MSKclub – ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Aληθεια τι ειναι ο ερωτας? Εγω πιστευω πως ερωτας ειναι να αγαπας τον αλλον χωρις να περιμενεις ανταποκριση, να τον λατρευεις χωρις αυριο. Βεβαια ειμαι νεος ακομα και δεν εχω ζησει τον αληθινο ερωτα και περιμενω πως και πως να ερθει αυτη η ευλογη ημερα που θα πω ειμαι ερωτευμενος !!! Πολλοι ανθρωποι βλεπουν τον ερωτα σαν ενα φτερωτο αγγελουδακι που ριχνει βελη στις καρδιες των ανθρωπων και τους κανει να ερωτευτουν, ενω αλλοι τον συνδεουν με λογια που πηγαζουν απο την καρδουλα τους. Εμενα η εκδοχη που με αντικατροπτιζει ειναι οτι ο ερωτας ειναι τοσο ωραιος που μπορει να αποβει μοιραιος και να καταστρεψει σε καποιες περιπτωσεις τις ζωες ανθρωπων που αθελα τους αγαπησαν. Αλλα οπως και να το κανουμε ο ανθρωπος πρεπει να παρει αυτο το ρισκο στην ζωη του και πιστευω οτι δεν θα βγει χαμενος .

Αλλα ας αναλυσουμε πιο πολυ την εννοια του η τελος παντων αυτο που κατα την γνωμη μου εκφραζει ο ερωτας. Για μενα το ΕΡΩΤΑΣ – ουσιαστικο με 6 γραμματα που εκφραζει συναισθημα δεν ισχυει. Για μενα ο ερωτας ειναι κατι που πηγαζει μεσα απο τον εσωτερικο κοσμο ενος ανθρωπου μολις αντικρισει καποιον αλλον. Για μενα ο ερωτας δεν ξεχωριζει ουτε γενος, ουτε θρησκεια, ουτε ιδεολογια, ουτε τιποτα. Οπου ειναι να καταληξει θα καταληξει. Αχχχ, και μιας που φτασαμε σε αυτο το σημειο να σας θεσω ενα ερωτημα που θα σας προβληματισει οσο προβληματισε και εμενα. Εχετε σκεφτει ποτε την διαφορα αναμεσα στον ερωτα και στην αγαπη? Γιατι οι ανθρωποι λενε σ’ αγαπω και οχι σε εχω ερωτευτει? Πιστευω πως το σε εχω ερωτευτει ειναι για το πραγματικο ετερον μας ημισι και θα ειπωθει μονο αν καποιος ειναι πραγματικα ερωτευμενος η τουλαχιστον ετσι πιστευω.

Ευχομαι πραγματικα καποιος απο εσας να νιωσει αυτο το τρελο συναισθημα, γιατι τοτε μονο θα ειναι πραγματικα τυχερος ανθρωπος, επειδη τοτε θα εχει παθει το καλυτερο πραγμα στον κοσμο που ακουει στο ονομα ΕΡΩΤΑΣ!!!

Τα τελευταία χρόνια το παιδί δέχεται ψυχολογική βία είτε από τους γονείς τους είτε από άλλους ανθρώπους που αναμιγνύονται στην ανατροφή του παιδιού. Μερικές μορφές ψυχολογικής βίας :

• Είναι να πιέζεις το παιδί να τρώει με το ζόρι, λέγοντας  του ότι αν δεν φάει όλο το φαγητό του δεν θα πάει εκεί που έχει κανονίσει.
•  Η σύγκριση με άλλα παιδιά της οικογένειας, “είδες τι καλό παιδί που είναι η Άννα”.
• Ο πόλεμος με τα συναισθήματα του, “είσαι άσχημη, χοντρή, είσαι ανίκανη να κάνεις κάτι”. Αυτό κάνει το παιδί να νιώθει μόνο, να νιώθει ένα τίποτα, να θέλει να φύγει μακριά από όλους και από όλα.
• Η επιβολή εξουσίας χωρίς εξηγήσεις, δηλαδή θα κάνεις κάτι γιατί το λέω εγώ.
• Το να είναι παρόντα σε καβγάδες μεταξύ των γονέων τους.

 Η ψυχολογική βία στην παιδική, και στην εφηβική ηλικία έχει άμεσα αποτελέσματα. Μερικά από αυτά είναι το άγχος, η κατάθλιψη, απόπειρα αυτοκτονίας, χρήση αλκοόλ ή/και ναρκωτικών ουσιών και άλλα.

Οι γονείς πρέπει αν κάποια φορά μιλήσουν ταπεινωτικά στο παιδί να έχουν την δυνατότητα να επανορθώσουν ζητώντας συγνώμη από το παιδί, εξάλλου κανείς άνθρωπος δεν είναι τέλειος ή αλάνθαστος..  

Οι γονείς ακόμα πρέπει να μάθουν να προστατεύουν το παιδί, να μην ασκούν ψυχολογική βία και να θέτουν συγκεκριμένα όρια τόσο στο παιδί όσο και στους ίδιους. Οι συνέπειες ορισμένων πράξεων του παιδιού να μην είναι τιμωρίες, να μην το υποτιμάνε και το εξευτελίζουνε.

Τα παιδιά πρέπει να παίρνουν από τους γονείς αποδοχή, συγχώρεση και ΑΓΑΠΗ.

Ο κόσμος σήμερα λίγο πολύ χρησιμοποιεί τον υπολογιστή για πολλούς και διάφορους λόγους, όπως για να συγκεντρώνουν σημαντικές πληροφορίες, να ψυχαγωγούνται ή ακόμα να παίζουν παιχνίδια, σπαταλώντας χρήσιμο χρόνο όπου θα μπορούσαν να εξερευνούν από ψηλά την γη πηγαίνοντας στο προορισμό τους με ένα απλό πάτημα ενός κουμπιού.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου οι άνθρωποι υπερβαίνουν τα όρια και εθίζονται μπροστά σε μια οθόνη, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ξεκολλήσουν. Σε περίπτωση όπου απαγορεύσουν σε ένα εθισμένο άτομο την χρήση υπολογιστή, το άτομο αυτό θα ξεσπάσει με πολλούς και διάφορους τρόπους, όπως να ξεσπάνε σε φωνές ή ακόμα να εκνευρίζονται με το παραμικρό. Ο υπολογιστής δεν είναι ένα κακό σκεύος κατά την γνώμη μου, αντιθέτως είναι πάρα πολύ καλό και χρήσιμο εργαλείο, αρκεί να ξέρεις να τον χρησιμοποιείς σωστά.
Στην ηλικία μας καλό θα ήταν να υπάρχει ένα κατάλληλο χρονικό διάστημα γύρω στην 1 με 1,5 ώρα ανά ημέρα, την οποία δεν πρέπει να ξεπερνάμε. Αν σας πονάνε τα μάτια καθώς βρίσκεστε στον υπολογιστή, να σηκωθείτε και ξεκουράστε τα, στην συνέχεια να συμβουλευτείτε έναν οφθαλμίατρο. Καλό θα ήταν να ξεκολλήσετε από τον υπολογιστή και να βγείτε έξω, να χαρείτε την εξοχή. Υπάρχουν επίσης και ιδικές κλινικές για μικρούς και μεγάλους ξεχωριστά όπου τους βοηθάνε να ξεκολλήσουν από τον υπολογιστή .

Στην παλιά εποχή οι άνθρωποι ήταν πιο δεμένοι, υπήρχε μια επικοινωνία μεταξύ τους. Όλοι μαζί έφτιαχναν ομάδες και έκαναν τις εργασίες τους, βοηθούσε ο ένας τον άλλον πάρα πολύ. Οι καιροί ήταν δύσκολοι μα υπήρχαν δύο σημαντικά πράγματα που τους έδεναν Η ΑΓΑΠΗ και Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ. Τότε δεν υπήρχε περίπτωση να δεις κάποιον στο δρόμο και να μην ανταλλάξεις την καλημέρα σου.

Η αλληλο-υποστήριξη ήταν ένας βασικός παράγοντας. Η φτώχεια ήταν αυτό που τους τσάκιζε αλλά το αντιμετώπιζαν. Δούλευαν σκληρά ώρες ατελείωτες. Τα βράδια μαζεύονταν όλοι μαζί στα σπίτια και συζητούσαν, τρώγανε από τα λιγοστά τους και πίνανε, έτσι για λίγο ξεχνούσαν τις δυσκολίες τους.

Οι γάμοι, οι γιορτές οι και τα πανηγύρια στα χωριά κρατούσαν δύο ημέρες. Οι συγγενείς και οι φίλοι ερχόταν από μακριά για να δούνε τους δικούς τους ανθρώπους αλλά και φιλικά πρόσωπα.  

Σήμερα όμως υπάρχει πολύ κακία. Οι άνθρωποι έχουν γίνει σκληροί, ο καθένας κοιτάει το συμφέρον του και δεν υπολογίζει τίποτα. Φοβάσαι να ζητήσεις βοήθεια. Υπάρχουν άνθρωποι που μας χρειάζονται και εμείς απαξιούμε, δεν γυρίζουμε να τους κοιτάξουμε. Όμως πρέπει όλοι να καταλάβουν πως ήμαστε το ίδιο, χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον για να επιβιώσουμε. Θα φτάσουμε να γίνουμε όπως τότε παλιά (ΦΤΩΧΕΙΑ) αλλά δεν θα υπάρχει αγάπη και κατανόηση όπως παλιά. Απλά θα σκοτωνόμαστε για το τίποτα. Θα φοβόμαστε να βγούμε έξω από το σπίτι.

Εγώ εύχομαι οι άνθρωποι να αλλάξουν προς το καλύτερο για να υπάρχει ΑΓΑΠΗ.

