Η ταινία αποτελεί παραδοτέο της ερευνητικής εργασίας που εκπονήθηκε το Β΄ τετράμηνο 2017-18 στο τμήμα Α1 με υπεύθυνο καθηγητή τον Σταύρο Φιλιππίδη (ΠΕ86)
Γυρίζοντας μια ταινία μικρού μήκους στο σχολείο.
της Ελένης Μπίνια (Α1)
Στο πλαίσιο της ερευνητικής εργασίας αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε όλα μαζί τα παδιά του τμήματος μου (Α1) μια ταινία με ένα αρκετά επίκαιρο θέμα, τον ενδοσχολικό εκφοβισμό. Έχοντας παρακολουθήσει ανάλογες ταινίες με το συγκεκριμένο θέμα στο σχολείο, αλλά και έχοντας συμμετάσχει σε συζητήσεις με τους καθηγητές μας, σκεφτήκαμε πως αυτό το θέμα θα ήταν το κατάλληλο για να εξαλείψουμε τις έχθρες που έχουν αναπτυχθεί για διάφορους λόγους εντός του ενδοσχολικού χώρου, αλλά και, γιατί όχι, να ευαισθητοποιήσουμε τους μαθητές σε αυτό το φαινόμενο. Είναι κάτι καθημερινό και μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Αυτό λοιπόν στάθηκε η αφορμή για να ξεκινήσουμε το έργο μας.
Ουσιαστικά στην ταινία που προσπαθούμε να γυρίσουμε προβάλλεται ο χώρος του διαδικτύου, ο θύτης προσελκύει το θύμα του διαδικτυακά, χωρίς το ίδιο να αναγνωρίζει το πρόσωπο που της στέλνει όλα αυτά τα απειλητικά μηνύματα. Τελικά όμως, καταλήγουν να είναι συμμαθητές. Όλα ξεκινούν με μια απειλή, με ένα μήνυμα, μόνο αυτό φτάνει για να ταράξει την ήσυχη ζωή του θύματος. Ο εκφοβισμός που ασκείται στην πρωταγωνίστρια, την Έλενα, έχει ως αποτέλεσμα να την απομακρύνει από τις παρέες της και από το σχολείο και να έχει πάντα ένα βλέμμα φόβου για κάθε τι που συμβαίνει. Ο Σπύρος , από την άλλη, δηλαδή το πρόσωπο που την απειλεί, πιστεύει πως όλα αυτά είναι μια πλάκα, χωρίς να έχει συνείδηση της σοβαρότητας των παράξεών του.
Οι περισσότερες ταινίες με παρόμοιο θέμα έχουν συνήθως ένα άσχημο και θλιβερό τέλος, εμείς θέλαμε όμως να δώσουμε μια άλλη νότα στην τραγική κατάσταση και να τονίσουμε πως ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξει οτιδήποτε, τα πάντα μπορούν να πάρουν άλλη τροπή, προς το καλύτερο φυσικά. Με αυτό τον τρόπο γεφυρώνουμε ένα χάσμα ανάμεσα σε θύτη και θύμα συμφιλιώνοντας τις δύο πλευρές. Κάθε μαθητής πρέπει να δείχνει κατανόηση να δέχεται και να συγχωρεί, μπορεί να κάνουμε λάθος επιλογές αλλά ποτέ δεν πρέπει να αφήσουμε αυτές τις επιλογές να σταθούν εμπόδιο στη χαρά μας και να μας αποτρέψουν από το να «ζήσουμε».
Για να τελειοποιηθεί όλη η ταινία που έχουμε αναλάβει, ο καθένας μας έχει λάβει από έναν ρόλο που θα βοηθήσει στην ομαλή σύνθεσή της. ‘Έχουμε χωριστεί σε ανάλογες ομάδες: σεναριογράφοι, σκηνοθέτες, ηχολήπτες, κλακετίστες, ηθοποιοί, cameramen κλπ. Όλοι αυτοί συνεργαζόμαστε για να επιτύχουμε όσο το δυνατόν περισσότερο το καλύτερο αποτέλεσμα , αλλά η διαδικασία ασφαλώς δεν είναι εύκολη, διότι αντιμετωπίζουμε διάφορα προβλήματα όπως π.χ. αδυναμία των ηθοποιών να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες των σκηνοθετών. Πολλές φορές επίσης, για να γυριστεί μια σκηνή με το επιδιωκόμενο όραμα που θέτουν τα ανάλογα πρόσωπα πρέπει εκτελεστεί από πολλές οπτικές γωνίες.
Όλη αυτή η διαδικασία για εμάς θα έλεγα εκ μέρους των συμμαθητών μου πως είναι κάτι ευχάριστο. Μας έχει καλλιεργηθεί το ομαδικό πνεύμα κάτω από ένα κλίμα συνεργασίας και φιλίας αντιμετωπίζοντας με αισιοδοξία τα τυχόν λάθη και προσπαθώντας για το καλύτερο.
