Σήμερα (31 Μαΐου 2012) είναι η παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος. Το κάπνισμα είναι μια «μόδα» που καλά κρατεί εδώ και πολλά χρόνια. Τα αρνητικά του τσιγάρου και τις επιπτώσεις του στην υγεία μας τα γνωρίζουμε όλοι λίγο πολύ.

Σκεφτήκατε ποτέ όμως πώς οι καπνιστές άρχισαν να επιδίδονται σ’ αυτό το «σπορ»;;; Κατά πλειοψηφία το κάπνισμα ξεκινάται στην εφηβεία, όπου ο άνθρωπος είναι πιο επιρρεπής στους εξωτερικούς παράγοντες. Αυτοί, μπορεί να είναι η παρέα (ή γενικά οι συνομήλικοι), η τηλεόραση, διαδίκτυο και γενικά τα πρότυπα που προβάλλει η σημερινή κοινωνία. Αρχικά γίνεται η δοκιμή, γιατί τι σόι προχωρημένος νέος είσαι αν δεν έχεις δοκιμάσει τσιγάρο;;; Το επόμενο στάδιο είναι το «Έλα μωρέ, ένα τσιγάρο μια στο τόσο. Το ελέγχω.» και μετά γίνεται κομμάτι της καθημερινότητας μας. Κάθε έφηβος καπνιστής, δεν το παραδέχεται ανοιχτά, απλά λέει ότι το κάνει για το κέφι του και δεν έχει εθιστεί ουσιαστικά. Και κάπως έτσι αρχίζουν όλα… ένα σήμερα, δυο αύριο, ένα πακέτο μετά από ένα μήνα. Έγινες ήδη μέλος στο (ευρύ πλέον) κλαμπ των καπνιστών χωρίς να το καταλάβεις. Βέβαια, δε σου φαντάζει και πολύ άσχημο, γιατί πιστεύεις ότι ανά πάσα στιγμή μπορείς να το σταματήσεις. Πιστεύοντας αυτό έκανες ένα μεγάλο λάθος. Το να σταματήσει κάνεις το τσιγάρο είναι, εκτός από ψυχοφθόρο, πολύ δύσκολο και είναι ελάχιστοι αυτοί που επιτυγχάνουν το στόχο τους με απόλυτη επιτυχία.

«Για πόσο μπορείς να ζήσεις;;;»

Στα 16 σου δεν θα μπεις ποτέ στον κόπο να σκεφτείς τη μελλοντική σου υγεία. Η ηλικία 40 και μετά φαντάζει κάτι μακρινό, πολύ μακρινό που σε ένα παράλληλο συμπάν ίσως και να υπέφερες από κάποια πάθηση εξαιτίας του ενός τσιγάρου/πακέτου που κάνεις τώρα τη μέρα.  Μπορώ να σε διαβεβαιώσω όμως ότι (σ’ αυτό το συμπάν) θα αρχίσουν τα πράγματα να στενεύουν λόγω του καπνίσματος και τότε θα είναι πολύ αργά για να αλλάξεις τα σημερινά δεδομένα. Έχω ακούσει πολλές φόρες από παιδιά της ηλικίας μου να λένε με βεβαιότητα πως δεν έχουν πάθει τίποτα από το τσιγάρο και δε τους κάνει καθόλου κακό, άρα ποιος ο λόγος να το κόψουν. Φυσικά και μέσα σε ένα και δυο χρόνια δε θα δεις πολλές αλλαγές, ίσως να μη δεις και καθόλου, αλλά από τα πρώτα χρόνια κιόλας παρουσιάζονται τα αρχικά δείγματα για το τι πρόκειται να ακολουθήσει.

Το τσιγάρο δε θα σε κάνει ποτέ να νιώσεις ανώτερος και πιο μάγκας. Είναι απλά ο πιο εύκολος τρόπος για να ξεπεράσεις την ανασφάλεια που κρύβεις μέσα σου. Το πιο σωστό και αποτελεσματικό που μπορείς να κάνεις είναι να έχεις άποψη και να μην αφήνεις τους άλλους να σε επηρεάζουν. Γιατί στη σημερινή πολυάσχολη κοινωνία μας, μόνο τα άτομα με πυγμή και υπόσταση θα προχωρήσουν, οι άλλοι θα γίνουν ένα με τη μάζα και θα καταταχτούν με συνοπτικές διαδικασίες στον εύκολο στόχο, στα άτομα που μπορούν μερικοί να χειραγωγήσουν εύκολα. Και αν αυτά που λέω φαντάζουν υπερβολικά και λίγο δραματικά αρκεί μονό να σκεφτείς ότι κανένας δεν ξύπνησε λοξά ένα πρωί και αποφάσισε ότι θέλει όσο τίποτα άλλο να αρχίσει το κάπνισμα, κάποιοι του έβαλαν ιδέες και σαν υπάκουο και καλό παιδί τις εφάρμοσε στην πράξη.

