Οι αναμνήσεις σε μπλε μαρέν
Είμαι παιδί των σχολικών επιδείξεων, του πολυτονικού, των εκθέσεων για την αποταμίευση, του σκισίματος της σελίδας με το δικέφαλο αετό στο τέλος του βιβλίου ένα ωραίο μεσημέρι από το δάσκαλο και φυσικά παιδί της σχολικής ποδιάς. Ειδικά αυτό το τελευταίο… Ανήκω σ εκείνη τη γενιά που είχε την χαρά να διανύσει τα μαθητικά χρόνια μέχρι το τέλος με κείνη τη φορεσιά στο μπλε του ναυτικού ή σε μπλε ελεκτρίκ ανάλογα .. Άπαντα τα εργαλεία είχαν την επένδυση του μπλε: τετράδια, στολή, βιβλία, στυλό, γομολάστιχες. Το μπλε της επικοινωνίας, της σοβαρότητας και συχνά της σοβαροφάνειας.
6 Φλεβάρη του 1982, σαν σήμερα δηλαδή, καταργήθηκε η σχολική ποδιά και η είδηση με γέμισε νοσταλγία για εκείνα τα άδολα και ανέμελα χρόνια της άγουρης νιότης. Τότε που απλά υποψιαζόσουν ότι η ζωή θα είναι δύσκολη μα δεν ανησυχούσες γιατί κι οι γονείς επιβίωναν αξιοπρεπώς κι έδιναν το παράδειγμα. Η ποδιά έντυνε όλο σου το είναι, ήταν το περιτύλιγμα των παιδικών και εφηβικών ονείρων σου, η ταυτότητά σου… Έκρυβε τη φτώχεια αλλά και την οικονομική επιφάνεια…
… Καθώς θυμάμαι την μητέρα να ανησυχεί κάθε δεύτερο χρόνο για την αγορά καινούριας ποδιάς, που θα έπρεπε να κολακεύει χωρίς να επιβαρύνει το budget της οικογένειας ( το ότι είχε δυο κόρες mignonnes την είχε σώσει από την έρευνα αγοράς κάθε χρόνο), έρχονται καταιγιστικά στο νου θύμισες μιας άλλης αγοράς, με προσφορά Ελλήνων σχεδιαστών και εμπορικά σε άνθηση που έδιναν δουλειά στον ντόπιο πληθυσμό και όχι μόνο. Απ’ τις αρχές Σεπτέμβρη, με τη Λουάνα και τον Μουστάκη να πρωταγωνιστούν στη Ρήγα Φεραίου και τη Μαιζώνος αντίστοιχα, αλλά και στα μαγαζιά της Αγίου Νικολάου, φιγουράριζαν οι σχολικές ποδιές της νέας χρονιάς. Άλλες πιο κομψές κι άλλες πολύ λιτές με μόνο στολίδι τα απλά κουμπιά τους μαγνήτιζαν το βλέμμα του νεαρόκοσμου και γίνονταν το θέμα συζήτησης για κάμποσες ημέρες. Άλλος κόσμος άλλη κίνηση άλλες εποχές!
Ο χρόνος εξωράισε τις αναμνήσεις κι η εικόνα έχει σήμερα παγώσει στην φωτεινή πλευρά της προσφοράς και της ζήτησης εκείνης της εποχής, αφήνοντας ξοπίσω τις εγκληματικές ατέλειες του Έλληνα, με πρώτες την ημιμάθεια απόρροια της αδιαφορίας, τον ωχαδερφισμό και τον ατομισμό.
Σοφία
Create stories, games, and animations Share with others around the world
Τελική παρουσίαση: Οικιακή παραγωγή και Επιχειρηματικότητα
Οικιακή παραγωγωγή και Επιχειρηματικότητα
Προγραμμα σε δικτυο με θεμα “Τοπικα προιοντα και αναπτυξη”.
