Σχεδόν κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει τη σημασία που αποκτά τα τελευταία χρόνια η «δημοσιογραφία των πολιτών». Σε αρκετά από τα γεγονότα που σημάδεψαν το 2009, η παραδοσιακή δημοσιογραφία απλά παρακολουθούσε…
Η πρώτη φωτογραφία του αεροπλάνου που κατέπεσε στον ποταμό Χάντσον δημοσιοποιήθηκε πρώτα στο Twitter για να αναπαραχθεί αργότερα στα παραδοσιακά ΜΜΕ την ίδια στιγμή που η κάλυψη των μετεκλογικών επεισοδίων στο Ιράν ήταν σημείο αναφοράς για τον διεθνή Τύπο.
Σε άλλη περίπτωση, στη Βρετανία, οι χρήστες ανταποκρίθηκαν στην προσπάθεια του Guardian για διερεύνηση των βουλευτικών εξόδων μέσα από μια διαδικασία καταγραφής παραπόνων και καταγγελιών. Τόσο ο Guardian αλλά πολύ περισσότερο το CNN, με το iReport, έδινε μέσα από twitterfeeds και περιγραφές αυτοπτών μαρτύρων την κατάσταση που επικρατούσε τις πρώτες τραγικές στιγμές μετά τον καταστροφικό σεισμό της Αϊτής.
Σε γενικές γραμμές, δύο είναι οι κύριες προσεγγίσεις για τη χρήση και την αποτελεσματικότητα της «δημοσιογραφίας των πολιτών». Η πρώτη αναφέρεται στην ερευνητική δημοσιογραφία που μπορεί να γίνει σε ατομικό επίπεδο και η δεύτερη είναι η συγκέντρωση ή και η «φιλοξενία» πληροφοριών από οποιονδήποτε χρήστη είναι κοντά στο γεγονός.
Παρόλο που οι νέες μέθοδοι, με μια πρώτη ματιά, φαίνονται να στερούνται της κλασικής διασταύρωσης πληροφοριών ή της αξιοπιστίας των παραδοσιακών πηγών, ορισμένοι ειδησεογραφικοί όμιλοι όπως το CNN προσπαθούν να καλύψουν τέτοιου είδους κενά. Στη σχετική φόρμα υποβολής σχολίου ή πληροφορίας ο χρήστης καλείται να υποβάλει στοιχεία επικοινωνίας και τοποθεσίας ώστε οι συντάκτες να μπορούν να έρχονται σ΄επαφή και να ζητούν οποιεσδήποτε διευκρινίσεις.
Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Νταν Γκίλμορ, συγγραφέας του βιβλίου «Εμείς τα media»: «Είναι πολύ πιθανό αρκετά από τα γεγονότα που αναδύονται από τις μαζικές ποσότητες tweets, φωτογραφιών και ταινιών στο YouTube, να είναι ψευδή. Ορισμένα ατομικά ‘κομμάτια’ μπορεί να μην έχουν ψήγμα αλήθειας, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε καμιά εικόνα. Το ‘μωσαϊκό’ μπορεί να είναι αλήθεια ακόμη και όταν ορισμένα πίξελ δεν είναι».
Επιλέξτε τον ήχο κλήσης σας ανάλογα με το πρόβλημά σας, προτείνει ιαπωνική εταιρεία, που ισχυρίζεται ότι μεταξύ άλλων, ανέπτυξε μια μέθοδο θεραπείας για τις ανοιξιάτικες αλλεργίες με τη χρήση του κινητού τηλεφώνου.
Η Japan Ringing Tone Laboratory υποστηρίζει ότι οι αλλεργικοί στη γύρη μπορούν να προστατευτούν με μια απλή κίνηση: Να περιμένουν μια κλήση στο κινητό τους τηλέφωνο ενώ κρατούν τη συσκευή κοντά στις μύτες τους.
