Μία ακόμη ενδιαφέρουσα δραστηριότητα έλαβε χώρα στις τάξεις του νηπιαγωγείου μας απο τη Κυρία Άννα την Παρασκευή που μας πέρασε…
Ο τίτλος της “Οι ζωγραφιές αλλάζουν”
Πήραμε όλοι απο ένα χαρτί Α4 και για δυο λεπτά είχαμε τη δυνατότητα να ζωγραφίσουμε στο χαρτί μας ότι θέλαμε… Μόλις ακούστηκε ο συνθηματικός ήχος οι ζωγραφιές άλλαξαν χέρια, ο επόμενος συμμαθητής πήρε τη δική μας και εμείς πήραμε για να συνεχίσουμε τη ζωγραφιά του προηγούμενου φίλου μας. Η διαδικασία αυτή συνεχίστηκε ώσπου οι ζωγραφιές να κάνουν ένα κύκλο και να φτάσει ξανά στα χέρια μας η αρχική μας ζωγραφιά.
Στη συνέχεια τα παιδιά εξέφρασαν τα συναισθήματα τους για τη διαδικασία και το αποτέλεσμα. Πως ένιωσαν για τις αλλαγές και γιατί δεν τους άρεσαν…
Στη συνέχεια πραγματοποιήσαμε την ίδια διαδικασία αλλά αυτή τη φορά το κάθε παιδί έδινε οδηγίες στους φίλους τους για το πως θα ήθελε να συνεχίσουν την ζωγραφιά του.
Συναισθήματα πιο θετικά ήρθαν στην επιφάνεια…καθώς συμμετείχαν ενεργά στην ολοκλήρωση του αρχικού τους έργου..
Τι σημαίνει όμως STEAM και γιατί μας ενδιαφέρει τόσο:
Το ακρωνύμιο προέρχεται από τα αρχικά των λέξεων Science, Technology, Engineering, Art και Mathematics.
Eίναι μια εκπαιδευτική προσέγγιση στη μάθηση για παιδιά. Το STEAM ενθαρρύνει την επίλυση προβλημάτων, την έρευνα, τη συνεργασία με άλλους και την κριτική σκέψη!Μέσα από δραστηριότητες με χαρακτήρα παιχνιδιού, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με έννοιες και φαινόμενα, έτσι ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τον κόσμο γύρω τους.
Η διδασκαλία μέσω βιωματικών δραστηριοτήτων μαθαίνει στα παιδιά πώς να σκέφτονται δημιουργικά και να επιλύουν προβλήματα , κάτι που είναι σημαντικό ώστε να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας για το μέλλον.
Πριν λοιπόν ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στο κόσμο του STEAM και τη γνωριμία μας με τους νέους μας φίλους μάθαμε πόσο σημαντικό είναι να προσέχουμε στο διαδίκτυο … Μιλήσαμε για τα προσωπικά δεδομένα και τους κινδύνους που κρύβει ο χώρος του ΙNTERNET
1η δράση: STEAM-ART Paintings-Painters
Στην πρώτη δράση τα παιδιά γνωρίζουν έναν απο τους σημαντικότερους ζωγράφους, τον Πάμπλο Πικάσο
Παρατηρούμε τα χρώματα και τα σχήματα των έργων και απο που έχουν επηρεαστεί και τα καταγράφουμε…
Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με τα δευτερεύοντα χρώματα (intermediate colors) που αποτελούνται από το πορτοκαλί, το πράσινο και το βιολετί. Κάθε ένα από αυτά τα χρώματα δημιουργείται συνδυάζοντας δύο από τα βασικά χρώματα (primary colors)
.
Έτσι, το κόκκινο και το κίτρινο δημιουργούν το πορτοκαλί, το μπλε και το κόκκινο δημιουργούν το βιολετί, ενώ το μπλε και το κίτρινο δημιουργούν το πράσινο..
Ήρθε η ώρα οι μικροί μας ζωγράφοι να αναλάβουν να φιλοτεχνήσουν το δικό τους έργο…ας δούμε τι κατάφεραν…
Ώρα παιχνιδιού…. και μάθησης μαζί….παρέα με ψηφιακά παιχνίδια σχετικά με το θέμα μας…
2η δράση : STEAM-Science
Στη δεύτερη μας δράση θα ασχοληθούμε με τα φυτά, τη διαδικασία αναπαραγωγής τους και πως μπορούμε να τα βοηθήσουμε να μεγαλώσουν.. Στην αρχή καταγράφουμε τις απόψεις των παιδιών (σωστές και λανθασμένες)
Παρακολουθούμε το βίντεο και αποτυπώνουμε εικαστικά τι χρειάζονται τελικά τα φυτά για να μεγαλώσουν…
Στη συνέχεια φτιάξαμε το κύκλο ζωής των φυτών σε ατομικές εργασίες και παίξαμε διαδικτυακά παιχνίδια να να δούμε αν θυμόμαστε όλα όσα έχουμε μάθει για τη ζωή των φυτών…
Στο τέλος σαν μικροί επιστήμονες και εμείς προσπαθήσαμε να φτιάξουμε ένα αυτόματο πότισμα για το μικρό μας φίλο, το σποράκι απο σπανάκι….και να το βοηθήσουμε να μένει υγιής και να μεγαλώσει γρήγορα..
