Μετά την παρατήρηση της αυλής από τα παιδιά και τη συζήτηση στην περιβαλλοντική επιτροπή του νηπιαγωγείου μας, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε δράσεις που θα κάνουν την αυλή μας πιο όμορφη, πιο πράσινη και πιο φιλική προς τα παιδιά και το περιβάλλον.
Το σχέδιό μας περιλαμβάνει:
-
Φύτευση λουλουδιών και αρωματικών φυτών σε παρτέρια και γλάστρες, με τη φροντίδα των παιδιών.
-
Δημιουργία λαχανόκηπου, ώστε τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με τη φύση και την καλλιέργεια.
-
Κατασκευή καθιστικών γωνιών με παλέτες και άλλα φυσικά υλικά.
-
Ζωγραφική του δαπέδου της αυλής με παιχνίδια όπως κουτσό, σαλιγκάρι, κύκλους και διαδρομές.
-
Διαμόρφωση “ήσυχης γωνιάς” με μαξιλάρια και βιβλία για χαλάρωση και ανάγνωση.
-
Καθημερινή φροντίδα του κήπου από τα ίδια τα παιδιά, ενισχύοντας την υπευθυνότητα και την αγάπη για το περιβάλλον.
Όλες οι δράσεις σχεδιάστηκαν με βάση τις ιδέες και τις ανάγκες των παιδιών, και υλοποιούνται με τη συνεργασία γονέων, εκπαιδευτικών και τοπικών φορέων. Το σχέδιο αυτό εντάσσεται στην καθημερινή εκπαιδευτική διαδικασία και στηρίζεται στη βιωματική μάθηση.
Η παρακολούθηση της εφαρμογής του Σχεδίου Δράσης και η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων μας επιτρέπει:
Να βλέπουμε τι έχουμε πετύχει.
Να διατηρούμε ζωντανό το ενδιαφέρον των παιδιών και των γονέων.
Να προσαρμόζουμε τις δράσεις ανάλογα με τις ανάγκες που προκύπτουν.
Να ενισχύουμε τη συμμετοχή όλης της σχολικής κοινότητας.
Για την ηλικία των νηπίων, χρησιμοποιούμε παιγνιώδεις και βιωματικούς τρόπους παρακολούθησης όπως:
Φωτογραφίες πριν και μετά τις παρεμβάσεις στην αυλή.
Ζωγραφιές από τα παιδιά για να δείξουν πώς βλέπουν την αλλαγή.
Συζήτηση στον κύκλο (παρεούλα) με ερωτήσεις του τύπου: «Τι νέο είδες σήμερα στην αυλή;», «Τι θα ήθελες να αλλάξει;»
Ημερολόγιο κήπου με απλή καταγραφή ποτίσματος, φροντίδας ή ανάπτυξης των φυτών.
Μικρές μετρήσεις, όπως καταμέτρηση φυτών, χρωμάτων που χρησιμοποίησαν στη ζωγραφική του δαπέδου, ή ημερών φροντίδας.
Επίσης, ενισχύουμε:
Τη σύνδεση των δράσεων με τα θέματα του αναλυτικού προγράμματος (π.χ. φυσικό περιβάλλον, συναισθήματα, συνεργασία).
Την ανάληψη μικρών υπευθυνοτήτων από τα παιδιά (π.χ. “ο κηπουρός της ημέρας”).
Τη δημοσιοποίηση της δράσης με αφίσες, φωτογραφικά κολάζ, παρουσιάσεις στους γονείς.
Τη διατήρηση φακέλου ή ηλεκτρονικής βάσης με όλο το υλικό (ζωγραφιές, παρατηρήσεις, φωτογραφίες κ.λπ.).
Μέσω αυτής της συνεχούς παρακολούθησης και αξιολόγησης, τα παιδιά αποκτούν οικολογική συνείδηση και νιώθουν υπερήφανα για τον χώρο τους.
