ΠΕΙΡΑγΜΑΤΑ

Στο 12ο δευτερόλεπτο αυτού του βίντεο, κάτι ασυνήθιστο συμβαίνει. Η Γη αρχίζει να ανατέλλει. Κυριολεκτικά πρωτοφανής σε ανθρώπινα μάτια, τούτη η ανατολή του πλανήτη μας στο διάσελο της Σελήνης συνέβη πριν από 50 ακριβώς χρόνια, μπροστά στο έκπληκτο πλήρωμα του Apollo 8, που βρισκόταν σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι. Απαθανατίστηκε σε μια σειρά από πολύτιμες φωτογραφίες.

Το βίντεο αυτό αποτελεί μια ανακατασκευή του συμβάντος, όπως θα καταγραφόταν με τα σημερινά μέσα. Η πολύχρωμη σφαίρα του πλανήτη μας ξεχωρίζει ως μια γνώριμη εικόνα που υψώνεται πάνω από το μακρινό και ανοίκειο σεληνιακό τοπίο, σαν να είναι μια αντεστραμμένη ανατολή της Σελήνης όπως φαίνεται από τη Γη.

Για πολλούς, η σκηνή αυτή δείχνει και την ενότητα της ανθρωπότητας: τούτη η μεγάλη γαλάζια μπίλια είναι εμείς όλοι που ζούμε πάνω σ’ αυτήν!

Το βίντεο δεν είναι μια απλή διαδοχή φωτογραφιών (time lapse), αλλά αποτυπώνει με ακρίβεια την φαινόμενη ταχύτητα της ανατολής της γης από τα παράθυρα του Apollo 8. Επτά μήνες και τρεις αποστολές αργότερα, οι αστροναύτες του Apollo 11 αλλά θα πατούσαν πάνω στη Σελήνη.

Καλές γιορτές, ειρήνη και αλληλεγγύη σε όλον τον κόσμο!

https://apod.nasa.gov/apod/ap181223.html

«Τα κορίτσια της βροχής» τον καιρό της Χούντας ήταν μόλις είκοσι χρονών. Φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν χωρίς να προδώσουν τα ιδανικά τους. Πάλεψαν ισάξια δίπλα στους άντρες εκείνης της εποχής που αγωνίζονταν για τη δημοκρατία. Στην ταινία καταθέτουν τη μαρτυρία τους 50 γυναίκες. Είναι ακόμη πολύ νέες, ενεργές και εξακολουθούν να πιστεύουν στον αγώνα που έκαναν. Είναι γυναίκες απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα που ακόμα και σήμερα τις δένει μια δυνατή φιλία.
Τις χαρακτηρίζει η ίδια περηφάνια, με τις Γυναίκες της Αντίστασης, το ίδιο ήθος, το ίδιο πείσμα για την εδραίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Η αφήγηση στην ταινία της Αλίντας Δημητρίου συμπλέκεται με το τότε και το τώρα καθώς χρησιμοποιεί εικόνες απο τα πρόσφατα επεισόδια στο Σύνταγμα στα ενδιάμεσα. Ωστόσο αν και θα περίμενε κανείς τα επεισόδια της σημερινής Ελλάδας να μην μπορούσαν να “δεσουν” με αυτα που έγιναν τότε στο Πολυτεχνείο και κατά την περίοδο της δικτατορίας, οι ομοιότητες ειναι τόσο συγκλονιστικές που για ένα δευτερόλεπτο βρίσκεσαι ξαφνικά εσυ στο 1973 και «Τα κορίτσια της Βροχής» στο 2014.

Πηγή

Η επιτροπή του μουσικού διαγωνισμού για μαθητές Λυκείου που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος του Ιδρύματος της Βουλής «Βουλή των Εφήβων», ΚΓ΄ Σύνοδος 2017 – 2018, βράβευσε 9 μαθητές στις ατομικές συμμετοχές με έπαινο, ανάμεσά τους και τον Γιώργο Φανουράκη, μαθητή του Πειραματικού Γενικού Λυκείου Ηρακλείου (Β΄ τάξη), για τη δημιουργία του «Ρέγκε Μπαλάντα».

