώα μέσα σε κλουβιά;Τί μπορεί να σκέφτονται τα ζώα;
Τα παιδιά μπήκαν στη θέση των ζώων και εξέφρασαν τα παράπονά τους για τα προβλήματα που τους δημιουργούν οι άνθρωποι.
Διαβάσαμε αινίγματα για τα ζώα και προσπαθήσαμε να μαντέψουμε τί ζώο κρύβεται πίσω από κάθε αίνιγμα. Τα αινίγματα για τη γάτα και το σκύλο έγιναν καρτούλες…
Διαβάσαμε το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη: “Αγαπώ τα ζώα”, συζητήσαμε για το τί νιώθουν τα ζώα και πώς πρέπει να τους συμπεριφερόμαστε.
Φτιάξαμε σπιτάκια για ζωάκια από κάνσον και παίξαμε το παιχνίδι: “Γάτες και ποντίκια” και το διασκεδάσαμε πολύ!
Γάτες -Ποντίκια = 2-0
Εμείς όμως δεν τρωγόμαστε σαν τα ποντίκια με τις γάτες, είμαστε όλοι φίλοι!
Έλα να χορέψουμε σαν γάτα…
Από Δήμου Μαρία
Στο σχολείο μας επισκέφθηκε ο Σίμπα αγαπημένος σκύλος του Γιώργου για να γνωρίσει τους συμμαθητές του. Τα παιδιά τον υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό και πολλή χαρά και ο Σίμπα απήλαυσε τα χάδια τους.
Τα παιδιά έφτιαξαν ένα σπιτάκι με φαγητό και νερό για το ζωάκι που θα ήθελαν να έχουν. Του έδωσαν και όνομα.
Αφού διαβάσαμε το παραμύθι: “Τα μαγικά του παππού και της γιαγιάς” του Αντώνη Παπαθεοδούλου, τα παιδιά μίλησαν για τους αγαπημένους τους παππούδες και γιαγιάδες και τους λόγους που τους αγαπάνε τοοοοόσο πολύ. Τί προσφέρουν σε εκείνα και στην οικογένειά τους, αλλά και τί θα πρέπει να κάνουν τα ίδια για να τους ευχαριστήσουν και να ανταποδώσουν την αγάπη τους. Σκεφτήκαμε να τους φτιάξουμε αγαπημένα δωράκια με τα χεράκια μας.
Σουπλά για το καφεδάκι και το τσάι τους και πολλές καρδούλες!
από Δήμου Μαρία
Παππουδογιαγιάδες
Δραστηριότητες του ολοήμερου τμήματος του Νηπιαγωγείου μας.M’ αυτό το τραγούδι ξεκινήσαμε το αφιέρωμα μας στους πιο αγαπημένους μας .Στον παππού και στη γιαγιά. Όλα τα παιδιά κάτι είχαν να πουν γι’ αυτούς. Γιαγιάδες που κάνουν όλα τα χατήρια, που μαγειρεύουν τέλεια, που διαβάζουν τα ωραιότερα παραμύθια, παππούδες που παίζουν με τα εγγόνια ,που τα παίρνουν από το σχολείο, που τα πηγαίνουν βόλτες. Η μεγάλη μαμά, μας είπε η Λουκιάννα για την γιαγιά της. Η παρουσία τους απαραίτητη.
Επειδή όμως οι παππουδογιαγιάδες εξελίσσονται και συμβαδίζουν πλέον με την εποχή φτιάξαμε γι’ αυτούς μια καρτούλα για να τους δείξουμε την αγάπη μας με με QR CODE που παρέπεμπε σε ένα τραγούδι που ήταν αφιερωμένο σ’ αυτούς.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή