Αρχεία 'ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ' Κατηγορία

Απρ 28 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Some big ideas around 21st century skills and teaching with technology.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Απρ 25 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Διαδραστικοί σχολικοί πίνακες Δίνουν όλες τις τεχνολογικές δυνατότητες στον δάσκαλο

Είναι μία από τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται εδώ και μία δεκαετία στα σχολεία του εξωτερικού, φέρνοντας κυριολεκτικά την επανάσταση στον τρόπο διδασκαλίας. Ο λόγος για τους διαδραστικούς πίνακες, δηλαδή οθόνες οι οποίες αντικαθιστούν πλήρως τους παραδοσιακούς μαυροπίνακες, δίνοντας στον καθηγητή τη δυνατότητα να προσθέσει στο μάθημά του φωτογραφίες, βίντεο, γραφικά, αρχεία μουσικής, αλλά και εφαρμογές τις οποίες θα χρησιμοποιήσει απευθείας από το Διαδίκτυο – όπως, για παράδειγμα, το Google Maps ή το Street View.Και τις οποίες μπορεί να χειριστεί ο ίδιος ή οι μαθητές «απευθείας» πάνω στον πίνακα, αγγίζοντάς τον είτε με έναν ειδικό «μαρκαδόρο» είτε απλώς με τα δάχτυλά του, ανάλογα με το μοντέλο.Η συσκευή που δοκιμάσαμε εμείς, πάντως, ανήκει στη δεύτερη κατηγορία: ο καναδικός TeamBoard, που εισάγει στη χώρα μας η εταιρεία Conceptum, υποστηρίζει τεχνολογία αφής, ώστε τα δάχτυλα ή η άκρη ενός απλού στυλό να έχουν τον ρόλο του ποντικιού.

Ο TeamBoard συνδέεται ενσύρματα σε οποιοδήποτε laptop ή netbook διαθέτει θύρα USB, με το καλώδιο αυτό να έχει διπλό ρόλο αφού όχι μόνο μεταφέρει τα σήματα από τον πίνακα στο PC, αλλά και τροφοδοτεί με ρεύμα τον πίνακα. Για να λειτουργήσει το σύστημα, βέβαια, χρειάζεται κι έναν προτζέκτορα, ο οποίος αναλαμβάνει να προβάλει πάνω στον TeamBoard ό,τι ακριβώς φαίνεται στην οθόνη του υπολογιστή. Αυτό σημαίνει πως η εγκατάστασή του είναι πολύ απλή, ενώ στα πλεονεκτήματά του συγκαταλέγεται επίσης το γεγονός πως το συγκεκριμένο μοντέλο είναι εξαιρετικά ανθεκτικό, ενώ συνοδεύεται και με 10ετή εγγύηση.

Στην πράξη, τώρα, όλα αυτά υπόσχονται πως ένας διαδραστικός πίνακας σαν τον TeamBoard καταφέρνει όντως να κάνει τη σχολική εμπειρία πολύ πιο ενδιαφέρουσα, ακόμη κι αν ο καθηγητής έχει απλώς «φορτώσει» στον υπολογιστή το σχολικό βιβλίο σε μορφή PDF.

Η Conceptum έχει αναπτύξει μία γραμμή εργαλείων ειδικά για τον TeamBoard, με την οποία ο χρήστης έχει δυνατότητα να υπογραμμίσει ολόκληρες παραγράφους από το κείμενο, να απομονώσει λεπτομέρειες ή να προβάλει εικονικά μαθηματικά εργαλεία στην οθόνη, όπως ένα μοιρογνωμόνιο.

Η ίδια γραμμή εργαλείων μπορεί, άλλωστε, να χρησιμοποιηθεί σε έτοιμα εκπαιδευτικά διαδραστικά προγράμματα, που περιλαμβάνουν την ύλη σχεδόν όλων των μαθημάτων του δημοτικού και του γυμνασίου.

Ο TeamBoard κυκλοφορεί σε εκδόσεις των 37, 66, 77 και 85 ιντσών, ενώ η Conceptum διαθέτει επίσης στην αγορά μία συσκευή η οποία, όταν συνδεθεί με υπολογιστή και βιντεοπροτζέκτορα, μετατρέπει σε διαδραστικό πίνακα οποιαδήποτε επίπεδη επιφάνεια.

