…εκ των οποίων το ένα ανέβασαν με πολύ μεγάλη επιτυχία στην γιορτή της 25ης Μαρτίου, και το το δεύτερο είναι στα σπάργανα, δηλαδή στην προεργασία, ώστε να ανέβει στην καλοκαιρινή γιορτή λήξης του νηπιαγωγείου μας για το σχολικό έτος 2015-2016.
Καθυστερημένα λοιπόν δημοσιεύουμε το κείμενο της θεατρικής παράστασης «Τα κανόνια της ειρήνης», μια διασκευή του πολύ γνωστού κουκλοθέατρου της Φρόσως Χάτογλου, κατά την οποία έγινε προσαρμογή του κειμένου με έμμετρο λόγο, ειδικά για τα νήπια της τάξης μας (από τη νηπιαγωγό Πέπη Σταυρακάκη). Η παράσταση είχε όπως πάντα την αναμενόμενη επιτυχία και τα νηπιάκια μας έλαβαν άπειρα χειροκροτήματα!
(Σκηνικό λιβαδιού. Ένα μαύρο Κανόνι στέκεται παράταιρο με το τοπίο)
μπαίνουν τα κανόνια
Κωνσταντίνος
Κανόνια είμαστε εμείς
του πόλεμου εργαλεία
στα χρόνια τα πολύ παλιά
ζήσαμε μεγαλεία!
Ήρωες ήμασταν τρανοί
στο κέντρο εμείς της δράσης
φωτιά σκορπούσαμε παντού
στη μέση κάθε μάχης
Μάρκος
και τώρα εμείς βρεθήκαμε
σε τούτο το λιβάδι
που είναι η σκόνη κι η φωτιά;
που είναι το σκοτάδι;
κάποτε εμείς εκάναμε
τη μέρα να γίνει νύχτα
από τον κρότο τη βοή
τη στάχτη στον αέρα
Σπύρος
Σκουριάσαμε με τον καιρό
από την υγρασία
και νεύρα έχουμε πολλά
γιατί κανένας δεν θέλει τώρα πια
να δώσει σημασία
σε μας, τα κανόνια τα τρανά
Βασίλης
Αχρηστευτήκαμε λοιπόν
μεγάλη βαρεμάρα
πόσο μου λείπει ο πόλεμος
η μάχη κι η αντάρα!
Βαρέθηκα τη μοναξιά
το κρύο, την υγρασία
ακόμα και τώρα που’ ναι άνοιξη
άνθρωπος πια κανείς
δεν μας δίνει σημασία
παλιά ήμουν το επίκεντρο
και τώρα ο κομπάρσος
μου φαίνεται θα αποσυρθώ
μακριά σε κάποιο δάσος
και μόνος μου με τα νεύρα μου
τη μοίρα μου θα κλαίω…
Παναγιώτης
ωωω, πάλι μας βρήκε η βροχή
στη μπούκα μας ας μπούμε
γιατί παρασκουριάσαμε
κι άλλο αν θα βραχούμε
τελείως θα αχρηστευτούμε
και κάθε ελπίδα τον πόλεμο
πάλι να τον εβρούμε
θα είναι εντελώς χαμένη!
Μπαίνουν οι μαργαρίτες
Αλεξάνδρα Γ.
Ααχ! Τι όμορφο λιβάδι!
Τι τύχη να φυτρώσω εδώ!
Καλό και το σκοτάδι
στο χώμα που με σκέπαζε
καλή και η βροχούλα
ήσυχα που με πότιζε
αυτός ό ήλιος όμως φίλοι μου
είναι το κάτι άλλο
το κεφαλάκι μου ψηλά
αμέσως θα το εβγάλω!
Εβελίνα
Όμορφα είναι πολύ εδώ
καλή μου μαργαρίτα
δεν το περίμενα ούτε εγώ
ο αέρας ο ανοιξιάτικος
να έχει τόση γλύκα!
Κοιτάξτε πόσα χρώματα
είναι παντού στην πλάση
όλα τους τόσο λαμπερά
για κάποιον να τα θαυμάσει!
Ισμήνη
Μα τι είναι όμως τούτο εδώ;
αυτό το μαύρο πράγμα
όσο και να το προσπαθώ
να το καταλάβω αδυνατώ!
Μα, τελικά δεν είναι απλά
μόνο του ένα πέρα
είναι πολλά, πάρα πολλά
παραταγμένα στη σειρά
κι αστράφτουν στον αέρα
όμορφα …δεν τα λες
σκέτη παραφωνία
του λιβαδιού του όμορφου
χαλάν την αρμονία
Καλύτερα ας τα παραβλέψουμε
μην δώσουμε σημασία
Πέτρος
Πως τολμήσατε εσείς
ασήμαντες μαργαρίτες
κοντά μας να φυτρώσετε;
μας κλείσατε τις μύτες!
Μήπως μας περάσατε
γεμάτες χώμα γλάστρες
και ήρθατε και ψηλώσατε
στις μαύρες μας τις ράχες;
γρήγορα φύγετε από δω!
Δεν είμαστε του λόγου μας
του πάρτυ σας μπαλόνια
γιατί αραδιαστήκατε
λες κι είστε σε μπαλκόνια;
Είμαστε τρανά και φοβερά
πολέμου εμείς κανόνια!
Νεφέλη
Αχού! Κανόνια είπατε κύριε;
και του πολέμου κι όλας!
Συγγνώμη με το συμπάθειο
εμάς λόγω της μπόρας
ο σπόρος μας εφύτρωσε
τυχαία εδώ πέρα
να φύγουμε; Αδύνατον!
Είμαστε όμως τυχεροί
όλοι αυτή τη μέρα
γιατί πόλεμο πια δεν έχουμε
αλλά μονάχα ειρήνη
κι έτσι δεν εμποδίζουμε
στο δύσκολό σας έργο
φίλοι ευθύς θα γίνουμε
και θα ‘χουμε γαλήνη!
Αντώνης
Για μας ο πόλεμος να ξες
ποτέ δεν σταματά
αμέσως να φύγετε από ‘δω
γιατί παρόλη τη σκουριά
ποτέ μας δεν ξεχάσαμε
πως να πετάμε τη φωτιά
και πως να πολεμάμε
στάχτη όλους θα σας κάνουμε
γιατί έτσι καλοπερνάμε
έτσι μας κατασκεύασαν
έτσι και θα γίνει
γιατί έχουμε τη δύναμη
κι εσείς όλη την ευθύνη
Μαρία
ξανασκεφτείτε το εσείς
καλά μας κανονάκια
η ειρήνη είναι υπέροχη
για όλα της Γης τα πλάσματα
κι όχι μονάχα για εμάς
τα μικρά τα λουλουδάκια
εμείς φίλοι σας θα γίνουμε
θα σας τραγουδάμε
όλοι μαζί θα παίζουμε
αλλά και θα γλεντάμε!
Άκης
Ούτε να το διανοηθείς!
Και έχετε διορία
ως αύριο το ξημέρωμα
αν έρθει η ώρα αυτή ακριβώς
και με το πρώτο της αυγής το φως
σας βρούμε εδώ πέρα
στάχτη όλους θα σας κάνουμε
γι’ αυτό φύγετε από ‘δω πέρα!
Φεγγάρι Ανδριάνα
Τι θ’ απογίνουνε λοιπόν
όλες οι μαργαρίτες;
Αυτοί δεν αστειεύονται
με πόλεμο μας απειλούν
κι όταν οι άλλοι δεν κάνουνε
ό,τι τους ζητούν
αμέσως νευριάζουνε
και τους πυροβολούν!
Παρέα θα σας κάνω εγώ
τη δύσκολη ετούτη νύχτα
το φως μου θα ρίξω πάνω σας
για να ‘χετε βοήθεια
Πουλάκι Αλεξάνδρα Κ.
Δίκιο έχει ο ήλιος παιδιά
όπως τα λέει είναι
στο παρά τσακ τη γλίτωσα
κι εγώ από τη φωτιά τους
με τα φτερά μου πέταξα
μακριά από τα πυρά τους
Ζητήστε από τον αέρα χάρη
μακριά τους να σας μεταφέρει!