Ο Ματσούμι Σουζούκι, επικεφαλής της Japan Ringing Tone Laboratory είναι ειδικός στα τεχνολογικά ηχητικά αποτυπώματα και γνωστός στις ΗΠΑ για την αναγνώριση φωνητικών μηνυμάτων του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Ο ίδιος, που είχε ηγηθεί της δημιουργίας μια συσκευής που μεταφράζει τα γαβγίσματα, ειδικεύεται πλέον στους ήχους κλήσεις.
Στην λίστα των “θεραπευτικών” ringtones προστίθενται αυτά που –όπως ισχυρίζεται η εταιρεία- βοηθούν στην απώλεια βάρους, ανταποκρίνονται στις ανάγκες του καθενός ανάλογα με το ζώδιό του , δίνουν λάμψη στην επιδερμίδα, χαρίζουν ενέργεια και όρεξη για δουλειά και εξαφανίζουν τα συμπτώματα του χανγκόβερ.
Ονομάζεται Ιnfinity Βath και, όπως μαρτυρεί το όνομά της, υπόσχεται άπειρη χαλάρωση και την ικανοποίηση και των πέντε αισθήσεων με τη βοήθεια της υψηλής τεχνολογίας.
Η εντυπωσιακή μπανιέρα αποτελεί επινόηση του σχεδιαστή Αλεξάντερ Μουκόμελοφ ο οποίος σκέφτηκε να την εξοπλίσει με μια «έξυπνη» οθόνη στο εσωτερικό της, με τη βοήθεια της οποίας ο χρήστης μπορεί να ρυθμίσει τη θερμοκρασία ή τη ροή του νερού, αλλά και την ισχύ του υδρομασάζ.
Επιπλέον, χάρη στις ειδικές φιάλες που κρύβονται στο εσωτερικό της, μπορεί να επιλέξει τα αιθέρια έλαια της αρεσκείας του προκειμένου να απολαύσει μια κούρα αρωματοθεραπείας.
Και, καθώς η υψηλή τεχνολογία σχετίζεται άμεσα με το Διαδίκτυο, το ολοκληρωμένο σύστημα σπα διαθέτει ακόμη δυνατότητα ασύρματης σύνδεσής του με το Διαδίκτυο ή με άλλα έξυπνα συστήματα εντός του σπιτιού για την επιλογή μουσικής ή άλλων ρυθμίσεων.
Ενα μπαστούνι υψηλής τεχνολογίας για τυφλούς αναμένεται να παρουσιάσει η κορεατική εταιρεία τεχνολογίας Ρrimpo Co.
στην πολυαναμενόμενη Εκθεση Ηλεκτρονικών Ειδών του Χονγκ Κονγκ η οποία θα ανοίξει τις πύλες της από τις 13 ως τις 16 Απριλίου.
Το iSοnic, όπως ονομάζεται, σε αντίθεση με τα κοινά μπαστούνια, έχει τη δυνατότητα ανίχνευσης υψηλότερων εμποδίων, τα οποία μάλιστα ξεπερνούν το ύψος της μέσης του χρήστη. Χάρη σε έναν υπερευαίσθητο αισθητήρα, το επαναστατικό μπαστούνι εντοπίζει εμπόδια εντός εμβέλειας 25 μοιρών οριζοντίως και 50 μοιρών καθέτως και απόστασης δύο μέτρων.
Επιπλέον, προειδοποιεί τον χρήστη για την ύπαρξη λεπτών αντικειμένων στην πορεία του τα οποία δεν ξεπερνούν σε πάχος τα 3 εκατoστά. Οσο μειώνεται η απόσταση από αυτά, το έξυπνο μπαστούνι στέλνει ολοένα πιο δυνατά σήματα δόνησης, προειδοποιώντας έτσι ότι υπάρχει κάποιο εμπόδιο.