Τα παιδιά αρχίζουν και χτίζουν τον χαρακτήρα τους από μικρή ηλικία, όμως στις μέρες μας πολλά παιδιά χάνουν τον χαρακτήρα και τον εαυτό τους και ζουν σε έναν χαρακτήρα που είναι διαφορετικός απ’ τον δικό τους, μόνο και μόνο για να νιώθουν ότι ανήκουν σε ένα σύνολο. Αλλάζουν τρόπο ζωής και συμπεριφορά για να μην νιώσουν απόρριψη από την παρέα τους, φοβούνται να πούνε την γνώμη τους γιατί πιστεύουν ότι θα τους κοροϊδέψουν. Επίσης πιστεύουν ότι είσαι διαφορετικός αν δεν καπνίζεις, αν δεν συμμετέχεις σε πράγματα που κάνουν όλοι.

Πρέπει να διαφυλάττουμε το ήθος, την αξιοπρέπεια, τις αρχές μας και το σεβασμό των άλλων στο πρόσωπό μας. Τα παιδιά δεν πρέπει να γίνονται απόμακρα και αντικοινωνικά, όμως πρέπει να αποφεύγουν τις ασήμαντες συναναστροφές και να επιλέγουν σοβαρές και ωφέλιμες παρέες.

Όλοι οι άνθρωποι στην ζωή τους έχουν κάνει λάθος επιλογές που τους πλήγωσαν, που δεν σεβάστηκαν την επιλογή του κάθε ανθρώπου να έχει τον δικό του χαρακτήρα. Δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να είναι ίδιοι, ο κάθε ένας από εμάς έχει την δικιά του προσωπικότητα. Για μερικούς αυτό είναι κάτι σωστό για άλλους όμως είναι κάτι που δεν θέλουν και για αυτό προσπαθούν να αλλάξουν τον χαρακτήρα από τους “φίλους” τους, ώστε να ταιριάζει με τον δικό τους.

Μας έχουν δώσει την εντύπωση ότι άμα είσαι διαφορετικός είναι ένα ελάττωμα. Αντιθέτως αν έχεις την δικιά σου προσωπικότητα και τις δικές σου αντιλήψεις θα μπορείς να  βρίσκεις πιο εύκολα στην ζωή σου ανθρώπους που ταιριάζετε πραγματικά. Καλό θα είναι στην ζωή μας να δεχόμαστε τους άλλους έτσι όπως είναι και να μην προσπαθούμε να τους αλλάξουμε προς το δικό μας συμφέρον, γιατί τότε θα χάσουμε πολλούς ανθρώπους από την ζωή μας, με αποτέλεσμα να μείνουμε μόνοι μας. Γι’ αυτό αν θέλουμε να έχουμε στη ζωή μας ανθρώπους που πραγματικά μας νοιάζονται και να μην προσπαθούμε να τους αλλάξουμε για να ταιριάζει απόλυτα στον δικό μας χαρακτήρα.

“ Οι ρίζες της jazz “

Η jazz γεννήθηκε από σκλάβους. Και η ιστορία της είναι γραμμένη από το πάθος για το χορό και την ανάγκη έκφρασης μέσω του ρυθμού.

Αναζητώντας την αφετηρία της jazz ερχόμαστε σ΄επαφή με εικόνες ζωής που θα μπορούσαν να ονομαστούν παρακμιακές. Καταρχάς, η jazz ήταν η ανάγκη έκφρασης ανθρώπων αφρικανικής κυρίως καταγωγής που στις αρχές του 1800 έφτασαν σε μια νέα πατρίδα – τις ΗΠΑ –  χωρίς, κυριολεκτικά, τύχη. Σήμερα λατρεύουμε καλλιτέχνες όπως ο τρομπετίστας Miles Davis. Θεωρούμε πως η Blue Note είναι μια σοφιστικέ δισκογραφική εταιρία. Πως η υπέρλαμπρη χωρίστρα και τα πληθωρικά κοστούμια του Cab Calloway είναι δηλώσεις στυλ. Όσα πιστεύουμε για τη jazz σήμερα απέχουν κατά πολύ από τα βάσανα που πέρασε ναι ολόκληρη γενιά μεταναστών, που θέληση μέσω της μουσικής να λειάνει τον πόνο της ζωής στο περιθώριο.

Το 1808 περίπου μισό εκατομμύριο Αφρικανοί έφτασαν στη Νέα Υόρκη. Όλοι ήταν παιδιά της πάμπτωχης δυτικής Αφρικής. Μία από τις αξίες πολιτισμού που μετέφεραν στην ψυχή τους ήταν η ιδιαίτερη αφρικανική παράδοση στην ερμηνεία κρουστών. Ένα γεγονός, μια αξία, που αργότερα, με την προσθήκη δυτικών οργάνων, ονομάστηκε jazz.

Η πρώτη καταγραφή οργανωμένης ζωντανής ερμηνείας jazz μουσικής υπολογίζεται το 1830 στις κυριακάτικες βραδιές που οργανώνονταν στο κλαμπ Place Congo της Νέας Ορλεάνης. Στις αρχές του 19^ου αιώνα εμφανίστηκαν οι πρώτοι έγχρωμοι μουσικοί που είχαν μάθει να παίζουν δυτικά όργανα. Βιολί αρχικά. Αργότερα ήρθε το πιάνο. Μετά η κιθάρα. Ο συνδυασμός των οργάνων με τους μονότονους αφρικανικούς ρυθμούς ήταν μαγευτικά πρωτόγονος. Και ήταν εκείνος που οδήγησε στην παραγωγή της jazz. Σήμερα η jazz θεωρείται πολύτιμη. Έχει μπει στα πανεπιστήμια.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής της οι χώροι όπου μπορούσε κάποιος να την ακούσει ήταν τρεις: τα κακόφημα μπαρ, τα «κλειστά» κλαμπ και οι -δημοφιλέστεροι για τους λευκούς- οίκοι ανοχής. Ιδιαίτερα στη Νέα Ορλεάνη, στις αρχές του 1900 οι τζαζίστες έπαιζαν τη μουσική τους στην «κόκκινη» συνοικία, που ονομαζόταν «Storyville». Ένας από τους ικανότερους μουσικούς της jazz, ο Jelly Roll Morton, ξεκίνησε την καριέρα του από εκεί. Από το 1904 έπαιζε μουσική στους πιο κακόφημους χώρους του αμερικάνικου Νότου, κατάφερε όμως να γίνει γνωστός και σε πολιτείες όπως το Σικάγο και η Νέα Υόρκη. Το “Jelly Roll Blues” κυκλοφόρησε το 1915. Ήταν το πρώτο jazz τραγούδι που τυπώθηκε σε δίσκο και κατάφερε να μεταφέρει το στυλ της Νέας Ορλεάνης σ΄ολόκληρες τις ΗΠΑ. Το πρώτο μαύρο συγκρότημα που κατάφερε να κυκλοφορήσει τα τραγούδια του σε δίσκο ήταν ο James Reese και η μπάντα του, Society Orchestra. Ο James Reese ζούσε στη Νέα Υόρκη. Ήταν από τους πρώτους μουσικούς της jazz που κατάφερε να μπει στο φημισμένο Carnegie Hall για να δώσει κονσέρτο. Το 1913, χρονιά που οι  μαύροι μουσικοί μπήκαν σε στούντιο για να ηχογραφήσουν τα τραγούδια τους, η jazz είχε ανακηρυχθεί μουσικό φαινόμενο και κέρδιζε οπαδούς σ΄ολόκληρες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η jazz μεγάλωνε επειδή μεγάλωνε το ακροατήριο που ήθελε να διασκεδάσει μ΄αυτήν. Έως σήμερα, η jazz παραμένει μια μαγική υπόθεση.

Σ΄αυτό το άρθρο παρουσιάσουμε μερικούς από τους σπουδαιότερους μουσικούς, αθάνατους θρύλους της jazz, που αντιπροσωπεύουν με το όνομά τους την πιο ιδιαίτερη μουσική του κόσμου.

MILES DAVIS (1926-1991) Από τους σπουδαιότερους τρομπετίστες όλων των εποχών και κυριότερα ένας ολοκληρωμένος μουσικός με απόλυτα προσωπικό ύφος.Εφεύρε ένα πιο χαμηλότονο στυλ, που γνώρισε στον κόσμο σαν ήρεμη τζαζ (cool jazz). Αυτό το στυλ επηρέασε μεγάλο αριθμό γκρουπ που έπαιζαν στη δυτική ακτή. Οι ηχογραφήσεις στη Capitol records που βγήκαν με τον τίτλο “The Birth of the Cool” το 1949 προκάλεσαν μεγάλη αίσθηση.

LOUIS ARMSTRONG (1901-1971) Αρχικά ο Amstrong διακρίθηκε ως βιρτουόζος του κορνέτου και της τρομπέτας. Οι πιο σημαντικές από τις πρώτες ηχογραφήσεις αναδείχθηκαν μέσα από τα μουσικά σχήματα των Hot Five και Hot Seven και οι αυτοσχεδιασμοί του σε αυτές αποτελούν μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς για τη μελωδικότητα, τις καινοτομίες και τον εκλεπτυσμό τους.

JOHN COLTRANE (1926-1991) Tο έργο του σημάδεψε την αφροαμερικανική μουσική παράδοση στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Ο Κολτρέιν θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους τζαζ συνθέτες και σαξοφωνίστες μαζί με τον Κόλμαν Χώκινς, τον Λέστερ Γιανγκ ή τον Σόνι Ρόλινς που επίσης καινοτόμησαν με το παίξιμό τους.