Ήλιος Αναστάσης
Τα κανόνια φίλους δεν έχουνε
ούτε θέλουνε ειρήνη
αλλά για ετούτο το κακό
κάτι πρέπει πια να γίνει
κανείς δεν αντιστέκεται
ποτέ του σε κανένα
μα ούτε και τους έδειξε
ποτέ κανείς ως τώρα
της ειρήνης τα αγαθά
κανείς δεν τους εξήγησε
πως όλα είναι αρμονικά
ο πόλεμος όταν σταματά
Βασιλική μαργαρίτα
Ήλιε μου λαμπερέ, σοφέ εσύ και τρανέ
έχεις τόσο δίκιο!
Με το να τα φοβόμαστε
να κάνουμε ό,τι θέλουνε
και να τα υπακούμε
για να μην μας κάψουνε
χαϊρι δεν θα βρούμε
κάποιος πρέπει να μιλήσει
και να επαναστατήσει!
Κάποιοι πρέπει να μάθουν
σε αυτά εδώ τα κανόνια
πως με την ειρήνη
πολλά θα ζήσουν χρόνια
κι αυτά αλλά και όλοι
και δεν χρειάζεται φωτιά
αλλά αγάπη στην καρδιά
για να πάψει επιτέλους
αυτή η τρομοκρατία
θα μείνω, το αποφάσισα!
Με το χαμόγελο εγώ
και όλοι μου οι φίλοι
τον πόλεμο θα νικήσουμε
και τα κανόνια θα τα πείσουμε
να μην ανοίξουν πυρ!
Νικόλας Κανόνι
Ξημέρωσε κι αυτές εδώ
όλες οι μαργαρίτες
μα τι τάχα να πάθανε
και δεν μας υπακούνε;
σίγουρα αυτές θα θέλουνε
όλες τους να καούνε!
Μα…κοιτάξτε, ρίξτε μια ματιά
όμορφες που είναι όλες!
Πως θα μας πάει η καρδιά
να εξαφανιστούνε;
Με πόση γενναιότητα
μείνανε εδώ κοντά μας
παρόλο που το ξέρανε
πως είμαστε κανόνια
και μάθαμε στον πόλεμο
μέσα εμείς να ζούμε
και στη φωτιά δύσκολα πολύ
εμείς θα αντισταθούμε
όλα τα κανόνια μαζί
μα δεν μας πάει η καρδιά
σε πλάσματα τόσο γλυκά
να εναντιωθούμε!
Θα τους χαρίσουμε τη ζωή
θα δώσουμε μια ευκαιρία
σ’ εκείνη την ειρήνη
να δούμε τι θα γίνει
Θέλξη μαργαρίτα
Μπράβο σας καλά μου εσείς
μικρά μου κανονάκια
εχθές που σας γνωρίσαμε
ήσασταν τόσο αγριωπά
μας τρόμαξε πάρα πολύ
η τρομερή σας όψη
τους φίλους όμως τους αγαπάς
με τα καλά τους
αλλά και με τα στραβά τους
και με όλα τους μαζί
τα ελαττώματά τους
εμείς ήρθαμε εδώ
να φέρουμε την ειρήνη
ο πόλεμος είναι κακός
και δεν τον αγαπάμε
μαζί εδώ θα μείνουμε
και θα σας τραγουδάμε
τραγουδάκια ειρηνικά
χαρούμενα και γιορτινά
φίλοι για πάντα θα είμαστε
και θα έχουμε γαλήνη!
Τέλος!
Ακολουθεί το θεατρικό κείμενο «Τα μαγικά μαξιλάρια», το οποίο προέκυψε από το ομώνυμο αλληγορικό λογοτεχνικό βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά, στο πλαίσιο της συμμετοχής του νηπιαγωγείου μας στο καινοτόμο ευρωπαϊκό πρόγραμμα: «Open Discovery Space». Καθώς ασχοληθήκαμε εκτενώς με το Διάστημα/Σύμπαν, στην ενασχόλησή μας με τις ενότητες «μέρα/νύχτα», «ήλιος-σελήνη», παράλληλα με την εμπλοκή των φυσικών επιστημών διαθεματικά, προσεγγίσαμε τις παραπάνω έννοιες και με το θεατρικό παιχνίδι και την θεατρική αγωγή. Έτσι, μας προέκυψαν τα όνειρα (αλλά και οι εφιάλτες και η διαχείρησή τους: αγωγή υγείας/συναισθηματική αγωγή), τα μουσικοκινητικά παιχνίδια με τα μαξιλάρια, οι γλωσσικές ασκήσεις (προφορική επικοινωνία, παραγωγή προφορικού λόγου) με αφορμή ένα μαξιλάρι, και πολλά άλλα!