Οι δυνατότητες του iSonic όμως δεν τελειώνουν εδώ:
διαθέτει ακόμη λειτουργία φωνητικής προειδοποίησης 10 χρωμάτων- μεταξύ των οποίων βρίσκονται το κόκκινο, το πορτοκαλί και το μπλε- για ακόμη μεγαλύτερη διευκόλυνση κατά τις μετακινήσεις του χρήστη στην πόλη, αφού έτσι θα μπορεί και να «διαβάσει» τους φωτεινούς σηματοδότες.
«Στόχος του iSοnic είναι να επιτρέψει σε άτομα με προβλήματα όρασης να κινηθούν ελεύθερα στην πόλη»αναφέρει ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Τζέι Κιμ.«Προτού μπούμε στη διαδικασία ανάπτυξης του συγκεκριμένου προϊόντος, διεξαγάγαμε μια έρευνα σε περισσότερους από 600 φοιτητές και δασκάλους με προβλήματα όρασης. Αυτό που τους τράβηξε περισσότερο την προσοχή λοιπόνείδαμε ότι ήταν η δυνατότητα φωνητικής προειδοποίησης χρωμάτων» καταλήγει.
Από δοκιμές που πραγματοποίησε η Ρrimpo Co. φάνηκε ότι το νέο προϊόν είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό. Ωστόσο η εταιρεία δεν έχει ακόμη ανακοινώσει τα μελλοντικά της σχέδια ως προς τη διάθεση του έξυπνου μπαστουνιού.
Οταν θα βρεθούμε μπροστά στους νέους τηλεοπτικούς τρισδιάστατους δέκτες, τι έχουμε να ελπίζουμε και τι να φοβηθούμε; Ανατομία της εικόνας τριών διαστάσεων και ξενάγηση στις 3D τεχνολογίες
Επειτα από πολύχρονες προσπάθειες, φαίνεται ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί κατέληξαν σε συμφωνία με τους κατασκευαστές τηλεοπτικών δεκτών και έτσι άρχισαν ήδη οι τρισδιάστατες τηλεοπτικές εκπομπές, παράλληλα με την εμφάνιση τρισδιάστατων δεκτών στο εμπόριο. Προς το παρόν δεν υπάρχει σημαντική παραγωγή αντίστοιχου τηλεοπτικού προγράμματος, αλλά η προβολή τρισδιάστατων ταινιών στους κινηματογράφους, όπως το «Αvatar», σε συνδυασμό με τη διαφήμιση των δεκτών, είναι σίγουρο ότι θα αλλάξει αυτή την εικόνα. Ηδη το βρετανικό δίκτυο ΒSkyΒ προχώρησε στην παραγωγή της πρώτης «εμπορικής» τρισδιάστατης εκπομπής, με την αναμετάδοση του ποδοσφαιρικού αγώνα Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ- Αρσεναλ στις 31 Ιανουαρίου του 2010. Οι πρώτοι τρισδιάστατοι δέκτες αναμένονται στην ελληνική αγορά πριν από το τέλος της άνοιξης από τις εταιρείες Τoshiba, LG, Samsung, Sony και Ρanasonic. Το «κλικ» του ματιού
Με την τρισδιάστατη θέαση δημιουργείται στον θεατή η επιθυμία να απλώσει το χέρι του να «πιάσει» τα όσα βλέπει…
Το βασικό αισθητήριο όργανο του ανθρώπου, με το οποίο αυτός «αντιλαμβάνεται» τον γύρω κόσμο και αλληλεπιδρά με αυτόν, είναι το μάτι. Η λειτουργία του ματιού μοιάζει με αυτή της φωτογραφικής μηχανής, μόνο που είναι πολύ πιο «εξελιγμένη». Στο εμπρός μέρος το μάτι έχει έναν σύνθετο φακό, ο οποίος αποτελείται από τον κερατοειδή χιτώνα, που βρίσκεται μπροστά από την ίριδα, και από τον ενδοφακό, που βρίσκεται πίσω από αυτή. Το φως περνά από το κενό που έχει στο κέντρο της η ίριδα, αυτό που ονομάζουμεκόρη του ματιού, και προσπίπτει στο πίσω μέρος του ματιού, που καλύπτεται από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα, σχηματίζοντας, όπως μάθαμε και στο σχολείο, το πραγματικό είδωλο του αντικειμένου που παρατηρούμε ανεστραμμένο.
