Είδαμε το Proof του David Auburn σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά την Κυριακή, 17/12/2017 με μια μεγάλη ομάδα μαθητών, γονείς και εκπαιδευτικούς.
Στο έργο ο συγγραφέας πραγματεύεται κυρίως τις ανθρώπινες σχέσεις όπως διαμορφώνονται μέσα από την αγωνία της πρωταγωνίστριας Κάθριν αν μαζί με τη μαθηματική ευφυΐα του πατέρα της έχει κληρονομήσει και την ψυχική του διαταραχή. Η σκηνοθεσία ανέδειξε με εύγλωττο τρόπο αυτές τις «ακροβασίες» στις σχέσεις των προσώπων ενώ ταυτόχρονα κράτησε τις ισορροπίες ανάμεσα στα έντονα συναισθήματα και τις λογικές αποδείξεις.
Οι μαθητές μας είχαν από πριν στη διάθεσή τους εκπαιδευτικό υλικό (με ελεύθερη και για εσάς πρόσβαση) σχεδιασμένο ειδικά για την παράσταση, το οποίο περιελάμβανε σύντομες αναλύσεις και ερμηνείες βασικών όρων.
(Και, ναι, ήμαστε 122 άτομα. Καμία θέση άδεια. Sold out!)
Credits: Ανέστης Ελμάς
“Στα Μαθηματικά, η απόδειξη μοιάζει με ευδιάκριτο αστερισμό. Στη ζωή, με νεφέλωμα στον Γαλαξία. Ζητάμε αποδείξεις για την ταυτότητά μας, την αγάπη των άλλων, την ψυχική μας ισορροπία, την ύπαρξη ενός σταθερού μέλλοντος, την αφοσίωση και τη συντροφικότητα, την κατανόηση και την αποδοχή. Είναι ένας τρόπος να επιβεβαιώσουμε ότι όλα ερμηνεύονται λογικά, ότι τιθασεύουμε το απροσδόκητο και ότι ελέγχουμε ακόμα και το αναπόφευκτο. Στην προσπάθειά μας να πείσουμε και να πειστούμε για την ορθότητα των ισχυρισμών μας, λησμονάμε ότι και οι βεβαιότητες κλονίζονται. Ένα βλέμμα δυσπιστίας, ένα ερωτηματικό αμφισβήτησης στη φωνή, η στιγμιαία απώλεια της συνείδησης, μια προδοσία, η απώλεια ενός ανθρώπου. Οι ανατροπές στη ζωή και στο έργο, πολλές, για να αγκαλιάσουμε το απροσδόκητο. Αν, βέβαια, θέλει ο καθένας μας να ζήσει συμφιλιωμένος με την αγωνία του δικού του αναπόδραστου.”
Αφήστε μια απάντηση