Τα νηπιάκια μας ήδη ανυπομονούν να ξεκινήσουν τις πρόβες!
Σκηνή 1η
(Μια φορά κι έναν καιρό στην Ουρανούπολη…)
Μουσική: Κομμάτι 1 (μεσαιωνικό)
Συμμετέχουν: Αφηγητές/τριες: τα καλά όνειρα & οι Ουρανοπολίτες
πράξη α’
καλό όνειρο α’
Μια φορά κι έναν καιρό
τον πολύ παλιό καιρό
σ’ εναν τόπο όμορφο
και συναρπαστικό
υπήρχε μια πόλη υπέροχη
μια πόλη μαγευτική
η ξακουστή Ουρανούπολη
καταπράσινη μα και ζεστή
Οι άνθρωποι καλόκαρδοι
μα και αγαπημένοι
ζούσαν εκεί ειρηνικά
πολύ ευτυχισμένοι
κανένας τους δεν ήξερε
τι πάει να πει καβγάς
και αν χρειαζόσουν βοήθεια
στην έδιναν με μιας
καλό όνειρο β’
Μα πιο πολύ φημίζονταν
για ένα χαρακτηριστικό τους
που οι Ουρανοπολίτες
το ‘χαν πολύ δικό τους
τις νύχτες όταν έπεφταν
ξεροί να κοιμηθούνε
όσο και να κουράζονταν
ποτέ τους δεν ξυπνούσανε
χωρίς πρώτα να δούνε
λογιών λογιών υπέροχα
και τριανταφυλένια
όνειρα φανταστικά
όνειρα ευτυχισμένα!
καλό όνειρο γ’
Έτσι περνούσε ο καιρός
κι ήταν ονειρεμένα
κι όλοι τους βλέπαν όνειρα
καλά και διαλεγμένα
εμείς τα καλά τα όνειρα
μόνιμοι επισκέπτες
στο προσκεφάλι τους κοντά
σαν μαγικοί καθρέφτες
μέσα απ’τα μαξιλάρια τους
μπαίναμε στο μυαλό τους
για να γίνει πιο γλύκό
το κάθε όνειρό τους!
(μπαίνουν οι Ουρανοπολίτες με τα μαξιλάρια τους χορεύουν και φεύγουν)
πράξη β’
καλό όνειρο δ’
Μια νύχτα όμως τρομερή
γρουσούζικη και κακότυχη πολύ
κάποιος Αρπατίλαος
πλησίασε την πόλη
είχε ακούσει πως πλούτο έχει πολύ
χρυσάφι γεμάτη όλη
από τα ορυχεία της
που οι Ουρανοπολίτες μας
δίκαια τα μοιράζανε
και όλα τα ταιριάζανε.
Αυτός, ο Αρπατίλαος,
είχε και βοηθούς
μοχθηρούς, απαίσιους,
μα και πολύ κακούς
Γρήγορα το κατάφερε
κι έγινε άρχοντάς τους
και τότε σύντομα άρχισαν
όλα τα βάσανά τους
καλό όνειρο ε’
Ήταν αυτός αχόρταγος
τα ήθελε όλα δικά του
της πόλης τα πολύτιμα
για χρυσαφικά του
οι Ουρανοπολίτες πια
δούλευαν για εκείνον
και όλα τους τα χρήματα
δεν σταματούν να δίνουν
Μα, αλίμονο! Αυτός δεν σταματά
αλλά ζητάει κι άλλα
Τεμπέληδες τους θεωρεί
και με δουλειά τους εξαντλεί
καταργεί τις Απόκριες,
τα πάρτυ γενεθλίων,
κλείνει όλα τα σχολεία
μα και τις παιδικές χαρές
και στη θέση τους τοποθετεί
άχαρες πέτρινες φυλακές!
