Τι και αν οι συνθήκες φέτος όρισαν μια διαφορετική πραγματικότητα, τα παιδιά μας με άδολες ψυχές και αγάπη για ζωή έδωσαν το δικό τους χρώμα στη σημερινή μεγάλη γιορτή. Τη γιορτή του ΟΧΙ, τη γιορτή της σημαίας, τη γιορτή της περηφάνιας και της ελευθερίας! Παραμονή της επετείου κάθε τάξη αφιέρωσε ένα διδακτικό δίωρο σε δραστηριότητες με θέμα το έπος του Σαράντα, ενώ σήμερα η σημαιοφόρος και οι παραστάτες εκπροσώπησαν το σχολείο μας στις εορταστικές εκδηλώσεις του χωριού. Την πανηγυρική ομιλία στον Ι. Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου εκφώνησε η δασκάλα κ. Αποστολοπούλου Αθανασία παρουσία των σεβαστών πατέρων, των εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης, των διευθυντών και εκπαιδευτικών του Νηπιαγωγείου, του Δημοτικού και του Γυμνασίου Φαρρών καθώς και αρκετών κατοίκων.
Ευχόμαστε του χρόνου να είμαστε όλοι μαζί χωρίς φόβο μα με το ίδιο πάθος. Χρόνια πολλά!
Ο Λαός
Τούτος ο λαός, αφέντη μου, δεν ξέρει πολλά λόγια,
σωπαίνει, ακούει, κι όσα του λες τα δένει κομπολόγια.
Και κάποιο βράδυ – πες σαν χτες – υψώνει το κεφάλι
κι αστράφτουνε τα μάτια του κι αστράφτει ο νους του πάλι.
Κι όπως περνάν κι όπως βροντάν, μαδάει ο αγέρας ρόδα
κι από τη λάσπη ξεκολλά της Ιστορίας η ρόδα.
Και τούτο το περήφανο, τ’ άμετρο ψυχομέτρι,
μόνη σημαία το φως κρατεί, μόνο σπαθί το αλέτρι.
Κι από τους τάφους ξεκινάν όλοι οι νεκροί του Αγώνα
και μπαίνουν πάλι στη σειρά με σιδερένιο γόνα.
Και φέγγουνε τα μάτια τους σ’ όλο το μέγα βάθος
σάμπως Ανάστασης κεριά μετά από τ’ Άγιο Πάθος.
Νάτος, περνάει ο αδούλωτος στρατός της δικαιοσύνης
και πάει να σπείρει όλη τη γης με στάρι κι άστρα ειρήνης.
Κι ως πάνω τους η Λευτεριά πάλλοντας ανατέλλει
φουσκώνει η άκρατη καρδιά του ανθρώπου σαν καρβέλι.
Γιάννης Ρίτσος