Τμήμα 2:

Συναισθήματα: Θετικά, αρνητικά, σύνθετα, απλά…….. Σε αυτή την ενότητα εστιάσαμε στα βασικά συναισθήματα και στον τρόπο έκφρασης και αναγνώρισης τους.

Αφορμώμενοι από ένα απόσπασμα της ταινίας “Τα μυαλό που κουβαλάς”

και την ανάγνωση του βιβλίου “Τα συναισθήματά μου και εγώ”, παρατηρήσαμε διάφορα πρόσωπα πραγματικών ανθρώπων και ανθρώπων μέσα από έργα τέχνης και προσπαθήσαμε να αντιληφθούμε τι αισθάνονται. Ενδεικτικές εικόνες έργων τέχνης που προσπαθήσαμε να αναγωνρίσουμε είναι:                    Δημιουργήσαμε και φτιάξαμε διάφορες εκφράσεις, προσπαθήσαμε να τις αντιστοιχίσουμε με τα συναισθήματα που ταιράζαν…                                                 

Στη συνέχεια επιχρωματίσαμε το έργο  Senecio του Klee και αποφασίσαμε να του δώσουμε ένα πιο ξεκάθαρο συναίσθημα…                                

Διαβάζοντας και άλλα σχετικά βιβλία, ακούγοντας τραγούδια και πειραματίζομενοι με τα δικά μας συναισθήματα και τον τρόπο έκφρασής τους αντιληφθήκαμε ότι όλα τα χαρακτηριστικά του προσώπου μας παίζουν σημαντικό ρόλο στην έκφραση και αναγνώριση των συναισθημάτων, τόσο των δικών μας όσο και των άλλων… γι’ αυτό προσπαθήσαμε να ταιριάξουμε το πάνω τμήμα (μύτη, μάτια, φρύδια) του προσώπου μας με το αντίστοιχο κάτω (στόμα)…                                                                        και φυσικά τα καταφέραμε μια χαρά!

Ακόμη, χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και παίξαμε bowling συναισθημάτων. Επιλέξαμε τους πόντους που θα είχε κάθε συναίσθημα και τους σημειώσαμε..

StRiKe και Ισοπαλία!!!

Ακόμη, φτιάξαμε έναν τροχό συναισθημάτων και προσπαθήσαμε να γράψουμε το κάθε συναίσθημα.                                                                     

Μάθαμε οτι κάθε συναίσθημα είναι χρήσιμο, ανητικό και θετικό, και πρέπει να το αποδεχόμαστε. Είδαμε τι μπορούμε να κάνουμε το θυμό μας μέσα από το βιβλίο “Τι να κάνω το θυμό μου” και βρήκαμε πρακτικές τεχνικές έκφρασης του.                                                                                                                         

Τέλος, είδαμε ότι και τα ζώα έχουν συναισθήματα. Μάθαμε για το πώς αυτά τα εκφράζουν και προπαθήσαμε να βάλουμε της σωστές λέξεις στη σωστή εικόνα και όχι μόνο…   

Τμήμα 3 (Παράρτημα)

Σε αυτή την ενότητα, ασχοληθήκαμε με τα βασικά συναισθήματα: χαρά, λύπη, θυμός και φόβος. Συναισθήματα τόσο οικεία για εμάς τους μεγάλους αλλά τόσο δύσκολα για τα παιδιά. Εστιάσαμε στον τρόπο έκφρασής τους και στην αναγνώρισή τους.

Αρχικά, ένα απόσπασμα από την ταινία “Τα μυαλά που κουβαλάς” έγινε αφορμή για πολλή συζήτηση.

Έπειτα, διαβάσαμε το παραμύθι “Ένα κουτί νε πεταλούδες” της Jo Rooks και δόθηκαν στα παιδιά πίνακες ζωγραφικής και τους ζητήθηκε να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα που βλέπουν και να δώσουν και μια εξήγηση για το τι μπορεί να συνέβη!

Διαβάσαμε, ακόμη, το παραμύθι “Το τερατάκι των χρωμάτων” της Anna Lienas και αφού συζητήσαμε κάναμε ομαδοποίηση των χρωμάτων…..

….και φτιάξαμε το δικό μας πρόσωπο των συναισθημάτων!

Στη συνέχεια, ασχοληθήκαμε με το συναίσθημα της “Χαράς”. Είδαμε εικόνες με χαρούμενους ανθρώπους και ζώα, διαβάσαμε το παραμύθι “Εδώ κρύβεται η χαρά” και κάναμε ασκήσεις ενσυνειδητότητας με τη συνοδεία της “Ωδής στη χαρά” του Μπετόβεν.

Γνωρίσαμε τον πίνακα του Klee “Senecio”, παίξαμε μαζί του…

…και φτιάξαμε τον δικό μας πίνακα!

Αργότερα, μιλήσαμε για το συναίσθημα της “Λύπης”. Είδαμε εικόνες με λυπημένους ανθρώπους και ζώα, συζητήσαμε για το πότε νιώθουμε λυπημένοι και τι μας βοηθάει (μια αγκαλιά, ένα λουλούδι, μια ζωγραφιά, κτλ) και διαβάσαμε το παραμύθι “Το νησί του παππού” του Davies Benji.

Επόμενο, συναίσθημα ήταν ο “Θυμός”. Αφόρμησή μας το παραμύθι “Ο μεγάλος θυμός” της Allance Mireille. Συζητήσαμε για το τι μας κάνει να νιώθουμε θυμό και πώς αντιδρούμε. Μιλήσαμε για τεχνικές ηρεμίας και φτιάξαμε το φανάρι του Θυμού.

Τέλος, μιλήσαμε για τον “Φόβο” και πότε νιώθουμε φοβισμένοι! Διαβάσαμε το παραμύθι “Δεν πιστεύω να φοβάσαι” του Βασίλη Παπαθεοδώρου για να βρούμε τρόπους ώστε να γελάμε με τους φόβους μας και να μην… τρέμουμε!