Οι Ουρανοπολίτες
αρχίζουν να τον κοιτούν στραβά
μπανανόφλουδες του πετάνε
για να παραπατά
και με όλες αυτές τις διαταγές
τον αντιπαθούν βαθιά
τους έμειναν τα όνειρα
μόνη παρηγοριά!
Σκηνή 2η
πράξη α’
(μπαίνουν ο Αρπατίλαος, ο Ξεφτίλιος, ο Βουλίμιος, οι δυο φρουροί, μουσική υποχθόνια)
φρουρός α’
Άρχοντά μου καλησπέρα!
Οι κορώνες γυαλισμένες
διαταγές εκτυπωμένες
κι οι καινούριες σε αφίσα
όλες μα όλες διαβασμένες!
Οι υπήκοοι σταμάτησαν
να κάθονται τις Κυριακές
ολημερίς δουλεύουνε
ξεχάσανε αργίες και γιορτές
Αρπατίλαος
Πιστοί μου συνεργάτες
και ανθυπασπιστές
σας κάλεσα εδώ
γιατί θέλω συμβουλές
όσους νόμους και να γράψω
εδώ στους Ουρανοπολίτες
αυτοί αντί να μ’ αγαπάνε
και να μου κάνουν αγκαλίτσες
παρακαλάνε να σκοντάψω
και αν τύχει και περάσω
μπροστά από κανένα
με κοιτά πολύ άγρια και νευριασμένα!
Τίλιος Ξεφτίλιος
Μεγαλειότατέ αυτό
είναι λίγο λογικό
γιατί στον ξύπνιο τους στις διαταγές σου υπακούνε
αλλά όμως κάθε που βραδιάζει
και ξεροί από την κούραση πέφτουνε και κοιμούνται
βλέπουνε όνειρα όμορφα
γλυκά σαν πετιμέζι
βλέπουνε τούρτες, λούνα παρκ
χαλάζι από μέλι
βλέπουνε πάρτυ και γιορτές
χορούς και πανηγύρια
χαμόγελα, ακρογιαλιές
ποδήλατα, παιχνίδια
Όποτε λοιπόν ξυπνούν
κι ευθύς αμέσως θυμηθούν
όλες εκείνες τις δουλειές
που έχεις διατάξει
αμέσως αυτοί μουτρώνουνε
και κάποιος θέλει να σου πετάξει
κανένα κλούβιο αβγό
για τις υπερωρίες
κάποιος ένα ψητό ροφό
και γενικά όλοι θέλουνε
να φύγεις από δω!
Αρπατίλαος
και πως τότε θα διορθωθεί
το πρόβλημα αυτό;
Βουλίμιος
Δίχως άλλο τα όνειρα
κακός είναι μπελάς
για σένα Αρπατίλαε
μέγας βαρύς βραχνάς
Το πρόβλημα για να λυθεί
πρέπει να απευθυνθείς
στη Σαυρίλια τη φοβερή
προσοχή! Μην φοβηθείς
ξέρει κόλπα μαγικά
κάθε είδους μυστικά
Αυτή, τη λύση θα σου βρει
σωστή κι αποτελεσματική!
Φρουροί εσείς πιστοί
καλέστε την τώρα για να ‘ρθει!
(μπαίνει η Σαυρίλια. Μουσική υποβλητική, αρμόζουσα μιας μάγισσας!)
Σαυρίλια
Εφτά μέρες κι εφτά νύχτες
μελετούσα μαγικά
δοκίμαζα ματζούνια
συνταγές και φυλαχτά
τελικά τη βρήκα
την εφεύρεσή σου
Αρπατίλαε θα γίνει
η μόνη η επιλογή σου
βλέπεις τα όνειρα δεν είναι
εύκολο να καταστραφούν
πίσω απ’τα μέτωπα κατοικούν
δύσκολο να ξεριζωθούν
η λύση τελικά
είναι πολύ απλή
οι Ουρανοπολίτες
όνειρα θα βλέπουν πάλι
μα θα ‘χουν καινούριο μαξιλάρι
σε κάθε προσκεφάλι
Δώσε τη διαταγή
το μαξιλάρι το δικό τους
σε σένα να επιστραφεί
και δώσε ένα απ’ αυτά
σ’όποιον θέλει να κοιμηθεί!