Αν και αυτή η συσκευή είναι πιο φθηνή, δεν υποστηρίζει ωστόσο τεχνολογία αφής. K.Δ.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Απρ 23 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Ιδανική τάξη χάρη σε έναν πίνακα

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Οι μαθητές σπεύδουν στο μάθημα χωρίς αργοπορία, διαγκωνίζονται για το ποιος θα σηκωθεί στον πίνακα, παίρνουν πρωτοβουλίες στη διάρκεια του μαθήματος, δεν θορυβούν ούτε αφαιρούνται, δένονται με το μάθημα, τον εκπαιδευτικό, αλλά και μεταξύ τους. Αυτά όλα δεν συμβαίνουν στα πλατό γυρίσματος νεανικής τηλεοπτικής σειράς. Αποτελούν την καθημερινή σχολική πραγματικότητα που βιώνουν εκπαιδευτικοί και μαθητές στα σχολεία όπου έχουν εισαχθεί –όχι συντονισμένα, αλλά έπειτα από μεμονωμένες πρωτοβουλίες– οι νέας τεχνολογίας διαδραστικοί πίνακες.

Διαδικτυακές εφαρμογές

Οι «έξυπνοι» πίνακες συνδέονται με υπολογιστή και, αντί για την παραδοσιακή κιμωλία, αξιοποιούν ένα «μολύβι» τεχνολογίας blue-tooth, σε συνδυασμό με τις διαδικτυακές εφαρμογές και το ψηφιακό εκπαιδευτικό υλικό του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Χαρακτηρίζονται «εργαλείο μετασχηματισμού του εκπαιδευτικού γίγνεσθαι», σύμφωνα με έρευνα για τις αντιλήψεις και τις εμπειρίες οκτώ εκπαιδευτικών του νομού Φθιώτιδας και Αχαΐας που αξιοποίησαν διαδραστικούς πίνακες στο μάθημά τους κατά τη φετινή σχολική χρονιά. Την έρευνα διενήργησαν ο σχολικός σύμβουλος της 4ης Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Νομού Φθιώτιδας κ. Κ. Δημητρακάκης και ο αναπληρωτής καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Παν. Αιγαίου κ. Αλ. Σοφός (θα παρουσιαστεί στο 2ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο Ημαθίας, 23 – 25 Απριλίου, σε Βέροια και Νάουσα).

Ο νέος πίνακας κρίθηκε ως ένα ευπροσάρμοστο διδακτικό εργαλείο, συμβατό με όλες τις ηλικίες μαθητών και καλύπτει όλες τις μαθησιακές ανάγκες, όπως κατέδειξε η έρευνα. Αποδείχθηκε πως όσο μικρότερης ηλικίας, τόσο μεγαλύτερη η προσαρμοστικότητα του παιδιού στις νέες τεχνολογίες, ενώ είναι ιδανικός για μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες ή με ειδικές ανάγκες, χάρη στις πολυμεσικές εφαρμογές του που ικανοποιούν όλους τους τύπους μαθητών, τον «οπτικό», τον «ακουστικό» ή τον «κιναισθητικό».

Αμείωτο ενδιαφέρον

«Ο διαδραστικός πίνακας συμβαδίζει με την ψηφιακή γενιά. Μας βοηθάει να μη χάνουμε τους μαθητές μας», είπε στην «Κ» ο κ. Δημητρακάκης. Πράγματι, οι συμμετέχοντες στην έρευνα εκπαιδευτικοί συνειδητοποίησαν ότι κατάφερναν να διατηρούν τον έλεγχο στην τάξη τους, καθώς ο πίνακας διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών. Οι ίδιοι, πάντως, οι εκπαιδευτικοί αναγκάστηκαν να σχεδιάσουν το μάθημά τους προσεκτικά, με αποτέλεσμα να διατηρεί πάντα μια φρεσκάδα και να είναι προσαρμοσμένο στις επί μέρους ανάγκες των μαθητών.

Εντούτοις, όπως σημείωσε ο κ. Δημητρακάκης, βασική προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα του διαδραστικού πίνακα είναι η εξοικείωση του εκπαιδευτικού με τις νέες τεχνολογίες. «Οι μισοί δήλωσαν πως διαθέτουν αυτήν την εξοικείωση, ωστόσο επιθυμούν περαιτέρω κατάρτιση, αλλά και ουσιαστική τεχνική και διοικητική υποστήριξη», ανέφερε, επισημαίνοντας ότι ο εκπαιδευτικός πρέπει να επιθυμεί να προσαρμόσει στα νέα δεδομένα την παιδαγωγική προσέγγισή του, αλλιώς ο διαδραστικός πίνακας δεν διαφέρει από τον κοινό μαυροπίνακα.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Απρ 23 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Εφηβεία σημαίνει πλέον… SΜS Προτιμούν τα γραπτά μηνύματα από τις τηλεφωνικές κλήσεις στην επικοινωνία τους

contentsegment_14442098w310_h_r0_p0_s1_v1jpg.jpg

Τουλάχιστον 50 γραπτά μηνύματα λαμβάνει κάθε ημέρα ο μέσος έφηβος στις ΗΠΑ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ Θραύση κάνουν τα γραπτά μηνύματα μεταξύ των εφήβων στις ΗΠΑ. Νέα έρευνα δείχνει ότι είναι η μορφή της επικοινωνίας που έρχεται πρώτη στις προτιμήσεις αγοριών και κοριτσιών, περισσότερο από τις τηλεφωνικές κλήσεις.

