Στα πλαίσια του Project  Για την Ελένη του Ευριπίδη οι μαθητές του θεατρικού εμπνέονται από τη συνάντηση δύο μεγάλων του παγκόσμιου πνεύματος: του Ευριπίδη με το Σεφέρη , δημιουργώντας το παρακάτω βίντεο

OD52LlsFFlQ

Η ποίηση του Ρίτσου είναι γεμάτη εικόνες. Οι μαθητές του Α1 λοιπόν πήραν πινέλα και μπογιές για να αναπαραστήσουν τον κόσμο της ποίησης. Το αποτέλεσμα μπορείτε να το παρακολουθήσετε στην παρακάτω παρουσίαση prezi.

Μια αληθινή ιστορία…

6  Δεκεμβρίου 1987

Αναστάτωση επικρατεί στην αποβάθρα. Οικογένειες ναυτών, γέροι καπετάνιοι και το πλήρωμα του καραβιού που θα αναχωρήσει σε λίγο. Κοιτάζω γύρω μου. Μάλλον είμαι ο μικρότερος ναύτης στο πρώτο μου ταξίδι. Περπατάω αργά και διστακτικά προς το πλοίο, πίσω από τον καταξιωμένο έμπειρο αδερφό μου, ο οποίος έχει  αναλάβει το πόστο του ανθυποπλοίαρχου. Ακούω ομιλίες και αποχαιρετισμούς τριγύρω. Ξεχωρίζω τη βαθιά φωνή ενός γέρου, σεβάσμιου καπετάνιου να μιλάει   στο γιο του: «Είναι απρόβλεπτη η θάλασσα. Ακόμα και τα πιο γαλάζια νερά κρύβουν τους πιο μαύρους κινδύνους. Δε θα βρεθείς ποτέ στο μάτι του κυκλώνα, αλλά ακόμα κι αν βρεθείς δε θα μπορέσεις να το πεις.»

16 Δεκεμβρίου 1987

Έχουν περάσει δέκα μέρες στη θάλασσα. Το πλοίο είναι άνετο, το πλήρωμα φιλικό και τα νερά ήρεμα. Όποτε βρίσκω χρόνο, χαζεύω από το κατάστρωμα τα παιχνιδιάρικα δελφίνια. Πότε-πότε διακρίνω και κάποια μεγάλη λακωνική φάλαινα ή και το μαύρο περίγραμμα κάποιου απειλητικού καρχαρία βαθιά μέσα στο νερό. Τίποτα το ανεπιθύμητο δε διαταράσσει το πρώτο μου ταξίδι και σιγά-σιγά με κατακλύζει η αισιοδοξία. Σε λίγες μέρες φτάνουμε στην Ιαπωνία όπου θα  εκτελέσουμε την αποστολή μας.

19  Δεκεμβρίου 1987

Οι ακτές της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου φαίνονται γαλήνιες και φιλικές. Το πλοίο μας λικνίζεται απαλά στα νερά του λιμανιού της Χακάτα στη βόρεια Ιαπωνία. Κάθε μέλος του πληρώματος εκτελεί τα καθήκοντά του αι γίνεται η εκφόρτωση του πλοίου σε έντονους ρυθμούς. Ο αδερφός μου ως ανθυποπλοίαρχος λαμβάνει ένα μήνυμα από τη μετεωρολογική υπηρεσία που κάνει λόγο για την πιθανή γέννηση ενός τυφώνα στην περιοχή των Φιλιππίνων. Ανήσυχος ενημερώνει τον καπετάνιο. Εκείνος το0ν καθησυχάζει, δίνοντάς του όμως εντολή να παρακολουθεί τις εξελίξεις., ΟΙ ενημερώσεις από την μετεωρολογική υπηρεσία αρχίζουν να γίνονται πιο συχνές όταν είναι βέβαιο πια πως πρόκειται για κυκλώνα. Τον ονομάζουν Μπρέντα και κινείται προς την Ιαπωνία. Η ακριβής πορεία του, ωστόσο δεν μπορεί να προβλεφτεί. Κι ενώ αρχικά φαινόταν πως δε θα έφτανε ως το λιμάνι της Χακάτα. Μια ημέρα πριν ο κυκλώνας διαψεύδει τις προβλέψεις.