Το μονό που πρέπει να κάνεις είναι να θέσεις προτεραιότητες. Τί είναι πιο σημαντικό τελικά; Η υγεία σου ή τα βλέμματα των γύρω σου όταν θα πετάξεις ένα πακέτο τσιγάρα στο τραπέζι;

Η 17 Μαΐου έχει καθιερωθεί ως διεθνής ημέρα κατά της ομοφοβίας. Ο λόγος που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ημερομηνία, οφείλεται στο γεγονός ότι στις 17 Μαΐου 1990 , η ομοφυλοφιλία έπαψε να θεωρείται ασθένεια από τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας.

“Η ομοφυλοφιλία δεν ‘έχει σύνορα.17 Μαΐου διεθνής ημέρα κατά της ομοφοβίας”

Τί είναι όμως η ομοφοβία;;; Η ομοφοβία (ή ομοφυλοφοβία ή ομοερωτοφοβία) είναι ο φόβος (έως του σημείου της παθολογικής φοβίας), η αποστροφή ή οι διακρίσεις κατά της ομοφυλοφιλίας ή σε βάρος των ομοφυλοφίλων. Η ομοφοβία μπορεί να περιλαμβάνει ακόμη μίσος, εχθρότητα ή αποδοκιμασία των ομοφυλόφιλων ανθρώπων, της ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς, που οδηγεί στην εκδήλωση μισαλλοδοξίας. Συχνά φτάνει ως το σημείο να εκδηλώνεται πολύ επικίνδυνα, όπως μέσω λεκτικής βίας και με ομοφοβικά εγκλήματα μίσους όπως επιθέσεις, ξυλοδαρμούς, ακόμη και φόνους.

Τα άτομα που ενεργούν με τέτοιους τρόπους περιγράφονται ως ομοφοβικά. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ομοφοβία μπορεί να προέρχεται από θρησκευτική προκατάληψη, αισθήματα κοινωνικής ανασφάλειας ή ως αυτοεπιβεβαίωση του σεξουαλικού προσανατολισμού. Κάποιοι από τους παράγοντες που επιτείνουν την ομοφοβία είναι ακόμη το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και κοινωνικό στάτους, η έλλειψη επαφής με ομοφυλόφιλους και η έλλειψη παιδείας.

“κανένα παιδί δε γεννήθηκε ομοφοβικό.”

Η ελληνική κοινωνία όσο και αν προσπαθεί να εκσυγχρονιστεί και να προσαρμοστεί συμφωνά με τα δυτικά πρότυπα συμπεριφοράς, δεν τα καταφέρνει ουσιαστικά παρά μονό φαινομενικά. Οι «ανοιχτόμυαλοι», αν μη τι άλλο ρατσιστές Έλληνες δε μπορούν να δεχτούν τη διαφορετικότητα των ομοφυλόφιλων και τους χλευάζουν, αν όχι καταδιώκουν, έντονα.Το φαινόμενο αυτό δε μπορεί να αλλάξει ριζικά από τη μια μέρα στην άλλη, χρειάζονται χρόνια για να αποδεχτεί η σκληρή και άκρως επικριτική κοινωνία μας τους διαφορετικούς. Η θρησκεία που υποστηρίζει φανατικά το γνωστό «αγαπάτε αλλήλους» τάσσεται εναντία στην ομοφυλοφιλία με αποτέλεσμα να ασκεί επιρροή σε πολλά θρησκόληπτα άτομα και όχι μονό.

Ας είμαστε δεκτικοί και ανοιχτόμυαλοι επιτέλους. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από την αγάπη και τον έρωτα. Ο καθένας μας έχει δικαίωμα σ’ αυτά ανεξάρτητα από το φύλο την εθνικότητα και τη θρησκεία του συντρόφου του.

“μερικοί άνθρωποι είναι ομοφυλόφιλοι, ξεπέρασε το!”