Το προγραμμα Αγωγής σταδιοδρομίας 2014- 2015 τελείωσε με την προβολη ενός βιντεο με γενικοτερο τιτλο Παιδια εν δρασει. Παρουσιαζουμε τις εργασιες των ομαδων ,αποσπασμα απο μια συνεντευξη στον γυναικειο αγροτουριστικο συνεταιρισμο Πορταριας και τις αναμνησεις μας απο την διημερη εκδρομη του δικτυου στον Βολο. (Μαρατου Σοφια, Ριζου Ελενη, Σκοτσιμαρα Λουκια, οι υπευθυνες του προγραμματος)
[dailymotion x2uqmon nolink]
Είπαν …. για την εκπαίδευση
-
Πλούταρχος
“Εγώ δεν πήγα σχολείο. Έπρεπε λοιπόν να χρησιμοποιώ το μυαλό μου” (Bill Shankley)
-
“Τα δημιουργικά μυαλά επιβιώνουν σε κάθε είδους κακή εκπαίδευση “ (Anna Freud)
-
“Εκπαίδευση είναι ό,τι επιβιώνει όταν όλα όσα έχουμε μάθει έχουν ξεχαστεί” (Skinner)
-
“Εκπαίδευση είναι η προοδευτική ανακάλυψη της άγνοιάς μας” (Will Durant)
-
“Παράτησα το σχολείο λόγω της πνευμονίας. Όχι γιατί είχα, αλλά γιατί δε μπορούσα να τη συλλαβίσω” (Rocky Graziano)
-
“Οι άνθρωποι γεννιούνται αμαθείς κι όχι ανόητοι. Γίνονται ανόητοι μέσω της εκπαίδευσης” (Bertrand Russell)
-
“Φυσικά και υπάρχει πολλή γνώση στα πανεπιστήμια. Οι πρωτοετείς φέρνουν λίγη, οι τελειόφοιτοι δεν παίρνουν πολλή κι έτσι η γνώση συσσωρεύεται” (Abbott Lawrence Lowell)
-
“Η εκπαίδευση είναι θαυμάσιο πράγμα. Αλλά είναι καλό να θυμόμαστε πού και πού ότι τίποτε απ’ όσα αξίζει να γνωρίζουμε δε μπορεί να διδαχτεί” (Oscar Wilde)
-
“Δεν επέτρεψα ποτέ στο σχολείο να αναμιχθεί με την εκπαίδευσή μου.” (Mark Twain)
-
“Η παιδεία αποτελείται κυρίως από αυτά που ξε-μάθαμε” (Mark Twain)
-
“Εν αρχή ο Θεός έπλασε τους ηλίθιους. Αυτό ήταν για εξάσκηση. Μετά έπλασε τα σχολικά συμβούλια” (Mark Twain)
-
“Είναι ευκολότερο να αποφοιτήσει κανείς παρά να μάθει.” (Robert Half)
-
“Για κάθε άνθρωπο που θέλει να διδάξει υπάρχουν περίπου τριάντα άνθρωποι που δε θέλουν να μάθουν” (W. C. Sellar)
-
“Εκπαίδευση είναι αυτό που παίρνουν οι περισσότεροι, πολλοί το ξεπερνούν και λίγοι το κατέχουν” (Karl Kraus)
-
“Παιδεία είναι αυτό που μένει αφού ξεχάσεις αυτά που έμαθες στο σχολείο” (Άλμπερτ Αϊνστάιν)
-
“Όταν ένα γνωστικό αντικείμενο γίνει τελείως παρωχημένο, τότε το κάνουμε υποχρεωτικό μάθημα” (Peter Drucker)
-
“Η εκπαίδευση δημιούργησε έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων ικανών να διαβάζουν, αλλά ανίκανων να ξεχωρίζουν τι αξίζει να διαβαστεί” (George Macaulay Trevelyan)
-
“Πρέπει να σε προβληματίζει μια χώρα όπου οι βόμβες είναι εξυπνότερες από τους απόφοιτους Λυκείου. Τουλάχιστον οι βόμβες μπορούν να βρουν το Ιράκ στον χάρτη” (Γουίτνεϊ Μπράουν)
-
“Οι εξετάσεις είναι δύσκολες ακόμη και για τους καλύτερα προετοιμασμένους γιατί και ο πιο ανόητος μπορεί να ρωτήσει περισσότερα απ’ όσα μπορεί να απαντήσει ο πιο σοφός άνθρωπος” (Τσαρλς Κάλεμπ Κόλτον)
-
“Δεν υπάρχει στον κόσμο τίποτα πιο τρομακτικό σε βάρος αθώων ανθρώπων από ένα σχολείο.
