Το παραδοσιακό έθιμο της Τσικνοπέμπτης γιορτάστηκε και φέτος σε όλη την Ελλάδα και φυσικά και στο σχολείο μας. Τις πρώτες ώρες έγιναν κανονικά τα μαθήματα, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων όμως, έξω ετοίμαζε τη φωτιά για το ψήσιμο. Το μυαλό όλων όπως ήταν φυσικό ήταν στη γιορτή και το γλέντι που θα ακολουθούσε.

Οι μαθητές μεταμφιεσμένοι με αποκριάτικες στολές, έφαγαν και μετά χόρεψαν και διασκέδασαν.  Μαζί και τα μικρά του Νηπιαγωγείου, με τις Νηπιαγωγούς τους. Σε αυτό βοήθησε ο πολύ καλός καιρός. Το γλέντι κράτησε μέχρι το μεσημέρι με την παρουσία και αρκετών γονέων.

Τα σουβλάκια και λουκάνικα προσέφεραν οι παρακάτω: Ο Δήμαρχος Ήλιδας, Χρήστος Χριστοδουλόπουλος, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Χαβαρίου Σπύρος Παπαζαφειρόπουλος, ο Σύλλογος Γυναικών Χαβαρίου, ο Παναγιώτης Ντάνασης, ο Λάμπρος Μπερούκας, ο κρεοπώλης Βασίλης Σταυρούλιας και τα αναψυκτικά ο Αθανάσιος Ζωγόπουλος.

Η Τσικνοπέμπτη είναι η Πέμπτη της δεύτερης (Κρεατινής) εβδομάδας του Τριωδίου. Κατά την Κρεατινή εβδομάδα, η ορθόδοξη παράδοση, σεβόμενη τις νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής, τοποθέτησε ανάμεσά τους, την Πέμπτη δηλαδή, μια ημέρα εκτόνωσης με «τσίκνισμα» και κραιπάλη.

Λέγεται Τσικνοπέμπτη ή…Τσικνοπέφτη γιατί αυτήν την Πέμπτη, σύμφωνα με την παράδοση, σε πολλά μέρη της Ελλάδας, έλιωναν το λίπος από τα χοιρινά, ενώ παρέες συγκεντρώνονταν στα σπίτια για να ψήσουν κρέας, να το τσικνίσουν δηλαδή. Η προέλευση του εθίμου μάλλον ανάγεται στις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων αλλά και των Ρωμαίων, που επιβίωσαν με παραλλαγές μέχρι και τα χριστιανικά χρόνια. Η πολυφαγία και πολυπιοτία, χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ημέρας, θυμίζουν πρακτικές που σχετίζονται με την ευφορία της γης και που, όταν συνδυάζονται με την χριστιανική παράδοση, σημαίνουν την προετοιμασία για τη σαρανταήμερη νηστεία (Σαρακοστή) πριν το Πάσχα.

Γιορτάσαμε και φέτος την Τσικνοπέμπτη στο σχολείο μας με τη βοήθεια του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. Το πρωί αρχίσαμε κανονικά τα μαθήματά μας. Αργότερα ήρθαν οι γονείς, άναψαν τη φωτιά και άρχισαν να ψήνουν σουβλάκια. Και όταν η τσίκνα διασκορπίστηκε στον αέρα, βγήκαμε έξω και άρχισε το φαγοπότι και το γλέντι.

Οι μαθητές μεταμφιεσμένοι με αποκριάτικες στολές, έφαγαν και μετά χόρεψαν και διασκέδασαν. Σε αυτό βοήθησε ο πολύ καλός καιρός. Το γλέντι κράτησε μέχρι το μεσημέρι με την παρουσία αρκετών γονέων, αλλά και των παιδιών του Νηπιαγωγείου, με τη Νηπιαγωγό τους.

Για να πετύχει όμως αυτή η γιορτή βοήθησαν πολλοί, με προσφορές σε σουβλάκια, αναψυκτικά και άλλα. Συγκεκριμένα προσφορές είχαμε από τους:

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου μας, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας κ. Παπαζαφειρόπουλος, ο Σύλλογος Γυναικών Χαβαρίου, το κρεοπωλείο Σταυρούλια, το κρεοπωλείο Κώστα Βυθούλκα και τα μέλη του συλλόγου γονέων: Δημακοπούλου-Φουντά Γεωργία,  Μπράνη Γεωργία,  Σταύρος Γκρίλλας,  Παπασπυρόπουλος Κώστας,  Φωτεινή Νταλαμάρα-Γιαννοπούλου. Στο ψήσιμο βοήθησε ο Νίκος Ιορδανίδης και η σύζυγός του Γεωργία.

