Αρχεία 'ΙΝΤΡΕΝΕΤ' Κατηγορία
Απρ 23 2010
Απεταξάμην το Facebook Απαγορευμένη η χρήση του για τους ιερείς της Κρήτης
Σε απαγόρευση της χρήσης του Facebook στους κληρικούς προχώρησε ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος. «Προτείνουμε, παρακαλούμε και εντελλόμεθαόπως μη χρησιμοποιείτε το μέσον τούτο» δηλώνει με εγκύκλιο που απευθύνει στους ιερείς των μητροπόλεων της μεγαλονήσου ο Αρχιεπίσκοπος της ημιαυτονόμου Εκκλησίας της Κρήτης, που υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Δικαιολογεί την απόφασή του λέγοντας ότι «δεν γνωρίζω προσωπικώς το εν λόγω θέμα αλλά γνωρίζω τους κινδύνους, τα κακά και τα σκάνδαλα τα οποία είναι δυνατόν να προκληθούν εις την Εκκλησία, την Αρχιεπισκοπήν μας και όλους όσοι το χρησιμοποιούν χωρίς διάκριση». Οπως προσθέτει, «όσοι το έχετε χρησιμοποιήσει αυτόπαρακαλείσθε όπως αποστασιοποιηθείτε διά την προσωπικήν σας ασφάλειαν και το καλόν της Εκκλησίας». Οι απόψεις αυτές προκάλεσαν αίσθηση καθώς ο κ. Ειρηναίος χαρακτηρίζεται ένας πολύ καλός ποιμένας που έχει αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση με τους νέους. Οπως έλεγαν κληρικοί, ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης θα πρέπει να αποσαφηνίσει γιατί έλαβε αυτή την απόφαση καθώς δεκάδες μητροπολίτες, επίσκοποι και κληρικοί διαθέτουν τις δικές τους σελίδες στο σύστημα κοινωνικής δικτύωσης, ανάμεσά τους ακόμη και το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.
Επίσης μέσα από το Διαδίκτυο ιερείς επικοινωνούν με πιστούς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Αντίστοιχη είναι η στάση που τηρούν μητροπολίτες, επίσκοποι και κληρικοί των Πατριαρχείων Αλεξανδρείας, Αντιοχείας αλλά ακόμη και αυτού του αυστηρού σε ζητήματα πρωτοκόλλου και δημόσιας εικόνας Πατριαρχείου Μόσχας- μεταξύ των οποίων και ο Αρχιεπίσκοπος Βολοκολομάνσκ κ. Ιλαρίωνας. Ο επικεφαλής του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Υποθέσεων, δηλαδή ο «υπουργός Εξωτερικών» του Πατριαρχείου Μόσχας, διαθέτει 148 φίλους με τους οποίους επικοινωνεί στα ρωσικά, στα αγγλικά, στα γαλλικά και στα ελληνικά…
Απρ 19 2010
Αναπτύσσονται οι μουσικές υπηρεσίες του cloud computing
Μια σειρά υπηρεσιών στο Ίντερνετ καθιστά δυνατή την αναπαραγωγή εκατομμυρίων τραγουδιών, έναντι συνδρομής, εκμεταλλευόμενες τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας.
Αυτού του είδους οι υπηρεσίες που μπορούν να καταστήσουν δυνατό αυτό το σενάριο δεν είναι ακόμη ιδιαίτερα δημοφιλείς, ωστόσο οι μειώσεις στις τιμές των συνδρομών και οι εξελίξεις στην τεχνολογία μπορούν να φέρουν στο φως αυτές τις ιδέες. Για παράδειγμα, η Rhapsody International και η Thumbplay, προσφέρουν τη δυνατότητα επιλογής οποιουδήποτε τραγουδιού και αναπαραγωγής του από οποιαδήποτε φορητή συσκευή που συνδέεται στο Ίντερνετ μέσα από δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, με συνδρομή που φτάνει τα 10 δολάρια τον μήνα.
Ωστόσο, δεδομένης της ευκολίας που προσφέρουν αυτού του είδους οι υπηρεσίες, δεν έχουν ακόμη εξαπλωθεί. Μεταξύ των λόγων συγκαταλέγονται το ελλιπές μάρκετινγκ, η δυσκολία στη χρήση και το γεγονός ότι οι καταναλωτές είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με το κατέβασμα τραγουδιών από υπηρεσίες όπως το iTunes. Ταυτόχρονα, εκείνοι που ξοδεύουν λιγότερα από 120 δολάρια το χρόνο για την αγορά μουσικής, δε βλέπουν κάποιο όφελος σε αυτού του είδους τις υπηρεσίες.
Οι πάροχοι τέτοιων υπηρεσιών ελπίζουν ότι μπορούν να προσελκύσουν περισσότερους συνδρομητές με τη βελτίωση της κάθε πλατφόρμας, εκμεταλλευόμενοι τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας για να μεταδίδουν τη μουσική. ΟΙ καταναλωτές εξάλλου αισθάνονται όλο και πιο άνετα με τη χρήση υπηρεσιών που αποθηκεύουν δεδομένα σε απομακρυσμένους υπολογιστές, μια λειτουργία γνωστή και ως «cloud computing».
Οι συνδρομές αυτών των υπηρεσιών έχουν μειωθεί σε κόστος, ενώ η περαιτέρω χρήση τους από μεγαλύτερο αριθμό καταναλωτών μπορεί να μειώσει ακόμη περισσότερο τις χρεώσεις. Οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο καταθέτουν πνευματικά δικαιώματα στις εταιρείες παραγωγής, που αναζητούν νέα κανάλια εσόδων που θα αντικαταστήσουν τις ολοένα μειωμένες πωλήσεις CD. Η πάλαι ποτέ επικερδής αγορά βρίσκεται σε καθοδική τροχιά, καθώς οι καταναλωτές στρέφονται στο Διαδίκτυο για να αγοράσουν μεμονωμένα τραγούδια ή να κατεβάσουν πειρατική μουσική.
Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εταιρείες παροχής μουσικών υπηρεσιών είναι η εφαρμογή της σωστής τιμολογιακής πολιτικής που θα προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερους καταναλωτές. Αν μόνο οι φανατικοί λάτρεις της μουσικής χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες, το μόνο που θα συμβεί θα είναι η μετάθεση των εσόδων από τις πωλήσεις των CD προς αυτές τις υπηρεσίες, ζημιώνοντας τη μουσική βιομηχανία.
Σήμερα, ο μέσος Αμερικανός ξοδεύει 80 δολάρια το χρόνο για την αγορά μουσικής, ποσό που δε δικαιολογεί την εγγραφή σε τέτοιες υπηρεσίες. Η Σονάλ Γκάντι, αναλύτρια στη Forrester Research, προβλέπει ότι οι Αμερικανοί συνδρομητές τέτοιων υπηρεσιών θα φτάσουν τα πέντε εκατομμύρια μέχρι το 2014. Ο λόγος που δεν θα αυξηθούν περισσότερο είναι επειδή πολλοί δε θέλουν να είναι δεσμευμένοι με μηνιαίες χρεώσεις. Μία λύση θα μπορούσε να είναι η ενσωμάτωση τέτοιων υπηρεσιών στα συμβόλαια των υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, την οποία εφάρμοσε η Vodafone για 450.000 συνδρομητές της, που απέκτησαν πρόσβαση σε δύο εκατομμύρια τραγούδια για επιπλέον χρέωση τριών ευρώ στο μηνιαίο πάγιο του συμβολαίου τους.
Ακόμη ένα πρόβλημα ήταν ότι τα τραγούδια που κατέβαζαν οι καταναλωτές στους υπολογιστές τους δεν μπορούσαν να αναπαραχθούν σε iPhone και iPod. Αυτό ωστόσο αλλάζει. Το μηνιαίο πρόγραμμα των δέκα δολαρίων της εταιρείας MOG, επιτρέπει στους συνδρομητές να κάνουν streaming των τραγουδιών απευθείας στο iPhone τους και σε συσκευές που λειτουργούν με Android, το λογισμικό της Google για κινητά τηλέφωνα. Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Ντέιβιντ Χάιμαν, προβλέπει ότι τέτοιες υπηρεσίες θα αποδειχθούν τόσο δημοφιλής που τελικά θα αντικαταστήσουν τα CD. «Είναι κάτι εντελώς πρωτοποριακό, ειδικά για εκείνους που ξοδεύουν έξι με δέκα δολάρια το μήνα για την αγορά μουσικής», πρόσθεσε.
Κάθε μια από τις εταιρείες διαθέτει τεράστιους καταλόγους τραγουδιών από όλες τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες. Η MOG για παράδειγμα, διαθέτει επτά εκατομμύρια τραγούδια, η Thumbplay οκτώ εκατομμύρια και η Rhapsody περισσότερα από εννέα εκατομμύρια τραγούδια. Καμία πάντως δεν έχει πρόσβαση σε συγκροτήματα που έχουν επιλέξει να μη διαθέτουν τις δημιουργίες τους στο Διαδίκτυο, όπως οι Beatles.
Απρ 05 2010
Σβήστε τα ψηφιακά ίχνη σας Δημιουργούμε «αποτυπώματα», τα οποία παρά τη θέλησή μας «επιβιώνουν» για χρόνια
Σίγουρα όλοι έχουμε μετανιώσει για κάποιο γραπτό μήνυμα που στείλαμε («εν θερμώ»), θέλοντας, αμέσως μετά, να μπορούσαμε να διαγράφαμε αυτό το sms από το κινητό του παραλήπτη. Για όσους διαθέτουν iPhone, αυτή η δυνατότητα υπάρχει. Η application TigerText δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες της να προσθέσουν στα μηνύματά τους… ημερομηνία λήξης, επιλέγοντας τους μήνες, τις μέρες ή ακόμη και τις ώρες που μπορεί κανείς να διαβάσει τα μηνύματα, πριν αυτά διαγραφούν. Αλλωστε, κατ’ ουσίαν τα sms δεν αποθηκεύονται ποτέ στη συσκευή του παραλήπτη, αλλά στους server της εταιρείας που ανέπτυξε το TigerText. Και, όταν λήξει η «διάρκεια ζωής» τους, ουσιαστικά θα αυτοκαταστρέφονται, χωρίς να αφήνουν κανένα ανακτήσιμο στοιχείο ούτε στα κινητά αλλά ούτε και στον «διακομιστή».
Με μια πρώτη ματιά, φαίνεται πως μία τέτοια εφαρμογή αφορά όσους επιδίδονται σε κάθε λογής παραβατικές πράξεις ή αυτούς που διατηρούν… «παράνομες» σχέσεις και δεν θα ήθελαν να προδοθούν από τα γραπτά τους μηνύματα. Ωστόσο, ο δημιουργός της δηλώνει στο περιοδικό Time πως πολλοί άνθρωποι βλέπουν το TigerText σαν έναν τρόπο για να προστατεύσουν την ανωνυμία τους, ακόμη κι αν δεν έχουν τίποτα να κρύψουν – σαν ένα εργαλείο ώστε να καθιστούν εφήμερα τα ηλεκτρονικά τους ίχνη.
Αποθήκευση
Απαντάται έτσι ένα πρόβλημα που θέτει η τεχνολογία καθημερινά: το γεγονός ότι, χάρη στα ηλεκτρονικά μέσα που προσφέρουν απεριόριστες δυνατότητες αποθήκευσης και με μικρό κόστος, όλοι λίγο έως πολύ δημιουργούμε ψηφιακά αποτυπώματα τα οποία μπορεί, παρά τη θέλησή μας, να «επιβιώνουν» για δεκαετίες.