Η καμπυλότητα του ενδοφακού μεταβάλλεται με τη βοήθεια ενός μυός που τον περιβάλλει. Ο μυς συσπάται όταν παρατηρούμε κοντινά αντικείμενα και μένει αδρανής όταν παρατηρούμε μακρινά, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται πάντοτε η «εστίαση» του ειδώλου στον αμφιβληστροειδή χιτώνα. Ο τελευταίος, που παίζει τον ρόλο του αισθητήρα που έχουν οι σύγχρονες ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, καλύπτεται από κύτταρα που είναι ευαίσθητα στο φως. Καθένα από αυτά τα κύτταρα, που αντιστοιχούν σε ένα pixel της φωτογραφικής μηχανής, στέλνει ένα ασθενές ηλεκτρικό σήμα στο οπτικό νεύρο, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί όλα αυτά τα σήματα στην περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει την όραση. Τα φωτοευαίσθητα κύτταρα δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα. Τα περισσότερα από αυτά είναι συγκεντρωμένα στο «κέντρο» του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, σε μια περιοχή που ονομάζεταιωχρά κηλίδα. Οταν θέλουμε να παρατηρήσουμε τις λεπτομέρειες ενός αντικειμένου, στρέφουμε τα μάτια μας έτσι ώστε το είδωλό του να σχηματιστεί στην ωχρά κηλίδα. Για μια σύγκριση με τις φωτογραφικές μηχανές που κυκλοφορούν σήμερα στο εμπόριο, το κάθε μάτι έχει ανάλυση 576 megapixels, γεγονός που σημαίνει ότι θα περάσει αρκετός καιρός έως ότου οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές πλησιάσουν τη διακριτική ικανότητα του ανθρώπινου ματιού.
Παράλλαξη και αίσθηση του βάθους
Στα συστήματα τρισδιάστατης τηλεόρασης χωρίς γυαλιά η στερεοσκοπική εντύπωση δημιουργείται μόνο σε τηλεθεατές που κάθονται σε ορισμένη θέση
Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε το «βάθος» στο οποίο είναι διατεταγμένα τα αντικείμενα της εικόνας που παρατηρούμε στηρίζεται στο γεγονός ότι έχουμεδύο μάτια, που στέλνουν δύο εικόνεςστον εγκέφαλο. Οι εικόνες αυτές δεν είναι πανομοιότυπες, επειδή στα κοντινά αντικείμενα είναι έντονο το φαινόμενο τηςπαράλλαξης . Είναι πολύ εύκολο να αντιληφθούμε τι ακριβώς είναι αυτό το φαινόμενο, αν σηκώσουμε το χέρι μας και βάλουμε ένα δάχτυλο μπροστά στα μάτια μας. Αν παρατηρήσουμε το δάχτυλο ανοιγοκλείνοντας διαδοχικά τα μάτια μας, διαπιστώνουμε ότι στην εικόνα που δίνει το κάθε μάτι το δάχτυλο «φαίνεται» μπροστά από διαφορετικά μακρινά αντικείμενα. Τη διαφορά αυτή «επεξεργάζεται» ο εγκέφαλος και «τοποθετεί» σε κοντινή απόσταση τα αντικείμενα για τα οποία η παράλλαξη είναι μεγάλη και σε μακρινή απόσταση τα αντικείμενα για τα οποία η παράλλαξη είναι μικρή.
