Αρχείο ετικέτας Κινηματογράφος
Θρίαμβος η διάρκεια…
Σε ρόλο «διορθωσιμανών» χριστιανών – πόσο καλός είναι ο «γλυκερός» Χριστιανισμός που αφειδώλευτα διδάσκεται από ουκ ολίγους χριστιανομαθημένους – ή σε ρόλο χριστιανών της θυσίας;
Κινηματογράφος και Ιερό
Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑ
Εχθές, αρχειοθετώντας διδακτικό υλικό της τελευταίας πενταετίας, έπεσα πάνω σ’ ένα project, που έκαμα το 2014 στη Β΄ Λυκείου για τον κορυφαίο Ρώσο σκηνοθέτη Αντρέι Ταρκόφσκι. Θυμήθηκα την αγάπη, το ενδιαφέρον και την αγωνία των τότε μαθητών/τριών μου να γνωρίσουν έναν σκηνοθέτη άγνωστο σ’ αυτούς. Κι όχι μόνο να γνωρίσουν, αλλά και να διαβάσουν όσα εκείνος έγραψε στο βιβλίου του: Σμιλεύοντας το χρόνο.
Ομολογώ πως και για το εφετινό σχολικό έτος (2018-2019) σκέφτομαι να καταπιαστώ ξανά με τον Αντρέι Ταρκόφσκι, μιας και η βιβλιογραφία, Διαδικτυακή και έντυπη, έχει εμπλουτιστεί τα τελευταία χρόνια. Παράδειγμα η ωραία εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016 στην Αθήνα, με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από το θάνατό του και 50 από την ταινία του: Αντρέι Ρουμπλιόφ, με ομιλητές τον κ. Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλο, τον π. Πέτρο Μινώπετρο και τον κ. Δημήτρη Μπαλτά.
ΠΗΓΗ
“Εμένα με ενδιαφέρει ο άνθρωπος, γιατί κλείνει μέσα του ολόκληρο σύμπαν”, Αντρέι Ταρκόφσκι
Η σωτηρία, ως ανερμήνευτη και χειροπιαστή πραγματικότητα, ταυτόχρονα…
Η Ελλάδα πεθαίνει – ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
Μπερνάρντο Μπερτολούτσι· 1900: ανειδίκευτος θάνατος…
Θρησκευτικά και Κινηματογράφος
“Καλλιτέχνης χωρίς πίστη είναι σαν ζωγράφος τυφλός εκ γενετής”.
Αντρέι Ταρκόφσκι, Σμιλεύοντας το χρόνο, μτφρ. Σ. Βελέντζας, εκδ. Νεφέλη, Αθήνα 1987, 60-61.