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος…», τόσο όσο και το μακρύ μουσικό μονοπάτι που διαβαίνουν με σεβασμό και προσήλωση στη δική τους «Ιθάκη» οι νεαροί χορωδοί του Δήμου Ηρακλείου, τα τελευταία χρόνια. Σχεδόν έναν χρόνο μετά από την, αδιαμφισβήτητα, επιτυχημένη αποστολή της Νεανικής Χορωδίας Δήμου Ηρακλείου, στο δεκαήμερο σεμινάριο που διοργανώθηκε από το μουσικό τμήμα του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα, υπό τη διεύθυνση της διεθνούς φήμης Αμερικανίδας μαέστρου, Doreen Rao, η επόμενη στάση ξεφεύγει από τα εγχώρια εδάφη. Μια «πρόσκληση» από την μακρινή Ρωσία, έγινε η μεγαλύτερη «πρόκληση» για την ομάδα του Γιάννη Ιδομενέως, η οποία, ούσα οπλισμένη με ένα, γλωσσικά και μορφικά, ευρύτατο ρεπερτόριο «ετοίμασε βαλίτσες» και το βράδυ της Τετάρτης 9 Μαΐου 2018, «άνοιξε τα φτερά» της για το γοητευτικό Nizhny Novgorod και την 16^η σεζόν του διάσημου Φεστιβάλ Χορωδιών της πόλης: Young Voices 2018.

Η αποστολή αποτελούταν από 9 άνδρες και 21 γυναίκες χορωδούς, τον μαέστρο Γιάννη Ιδομενέως, τον πιανίστα της χορωδίας Νίκο Κοκκίνη και δύο γονείς-συνοδούς. Την αποστολή ακολούθησε και ο σκηνοθέτης Δημήτρης Βερνίκος με την συνεργάτιδά του Πόλυ Βλάχου, οι οποίοι ανέλαβαν να «χτίσουν» το ντοκιμαντέρ, αφιερωμένο στην χορωδία. Η τεράστια στήριξη της αποστολής από τον Δήμο Ηρακλείου, στάθηκε αρκετή ώστε σύσσωμη η ομάδα να εστιάσει στον στόχο της και, με επαγγελματισμό, να φέρει εις πέρας το απαιτητικό πρόγραμμα, το οποίο καλέστηκε να ακολουθήσει. Συγκεκριμένα, πέρα από τις συναυλίες και τις πρόβες οι νεαροί χορωδοί συμμετείχαν σε καθημερινά πρωινά εργαστήρια (workshops), καθοδηγούμενα από διακεκριμένους μαέστρους, από τη Ρωσία και τη Γερμανία, και συνεργάστηκαν με άλλους 800 Ρώσους, συνομήλικούς τους, χορωδούς από 18 αντίστοιχες χορωδιακές ομάδες.

Η πρώτη επίσημη εμφάνιση Ηρακλειώτικης χορωδίας σε Ρωσικά εδάφη έλαβε χώρα την Παρασκευή 11 Μαΐου, στο 1ο Κονσέρτο του Φεστιβάλ που έγινε στην αίθουσα Old Assembly Hall του Πανεπιστημίου του Nizhny Novgorod, μαζί με άλλες 9 χορωδίες. Το ρεπερτόριό της κυμάνθηκε σε γλώσσα Αγγλική, Ιταλική και Ελληνική. Παρά το άγχος της «πρώτης φοράς» μακριά από τα πάτρια εδάφη, μακριά από το οικείο κοινό, οι τραγουδιστές του Γιάννη Ιδομενέως εξέπληξαν, τόσο την επιτροπή του φεστιβάλ, όσο και τους θεατές που πήγαν για να τους ακούσουν, με το Ρωσικό, ρυθμικό χειροκρότημα να είναι ιδιαίτερα θερμό.

