pantsouka's blog

Κρίνοντας απ΄ όσα βλέπω, καταφέραμε να κάνουμε τα παιδιά να καταλαβαίνουν  κείμενα σαν αυτό της κ.Ηλέκτρας Χατζηδημητρίου, αρκετά ικανοποιητικά.

Φαινομενικά τουλάχιστον δεν δυσκολεύονται να συλλέξουν τις σχετικές με το θέμα πληροφοριες που απαιτεί η περίληψη.
Κείμενα που ξεκινούν από λίστες ιδεών συγκολλούμενες με διάφορα οργανωτικά σχήματα τόσο …πετυχημένα, ώστε κι αν αλλάξεις κατά την περίληψη τη σειρά των εννοιών, δεν αλλάζει η …συλλογιστική πορεία του κειμενογράφου.
Κείμενα με λεξιλογικές επιλογές – πυροτεχνήματα που δείχνουν (επιδεικνύουν) πλούτο λεξιλογίου , αν κι όχι με τόσο μεγάλη ακρίβεια στην έκφραση (ενδεικτικά: τα ταξίδια είναι «ο πλέον» «ενδεδειγμένος» τρόπος ψυχικής εκτόνωσης και αναζωογόνησης «για κάθε άνθρωπο»)
Κείμενα χωρίς προσωπική εμπλοκή, βίωμα, αίσθηση ότι πιστεύει κανείς αυτά που γράφει, γνησιότητα,
Κείμενα στα οποία συναντιέται ο λόγος του ψυχολόγου με αυτόν του χάπι τράβελερ και του προγυμναστή της έκθεσης ιδεών, αλλά όχι με αυτόν του ανθρώπου που θέλει κατι να πει μέσα από την ψυχή του
Κείμενα μη-κείμενα εν πάση περιπτώσει

Αυτά καταφέραμε τα παιδιά μας να τα καταλαβαίνουν αρκετά καλά, ενώ , ας πούμε, το κείμενο του Τσακυράκη πέρσι δεν το κατάλαβαν καλά.

Κι ενώ το καταλαβαίνουν, δεν μπορούν να πουν τίποτε  γι΄αυτό στο Δ (στην παραγωγή λόγου).

Δηλαδή τους είναι οικείο αλλά και ξένο μαζί.

ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι δεν πάμε καλά