20 Δεκεμβρίου 1987

Το πρωί με ξυπνούν ανήσυχες ομιλίες: ¨Οι Ιαπωνικές αρχές έδωσαν εντολή να εγκαταλειφθεί αμέσως το λιμάνι χωρίς να ολοκληρωθεί η εκφόρτωση.¨ Ο καπετάνιος ανήσυχος, αλλά ψύχραιμος και καθησυχαστικός προς το πλήρωμα. Βγαίνοντας από το λιμάνι είμαστε εκτεθειμένοι στον κυκλώνα. Κάνοντας συμβούλιο, αποφασίζουμε να κινηθούμε βόρεια. Είναι η μόνη μας ελπίδα να τον αποφύγουμε.  Οι ενημερώσεις της μετεωρολογικής υπηρεσίας γίνονται εντατικές, ανά μισή ώρα. Προβλέπουν πως ο κυκλώνας θα στρίψει χωρίς να μας απειλήσει. Κι όμως δε στρίβει. Κι έρχεται η στιγμή που κοιτάζω από το παράθυρο και τον βλέπω. Απειλητικός και καταστροφικός, ακολουθεί παράλληλη πορεία με εμάς.

21 Δεκεμβρίου 1987

11 π.μ.

Άσχημες ειδήσεις αναστατώνουν το πλήρωμα. Ο κυκλώνας έρχεται κατά πάνω μας. Δεν προλαβαίνουμε να τον αποφύγουμε. Για πρώτη φορά βλέπω το φόβο στα μάτια του καπετάνιου. Κι ενώ ο θάνατος πλησιάζει, αυτός δίνει οδηγίες για την αποφυγή του. Έτσι το πλήρωμα δένει οτιδήποτε υπάρχει ελεύθερο στο πλοίο, ώστε να μη μπορεί να μετακινηθεί, ενώ ταυτόχρονα ασφαλίζει όλες τις πόρτες.

7 μ.μ.
Είναι σούρουπο. Το πλοίο βρίσκεται σε μία θάλασσα ταραγμένη από ανέμους που φτάνουν τα εννέα με δέκα μποφόρ. Όσο προετοιμασμένος και να ήμουν για τα όσα θα επακολουθήσουν, δεν μπορώ να μην νιώσω καταβεβλημένος όταν βλέπω τον τεράστιο μαύρο μανδύα να μας πλησιάζει από ψηλά και να μας περικυκλώνει ακούγοντας το απειλητικό σφύριγμα του αέρα όλο και πιο δυνατά. Οι μηχανές του πλοίου φτάνουν στη μεγαλύτερή τους απόδοση, όμως το καράβι δεν μπορεί να μετακινηθεί, να εναντιωθεί στις δυνάμεις της Φύσης. Φροντίζουμε τα κύματα να σκάνε στο πλάι του πλοίου, διαφορετικά η βύθισή του είναι ζήτημα χρόνου.

10 μ.μ.

Όλοι οι προβολείς του πλοίου αναμμένοι. Ο καπετάνιος, ο υποπλοίαρχος κι ο ανθυποπλοίαρχος, με τα πρόσωπα κολλημένα στο τζάμι και τα μάτια ορθάνοιχτα, μένουν αμίλητοι στη γέφυρα. Κάποια στιγμή ο ανθυποπλοίαρχος αντιλαμβάνεται πως το πλοίο έχει ξεφύγει από την ¨ασφαλή¨ θέση που μέχρι εκείνη τη στιγμή φρόντιζε ο πηδαλιούχος να διατηρεί. Αμέσως ειδοποιεί τον καπετάνιο. Εκείνος αναλαμβάνει το τιμόνι, αλλά παρά τις προσπάθειές του δε μπορεί να το επαναφέρει. Δίνει στον ανθυποπλοίαρχο το τιμόνι και με την εντολή να το κινήσει με τέτοιο τρόπο που μόνο η εμπειρία μπορούσε να υπαγορεύσει, εκείνος πάει στο ραντάρ. Τη στιγμή αυτή το κύμα χτυπά το πλοίο στο πλάι και εκείνο παίρνει κλίση πενήντα μοιρών. Ο υποπλοίαρχος που δε κρατιόταν από πουθενά εκτοξεύεται στο πλαϊνό τζάμι κι όταν το πλοίο επανέρχεται χτυπά με δύναμη στα απέναντι. Τραυματίζεται, αιμορραγεί, αλλά το πλοίο σταθεροποιείται.

12 μ.μ.

Το πλοίο είναι ακίνητο. Η θάλασσα μοιάζει να βράζει, κύματα δεν υπάρχουν πια,  μόνο ένας άσπρος αφρός  καλύπτει την επιφάνεια της. Η βροχή σταματά, ο άνεμος κοπάζει , η θάλασσα ηρεμεί. Άπνοια. Πάνω έναστρος ουρανός. Βρισκόμαστε  στο μάτι του κυκλώνα. Το στεφάνι του ξεχωρίζει ακόμα στον ορίζοντα. Μαύρο πανύψηλο και απειλητικό, χτίζει ένα θανατηφόρο τείχος γύρω μας.