Ζούμε επομένως σε μία εποχή όπου «η λήθη γίνεται εξαίρεση και η μνήμη ο κανόνας», όπως υποστηρίζει ο κοινωνιολόγος Viktor Mayer-Schonberger στο βιβλίο του «Διαγραφή: Η Αρετή της Λήθης στην Ψηφιακή Εποχή»; Κι αν αυτό φαίνεται να ισχύει ακόμη και για τα γραπτά μηνύματα που ανταλλάσσουμε μέσω κινητών τηλεφώνων, ο Schonberger στρέφει τα βέλη του κυρίως εναντίον του Διαδικτύου, στο οποίο αφήνουμε πολύ περισσότερα και μακροβιότερα ψηφιακά ίχνη, με πιθανούς παραλήπτες εκατομμύρια άλλους χρήστες. Ο Αμερικανός επιστήμονας εκτιμά μάλιστα πως το φαινόμενο είναι πρωτόγνωρο στην ανθρώπινη ιστορία, και το αποδίδει σε τέσσερις παράγοντες: στην ψηφιοποίηση, τη φθηνή φύλαξη των δεδομένων, την εύκολη ανάκτησή τους και τη γρήγορη πρόσβαση από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη.
Από την άλλη πλευρά όμως, αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που κάνουν το Διαδίκτυο μια «ηλεκτρονική κιβωτό» στην οποία θα μπορούσε να αποθηκευτεί το σύνολο της παγκόσμιας γνώσης. Γι’ αυτό και τονίζεται πως ουσιαστικά μόλις αρχίζει η συζήτηση για το ποιες πληροφορίες και για πόσο χρονικό διάστημα θα πρέπει να «θυμάται» το Ιντερνετ. «Δεν θα θέλαμε, για παράδειγμα, να μπορούμε να βρούμε στο Ιντερνετ όλους τους ισολογισμούς μιας πολυεθνικής εταιρείας;» αντιτείνει ο Brewster Kahle, ιδρυτής του ιδρύματος Internet Archive το οποίο επιχειρεί να αρχειοθετήσει ένα μεγάλο τμήμα των ιστοσελίδων που κυκλοφορούν στον παγκόσμιο ιστό.
Βέβαια, ακόμη και οι επικριτές του Schonberger αναγνωρίζουν πως αυτή η «αιώνια μνήμη» συχνά έχει δυσάρεστα παρεπόμενα όπως στην περίπτωση της Stacy Snyder, μιας 25χρονης καθηγήτριας που απορρίφθηκε από το κολέγιο στο οποίο εργαζόταν υπό δοκιμή, επειδή μία φωτογραφία της στο MySpace υπαινισσόταν ροπή προς τον αλκοολισμό. Και τέτοια παραδείγματα τείνουν να γενικευθούν καθώς, για παράδειγμα, έρευνα στη Βρετανία έδειξε πως το 62% των εργοδοτών ελέγχει το Facebook, το MySpace και άλλα ανάλογα site, πριν λάβει την τελική απόφαση για την πρόσληψη ενός υποψηφίου υπαλλήλου ή στελέχους.
Ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών των «παρενεργειών» είναι πως οι πληροφορίες χρησιμοποιήθηκαν έξω από το πλαίσιο στο οποίο παράχθηκαν – εκεί δηλαδή όπου η χρήση του Ιντερνετ καθιστά δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ της δημόσιας και της ιδιωτικής σφαίρας. Και ο Schonberger λέει πως η λύση θα προέλθει πάλι από την τεχνολογία, με εφαρμογές αυτοκαταστροφής των δεδομένων που θα λειτουργούν παρόμοια με το TigerText: «αν υπηρεσίες όπως το Facebook μας ρωτούν πότε θέλουμε να λήξουν τα δεδομένα που αναρτούμε, τότε θα μας υπενθυμίζουν πως η αξία των προσωπικών μας δεδομένων δεν είναι αιώνια», γράφει χαρακτηριστικά.
Η καταστροφή του «κλειδιού»
Οπως όλα δείχνουν, η πρόταση του κοινωνιολόγου δρος Schonberger δεν είναι ανέφικτη από τεχνολογικής πλευράς. Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Washington εργάζονται πάνω στο πρόγραμμα Vanish, το οποίο έχει στόχο να αποτελέσει μία ψηφιακή πλατφόρμα που θα δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες της να διακινούν στο Ιντερνετ δεδομένα τα οποία καταστρέφονται αυτόματα με την πάροδο του χρόνου. Πιο συγκεκριμένα, το Vanish δημιουργεί για κάθε τέτοιο αρχείο ένα «κλειδί» το οποίο είναι απαραίτητο για την αποκρυπτογράφησή του. Το «κλειδί» αυτό όμως ξεκινά να… φθείρεται από τη στιγμή που ο χρήστης αποστείλει το αρχείο: η πλατφόρμα το διαιρεί σε δεκάδες τμήματα, τα οποία αποθηκεύει σε τυχαίους υπολογιστές δικτύων που ανταλλάσσουν μουσική ή βίντεο. Ετσι, καθώς μερικοί από τους υπολογιστές βγαίνουν από το δίκτυο, το «κλειδί»καθίσταται προοδευτικά άχρηστο.
Το Vanish είναι μάλιστα λογισμικό ανοικτού κώδικα, το οποίο είναι συμβατό με το Firefox, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αυτοκαταστροφή e-mail, αναρτήσεων στο Facebook ή μηνυμάτων σε υπηρεσίες chat ώστε να μην μπορούν να ανακτηθούν από τον αποστολέα και τον παραλήπτη ή τους διαχειριστές της συγκεκριμένης ιντερνετικής υπηρεσίας. Ετσι, οι επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Washington υποστηρίζουν πως είναι πιο αποτελεσματικό από τη διαγραφή των αρχείων -αφού κάποιες ιστοσελίδες κρατούν αντίγραφα για απεριόριστο χρόνο στους server τους- ή την απλή κρυπτογράφηση.
Απρ 05 2010
Τα κουτσομπολιά κάνουν σε δευτερόλεπτα τον γύρο της Γης!