Ο σύγχρονος ρατσισμός είναι ένας και ενιαίος ρατσισμός, είναι να θεωρούμε κάποια άλλη ομάδα ανθρώπων ως κατώτερη ή ακόμη και να την περιφρονούμε την εθνική της καταγωγής. Ο σύγχρονος ρατσισμός όμως δεν περιορίζετε μόνο στις  φυλετικές διακρίσεις. Έτσι εκτός από τον φυλετικό ρατσισμό (διαχωρισμός των ανθρώπων ανάλογα με το χρώμα του δέρματός τους) υπάρχει, μεταξύ άλλων, και

• ο κοινωνικός ρατσισμός, δηλαδή η εχθρική συμπεριφορά απέναντι σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες όπως είναι οι μετανάστες, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι πρώην  φυλακισμένοι, οι φορείς του AIDS, οι ομοφυλόφιλοι, οι ναρκομανείς και  άλλες κοινωνικές ομάδες.
• ο εθνικός ρατσισμός, δηλαδή η αντίληψη ότι ένα έθνος είναι ανώτερο από τα άλλα.
• ο θρησκευτικός ρατσισμός, δηλαδή η αντίληψη ότι μια θρησκεία είναι η μόνη αληθινή και πρέπει να επικρατήσει έναντι των υπολοίπων.
• ο ρατσισμός των αναπτυγμένων κρατών σε βάρος υπανάπτυκτων, όπως ο ρατσισμός σε βάρος των χωρών του τρίτου κόσμου.
• ο ρατσισμός κατά του γυναικείου φύλου, δηλαδή την εμφάνιση ή άτυπες διακρίσεις κατά της γυναίκας.

Σε γενικές γραμμές κάθε είδος ρατσισμού στηρίζεται σε αρνητικά στερεότυπα, προκαταλήψεις και κάθε ρατσιστής στην ουσία, φοβάται την διαφορετικότητα όπως και αν αυτή εμφανίζεται.

Για να αντιμετωπιστεί ο ρατσισμός πρέπει να αλλάξει η παιδεία μια χώρας. Τα σχολεία να μην διδάσκουν ρατσιστικές ιδέες. Τα ΜΜΕ να μην δείχνουν ρατσιστικά μηνύματα και η οικογένεια να μην περνάει στα παιδιά της ρατσιστικές αντιλήψεις. Εφαρμόζοντας αυτές τις προτάσεις αρκετά πράγματα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο.

Τα ναρκωτικά στη ζωή των νέων είναι πια γνωστό φαινόμενο και τα τελευταία χρόνια έχει πάρει δραματικές διαστάσεις. Οι νέοι συχνά θέλουν να ξεφύγουν από την πραγματικότητα να νιώσουν πιο ελεύθεροι και να χαλαρώσουν…

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οι νέοι άνθρωποι ξεκινούν την χρήση ναρκωτικών ουσιών. Το κάνουν για να ανεβούν στα μάτια των φίλων τους, “αναγκάζονται” να τα δοκιμάσουν για να μην τους σνομπάρουν ή ακόμα και τα ξεκινούν χωρίς καν να το καταλάβουν, επειδή δεν τους λένε τι είναι η αυτό που θα δοκιμάσουν ή τους το προσφέρουν σε κατάσταση μέθης. Μερικοί επίσης τα ξεκινούν λόγω οικογενειακών αλλά και προσωπικών προβλημάτων και συγκρούσεων, ώστε να τιμωρήσουν τον εαυτό ή τους γύρω τους.

Τα παιδιά εκείνη την στιγμή δεν σκέφτονται τις επιπτώσεις των πράξεων τους ή δεν πιστεύουν ότι τους ενδιαφέρει το τι θα πάθουν λόγω της χρήσης και δέχονται συνήθως την δοκιμή των ναρκωτικών. Η δοκιμή πάντα είναι δωρεάν από τον διακινητή ως ένδειξη καλής θέλησης. Ξεκινούν λοιπόν από τα λεγόμενα ελαφριά και μετά συνεχίζουν και στα υπόλοιπα τα βαρύτερα.

Κατά κανόνα οι πιο πολλοί καταλήγουν να μισούν τον ίδιο τους τον εαυτό και να πέφτουν σε βαριάς μορφής κατάθλιψη. Συνεχίζουν την χρήση λόγω του μεγάλου εθισμού και τότε απλά επιβιώνουν, δεν έχουν ζωή. Οι χρήστες δέχονται μεγάλο κοινωνικό ρατσισμό και συνήθως απομονώνονται ώσπου να πεθάνουν. Μερικές φορές αυξάνουν την χρήση μόνο και μόνο για να έρθουν πιο κοντά στο θάνατο.

Όσοι έχουν συνειδητοποιήσει την κατάστασή τους και θέλουν να απαλλαγούν από την χρήση των ναρκωτικών, χάνουν τους ψεύτικους φίλους τους (δηλαδή τους χρήστες και διακινητές), οι οποίοι προτιμούν να συνεχίσουν με τα ναρκωτικά.

Τώρα… για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του θέματος, καλό θα ήταν να δημιουργηθούν ομάδες πρόληψης, που να ενημερώνουν τον κόσμο και κυρίως τους νέους για τους κινδύνους από την χρήση των ναρκωτικών ουσιών. Επίσης καλή ιδέα είναι η δημιουργία προγραμμάτων και κινήτρων για την μείωση του ρατσισμού και της περιθωριοποίησης απέναντι στους χρήστες. Η προσπάθεια να επικεντρωθεί στο να πεισθούν οι χρήστες να πάνε σε κάποια κλινική απεξάρτησης. Σημαντικό θα ήταν πρώην χρήστες να ενημερώσουν τους νέους που ακόμα δε έχουν απεξαρτηθει αλλά θέλουν να το κάνουν, και να τους υποστηρίξουν κυρίως ηθικά.

Αν είσαι και εσύ χρήστης, κάνε κλικ στα παρακάτω κέντρα, πάλεψε να απαλλαγείς. Δεν είσαι ο μόνος δεν είσαι μόνος!

ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ (ΚΕΘΕΑ)
Στροφή Ιθάκη Παρέμβαση

Η παιδική κακοποίηση είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα που στα τελευταία χρόνια έχουμε δώσει περισσότερη σημασία, παλιότερα δεν ήταν και πολύ σημαντικό. Αυτοί που δέχονται κακοποίηση είναι κυρίως παιδιά ηλικίας από 2 έως και 18 ετών, αλλά και μεγάλοι. Αυτά τα παιδιά δεν αντιμετωπίζουν μόνο ψυχολογικά τραύματα αλλά και εξωτερικά, όπως διάφοροι τραυματισμοί που συμβαίνουν κατά την διάρκεια της κακοποίησης τους.

Η κακοποίηση μπορεί να γίνεται με πολλούς τρόπους, όχι μόνο μέσω της σωματικής βίας, αλλά και της ψυχολογικής ή λεκτικής βίας. Η ψυχολογική βία γίνεται όταν ο θήτης κάνει επίθεση στο θύμα μέσω σχολίων και εκφράσεων. Τα παιδιά που δέχονται κακοποίηση από μικρή ηλικία πολλές φορές γίνονται πολύ βίαιοι απέναντι σε άλλα άτομα σαν ενήλικες. Νιώθουν φόβο απέναντι στους άλλους συνανθρώπους τους..

Τα τελευταία χρόνια αυτή η  κατάσταση έχει αυξηθεί. Η οικογένεια των κακοποιημένων παιδιών παίζει πολύ μεγάλο ρόλο αλλά και το περιβάλλον στο όποιο διαμένουν. Πρέπει να το αντιμετωπίσουν με πολύ αγάπη, κατανόηση και να δουν το πρόβλημα με πολύ σοβαρότητα. Να του εξηγήσουν ότι αυτό που του συνέβη δεν το άξιζε και δεν φταίει εκείνος για αυτή την κατάσταση. Αν οι γονείς του θύματος  δεν αντιμετωπίσουν την κατάσταση με σοβαρότητα, στο παιδί θα δημιουργηθούν διάφορα ψυχολογικά τραύματα που θα το σημαδέψουν σε όλη του την ζωή.

Κάποια παιδιά που έχουν δεχτεί κακοποίηση από τους γονείς  τους, η πολιτεία θα πρέπει να τους πάρει την επιμέλεια των παιδιών. Γι’ αυτό  πρέπει να κάνουμε αυστηρότερους νόμους και να λάβουμε μέτρα για την προστασία αυτών των παιδιών, γιατί είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα και πρέπει να το δούμε με μεγάλη σοβαρότητα.

Τα κακοποιημένα παιδιά μερικές φορές καταλήγουν στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά, μερικά έχουν φτάσει ακόμα και στην αυτοκτονία. Γι’ αυτό δεν πρέπει να μένουμε απαθείς όταν γνωρίζουμε τέτοιες περιπτώσεις. Υπάρχουν οργανώσεις για να απευθυνθεί κάποιος, όπως «Το χαμόγελο του παιδιού» αλλά και η αστυνομία.

Η Ανακύκλωση σήμερα αποτελείται σημαντική προτεραιότητα για το περιβάλλον και το μέλλον μας. Δεν είναι μια εφήμερη τάση της εποχής, αλλά αντίθετα, υποχρέωση κάθε πολιτισμένης κοινωνίας, που συμβάλει έμπρακτα στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης.

Παράλληλα, εντοπίζεται η ανάγκη για την καλλιέργεια μιας κουλτούρας που προάγει την ανάγκη στους πολίτες και όλους τους κοινωνικούς εταίρους, αναγνωρίζοντας ότι η Ανακύκλωση πρέπει να μπει στην καθημερινότητα μας και να γίνει τρόπος ζωής. Σε κάθε περίπτωση, Ανακύκλωση με καθαρά τεχνικούς όρους είναι η διαδικασία μέσα από την οποία επιτυγχάνεται η εκ νέου χρήση των υλικών συνεργασίας (γυαλί, χαρτί, πλαστικό, ξύλο κ.α.) και η επαναεισαγωγή τους στον κύκλο παραγωγής.

Στους μπλε κάδους βάζουμε μόνο συσκευασίες από τα παραπάνω υλικά και μάλιστα προσπαθούμε να τις ξεπλένουμε αν έχουν υπολείμματα. Δεν πετάμε ηλεκτρικές συσκευές, μπαταρίες ή άλλα αντικείμενα. Υπάρχουν ειδικοί κάδοι για τις ηλεκτρονικές συσκευές ή οικιακές συσκευές, τις μπαταρίες και τους λαμπτήρες όπου αυτοί είναι σε μαγαζιά που πουλάνε ηλεκτρονικές συσκευές κ.α.

