Ἡ ἡμέρα τῆς Λαμπρῆς”
Χριστὸς ἀνέστη! Νέοι, γέροι, καὶ κόρες,
ὅλοι, μικροί, μεγάλοι, ἑτοιμαστῆτε·
μέσα στὲς ἐκκλησίες τὲς δαφνοφόρες
μὲ τὸ φῶς τῆς χαρᾶς συμμαζωχτῆτε·
ἀνοίξετε ἀγκαλιὲς εἰρηνοφόρες
ὀμπροστὰ στοὺς ἁγίους, καὶ φιληθῆτε·
φιληθῆτε γλυκὰ χείλη μὲ χείλη,
πέστε· Χριστὸς ἀνέστη, ἐχθροὶ καὶ φίλοι…..
Διονύσιος Σολωμὸς

Το παραπάνω ποίημα του Διονύσιου Σολωμού είναι ένα απόσπασμα που προέρχεται από το έργο του “Ο Λάμπρος”. «Λαμπρή», έτσι λέει ο λαός μας το Πάσχα (όπως και το γάμο Χαρά), τονίζοντας τη λαμπρότητα του Πάσχα και γιορτάζοντας μια βδομάδα. Τη σπουδαιότητά της την εκφράζουν και με το παροιμιακό: Τρεις τη Γέννα, τρεις τα Φώτα κι έξι το Μεγάλο Πάσχα.
Το “Χριστός Ανέστη” θα ακουστεί σε λίγο και όλοι οι πιστοί πρέπει να μαζευτούν στις εκκλησίες για την ιερή αυτή στιγμή που δίνεται το Άγιο φως και ψάλλεται το αναστάσιμο τροπάριο. Ο ποιητής προτρέπει τους πιστούς να αγκαλιαστούν μπροστά στις εικόνες των Αγίων και να ανταλλάξουν μεταξύ τους φιλιά αγάπης. Τους προτρέπει να πουν το “Χριστός ανέστη” όχι μόνο στους φίλους, αλλά και στους εχθρούς. Η μέρα της Αναστάσεως, είναι μέρα ειρήνης και αγάπης.
«Εκκλησιές δαφνοφόρες» και «δάφνες εις κάθε πλάκα έχουν οι τάφοι». Παλαιότερα δεν υπήρχαν δημάσιοι τάφιοι. Οι νεκροί θάβονταν κοντά στην εκκλησία, όπου τα Κοιμητήρια. Στα Επτάνησα που ζούσε ο Σολωμός, το Μεγάλο Σαββάτο που οι οικείοι επισκέφτονταν τους νεκρούς τους, όχι μόνο στόλιζαν τους τάφους με δάφνες, αλλά και τη νύχτα της Ανάστασης δαφνοστόλιζαν τις εκκλησιές, έθιμο που συμβολίζει τη νίκη της ζωής επί του θανάτου.

Κρεμάλες: Λαμπάδες και Ανάσταση

Παζλ: Το ωόν του Πάσχα – Νικηφόρος Λύτρας

Παιγνίδι μνήμης: Κοτόπουλα και λαγοί

Χριστός Ανέστη από 20ο Νηπιαγωγείο Κοζάνης διατίθεται με άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά δημιουργού4.0.