Από κάποια άποψη είναι πιο απάνθρωπο και από μια φυλακή. Στη φυλακή για παράδειγμα, δεν δε αναγκάζουν να διαβάσεις βιβλία που έχουν γράψει οι δεσμοφύλακες ή ο κυβερνήτης” (Μπέρναρντ Σο) -
“Όλα μου τα προβλήματα ξεκίνησαν με την πρώιμη εκπαίδευσή μου. Πήγα σε σχολείο για πνευματικά διαταραγμένους δασκάλους” (Γούντι Άλεν)
-
Ο απόφοιτος των Φυσικών Επιστημών ρωτάει: -Γιατί δουλεύει αυτό;
Ο απόφοιτος μηχανικός ρωτάει: -Πώς δουλεύει αυτό;
Ο απόφοιτος των Οικονομικών Επιστημών ρωτάει: -Πόσο κοστίζει αυτό;
Ο απόφοιτος των Ανθρωπιστικών Επιστημών ρωτάει: -Θέλετε και πατάτες μαζί μ’ αυτό; (Ανώνυμος) -
“Αφού το σχολείο δεν μας καταλαβαίνει, θα το καταλάβουμε εμείς…” (Ανώνυμος)
Το έτος 2016 της Google
Όταν δουλεύεις με κέφι και σε διασκεδαστικά περιβάλλοντα, μόνο ευχάριστες δημιουργίες εμπνέεται ο εγκέφαλος. Όποιος έχει δει τα γραφεία της Google ξέρει για τι ακριβώς μιλάμε. Πριν από μια εικοσαετία ή και λιγότερο ένας γνωστός μου είχε στείλει φωτογραφίες τους. Νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε παιδική χαρά. Από τότε δεν ξανασχολήθηκα με την αισθητική του χώρου μα θυμάμαι ξεκάθαρα την πολυχρωμία και τη ζωντάνια που τα διέκρινε. Δεν απορώ λοιπόν που κάθε τόσο οι υπάλληλοι της εταιρείας καταφέρνουν να μας εκπλήσσουν ευχάριστα έως και κατά τρόπο απολαυστικό. Συμπέρασμα; Ίσως τα σχολεία να έπρεπε να χτίζονται και με τέτοια προοπτική, την προοπτική του ελκυστικού και όχι του απλά λειτουργικού και χρηστικού. Ίσως τότε και τα παιδιά σέβονταν τους χώρους αβίαστα χωρίς την επιβολή κυρώσεων σαν δαμόκλειο σπάθη πάνω από τα κεφάλια τους και ίσως το διδακτικό έργο γινόταν πιο αποτελεσματικό.
Καλή χρονιά σου εύχομαι αγαπητέ αναγνώστη! Με έμπνευση και αποτελεσματικό έργο!
Σοφία
Όποιος δε προσαρμόζεται γρήγορα ατροφεί, αντικαθίσταται και ξεπερνιέται
Πολλές φορές απλώς περιμένουμε, ευχόμαστε και ελπίζουμε ότι θα παρουσιαστεί μια ευκαιρία, ότι κάτι μαγικό θα συμβεί και τότε, ναι, θα δράσουμε.