«Τι έκανε λέει;». Η… παραδοσιακή ταχύτητα διάδοσης κουτσομπολιών έγινε αστραπιαία με τη χρήση του Ίντερνετ
Πόσο γρήγορα μπορεί ένα κουτσομπολιό να κάνει τον γύρο των ηλεκτρονικών υπολογιστών του κόσμου; Στη μελέτη τους με τίτλο «Θεώρημα για τη διάδοση φημών και την αγωγιμότητα των διαγραμμάτων», τρεις ερευνητές του Πανεπιστημίου Λα Σαπιέντσα της Ρώμης παρουσίασαν μια πολύπλοκη μαθηματική εξίσωση, χάρη στην οποία καταφέρνουν να υπολογίσουν με ακρίβεια την ταχύτητα της διάδοσης των κουτσομπολιών σε οποιοδήποτε τεχνολογικό κοινωνικό δίκτυο, ακόμη κι αν αποτελείται από εκατομμύρια «κόμβους». Για παράδειγμα, στο Τwitter, το Facebook ή γενικά στο Διαδίκτυο. Και φαίνεται πως η ταχύτητα διάδοσης του κουτσομπολιού είναι τέτοια ώστε μπορεί να φτάσει σ΄ όλες τις άκρες του Ίντερνετ μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Τη μελέτη υπογράφει ο καθηγητής Αλεσάντρο Πανκονέζι, διευθυντής του Τμήματος Πληροφορικής του Λα Σαπιέντσα, μαζί με δύο φοιτητές του που ετοιμάζουν το διδακτορικό τους, τον Φλάβιο Κιερικέτι και τον Σίλβιο Λατάντσι. «Ο Λατάντσι θα πάει στην Google που του έκανε προσφορά, ενώ ο Κιερικέτι επέλεξε το Πανεπιστήμιο Κορνέλ, κορυφαίο παγκοσμίως στην έρευνα στον τομέα αυτό», λέει ο Πανκονέζι.
Ο καθηγητής εξηγεί στην ιταλική «Κοριέρε ντέλα Σέρα» πως «αυτό που κάναμε δεν ήταν να επινοήσουμε τον αλγόριθμο του κουτσομπολιού, που είναι γνωστός από καιρό και αρκετά κοινότοπος. Θελήσαμε να προσδιορίσουμε την ταχύτητα και τον τρόπο με τον οποίο το κουτσομπολιό διαδίδεται σ΄ ένα κοινωνικό δίκτυο οποιωνδήποτε διαστάσεων. Το θέμα μελετάται εδώ και δεκαετίες και από τους κοινωνιολόγους, όμως τώρα τα δίκτυα έχουν λάβει διαστάσεις που στη δεκαετία του 1960 ήταν αδιανόητες».
Η έρευνα έχει σημαντικές βιομηχανικές εφαρμογές για τις υπηρεσίες του Ίντερνετ, πράγμα που αποδεικνύεται από το ότι χρηματοδοτήθηκε από ιδιώτες- τη Υahoo Research και την ΙΒΜ, η οποία απένειμε στον Πανκονέζι το βραβείο «Faculty Αward ΙΒΜ». «Πρέπει να εξηγήσουμε», διευκρινίζει ο καθηγητής, «πως επιλέξαμε την πληροφορία για την οποία μιλάμε, το κουτσομπολιό, επειδή διαδίδεται με τον ίδιο τρόπο που διαδίδεται στο Διαδίκτυο ή σε άλλα δίκτυα μια πληροφορία που δίνεται αρχικά με ανεπίσημο τρόπο. Με λίγα λόγια, πέρα από το κουτσομπολιό, η εξίσωση αφορά επίσης πληροφορίες άλλου τύπου. Χρήσιμες, όπως για παράδειγμα ένα σήμα συναγερμού. Ή βλαβερές, όπως ένας ιός, και όχι μόνο ψηφιακός».
Μαρ 24 2010
Διεθνής κομπίνα με «τυχερά» e-mails
«Κέρδισες 2.000.000 αμερικανικά δολάρια, αλλά για να τα πάρεις, πρέπει πρώτα να πληρώσεις τους φόρους». Με αυτόν τον τρόπο λειτουργούσε η «λοταρία»… για την ακριβεία η καλοστημένη κομπίνα που είχαν στήσει ένας Γάλλος και ακόμη δύο αλλοδαποί συνεργοί του.
Η απάτη αποκαλύφθηκε, όταν ένας Ελληνας κατήγγειλε στους αστυνομικούς του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος τι του είχε συμβεί. Σύμφωνα με την καταγγελία, ο άνθρωπος αυτός, αφού ενημερώθηκε ηλεκτρονικά ότι είχε κερδίσει σε λοταρία, καλούνταν να καταθέσει 400 ευρώ σε λογαριασμό του εξωτερικού για τα διαδικαστικά έξοδα. Στη συνέχεια έλαβε e-mail, αποστολέας του οποίου φερόταν η Εφορία του Ηνωμένου Βασιλείου, σύμφωνα με το οποίο έπρεπε να καταβάλει φόρο 3.500 δολαρίων, μέσω εταιρείας ταχυμεταφοράς χρημάτων.
Οι αστυνομικοί, που είχαν προχωρήσει στην ψηφιακή ανάλυση των δεδομένων, επενέβησαν όταν ο Ελληνας συναντήθηκε με μέλος του κυκλώματος -που συμπτωματικά βρισκόταν στην Ελλάδα και προθυμοποιήθηκε να παραδώσει την επιταγή, αφού πρώτα παραλάμβανε τα έξοδα φορολογίας- και τον συνέλαβαν. Πρόκειται για έναν 37χρονο Γάλλο, ο οποίος κατηγορείται για απάτη κατά συναυτουργία. Μέσω της Ιντερπόλ αναζητούνται και οι δύο συνεργοί του, ενώ γίνεται έρευνα στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους προκειμένου να διαπιστωθεί πόσα ήταν τα θύματα του κυκλώματος.
Μαρ 24 2010
Μέρκελ: Μη χρησιμοποιείτε το Firefox
Προειδοποίηση προς τους πολίτες να μην χρησιμοποιούν το Firefox απηύθυνε η γερμανική κυβέρνηση, επικαλούμενη λόγους ασφάλειας.
Η προειδοποίηση εκδόθηκε από το Ομοσπονδιακό Γραφείο για την Ασφάλεια των Πληροφοριών (BSI) και θυμίζει παρόμοια ανακοίνωση, που εκδόθηκε τον Ιανουάριο για τον Internet Explorer.
Σύμφωνα με την ομοσπονδιακή υπηρεσία, το Firefox δείχνει ευάλωτο σε επιθέσεις χάκερ που στόχο έχουν να παραβιάσουν τα συστήματα των χρηστών για να «τρέξουν» κακόβουλα προγράμματα.
Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρία του Firefox, μια έκδοση που θα κυκλοφορήσει στο τέλος του μήνα θα λύσει το πρόβλημα. Το BSI, ζήτησε από τους πολίτες να σταματήσουν να το χρησιμοποιούν το Firefox μέχρι να κυκλοφορήσει η νέα έκδοση.
Η ευαισθησία του Firefox επιβεβαιώθηκε από την κατασκευάστρια εταιρία Mozilla την περασμένη εβδομάδα στο μπλογκ που συνδέεται με την ασφάλεια των προϊόντων της.
Μαρ 16 2010
Flatmates: «Συγκάτοικοι είμαστε όλοι… online»
Η ευλαβική εικόνα της ελληνικής οικογένειας να αφοσιώνεται εδώ και τρεις δεκαετίες στις τηλεοπτικές σειρές δεν απέχει πολύ από το να περάσει στη σφαίρα της ιστορίας. Αιτία, τα νέα διαδικτυακά ήθη που μεταμορφώνουν τον ρόλο των παραδοσιακών επικοινωνητών (παραγωγή, ηθοποιοί) και του κοινού. Φορείς νέων ηθών, οι «Flatmates», μιλούν στο kathimerini.gr.
Ο Γιώργος μιλούσε στη Φανή από το MSN όταν κάπου πήρε το μάτι του ένα video streaming. Πρωταγωνιστές τρεις φοιτητές που ήρθαν από την επαρχία στην Αθήνα. Όμορφα πρόσωπα, γρήγορες ατάκες, παιδιά της διπλανής πόρτας. «Μισό λεπτό, περιμένεις;» της έγραψε, θέλοντας να συγκεντρωθεί για λίγο σ’ αυτό που θα έβλεπε στα επόμενα 4 λεπτά. «Ρίξε μια ματιά, πως σου φαίνεται;», της ξανάγραψε, στέλνοντας και το σχετικό link. «Ωραίο είναι», απάντησε η Φανή. «Είναι διαδικτυακή σειρά, ετοιμάζουν και άλλα επεισόδια. Μπες στο site τους…».
Οι Flatmates είναι ήδη στον «αέρα» από τις 17 Φεβρουαρίου και συνεχίζουν ακάθεκτοι. Με πάνω από 10.000 μέλη στο Facebook, με ενδιαφέροντα για την εξέλιξη της σειράς σχόλια των χρηστών καθώς και με χορηγούς που είναι «περίεργοι» για την εξέλιξη αυτού του online εγχειρήματος, οι «Flatmates» είναι «παιδιά» της εποχής τους. Και όπως φαίνεται, μάλλον το διασκεδάζουν.
«Όταν έμαθα ότι θα παίξω σε μια διαδικτυακή σειρά, αρχικά μου φάνηκε κάπως περίεργο. Αν και ασχολούμαι αρκετά με το Ιντερνετ, δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ σειρά μέσω Διαδικτύου», μας λέει ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος, πρωταγωνιστής στους Flatmates. Του ζητάμε να μας μεταφέρει την «ατμόσφαιρα» που επικρατεί.
«Το κλίμα που υπάρχει από την αρχή των γυρισμάτων είναι πάρα πολύ θετικό. Όλοι μας είχαμε άγχος για το πώς θα βγει η σειρά στο Ιντερνετ, με τι ανάλυση θα το βλέπει ο χρήστης… το αποτέλεσμα πάντως μας ικανοποιεί και ταυτόχρονα μας εκπλήσσει. Ήδη το group στο facebook έχει απήχηση και η εμπλοκή του κοινού, όταν επεκταθεί σε μεγαλύτερο βαθμό, είναι κάτι που περιμένουμε με χαρά».
Το μέσο μάς μαθαίνει, όχι εμείς αυτό»
Έχοντας αποφοιτήσει από το Θέατρο Τέχνης το 2007, ο Παναγιώτης αντιλαμβάνεται τη δυναμική του μέσου, γνωρίζει ότι οι ηλικίες που αφορούν ένα τέτοιο σήριαλ είναι νεανικές και δε διστάζει μάλιστα να διακινδυνεύσει πρόβλεψη: «Ενδεχομένως, σε τρία με τέσσερα χρόνια να βλέπουμε σειρές μόνο στο Διαδίκτυο. Πάντως, όπως και να’ χουν τα πράγματα, εμείς προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το εγχείρημα με σεβασμό. Το ίδιο το μέσο μας μαθαίνει και όχι εμείς αυτό…».
Την ίδια προοπτική ασπάζεται και ο «ιθύνων νους» της σειράς, παραγωγός και ιδιοκτήτης της Digiviews, Κώστας Βαρκάδος. Με πολύχρονη εμπειρία στις τηλεοπτικές παραγωγές εντός και εκτός Ελλάδος, ο Κώστας είναι σαφής για τη διαδικτυακή ιδιαιτερότητα της σειράς και πως δεν υπάρχει λόγος τηλεοπτικής «μεταφοράς» της ακόμη και σε περίπτωση επιτυχίας.
«Δεν θα βάζαμε τους ‘flatmates’ στην τηλεόραση διότι στοχεύουμε αποκλειστικά στο online video» λέει χωρίς δεύτερη σκέψη και αφηγείται το πως ξεκίνησε το συγκεκριμένο project πριν από περίπου δύο χρόνια.
«Για να εξασφαλίσω το περιεχόμενο πήγα στις Κάννες όπου γνώρισα την εταιρεία που πουλούσε τα δικαιώματα (format rights) της συγκεκριμένης σειράς. Tα αγοράσαμε και τα προσαρμόσαμε στα ελληνικά. Ο λόγος που προχώρησα τότε σ’ αυτήν την κίνηση είναι ότι αφενός μεν αυτό που λέγεται ‘σειρά στο Διαδίκτυο’ λείπει από την Ελλάδα και αφετέρου είναι ένα marketing όχημα για εταιρείες οι οποίες σταδιακά θα ‘παντρέψουν’ το brand τους μέσα από την πλοκή της σειράς. Μια τέτοια προσπάθεια στοχεύει σε κοινά ηλικίας 18-26 που έχουν ‘φύγει’ από την τηλεόραση και έχουν πάει στο Διαδίκτυο».
