Η Ιερά Μητρόπολη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς και το Προκόπειο πολυδύναμο εκκλησιαστικό κέντρο, διεξήγαγε Διαγωνισμό στα πλαίσια της απόκτησης οικολογικής συνείδησης. Ένας απο τους σκοπούς του είναι: “να συνειδητοποιήσουν οι μαθητές ότι η φύση δεν είναι κτήση του ανθρώπου για να δικαιολογείται η πάσης μορφής ιδιοποίηση και κατάχρησή της αλλά κτίση του Θεού. Ο άνθρωπος ως κορωνίδα της δημιουργίας έχει καθήκον να φροντίζει και να φυλάσσει τη φύση. Συνεπώς, το οικολογικό πρόβλημα είναι ηθικό πρόβλημα και απαιτεί αναπροσανατολισμό της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση, η οποία δεν προσφέρεται ως αντικείμενο για αυθαίρετη χρήση αλλά για εργασία και διαφύλαξη”, όπως συγκεκριμένα αναφέρει η προκύρηξη του διαγωνισμού.
Το σχολείο μας έχει αναπτύξει διάφορες δράσεις, σε σχέση με τη διαφύλαξη της περιβαλλοντικής μας κληρονομιάς, που ευαισθητοποιούν τους μαθητές μας καθ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, με τα παιδιά να πάρουμε μέρος στο διαγωνισμό με ένα έργο ζωγραφικής. Δουλέψαμε το θέμα και φέρνοντας στην επιφάνεια τις γνώσεις που ήδη έχουμε κατακτήσει, φτάσαμε σ ένα όμορφο αποτέλεσμα.Το τετράπτυχο που θα δείτε είναι αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς. Τα παιδιά ασχολήθηκαν, όπως μπορούσε το καθένα, με ζήλο και χαρά. Ελπίζουμε να το χαρείτε και σεις και να καταφέρουμε να σας ταξιδέψουμε… Καλή θέαση!!!
Παρακάτω παραθέτουμε το κείμενο με το οποίο συνοδέψαμε το έργο που στείλαμε:
“Το έργο μας είναι ένα τετράπτυχο ταξίδι, εμπνευσμένο από τη βαθιά συνειδητοποίηση των μικρώνμας μαθητων πως η φύση δεν είναι ιδιοκτησία του ανθρώπου αλλά πολύτιμη δημιουργία του Θεού, δωρεά προς όλους και όχι προς έναν. Όπως αναφέρεται και στους σκοπους του διαγωνισμού, η φύση δεν είναι για να την οικειοποιούμαστε , αλλά για να τη σεβόμαστε και να τη φροντίζουμε.
Με χρώματα και σχήματα προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε την πορεία του ανθρώπου από την αρχέγονη αρμονία, στην πτώση και τελικά στην αναγέννηση της σχέσης του με το περιβάλλον.
Στο πρώτο μέρος, ζωγραφίσαμε την “παραδεισένια φύση” – αγνή , καθαρή και γεμάτη φώς. Είναι ο κόσμος έτσι όπως τον οραματίστηκε και μας το χάρισε ο Δημιουργός.
Στο δεύτερο, ο άνθρωπος ζει αρμονικά με τη φύση. Είναι ο κηπουρός του κόσμου, αγαπά, σέβεται, φροντίζει. Υπάρχει ευγνωμοσύνη και ισορροπία.
Στο τρίτο, όμως όταν η έπαρση και ο εγωισμός φωλιάζουν στην καρδιά του, ξεκινά η καταστροφή. Η φύση πληγώνεται και μαζί της κι εκείνος. Χάνει τον δρόμο του, απομακρύνεται από τον “παράδεισο” που του δόθηκε.
Στο τελευταίο μέρος, ο ανθρωπος αναλογίζεται τα λάθη του και επιστρέφει. Ταπεινά σκύβει ξανά πάνω από τη γη, αποφασισμένος να την προστατέψει και να τη θεραπεύσει. Γιατί κάθε πράξη αγάπης είναι μια υπόσχεση αναγέννησης.
Και μέσα από τα μάτια των παιδιών, αυτή η υπόσχεση ζωντανεύει.
1.ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΦΩΣ
“Στην αρχή, ο κόσμος ήταν γεμάτος φως και ειρήνη.Η φ΄ση υπήρχε σε αρμονία, έτοιμη να προσφέρει ζωή και αγάπη σε κάθε της γωνιά.”
2. ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
“Όταν ο άνθρωπος ζει με σεβασμό, η φύση ανταποδίδει με ομορφιά. Μαζί, γίνονται μια ζωή γεμάτη φως, ισορροπία και αγάπη.”
3. Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΕΓΩ
“Όταν ο άνθρωπος άκουσε μόνο τον εαυτό του, η σκιά απλώθηκε πάνω στη γη. Η φύση πληγώθηκε… κι εκείνος ξέχασε πως δεν του ανήκει.”
4. ΞΑΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ
“Ύστερα από το σκοτάδι, ο άνθρωπος απλώνει ξανά το χέρι του με αγάπη. Ζητά συγνώμη από τη φύση και υπόσχεται να την αγκαλιάσει όπως της αξίζει.”
Και το video εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=8-IO0UfUE7U