Τα οφέλη της Ανακύκλωσης είναι πολλά, μας βοηθάει να μην μολύνουμε το περιβάλλον, να έχουμε μια καθαρή ατμόσφαιρα και ένα καλύτερο τρόπο ζωής για όλους μας. Με την Ανακύκλωση κάνουμε και οικονομία σε πρώτες ύλες. Για παράδειγμα οι εφημερίδες και τα περιοδικά που πάνε για ανακύκλωση μπορούν να γίνουν αύριο το βιβλίο της Πληροφορικής που θα πάρει ο μικρός μας αδελφός.

Γνωρίζατε ότι για κάθε κουτάκι αλουμινίου που ανακυκλώνεται, εξοικονομείται η ενέργεια που χρειάζεται μια τηλεόραση για 3 ώρες λειτουργίας και ότι η ανακύκλωση ενός γυάλινου μπουκαλιού εξοικονομεί ενέργεια που θα φώτιζε ένα δωμάτιο για 8 ώρες ;

Οι περισσότεροι άνθρωποι στις μέρες είτε θέλουν είτε χρειάζονται ένα κινητό. Βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που θεωρούν το να έχεις κινητό εντελώς λάθος και υπερβολικά βλαβερό για την υγεία. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα πάνω σε αυτό το θέμα.

Ας αρχίσω λοιπόν με τα πλεονεκτήματα. Αρχικά, εάν έχεις κινητό μπορείς να το έχεις πάντα μαζί σου, ώστε να μην χάσεις σημαντικά τηλεφωνήματα. Επίσης, εάν χαθείς μπορείς να πάρεις τηλέφωνο και να ζητήσεις οδηγίες. Επιπλέον, κάτι ακόμα σημαντικό που θα πρέπει να έχεις στο μυαλό μας είναι το, αν συμβεί ένα ατύχημα θα πρέπει να καλέσεις την αστυνομία ή ένα ασθενοφόρο σε περίπτωση τραυματισμού. Επιπρόσθετα, τα κινητά έχουν φωτογραφική μηχανή οπότε μπορείς να βγάλεις φωτογραφία οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας όπου κ αν βρίσκεσαι και έτσι δημιουργείς αναμνήσεις. Ένα ακόμα πολύ σημαντικό πράγμα που υπάρχει είναι ότι τα κινητά μπορούν να συνδεθούν στο διαδίκτυο και έτσι μπορείς να ελέγχεις τα e–mail σου ή οτιδήποτε άλλο.

Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν και μειονεκτήματα όπως το ότι τα κινητά μπορεί να είναι ακριβά και δεν έχουν όλοι την οικονομική δυνατότητα να πάρουν ένα αρκετά εξελιγμένο κινητό. Ένα ακόμα μειονέκτημα είναι ότι κάποια κινητά δεν έχουν σήμα σε ορισμένες περιοχές οπότε δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με κανέναν. Επίσης τα κινητά είναι όντως πολύ βλαβερά για την υγεία αν δεν χρησιμοποιούνται σωστά, δηλαδή εάν δεν τα χρησιμοποιείς όλη μέρα δεν κινδυνεύεις τόσο πολύ από την ακτινοβολία που εκπέμπουν. Επιπλέον, κάποιοι άνθρωποι αποκτούν εξάρτηση από το κινητό γιατί τα χρησιμοποιούν πολλές φορές και κάθε μέρα και έτσι χάνουν την επαφή με τον έξω κόσμο, αποκόβονται από τις παρέες τους και σιγά – σιγά αντικοινωνικοποιούνται. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τα κινητά, ενώ οδηγούν με αποτέλεσμα να γίνονται ατυχήματα. Αλλά και ατυχήματα άλλου είδους μπορούν να προκαλέσουν στο σχολείο, αφού κάποιοι μαθητές τα χρησιμοποιούν εν’ ώρα μαθήματος, δηλαδή μπορεί κάποιος καθηγητής να τους το πάρει, να μην ακούσουν κάποια σημαντική πληροφορία επειδή δεν προσέχουν.

Kατά τη γνώμη μου όλοι θα πρέπει να έχουμε κινητό, αλλά θα πρέπει να τα χρησιμοποιούμε με μέτρο, ώστε να μην αποκτήσουμε κάποιο από τα παραπάνω προβλήματα.

Τα περιστέρια στην εποχή του Μεσαίωνα είχαν τον ρόλο των ταχυδρόμων, γιατί ήταν εκπαιδευμένα να μεταφέρουν γράμματα από σπίτι σε σπίτι.

Στις  μέρες μας όμως τα περιστέρια είναι απλά αδέσποτα, γιατί η χρησιμότητα τους στον άνθρωπο είναι περιορισμένη. Μερικοί τα σκοτώνουν για ασήμαντους λόγους, όπως το παράτημα των αυγών τους σε διάφορα σημεία, τα περιττώματά τους,  ο θόρυβος από τα φτερουγίσματά τους και άλλα.

Εγώ ο ίδιος αποτελώ παράδειγμα από την ομάδα ανθρώπων που ασχολούνται με τα περιστέρια και τα πουλιά γενικώς, καθώς έχω στην κατοχή μου ένα περιστέρι! Το έχω από μικρό και το έχω σε ένα μεγάλο κλουβί. Τρέφεται κυρίως με καλαμπόκι και ψωμί .Δευτερεύοντες τροφές είναι τα πίτουρα και τα ψίχουλα από λαχανικά και φρούτα. Τα περιστέρια είναι πολύ υπάκουα και το δικό μου με ένα μου σφύριγμα έρχεται και προσγειώνεται πάνω στο χέρι μου.

Όταν εκτρέφεις ένα περιστέρι πρέπει να το προστατεύεις από τους χειρότερους εχθρούς του όπως το γεράκι, τη γάτα και τη κουκουβάγια. Απαραίτητο για ένα περιστέρι είναι η ψειρόσκονη, γιατί πιάνει εύκολα ψείρες. Πρόβλημα είναι και τα νύχια, διότι μεγαλώνουν υπερβολικά και χρειάζονται κόψιμο κατά διαστήματα, αν δεν εφαρμοστεί αυτό, τότε το περιστέρι δεν θα μπορεί να περπατήσει ή να σταθεί όρθιο.

Σημαντικό που έχει ένα περιστέρι είναι οι συμβολισμοί του, όπως στην θρησκεία το άγιο πνεύμα (φανερώθηκε στην βάπτιση του Ιησού), και στο λαό την ειρήνη και την ελευθερία (στις επίσημες τελετές ελευθερώνουν λευκά περιστέρια). Να αναφέρω επίσης και μια παροιμία όπως μην κάνεις την αθώα περιστερά και ένα μικρό ποίημα, πετάς περιστεράκι μου στο κήπο στην αυλή δεν βλέπεις το γεράκι το άγριο πουλί.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως είναι στο χέρι του καθενός είναι να ασχοληθεί με αυτά τα υπέροχα πλάσματα και να τα εκπαιδεύσουν. Ποιός ξέρει αυτό που αρχίζει ως χόμπι μπορεί να καταλήξει σε κάτι καλύτερο!!

Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες κοινωνίες στο κατώφλι του 21^ου αιώνα είναι να μπορούμε να συμβιώνουμε αρμονικά με το διαφορετικό. Να αξιοποιούμε δημιουργικά την πολυμορφία. Σε έναν κόσμο όπου τα σύνορα ανάμεσα στους λαούς γίνονται σημεία δημιουργικής επαφής με τον πολιτισμό της γης, είναι σημαντικό να συμβιώνουμε αρμονικά και ευτυχισμένα.

Εμείς τα παιδιά μπορούμε μέσα από το σχολείο και την παιδεία που διαθέτουμε, να διαδραματίσουμε σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία για μια τέτοια συμβίωση. Είναι αδιανόητο στις μέρες μας να υπάρχει έντονα το φαινόμενο του ρατσισμού και να οδηγούνε τους πολίτες ενός δημοκρατικού κράτους σε φαινόμενα  βίας και εγκληματικότητας που οδηγούν σε ηθική κατάπτωση και εξευτελισμού της ανθρώπινης ύπαρξης καθώς και των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Και ποιος άνθρωπος δεν έχει συνδυάσει το συναίσθημα με το χρώμα. Ακούγεται παράλογο κι όμως είναι αληθινό. Τα χρώματα είναι ένας από τους παράγοντες που επηρεάζουν την ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων. Διαφορετικά νιώθει κανείς όταν κινείται σε χώρους με ζωντανά, ζεστά χρώματα και διαφορετικά όταν είναι γεμάτοι από μουντά, θολά, ξεθωριασμένα χρώματα.

Τα χρώματα που χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους συχνά φανερώνουν την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Δεν είναι τυχαίο που οι έφηβοι φορούν πολύ συχνά το μαύρο χρώμα. Επίσης οι ζωγράφοι με τα διάφορα χρώματα στους πίνακές τους φανερώνουν τα συναισθήματα που νιώθουν την ώρα της δημιουργίας τους.

Τα συναισθήματα συνδυάζονται με τα χρώματα όμως κάθε άτομο κάνει διαφορετικούς συνδυασμούς. Ωστόσο υπάρχουν χρώματα που είναι χαρακτηριστικά για συγκεκριμένες καταστάσεις. Όπως το μαύρο, το οποίο χαρακτηρίζει το πένθος, την θλίψη και θεωρείται καταθλιπτικό χρώμα. Σε αντίθεση με το άσπρο που δείχνει την ευτυχία, την χαρά, την αγνότητα, την αισιοδοξία για την ζωή. Το κόκκινο είναι το χρώμα του πάθους,  της δράσης, της επαναστατικότητας.