4 μ.μ.

‘Εχουμε ξεφύγει από αυτόν. Δε κινδυνεύουμε πια. Διαπιστώνουμε όμως πως βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο εδώ και μιάμιση μέρα. Το κύμα που άφησε πίσω του βουβό, δεν αφρίζει. Το μεγάλο μας πλοίο μοιάζει με φύλλο που επιπλέει στα ταραγμένα νερά μιας λίμνης.
8 μ.μ.

Το πρωί πια αρχίζει ο έλεγχος του πλοίου. Με άλλα λόγια το πλοίο είχε υποστεί πολλαπλά ρήγματα. Επομένως δεν είναι πια ασφαλές και πρέπει να οδηγηθεί σε λιμάνι για να καταστραφεί, δηλαδή να ¨κοπεί¨.
Τότε η εταιρεία προτείνει στο πλήρωμα να οδηγήσει το πλοίο όχι στο πλησιέστερο λιμάνι, αλλά σε ένα λιμάνι στην Κορέα, αρκετά πιο μακριά, με τριπλάσια όμως αποζημίωση. Ήμουν ένας ανάμεσα στους οκτώ, από τους σαράντα δύο,   που δέχτηκαν να πάνε. Το ταξίδι διήρκησε μια μέρα κι ο καιρός ήταν καλός.
Επέστρεψα στο σπίτι μου παραμονή Χριστουγέννων με πολλά χρήματα και ανεκτίμητη εμπειρία. Ήμουν ζωντανός και πιο δυνατός. Αντιμετώπισα τα στοιχεία της φύσης. Κατάφερα όχι μόνο να δω το μάτι του κυκλώνα, αλλά να επιζήσω και να μιλήσω γι΄ αυτό…

Της Άννας – Σοφίας Παριανού, Γ2

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ Α1 ΔΙΑΒΑΣΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ

Οι μαθητές του Α1 στα πλαίσια του μαθήματος της λογοτεχνίας διάβασαν και έγραψαν κριτική την οποία παρουσίασαν στους συμμαθητές τους σε ειδικό δίωρο που αφιερώθηκε στα πλαίσια του μαθήματος. Τα βιβλία τα δανείστηκαν από τη βιβλιοθήκη του σχολείου μας. Μετά από ψηφοφορία και γόνιμη ανταλλαγή απόψεων, επέλεξαν και σας προτείνουν τα εξής:

Όλιβερ Τουίστ, Ντίκενς

Χριστουγεννιάτικη ιστορία, Ντίκενς

Φι-Γάμα-Πι, Μάστορη,

Στο Γυμνάσιο, Μάστορη

Χρίστος, το αγόρι που ταξίδεψε στο μέλλον, Μάστορη

Το ποτάμι ζήλεψε, Μάστορη

Τα φαντάσματα της σοφίτας, Κοντολέων

Γάντι σε ξύλινο χέρι, Κοντολέων

Κυνηγός αινιγμάτων, Μυραιγ

Το μυστικό τετράδιο, Ψαραύτη

Οι διακοπές του μικρού Νικόλα, Γκοσινί

Οι καινούργιοι γείτονες, Γκοσινί

Ο εγωιστής γίγαντας, Ουάιλντ

6^ος ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ

Για όλα τα παιδιά και όσους αισθάνονται παιδιά

Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη, δώσ’ της κλότσο να γυρίσει παραμύθι ν’ αρχινήσει.

Μια φορά κι έναν καιρό σ’ έναν τόπο όμορφο και ξεχωριστό δημιουργήθηκε μια πόλη μαγική, φερμένη θαρρείς από ένα υπέροχο όνειρο, βγαλμένη από ένα απίθανο παραμύθι, την Ονειρούπολη.

Ταξιδέψτε με την φαντασία σας και γράψτε το δικό σας παραμύθι με θέμα «Ονειρούπολη…πόλη των συναισθημάτων».

Χρησιμοποιήστε ήρωες φανταστικούς ή πραγματικούς, φτιάξτε σενάρια απίθανα ή ρεαλιστικά, βάλτε το συναίσθημα σας αλλά μην ξεχάσετε ότι η Ονειρούπολη γεννήθηκε στη Δράμα.  Με την δική σου συμμετοχή η «γέννηση» ενός βιβλίου θα γίνει πραγματικότητα!