Το Σάββατο 12 Μαΐου, η εντυπωσιακή αίθουσα Great Hall of Nizhny Novgorod  State Conservatory φιλοξένησε το 4ο Κονσέρτο του Φεστιβάλ, στο οποίο τραγούδησε η Χορωδία από το Ηράκλειο και από το μακρινό Βλαδιβοστόκ της Ρωσίας. Η ατέρμονη ενέργεια και το πάθος που εξέπεμψαν οι νεαροί Έλληνες τραγουδιστές, σε συνδυασμό με την αψεγάδιαστη ερμηνεία του Νίκου Κοκκίνη στο πιάνο, ενθουσίασαν το κοινό που παρευρέθηκε για να ακούσει τους Έλληνες -«Greeks» όπως έλεγαν- και έφεραν τη συγκίνηση στα πρόσωπα των περισσοτέρων, συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων των χορωδών, μετά το πέρας της συναυλίας. Η Αναγεννησιακή μουσική του Claudio Monteverdi, η μεταγενέστερη από τον Debussy και τον Lauridsen, αλλά κυρίως τα παραδοσιακά ακούσματα από Σμύρνη, Κάρπαθο και Ρόδο και η «Χατζιδακική» νότα των «Ορνίθων», ξεσήκωσαν όλη την αίθουσα και «μετέφεραν» άξια τον Ελληνικό «αέρα» σε μία από τις ομορφότερες αίθουσες μουσικής της πόλης.

Η Μεγάλη Συναυλία και το Gala του Φεστιβάλ πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 13 Μαΐου στην Pushkin Opera and Ballet Theatre, όπου κάθε χορωδία ερμήνευσε ένα τραγούδι a capella και στη συνέχεια, και οι 18 χορωδίες που συμμετείχαν, τραγούδησαν ταυτόχρονα τα μουσικά κομμάτια που προετοίμαζαν στα εργαστήρια. Το ομορφότερο σημείο του φεστιβάλ, και γενικότερα ολόκληρης της αποστολής, ήταν εκείνο της «ελληνορωσικής ένωσης». Το πάρτυ που ακολούθησε μετά το τέλος της συναυλίας στις εστίες του Πανεπιστημίου στο Nizhny Novgorod, ήταν καθοριστικό ώστε να αλλάξει η κοσμοθεωρία όλων των συμμετεχόντων. Ήταν εκπληκτικό το ότι η μουσική κατάφερε να γεφυρώσει τους δύο διαφορετικούς πολιτισμούς: τον Ελληνικό με τον Ρωσικό, να ενώσει ανθρώπους που κατοικούν σε μακρινές χώρες και να μεταδώσει την αγάπη για μια κοινή έννοια, ανάμεσα σε ανθρώπους που ίσως δεν πρόκειται να ξανασυναντηθούν ποτέ! Έφτανε μια κιθάρα, πολλές φωνές και αμέτρητο μεράκι, για να διαμορφωθεί μια όμορφη βραδιά, στην οποία Έλληνες χόρεψαν και τραγούδησαν Ρωσικά παραδοσιακά και σύγχρονα τραγούδια και, αντίστοιχα, Ρώσοι αφέθηκαν χορεύοντας στους ρυθμούς της σούστας, του καλαματιανού, του ζεϊμπέκικου, του χασαποσέρβικου κ.α. Η συγκίνηση ήταν εμφανής στα πρόσωπα όλων, καθώς συνειδητοποιούσαν πως η μουσική είναι ικανή να προσφέρει πολλές όμορφες στιγμές, με τα πιο απλά «υλικά».

