1. Στεγνή, θεωρητική απάντηση με χωρία και βασική αιτιολόγηση
Το επιστημονικό ύφος του Κειμένου 1 επιβεβαιώνεται:
από τη χρήση παθητικής σύνταξης, όπως στη φράση «εντοπίζεται ισχυρή σχέση». Η επιλογή αυτή προσδίδει ουδετερότητα και αντικειμενικότητα, καθώς δίνεται έμφαση στο αποτέλεσμα και όχι στο ποιος ενεργεί.
από τη χρήση ειδικής ορολογίας, όπως οι όροι «αποκλίνουσα σκέψη» και «πολυαισθητηριακές εμπειρίες». Οι λέξεις αυτές προσδίδουν στο ύφος ακρίβεια και σαφήνεια, όπως απαιτείται στον επιστημονικό λόγο.
Σχόλιο: Αν και η απάντηση περιέχει τα ζητούμενα (δύο φαινόμενα, χωρία, λειτουργία), είναι υπερβολικά λιτή και γενική. Δεν συνδέει ουσιαστικά τις επιλογές με το περιεχόμενο του κειμένου ή με τη συγκεκριμένη λειτουργία τους στο συγκεκριμένο απόσπασμα. Δεν αποτελεί άριστη απάντηση.
2. Μαθητική απάντηση με πλατειασμούς και άσχετα σχόλια
Το Κείμενο 1 είναι δείγμα επιστημονικού λόγου γιατί χρησιμοποιεί πολλές τεχνικές που συναντάμε σε επιστημονικά ή πληροφοριακά κείμενα. Για παράδειγμα, εμφανίζεται παθητική σύνταξη στη φράση «εντοπίζεται ισχυρή σχέση», κάτι που δείχνει την απρόσωπη φύση του λόγου. Επίσης, γίνεται χρήση ειδικής ορολογίας με λέξεις όπως «πολυαισθητηριακές εμπειρίες» και «αποκλίνουσα σκέψη».
Το ύφος είναι αντικειμενικό, τυπικό και έγκυρο, δεν περιλαμβάνει προσωπικές απόψεις, ούτε συναισθηματική φόρτιση. Ο συγγραφέας απευθύνεται στο ευρύ κοινό με σκοπό την πληροφόρηση και την επιστημονική τεκμηρίωση. Επιπλέον, χρησιμοποιεί οριστική έγκλιση για να δηλώσει βεβαιότητα, καθώς και αναφορικές προτάσεις, όπως «η οποία οδηγεί…», που προσδίδουν συνοχή και λογική αλληλουχία.
Ακόμα, το κείμενο έχει σαφήνεια και ακρίβεια στην παρουσίαση των ιδεών, ενώ δεν απαντάται καθοδηγητικός ή ρητορικός λόγος. Τέλος, παρατηρούμε ότι δεν υπάρχουν σχήματα λόγου ή εκφραστικές υπερβολές, κάτι που επίσης χαρακτηρίζει τον επιστημονικό λόγο.
Σχόλιο: Παρότι περιλαμβάνονται δύο σωστά φαινόμενα με παραδείγματα, η απάντηση διαχέεται σε πολλά άσχετα ή αυτονόητα σχόλια (π.χ. για οριστική, για έλλειψη συναισθήματος, για συνοχή, για εκφραστικά μέσα), χωρίς συστηματική τεκμηρίωση. Ο μαθητής δεν δείχνει ότι κατανοεί πλήρως το πώς λειτουργούν οι επιλογές στο συγκεκριμένο κείμενο.
3. Άριστη απάντηση, με σύνδεση κάθε χωρίου με το περιεχόμενο
Το Κείμενο 1 παρουσιάζει χαρακτηριστικά επιστημονικού λόγου, όπως:
Παθητική σύνταξη, π.χ. «εντοπίζεται ισχυρή σχέση ανάμεσα στην ενασχόληση με τις τέχνες και στην ανάπτυξη της φαντασίας». Εδώ, η παθητική σύνταξη απομακρύνει το υποκείμενο (ποιοι εντόπισαν τη σχέση) και εστιάζει στο ίδιο το εύρημα, ενισχύοντας την αντικειμενικότητα της διατύπωσης. Η χρήση της τονίζει ότι δεν πρόκειται για προσωπική άποψη, αλλά για τεκμηριωμένο ερευνητικό συμπέρασμα, που έχει γενική ισχύ.
Ειδική ορολογία, π.χ. «πολυαισθητηριακές εμπειρίες». Ο όρος χρησιμοποιείται στο πλαίσιο της αναφοράς σε πολύτεχνα εργαστήρια και το δημιουργικό παιχνίδι των παιδιών. Δεν επιλέγεται ένας απλός όρος όπως «πολύπλευρες εμπειρίες», αλλά ένας τεχνικός όρος από το πεδίο της παιδαγωγικής/ψυχολογίας, που δηλώνει εμπλοκή πολλών αισθήσεων στη μάθηση. Αυτό προσδίδει στο ύφος ακρίβεια και επιστημονική εξειδίκευση, ενώ ταυτόχρονα τεκμηριώνει τη συμβολή των τεχνών στη γνωστική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού.
Οι επιλογές αυτές συμβάλλουν στην οικοδόμηση ενός έγκυρου, σοβαρού και τεκμηριωμένου λόγου, που υπηρετεί τον στόχο του κειμένου: την επιστημονική ανάδειξη της σχέσης δημιουργικότητας και εκπαίδευσης μέσω τεχνών.