Όροι Διαγωνισμού :

• Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι όσοι έχουν ζήσει από κοντά, έστω και για λίγα λεπτά την μαγεία της Ονειρούπολης.
• Ο κάθε διαγωνιζόμενος μπορεί να συμμετέχει με ένα ή και δύο το πολύ παραμύθια.
• Αν κάποιο παραμύθι είναι χειρόγραφο φροντίστε το κείμενο να είναι ευανάγνωστο και χωρίς μουτζούρες. Τελευταία ημερομηνία για την υποβολή των έργων ορίζεται η 31^η Ιανουαρίου 2013.  Η ημερομηνία αποδεικνύεται από την σφραγίδα του ταχυδρομείου.  Ο φάκελος με το παραμύθι θα αποστέλλεται στην διεύθυνση ΔΗΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ – Γραφείο Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων Δήμου Δράμας, Βερμίου 2 & 1^ης Ιουλίου γωνία (3^ος όροφος),  Τ.Κ. 66 100  Δράμα, με την υποσημείωση «ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ».
• Κάθε  διαγωνιζόμενος θα πρέπει μαζί με το παραμύθι του να αποστέλλει και τα στοιχεία του: ονοματεπώνυμο, πατρώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο σταθερό – κινητό.
• Η τριμελής κριτική επιτροπή θα επιλέξει τα παραμύθια που θα συμπεριληφθούν σε ειδική έκδοση του Δήμου Δράμας με τίτλο «Τα Παραμύθια της Ονειρούπολης».  Θα υπάρχει ειδική αναφορά στους συγγραφείς των παραμυθιών.  Με την έκδοση του βιβλίου οι συγγραφείς δεν θεμελιώνουν δικαίωμα αμοιβής.
• Η απόφαση επιλογής των παραμυθιών από την επιτροπή θα είναι αμετάκλητη και δεν θα επιδέχεται καμία ένσταση, αντίρρηση ή άλλη διεκδίκηση.
• Τα δώρα που θα κερδίσουν οι συγγραφείς, των παραμυθιών που θα συμπεριληφθούν στην έκδοση του Δήμου Δράμας θα ανακοινωθούν κατά την διάρκεια της Ονειρούπολης.
• Αναμνηστικό συμμετοχής θα απονεμηθεί σε όλους όσους θα αποστείλουν παραμύθι.
• Ο Δήμος Δράμας διατηρεί το δικαίωμα σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή να ανακαλέσει τον διαγωνισμό, να παρατείνει ή να μεταβάλει τις ημερομηνίες του.
• Η συμμετοχή στον διαγωνισμό σημαίνει ανεπιφύλακτη αποδοχή όλων των ανωτέρω αναγραφόμενων όρων.

Για πληροφορίες ή διευκρινίσεις παρακαλούμε να επικοινωνήσετε στα τηλέφωνα 2521350646 και στο e-mail oneiroupoli@dimosdramas.gr

Η έκδοση των παραμυθιών που διακρίθηκαν στους προηγούμενους διαγωνισμούς παραμυθιών της Ονειρούπολης .. είναι γεγονός…

Τα παραμύθια σας μπορείτε να τα στείλετε χωρίς τη μεσολάβηση των καθηγητών σας ή να τα παραδώσετε στο φιλόλογο του τμήματός σας.

Περιμένουμε!!!

Το σαμποτάζ των πιτσιρίκων

Γενάρης του 1942. Βρισκόμαστε στο Ζάππειο όπου μια ομάδα πιτσιρίκων έχει καταστρώσει ένα σχέδιο για να σαμποτάρει ένα γερμανικό φορτηγό. Αρχικά ένας από αυτούς αναλαμβάνει να τραβήξει την προσοχή του φύλακα , ενώ ένας άλλος φυλάει τσίλιες για την περίπτωση που τους καταλάβουν. Μετά οι άλλοι χωρίς να γίνουν αντιληπτοί, αμέσως  πιάνουν δουλειά.

–          Γρήγορα , εν πρέπει να μας δουν, ψιθυρίζει ένας τους.

–          Εντάξει, το πολύ σε κανένα τέταρτο θα έχουμε τελειώσει.

Θα έπρεπε να είναι πάρα πολύ προσεκτικοί, γιατί, εάν τους έπιαναν θα τους σκότωναν. Φόβος και άγχος, τα κύρια συναισθήματα. Αφού κατόρθωσαν να ξεφουσκώσουν και να κομματιάσουν τα λάστιχα, κομμάτιασαν και τη ρεζέρβα μαζί με τα άλλα μέρη του. Ύστερα, άρπαξαν κλειδιά, τρόφιμα, πολεμοφόδια και ό,τι άλλο πολύτιμο υπήρχε.

