ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Εκπλήξεις επεφύλασσε η Νεκρόπολη της Αιανής Κοζάνης σε κτερισμένους τάφους της ύστερης εποχής χαλκού, της αρχαϊκής και κλασικής εποχής και σε ταφές των ελληνιστικών χρόνων, που παρά τη σύλησή τους κατά την αρχαιότητα, διατηρούσαν θησαυρούς. Η φετινή σοδειά (κοσμεί την αφίσα της 23ης Αρχαιολογικής Συνάντησης στη Θεσσαλονίκη, 11-13 Μαρτίου) από 50 και πλέον τάφους, τους οποίους αποκάλυψε η ανασκαφή κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του χώρου για την ένταξη του έργου αποστράγγισης-στέγασης της Νεκρόπολης στο ΕΣΠΑ, επιβεβαιώνει παλαιότερα συμπεράσματα για την κατοίκηση της περιοχής και θέτει νέα ερωτήματα για τις συνήθειες των αρχαίων στην κάποτε κραταιά Αιανή, πρωτεύουσα του ισχυρού βασιλείου της Ελιμιώτιδας.
Μυκηναϊκά έργα τέχνης
Μυκηναϊκά έργα τέχνης, ανάμεσα σε άλλα έργα τοπικής προέλευσης, που εντοπίστηκαν σε κτερισμένες ταφές της ύστερης εποχής του χαλκού (14ος-13ος αι. π.Χ.), ενισχύουν τις υποψίες για την τοποθέτηση των βόρειων ορίων του μυκηναϊκού κόσμου στην Αιανή αντί της Θεσσαλίας, καθώς μυκηναϊκά ευρήματα δείχνουν μια μορφή εγκατάστασης Μυκηναίων στον Αλιάκμονα, εξηγεί η προϊσταμένη της Λ΄ Εφορείας Κλασικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων κ. Γεωργία Καραμήτρου.
Μαρμάρινα μέλη από κούρους και κόρες σε ταφές της αρχαϊκής – κλασικής εποχής (6ος-5ος αι. π.Χ.), με σημαντικότερο μια μικρή παλάμη αριστερού χεριού από άγαλμα μικρού κούρου, εμπλουτίζουν τη συλλογή της Αιανής και επιβεβαιώνουν την παρουσία στην περιοχή του αγαλματικού αυτού τύπου σε μικρό και μεγάλο μέγεθος.
Μεταξύ των νέων ευρημάτων από 25 ταφές πλούσια κτερισμένες, παρά την επιλεκτική τους σύληση από την αρχαιότητα, είναι: τσαλακωμένες χάλκινες φιάλες με τρύπα στο κέντρο του πυθμένα για το έθιμο των εναγισμών σε νεκρώσιμες και μεταθανάτιες τελετές. Aττικά αγγεία όπως η μελανόμορφη υδρία με παράσταση Αθηνάς και μια ερυθρόμορφη λήκυθος με παράσταση γυναικωνίτη. Ενα πήλινο γυναικείο ειδώλιο που παραπέμπει σε παράσταση επιτόκου. Μια χυτή χάλκινη δεξιά παλάμη, λαβή υδρίας, όμοια με εκείνη από το αρχαϊκό νεκροταφείο της Θέρμης (460-555 π.Χ.) και της υδρίας από την Ποσειδωνία. Μια επιτύμβια στήλη με χαραγμένο το όνομα Κλεταγόρη -η δεύτερη που βρέθηκε μετά την ενεπίγραφη στήλη με το όνομα Κλειόνα – που ανοίγει νέους δρόμους έρευνας στην αρχαία Ανω Μακεδονία για τη θέση και τον ρόλο αυτών των γυναικών.
Αναπάντητο ερώτημα
Το ερώτημα πάντως για τις φτωχά κτερισμένες λακκοειδείς ταφές των ελληνιστικών χρόνων (3ος-2ος π.Χ.), όπου τοποθετούσαν έναν μακεδονικό αμφορέα ή μια οινοχόη στο πάνω μέρος του σώματος, εξακολουθεί να απασχολεί τους αρχαιολόγους. Είναι τάφοι συλητών της μοναδικής σε πλούτο και έργα τέχνης βασιλικής νεκρόπολης, οι οποίοι θάβονταν «κατά χώραν», δηλαδή στον χώρο «εργασίας»; Δεν επιβεβαιώνεται, απαντά η κ. Καραμήτρου, αν και είναι γνωστό πως «μιαροί απόκληροι» διέλυαν τους πλούσιους τάφους της αρχαϊκής και κλασικής εποχής και χρησιμοποιούσαν τα κτερίσματα στους δικούς τους.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.