Το Σχέδιο Δράσης του Σχολείου μας έχει τίτλο “Ένας για όλους και όλοι για έναν”.
Έχει σκοπό την εξομάλυνση των συγκρούσεων και των εντάσεων μεταξύ των μαθητών, αλλά και την εκπαίδευσή τους ως προς την επίλυση των προβλημάτων με την βοήθεια του διαλόγου και όχι της βίας.
Στην αρχή της σχολικής χρονιάς καθορίσαμε την ομάδα μας, την ενδυναμώσαμε με διάφορα παιχνίδια στην αυλή και θεσπίσαμε τους κανόνες συμπεριφοράς μέσα και έξω από την τάξη μας.
Κατά την περίοδο του Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου ασχοληθήκαμε με την γνωριμία και την παρουσίαση του εαυτού μας στους άλλους. Τα παιδιά έμαθαν να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους και τα συναισθήματα των άλλων καθώς καλλιέργησαν και την ικανότητα ενσυναίσθησής τους, δηλαδή να κατανοούν τα συναισθήματα των άλλων.
Κατά την διάρκεια Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου – Μαρτίου φτιάξαμε την βασιλόπιτα του σχολείου μας.
Επίσης , τα παιδιά ασχολήθηκαν (όπως και όλη τη χρονιά) κατά την διάρκεια των διαλειμμάτων με παιχνίδια όπως κουβαδάκια, φτυαράκια, στεφάνια,τραμπάλα,τουβλάκια…και με ομαδικά παιχνίδια.
Την Τσικνοπέμπτη φτιάξαμε “Το γαϊτανάκι της φιλίας”.
Κατασκευάσαμε έναν μόνιμο εκθεσιακό χώρο με δημιουργικές εργασίες των παιδιών σε περίοπτη θέση του σχολείου μας με τίτλο:
“Η γωνιά των μικρών καλλιτεχνών”
Λίγες μέρες πριν τις διακοπές του Πάσχα, βάψαμε ομαδικά κόκκινα αυγά και φτιάξαμε πασχαλινά καλαθάκια.
Επίσης, το ίδιο χρονικό διάστημα το Νηπιαγωγείο μας πραγματοποίησε γιορτή για την Έξοδο του Μεσολογγίου στον Κήπο των Ηρώων με τη συμμετοχή των γονέων.
Κατά την διάρκεια Απριλίου – Μαΐου αναπτύξαμε συγκεκριμένες ενέργειες σε επίπεδο τάξης για την επίλυση των συγκρούσεων. Πιο συγκεκριμένα, διοργανώσαμε συναντήσεις επικοινωνίας με τους μαθητές κάθε φορά που προέκυπτε διαφωνία ή σύγκρουση μεταξύ των μαθητών.
Παράλληλα, διαβάσαμε σχετικά παραμύθια όπως “Η χώρα με τους παράξενους ανθρώπους”, “Με τα μάτια του άλλου”, “Τα χέρια δεν είναι για να χτυπάμε”, “Η χώρα των συναισθημάτων” κ.ά.
Ακόμη, κατασκευάσαμε το Δέντρο της φιλίας με τα αποτυπώματα των χεριών των παιδιών και ζωγραφίσαμε ομαδικά σε χαρτί μέτρου για τα “Δικαιώματα”.
Βάψαμε τα ξύλινα παγκάκια της αυλής του σχολείου μας τα οποία τα ονομάσαμε “Παγκάκια της φιλίας” και τα οποία λειτουργούσαν ως χώρος συμφιλίωσης και αναστοχασμού.
Τέλος, διαμορφώσαμε την γωνία με τις “Καρέκλες επίλυσης των συγκρούσεων”.