Η προβολή τρισδιάστατων εικόνων στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση βασίζεται σε αυτό ακριβώς το φαινόμενο. Η λήψη της εικόνας γίνεται με δύο μηχανές, οι οποίες απέχουν μεταξύ τους όσο και τα μάτια ενός μέσου ενήλικου ανθρώπου. Στη συνέχεια επιδιώκεται η προβολή της «αριστερής» και της «δεξιάς» εικόνας, έτσι ώστε ο θεατής να τις παρατηρεί, αντιστοίχως, με το αριστερό και το δεξί μάτι. Επειτα από αυτό, την τρισδιάστατη εντύπωση αναλαμβάνει να τη δημιουργήσει ο εγκέφαλος του θεατή.
Οι «τρίτοι δρόμοι» του ματιού
Από ένα αισθητήριο όργανο που είναι το αποτέλεσμα της εξέλιξης εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών είναι φυσικό να περιμένει κανείς περισσότερες από μία μεθόδους αντίληψης της τρίτης διάστασης, έτσι ώστε σε περίπτωση που η μία μέθοδος για κάποιον λόγο δεν «λειτουργεί», να αναλαμβάνει μια άλλη, εναλλακτική, να καλύψει το κενό, και αυτό πραγματικά συμβαίνει. Η παράλλαξη είναι ο βασικός τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το «βάθος» της οπτικής εικόνας, αλλά δεν είναι ο μοναδικός! Υπάρχουν τουλάχιστον άλλα τρία φαινόμενα που «συνεργάζονται» στην τρισδιάστατη όραση. Το πρώτο είναι ότι, όταν κοιτάζουμε ένα κοντινό αντικείμενο, τα μάτια μας «συγκλίνουν» σε αυτό, έτσι ώστε ένας τρίτος μας βλέπει να αλληθωρίζουμε. Το δεύτερο είναι ότι, όταν κοιτάζουμε κοντινά αντικείμενα, ενεργοποιείται ο μυς που ελέγχει την καμπυλότητα του ενδοφακού, για να επιτευχθεί η εστίαση του αντικειμένου στον αμφιβληστροειδή. Τέλος, το τρίτο είναι ότι με μια κίνηση του κεφαλιού δεξιά αριστερά βλέπουμε να μεταβάλλεται περισσότερο, λόγω παράλλαξης, η θέση των κοντινών αντικειμένων σε σχέση με τα μακρινά. Ειδικά το τρίτο είναι αυτό που επιτρέπει σε ανθρώπους με ένα μάτι να αντιλαμβάνονται την απόσταση των αντικειμένων που παρατηρούν, π.χ. όταν οδηγούν αυτοκίνητο.
Συνήθεις «παρενέργειες»
Η μέθοδος η οποία χρησιμοποιείται στην τρισδιάστατη τηλεόραση δεν μεταδίδει τέτοιου είδους «δευτερεύουσες» πληροφορίες στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να νιώθουν αποπροσανατολισμένοι, με τον ίδιο τρόπο που άλλοι αισθάνονται αλλόκοτα όταν βρίσκονται σε τεχνητούς δορυφόρους ή διαστημόπλοια και παρατηρούν αντικείμενα που έχουν «πάνω» και «κάτω» μέρος, δεν νιώθουν όμως τη βαρύτητα να τους «τραβά» προς τα «κάτω». Αυτός ο αποπροσανατολισμός των τηλεθεατών μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο και, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, ναυτία. Το ενδιαφέρον όμως είναι ένα άλλο γεγονός, εντελώς απρόσμενο. Ενα σχετικά μικρό ποσοστό των ανθρώπων, της τάξης του 10%, δεν αποκτά την αίσθηση του βάθους παρατηρώντας δύο εικόνες παρμένες με διαφορετικές κάμερες. Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλός τους δεν χρησιμοποιεί τη σύγκριση της παράλλαξης μεταξύ των εικόνων που δίνουν τα δύο μάτια για τον υπολογισμό της τρίτης διάστασης, αλλά κάποια άλλη μέθοδο, ενδεχομένως μια από τις τρεις που αναφέραμε παραπάνω. Το φαινόμενο αυτό αναγνωρίστηκε από στατιστικές έρευνες που έγιναν εν όψει της έναρξης τρισδιάστατων τηλεοπτικών εκπομπών από εφέτος και δεν έχει ακόμη μελετηθεί σε βάθος.