Ερευνητές από την οργάνωση Εργασία για το Διαδίκτυο και την Αμερικανική Ζωή του Ερευνητικού Κέντρου Ρew και από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν ανακάλυψαν ότι ο μέσος έφηβος στις Ηνωμένες Πολιτείες στέλνει ή λαμβάνει τουλάχιστον 50 γραπτά μηνύματα την ημέρα, που ισοδυναμούν με 1.500 τον μήνα.

Παράλληλα, το 31% των εφήβων στέλνει και λαμβάνει περισσότερα από 100 μηνύματα SΜS την ημέρα, δηλαδή περισσότερα από 3.000 τον μήνα, ενώ το 15% στέλνει περισσότερα από 200 μηνύματα την ημέρα! Οι ερευνητές διεπίστωσαν ότι τα κορίτσια είναι πιο μανιώδεις χρήστες των γραπτών μηνυμάτων σε σχέση με τα αγόρια: κατά μέσον όρο στέλνουν 80 μηνύματα την ημέρα, σε αντίθεση με 30 για το άλλο φύλο. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 800 εφήβους μεταξύ 12 και 17 χρόνων και στους γονείς τους, από τον Ιούνιο ως τον Σεπτέμβριο του 2009.

Βρέθηκε ότι το 75% των αμερικανών εφήβων αυτής της ηλικιακής ομάδας διαθέτει κινητό τηλέφωνο, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το 2004 ήταν 45%. Επίσης διαπιστώθηκε ότι οι τηλεφωνικές κλήσεις χάνουν διαρκώς έδαφος έναντι των γραπτών μηνυμάτων, αφού κατά μέσον όρο δεν ξεπερνούν τις πέντε την ημέρα.

Η μελέτη έδειξε μάλιστα ότι τα γραπτά μηνύματα έχουν γίνει το πιο συχνό καθημερινό εργαλείο επικοινω- νίας μεταξύ των εφήβων, ξεπερνώντας τις κατά πρόσωπο συναντήσεις, τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τις υπηρεσίες ανταλλαγής άμεσων μηνυμάτων και τις φωνητικές κλήσεις μέσω Διαδικτύου.

Γονείς στα πρόθυρα νευρικής κρίσης
64% των γονέων ελέγχει το περιεχόμενο του κινητού των παιδιών

62% τους έχει πάρει τη συσκευή για τιμωρία

52% θέτει περιορισμούς στον χρόνο χρήσης των κινητών από τα παιδιά

48% χρησιμοποιεί το κινητό τηλέφωνο ως τρόπο εντοπισμού των παιδιών



 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Απρ 19 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Προτιμούμε τις διακοπές από τα υλικά αγαθά

 imerisia_large_t_1061_16734787_type11586.jpg

Σύμφωνα με μια νέα αμερικανική ψυχολογική έρευνα η ευχαρίστηση που αντλούμε από τις διακοπές είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που μπορεί να μας χαρίσει κάποιο υλικό αγαθό, όπως για παράδειγμα ένα νέο τεχνολογικό γκάτζετ.

Η έρευνα, υπό τον καθηγητή ψυχολογίας του πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ Τόμας Γκίλοβιτς, δημοσιεύτηκε στο «Journal of Personality and Social Psychology? (Περιοδικό Προσωπικότητας και Κοινωνικής Ψυχολογίας), και υποστηρίζει πως οι διακοπές προσφέρουν περισσότερη και μεγαλύτερης διάρκειας χαρά. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι εμπειρίες ενός ταξιδιού προκαλούν στους ανθρώπους μεγαλύτερη χαρά για ένα βασικό λόγο: είναι πιο προσωπικές και εξατομικευμένες και έτσι δεν μπορούν να συγκριθούν με τις εμπειρίες άλλων ανθρώπων (ενώ, αντίθετα, το νέο μας κινητό τηλέφωνο ή το νέο μας αυτοκίνητο μπορεί να το αγοράσει και ο γείτονας!).

