Χρώμα πλημμυρίζει το σημείο, σκοτωμένο μοβ,
Το υπόλοιπο σώμα αψεγάδιαστο,
Χρώμα μαργαριταριού.

Στην εσοχή του βράχου
Επίμονα και βασανιστικά η θάλασσα βυζαίνει,
Ένα βαθούλωμα, κέντρο ολάκερης της θάλασσας.

Το μέγεθος μιας μύγας,
Το καταραμένο σημάδι
Έρπει στον τοίχο.

Σφραγίζει η καρδιά,
Η θάλασσα αδειάζει,
Οι καθρέφτες είναι καλυμμένοι.

SYLVIA PLATH

(27.11.1932 – 11.2.1963)