«Ό,τι μπόρεσα ν’ αποχτήσω μια ζωή από πράξεις ορατές για όλους, επομένως να κερδίσω την ίδια διαφάνεια, το χρωστώ σ’ ένα είδος ειδικού θάρρους που μου ‘δωκεν η ποίηση: να γίνομαι άνεμος για τον χαρταετό και χαρταετός για τον άνεμο, ακόμα και όταν ουρανός δεν υπάρχει. Δεν παίζω με τα λόγια. Μιλώ για την κίνηση που ανακαλύπτει κανείς να σημειώνεται μέσα στη Στιγμή όταν καταφέρνει να την ανοίξει και να της δώσει διάρκεια.»
Οδυσσέας Ελύτης, «Ο Μικρός Ναυτίλος»
«Ένα μήνα, τουλάχιστον, πριν από την Καθαρή Δευτέρα αρχίζαμε δουλειά… τρέχαμε στις ρεματιές για να βρούμε καλάμια-αγοράζαμε λαδόκολλες χρωματιστές και σπάγκους. Όσο θυμάμαι τα χρόνια εκείνα δεν μου έτυχε Καθαρή Δευτέρα που να μην είχα πάνω από δέκα χαρταετούς. Άλλος πήγαινε μακριά, άλλος ψηλά, άλλος με ξυράφια και πάντα ανάλογα του αέρα τους ζυγιάζαμε έτσι ώστε να πετάνε με διάφορους τρόπους. Υπάρχουν τεχνικές πονηριές που ο κάθε κατασκευαστής τις κρατάει μυστικές. Να τον κάνεις να πετάει μόνο ψηλά ή πάλι χαμηλά και μακριά, να έχεις πολλούς χαρταετούς κι ανάλογα με τον αέρα να τους χρησιμοποιείς.»
Αλέξης Ακριθάκης, ημερολόγια
Το έθιμο του χαρταετού την Καθαρά Δευτέρα μετά το ξεφάντωμα της Αποκριάς, έλκει την καταγωγή του από τις χώρες της Ανατολής κι έχει αποτυπωθεί στο καλλιτεχνικό έργο πολλών δημιουργών. Ο χαρταετός πρώτη φορά εμφανίζεται στην Κίνα περίπου στα 1.000 π.Χ. και εξελίσσεται μέσα στα χρόνια με διάφορους συμβολισμούς και λειτουργίες. Από το 1984 διεξάγεται κάθε χρόνο το Παγκόσμιο Φεστιβάλ Χαρταετού από τις 20 έως τις 25 Απριλίου. Σε αυτό το φεστιβάλ παρουσιάζονται χαρταετοί με σχέδια δράκων, πουλιών, ψαριών κ.α. που πιστεύεται ότι φέρνουν καλή τύχη στους ανθρώπους. Τα παιδιά δημιούργησαν χαρταετούς παίζοντας με σχήματα, χρώματα και υλικά.

Ισιδώρα Πάσχου – Εικαστικός