Το εύρημα αυτό συμφωνεί με το κύριο συμπέρασμα άλλων ερευνών ότι η ευτυχία στους ανθρώπους είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν σύγκρισης. Αν κανείς περνάει καλύτερα από ό,τι περνούσε πέρυσι, αλλά τελικά οι γύρω του περνάνε ακόμα καλύτερα, τότε τελικά περνάει?χειρότερα. Συνεπώς τα άυλα πράγματα και κυρίως οι εμπειρίες που δεν μπορούν να συγκριθούν, δίνουν κατ’ εξοχήν την αίσθηση της απόλαυσης ?με πρώτες και καλύτερες τις διακοπές. Αντίθετα, σύμφωνα με τους ερευνητές, η αρχική γοητεία και «λάμψη» των νέων αγαθών γρήγορα «σβήνει», όταν βγει ένα νέο μοντέλο ή το δικό μας μοντέλο το αγοράσουν οι πάντες γύρω μας (ή ακόμα χειρότερα, αν η τηλεόραση του συγγενούς μας έχει πιο καθαρή εικόνα από τη δική μας).

Από την άλλη, «οι εμπειρίες είναι εγγενώς λιγότερο συγκρίσιμες κι έτσι υποσκάπτονται πολύ λιγότερο από τις κοινωνικές συγκρίσεις», σύμφωνα με τον Γκίλοβιτς. Όπως επισημαίνει ο ψυχολόγος, ακόμα κι αν και άλλοι άνθρωποι έχουν πάει διακοπές στο ίδιο μέρος με εμάς, δεν παύουμε να διατηρούμε τις καθαρά προσωπικές μας αναμνήσεις από αυτό το ταξίδι μας και αυτές δεν μπορούν να συγκριθούν με κανενός άλλου.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Απρ 07 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Εκαναν… πάρτι για το iΡad Χιλιάδες ξενύχτησαν στις ουρές για να αγοράσουν πρώτοι το νέο γκάτζετ

Κάτω από: GADGETS,ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

 contentsegment_14289247w232_h250_r0_p0_s1_v1jpg.jpg

Στη «ναυαρχίδα» της Αpple, το κατάστημά της στην Πέμπτη Λεωφόρο της Νέας Υόρκης, ο κόσμος που είχε συγκεντρωθεί από το βράδυ ξέσπασε σε επευφημίες στις 9 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, όταν οι πρώτοι στην ουρά μπήκαν στο κατάστημα για να βγουν λίγα λεπτά αργότερα κρατώντας τα πρώτα iΡad.

Δύο ώρες μετά, δεκάδες επίδοξοι αγοραστές εξακολουθούσαν να σχηματίζουν ουρά, ενώ μέσα στο κατάστημα αυτοί που είχαν ήδη αγοράσει την πολυδιαφημισμένη συσκευή δεν είχαν την υπομονή για να περιμένουν να φθάσουν στο σπίτι τους, αλλά άνοιγαν τη συσκευασία για να πάρουν στα χέρια τους το iΡad. «Φαίνεται φανταστικό, είναι τόσο ωραίο να το κρατάς», είπε ένας βρετανός δάσκαλος από το Μάντσεστερ που βρέθηκε στη Νέα Υόρκη και έσπευσε να αγοράσει το iΡad την πρώτη μέρα που κυκλοφόρησε στην αγορά.

Ουρές έξω από τα καταστήματα της Αpple σχηματίσθηκαν το Σάββατο και στην Ουάσιγκτον, τη Βοστώνη και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Στο Σαν Φρανσίσκο, τη μία τη νύχτα, οι συγκεντρωμένοι έξω από το κατάστημα της Γιουνιβέρσιτι Αβενιου οργάνωσαν μπάρμπεκιου στο πεζοδρόμιο. Το πρωί ο Ρόμπερτ Σκομπλ ήταν ο πρώτος που μπήκε στο κατάστημα και αγόρασε τη συσκευή. «Είχα ήδη παραγγείλει το iΡad, θα μπορούσα να είχα αποφύγει την ουρά, όμως πέρασα τη νύχτα μπροστά από το κατάστημα», δήλωσε. «Για μας τους φαν είναι μια γιορτή, ένα πάρτι για την αρχή μιας καινούργιας εποχής». Στη διάρκεια της νύχτας, ο Σκομπλ περιέγραφε την εμπειρία της αναμονής του στο Τwitter, την οποία παρακολούθησαν λεπτό προς λεπτό 120.000 «φίλοι» του.