Ο κ. Χάρης Βάρβογλης είναι καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ.
Προειδοποίηση προς τους πολίτες να μην χρησιμοποιούν το Firefox απηύθυνε η γερμανική κυβέρνηση, επικαλούμενη λόγους ασφάλειας.
Η προειδοποίηση εκδόθηκε από το Ομοσπονδιακό Γραφείο για την Ασφάλεια των Πληροφοριών (BSI) και θυμίζει παρόμοια ανακοίνωση, που εκδόθηκε τον Ιανουάριο για τον Internet Explorer.
Σύμφωνα με την ομοσπονδιακή υπηρεσία, το Firefox δείχνει ευάλωτο σε επιθέσεις χάκερ που στόχο έχουν να παραβιάσουν τα συστήματα των χρηστών για να «τρέξουν» κακόβουλα προγράμματα.
Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρία του Firefox, μια έκδοση που θα κυκλοφορήσει στο τέλος του μήνα θα λύσει το πρόβλημα. Το BSI, ζήτησε από τους πολίτες να σταματήσουν να το χρησιμοποιούν το Firefox μέχρι να κυκλοφορήσει η νέα έκδοση.
Η ευαισθησία του Firefox επιβεβαιώθηκε από την κατασκευάστρια εταιρία Mozilla την περασμένη εβδομάδα στο μπλογκ που συνδέεται με την ασφάλεια των προϊόντων της.
Η ευλαβική εικόνα της ελληνικής οικογένειας να αφοσιώνεται εδώ και τρεις δεκαετίες στις τηλεοπτικές σειρές δεν απέχει πολύ από το να περάσει στη σφαίρα της ιστορίας. Αιτία, τα νέα διαδικτυακά ήθη που μεταμορφώνουν τον ρόλο των παραδοσιακών επικοινωνητών (παραγωγή, ηθοποιοί) και του κοινού. Φορείς νέων ηθών, οι «Flatmates», μιλούν στο kathimerini.gr.
Ο Γιώργος μιλούσε στη Φανή από το MSN όταν κάπου πήρε το μάτι του ένα video streaming. Πρωταγωνιστές τρεις φοιτητές που ήρθαν από την επαρχία στην Αθήνα. Όμορφα πρόσωπα, γρήγορες ατάκες, παιδιά της διπλανής πόρτας. «Μισό λεπτό, περιμένεις;» της έγραψε, θέλοντας να συγκεντρωθεί για λίγο σ’ αυτό που θα έβλεπε στα επόμενα 4 λεπτά. «Ρίξε μια ματιά, πως σου φαίνεται;», της ξανάγραψε, στέλνοντας και το σχετικό link. «Ωραίο είναι», απάντησε η Φανή. «Είναι διαδικτυακή σειρά, ετοιμάζουν και άλλα επεισόδια. Μπες στο site τους…».
Οι Flatmates είναι ήδη στον «αέρα» από τις 17 Φεβρουαρίου και συνεχίζουν ακάθεκτοι. Με πάνω από 10.000 μέλη στο Facebook, με ενδιαφέροντα για την εξέλιξη της σειράς σχόλια των χρηστών καθώς και με χορηγούς που είναι «περίεργοι» για την εξέλιξη αυτού του online εγχειρήματος, οι «Flatmates» είναι «παιδιά» της εποχής τους. Και όπως φαίνεται, μάλλον το διασκεδάζουν.
«Όταν έμαθα ότι θα παίξω σε μια διαδικτυακή σειρά, αρχικά μου φάνηκε κάπως περίεργο. Αν και ασχολούμαι αρκετά με το Ιντερνετ, δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ σειρά μέσω Διαδικτύου», μας λέει ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος, πρωταγωνιστής στους Flatmates. Του ζητάμε να μας μεταφέρει την «ατμόσφαιρα» που επικρατεί.
