«Η Μεσόγειος είμαι εγώ και δεν είμαι πια εδώ!» Το θεατρικό μας για την καλοκαιρινή μας γιορτή είναι έτοιμο!

Σε διασκευή του ομώνυμου βιβλίου του Βαγγέλη Ηλιόπουλου, το θεατρικό μας για τη φετινή καλοκαιρινή γιορτή λέγεται: «Η Μεσόγειος είμαι εγώ και δεν είμαι πια εδώ!».

Εντάσσεται στο πλαίσιο υλοποίησης προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων, περιβαλλοντικό, το οποίο αφορά στι διδασκαλία των φυσικών επιστημών (ενότητα: το νερό), με τη διδακτική προσέγγιση της πολλαπλής νοημοσύνης του Gardner.

Η Μεσόγειος, απογοητευμένη από τη συμπεριφορά των κατοίκων των κρατών της Μεσογείου, ζητά τη βοήθεια του βασιλιά Ωκεανού για να βρει έναν καθαρότερο και ασφαλέστερο τόπο. Ο Ωκεανός συμπάσχει και της προσφέρει λύση διαφυγής! Θα γυρίσει άραγε πίσω ή θα μείνει για πάντα σε άλλο τόπο, μακριά από όλους τους μεσογειακούς λαούς;

Ακολουθεί όλο το κείμενο της επικείμενης γιορτής μας!

«Η Μεσόγειος είμαι εγώ και δεν είμαι πια εδώ!»

πράξη 1η μπάινουν οι αφηγητές: δελφίνια

μουσική:

δελφίνι 1ο

Μια φορά κι ένα καιρό

και σε τόπο ζηλευτό

στον γαλάζιο μας πλανήτη

που παντού υπήρχε φύκι,

ψάρι κι αλμυρό νερό,

ένας μεγάλος βασιλιάς

ο τρανός Ωκεανός

αποφάσισε με χάρη

κι ανακοινώνει όλο καμάρι

σε θάλασσες, λίμνες και ποτάμια

απ’ όλης της Γης την επιφάνεια

το καθένα που θα πάει

ποια θέση δηλαδή θα πάρει

στην υδρόγειο τη σφαίρα

για να μείνει από δω και πέρα

δελφίνι 2ο

Όλοι πήραν τη σειρά τους

κι έτσι τα νερά της Γης

οργανώθηκαν με τάξη

και ακρίβεια θαυμαστή

κι έλαχε και στην Ελλάδα

και σε 21 άλλες χώρες

μία θάλασσα εκλεκτή

Μεσόγειο την ονόμασαν

κι ήταν εντυπωσιακή!

Δελφίνι 3ο

Χρόνια αμέτρητα περνούσαν

και για πολύ, πολύ καιρό

η Μεσόγειος ήταν εδώ

απόλυτα ευτυχισμένη

με τα ψάρια, τα ζωάκια

τα πουλιά και τα φυτά της

αλλά και με τους ανθρώπους

άριστα εναρμονισμένη

οι χώρες που ήταν γύρω της

με όλους τους ανθρώπους

πολύ την αγαπούσανε

και βρήκαν χίλιους τρόπους

τα δώρα της να δέχονται

και δίπλα της να έρχονται

δίπλα στη Μεσόγειο

να ζούνε τη ζωή τους,

να βγάζουν το ψωμί τους.

Δελφίνι 4ο

Για χρόνια πολλά, πάρα πολλά

υπήρχε αρμονία

καμία ακαταστασία

Όμως σιγά σιγά, σταδιακά

αλλάξαν οι καιροί

κι οι άνθρωποι έγιναν σκληροί

τη Μεσόγειο είχαν δεδομένη

και τους ενδιέφεραν τα κέρδη

πιο πολύ από την αρμονία

και της φύσης την ισορροπία.

Άρχισαν τη θάλασσα

ολοένα να ρυπαίνουν

εκεί που υπάρχουν άνθρωποι

παντού σκουπίδια μένουν

Ψαρεύουνε συνέχεια

Μολύνουν, καταστρέφουν

και καθαρή Μεσόγειο

δεν θέλουνε να έχουν

δελφίνι 5ο

Άλλοι χύνουν πετρέλαιο

καθώς το μεταφέρουν

άλλοι λιπάσματα στους ποταμούς

πετούν χωρίς να ξέρουν

κι αν ξέρουν, δεν τους νοιάζει

πως πάνε ευθύς στη θάλασσα

πετάνε, πετάνε και δεν ντρέπονται

και ούτε που τους τρομάζει

η ισορροπία που χάνεται

κι η φύση που αλλάζει

όλο προς το χειρότερο!