Τις πρώτες ώρες της αυγής, ενώ τα φορτηγά ξεφόρτωναν τα χαρτοκιβώτια με τον «θησαυρό», οι υπάλληλοι βγήκαν από το κατάστημα για να προσφέρουν καφέδες και αναψυκτικά στους πελάτες, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονταν και πολλοί προγραμματιστές που επινόησαν προγράμματα για τις διάφορες εφαρμογές του iΡad. Εξαιτίας της μυστικοπάθειας του Στιβ Τζομπς, του επικεφαλής της Αpple, δεν είχαν τη δυνατότητα να δουν εκ των προτέρων πώς λειτουργούν οι εφαρμογές τους… Ανάμεσά τους ήταν ο Στανισλάβ Μιάσνικοφ, ιδρυτής της εταιρείας ΡhatWare, ο οποίος έφτιαξε ένα πρόγραμμα που αναγνωρίζει τον ανθρώπινο γραφικό χαρακτήρα και μετατρέπει σε κείμενο ηλεκτρονικού υπολογιστή αυτά που γράφει ο χρήστης με το χέρι του πάνω στην οθόνη. «Το iΡad είναι τέλειο για τη χρήση αυτή», είπε, «η οθόνη του έχει τις σωστές διαστάσεις, υπάρχει χώρος για να γράψεις με το δάχτυλό σου».

Χθες η Αpple ανακοίνωσε πως πούλησε πάνω από 300.000 iΡads κατά την πρώτη ημέρα της διάθεσής του στην αγορά. Μένει τώρα να αποδειχθεί αν αυτές οι υψηλές πωλήσεις θα συνεχιστούν ή αν τα πλήθη του Σαββάτου αποτελούνταν κυρίως από σκληροπυρηνικούς «πιστούς» της Αpple. Πάντως οι χάκερ έχουν ήδη πιάσει δουλειά. Ο Μusclenerd ανακοίνωσε χθες ότι «έσπασε» την προστασία του iΡad που εμποδίζει την εγκατάσταση λογισμικών ή την ενεργοποίηση ορισμένων λειτουργιών. Παρακάμπτοντας τη λειτουργία αυτή, καθίσταται δυνατό να εγκαταστήσει κανείς στο iΡad πειρατικές εκδοχές εφαρμογών ή να λειτουργήσει λογισμικά μη εγκεκριμένα από την Αpple, η οποία ελέγχει πολύ αυστηρά τις εφαρμογές για τα προϊόντα της

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Απρ 06 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Ηλεκτρισμός από τη Σαχάρα

Μπορεί η Σαχάρα να μετατραπεί σε μια άνευ προηγουμένου εγκατάσταση παραγωγής ηλεκτρισμού; Γερμανοί μηχανικοί επεξεργάζονται το μεγαλύτερο και πιο φιλόδοξο σχέδιο παραγωγής ηλιακής ενέργειας, που προβλέπει την εγκατάσταση ηλιακών συλλεκτών στην Σαχάρα, όπου υπάρχει άφθονη ηλιοφάνεια και βέβαια άφθονος χώρος: Η μεγαλύτερη έρημος του κόσμου έχει έκταση πάνω από 3,5 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια (5,6 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα) και η εγκατάσταση μιας διάταξης από τέτοιους συλλέκτες μόνο στο 1% της έκτασης της Σαχάρας είναι αρκετή να ηλεκτροδοτήσει ολόκληρο τον κόσμο!

Το ωραίο στην ιστορία αυτή είναι ότι η βασική τεχνολογία που απαιτείται για την υλοποίηση του προγράμματος «ηλεκτρισμός από την Σαχάρα» ήδη υπάρχει εδώ και χρόνια και λειτουργεί κανονικά: Η θερμότητα του ήλιου θα συλλέγεται με συγκεντρωτικούς συλλέκτες τύπου σκάφης (parabolic troughs) -σαν και αυτούς της φωτογραφίας που είναι από την έρημο Νεγκέβ του Ισραήλ. Το σχέδιο είναι βεβαίως εξαιρετικά φιλόδοξο, αλλά μακροπρόθεσμο. Ακόμη και αν προχωρήσει κανονικά, η ημέρα που θα μπορεί να ηλεκτροδοτηθεί όλη η Γη από τον ήλιο της Σαχάρας είναι πολύ μακρινή. Ο πρώτος στόχος του σχεδίου είναι να καλυφθεί το 15% των αναγκών της Ευρώπης για ηλεκτρισμό έως το… 2050, ενώ το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η μεταφορά του ηλεκτρισμού από την έρημο στη Γηραιά Ήπειρο.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Απρ 05 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Σβήστε τα ψηφιακά ίχνη σας Δημιουργούμε «αποτυπώματα», τα οποία παρά τη θέλησή μας «επιβιώνουν» για χρόνια