Tώρα είναι η «σειρά» του web
Ως πηγή ενημέρωσης, το Ιντερνετ έχει ήδη αφήσει πίσω του τα παραδοσιακά έντυπα μέσα και σταδιακά πράττει το ίδιο με τις τηλεοπτικές εκπομπές και την κουλτούρα που αυτές δημιούργησαν εδώ και δεκαετίες. Με το YouTube να δείχνει τον δρόμο, το online video σε pc αλλά και σε κάθε κινητή πλατφόρμα, είναι ο επόμενος χώρος επικοινωνιακής «δράσης».
Στις ΗΠΑ το μερίδιο των ενηλίκων που βλέπουν video online διπλασιάστηκε μέσα σε τρία χρόνια (2006-2009) αγγίζοντας το 62% από το 33%. Όσο για τους νεότερους Αμερικανούς, το ποσοστό θέασης εκτοξεύεται στο 89%, την ίδια στιγμή που το 36% εξ’ αυτών παρακολουθεί online video σχεδόν κάθε μέρα.
Αν και οι επιφυλάξεις απέναντι στη συχνότητα της ‘συνήθειας’ του online video εξακολουθούν να υπάρχουν, μάλλον σχετίζονται με την ετοιμότητα των διαδικτυακών χρηστών να εμπλακούν σε μια νέα τέτοια διαδικασία και το βαθμό «ικανοποίησης» που παρέχει η νέα αυτή εμπειρία. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τις εταιρείες παραγωγής στο εξωτερικό και όπως φαίνεται τελευταία και στην Ελλάδα.
«Βλέπω μια μεγάλη διαφορά στο πως μας αντιμετωπίζουν οι εταιρείες – διαφημιζόμενοι τα τελευταία δύο χρόνια», απαντά ο Κώστας Βαρκάδος και σχολιάζει: «Ενώ πριν όλοι ακολουθούσαν την πεπατημένη της τηλεόρασης και τα παραδοσιακά media, τώρα κυρίως οι πολυεθνικές εταιρείες δέχονται ‘πίεση’ από το εξωτερικό να αξιοποιήσουν το Διαδίκτυο, τις mobile πλατφόρμες και τα social media. Θεωρώ ότι υπάρχει μια σαφής στροφή. Το ζήτημα είναι ότι όποιος αποφασίσει ότι θα ξοδέψει κάποια χρήματα χρειάζεται να είναι σίγουρος ότι η πλοκή της σειράς δεν είναι αντίθετη με το εταιρικό προφίλ (σ.σ.: των χορηγών) και δευτερευόντως να βασίζεται σε μετρήσιμα μεγέθη. Πλέον, τώρα γνωρίζεις ποιο είναι το κοινό σου, έχεις feedback από τα σχόλια…».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν αρκετά posts στην ιστοσελίδα των flatmates όπου οι χρήστες ζητούν μεγαλύτερης διάρκειας επεισόδια. «Η λογική των επεισοδίων παραπέμπει σ’ αυτό που ενδεχομένως θα λέγαμε video-snack», λέει ο Παναγιώτης που ομολογεί ότι δέχεται το ίδιο αίτημα ακόμη και από γνωστούς του.
Ωστόσο, όπως μας λέει ο Κώστας Βαρκάδος, το εγχείρημα θέλει υπομονή και πίστωση χρόνου από όλους τους εμπλεκόμενους. «Σταδιακά θα εμπλέξουμε περισσότερο τον κόσμο και τα σχόλια του διότι μας απασχολεί πως θα καλυτερεύσουμε το προϊόν μας για τους χρήστες. Γι’ αυτό και μελλοντικά θα διοργανώσουμε κάποιο σχετικό event. Ακόμα και online casting σκεφτόμαστε να κάνουμε», συμπληρώνει.
www.kathimerini.gr
Μαρ 10 2010
Οι ειδικοί ταξινομούν τους χρήστες ανάλογα με τις διαδικτυακές τους δραστηριότητες
«Πώς είναι δυνατόν 16.446 Ελληνες να έχουν γίνει φαν στο γκρουπ του facebook που παρουσιάζει τη Μέρκελ σαν τον Χίτλερ, μόνο και μόνο επειδή ένα γερμανικό περιοδικό “το παρατράβηξε”;» αναρωτιέται στο προφίλ του ο Γιάννης Θεοχάρης, το απόγευμα της 24ης Φεβρουαρίου.
Την ώρα που ο Γιάννης παίρνει θέση για το πρωτοσέλιδο του γερμανικού «Focus», ο Αγγελος ως οπαδός του Ολυμπιακού σχολιάζει την ήττα του Παναθηναϊκού από την Μπαρτσελόνα, μία χρήστρια βρίσκει «χρυσά αυγά» στη φάρμα της, ενώ κάποιος άλλος ανεβάζει τα αγαπημένα του τραγούδια και ενημερώνει τους φίλους του για την κοινωνική του δραστηριότητα από το κινητό του τηλέφωνο. Πολιτική, αθλητικά, αγαπημένα τραγούδια, αστεία βίντεο, παιχνίδια, φλερτ και πειράγματα σε φίλους είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά των «φυλών» του facebook.
Οι χρήστες του δημοφιλούς σάιτ κοινωνικής δικτύωσης facebook ξεπερνούν πλέον τα 350 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο και η εταιρεία ερευνών αγοράς Future Laboratory, σε έρευνα που πραγματοποίησε, μελέτησε τις συμπεριφορές και τις συνήθειες των χρηστών του. Οι ερευνητές κατέληξαν σε έξι «φυλές», με κριτήριο κατηγοριοποίησής τους τον τρόπο που χειρίζονται το συγκεκριμένο μέσο τα μέλη του.
