Η γαλλίδα πανεπιστημιακός Φρανς Σοτ-Μπιλμάν είναι πιθανώς η πιο διάσημη χοροθεραπεύτρια στον κόσμο. Καταξιωμένη ψυχαναλύτρια, υπεύθυνη για το πρόγραμμα Ψυχοθεραπείας μέσω της Τέχνης στο 5ο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, διευθύντρια του περίφημου Εργαστηρίου Ρυθμικής Κίνησης (www.gesterythme.com) και συγγραφέας πολλών βιβλίων (ένα από αυτά έχει ως θέμα τους Αναστενάρηδες), η κυρία Σοτ-Μπιλμάν θα κάνει ένα σύντομο σεμινάριο στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών.
«Είναι σπουδαίος ο ρόλος που μπορεί να παίξει ο χορός, η ρυθμική κίνηση στην εκπαιδευτική διαδικασία», μάς λέει η ίδια. «Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά στα παιδιά και τους έφηβους με μαθησιακές δυσκολίες – οι οποίες συνδέονται, σε σημαντικό βαθμό, με μια ελλιπή αντίληψη του χώρου και του χρόνου. Ο ρυθμός, συμβάλλει στην αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων. Συνδέει τα παιδιά με την εμβρυακή μνήμη του σφυγμού της μητέρας. Πρόκειται για μια πρωταρχική αίσθηση του χρόνου, η οποία μπορεί με απλά μέσα να επανενεργοποιηθεί. Επειτα, όταν το μωρό γεννηθεί, η μητέρα το νανουρίζει κινώντας το δεξιά-αριστερά, κάτι που, σε συνδυασμό με τον ήχο και την αναπνοή, παράγει μια βιωματική μέθοδο οριοθέτησης του χώρου. Πολλοί ψυχολόγοι δεν πιστεύουν στα μάτια τους όταν βλέπουν πόσο γρήγορα βελτιώνονται προβλήματα όπως η δυσλεξία, ή ακόμα και ορισμένες περιπτώσεις αυτισμού».
– Η διδασκαλία σας βοηθάει επίσης παιδιά με διαταραχές συμπεριφοράς (βίαιες εκρήξεις κ.λπ.), αλλά και κατατονικά παιδιά, να ενταχθούν αρμονικά στον περίγυρό τους…
«Πάρτε για παράδειγμα το χιπ χοπ, ένα πολιτισμικό φαινόμενο που ξεκίνησε από τα γκέτο των μεγαλουπόλεων και σύντομα απέκτησε πλατύτερη απήχηση. Η κινητική του δομή και η έντονα ρυθμική εκφορά του λόγου είναι στοιχεία που, μεταξύ άλλων, βοηθούν στην κοινωνικοποίηση πολλών παιδιών. Αυτό που κάνω εμπεριέχει ορισμένα τέτοιου είδους συστατικά. Η κίνηση στα μαθήματά μας οριοθετείται από έναν σαφή, απλό, συνεχόμενο ρυθμό που μπορεί να παράγεται από κάποιο κρουστό, ή από το χτύπημα των χεριών και των ποδιών. Η βιωματική ταύτιση με αρχετυπικά σύμβολα και η αβίαστη αίσθηση ομαδικότητας ενεργοποιούν το ασυνείδητο και βοηθούν το σώμα να ξεπεράσει εντάσεις που δύσκολα αντιμετωπίζονται με λεκτικές προσεγγίσεις».
Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΝΑΚΗ
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.