δελφίνι 6ο

Φοβήθηκε η Μεσόγειος

πως μια μέρα θα χαθεί

κι έτσι αποφάσισε

πριν για τα καλά μολυνθεί

βοήθεια να ζητήσει

απ’το σοφό Ωκεανό

κι έτσι εγώ σταματώ εδώ

για να τους γνωρίσετε κι εσείς

και με τα μάτια σας να δείτε

πως το πρόβλημα της θάλασσας

ήταν τόσο μεγάλο

που έπρεπε γρήγορα να λυθεί

αμέσως, δίχως άλλο!

ΠΡΑΞΗ 2Η

μπαίνουν Μεσόγειος, Ωκεανός αστερίες

Μεσόγειος Ωκεανός φεύγουν μένουν αστερίες

μουσική:

Αστερίας 1ος

Άρχοντα της θάλασσας

μέγα και τρανέ

ζήτησες από μας

τους έξυπνους αστερίες

μαντάτα όποτε έχουμε

αμέσως να στα λέμε

κι ό,τι νέο ακούσουμε

στης θάλασσας τα βάθη

είτε είναι απ’ τις μέδουσες

είτε από τα δελφίνια

είτε από τσαχπίνικα σκουμπριά

είτε από λυθρίνια

πως θες να το μαθαίνεις

πρώτος και καλύτερος

γιατί είσαι ο Ωκεανός

ο τόσο απέραντα σοφός

Αστερίας 2ος

Γι’αυτό απόψε ήρθαμε

αμέσως να σε βρούμε

και χωρίς άλλη καθυστέρηση

αμέσως να σου πούμε

τα νέα τα σημερινά!

Καθόμαστε που λες εκεί μακριά

στου βυθού τα χαμηλά

τα όμορφα τα βράχια

κι εκεί που παιχνιδιάρικα

μιλούσαν τα κοράλλια

και τραγούδια για το αλμυρό νερό

έλεγαν στ’ ακρογιάλια

ξάφνου ακούμε μια φωνή

τόσο μελαγχολική

που σφίχτηκε η καρδιά μας

Αστερίας 3ος

Ξαφνικά σαστίσαμε

χάσαμε τη μιλιά μας

ποιός είναι τόσο μα τόσο πολύ

θλιμμένος, λυπημένος,

μέσα στις θάλασσες της Γης;

και πώς να βοηθήσουμε;

Αρχίσαμε τότε γρήγορα

κι αμέσως το κολύμπι

το κλάμα ακολουθούσαμε

και μόλις πλησιάσαμε

δύσκολο ήτανε πολύ

να καταλάβουμε ποια ήταν αυτή

και γιατί είχε λυπηθεί

αστερίας 4ος

Στο τέλος την εβρήκαμε

κι έκλαιγε γοερά

μα όσο κι αν τη ρωτούσαμε

ποιος την πλήγωσε βαθιά

ποιος την πείραξε τελικά

και το κλάμα με τίποτα δεν σταματά

του κάκου! Αυτή εσένα ζήτησε να δει

με αδύναμη φωνή

και τη βοήθειά σου θέλει

Γι’αυτό σε φωνάξαμε Σοφέ

απ’του Βυθού τα βάθη

και έλα σε παρακαλώ

να αναλάβεις δράση

Μουσική μπάινει ο Ωκεανός

Ωκεανός

Έλα κόρη μου καλή

πλησίασε κοντά μου

το πρόβλημά σου πες μου το

να ακούσω με τα αυτιά μου

Εγώ είμαι ο Ωκεανός

ο μέγας, ο σπουδαίος

και για σας θαλάσσια πλάσματα

έχω μεγάλο χρέος

να φροντίζω να είσαστε καλά

να ζείτε με κέφι και χαρά

Ποιός σε πείραξε λοιπόν

Μεσόγειά μου θάλασσα εσύ γλυκιά;

Αμέσως σε κατάλαβα

κι ας είσαι λυπημένη

βλέπεις είσαι από τις κόρες μου

η πιο αγαπημένη!

Γιατί έχεις τη φορεσιά

λιγάκι λερωμένη;

μπαίνει η Μεσόγειος

Μεσόγειος

Οι άνθρωποι πατέρα μου

δεν νοιάζονται άλλο πια

τα ψάρια μου λιγόστεψαν

Τα ζώα μου; κι αυτά!

Ρυπαίνομαι και χάνομαι

όλο με καταστρέφουν

Μπλε και καθαρό

δεν βλέπω να’ναι το νερό

Η θάλασσά μου τώρα πια

δεν είναι για μαρίδες

γιατί βρωμίσαν τα νερά

γεμίσαν φυσαλίδες.

Και ο βυθός μου βρώμισε

δεν είναι για γαρίδες

εδώ μπορούν να ζήσουνε

μονάχα κατσαρίδες.

Ωκεανός

Πες μου τι να κάνω

για να σε βοηθήσω

μόνη σου δεν θα σ’ αφήσω

σ’ αυτήν την περιπέτειά σου

πρέπει να βρεις την υγειά σου!