Χρώματα επαναφέρουν εικόνες από το πολύχρωμο παρελθόν, εικόνες που έχουν χαραχθεί μέσα στο μυαλό των ανθρώπων, συναισθήματα που έχουν θαφτεί στην ψυχή τους και ζωντανεύουν με το αντίστοιχο χρώμα. Πόσες φορές το πράσινο του λιβαδιού δεν μας θύμισε τα ξέγνοιαστα παιχνίδια με τους παιδικούς μας φίλους ή το γαλάζιο της θάλασσας τις καλοκαιρινές διακοπές με την οικογένεια;

Η ζωή είναι γεμάτη χρώματα από το άσπρο ως το μαύρο σε όλες τις αποχρώσεις. Ο καθένας από εμάς, σε κάθε φάση της ζωής του, ανάλογα με την ψυχολογική του κατάσταση επιλέγει αυτό που του ταιριάζει ή αυτό στο οποίο θα ήθελε να είναι…

Τον τελευταίο καιρό ανησυχούμε για την υπερθέρμανση του πλανήτη, που οφείλεται στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, έχοντας ως κυριότερη έγνοια το λιώσιμο των πάγων. 

Συνέπειες από το λιώσιμο των πάγων. Όλοι ξέρουμε πως κάθε χρόνο, λόγο της σταδιακής αύξησης της θερμότητας, οι πάγοι στην Αρκτική και την Ανταρκτική λιώνουν. Αυτό όμως έχει ως αποτέλεσμα κάθε χρόνο να μειώνονται όλο και μεγαλύτερες ποσότητες πάγου, δημιουργώντας νερό, πράγμα πολύ επικίνδυνο που έχει ως αποτέλεσμα:

 • αύξηση της στάθμης του νερού της θάλασσας.

 • παραλιακές πόλεις, νησιά ή ακόμη και ολόκληρες χώρες θα σκεπαστούν από νερό. Άνθρωποι θα χρειαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να πάνε να ζήσουν σε άλλες περιοχές, αυτοί είναι οι λεγόμενοι κλιματικοί πρόσφυγες. Όσες χώρες δεν θα ‘πνιγούν’ από το νερό θα ‘γεμίσουν’ κουνούπια σε μεγάλες ποσότητες και έτσι μεταδοτικές ασθένειες, όπως η μαλαίρια (ελονοσία), θα μεταδοθεί στους ανθρώπους.

 • οι αγρότες θα μεταφερθούν σε πιο ψηλές περιοχές έχοντας ως αποτέλεσμα να μην παράγουν ίδιες ποσότητες με παλιά.

 • εξαφάνιση χλωρίδας και πανίδας από περιοχές.

 • μείωση του πόσιμου νερού.

 Αυτό το θέμα πρέπει να απασχολήσει τους επιστήμονες για να βρεθούν πιθανές λύσεις ώστε να μην λιώσουν οι πάγοι και να πούνε σε εμάς – τους απλούς ανθρώπους – τί μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε σε αυτή την προσπάθεια.

 Αν εσείς έχετε κάποια ιδέα η οποία μπορεί να βοηθήσει γράψτε ένα σχόλιο από κάτω…

Το σταματημένο ρολόι της εκκλησίας στα Καλάβρυτα δείχνει 14:34 – ώρα κατά την οποία μένει σταματημένο μέχρι σήμερα για να θυμίζει πάντα την μεγάλη σφαγή που έκαναν οι Γερμανοί 64 χρόνια πριν σκοτώνοντας συνολικά 1.100 άτομα, ως αντίποινα στην εκτέλεση από αντάρτες του ΕΛΑΣ 77 Γερμανών στρατιωτών λίγες μέρες νωρίτερα. Τα Γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στα Καλάβρυτα στις 13 Δεκεμβρίου 1943.

Η σφαγή των Καλαβρύτων θεωρείται ως το βαρύτερο πολεμικό έγκλημα που έγινε στην Ελλάδα κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Τα Καλάβρυτα είναι σήμερα χαρακτηρισμένος μαρτυρικός οικισμός.

Κλείδωσαν όλες τις γυναίκες και τα παιδιά κάτω των 14 στο σχολείο και διέταξαν όλους τους άντρες από 14 και πάνω να παρουσιαστούν έξω από το χωριό, όπου τους εκτέλεσαν. Οι γυναίκες και τα παιδία κατάφεραν να αποδράσουν απ’ το ενώ το χωριό φλεγόταν. Την επόμενη μέρα οι στρατιώτες των ναζί έκαψαν το μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, ένα σύμβολο της επανάστασης του ’21 για την Ελλάδα.

Το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα αναγνωρίστηκε και από τις 2 εμπόλεμες πλευρές, Έλληνες και Γερμανούς. Οι Γερμανοί όμως αδιαφόρησαν και δεν φρόντισαν να αποκαταστήσουν τους απόγονους των θυμάτων και τις υλικές ζημιές που έκαναν στα Καλάβρυτα αλλά και στις γύρω περιοχές.

Η θυσία των Καλαβρύτων αναδείχθηκε σε παγκόσμιο σύμβολο ελευθερίας και ειρήνης. 64 χρόνια πέρασαν κι όμως το καντήλι του καημού και του πόνου καίει ακόμα.

Δείτε επίσης Η σφαγή των Καλαβρύτων (wikipedia)

Ακούμε καθημερινά στις ειδήσεις και διαβάζουμε στις εφημερίδες ότι έρχεται από το εξωτερικό κρέας αλόγου, που τo πουλάνε στα super market και στα κρεοπωλεία. Ειδικά στις μεγάλες πόλεις το πρόβλημα είναι αρκετά μεγάλο. Σε πολλά κρεοπωλεία μαζί με το καλό κρέας μας πουλάνε και το χαλασμένο σαν ντόπιο, χωρίς να νοιάζονται για τις επιπτώσεις στην υγεία μας.

Τα πιο υγιεινά κρέατα είναι αυτά στα χωριά, που τα μεγαλώνει μόνη της η κάθε οικογένεια ξεχωριστά. Όλα τα ζώα (κοτόπουλα, γουρούνια, αρνιά κλπ) μεγαλώνουν με τον πιο υγιεινό τρόπο.

Εμείς που ζούμε στο χωριό, ξέρουμε τι τρώμε και από πού προέρχεται το καθένα. Τα ζώα, βόσκουν ελεύθερα και τρώνε ζωοτροφές που παράγουμε μόνοι μας. Τα παράγωγα των ζώων και των πουλερικών, όπως γιαούρτι, γάλα, τυρί, αυγά, όταν τα καταναλώνουμε από οικόσιτα δικά μας ζώα, ξέρουμε τι τρώμε και ξέρουμε ότι είναι υγιεινά, χωρίς φάρμακα, αρρώστιες ή βρώμικα, πράγμα που πιθανόν να είναι από τις αγορές. Με την ευκαιρία να πούμε ότι τα παράγωγα των οικόσιτων ζώων είναι πολύ θρεπτικά και πλούσια σε βιταμίνες και καλό είναι να τα καταναλώνουμε σχεδόν καθημερινά .

Όταν συναναστρεφόμαστε με τα ζώα αποκτούμε μια ιδιαίτερη σχέση μαζί τους. Πρέπει να τα αγαπάμε και να τα σεβόμαστε έτσι και αυτά να μας δίνουν τα αγαθά τους. Να διατηρούμε καθαρούς τους χώρους όπου τρώνε και κοιμούνται . Και καλό είναι τις κοπριές να τις συγκεντρώνουμε σε χώρο αποβλήτων και να γίνεται λίπασμα για τους κήπους μας, ώστε τα λαχανικά μας να γίνονται πιο νόστιμα από ότι με το λίπασμα του εμπορίου.

Να αγαπάμε τα ζώα όλοι, από τους κτηνοτρόφους μέχρι τους κρεοπώλες για την καλή διατροφή και την υγειά μας.

Μπορεί τα σχολεία να κάνουν τον άνθρωπο “καλύτερο άνθρωπο”, να χτίζουν την προσωπικότητά του να τον συντροφεύουν στη παιδική αλλά και στην εφηβική ζωή να του μεταφέρουν τις απαραίτητες γνώσεις. Απ’ την άλλη πλευρά όμως τα σχολεία έχουν και τη σκοτεινή τους πλευρά!!! Το φαινόμενο της βίας συναντάται καθημερινά στα σχολεία, και εκδηλώνεται με ξυλοδαρμό και βρισιές. Η κατάσταση όμως γίνεται χειρότερη (για τα θύματα) όταν αυτά κρατάν το στόμα σου κλειστό. Όλα θα γινόντουσαν πιο εύκολα αν τα θύματα απευθύνονταν στους καθηγητές ή τους γονείς τους ακόμα ακόμα και σε ψυχολόγους για το πώς να χειρίζονται αυτές τις καταστάσεις ώστε να βοηθήσουν την κατάσταση. Μια πολύ καλή λύση για την εξάλειψη του προβλήματος θα ήταν να γίνουν σεμινάρια στα σχολεία ώστε να γίνει η επίτευξη  του στόχου, δηλαδή να ευαισθητοποιηθούν “οι θύτες” !!!

Πολλές φορές όταν γνωρίζαμε ένα νέο άνθρωπο, νιώθουμε πως αυτός μπορεί να παίξει στη ζωή μας το ρόλο του καλύτερου μας φίλου, χωρίς όμως αυτό να επιβεβαιώνεται στο τέλος αυτής της φιλίας. Η αληθινή φιλία δεν έχει ποτέ τέλος.

Ο πραγματικός φίλος δεν θα είναι πάντα καλός μαζί σου, μόνο και μόνο για να μην χάσει την παρέα σου, αλλά στις λάθος αποφάσεις σου θα σε σταματάει και θα σου δείχνει το σωστό, νιώθοντας το φόβο για οποιοδήποτε κακό μπορεί να σου συμβεί.

Πολλά παιδιά αναρωτιούνται πως θα καταλάβουν ποιος είναι ο πραγματικός φίλος τους. Δεν θα ψάξεις να βρεις ένα τέτοιο άνθρωπο. Θα έρθει στη ζωή σου όταν εσύ τον αφήσεις να μπει σ’ αυτή. Τότε θα είναι δίπλα σου στις χαρές και στις λύπες, θα σου εμπιστεύεται τα προβλήματα του, αλλά θα είναι έτοιμος να ακούσει και να βρει μια λύση και στα δικά σου προβλήματα. Θα σου εμπνέει εμπιστοσύνη από την πρώτη στιγμή.