Το φεστιβάλ έληξε με την Χορωδία Νέων Δήμου Ηρακλείου του Γιάννη Ιδομενέως να λαμβάνει, ανάμεσα σε πλήθος βραβευμένων χορωδιών της Ρωσίας, το 2^ο Βραβείο της Επιτροπής και με τον πιανίστα της, τον Νίκο Κοκκίνη, να δέχεται το 1^ο Βραβείο Καλύτερου Πιανίστα. Η χορωδία έτσι συνέχισε την αποστολή της λαμβάνοντας μέρος σε εκπαιδευτικές ξεναγήσεις στην Μόσχα, επενδύοντας πάντα στην αφομοίωση γνώσεων και εμπειριών, που θα την προχωρήσουν αρκετά βήματα παρακάτω στην πορεία της. Κάποια από αυτές ήταν η επίσκεψη στο Εθνικό Κονσερβατόριο της Μόσχας, όπου έγινε η περιήγηση στον χώρο στην καλύτερη Μουσική Ακαδημία της Μόσχας και η παρακολούθηση ενός μικρού μέρος της πρόβας της Συμφωνικής Ορχήστρας της Μόσχας, αποκλειστικά για τα μέλη της χορωδίας. Επίσης, σίγουρα μοναδική εμπειρία ήταν για τους νεαρούς χορωδούς, η Όπερα «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Σάρλ Γκουνό, την οποία επίσης παρακολούθησαν στην αίθουσα της Όπερας, στη Μόσχα.

Οι κριτικές που έλαβε από Ρώσους, και μη, γνώστες της μουσικής ήταν οι καλύτερες, σε όλους τους τομείς, και οι Ηρακλειώτες χορωδοί, εκπλήρωσαν, και με το παραπάνω, όλους τους στόχους τους: σε επίπεδο επίδοσης στο σπουδαίο αυτό φεστιβάλ, στην επαγγελματική συμπεριφορά -τόσο απέναντι στους «ξένους συναδέλφους» τους όσο και στην ομαδική δουλειά, στην απόκτηση εμπειριών και, κυρίως, στην εκπροσώπηση του Ηρακλείου, της Κρήτης, της Ελλάδας, στην Ρωσία. Η αξιέπαινη προσπάθεια των παιδιών, του μαέστρου και όσων άλλων βρίσκονταν στην ομάδα απέδωσε καρπούς τόσο σε προσωπικό, όσο και εθνικό επίπεδο. Τέτοιες επιτυχίες είναι πάντα ωφέλιμες για τον τόπο μας και μας κάνουν να θυμόμαστε τις αξίες που πρεσβεύουμε και τα ταλέντα που διαθέτουμε σαν χώρα, παρά τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουμε. Τέτοια παραδείγματα δίνουν στον τόπο μας πολιτισμικό «σφυγμό», και η Νεανική Χορωδία Δήμου Ηρακλείου απέδειξε ότι είναι ο κατάλληλος «απινιδωτής» για τον πολιτισμό μας, σεβόμενη το παρελθόν, ακολουθώντας πιστά το παρόν, χτίζοντας ταπεινά το μέλλον.

του Γιώργου Φανουράκη

Soprani Ι: Γεωργία Βασιλαράκη, Ευαγγελία Κοζορώνη, Εύη Ασπροποταμίτη, Μαρία Τριανταφύλλου, Μυρτώ Κονιδάκη, Μυρτώ Μίτλεττον, Νίκη Παπαγγελή.
Soprani ΙΙ: Ειρήνη Μαραγκάκη, Ελένη Κωνσταντινίδη, Κατερίνα Στεφανάκη, Κλειώ Γεωργούλα, Μαρία Καντζαρίδου, Πελαγία Σηφάκη, Χριστίνα Σαλαμάνη, Κρυσταλλίνα Νταούτη.
Alti: Ελεάννα Χατζάκη, Κατερίνα Τριανταφύλλου, Μαρία Λουράκη, Μαρία Τσιράκογλου, Νικολέτα Χατζηκωνσταντίνου, Ξανθίππη Γιούση.
Tenori: Γιάννης Μαυρομάτης, Λευτέρης Παπαγγελής, Νίκος Κουτσομάρκος, Γιώργος Μανουσάκης.
Bassi: Βασίλης Μουρτζάκης, Γιώργος Φανουράκης, Ηλίας Παπαβασιλείου, Μανώλης Παπαδάκης, Φίλιππος Σφυράκης.

Διεύθυνση: Γιάννης Ιδομενέως

Πιάνο: Νίκος Κοκκίνης