Μεσόγειος

Θέλω να φύγω,

ν’αλλάξω γειτονιά

να βρω κάποιον που μ’αγαπά

που μ’αγαπά παντοτινά

ΠΡΑΞΗ 3Η

ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ

Κύμα 1ο

Τι ανόητοι που είναι

οι άνθρωποι πολλές φορές

δεν καταλαβαίνουν ότι

τη θάλασσα όταν καταστρέφουν

επιστρέφουν πάνω τους

όλες οι καταστροφές;

Να δω τι θα κάνουνε

αν τα διαλύσουν όλα

που θα βρουν τέτοιο πλανήτη

να χτίσουν το δικό τους σπίτι;

Κύμα 2ο

Η Μεσόγειος ζήτησε

πράγμα δύσκολο πολύ

πως να ικανοποιηθεί

η δική της η ευχή;

Ο Ωκεανός φουρτούνιασε!

Άφρισαν τα μαλλιά του!

Για μια στιγμούλα μάλιστα

έχασε τη λαλιά του!

Μετά όμως κατάλαβε

πως δίκαια η Μεσόγειος

είχε στεναχωρηθεί

κι αφού το μυαλό του έστυψε

και λύση δεν είχε βρεθεί

έβγαλε την απόφαση

Κύμα 3ο

Ήρθε σε μας ο Ωκεανός

σοβαρός και σκεφτικός

κα μίλησε και μας είπε:

«Πιστά μου κυματάκια

πείτε στη Μεσόγειο

την πολυαγαπημένη

πως για τρεις μέρες αυτή μπορεί

μέρος νέο να ψάχνει

όσο όμως θα αναζητά

το καινούριο της το σπίτι

το θαλασσινό της το νερό

σιγά σιγά θα χάνεται

κι όλο θα λιγοστεύει

την τρίτη μέρα της, λοιπόν,

πρέπει να συντομεύει»

Κύμα 4ο

Το άκουσες Μεσόγειε;

Το άκουσες καλή μου;

Κύλα σαν τον άνεμο

και έχε την ευχή μου

τρεις μέρες έχεις ολόκληρες

στη διάθεσή σου

Ο βασιλιάς Ωκεανός

για να σε βοηθήσει

τη βάρκα του τη μαγική

θέλει να σου δανείσει

Μ’αυτήν εσύ γρήγορα πολύ

παντού θα ταξιδέψεις

και πρόσεξε πάρα πολύ

το νερό σου μην ξοδέψεις!

ΠΡΑΞΗ 4Η

Τα θαλάσσια πλάσματα βοηθούν τη Μεσόγειο να φύγει

ο γλάρος

Φίλοι μου ειδοποίησα

όλα τα θαλάσσια πουλιά

πρώτα το είπα στα αδέρφια μου

στης Μεσογείου τους γλάρους

μετά και στους υπόλοιπους

η θάλασσα ετοιμάζεται

φώκιες σαλάχια κάβουρες

και αλμυρές τσιπούρες

κοχύλια μύδια αφρόψαρα

φάλαινες καρχαρίες

έτοιμοι για αναχώρηση

πάμε σε νέους τόπους!

Ο αστακός

Συγκάτοικοι της θάλασσας

δεν θέλω να σας κρύψω

πως αν και στο βάθος χαίρομαι

που τα σκουπίδια του γιαλού

πίσω μου θα τα αφήσω

λυπάμαι που θα αφήσουμε

αυτόν εδώ τον τόπο

Μαρόκο, Αίγυπτος, Ισραήλ

Ελλάδα και Ισπανία

Κύπρος και Ιταλία

Αλήθεια δεν μας προσέχανε

οι άνθρωποι ολόγυρά μας

μα νιώθω πως θα τους βγάλουμε

δύσκολα απ’ την καρδιά μας!

Η σουπιά

Μα ψαρεύουνε πολύ!

Τόση καταστροφή!

Μόλυνση πώς να ανεχτώ;

Καταστρέφομαι εδώ!

Της Μεσογείου η σουπιά είμαι εγώ

και ΔΕΝ είμαι πια εδώ!

Κι όποιος ξένος σας ρωτήσει

κι όποιος ψάξει να με βρει

εμένα και τη θάλασσά μου

να του πείτε έχω φύγει

και κανείς δεν θα με βρει!

Η Αντζούγια

Θα ψάξουμε στη Γη

για νέα περιοχή
έναν τόπο ιδανικό

με ανθρώπους με μυαλό

Η αντζούγια είμαι εγώ

Στη Μεσόγειο ζούσα πάντα

αυτό σας το ομολογώ

και ΔΕΝ είμαι πια εδώ!