Πραγματικός φίλος δεν είναι αυτός που για χάρη του θα οδηγηθείς σε πράξεις οι οποίες δεν αρμόζουν στον χαρακτήρα σου και στις αρχές σου.

Πολλοί λένε πως οι εφηβικές φιλίες δεν κρατάνε, χάνονται. Δεν είναι αγνές αλλά ο καθένας προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τον άλλο για δικό του συμφέρον. Αυτό είναι αδύνατο να συμβεί αν εσύ δεν το επιτρέψεις. Όταν  αγαπάς πραγματικά τον/την φίλη και τον/την έχεις βαθιά μέσα στην καρδιά σου ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΤΟΝ/ΤΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΒΓΕΙ,

Το να έχεις δίπλα σου πραγματικούς φίλους θα σε βοηθήσει πολύ στη ζωή σου, στον τρόπο που θα συμπεριφέρεσαι. Δεν θα φοβάσαι μην σε πληγώσει γιατί αν είναι πραγματικός σου φίλος δεν θα σε αφήσει σε μια δύσκολη στιγμή, θα είναι πάντα δίπλα σου.

Και όπως λέει η παροιμία “Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι”

Στις μέρες μας, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να μάθεις πληροφορίες για ένα ξένο πολιτισμό η μια χώρα. Υπάρχει λοιπόν το διαδίκτυο με το οποίο μπορείς να βρεις οποιαδήποτε  πληροφορία για την οποία  επιθυμείς να μάθεις. Έτσι και εγώ θα σας διηγηθώ κάποια πράγματα για την Φινλανδία, χώρα που κατάγεται η μητέρα μου, αυτό ουσιαστικά με κάνει Ελληνο-Φιλανδή!

Αρχικά, θα ήθελα να τονίσω πως η Φινλανδία είναι μια χώρα φημισμένη για την ομορφιά των λιμνών και ποταμών της (συχνά σχηματίζουν καταρράκτες) που για την ακρίβεια έχει 60.000 λίμνες και ποτάμια. Επίσης για τις μεγάλες της χιονοπτώσεις που διαρκούν περίπου 6 μήνες στο Βορρά και 3 μήνες στο Νότο (ύψους γύρω στο 1 μέτρο), για την μεγάλη και καταπράσινη βλάστηση της που καλύπτει το 70% της Φινλανδίας και για τον φημισμένο Άγιο-Βασίλη της. Την άνοιξη αρχίζουν  βγαίνουν φράουλες και νόστιμα μούρα που τα κάνουν μαρμελάδες και διάφορα παραδοσιακά λικέρ.

Ζώα που κυριαρχούν στην Φινλανδία είναι κυρίως θηλαστικά όπως λαγοί, ελάφια, τάρανδοι, λύκοι αλλά και η αρκτική αλεπού  και από πτηνά όμως υπάρχουν,  κυρίως μπλε παγώνια και κουκουβάγιες. Στις λίμνες και τα ποτάμια υπάρχουν πολλών ειδών ψάρια, όπως και αγριόχηνες, κύκνοι και φώκιες, οι φώκιες βρίσκονται συνήθως στα παράλια. Ένας παραδοσιακός τρόπος χαλάρωσης και θεραπείας είναι η γνωστή στις σκανδιναβικές χώρες Sauna. Επειδή στις σκανδιναβικές χώρες δεν υπήρχε το λεγόμενο τζάκι, οι άνθρωποι έμπαιναν σε ειδικά δωμάτια που είχαν ένα ξεχωριστό φούρνο, ο όποιος είχε τοποθετημένες πάνω του πέτρες καυτερές, στις οποίες πέτρες ρίχνεις νερό και ύστερα αυτές εκπέμπουν ζεστό ατμό. Σπορ που κάνουν το χειμώνα σε εκείνες τις περιοχές του κόσμου είναι κυρίως το hokey, το ski και το skating.

Στην Φινλανδία υπάρχουν πολλά και διάφορα έθιμα και παραδόσεις που γιορτάζονται αναλόγως με την εποχή και άλλες τιμητικές εκδηλώσεις προς τιμήν κάποιων σημαντικών προσώπων της ιστορίας τους. Τα Χριστούγεννα έχουν μεγάλη πέραση στη Φινλανδία, οι άνθρωποι περιμένουν με μεγάλη ανυπομονησία για να φάνε τα διάφορα τοπικά παραδοσιακά φαγητά και γλυκά. Κοντά στην πρωτοχρονιά ο κόσμος από όλα τα μέρη της γης επισκέπτονται το Ροβανιέμι ένα Βόριο χωριό της Φινλανδίας που κατοικεί ο Άγιος-Βασίλης (εκεί στέλνουν τα γράμματα τους τα παιδιά και περιμένουν τα δώρα τους για τις γιορτές).  Το Πάσχα, τα παιδιά ντύνονται ζητιάνοι και γυρνούν στους δρόμους με καπνισμένα πρόσωπα, ζητιανεύοντας και κρατώντας σκουπόξυλα. Σε ορισμένα μέρη της δυτικής Φινλανδίας ανάβουν μεγάλες φωτιές (ύψους 7 μέτρων) την περίοδο ανάμεσα στην καθαρά Δευτέρα και την Κυριακή του Πάσχα για να ξορκίσουν τις μάγισσες που πετούν τριγύρω. Κάποια έθιμα που γίνονται εκεί τηρούνται και σε κάποιες άλλες χώρες του κόσμου. Όπως συνηθίζεται και σε άλλες χώρες την ημέρα του Πάσχα οι γονείς κρύβουν το πρωί σοκολατένια αβγουλάκια, μόλις τα παιδιά ξυπνήσουν με ευτυχισμένα προσωπάκια και βλεμματάκια ψάχνουν να βρουν χαρούμενα το καθένα μόνο του το σοκολατένιο του αβγουλάκι ώστε να το κατασπαράξουν.

Τέλος είμαι πολύ χαρούμενη που κάθε δεύτερο καλοκαίρι επισκέπτομαι τη Φινλανδία και βρίσκω τα ξαδέλφια μου που επιθυμώ όλο τον καιρό να δω.  Περνώ υπέροχα και μου μένει αξέχαστη αυτήν η εκδρομή που περιλαμβάνει όλων των ειδών περιπέτειες. Ταξίδια με το αυτοκίνητο, βόλτες με τα πόδια, κολύμβηση στις κοντινές παράλιες και μερικά σπορ όπως τραμπολίνο και baseball.

Αυτά λοιπόν, ήταν κάποια από τα ήθη και έθιμα της Φινλανδίας που αισθάνομαι πως και η  Ελλάδα και η Φινλανδία είναι πατρίδες μου.

Οι νέοι πάντα είχαν μια τάση προς την διαφορετικότητα. Η αλήθεια είναι όμως, πως πολύ συχνά η διαφορετικότητα αυτή οδηγεί στην κριτική και στην περιθωριοποίηση. Κάποιοι δεν θέλουν να γίνουν ένα με τη μάζα όπως άλλωστε δείχνει η εξωτερική τους εμφάνιση, οι πράξεις και οι συνήθειές τους. Οι άνθρωποι όμως πολλές φορές βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα τα οποία δεν είναι πάντα σωστά και αυτό γιατί βασιζόμαστε σε αυτό που βλέπουμε.

Για παράδειγμα, αν βλέπαμε στο δρόμο ένα κορίτσι ντυμένο με σκισμένα ρούχα, βαμμένα μαλλιά, και να έχει τατουάζ σε όλο της το σώμα, χωρίς να ξέρουμε τίποτα γιαυτό, δεν θα βγάζαμε το συμπέρασμα πως ίσως να μην έχει καλή ανατροφή, να είναι κακή μαθήτρια και να έχει μπλέξει με κακές παρέες; Λάθος.  Αυτή η κοπέλα μπορεί να είναι αισιόδοξη, με τα δικά της όνειρα και φιλοδοξίες, τους δικούς της στόχους και κάτι ακόμα, το οποίο λείπει απ’τους περισσότερους. Έχει τα κότσια και τη δύναμη να δείχνει στον κόσμο αυτό που έχει στην ψυχή της, αγνοώντας παρ’ όλα αυτά τη γνώμη του. Και τα τατουάζ που έχει, τα έχει κάνει για κάποιο λόγο τον οποίο κανείς μας δεν θα μάθει γιατί ποτέ κανείς δεν θα τολμήσει να ρωτήσει. Και αυτό γιατί όταν έχουμε επίγνωση του διαφορετικού και πολλές φορές του καλύτερου, το φοβόμαστε και το σνομπάρουμε.

Ένα αγόρι το οποίο είναι απομονωμένο, δεν ανοίγεται, παρά είναι προσηλωμένος σε ένα χαρτί με σχέδια όλη μέρα, αδιαφορώντας για το τι γίνεται γύρω του. Κάποιος θα έλεγε πως είναι αναίσθητος, χωρίς προτεραιότητες και χωρίς επίγνωση για τον εαυτό του. Αυτό το αγόρι μπορεί να έχει χάσει ένα αγαπημένο του πρόσωπο, μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα στο οικογενειακό του περιβάλλον, μπορεί να μην έχει φίλους γιατί δεν έχει βρει κάποιον με τον οποίο θα ταιριάζει και μπορεί τα σχέδια που κάνει να είναι το όνειρό του για το μέλλον. Δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε τους άλλους, από τη στιγμή που όλοι μας έχουμε αρχίσει να μαζοποιούμαστε κατά κάποιον τρόπο. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι άνθρωπος είναι ο καθένας αν πρώτα δεν τον γνωρίσουμε. Εδώ κολλάει το ρητό ‘μην κρίνεις ένα βιβλίο απ’το εξώφυλλο’.  

