Τσικνοπέμπτη: Από πού πήρε το όνομά της και τι συμβολίζει
Τσικνοπέμπτη ή Τσικνοπέφτη ονομάζεται η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (Κρεατινής), επειδή την ημέρα αυτή όλα τα σπίτια ψήνουν κρέας ή λιώνουν το λίπος από τα χοιρινά και ο καπνός (τσίκνα) είναι διάχυτος παντού. Από αυτή την τσίκνα, λοιπόν, έχει πάρει και το όνομά της η Πέμπτη και λέγεται Τσικνοπέμπτη.
Το έθιμο χάνεται στα βάθη των αιώνων, χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή του. Εικάζεται, όμως, ότι προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που επιβίωσαν του Χριστιανισμού. Σύμφωνα με τον λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο, το φαγοπότι και το γλέντι της ημέρας είναι «ομοιοπαθητικές προσπάθειες για την ευφορία της γης».
Την Τσικνοπέμπτη ξεκινούν ουσιαστικά οι εκδηλώσεις της Αποκριάς, οι οποίες κορυφώνονται με τα Κούλουμα την Καθαρά Δευτέρα.
Πέρα από το καθιερωμένο ψήσιμο κρεάτων, κάθε περιοχή της Ελλάδας έχει τα δικά της ήθη και έθιμα για την Τσικνοπέμπτη.
10 Φεβρουαρίου 2023, εορτασμός της μνήμης του Αγίου Χαραλάμπους στην Πρέβεζα.
Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερέας στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Τα στοιχεία που υπάρχουν για τη ζωή του είναι λίγα. Η μνήμη του τιμάται στις 10 Φεβρουαρίου από την Εκκλησία, η οποία του αποδίδει το προσωνύμιο Ιερομάρτυρας.
Από το 1854 τιμάται ως πολιούχος και προστάτης της πόλης, διότι θεράπευσε τους Πρεβεζάνους από την πανώλη, που εκείνα τα χρόνια αποδεκάτισε τον πληθυσμό. Μπροστά σ’ αυτή τη μεγάλη για τους ανθρώπους δοκιμασία, η εκκλησιαστική ηγεσία της πόλης μετέβη στα Μετέωρα, και συγκεκριμένα στη γυναικεία Ιερά Μονή του Αγίου Στεφάνου. Εκεί φυλασσόταν η Τίμια Κάρα του Αγίου Χαραλάμπους, την οποία οι ιερείς μετέφεραν στην Πρέβεζα, στον ομώνυμο ναό. Εκεί, τέθηκε σε προσκύνημα, όπου όλοι οι κάτοικοι με ευλάβεια, πίστη και δάκρυα στα μάτια, παρακαλούσαν τον Άγιο να εξαφανίσει την πανούκλα που τους βασάνιζε. Στη συνέχεια έγινε αγρυπνία και τα ξημερώματα πραγματοποιήθηκε λιτανεία σε όλη την πόλη. Και οι παρακλήσεις των πιστών, σύμφωνα με την παράδοση, δεν άφησαν ασυγκίνητο τον Άγιο Χαράλαμπο, ο οποίος επενέβη άμεσα, και με ένα θαύμα σταμάτησε την πανώλη. Το θαύμα αυτό το παραδέχτηκαν και οι Τούρκοι, οι οποίοι είπαν: «Να ο Θεός της αλήθειας […] ο Θεός των Ραγιάδων είναι ζωντανός». Έκτοτε, ο λαός της Πρέβεζας, κήρυξε τον Άγιο προστάτη και πολιούχο της πόλης.