Σίγουρα όλοι έχουμε μετανιώσει για κάποιο γραπτό μήνυμα που στείλαμε («εν θερμώ»), θέλοντας, αμέσως μετά, να μπορούσαμε να διαγράφαμε αυτό το sms από το κινητό του παραλήπτη. Για όσους διαθέτουν iPhone, αυτή η δυνατότητα υπάρχει. Η application TigerText δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες της να προσθέσουν στα μηνύματά τους… ημερομηνία λήξης, επιλέγοντας τους μήνες, τις μέρες ή ακόμη και τις ώρες που μπορεί κανείς να διαβάσει τα μηνύματα, πριν αυτά διαγραφούν. Αλλωστε, κατ’ ουσίαν τα sms δεν αποθηκεύονται ποτέ στη συσκευή του παραλήπτη, αλλά στους server της εταιρείας που ανέπτυξε το TigerText. Και, όταν λήξει η «διάρκεια ζωής» τους, ουσιαστικά θα αυτοκαταστρέφονται, χωρίς να αφήνουν κανένα ανακτήσιμο στοιχείο ούτε στα κινητά αλλά ούτε και στον «διακομιστή».

Με μια πρώτη ματιά, φαίνεται πως μία τέτοια εφαρμογή αφορά όσους επιδίδονται σε κάθε λογής παραβατικές πράξεις ή αυτούς που διατηρούν… «παράνομες» σχέσεις και δεν θα ήθελαν να προδοθούν από τα γραπτά τους μηνύματα. Ωστόσο, ο δημιουργός της δηλώνει στο περιοδικό Time πως πολλοί άνθρωποι βλέπουν το TigerText σαν έναν τρόπο για να προστατεύσουν την ανωνυμία τους, ακόμη κι αν δεν έχουν τίποτα να κρύψουν – σαν ένα εργαλείο ώστε να καθιστούν εφήμερα τα ηλεκτρονικά τους ίχνη.

Αποθήκευση

Απαντάται έτσι ένα πρόβλημα που θέτει η τεχνολογία καθημερινά: το γεγονός ότι, χάρη στα ηλεκτρονικά μέσα που προσφέρουν απεριόριστες δυνατότητες αποθήκευσης και με μικρό κόστος, όλοι λίγο έως πολύ δημιουργούμε ψηφιακά αποτυπώματα τα οποία μπορεί, παρά τη θέλησή μας, να «επιβιώνουν» για δεκαετίες.

Ζούμε επομένως σε μία εποχή όπου «η λήθη γίνεται εξαίρεση και η μνήμη ο κανόνας», όπως υποστηρίζει ο κοινωνιολόγος Viktor Mayer-Schonberger στο βιβλίο του «Διαγραφή: Η Αρετή της Λήθης στην Ψηφιακή Εποχή»; Κι αν αυτό φαίνεται να ισχύει ακόμη και για τα γραπτά μηνύματα που ανταλλάσσουμε μέσω κινητών τηλεφώνων, ο Schonberger στρέφει τα βέλη του κυρίως εναντίον του Διαδικτύου, στο οποίο αφήνουμε πολύ περισσότερα και μακροβιότερα ψηφιακά ίχνη, με πιθανούς παραλήπτες εκατομμύρια άλλους χρήστες. Ο Αμερικανός επιστήμονας εκτιμά μάλιστα πως το φαινόμενο είναι πρωτόγνωρο στην ανθρώπινη ιστορία, και το αποδίδει σε τέσσερις παράγοντες: στην ψηφιοποίηση, τη φθηνή φύλαξη των δεδομένων, την εύκολη ανάκτησή τους και τη γρήγορη πρόσβαση από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη.

Από την άλλη πλευρά όμως, αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που κάνουν το Διαδίκτυο μια «ηλεκτρονική κιβωτό» στην οποία θα μπορούσε να αποθηκευτεί το σύνολο της παγκόσμιας γνώσης. Γι’ αυτό και τονίζεται πως ουσιαστικά μόλις αρχίζει η συζήτηση για το ποιες πληροφορίες και για πόσο χρονικό διάστημα θα πρέπει να «θυμάται» το Ιντερνετ. «Δεν θα θέλαμε, για παράδειγμα, να μπορούμε να βρούμε στο Ιντερνετ όλους τους ισολογισμούς μιας πολυεθνικής εταιρείας;» αντιτείνει ο Brewster Kahle, ιδρυτής του ιδρύματος Internet Archive το οποίο επιχειρεί να αρχειοθετήσει ένα μεγάλο τμήμα των ιστοσελίδων που κυκλοφορούν στον παγκόσμιο ιστό.

