Στην Πόλη των πόλεων, όπου η Ανατολή συναντά τη Δύση και το παρόν χορεύει με το παρελθόν, βρέθηκε το 3ο Γυμνάσιο Ωραιοκάστρου με αντιπροσωπεία 40 μαθητών από το πολιτιστικό πρόγραμμα του χορού και από τα προγράμματα Αγωγής Υγείας, προκειμένου να πάρει μέρος στο 1ο Μαθητικό Συνέδριο του Εθνικού Εκπαιδευτικού Δικτύου «Κωνσταντινούπολη-Θεσσαλονίκη, μια Εκπαιδευτική Συνύπαρξη – Πολίτες της Πόλης, Έλληνες της Οικουμένης», υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στις 4-7 Απριλίου. Συνοδοί καθηγητές ήταν ο διευθυντής κ. Δεληγιάννης και οι καθηγήτριες που υλοποιούν φέτος τα προγράμματα της Συγχώρεσης και της Διαμεσολάβησης, η κ. Γερασίμου, η κ. Ντεμογιάννη, η κ. Παπαδοπούλου, η κ. Χαντακωμένου και η κ. Χατζηιορδάνου. Στις εργασίες του συνεδρίου συμμετείχαν 2.120 μαθητές από 100 σχολικές μονάδες της χώρας, που έκαναν για τέσσερις ημέρες το ιστορικό κέντρο της Πόλης να αντηχεί ελληνικά! Βασικό ρόλο στην οργάνωση και διεξαγωγή του συνεδρίου είχε η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Δυτικής Θεσσαλονίκης, την οποία θερμά ευχαριστούμε για τη μοναδική ευκαιρία που μας έδωσε.
Το σχολείο μας επιλέχθηκε ανάμεσα σε πολλά σχολεία από ολόκληρη την Ελλάδα μετά την κατάθεση της εργασίας μας στην αξιολογική επιτροπή του συνεδρίου, την οποία είχε την ιδιαίτερη τιμή να την παρουσιάσει πρώτη. Θέμα της εργασίας μας ήταν «Ο χορός ως εργαλείο μνήμης και συγχώρεσης». Τα παιδιά μας χόρεψαν τρεις χορούς που διδάχθηκαν από τον διευθυντή του σχολείου μας και ταυτόχρονα παρουσίασαν τα ιστορικά γεγονότα που συνδέονται με αυτούς, τα οποία αποτελούν και ματωμένες σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Έτσι τονίστηκε η σχέση των χορών με την ιστορική μνήμη αλλά και με μία διαφορετική προσέγγιση, η σχέση του χορού με τη συγχώρεση! Γιατί ο χορός ακόμα κι αν συνδέεται με γεγονότα που προκαλούν πόνο λειτουργεί ως μια θεραπευτική διεργασία που βοηθά να μην ξεχνούμε αλλά να εντάσσουμε το παρελθόν στο παρόν μας με έναν τρόπο υγιή καθώς μέσω των τελετουργικών του κινήσεων «συνομιλούμε» με το παρελθόν κι ερχόμαστε αντιμέτωποι με συναισθήματα που αυτό μας προκαλεί. Και αυτή η διαδικασία διαχείρισης αρνητικών συναισθημάτων βοηθά να αντικρίσουμε με διαφορετική ματιά το πρόσωπο του Άλλου και να συν-χωρέσουμε κάνοντας χώρο μέσα και δίπλα μας , ανοίγοντας δρόμους συμφιλίωσης στις σχέσεις ανθρώπων και λαών. Η παρουσίαση μας στο Ζωγράφειο, το ιστορικό ελληνικό σχολείο που φιλοξένησε το συνέδριο, απέσπασε το θερμό χειροκρότημα και τα διθυραμβικά σχόλια των παρευρισκόμενων, γεμίζοντας μας χαρά και περηφάνεια.