Πρωταθλητές λοιπόν, με ποσοστό 38% έρχονται εκείνοι που χρησιμοποιούν το σάιτ κοινωνικής δικτύωσης ως βασικό μέσο επικοινωνίας. Αυτοί με τη σειρά τους παραδίδουν τη σκυτάλη στους «transumers», οι οποίοι κατέχουν το ποσοστό του 28% και είναι εκείνοι που βρίσκουν κοινά ενδιαφέροντα και γίνονται μέλη σε ομάδες που άλλοι δημιουργούν. Ακολουθούν οι «συνδετικοί χαρακτήρες», εκείνοι που στέλνουν πληροφορίες και προτείνουν ομάδες σε φίλους τους με ποσοστό 10%. Τους διαδέχονται οι «συνεργάτες», οι οποίοι οργανώνουν γεγονότα καθώς και οι «netrepreneurs», οι οποίοι χρησιμοποιούν το facebook για επιχειρηματικούς σκοπούς- με ποσοστά 5% και 4% αντίστοιχα. Η έκτη «φυλή» είναι οι «κυνηγοί ταλέντων», εκείνοι δηλαδή που αναζητούν νέους χαρισματικούς καλλιτέχνες.
«Καθρέφτης»
«Καθένας αντανακλά την καθημερινότητά του και στο facebook, το οποίο δεν διαφέρει πολύ από μία κοινωνική εκφορά του ρόλου μας. Πλέον, αποτελούν εξαιρέσεις εκείνοι που δείχνουν έναν διαφορετικό χαρακτήρα, γιατί όσο περισσότερο κάποιος μιλάει και αφιερώνει χρόνο στο συγκεκριμένο site κοινωνικής δικτύωσης τόσο πιο κοντά έρχεται στον κοινωνικό του ρόλο. Επομένως, γρήγορα θα φανεί ποιον ενδιαφέρει η πολιτική, τα αθλητικά, η μουσική, το φλερτ ή η πλάκα στους φίλους», λέει στα «ΝΕΑ» ο κοινωνιολόγος κ. Χαράλαμπος Στέρτζος.
Οπως σημειώνει, εκείνο που έχει σημασία για τους κοινωνιολόγους είναι οι φίλοι και η συμπεριφορά του καθενός στο facebook. «Πρόκειται για ρόλους, γιατί το πώς συμπεριφέρεται το άτομο στο facebook δίνει τη δυνατότητα να καταλάβεις και την κοινωνική ταυτότητά του. Είναι ένα δυνατό κομμάτι επικοινωνίας, αφού αποτελεί πλέον έναν “δημόσιο χώρο”», σημειώνει ο κ. Στέρτζος, εφιστώντας ταυτόχρονα την προσοχή των μελών του ηλεκτρονικού κοινωνικού δικτύου στους δύο εχθρούς της επικοινωνίας: την πρώτη ματιά και τη σύγχυση. «Αυτό σημαίνει ότι κάποιος θα πρέπει να δείχνει την πραγματική εικόνα του εαυτού του, για να μη δίνονται λανθασμένες εντυπώσεις και να αποφεύγονται παρεξηγήσεις». Τα μηνύματα σε σάιτ κοινωνικής δικτύωσης ωστόσο, φαίνεται να προτιμούν οι νεώτεροι χρήστες του Ιντερνετ, οι οποίοι μάλιστα έχουν αρχίσει να «σνομπάρουν» το μπλόγκινγκ. Πιο συγκεκριμένα, έρευνα που πραγματοποίησε το Ρew Ιnternet and Αmerican Life Ρroject δείχνει πως οι Αμερικανοί ηλικίας από 12 έως 17 ετών έχουν αρχίσει να στρέφονται σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και να «σερφάρουν» περισσότερο μέσω των κινητών τους τηλεφώνων. Ετσι για τις ηλικίες αυτές, το μπλόγκινγκ μειώνεται κατά 14% από το 2006. Ενώ σε αντίθετη κατεύθυνση κινούνται χρήστες ηλικίας άνω των 30 ετών, αφού εκεί σημείωσε αύξηση κατά 3% από το 2007 έως το 2009.
Μαρ 07 2010
Παιδιά χαμένα στο… Διαδίκτυο
Εβδομήντα παιδιά εθισμένα στο Ιnternet παρακολουθούνται από επιστήμονες της Β Δ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστήμιου Αθηνών
«Oταν ήμουν μικρός, έπαιζα άπειρες ώρες παιχνίδια στο Διαδίκτυο. Υπήρχαν φορές που δεν πήγαινα στο σχολείο διότι δεν είχε τελειώσει ένα παιχνίδι. Το χειρότερο ήταν όταν κανονίζαμε LΑΝ (Local Αrea Νetwork). Ξεχνούσα ακόμη και να φάω. Εννοείται ότι δεν έδινα σημασία στους γονείς μου όταν μου φώναζαν ότι θα με πονέσουν τα μάτια μου και το κεφάλι μου τόσες ώρες μπροστά στον υπολογιστή. Δεν άκουγα κανέναν και το κακό έγινε. Μια μέρα βρέθηκα στο νοσοκομείο με υπερκόπωση. Το κεφάλι μου ήταν “καζάνι” ύστερα από έξι μέρες LΑΝ». Η μαρτυρία αυτή ανήκει σε έναν νέο άνθρωπο, ο οποίος ήταν εθισμένος στο Ιnternet όταν ήταν 16 ετών. Σήμερα, τρία χρόνια μετά, συνειδητοποιεί ότι επί δύο έτη ήταν καθημερινά με τρεις ώρες ύπνο… Οπως λέει, κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημα με τη βοήθεια των ειδικών και απέκτησε νέα ενδιαφέροντα. Αρχισε να παίζει μπάσκετ, βόλεϊ και να ασχολείται με τους υπολογιστές, από άλλη θέση αυτή τη φορά. Είναι πλέον σπουδαστής Πληροφορικής. «Ωστόσο στο κομπιούτερ μου δεν βάζω παιχνίδια διότι φοβάμαι ακόμη και σήμερα μην “κολλήσω”. Σε LΑΝ συμμετέχω σπανίως, κι αυτό σε ξένο υπολογιστή ώστε να μην καθήσω πολλή ώρα. Πλέονστεναχωριέμαι όταν βλέπω νέους ανθρώπους να παίζουν με τις ώρες παιχνίδια στο Διαδίκτυο. Δεν είμαι κατά των παιχνιδιών, αλλά πιστεύω ότι για όλα υπάρχει μέτρο» προσθέτει. Η πάθηση και η στήριξη
Ο εθισμός στο Ιnternet είναι για μια σχετικά καινούργια πάθηση, η οποία παρουσιάζει έξαρση και στην Ελλάδα. Εβδομήντα παιδιά- στην πλειονότητά τους αγόρια- παρακολουθούνται από ειδικούς επιστήμονες της Μονάδας Εφηβικής Υγείας της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Η Μονάδα λειτουργεί στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού». Τα περισσότερα παιδιά προσήλθαν στη Μονάδα έπειτα από παρότρυνση των γονιών τους, επειδή παρουσίασαν πτώση στις σχολικές επιδόσεις τους.