–          Είναι όλα έτοιμα;

–          Σχεδόν ναι!

–          Πολύ καλά, καιρός λοιπόν για το μέρος β !

–          Τώρα έπρεπε να θέσουν σε εφαρμογή το σχέδιο όπου «φύγει – φύγει». Ο τσιλιαδόρος κάνει κρυφά νόημα σε αυτόν που απασχολούσε τους φρουρούς, αφού οι άλλοι είχαν εξαφανιστεί. Με τη σειρά του εκείνος χάνεται μέσα στο σκοτάδι. Όταν ο Γερμανός φρουρός  αντικρίζει τα τεμαχισμένα λάστιχα τους σπασμένους καθρέφτες και τα φώτα, κομμάτια, γίνεται έξαλλος. Αργότερα που βλέπει ότι τα πολύτιμα αντικείμενα αξίας είχαν κάνει φτερά , τσαντίζεται ακόμα πιο πολύ.

–          Ζώα!

Πυροβολεί! Φωνάζει.

-Θα σας βρω και τότε…

Οι πιτσιρίκοι όμως είχαν φύγει από εκεί προ πολλού…

Νίκος Γκάγκωσης, Α1

Μικροί μας λογοτέχνες, ρίξτε μια ματιά στην παρακάτω προκήρυξη, γράψτε το διήγημά σας και στη συνέχεια επικοινωνήστε με τους φιλολόγους καθηγητές του σχολείου ή με τις υπεύθυνες μαθήτριες του λογοτεχνικού εργαστηρίου : Άννα Σοφία Παριανού και Λίλιαν Πουλίδα. Μπορείτε να λάβετε μέρος και με διήγημα που ήδη έχετε γράψει.Περιμένουμε!

Α΄ Πανελλήνιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός στη μνήμη ΚΑΙΤΗΣ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗ

Το «Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη» προκηρύσσει τον Α΄ Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Πρωτόλειου Διηγήματος, στη μνήμη «Καίτης Λασκαρίδη».

Ο διαγωνισμός απευθύνεται στους μαθητές των σχολικών μονάδων Δ/θμιας Εκπ/σης. Η συμμετοχή στο διαγωνισμό είναι προαιρετική και η συγγραφή του διηγήματος θα γίνει εκτός σχολικού ωραρίου.

Τα κείμενα των μαθητών, τα οποία πρέπει να είναι δακτυλογραφημένα σε γραμματοσειρά Times New Roman, με μέγεθος στοιχείων 12 και διάστιχο 1,5 και να μην υπερβαίνουν τις 2.500 λέξεις, θα υποβληθούν στο Διευθυντή του σχολείου τους και θα αποσταλούν με σφραγίδα των ΕΛΤΑ που θα αναγράφει την ημερομηνία αποστολής το αργότερο έως την 31^η Μαΐου 2013 στη διεύθυνση:

«ΙΔΡΥΜΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗ»

Πραξιτέλους 169 & Μπουμπουλίνας

185 35 Πειραιάς

Υπόψη κ. Μαριλένας Λασκαρίδου

Σε ξεχωριστή σελίδα που θα προηγείται του κάθε διηγήματος θα αναγράφονται: ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ, ΤΑΞΗ ΦΟΙΤΗΣΗΣ, ΣΧΟΛΕΙΟ, Δ/ΝΣΗ και ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΑΘΗΤΗ, δηλαδή Δ/ΝΣΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΤΗΛΕΦΩΝΟ.

Η αξιολόγηση των διηγημάτων θα γίνει από Κριτική Επιτροπή. Τα μέλη της Επιτροπής ορίζονται από το Ίδρυμα «ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗ».

Τα βραβεία που θα απονεμηθούν ορίζονται ως ακολούθως:

ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ Α΄ Βραβείο                       1.000€

Β΄ Βραβείο                       600€

Γ΄ Βραβείο                      400€

ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ Α΄ Βραβείο                        1.500€

Β΄ Βραβείο                        1.000€

Γ΄ Βραβείο                       600€

Αθλοθέτης είναι το «Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη».

Η απονομή των βραβείων θα γίνει σε ειδική τελετή, στην οποία θα προσκληθούν οι συμμετέχοντες, καθώς και εκπρόσωποι φορέων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επισκέπτονται την ηλεκτρονική διεύθυνση www.laskaridou.gr .