χ
Όμως, η εκδρομή αυτή περιείχε και πολλές άλλες αφορμές που μας δημιούργησαν πλούσια και ποικίλα συναισθήματα καθώς ανακαλύπταμε τα πολλά και διαφορετικά πρόσωπα της Κωνσταντινούπολης. Από τη μία επιβλητικοί ουρανοξύστες, μεγάλα εμπορικά κέντρα και από την άλλη λαϊκές γειτονιές, ξύλινα αρχοντικά, γραφικά λιθόστρωτα σοκάκια. Από τη μια πολυάριθμες τούρκικες σημαίες τεραστίων διαστάσεων, μιναρέδες, μεγαλοπρεπή τζαμιά και από την άλλη πλήθος βυζαντινών μνημείων που ψιθυρίζουν αδιάκοπα ιστορίες για ένδοξες αυτοκρατορίες του χθες. Αυτή η πλευρά της Πόλης μας γοήτευσε ιδιαίτερα….
Από τον βυζαντινό ιππόδρομο με τους εντυπωσιακούς οβελίσκους μέχρι τη Βασιλική Κινστέρνα, το υπόγειο αριστούργημα με τους 336 κίονες, έλαμψε στα μάτια μας ο πλούτος και η αίγλη του Βυζαντίου. Κατάνυξη νιώσαμε στην Παναγία των Βλαχερνών και στη Μονή Ζωοδόχου Πηγής στο Μπαλουκλί, όπου η παρουσία της Παναγίας έκανε, κάνει και θα κάνει θαύματα όσο υπάρχει πίστη. Στην Αγία Σοφία τα συναισθήματα όλων μας ήταν αντιφατικά. Δέος για το αρχιτεκτονικό θαύμα και τη διαχρονική μεγαλοπρέπεια ενός ναού -σύμβολο για τον Ελληνισμό, παράπονο και θυμό για τις ακαλαίσθητες παρεμβάσεις μετά τη μετατροπή της σε τζαμί. Όμως, τα ελάχιστα ψηφιδωτά που απέμειναν, ακόμα και αυτά που κρύβονται σκόπιμα πίσω από πρόχειρα παραπετάσματα αφηγούνται σιωπηλά τις χιλιάδες προσευχές Ελλήνων που πολλούς αιώνες πριν, αναπέμφθηκαν μέσα σε αυτόν τον ναό !
Δυνατά συναισθήματα μας επεφύλασσε και η επίσκεψη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, το ιερό κέντρο της Ορθοδοξίας, όπου ο Πατριάρχης μας υποδέχθηκε όλους εγκάρδια στέλνοντας ελπιδοφόρο μήνυμα πως όσο κι αν πνέουν αντίθετοι άνεμοι το Πατριαρχείο θα συνεχίζει την ιερή αποστολή του. Στη Μεγάλη του Γένους Σχολή και στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης νιώσαμε την αγωνία και τον αγώνα των Ρωμιών να κρατήσουν ζωντανή την πίστη και τη γλώσσα μας μέσα σε μία πολυπολιτισμική πόλη.
Η κρουαζιέρα στα Πριγκηπόνησα γέμισε τον αποθηκευτικό χώρο του κινητού και του μυαλού μας με γραφικές εικόνες, ιδιαίτερα την ώρα της επιστροφής που ο ήλιος δύοντας έβαφε τον Βόσπορο με το πορφυρό του χρώμα… επίσης η κρουαζιέρα αυτή μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την μοναδική Ελληνίδα που έχει απομείνει στη Χάλκη την κ. Γεωργιάδου Ανθούλα, η οποία ακούγοντας τις φωνές των παιδιών μας κατέβηκε στην παραλία να μας αγκαλιάσει γιατί μύρισε Ελλάδα, όπως χαρακτηριστικά μας είπε.
Όλοι οι συνοδοί χαρήκαμε κάθε στιγμή αυτής της εκδρομής που με τόσο μεράκι και όρεξη οργανώσαμε, με τη βεβαιότητα πως σε βάθος χρόνου τα παιδιά μας θα εκτιμήσουν ακόμα περισσότερο, όσα είδαν, άκουσαν και έζησαν. Και επειδή ο κόσμος είναι ένα βιβλίο και όποιος δεν ταξιδεύει, διαβάζει μόνο μια σελίδα, χαιρόμαστε ιδιαίτερα που ξεφυλλίσαμε με τους μαθητές και τις μαθήτριες μας πολλές σελίδες ….
Καθώς το ταξίδι μας στην Πόλη των πόλεων πέρασε στη σφαίρα του χθες κρατούμε τις δυνατές εμπειρίες και τις γλυκιές αναμνήσεις του για να συνοδεύουν το σήμερα και το αύριο !
Χρύσα Γερασίμου
Φιλόλογος