«Το κλίμα που υπάρχει από την αρχή των γυρισμάτων είναι πάρα πολύ θετικό. Όλοι μας είχαμε άγχος για το πώς θα βγει η σειρά στο Ιντερνετ, με τι ανάλυση θα το βλέπει ο χρήστης… το αποτέλεσμα πάντως μας ικανοποιεί και ταυτόχρονα μας εκπλήσσει. Ήδη το group στο facebook έχει απήχηση και η εμπλοκή του κοινού, όταν επεκταθεί σε μεγαλύτερο βαθμό, είναι κάτι που περιμένουμε με χαρά».
Το μέσο μάς μαθαίνει, όχι εμείς αυτό»
Έχοντας αποφοιτήσει από το Θέατρο Τέχνης το 2007, ο Παναγιώτης αντιλαμβάνεται τη δυναμική του μέσου, γνωρίζει ότι οι ηλικίες που αφορούν ένα τέτοιο σήριαλ είναι νεανικές και δε διστάζει μάλιστα να διακινδυνεύσει πρόβλεψη: «Ενδεχομένως, σε τρία με τέσσερα χρόνια να βλέπουμε σειρές μόνο στο Διαδίκτυο. Πάντως, όπως και να’ χουν τα πράγματα, εμείς προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το εγχείρημα με σεβασμό. Το ίδιο το μέσο μας μαθαίνει και όχι εμείς αυτό…».
Την ίδια προοπτική ασπάζεται και ο «ιθύνων νους» της σειράς, παραγωγός και ιδιοκτήτης της Digiviews, Κώστας Βαρκάδος. Με πολύχρονη εμπειρία στις τηλεοπτικές παραγωγές εντός και εκτός Ελλάδος, ο Κώστας είναι σαφής για τη διαδικτυακή ιδιαιτερότητα της σειράς και πως δεν υπάρχει λόγος τηλεοπτικής «μεταφοράς» της ακόμη και σε περίπτωση επιτυχίας.
«Δεν θα βάζαμε τους ‘flatmates’ στην τηλεόραση διότι στοχεύουμε αποκλειστικά στο online video» λέει χωρίς δεύτερη σκέψη και αφηγείται το πως ξεκίνησε το συγκεκριμένο project πριν από περίπου δύο χρόνια.
«Για να εξασφαλίσω το περιεχόμενο πήγα στις Κάννες όπου γνώρισα την εταιρεία που πουλούσε τα δικαιώματα (format rights) της συγκεκριμένης σειράς. Tα αγοράσαμε και τα προσαρμόσαμε στα ελληνικά. Ο λόγος που προχώρησα τότε σ’ αυτήν την κίνηση είναι ότι αφενός μεν αυτό που λέγεται ‘σειρά στο Διαδίκτυο’ λείπει από την Ελλάδα και αφετέρου είναι ένα marketing όχημα για εταιρείες οι οποίες σταδιακά θα ‘παντρέψουν’ το brand τους μέσα από την πλοκή της σειράς. Μια τέτοια προσπάθεια στοχεύει σε κοινά ηλικίας 18-26 που έχουν ‘φύγει’ από την τηλεόραση και έχουν πάει στο Διαδίκτυο».
Tώρα είναι η «σειρά» του web
Ως πηγή ενημέρωσης, το Ιντερνετ έχει ήδη αφήσει πίσω του τα παραδοσιακά έντυπα μέσα και σταδιακά πράττει το ίδιο με τις τηλεοπτικές εκπομπές και την κουλτούρα που αυτές δημιούργησαν εδώ και δεκαετίες. Με το YouTube να δείχνει τον δρόμο, το online video σε pc αλλά και σε κάθε κινητή πλατφόρμα, είναι ο επόμενος χώρος επικοινωνιακής «δράσης».