Αρπατίλαος/φρουρός β’ (;)
και τι το ξεχωριστό
έχει το μαξιλάρι αυτό;
γιατί εμένα μου φαίνεται
εντελώς κανονικό!
Σαυρίλια
Το μαξιλάρι αυτό
είναι εφιαλτικό!
Έχει μέσα συμφορές
και ανάποδες ευχές
κι όποιος με τέτοιο κοιμηθεί
άσχημα θα σηκωθεί!
(μουσική thriller)
Φρουρός β’
Τρέχω αμέσως άρχοντά μου
το διάγγελμα να κάνω
και στα μαξιλάρια όλων
την ανταλλαγή να κάνω!
Γρήγορος θα είμαι σαν την αστραπή
την εφιαλτική τους προίκα
όλοι θα λάβουν στη στιγμή!
Γρήγορα τα εργοστάσια
ν’ αρχίσουν την παραγωγή!
Σκηνή 3η
πράξη α’
(μπαίνουν ο δάσκαλος της Ουρανούπολης με τρεις μαθητές/τριές του) μουσική low tempo, λυπητερή
παιδάκι α’
Από τότε που μου δώσανε
καινούριο μαξιλάρι
βλεπω απαίσια όνειρα
κακό θα ‘χει φεγγάρι
βλέπω πως με κυνηγούν
δράκοι για να με πιάσουν
για να με γαργαλήσουν
και στη φυλακή να με πετάξουν
βλέπω πως έβγαλα εγώ
φτερά της νυχτερίδας
κι η μύτη μου πως έγινε
ίδια σαν της ακρίδας
Τόσα εφιαλτικά όνειρα
που βλέπω τελευταία
με κάνουν να μην θέλω εγώ
καθόλου πια να κοιμηθώ!
Παιδάκι β’
Τα ίδια και χειρότερα
βλέπω στον ύπνο μου κι εγώ
και τι πια δεν δοκίμασα
να κοιμηθώ μες τη μπανιέρα,
από το κρεβάτι μου να βγάλω
μία που είχα κουνουπιέρα,
μα τίποτα δεν έγινε
συνέχεια εφιάλτες
και μάλιστα τους βλέπουνε
ακόμα και οι γάτες
που κλαίνε και σπαράζουνε
μέσα στη γειτονιά μου
και δεν αντέχουν άλλο πια
τα δύστυχα αυτιά μου!
Δεν το αντέχω άλλο αυτό
τόσο είναι βασανιστικό!
δάσκαλος Ουρανούπολης
Αγαπημένα μου παιδιά
μην χάνετε την ελπίδα
τι κι αν βλέπετε στον ύπνο σας
δράκο και νυχτερίδα
το σχολείο μπορεί να το ‘κλεισε
ο σκληρός ο άρχοντάς μας
όμως εγώ χθες το πρωί
την ώρα που ξεκινούσαμε
όλοι για τη δουλειά μας
είδα μια παπαρούνα τόση δα
φτερά έβγαλα στην καρδιά
θυμήθηκα τα χρόνια τα παλιά
ή ήταν πριν από μήνες;
που ζούσαμε αρμονικά
ήρεμα κι ευτυχισμένα
που το σχολείο ήταν ανοιχτό
και δεν υπήρχε όνειρο κακό
γι’ αυτό σας κάλεσα εδώ
έχω ένα σχέδιο να σας πω:
αν μια τόση δα
μικρούλα παπαρούνα
με έκανε έστω και για λίγο
τους εφιάλτες να ξεχάσω
και να νιώσω πως μπορώ
τη ζωή μου εγώ ν’αλλάξω
μήπως υπάρχει λύση
για τα προβλήματά μας;
παιδάκι γ’
Δάσκαλέ μου εσύ καλέ
απίθανη έχω ιδέα!
