Δεν είναι δύσκολο να ξεχωρίσω αυτά που άρεσαν από την περιβαλλοντική αυτή εκδρομή στον υδροβιότοπο της Βραυρώνας. Θα ξεκινήσω από τον χώρο. Ο ναός της Άρτεμης μέσα στο πράσινο, δίπλα στο ποτάμι, σαν ζωγραφιά. Καθίσαμε στα σκαλάκια του μουσείου και χαζέψαμε για λίγο τη θέα. Ο ναός σαν να βγαίνει από το νερό. Η διαδρομή που ακολουθήσαμε δίπλα στον Ερασίνο και μέχρι τη θάλασσα είχε και γνωριμία με πουλιά και παρατήρηση και πολλούς ήχους. Τα λουλούδια μπορεί να μην έχουν ακόμα ανθίσει, όμως ακούσαμε ψευτοαηδόνια, είδαμε γυρίνους και βατράχια, μυρίσαμε άγρια φυτά, είδαμε τις εκβολές ενός ποταμού.

Είναι μάθημα αυτό; Ναι, είναι και δεν το αλλάζω με τίποτα.