Ο Ναός του Αγίου Χαραλάμπους χτίστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα και ήταν ανέκαθεν Μητροπολιτικός . Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Σεραφείμ Ξενόπουλου χτίστηκε πάνω στα ερείπια ενός παλιότερου ναού που βρίσκονταν εκεί, εν έτει 1715. Η εκκλησία είναι μονόκλιτη Βασιλική, και φημίζεται για το ξυλόγλυπτο και επίχρυσο τέμπλο της, που είναι έργο καλλιτεχνικό, ανεκτίμητης αξίας, και υπολογίζεται ότι δημιουργήθηκε το 1827-1828. Το τέμπλο αυτό αποτελεί δημιούργημα Ηπειρωτών σκαλιστών-τεχνιτών, οι οποίοι δούλευαν με πίστη και υπομονή για πολλά χρόνια μέχρι να το τελειοποιήσουν. Χάρη σ’ αυτό το εξαίρετο κατασκεύασμα, που συμβολίζει την άμπελο και περιλαμβάνει πολλές παραστάσεις από την Αγία Γραφή, καθώς κι από όλες τις φάσεις κατασκευής του ναού, ιδιαίτερα της εσωτερικής διακόσμησης, ο ναός έχει χαρακτηριστεί νεοκλασικό διατηρητέο μνημείο.
Δίπλα ακριβώς σ’ αυτή την εκκλησία, που κουβαλάει μία μοναδική κληρονομιά και άπειρες συγκινητικές ιστορίες θαυμάτων, βρίσκεται ο Πύργος του Ρολογιού, επίσης κτίσμα του 18ου αιώνα, που αποτελεί ένα αληθινό στολίδι για την πόλη. Το ψηλό αυτό κωδωνοστάσιο είναι εξαίρετο δείγμα βενετικής αρχιτεκτονικής, και κατασκευάστηκε το 1752. Αρκετά χρόνια αργότερα προστέθηκε και το «καπέλο» στην κορυφή του καμπαναριού. Πάνω στον Πύργο υπάρχει και ένα ηλιακό ρολόι, που φέρει σκαλισμένη την εξής επιγραφή: «ΩΡΟΣΚΟΠΕΙΟΝ ΚΤΙΣΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣΘΕΝΤΩΝ ΥΠΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΕΜΙΤΕΚΟΛΟΥ ΠΡΟΒΛΕΦΤΟΥ ΕΝ ΕΤΕΙ ΣΩΤΗΡΙΩ ΑΨΝΒ (1752)». Πριν από μερικές δεκαετίες, πριν υψωθούν οι πρώτες πολυκατοικίες στην Πρέβεζα, το καμπαναριό ήταν ορατό σ’ όλη σχεδόν την πόλη. Έπειτα, με την αστικοποίηση και την αύξηση του πληθυσμού, αρκετά μνημεία καλύφθηκαν με τσιμέντο, ή γκρεμίστηκαν, σε μία προσπάθεια εύρεσης χώρου και θέας προς τη θάλασσα.
Παρ’ όλα αυτά, το πλήρωμα του χρόνου και η ραγδαία ανάπτυξη δεν επηρέασαν το καμπαναριό του Αγίου Χαραλάμπους, και την γοητεία που αυτό φέρει. Περπατώντας μέσα στα στενά της παραλίας, που είναι γεμάτα με ψαροταβέρνες και κουτούκια, το ρολόι φαίνεται να αγναντεύει από ψηλά. Και ακόμη και εκεί που δεν φαίνεται, ακούγεται, διότι μέχρι και σήμερα οι καμπάνες χτυπούν ακούραστες και υποδεικνύουν στον κόσμο την ώρα. Πολλά μαγαζιά άνοιξαν, κάποια άλλα έκλεισαν, οι Πρεβεζάνοι άλλαξαν τρόπους και μέρη διασκέδασης, αλλά δεν άλλαξαν σημείο συνάντησης. Το ρολόι του Αγίου Χαραλάμπους βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, στο μέσο της παραλιακής ζώνης, και πάνω ακριβώς στην αγορά. Μα πάνω απ’ όλα, βρίσκεται μέσα στις καρδιές των Πρεβεζάνων, που το ‘χουν καμάρι τους.
