Τι ωραία να εξάπτεις τη φαντασία των παιδιών! Να την καλλιεργείς… Ναι, τα παιδιά έχουν φαντασία, αλλά χρειάζονται και ερεθίσματα διαρκώς. Την προηγούμενη εβδομάδα τους αφηγήθηκα την ιστορία της Τζεμάιμα, αλλά σταμάτησα στο σημείο που “ο κύριος με τα πορτοκαλί μουστάκια” αναποδογύριζε τα αυγά πάνω στα πούπουλα. Μέχρι εκείνη την ώρα τα παιδιά παρακολουθούσαν με αγωνία, και τα έβλεπα ότι μίλαγαν στη Τζεμάιμα, με σχόλια όπως “Ναι, καλά, του αρέσουν τα αυγά!”, “Φύγε, τώρα που προλαβαίνεις!”. Έκανα λοιπόν μια ερώτηση: Εσείς τι πιστεύετε ότι έγινε;

Κάποια παιδιά απάντησαν ότι έφαγε και τα αυγά και τη Τζεμάιμα, άλλα ότι έφαγε μόνο τα αυγά και ότι η Τζεμάιμα πρόλαβε να φύγει, κανένα παιδί δεν είπε ότι τα αυγά γλίτωσαν… Όταν τους είπα τη συνέχεια είδα ότι ανακουφίστηκαν: Ευτυχώς, υπήρχε ο Κεπ! Ένας παράγοντας που κανένα παιδί δεν είχε προβλέψει… Δέχτηκαν με λύπη το γεγονός ότι τα κουτάβια έφαγαν τα αυγά, αλλά χάρηκαν πολύ που τελικά η Τζεμάιμα απέκτησε παπάκια.

Ετούτη τη βδομάδα ήταν ώρα για λίγο εικαστικά: Φτιάξαμε μάσκες πάπιας και μάσκες αλεπούς, ζωγραφίζοντας, κόβοντας και πλαστικοποιώντας, αλλά όχι μόνο! Γράψαμε και διάλογο, τον εξής:

Fox: Hello! Where are you going?

Duck: I’m going to the forest.

Fox: Why? Why are you going to the forest?

Duck: I want to make my nest. I want to lay eggs and hatch them.

Fox: I can help you. I like eggs.

Duck: Really? Thank you!

Η γλώσσα που χρησιμοποιήσαμε είναι τέτοια που τα παιδιά μπορούν να καταλάβουν, βασισμένη στο βιβλίο της Γ’ Δημοτικού, το Magic Book 2, επομένως κάνουμε και επανάληψη κάποια πράγματα στη γραμματική και στο λεξιλόγιο. Πώς σας φαίνεται;

Σκεφτόμαστε να κάνουμε ένα σκετσάκι πριν το Πάσχα ή… θα δούμε. Οι μάσκες είναι 3 για τον αλεπούδο και 3 για την πάπια, διότι 3 αγόρια και 3 κορίτσια θα μοιραστούν τους ρόλους αντίστοιχα, λέγοντας και από ένα στίχο. Έτσι, θα ντρέπονται λιγότερο, και ταυτόχρονα θα έχουν το κίνητρο περισσότερα παιδάκια ότι θα συμμετέχουν!