Ας ψάξουμε όλοι μαζί
στην Ουρανούπολή όλη
να βρούμε πράγματα αγνά
όμορφα κι ευγενικά
πράγματα που θυμίζουν αγκαλιά
αγάπη, καλοσύνη
κι ας φτιαξουμε ευθύς με αυτά
καινούρια μαξιλάρια
κι αν δούμε τίποτα καλό
απόψε στο όνειρό μας
να το πούμε σ’ όλες τις γειτονιές
στο φίλο και στον αδερφό μας
γιατί οι Ουρανοπολίτες ξέχασαν
πως να χαμογελούν
και τι είναι αυτό που κάνει
τα μάτια να λαμποκοπούν!
(μουσική: φτιάχνοντας τα νέα μαξιλάρια. Τα απλώνουν κάτω και κοιμούνται. Βγαίνουν τα μαγεμένα όνειρα, χορεύουν γύρω τους και παίρνουν θέση για να αφηγηθούν τη συνέχεια της ιστορίας)
μαγεμένο όνειρο α’
Οι Ουρανοπολίτες
χάρη στην ίδέα
που είχαν τα παιδιά
με το δάσκαλό τους
όλοι μαζί συνεργάστηκαν
πολύ αρμονικά
και φτιάξαν αρκετά
μαξιλάρια αντι-εφιαλτικά
και μάλιστα στα κρυφά!
Αν ο Αρπατίλαος
τους έπαιρνε χαμπάρι
δεν θα’μενε ούτε πούπουλο
από το κάθε καινούριο μαξιλάρι
μαγεμένο όνειρο β’
δεν είχαν μόνο πούπουλα
τα νέα μαξιλάρια
είχανε μια παρηγοριά
για όλα τα όνειρα τα παλιά
που ήταν εφιαλτικά
είχαν κόκκινη κλωστή δεμένη
μπουρμπουλήθρες, σαπουνάδα,
μια φωτογραφία από μια παλιά λιακάδα,
είχαν λίγο γλυφιτζούρι,
λίγο ρόδι, ένα γούρι,
μια μεταξωτή κορδέλα,
από ευτυχισμένο γάμο μια μικρή δαντέλα
και το πιο σημαντικό
μυστικό συστατικό:
είχαν μέσα ίχνη
από παιδικά παιχνίδια!
Μαγεμένο όνειρο γ’
Έτσι, στην Ουρανούπολη
άρχισαν να ξυπνάνε
όλους τους εφιάλτες τους
άρχισαν να ξεχνάνε
τον Αρπατίλαο έβλεπαν
πάλι με άλλο μάτι
και σκέφτηκαν όλοι μια και δυο
να πάνε στο παλάτι
για να λογαριαστούνε
και μια και δυο λύση οριστική
όλοι μαζί να βρούνε
Του πήγανε όλα τους τα παλιά
τα μαξιλάρια τα εφιαλτικά
και του εξήγησαν κοφτά
πως άλλα δεν θ ανεχτούνε
ή που θα τους ρωτά
για κάθε απόφασή του
και όλοι θα ψηφίσουνε
την επανεκλογή του…
μαγεμένο όνειρο δ’
…ή θα φύγει αμέσως από ‘δω
με όλο του το συνάφι
με όλα τα μαξιλάρια του αγκαλιά
αυτά τα απαίσια
και εφιαλτικά!
Δώρο του κάνουνε λοιπόν
καινούριο μαξιλάρι, αντιεφιαλτικό
κι αρχίζει και βλέπει τη δημοκρατία με άλλο μάτι!
Συγγνώμη τους ζητάει,
τους λέει πως τους αγαπάει,
ανοίγει τα σχολεία,
τα πάρκα και τα ζαχαροπλαστεία
και κάνει την Ουρανούπολη
καινούρια μέσα-έξω!
Και για να τους ευχαριστήσει
που του άνοιξαν τα μάτια
και του ‘μαθαν να ονειρεύεται,
κάνει ένα πάρτυ
τόσο μεγάλο και τρανό
που ακούστηκε μέχρι εδώ
κι έφερε το καλοκαίρι
από της ευτυχίας τα μέρη!!!
μπαίνουν όλα τα παιδιά, χορεύουν γαι το φινάλε, υποκλίσεις,
Τέλος
(Το κείμενο εμπνεύστηκε η νηπιαγωγός Σταρυρακάκη Πέπη)
