Το σαμποτάζ των πιτσιρίκων

Γενάρης του 1942. Βρισκόμαστε στο Ζάππειο όπου μια ομάδα πιτσιρίκων έχει καταστρώσει ένα σχέδιο για να σαμποτάρει ένα γερμανικό φορτηγό. Αρχικά ένας από αυτούς αναλαμβάνει να τραβήξει την προσοχή του φύλακα , ενώ ένας άλλος φυλάει τσίλιες για την περίπτωση που τους καταλάβουν. Μετά οι άλλοι χωρίς να γίνουν αντιληπτοί, αμέσως  πιάνουν δουλειά.

–          Γρήγορα , εν πρέπει να μας δουν, ψιθυρίζει ένας τους.

–          Εντάξει, το πολύ σε κανένα τέταρτο θα έχουμε τελειώσει.

Θα έπρεπε να είναι πάρα πολύ προσεκτικοί, γιατί, εάν τους έπιαναν θα τους σκότωναν. Φόβος και άγχος, τα κύρια συναισθήματα. Αφού κατόρθωσαν να ξεφουσκώσουν και να κομματιάσουν τα λάστιχα, κομμάτιασαν και τη ρεζέρβα μαζί με τα άλλα μέρη του. Ύστερα, άρπαξαν κλειδιά, τρόφιμα, πολεμοφόδια και ό,τι άλλο πολύτιμο υπήρχε.

–          Είναι όλα έτοιμα;

–          Σχεδόν ναι!

–          Πολύ καλά, καιρός λοιπόν για το μέρος β !

–          Τώρα έπρεπε να θέσουν σε εφαρμογή το σχέδιο όπου «φύγει – φύγει». Ο τσιλιαδόρος κάνει κρυφά νόημα σε αυτόν που απασχολούσε τους φρουρούς, αφού οι άλλοι είχαν εξαφανιστεί. Με τη σειρά του εκείνος χάνεται μέσα στο σκοτάδι. Όταν ο Γερμανός φρουρός  αντικρίζει τα τεμαχισμένα λάστιχα τους σπασμένους καθρέφτες και τα φώτα, κομμάτια, γίνεται έξαλλος. Αργότερα που βλέπει ότι τα πολύτιμα αντικείμενα αξίας είχαν κάνει φτερά , τσαντίζεται ακόμα πιο πολύ.

–          Ζώα!

Πυροβολεί! Φωνάζει.

-Θα σας βρω και τότε…

Οι πιτσιρίκοι όμως είχαν φύγει από εκεί προ πολλού…

Νίκος Γκάγκωσης, Α1