Κι από τα χιόνια στην αυλή μας … στα χιόνια στη Βόρεια Αμερική! 
Τα φώτα έσβησαν, καθίσαμε αναπαυτικά στις θέσεις μας και η μαγεία στο άσπρο πανί μπροστά μας, ξεκίνησε …
Μια μαγεία που μόνο ο κινηματογράφος έχει την τέχνη να μας προσφέρει βοηθώντας μας να βουτήξουμε στις ιστορίες που ξετυλίγονται μπροστά μας, να χαθούμε στις εικόνες, να γίνουμε άλλοτε μέρος άλλοτε ήρωες ή ακόμα και πρωταγωνιστές της ταινίας.
Και στ΄ αλήθεια , νιώσαμε όλα τα παραπάνω παρακολουθώντας την ταινία «Ο Ασπροδόντης» με τους μαθητές του σχολείου μας. Τα μάτια τους ήταν καρφωμένα στη μεγάλη οθόνη, κάποια σηκώνονταν κι από τις θέσεις τους για να φωνάξουν ή να συμβουλέψουν τους ήρωες, κάποτε ακούγονταν επιφωνήματα αγωνίας και συχνά δυνατό χειροκρότημα κάθε φορά που το καλό νικούσε το κακό.
Το κλασικό αριστούργημα του Τζακ Λόντον, σε καινούργια κυκλοφορία με animation, κυριολεκτικά τους «κατάπιε». Μια εξαιρετικά ταινία που παραμένει πάντα σύγχρονη και επίκαιρη και μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για συζητήσεις με τα παιδιά που αφορούν τις σχέσεις του ανθρώπου με τα ζώα και το φυσικό περιβάλλον, την εκμετάλλευση, την κακομεταχείριση και την αξία της ελευθερίας και του σεβασμού.
Εκδρομή στο σινεμά, λοιπόν! Ένα ταξίδι με γεύση βουτυρένια!
Οι ζωγραφιές που ακολουθούν είναι μαθητών της Β΄ τάξης μετά την παρακολούθηση της ταινίας.
