Του Χρήστου Κεχαγιά,
διδάκτωρ Κοινωνιολογίας Παντείου Πανεπιστημίου

Η Οντολογία
Υπάρχει ένα περίεργο είδος ανθρώπου, ένα ον ‘πολυμορφικό’ σαν τη φύση, που όμως δεν εξελίσσεται εδώ και χιλιάδες χρόνια: το λένε «δάσκαλο». Οι ειδικοί που το μελετούν ισχυρίζονται ότι έχει το πείσμα και την υπομονή εκείνου του ανθρωπίδη του homo neanderthalensis, την προσαρμοστικότητα του sapiens, αλλά –παραδόξως- χρησιμοποιεί πανάρχαιες τεχνικές λείανσης ακατέργαστων λίθων, που βασίζονται σε ένα απαγορευμένο κράμα αγάπης και γνώσης. Αυτό το παράξενο ον πρέπει να εκπαιδευτεί μαζικά, μαζί με τα υπόλοιπα ανθρώπινα όντα, να ξαναεκπαιδευτεί επισταμένως στα εφηβικά και μετεφηβικά του χρόνια, να γεμίσει το κεφάλι του με όλη την Ιστορία του Πλανήτη, την Ιστορία του Ανθρώπου, των Πολιτισμών, των Γραμμάτων, των Τεχνών, να διδαχθεί τόνους μαθηματικών εξισώσεων, άλγεβρας Boole, Λογικής, Φυσικής (πολλή Φυσική), Μουσικής, ζητημάτων μελέτης Περιβάλλοντος, Λαογραφία, Γλώσσα, Κοινωνιολογίες, Ξένες γλώσσες, Εικαστικά, Θέατρο, Θρησκευτικά, Λογοτεχνία, Φιλοσοφία, Βιολογία, Διαπολιτισμική εκπαίδευση (…)

Η Μεθοδολογία
Επιπλέον οφείλει να γνωρίζει θεωρίες και μεθοδολογίες για το πώς θα κάνει καλύτερα τη δουλειά του, και γι’ αυτό υποχρεούται να γνωρίζει μεταξύ άλλων, πολύ καλά: Ψυχολογία, Ψυχοφυσιολογία, Ψυχομετρία, Διδακτική, Μεθοδολογία, Επιστημολογία, Γνωσιοθεωρία, Οργάνωση & διοίκηση, Κοινωνική Ψυχολογία, Συμβουλευτική, Εκπαίδευση εκπαιδευτικών, Χειρισμό Η/Υ, Στατιστική, Μεθοδολογία Έρευνας, Αγωγή του Λόγου, Αξιοποίηση ανθρώπινου δυναμικού, Γλωσσολογία, Πολιτική Κοινωνιολογία κλπ.

Συνέχεια ανάγνωσης

Την τελευταία 20ετία, έχει «ακουστεί», στην παιδαγωγική πρακτική ένας καινούργιος όρος, ο “λειτουργικός αναλφαβητισμός”, ο οποίος δηλώνει προφανώς μια κατάσταση διαφορετική απ’ αυτήν που ονομάζουμε αναλφαβητισμό γενικά. Αντίστοιχος, στο μέτρο που χρησιμοποιείται, είναι ο γερμανικός όρος “Funktionales Analphabetentum”, απ΄ τον οποίο πέρασε στα ελληνικά. Ο ιταλικός όρος είναι “funzionale analfabetismo” και ο γαλλικός και αγγλικός όρος “illiteration fonctionelle” και “functional Illiteracy” αντίστοιχα. Το πρόβλημα του λειτουργικού αναλφαβητισμού έχει συνδεθεί και με τα προγράμματα της δια βίου κατάρτισης, η οποίααντιπροσωπεύει μια τεχνοκρατική απάντηση στα προβλήματα της κοινωνικής ζωής της εποχής μας.

Τον πρώτο ας τον ονομάσουμε Γενικό ή απόλυτο αναλφαβητισμό, είτε είναι πρωτογενής είτε όχι, που δηλώνει την παντελή, στο μέτρο που αυτό μπορεί να συμβαίνει στην εποχή μας, άγνοια γνώσης και γραφής, για να τον αντιδιαστείλουμε από τον άλλο, το λειτουργικό αναλφαβητισμό, που δε σημαίνει παντελή άγνοια των γραμμάτων (γραφής και ανάγνωσης), αλλά έλλειψη, μεγάλη ή μικρή της ικανότητας να χρησιμοποιεί το άτομο τις γνώσεις που του παρέχει η κοινωνική ζωή και να τις μεταχειρίζεται, να αξιοποιεί δηλαδή τις γνώσεις που αποκτάει μέσω της γραπτής και της προφορικής αποτύπωσης του λόγου και μέσω αυτού των πληροφοριών που κατέχει.