3η δράση : STEAM-Architecture
Στη τρίτη μας δράση γινόμαστε μικροί αρχιτέκτονες…. αλλά τι μπορεί να σημαίνει η λέξη αρχιτέκτονας … και τι δουλειά κάνει ακριβώς…
Παρακολουθούμε σχετικά βίντεο
και καταγράφουμε τις αρχικές μας απόψεις..
Ας γίνουμε εμείς τώρα αρχιτέκτονες και να σχεδιάζουμε την πόλη μας…
και από το σχέδιο στη πράξη … ας ξεκινήσουν οι κατασκευές….
με τουβλάκια LEGO
αλλά και με άλλα υλικά, παιχνίδια και αντικείμενα μέσα στη τάξη μας..
Μικροί αρχιτέκτονες σε δράση… γέφυρες ουρανοξύστες σπίτια και μικρές πόλεις
Έχουμε το δικό μας μικρό αρχιτέκτονα το Μπομπ το Μάστορα που μας βοήθησε να παίξουμε παιχνίδια και να ανασυνθέσουμε εικόνες /παζλ…
Όμως πως μπορούν τα κτίρια και στέκονται όρθια… δε γέρνουν απο τη μία ή την άλλη πλευρά…. μα φυσικά με την ισορροπία…. BALANCE που λένε και οι Άγγλοι…. αλλά για να το καταλάβουμε καλύτερα ας κάνουμε ένα πείραμα…
και μερικά παιχνίδια ισορροπίας….
Νέα γνώση λοιπόν…. τι κάνει ένας αρχιτέκτονας…και τι χρειάζεται….
4η δράση : STEAM-Music
Στην αρχή της δράσης μας μιλάμε στα παιδιά για τα αισθητήρια όργανα… τα όργανα που με τις αισθήσεις μας μας βοηθούν να αντιλαμβανόμαστε το κόσμο γύρω μας…
Ήρθε η ώρα να μάθουμε για τα μουσικά όργανα, ποια είναι και σε τι κατηγορίες χωρίζονται… ανάλογα με το τρόπο που παίζονται…
Στην αρχή καταγράψαμε όσα γνωρίζαμε και στη συνέχεια παρακολουθήσαμε πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό μαθαίνοντας και νέα μουσικά όργανα…
https://www.youtube.com/watch?v=0vtuycB8Pcs
Φτιάξαμε τη δική μας ορχήστρα….
και κατηγοριοποιήσαμε τα μουσικά όργανα ανάλογα με το τρόπο που παίζονται σε πνευστά, κρουστά και έγχορδα…
Παίξαμε παιχνίδια κατανόησης ομαδικά και ατομικά στον υπολογιστή…αλλά φτιάξαμε και puzzle online με θέμα τα μουσικά όργανα…
Είδαμε πως μπορούμε και εμείς να φτιάξουμε αυτοσχέδια μουσικά όργανα με υλικά που βρίσκονται γύρω μας …και αποφασίσαμε να φτιάξουμε μαράκες απο πλαστικά μπουκάλια….
ώρα για χορό με μουσική υπόκρουση … τι άλλο απο…
αλλά και μία πρόταση απο τους φίλους και εταίρους μας στη γειτονική χώρα..
Μουσική δε παίζουμε μόνο όμως με τα μουσικά όργανα….ακόμη και με ένα ποτήρι νερό μπορούμε να παίξουμε μουσική…
Ας δοκιμάσουμε και εμείς λοιπόν…
5η δράση : STEAM-ARCHEOLOGY
Ο φίλος μας ο SMILEY πριν λίγες μέρες βρήκε ένα κεραμικό βάζο στην αυλή του ….και τώρα χρειάζεται τη βοήθεια μας …ποιος να το έφτιαξε άραγε και πως; και τώρα τι πρέπει να κάνει με αυτό;;
« Μια φορά κι έναν καιρό ήταν το παιδί και μαζί του το παιχνίδι, γιατί παιδί χωρίς παιχνίδι είναι σαν … πηγή χωρίς νερό, στυλό χωρίς μελάνι, φθινόπωρο χωρίς χρώματα, άνθρωπος χωρίς φαντασία »
Τα παιχνίδια που έπαιζαν οι παλαιότερες γενιές συνδύαζαν την ψυχαγωγία με την ανάπτυξη δεξιοτήτων και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Τα παιχνίδια ήταν κυρίως ατομικά αλλά και ομαδικά, όπως επίσης άλλα για τα αγόρια κι άλλα για τα κορίτσια. Ήταν πήλινα, οστέινα, ξύλινα μαρμάρινα, κέρινα, γύψινα ή υφασμάτινα. Κούκλες, άμαξες, ζώα, τόπια, στεφάνια, είδη νοικοκυριού, κουδουνίστρες, σβούρες, αλλά και σκάκι, τρίλιζες ήταν τα πιο δημοφιλή. Ακόμα και η γυμναστική, η μουσική και ο χορός είχαν την έννοια του παιχνιδιού μέσα τους (ολυμπιακοί αγώνες).