Ευχαριστούμε πολύ όλους τους χορηγούς μας!

Ξημέρωσε και φέτος η Τσικνοπέμπτη, τελείως διαφορετική από τη χτεσινή βροχερή ημέρα. Ο καιρός υπάκουσε στις προσευχές όλων  έτσι σήμερα το πρωί μας υποδέχτηκε ένας ολόλαμπρος ήλιος.

Το πρωί ξεκίνησαν τα μαθήματα κανονικά για όλες τις τάξεις. Στη συνέχεια όμως ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου, άναψε τις φωτιές και άρχισε να ψήνει σουβλάκια. Λίγο πριν το μεσημέρι τα σουβλάκια ήταν έτοιμα και μοιράστηκαν σε όλους. Ακολούθησε χορός και γλέντι με πολλούς μεταμφιεσμένους.

Μαζί μας διασκέδασαν και έφαγαν και τα μικρά παιδιά του Νηπιαγωγείου. Τα σουβλάκια προσέφερε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας, καθώς και ο πρόεδρος του χωριού μας κ. Σπύρος Παπαζαφειρόπουλος.

Η Τσικνοπέμπτη είναι η Πέμπτη της δεύτερης (Κρεατινής) εβδομάδας του Τριωδίου. Κατά την Κρεατινή εβδομάδα, η ορθόδοξη παράδοση, σεβόμενη τις νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής, τοποθέτησε ανάμεσά τους, την Πέμπτη δηλαδή, μια ημέρα εκτόνωσης με «τσίκνισμα» και κραιπάλη.

Λέγεται Τσικνοπέμπτη ή…Τσικνοπέφτη γιατί αυτήν την Πέμπτη, σύμφωνα με την παράδοση, σε πολλά μέρη της Ελλάδας, έλιωναν το λίπος από τα χοιρινά, ενώ παρέες συγκεντρώνονταν στα σπίτια για να ψήσουν κρέας, να το τσικνίσουν δηλαδή. Η προέλευση του εθίμου μάλλον ανάγεται στις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων αλλά και των Ρωμαίων, που επιβίωσαν με παραλλαγές μέχρι και τα χριστιανικά χρόνια. Η πολυφαγία και πολυπιοτία, χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ημέρας, θυμίζουν πρακτικές που σχετίζονται με την ευφορία της γης και που, όταν συνδυάζονται με την χριστιανική παράδοση, σημαίνουν την προετοιμασία για τη σαρανταήμερη νηστεία (Σαρακοστή) πριν το Πάσχα.

Το έθιμο της Τσικνοπέμπτης γιορτάσαμε και φέτος στο σχολείο μας. Από το πρωί τα μέλη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ετοίμασαν την ψησταριά και έψησαν τα σουβλάκια που φάγαμε όλοι. Τα σουβλάκια ήταν προσφορά του Προέδρου του χωριού Σπύρου Παπαζαφειρόπουλου και του Συλλόγου Γονέων.

Οι μαθητές έφαγαν, διασκέδασαν, μεταμφιέστηκαν και μαζί με γονείς και δασκάλους τήρησαν το έθιμο. Μαζί μας ήρθαν για να φάνε και να διασκεδάσουν και τα νήπια από το Νηπιαγωγείο του χωριού μας.

Η Τσικνοπέμπτη είναι η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου. Οι τρεις εβδομάδες των Αποκριών είναι η Προφωνή, η Κρεατινή και η Τυροφάγος. Κατά την Κρεατινή εβδομάδα, και αναμένοντας τη νηστεία της Σαρακοστής, η ορθόδοξη παράδοση, σεβόμενη τις νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής, τοποθέτησε ανάμεσά τους, την Πέμπτη δηλαδή, μια ημέρα εκτόνωσης με «τσίκνισμα» και κραιπάλη.

Λέγεται Τσικνοπέμπτη ή…Τσικνοπέφτη γιατί αυτήν την Πέμπτη, σύμφωνα με την παράδοση, σε πολλά μέρη της Ελλάδας, έλιωναν το λίπος από τα χοιρινά, ενώ παρέες συγκεντρώνονταν στα σπίτια για να ψήσουν κρέας, να το τσικνίσουν δηλαδή. Η διάχυτη μυρωδιά της τσίκνας σε όσα σπίτια είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν κρέας, οδήγησε στο να ονομαστεί Τσικνο-Πέμπτη.