«Πρώτα έρχονται οι γονείς τους και συζητούν με τους ειδικούς. Περιγράφουν το πρόβλημα που διακρίνουν οι ίδιοι στο παιδί τους και εμείς προσπαθούμε να τους πείσουμε να έλθουν στη Μονάδα μαζί με τα παιδιά για να το αντιμετωπίσουν» δηλώνει προς «Το Βήμα» ο κ. Γ. Κορμάς, επιστημονικός συνεργάτης στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας και εκπρόσωπος του ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου. Οπως σημειώνει, δεν έρ χονται όλα τα παιδιά έχοντας συνειδητοποιήσει το πρόβλημά τους. «Ορισμένα έρχονται για να κάνουν το χατίρι των γονιών τους, άλλα πάλι έρχονται με συμπτώματα κατάθλιψης» προσθέτει ο γιατρός, επισημαίνοντας ότι τα παιδιά που εμφανίζουν συμπτώματα εξάρτησης κάνουν χρήση του Διαδικτύου από πέντε ως και οκτώ ώρες την ημέρα.
«Τα παιδιά αυτά με λίγη θέληση και τη στήριξη των γονιών τους πάνε πολύ καλά» τονίζει ο κ. Κορμάς και συμβουλεύει τους γονείς να καλούν την τηλεφωνική γραμμή 800 1180.015 (χωρίς χρέωση) ακόμη κι αν έχουν κάποιες ενδείξεις ότι το παιδί τους αντιμετωπίζει πρόβλημα. Στην ίδια τηλεφωνική γραμμή οι γονείς μπορούν επίσης να αναφέρουν περιστατικά παρενόχλησης των παιδιών τους μέσω του Διαδικτύου.
Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια
Τα παιδιά από μικρή ηλικία παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια, κυρίως βίας. Οπως εξηγεί ο κ. Κορμάς, τα διαδικτυακά παιχνίδια βίας εκτός από την εξάρτηση εξοικειώνουν τα παιδιά με τη βία και άρουν τις αναστολές τους στο αποτρόπαιο αυτό φαινόμενο. Στα μάτια των παιδιών η άσκηση βίας μπορεί να φαίνεται σαν μια συνηθισμένη πράξη, χωρίς εκείνα να συνειδητοποιούν πολλές φορές τις επιπτώσεις της σε εκείνα και στους ενηλίκους.
«Ακόμη και αν τα διαδικτυακά παιχνίδια δεν προκαλέσουν εθισμό, το παιδί χάνει πολύτιμο χρόνο από την εκπαίδευσή του και τη σωματική του άσκηση, τα οποία αποτελούν βασικά στοιχεία της σωστής πνευματικής, βιολογικής και κοινωνικής του ανάπτυξης» σημειώνει. Προσθέτει μάλιστα ότι το παιχνίδι κατά την παιδική ηλικία είναι σημαντικό για το παιδί και θεωρείται προστάδιο της κοινωνικοποίησής του.
Αναφερόμενος ο κ. Κορμάς στα chat rooms, εφιστά την προσοχή τόσο των γονέων όσο και των εφήβων καθώς, όπως λέει, η χρήση τους μπορεί να γίνει εξαιρετικά επικίνδυνη αν τα παιδιά δίνουν τα προσωπικά τους στοιχεία και εμπιστεύονται αγνώστους.
Η σκοτεινή πλευρά του Δικτύου
Μελέτη που διενεργήθηκε από τη Μονάδα Εφηβικής Υγείας της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με τη συμμετοχή 897 εφήβων ηλικίας 15 ετών, κατέδειξε ότι 19,47% των παιδιών έχουν πρόσβαση σε πορνογραφικό υλικό που «κυκλοφορεί» στο Διαδίκτυο. Ενα άλλο 6,2% παίζει τυχερά παιχνίδια μέσω Διαδικτύου. Περίπου ένα στα δέκα παιδιά χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο για περισσότερες από 20 ώρες την εβδομάδα.
Ειδικότερα, η μελέτη έδειξε ότι:
* Το 53,4% των παιδιών έκανε χρήση του Διαδικτύου για περισσότερο από έναν χρόνο.
* Ενας στους τέσσερις εφήβους έμπαινε καθημερινά στο Ιnternet. * Το 1% των εφήβων είχε «εθιστεί» στο Διαδίκτυο. * Το 12,8% των παιδιών βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον «εθισμό».
* Το 4,2% των παιδιών είχε δεχθεί απειλές μέσω Διαδικτύου.
Από τη μελέτη προκύπτει ότι τα παιδιά που εθίζονται στο Διαδίκτυο μπορεί να παρουσιάζουν και άλλα σοβαρά προβλήματα, όπως υπερκινητικότητα με διάσπαση προσοχής, καταθλιπτική διαταραχή, σχιζοφρένεια, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και διπολική διαταραχή. Επίσης υπάρχει θετική συσχέτιση της εξάρτισης από το Διαδίκτυο με την υπερκινητικότητα, την παραβατικότητα και τις διαταραγμένες διαπροσωπικές σχέσεις.
«Οι κύριοι λόγοι που οδηγούν τον έφηβο στην εξάρτησηείναι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τα chat rooms»δηλώνει ο κ. Κορμάς και επισημαίνει ότι οι έφηβοι που χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο ωφέλιμα (αναζήτηση πληροφοριών, υπηρεσιών κ.ά.) δεν εθίζονται εύκολα σε αυτό.«Η ενασχόληση με το Διαδίκτυο στο πλαίσιο του σχολειού αποδεικνύεται προστατευτικός παράγοντας έναντι της ανάπτυξης προβληματικής χρήσης»τονίζει.