Βέβαια, ακόμη και οι επικριτές του Schonberger αναγνωρίζουν πως αυτή η «αιώνια μνήμη» συχνά έχει δυσάρεστα παρεπόμενα όπως στην περίπτωση της Stacy Snyder, μιας 25χρονης καθηγήτριας που απορρίφθηκε από το κολέγιο στο οποίο εργαζόταν υπό δοκιμή, επειδή μία φωτογραφία της στο MySpace υπαινισσόταν ροπή προς τον αλκοολισμό. Και τέτοια παραδείγματα τείνουν να γενικευθούν καθώς, για παράδειγμα, έρευνα στη Βρετανία έδειξε πως το 62% των εργοδοτών ελέγχει το Facebook, το MySpace και άλλα ανάλογα site, πριν λάβει την τελική απόφαση για την πρόσληψη ενός υποψηφίου υπαλλήλου ή στελέχους.

Ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών των «παρενεργειών» είναι πως οι πληροφορίες χρησιμοποιήθηκαν έξω από το πλαίσιο στο οποίο παράχθηκαν – εκεί δηλαδή όπου η χρήση του Ιντερνετ καθιστά δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ της δημόσιας και της ιδιωτικής σφαίρας. Και ο Schonberger λέει πως η λύση θα προέλθει πάλι από την τεχνολογία, με εφαρμογές αυτοκαταστροφής των δεδομένων που θα λειτουργούν παρόμοια με το TigerText: «αν υπηρεσίες όπως το Facebook μας ρωτούν πότε θέλουμε να λήξουν τα δεδομένα που αναρτούμε, τότε θα μας υπενθυμίζουν πως η αξία των προσωπικών μας δεδομένων δεν είναι αιώνια», γράφει χαρακτηριστικά.

Η καταστροφή του «κλειδιού»

Οπως όλα δείχνουν, η πρόταση του κοινωνιολόγου δρος Schonberger δεν είναι ανέφικτη από τεχνολογικής πλευράς. Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Washington εργάζονται πάνω στο πρόγραμμα Vanish, το οποίο έχει στόχο να αποτελέσει μία ψηφιακή πλατφόρμα που θα δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες της να διακινούν στο Ιντερνετ δεδομένα τα οποία καταστρέφονται αυτόματα με την πάροδο του χρόνου. Πιο συγκεκριμένα, το Vanish δημιουργεί για κάθε τέτοιο αρχείο ένα «κλειδί» το οποίο είναι απαραίτητο για την αποκρυπτογράφησή του. Το «κλειδί» αυτό όμως ξεκινά να… φθείρεται από τη στιγμή που ο χρήστης αποστείλει το αρχείο: η πλατφόρμα το διαιρεί σε δεκάδες τμήματα, τα οποία αποθηκεύει σε τυχαίους υπολογιστές δικτύων που ανταλλάσσουν μουσική ή βίντεο. Ετσι, καθώς μερικοί από τους υπολογιστές βγαίνουν από το δίκτυο, το «κλειδί»καθίσταται προοδευτικά άχρηστο.

Το Vanish είναι μάλιστα λογισμικό ανοικτού κώδικα, το οποίο είναι συμβατό με το Firefox, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αυτοκαταστροφή e-mail, αναρτήσεων στο Facebook ή μηνυμάτων σε υπηρεσίες chat ώστε να μην μπορούν να ανακτηθούν από τον αποστολέα και τον παραλήπτη ή τους διαχειριστές της συγκεκριμένης ιντερνετικής υπηρεσίας. Ετσι, οι επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Washington υποστηρίζουν πως είναι πιο αποτελεσματικό από τη διαγραφή των αρχείων -αφού κάποιες ιστοσελίδες κρατούν αντίγραφα για απεριόριστο χρόνο στους server τους- ή την απλή κρυπτογράφηση.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Απρ 04 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Συγχωριανοί, ενωθείτε… στο Facebook! Σελίδες και γκρουπ με θέμα το χωριό τους δημιουργούν οι Ελληνες στo διάσημo site κοινωνικής δικτύωσης