Στις ΗΠΑ το μερίδιο των ενηλίκων που βλέπουν video online διπλασιάστηκε μέσα σε τρία χρόνια (2006-2009) αγγίζοντας το 62% από το 33%. Όσο για τους νεότερους Αμερικανούς, το ποσοστό θέασης εκτοξεύεται στο 89%, την ίδια στιγμή που το 36% εξ’ αυτών παρακολουθεί online video σχεδόν κάθε μέρα.
Αν και οι επιφυλάξεις απέναντι στη συχνότητα της ‘συνήθειας’ του online video εξακολουθούν να υπάρχουν, μάλλον σχετίζονται με την ετοιμότητα των διαδικτυακών χρηστών να εμπλακούν σε μια νέα τέτοια διαδικασία και το βαθμό «ικανοποίησης» που παρέχει η νέα αυτή εμπειρία. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τις εταιρείες παραγωγής στο εξωτερικό και όπως φαίνεται τελευταία και στην Ελλάδα.
«Βλέπω μια μεγάλη διαφορά στο πως μας αντιμετωπίζουν οι εταιρείες – διαφημιζόμενοι τα τελευταία δύο χρόνια», απαντά ο Κώστας Βαρκάδος και σχολιάζει: «Ενώ πριν όλοι ακολουθούσαν την πεπατημένη της τηλεόρασης και τα παραδοσιακά media, τώρα κυρίως οι πολυεθνικές εταιρείες δέχονται ‘πίεση’ από το εξωτερικό να αξιοποιήσουν το Διαδίκτυο, τις mobile πλατφόρμες και τα social media. Θεωρώ ότι υπάρχει μια σαφής στροφή. Το ζήτημα είναι ότι όποιος αποφασίσει ότι θα ξοδέψει κάποια χρήματα χρειάζεται να είναι σίγουρος ότι η πλοκή της σειράς δεν είναι αντίθετη με το εταιρικό προφίλ (σ.σ.: των χορηγών) και δευτερευόντως να βασίζεται σε μετρήσιμα μεγέθη. Πλέον, τώρα γνωρίζεις ποιο είναι το κοινό σου, έχεις feedback από τα σχόλια…».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν αρκετά posts στην ιστοσελίδα των flatmates όπου οι χρήστες ζητούν μεγαλύτερης διάρκειας επεισόδια. «Η λογική των επεισοδίων παραπέμπει σ’ αυτό που ενδεχομένως θα λέγαμε video-snack», λέει ο Παναγιώτης που ομολογεί ότι δέχεται το ίδιο αίτημα ακόμη και από γνωστούς του.
Ωστόσο, όπως μας λέει ο Κώστας Βαρκάδος, το εγχείρημα θέλει υπομονή και πίστωση χρόνου από όλους τους εμπλεκόμενους. «Σταδιακά θα εμπλέξουμε περισσότερο τον κόσμο και τα σχόλια του διότι μας απασχολεί πως θα καλυτερεύσουμε το προϊόν μας για τους χρήστες. Γι’ αυτό και μελλοντικά θα διοργανώσουμε κάποιο σχετικό event. Ακόμα και online casting σκεφτόμαστε να κάνουμε», συμπληρώνει.
Όλα τα VIDEO που ακολουθούν είναι αφιερωμένα στους μαθητές μου ,για να πάρουν μια γεύση για το THORPE PARK & για 4DFILMSπου αναφέρονται στο βιβλίο των Αγγλικών του Υπουργείου Παιδείας.
Το αληθινό και το δίκαιο έχουν απ' τη φύση μεγαλύτερη δύναμη από το ψέμα και το άδικο
Αριστοτέλης
Το να λες την αλήθεια είναι πάντοτε η καλύτερη μέθοδος και ασφαλέστερος δρόμος για τη ζωή
Μένανδρος
Αν δεν μπορείς να πείς την αλήθεια, δεν είσαι υποχρεωμένος να πείς ψέμα. Ανάμεσα τους υπάρχει η διέξοδος της σιωπής.