Σκεφτείτε απλά πως μπορεί και εσείς να πέφτατε θύματα μιας ανάλογης συμπεριφοράς. Δεν θα αναρωτηθείτε τι έχετε κάνει λάθος; Τι και αν σε κάποιον αρέσει το Heavy Metal, σε κάποιον άλλον η Jazz, και κάποιος άλλος να ακούει με τρέλα Hip-hop; Είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφράζεται μέσα από οποιοδήποτε είδος μουσικής και οποιοδήποτε είδος ντυσίματος.  Πολλοί από αυτούς συχνά πέφτουν θύματα ρατσισμού λόγο των προτιμήσεών τους και σ’ αυτούς δίνονται ονόματα όπως ‘φρικιά’ και ‘αποτυχημένοι’, μόνο και μόνο γιατί έχουν έναν δικό τους τρόπο σκέψης και μια δική τους νοοτροπία, η οποία απέχει μίλια απ’ αυτή των ‘ανώτερων’, ‘επιτυχημένων’ και πάνω απ΄όλα ‘φυσιολογικών’ και ‘μυαλωμένων’.

Γιατί σήμερα πλέον αν δεν καπνίσεις είσαι αποτυχημένος, αν δεν πιεις δεν είσαι cool, αν δεν πας στα μπαράκια και αν δεν μένεις μέχρι αργά έξω δεν είσαι μάγκας. Μαγκιά όμως στις μέρες μας είναι να έχεις το θάρρος να πεις ΌΧΙ όταν όλοι οι άλλοι λένε ΝΑΙ. Μαγκιά είναι να ακούς τη φωνή μέσα σου γιατί ξέρεις ότι σου λέει το σωστό. Και μαγκιά είναι να μην παρασύρεσαι απ’τους άλλους, παρά να έχεις μια δική σου μοναδική προσωπικότητα, η οποία θα ξεχωρίζει πάντα.

Γιατί πολύ απλά το να είσαι ο εαυτός σου και να μην σε νοιάζει η άποψη των άλλων, είναι το πιο σημαντικό πράγμα.

Από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος ήρθε στη γη, ένιωθε την ανάγκη να ζει με άλλους ανθρώπους. Να ζει δηλαδή σε μία κοινωνία. Κάθε κοινωνία έχει τους δικούς της κανόνες και τα δικά της προβλήματα για τα οποία βρίσκει λύσεις. Επηρεάζεται από τις άλλες κοινωνίες με την πάροδο του χρόνου αλλά κρατάει τα δικά της χαρακτηριστικά που την κάνουν να ξεχωρίζει.

Ο πολιτισμός που έχει κάθε κοινωνία υπάρχει πριν από κάθε άτομο και συνεχίζει να υπάρχει μετά από αυτό. Ο πολιτισμός είναι το σύνολο των κανόνων συμπεριφοράς που έχει μια κοινωνία και η αφομοίωση τους ονομάζεται κοινωνικοποίηση. Η κοινωνικοποίηση αλλάζει από κοινωνία σε κοινωνία, από εποχή σε εποχή, από κοινωνική ομάδα σε κοινωνική ομάδα. Είναι μια διαδικασία διαρκής, γιατί το άτομο σε όλη τη διάρκεια της ζωής του εντάσσεται συνεχώς σε θεσμούς και ομάδες. Είναι επίσης μια διαδικασία αλληλεπίδρασης μεταξύ κοινωνίας και ατόμου.

Η κοινωνία επηρεάζει το άτομο με τους κανόνες της και το άτομο επηρεάζει την κοινωνία με την συμπεριφορά του. Η κοινωνικοποίηση ενός ατόμου γίνεται μέσα από την οικογένεια, το σχολείο, τη θρησκεία, το κράτος, τις παρέες των συνομηλίκων και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Επειδή όμως πολλές φορές πίσω από την ενημέρωση και τις διαφημίσεις κρύβονται διάφορα συμφέροντα, όπως η παραπληροφόρηση, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.

Τέλος η κοινωνικοποίηση γίνεται στους ανθρώπους με διάφορους τρόπους όπως: εντολές και συστάσεις, με την ταύτιση με πρότυπα που προβάλλει η κοινωνία και με κοινωνική κριτική, είτε από την κοινή γνώμη, είτε από την τυπική επέμβαση των κοινωνικών θεσμών (με έπαινο ή ποινή). Η συμπεριφορά μας επηρεάζεται από την κοινωνική κριτική ανάλογα με το πόσο δημόσια και πόσο σημαντική είναι για τη ζωή μας.

Το internet είναι ένα μέσω επικοινωνίας για διάφορα πράγματα, που σε βοηθάει να βρεις πληροφορίες για οτιδήποτε σε απασχολεί. Μπορείς να βρεις και να παίξεις διάφορα παιχνίδια ακόμα και πολεμικά, στρατηγικά και πολλά άλλα. Επίσης έχει διάφορες ιστοσελίδες που εκεί μπορείς να μιλήσεις με τους φίλους σου (το λεγόμενο «chat») και να μιλάτε χωρίς να το βλέπει ούτε να το ξέρει κανείς, αλλά και το αντίθετο, να ξέρουν οι άλλοι πότε είσαι συνδεδεμένος και πότε όχι.

Το internet όμως έχει και την κακή του πλευρά αλλά και την καλή του. Για παράδειγμα το internet μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνο σε μικρά παιδιά που μπαίνουν σε διάφορες ιστοσελίδες χωρίς να το ξέρουν οι γονείς τους. Εκεί δεν επιτρέπεται να μπεις, εκτός αν είναι 18 χρονών, τα παιδάκια όμως μπαίνουν και δίνουν ψεύτικες πληροφορίες. Μερικά παιδιά δίνουν πραγματικές πληροφορίες εκτός από το πόσο χρονών είναι για να γίνουν μέλος της ιστοσελίδας. Έτσι, κάνουν ξένους φίλους που δεν ξέρουν τίποτα για αυτούς. Υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα αυτοί να είναι επικίνδυνοι, βιαστές ή ακόμα να έχουν διάφορα ψυχολογικά προβλήματα και να θέλουν να ξεσπάσουν ή ακόμα και να σκοτώσουν κάποιον/α.

Επίσης μερικά άλλα παιδιά είναι εθισμένα σε διάφορα online παιχνίδια που βρίσκουν στο internet, με αποτέλεσμα να μην έχουν επαφή με το έξω κόσμο και να μην έχουν κοινωνική ζωή. Αυτά τα παιδιά κάθονται σε ένα δωμάτιο του σπιτιού τους που είναι ο υπολογιστής και παίζουν ΟΛΗ την ημέρα παιχνίδια και κάθονται μπροστά στην οθόνη, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δουν από την ακτινοβολία του υπολογιστή.

Εμένα η γνώμη μου για το internet είναι ότι είναι πολύ καλό και πολύ χρήσιμο για όλον τον κόσμο, ΑΛΛΑ θέλει προσοχή, υπευθυνότητα και μέτρο.

Στις μέρες μας, πολλά παιδιά συμπεριφέρονται άσχημα απέναντι στους φίλους τους, στους καθηγητές τους αλλά και στους γονείς τους. Τα παιδιά φέρονται με νευρικό και άκομψο τρόπο, είτε γιατί φοβούνται είτε γιατί κάτι τους απασχολεί. Με αυτόν τον τρόπο ξεσπάνε και σε άλλα παιδιά, χωρίς αυτά να φταίνε σε κάτι.

Κατά τη γνώμη μου, σε όλα τα σχολεία θα έπρεπε να υπάρχει τουλάχιστον ένας ψυχολόγος, ώστε το κάθε παιδί να μπορεί να απευθυνθεί σε αυτόν, εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, για να το βοηθήσει. Ο ψυχολόγος σίγουρα θα ξέρει πώς να κάνει το παιδί να μιλήσει εάν φοβάται και να το βοηθήσει με κάποιο τρόπο.

Αυτή η το είδος συμπεριφοράς χαρακτηρίζει κάποια παιδιά, κάποια άλλα όμως συμπεριφέρονται με έναν γελοίο τρόπο. Σε αυτή την περίπτωση πιστεύω πως φταίει η εφηβεία και οι αλλαγές που γίνονται στην ψυχολογία του παιδιού. Η εφηβεία είναι ένα κομμάτι της ζωής όλων μας. Κυρίως την φοβούνται οι γονείς, γιατί δεν ξέρουν πώς θα είναι το παιδί τους (ως προς τον χαρακτήρα) και πως θα μπορέσουν να το βοηθήσουν.

Επιπλέον, υπάρχουν νέα παιδιά που έχουν παραβατική συμπεριφορά και προβλήματα με το νόμο. Σε αυτή την περίπτωση, τα παιδιά συμμετέχουν σε κλοπές, σε βιασμούς, σε τσακωμούς και σε άλλα διάφορα. Αυτά τα παιδιά πρέπει να τα κρατάνε στο σπίτι τους οι γονείς τους και να τα απασχολούν σε δημιουργικές δραστηριότητες, ώστε να μην επιτίθενται σε άλλα παιδιά αλλά και σε μεγαλύτερούς τους. Πρέπει να υπάρχει ένας ψυχολόγος και σε αυτή την περίπτωση!!

Τέλος πάντων, το θέμα της συμπεριφορά των νέων για εμένα είναι ένα σοβαρό ζήτημα, γιατί φοβάμαι και εγώ, διότι δεν ξέρω πως πρέπει να βοηθήσω τον εαυτό μου αλλά και τους φίλους μου!!! Η συμβουλή μου είναι να υπάρχει στα σχολεία έστω και ένας ψυχολόγος και οι γονείς να προσπαθούν να κατανοούν όσο μπορούν τα παιδιά τους και  τέλος εμείς τα παιδιά να προσέχουμε τη συμπεριφορά μας απέναντι στους άλλους!!!

Εάν ο έφηβος δέχεται ενδιαφέρον, αγάπη, στοργή, σεβασμό και τρυφερότητα, τότε η αυτοεκτίμησή του αυξάνεται, η εικόνα για τον εαυτό του βελτιώνεται, γίνεται πιο χαρούμενος, συνεργάσιμος και έχει παράλληλα ενδιαφέρον για τα μαθήματά του.