Η προέλευση του εθίμου μάλλον ανάγεται στις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων αλλά και των Ρωμαίων, που επιβίωσαν με παραλλαγές μέχρι και τα χριστιανικά χρόνια. Η πολυφαγία και πολυπιοτία, χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ημέρας, θυμίζουν πρακτικές που σχετίζονται με την ευφορία της γης και που, όταν συνδυάζονται με την χριστιανική παράδοση, σημαίνουν την προετοιμασία για τη σαρανταήμερη νηστεία (Σαρακοστή) πριν το Πάσχα.

Εκτός από την Ελλάδα, το έθιμο γιορτάζεται και σε άλλες χώρες, με διάφορες παραλλαγές. Οι Γερμανοί γιορτάζουν αντίστοιχα την Weiberfastnacht, οι Γάλλοι τη Mardi Gras (Fat Tuesday, “Λιπαρή Τρίτη”), οι Ιταλοί έχουν την Giovedi Grasso τους, ενώ στην Ισπανία η αντίστοιχη ημέρα με τη δική μας Τσικνοπέμπτη, είναι η Jueves Lardero. Η παράδοση συνεχίζεται φυσικά και σε άλλα κράτη με χριστιανικούς πληθυσμούς, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία.  

Για τα ιδιαίτερα έθιμα κάθε τόπου δείτε στο: http://news.in.gr/features/article/?aid=1231384937

Από τα δελτία καιρού ακούγαμε ότι η Τσικνοπέμπτη θα ήταν βροχερή. Πραγματικά, όταν ξημέρωσε είδαμε ότι επιβεβαιώθηκαν.

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας όμως, δεν πτοήθηκε. Ήρθαν στο σχολείο, άναψαν φωτιά, προσπαθώντας να προφυλαχτούν όσο μπορούσαν από τη βροχή, έβαλαν τα κάρβουνα στην ψησταριά και ξεκίνησαν το ψήσιμο.

Όταν ψήθηκαν τα σουβλάκια, και αφού τελειώσαμε τα μαθήματα, μας τα μοίρασαν μέσα στο σχολείο επειδή η βροχή συνεχιζόταν, όχι πολύ δυνατή, αλλά ασταμάτητη. Στη συνέχεια ψήθηκαν και λουκάνικα, καθώς και πίτες. Επίσης έστειλαν και στο νηπιαγωγείο για να φάνε και τα μικρά παιδιά. Υπήρχαν επίσης σαλάτες, λαχανόπιτες, γαλακτομπούρεκο και ψητές πατάτες για τους μεγάλους. Το μόνο που μας στενοχώρησε ήταν η βροχή, γιατί δεν μπορέσαμε να χορέψουμε όσο θέλαμε μέσα στο σχολείο. Ας ελπίσουμε του χρόνου ο καιρός να είναι καλύτερος.

Το έθιμο της Τσικνοπέμπτης τηρήσαμε και φέτος στο σχολείο μας.  Παρά το κρύο και τις ψιχάλες ο Σύλλογος γονέων έψησε και φέτος και γέμισε με τσίκνα το προαύλιο του σχολείου μας. Χορέψαμε, διασκεδάσαμε, φάγαμε και ήπιαμε (αναψυκτικά).

Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Πρόεδρο της  Τοπικής κοινότητας Χαβαρίου, το Σύλλογο των Απανταχού Χαβαραίων για τα σουβλάκια που μας προσέφεραν, αλλά και το Σύλλογο Γονέων που εκτός από τα σουβλάκια που προσέφερε, βοήθησε και στο ψήσιμο παρά τις δύσκολες συνθήκες.

Ας ελπίσουμε και του χρόνου να γίνει το ίδιο, γιατί με αυτά που ακούμε από τους μεγάλους για “μνημόνια” που δεν καταλαβαίνουμε, έρχονται δύσκολα χρόνια.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος την Τσικνοπέμπτη διασκεδάσαμε στο σχολείο μας.

Το πρωί ξεκινήσαμε κανονικά το μάθημα. Μετά το πρώτο διάλλειμμα όμως μια υπέροχη μυρουδιά απλώθηκε στον αέρα. Βγήκαμε έξω και είδαμε ότι ο σύλλογος των γονέων μας, είχε ξεκινήσει το ψήσιμο. αμέσως στηθήκαμε στη σειρά για να φάμε και να πιούμε τα αναψυκτικά μας.

Μετά το φαγητό το γλέντι συνεχίστηκε με χορό στο προαύλιο του σχολείου. Το ψήσιμο βέβαια συνεχιζόταν μέχρι το μεσημέρι. Ευτυχώς, αν και το πρωί ψιχάλιζε, ο καιρός μας επέτρεψε να διασκεδάσουμε.