Τα πράγματα σήμερα είναι ίσως αρκετά διαφορετικά. Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα πως οτιδήποτε κάνουμε μετράει. Είτε βελτιωνόμαστε είτε χειροτερεύουμε. Κάθε βήμα είτε μας βοηθάει να πλησιάσουμε προς τον στόχο μας, είτε μας απομακρύνει. Η ψευδαίσθηση του μένω ακίνητος και κάποια μέρα θα κινηθώ είναι ψευδαίσθηση.
Σήμερα τα πράγματα αλλάζουν τάχιστα. Αυτό που ξέρουμε σήμερα, αύριο θεωρείται ξεπερασμένο. Ο όγκος πληροφοριών (αλλαγών, νέα δεδομένα, εφευρέσεις κ.λ.π.) διπλασιάζεται τόσο γρήγορα όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία του ανθρώπου. Όποιος μένει ακίνητος, γρήγορα βλέπει την πλάτη των άλλων. Γρήγορα χάνει την επαφή του με το τώρα και ξεθωριάζει τάχιστα στο παρελθόν.
Επιλέξετε τις πράξεις σας, τις σκέψεις σας με τα συναισθήματά σας. Οτιδήποτε και αν κάνετε κάθε μέρα σας σπρώχνει είτε προς την σωστή κατεύθυνση είτε προς την λάθος. Αν δεν βελτιωνόσαστε τότε μάλλον σκουριάζετε. Αν δεν ανεβαίνετε, τότε κατεβαίνετε. Το να προσπαθούμε να μείνουμε γαντζωμένοι σε κάτι δεν μας σώζει. Η ζωή πια απαιτεί καθημερινή βελτίωση, καθημερινή προσπάθεια και αναζήτηση νέων τρόπων επίλυσης προβλημάτων, ανάπτυξης νέων δεξιοτήτων, προιόντων, υπηρεσιών. Όλες οι πρωτοπόρες εταιρείες, προτού ακόμα λανσάρουν ένα προϊόν, έχουν ήδη σχεδιάσει το επόμενο και το μεθεπόμενο. Ξέρουν που πάνε, ξέρουν ότι δεν μπορούν να επαναπαυθούν, ξέρουν ότι τα πάντα μετρούν. Ή κερδίζεις έδαφος, ή χάνεις από τα κεκτημένα.
Όποιος δε προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα και στις αλλαγές γρήγορα ατροφεί, μαραίνεται, αντικαθίσταται, ξεπερνιέται. Αυτή είναι η αλήθεια και δεν γίνεται να την αγνοήσουμε. Δεν φτάνει να κάνεις τη δουλειά σου. Θα πρέπει να έχεις ένα καθημερινό πρόγραμμα βελτίωσης, ένα πρόγραμμα ανάλυσης των δεδομένων και του τι θα φέρει το αύριο, ώστε να συμβαδίζεις με τις εξελίξεις. Σε μια σύγχρονη εποχή που η τεχνολογία αλλάζει με ευκολία, ταχύτητα και δραστικά το περιβάλλον μας, θα πρέπει να μάθουμε να προσαρμοζόμαστε γρήγορα και αποτελεσματικά. Αλλιώς θα έχουμε την τύχη των… δεινοσαύρων.
Το διάβασα εδώ http://enallaktikidrasi.com/2015/12/opoios-den-prosarmozetai-grigora/
Οι ευχές μου
Είθε αυτά τα Χριστούγεννα να φέρουν την πολυπόθητη ειρήνη στο μυαλό και την ψυχή μας. Είθε να γίνει πράξη η αγάπη για τον πλησίον ( όσο πιο μακρινός ο πλησίον από τα δικά μας πλαίσια τόσο πιο γνήσια η αγάπη). Είθε τέλος να συντελέσουν στη γέννηση της ελπίδας! Λείπει από παντού η σκιά της! Βαραίνει η έλλειψή της τα βήματά μας! Κι έχει τόσο πολύ ανάγκη η ανθρωπότητα τη δύναμή της ελπίδας!