Όταν όμως δέχεται βία, εκρήξεις θυμού, υπερβολική ζήλεια, έλεγχο και απιστία, τότε συρρικνώνεται, νοιώθει ότι δεν είναι αρκετά επαρκής και φοβάται να είναι επινοητικός και αυθόρμητος. Θεωρεί ότι μάλλον έτσι είναι όλοι οι άνθρωποι και ότι όποιον και εάν βρει θα του συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο.

Αν οι γονείς χωρίσουν ο έφηβος πρέπει να ξέρει όλα τα αίτια του χωρισμού, να έχει μια μεγάλη ψυχολογική υποστήριξη από όλο το οικογενειακό περιβάλλον και από τους φίλους του. Πρέπει να κάνει χόμπι που τον ευχαριστούν για να ανεβεί το ηθικό του. Οι σχέσεις του έφηβου- γονιών δεν πρέπει να διαταραχθούν μετά τον χωρισμό. Το παιδί δεν πρέπει να αλλάξει σχολικό περιβάλλον, αλλά να προσπαθήσει να ζήσει την ζωή του όπως ήταν και πριν το χωρισμό.

 Καλό είναι οι γονείς να βρίσκονται συνοδοιπόροι με τα παιδιά τους, αλλά από απόσταση με διακριτικότητα και υπομονή, για να αισθάνονται τα ίδια άνετα να τους ανοίγονται και να τους μιλάνε κι εκείνοι να τους συμβουλεύουν ανάλογα.

Η μόλυνση του περιβάλλοντος στις μέρες μας έχει ξεπεράσει κάθε όριο!!!

Το όζον της ατμόσφαιρας που προστατεύει τη γη από τις υπέρυθρες ακτίνες του ήλιου κάθε χρόνο καταστρέφεται όλο και περισσότερο. Αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί μία τεράστια τρύπα, η τρύπα του όζοντος. Αυτό οφείλεται στην εκπομπή των χλωροφθορανθράκων που απελευθερώνουν τα ψυγεία παλιάς τεχνολογίας, οι κλιματιστικές συσκευές, τα αεροζόλ κ.α.

Η όξινη βροχή οφείλεται στην ατμοσφαιρική ρύπανση, δηλαδή οι ρύποι των αυτοκινήτων κυρίως, που απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα αυξάνονται συνεχώς, κι έτσι πέφτουν στη γη με την βοήθεια της όξινης βροχής.

Η καταστροφή των δασών του Αμαζονίου δεν είναι ένα μικρό πρόβλημα, αλλά ένα τεράστιο που παίρνει διαστάσεις κάθε χρόνο και δεν έχει αντιμετωπιστεί ακόμα. Αποτέλεσμα κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο καταστρέφεται ένα δάσος. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στα δάση του Αμαζονίου αλλά και στα υπόλοιπα δάση της υφηλίου.

Η μόλυνση των θαλασσών. Οι βιομηχανίες αδειάζουν τα θανατηφόρα απόβλητα τους στη θάλασσα, με αποτέλεσμα χιλιάδες ψάρια και ψαροπούλια βρίσκουν το θάνατο κάθε μέρα άδικα επειδή κάποιοι άλλοι αποφασίζουν για το αν θα ζήσουν ή όχι.

Φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αυτός είναι ο χαρακτηρισμός που έχουν δώσει οι επιστήμονες στην υπερθέρμανσης του πλανήτη μας. Διότι λειτουργεί όπως το θερμοκήπιο όπου οι ακτίνες του ήλιου περνάνε και θερμαίνουν το θερμοκήπιο, έτσι περίπου συμβαίνει και με τη Γη. Τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι να ανεβεί η στάθμη της θάλασσας επειδή λιώνουν οι πάγοι στους πόλους.

Τέλος, για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων θα πρέπει να κάνουμε κάτι όλοι μαζί. Έχουν δημιουργηθεί οργανώσεις, οι οποίες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν έστω κάποια από τα προβλήματα. Εμείς το πρώτο πράγμα, το πιο απλό που μπορούμε να κάνουμε είναι να γίνουμε μέλη σε μία από αυτές τις οργανώσεις.

Ζούμε σε μια κοινωνία που ο καθένας ζει για τον εαυτό του. Λίγοι είναι οι άνθρωποι που νοιάζονται πραγματικά όταν σου συμβαίνει κάτι. Οι υπόλοιποι είναι απλά περίεργοι να μάθουν! Πως μπορεί κανείς, λοιπόν, να εμπιστευτεί, να σεβασθεί, να αισθανθεί, να αγαπήσει;

Καθημερινά επικοινωνούμε με πολλούς ανθρώπους είτε από ανάγκη, είτε από συμφέρον, είτε από θέληση, είτε από θυμό, είτε επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Αλήθεια, ποιοί απ’ αυτούς αξίζουν πραγματικά λίγο απ’τον χρόνο μας; Ποιοί απ’ αυτούς αξίζουν να είναι στην ζωή μας; Γέλια, τσακωμοί, λύπες, χαρές, καταστάσεις που μοιραζόμαστε μαζί τους και στιγμές που μένουν στην καρδιά και στο μυαλό μας.

Υπάρχει όμως και η μοναξιά. Γιατί ένας άνθρωπος είναι μόνος; Αναγκάζεται να είναι ή απλά το επιλέγει; Και γιατί να υπάρχει η επιλογή της μοναξιάς; Λένε πως το αντίθετο της ζωής δεν είναι ο θάνατος, αλλά η μοναξιά. Συμφωνώ. Δεν γίνεται να έχεις μια ευχάριστη ζωή όταν την βιώνεις μόνος σου. Είναι οι φίλοι, η οικογένεια, μια σχέση, μια γνωριμία, ένας άνθρωπος. Ναι, αρκεί ένας άνθρωπος για να δώσει νόημα στην ζωή κάποιου άλλου! Αλλιώς τίποτα. Τι να ευχαριστηθείς; Τι να νιώσεις; Τι να απολαύσεις; Πού να πας; Όταν είσαι μόνος σου είσαι μόνο εσύ. Εσύ και οι σκέψεις σου.

Προσωπικά, διχάζομαι. Να αφεθώ σε έναν κόσμο που πληγώνει ή να ζήσω με την μοναξιά; Αν και αυτή πληγώνει περισσότερο… σίγουρα ξέρει τι θέλει απ’την αρχή μέχρι το τέλος. ΠΑΡΕΑ.

Πολύ χαίρομαι που δημιουργήθηκε ένας χώρος όπου μαθητές ελεύθερα και επώνυμα καταθέτουν τις απόψεις τους, διαβάζουν και σχολιάζουν τις απόψεις συμμαθητών τους.

Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα θέμα ίσως ταμπού, το θέμα του εκφοβισμού στα σχολεία, που εσείς οι μαθητές μπορεί να το γνωρίζετε ή να το αγνοείτε τελείως.

Γιατί αυτό το απλό παιχνίδι ξεχωρίζει ανάμεσα στα υπόλοιπα πνευματικά παιχνίδια που έχουν ανακαλυφθεί? Από καιρό έχει αποδειχθεί ότι παίζοντας μια παρτίδα σκάκι μπορείς να παρατηρήσεις πολλές ομοιότητες με την καθημερινή σου ζωή!!! Κι αυτή είναι πιθανότατα η μεγάλη δύναμη του παιχνιδιού.

Πότε  όμως ανακαλύφθηκε το σκάκι???

Το σκάκι ανακαλύφθηκε στην Ινδία τον 6^ο αιώνα. πολλές  είναι οι εκδοχές για το πώς ανακαλύφθηκε το παιχνίδι. Μια απ’ αυτές είναι η παρακάτω ιστορία!!!

Ένας βασιλιάς ο οποίος είχε κατακτήσει πολλές περιοχές, πίστευε πως ήταν ο μεγαλύτερος αρχηγός της γης και ότι τίποτα δεν ήταν αδύνατο γι’ αυτόν. Μια μέρα όμως ένας σύμβουλός του, του είπε «βασιλιά μου είσαι βέβαια μεγάλος στρατηγός  αλλά χωρίς τους φαντάρους σου δεν θα κέρδιζες ούτε μια μάχη»!!! Ο θυμός του βασιλιά ήταν φοβερός!!! Αμέσως ζήτησε εξηγήσεις από τον σύμβουλο, ο οποίος πρόθυμα απέδειξε ότι ο βασιλιάς είχε άδικο, φέρνοντας του ένα παιχνίδι που ο ίδιος είχε κατασκευάσει. Κατά τη διάρκεια της παρτίδας ήταν ολοφάνερο ότι ο στρατηγός (βασιλιάς) δεν μπορούσε να πάρει ούτε μια παρτίδα (μάχη) χωρίς τη βοήθεια των ‘’φαντάρων του’’. Ο βασιλιάς ενθουσιάστηκε τόσο με το νέο παιχνίδι, που προσφέρθηκε να δώσει στον εφευρέτη ότι αμοιβή ήθελε. Η έκπληξη του βασιλιά ήταν μεγάλη αφού δεν ζήτησε ούτε χρήματα ούτε πετράδια αλλά μόνο σιτάρι… 1 σπυρί σιτάρι στο πρώτο κουτάκι της σκακιέρας, 2 στο δεύτερο, 4 στο τρίτο, 8 στο τέταρτο κλπ. Νομίζοντας ότι μιλούσαν για μερικά σακιά σιτάρι ο βασιλιάς διέταξε τους αυλικούς να υπολογίσουν πόσο σιτάρι χρειαζόταν. Όμως για ακόμα μια φορά ο βασιλιάς ταπεινώθηκε μπροστά στον σύμβουλό του, αφού αποδείχτηκε πως κι αν μάζευαν όλο το σιτάρι της γης, πάλι δεν θα ήταν αρκετό!!

Αυτός ήταν ο μύθος για την ανακάλυψη του σκακιού αλλά στην πραγματικότητα δεν ανακαλύφθηκε μόνο από έναν άνθρωπο αλλά από πολλούς και είναι η εξέλιξη πολλών παιχνιδιών.