Μες του Ωκεανού τη βάρκα

ψάχνω νέο προορισμό

κι όποιος ξένος σας ρωτήσει

κι όποιος ψάξει να με βρει

να του πείτε έχω φύγει

και κανείς δεν θα με βρει

φύγαμε όλοι μαζί!

ΠΡΑΞΗ 5Η

ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ-ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

ρίχνουν ένα πελώριο πανί στο χρώμα της άμμου στη σκηνή

Μουσική:

ο Έλληνας

Μα τι συμβαίνει εδώ πέρα;

γιατί τα καράβια όλα της θάλασσας

έπεσανε σε ξέρα;

γιατί σταμάτησε να φυσά

της θάλασσας το αεράκι

ο ορίζοντας μοιάζει με έρημο

και βουνό έγινε

το αγαπημένο μου νησάκι;

Που πήγαν οι δαντελωτές ακτές;

πού τα γαλάζια ακρογιάλια;

Πού στο καλό εξαφανίστηκαν

της θάλασσας τα ψάρια;

Πού είναι όλο το νερό;

Ποιός θα το φέρει πίσω;

Συμβούλιο αμέσως συγκαλώ

φωνάζω Κύπριο, Σύριο, Ιταλό και Ισπανό

να έρθουν όλοι τους εδώ!

Ο Ιταλός

prego siniori

Κάτι πολύ απαίσιο

συμβαίνει εδώ πέρα

εμείς όλοι εδώ πέρα

οι μεσογειακοί λαοί

ξεχάσαμε πως τη θάλασσα

πρέπει να την έχουμε

καθαρή και σεβαστή

Σηκώθηκε και έφυγε

δεν μας άντεχε άλλο

ούτε και τα σκουπίδια μας

και σε τόπο πήγε άλλο!

Αλίμονό μας γείτονες

και τώρα ποιος μας σώζει;

Τι θα απογίνουν οι κάτοικοί μας;

και πώς θα βρίσκουν εύκολα τροφή

και τόσα επαγγέλματα

όλοι οι λαοί μας

τώρα που η Μεσόγειος

έχει εξαφανιστεί;

ο Ισπανός

buenas dias senior

Πού πήγε η θάλασσά μας;

χάθηκαν τα όνειρά μας…

Αυτή-όλη μας η ζωή,

των λαών μας η ψυχή

Το λάθος ήταν δικό μας

το πληρώσαμε ακριβά

τα βάζουμε με τον εαυτό μας

αχ, ας μην είναι αργά.

Πού πήγε η θάλασσά μας;

Πάντα ήταν κοντά μας

του πολιτισμού μας η πνοή

ελπίδα για όλη τη Γη!

Το λάθος ήταν δικό μας

το πληρώσαμε ακριβά

τα βάζουμε με τον εαυτό μας

αχ, ας μην είναι αργά.

Ο Μαροκινός

σαλάμ αλέκουμ,

Κάτοικοι της Μεσογείου

μια στιγμή παρακαλώ

γιατί κάτι βλέπω στον ορίζοντα

να έρχεται προς τα δω

έρχεται απ’τον ουρανό

τη βλέπετε αυτήν εκεί

τη βάρκα την ιπ΄ταμενη

που μοιάζει μαγική

και πιτσιλά νερό αληθινό

κι εντελώς αλμυρό

λες και ήρθε κατευθείαν

απ’της θαλάσσης το βυθό;

Φίλοι, είναι Η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ!

Βάλτε όλοι μια φωνή

να την παρακαλέσουμε

πάλι εδώ να εγκατασταθεί

ποτέ ποια να μην ξαναφύγει

κι ας δώσουμε υπόσχεση ιερή

πως θα την προσέχουμε

ό,τι και να συμβεί

και θα τη διατηρήσουμε

για πάντα καθαρή!

(ΤΗ ΦΩΝΆΖΟΥΝ)

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Η Μεσόγειος είναι εδώ,

έλα μαζί μου στο χόρό.

Η Μεσόγειος είναι εδώ,

αρμύρα-χάδι θαλασσινό

Θα την προσέχω,

θα την αγαπώ

Για όλους μας

θα’ναι φυλαχτό

Η Μεσόγειος είναι εδώ,

αγάπη-πάθος αληθινό.

Η Μεσόγειος είναι εδώ,

ειρήνη-ελπίδα για κάθε λαό.

Θα τη νοιάζομαι,

θα παραφυλάω

κι όποιον τη βλάπτει

θα πολεμάω.

Επίλογος-Φινάλε:

Από τότε η Μεσόγειος ζει στον τόπο της αρμονικά με τους ανθρώπους όλων των διαφορετικών της λαών, που την αγαπούν και την προσέχουν.

Ως πότε όμως;

Οι άνθρωποι ξεχνούν γρήγορα…

Εσείς;

 

*Το κείμενο επιμελήθηκε και έγραψε η νηπιαγωγός Πέπη Σταυρακάκη