Bullycide: Αυτοκτονίες εφήβων λόγω διαδικτυακού εκφοβισμού
Στο πίσω μέρος των ερευνητών και των καθηγητών που ασχολούνται με τον ηλεκτρονικό εκφοβισμό και τις διαταραχές που προκαλούνται στην ψυχική υγεία των εφήβων που εκφοβίζονται, είναι μια σοβαρή ανησυχία: να μην συνδυαστεί η αυτοκτονία άμεσα με το cyberbullying. O κύριος και ουσιαστικός λόγος αποτελεί το γεγονός ότι εύκολα θα μπορούσε να γίνει μια τέτοια σύνδεση δρόμος για ένα περίεργο μιμητισμό.
Το bullying είναι λέξη… ελληνική!
Τα κρούσματα σχολικού εκφοβισμού αυξάνονται ραγδαία στη χώρα μας. Εκεί δε που το πράγμα παίρνει θηριώδεις διαστάσεις είναι στο Διαδίκτυο. Η Ελλάδα έρχεται δεύτερη στην Ευρώπη σε περιστατικά ψηφιακής βίας
Τα σχολικά κουδούνια χτύπησαν για άλλη μια χρονιά πριν από λίγες ημέρες και μέσα στις αίθουσες χιλιάδες παιδιά θα προσπαθήσουν να κατακτήσουν και εφέτος γνώση, κοινωνικότητα, καλές επιδόσεις, όνειρα για το μέλλον. Σε αυτό το όμορφο κάδρο όμως υπάρχουν και γκρίζες φιγούρες. Πρόκειται για κάποια παιδιά – δυστυχώς ολοένα αυξανόμενα, σύμφωνα με τα ερευνητικά στοιχεία – για τα οποία οι σχολικές αίθουσες θα μοιάζουν με φυλακή, η αυλή του σχολείου με εκτελεστικό απόσπασμα και ο δρόμος από και προς το σχολείο στρωμένος με αγκάθια. Και αυτό διότι το μεγάλο «αγκάθι» μέσα τους θα είναι ο σχολικός εκφοβισμός που υφίστανται από τους συμμαθητές τους. Το bullying αποτελεί κατά τους ειδήμονες ένα φαινόμενο όχι μόνο υπαρκτό και στη χώρα μας αλλά συνεχώς εντεινόμενο – ελέω και της οικονομικής κρίσης –, το οποίο μάλιστα τα τελευταία χρόνια έχει βρει έναν μεγάλο «σύμμαχο», ο οποίος το βοηθά να γιγαντώνεται. Δεν είναι άλλος από το Διαδίκτυο, που όσα καλά προσφέρει, άλλα τόσα επικίνδυνα μπορεί να σημαίνει για τη ζωή των εφήβων αν γονείς, εκπαιδευτικοί αλλά και η Πολιτεία δεν έχουν τα μάτια τους δεκατέσσερα. Οσα θα διαβάσετε στις σελίδες που ακολουθούν μπορεί να σας κάνουν να φοβηθείτε, ιδιαιτέρως αν είστε γονείς. Ισως μόνο έτσι όμως μπορέσετε να καταλάβετε τον φόβο ενός θύματος του σχολικού εκφοβισμού, ώστε κάποτε με συντονισμένες κινήσεις στο όμορφο κάδρο του σχολείου να μην υπάρχουν πλέον γκρίζες φιγούρες αλλά μόνο εφηβικά χαμόγελα.
Συνέχισε την ανάγνωση εδώ Πρόσφατα στη Βόρεια Ελλάδα (δεν αποκαλύπτουμε την πόλη για ευνόητους λόγους) μια 15χρονη μαθήτρια έπεσε… και ξαναέπεσε και ξαναέπεσε θύμα σωματικής και λεκτικής βίας από τους συμμαθητές της.