Χρώμα πλημμυρίζει το σημείο, σκοτωμένο μοβ,
Το υπόλοιπο σώμα αψεγάδιαστο,
Χρώμα μαργαριταριού.
Στην εσοχή του βράχου
Επίμονα και βασανιστικά η θάλασσα βυζαίνει,
Ένα βαθούλωμα, κέντρο ολάκερης της θάλασσας.
Το μέγεθος μιας μύγας,
Το καταραμένο σημάδι
Έρπει στον τοίχο.
Σφραγίζει η καρδιά,
Η θάλασσα αδειάζει,
Οι καθρέφτες είναι καλυμμένοι.
SYLVIA PLATH
(27.11.1932 – 11.2.1963)