Αφού μιλήσαμε στο Νηπιαγωγείο μας για τον Άγιος Χαράλαμπο, τα παιδιά έφτιαξαν όμορφες δημιουργίες για τη Χάρη του.
τα παιδιά έφτιαξαν κατασκευή για τον πολιούχο της πόλης μας
Ο Άγιος Χαράλαμπος να μας φωτίζει, να μας χαρίζει υγεία και αγάπη και η δύναμή του να μας προστατεύει. Χρόνια πολλά!!!
Φεβρουάριος, ο δεύτερος μήνας του Χρόνου και τελευταίος μήνας του Χειμώνα!
Διαβάσαμε τον μύθο του Φλεβάρη που μας εξηγεί το λόγο για τον οποίο ο Φεβρουάριος έχει 28 μέρες και γιατί όλοι τον αποκαλούν Κουτσό, Κουτσοφλέβαρο ή Κούντουρο….
Tα τρία αδέλφια, Γενάρης, Φλεβάρης και Μάρτης κάποτε τρύγησαν τ’ αμπέλια τους και αποφάσισαν να φτιάξουν κρασί και να το μοιραστούν!
Όμως επειδή η παραγωγή ήταν μικρή, αποφάσισαν να ενώσουν το κρασί τους σ’ ένα βαρέλι και να το χρησιμοποιούν εξίσου.
Όμως του Φλεβάρη του άρεσε πολύ το κρασί και αποφάσισε να το πιει όλο εκείνος και να μην το μοιραστεί με τα αδέρφια του. Έτσι άνοιξε μία τρύπα στο βαρέλι για να μπορεί να πίνει κρυφά.
Τα αδέρφια του θυμωμένα όταν ανακάλυψαν τη ζαβολιά του, του πήραν από μία μέρα, αφήνοντάς τον με 28!!!
Ονομασίες, παροιμίες και γιορτές για το μήνα Φλεβάρη
Μιλώντας για τον χειμώνα ,το κρύο , την παγωνιά αναφερθήκαμε και τους τόπους πάνω στη γη στους οποίους επικρατεί μεγάλο ψύχος , πάγος , χιόνι . Παρατηρώντας την υδρόγειο σφαίρα
είδαμε πως το επάνω μέρος της γης και το κάτω είναι καλυμμένο από χιόνια και πάγο.
Μιλήσαμε για τον Βόρειο και Νότιο πόλο , μάθαμε για την Αρκτική και την Ανταρκτική, για τα διαφορετικά αυτά μέρη, στα οποία υπάρχουν άνθρωποι και ζώα τα οποία επιβιώνουν σε δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες.
Η Αρκτική είναι η περιοχή γύρω από τον Βόρειο Πόλο, στον αντίποδα της Ανταρκτικής. Περιλαμβάνει βόρεια τμήματα των ΗΠΑ (Αλάσκα), του Καναδά, της Ρωσίας, της Νορβηγίας, της Σουηδίας, της Φινλανδίας, την Ισλανδία, την Γροιλανδία, το αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ καθώς και όλο τον θαλάσσιο χώρο τον λεγόμενο Αρκτικό Ωκεανό (ή Βόρειο Παγωμένο Ωκεανό).
Το μεγαλύτερο μέρος της Αρκτικής είναι θάλασσα καλυμμένη από πάγους που περιβάλλεται από παγωμένο έδαφος χωρίς δέντρα. Είναι γεμάτη ζωή, από οργανισμούς που ζουν στον πάγο και στη θάλασσα ως τους ανθρώπους που ζουν στις αρκτικές περιοχές.
Κατασκευάσαμε κι εμείς την δική μας Αρκτική.
Είδαμε στον υπολογιστή μας ψυχρά μέρη με πολικές αρκούδες, ταράνδους, πιγκουίνους, ιγκλού, παγόβουνα και παγωμένους ωκεανούς με φάλαινες και φώκιες.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