«Γαλιανοί όλου του κόσμου, ενωθείτε και προσκαλέστε και τους φίλους σας να γνωρίσουν το χωριό μας!» γράφει ο Μανόλης Χουστουλάκης, δημιουργός του γκρουπ «Γαλιά Ηρακλείου Κρήτης» με θέμα το ομώνυμο χωριό, το οποίο αριθμεί 936 μέλη. Οταν τα απομακρυσμένα ελληνικά χωριά ερημώνουν και οι συγχωριανοί χάνονται στην ανωνυμία των μεγαλουπόλεων, το Facebook επιστρατεύεται στην προσπάθεια να ενωθούν οι συγχωριανοί στον κοινό σκοπό της προώθησης του χωριού. «Η αγάπη μου για τον τόπο μου με ωθούσε πάντα να ασχολούμαι με τα κοινά.Το Facebook είναι απλώς ένα ακόμη μέσο για να ενισχύσουμε την ανάπτυξη του χωριού και να παρακινήσουμε τους νέους ανθρώπους να μη χάνουν την επαφή με τις ρίζες τους» σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Φώντας Χήτας, δημοσιογράφος, ο οποίος δημιούργησε γκρουπ στο Facebook για το Ανήλιο Μετσόβου. Στη σκιά σχεδόν για ολόκληρη τη μέρα λόγω της τοποθεσίας του, το Ανήλιο είναι ένα παραδοσιακό χωριό 1.000 μονίμων κατοίκων που απέχει μόλις έξι χλμ. από το Μέτσοβο.

Σύμφωνα με τον κ. Χήτα, το χωριό θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί τη διαδικτυακή προβολή μέσω Facebook σε συνδυασμό με την εγγύτητά του με το Μέτσοβο, δημοφιλή τουριστικό προορισμό, για να αναπτύξει την τοπική του οικονομία. «Στόχος μας είναι να παραμείνει το χωριό “ζωντανό”, να ενισχυθεί η τοπική παραγωγή και να εξελιχθούν οι ήδη υπάρχουσες τουριστικές υποδομές» αναφέρει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι η δραστηριοποίηση όσων συνδέονται με το χωριό, ακόμη και όταν εκδηλώνεται με την απλή συμμετοχή σε ένα γκρουπ του Facebook, προσθέτει πάντα ένα λιθαράκι στον κοινό σκοπό. Συχνά μάλιστα η ενεργοποίηση των ατόμων που κατάγονται από ένα χωριό είναι τόσο μεγάλη που εν τέλει ο αριθμός των μελών του σχετικού γκρουπ ξεπερνάει κατά πολύ τον αριθμό των κατοίκων του χωριού! «Γίναμε 869, όσο και η απογραφή του χωριού μας» έγραψε στις 26 Μαρτίου 2009 ο κ. Βασίλης Τσουκαλάς, μέλος του γκρουπ της Μυρτιάς Αιτωλοακαρνανίας.

O ταν οι παλιές φωτογραφίες χάνονται ή καταστρέφονται, οι αναμνήσεις από περασμένα πανηγύρια, εκδρομές και κοινοτικές εκδηλώσεις κινδυνεύουν να χαθούν μαζί τους. Εδώ επιστρατεύεται το Facebook, το οποίο ενίοτε χρησιμεύει για τη συλλογική δημιουργία ενός online αρχείου όπου ο κάθε συγχωριανός με τη μικρή ή μεγάλη συνεισφορά του βοηθάει στην ανασύσταση της συλλογικής μνήμης.

«Πέρασα ατελείωτες ώρες σκανάροντας και “ανεβάζοντας” στο Ιnternet φωτογραφίες από την ιστορία του χωριού» σχολιάζει στο «Βήμα» ο κ. Θανάσης Σκούρας, αστυνομικός, ο οποίος δημιούργησε γκρουπ στο Facebook για τη Μακρακώμη Φθιώτιδας. «Μάζεψα μία προς μία δεκάδες φωτογραφίες από εκδρομές, γλέντια, πανηγύρια, καφενεία και σχολικές παραστάσεις. Στη συνέχεια δημιούργησα τη σελίδα στο Facebook και άρχισα τα τηλέφωνα σε γνωστούς και φίλους» διηγείται.

Σύντομα και άλλοι κάτοικοι ενεργοποιήθηκαν και συμμετείχαν στη σελίδα του Facebook, η οποία πλέον αριθμεί 624 μέλη. Μάλιστα για τον κ. Σκούρα η διαδικτυακή παρουσία του χωριού δεν περιορίζεται στο Facebook. «Ανέβασα βίντεο στο youtube και δημιούργησα μια ειδική ιστοσελίδα με φωτογραφικό υλικόώστε να είναι προσβάσιμη ακόμη και από άτομα που δεν είναι στο Facebook» σχολιάζει.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

« Νεώτερα Άρθρα - Παλιότερα Άρθρα »