Ξεκινήσαμε λοιπόν με την παρουσίαση του αγαπημένου μας παιχνιδιού και τέλος την παρουσίαση του αγαπημένου παιχνιδιού της κυρίας, του μπαμπά και της μαμάς…
Το κάθε παιδί έφερε στη τάξη το αγαπημένο του παιχνίδι, μας το παρουσίασε και μας εξήγησε το λόγο που το κάνει τόσο ξεχωριστό για αυτό…
Κάπως έτσι άρχισε το ταξίδι πίσω στο χρόνο…..
Τα παιδιά ρώτησαν τους γονείς τους με τι έπαιζαν όταν ήταν παιδιά…τα κατέγραψαν σε ένα χαρτί και μας τα έφεραν στο σχολείο… ανάμεσα τους παιχνίδια αγαπημένα…παιχνίδια που περάσαμε ώρες αμέτρητες να παίξουμε με τους φίλους μας…παιχνίδια που ξεχάστηκαν με το πέρασμα των χρόνων…
παιχνίδια όπως το γιο-γιο, τη σβούρα, το σχοινάκι, τους βόλους, το λάστιχο……
Ο χειμώνας έχει μπει για τα καλά….και οι τάξεις μας θυμίζουν χειμωνιάτικα τοπία…
Μπορεί έξω να είδαμε ελάχιστο χιόνι …. αλλά οι τάξεις μας γέμισαν χιονονιφάδες…με πολλά χρώματα και διαφορετικά σχήματα..
Διαβάσαμε το βιβλίο ” Η μικρή χιονονιφάδα” και άσπρες και πολύχρωμες νιφάδες άρχισαν να απλώνονται στο χώρο..
Μέσα απο ένα χιουμοριστικό animation είδαμε πως γεννιούνται οι νιφάδες…
και στη συνέχεια πως μπορούμε να τις σχεδιάσουμε βήμα βήμα….
Κάναμε και ένα πείραμα … Με πολύ απλά υλικά φτιάξαμε το δικό μας χιόνι…
Ήρθε η ώρα να ντυθούμε ζεστά….και να βγούμε μια βόλτα...
Με το παιχνίδι όλες οι δραστηριότητες αποκτούν άλλο νόημα…
Ντύσε το φίλο σου όσο πιο γρήγορα μπορείς…
Αφού ντυθήκαμε…είπαμε να βγούμε μια βόλτα να απολαύσουμε τη φύση γύρω μας το χειμώνα… Ξεκινήσαμε απο το σπίτι…αλλά που φτάσαμε τελικά…
Φτάσαμε μπροστά σε μία σπηλιά … πλησιάσαμε αλλά δεν ακουγόταν κάτι…
μα φυσικά αφού οι αρκούδες πέφτουν σε χειμέρια νάρκη το χειμώνα…
Μάθαμε ποια ζώα πέφτουν σε χειμέρια νάρκη και γιατί συμβαίνει αυτό…
Μπήκαμε στη σπηλιά αλλά δεν βρήκαμε μέσα την αρκούδα….που να είχε πάει…
Αναστάτωση και στο ξενοδοχείο.. ο υπάλληλος μπέρδεψε τα κλειδιά των δωματίων των παράξενων ενοίκων του ξενοδοχείου.. ας τον βοηθήσουμε γιατί τα ζωάκια είναι κουρασμένα και θέλουν να κοιμηθούν επιτέλους…
Αφού τακτοποιήθηκαν ήρθε η ώρα να κλείσουν οι πόρτες και να κοιμηθούν μέχρι την άνοιξη… ας τους δώσουμε τα κλειδιά τους…
Αλλά το ξενοδοχείο δεν είχε πολλά δωμάτια και δε μπόρεσε να φιλοξενήσει όλους τους φίλους μας…και πήραν το δρόμο για το δάσος ξανά…ώσπου ξαφνικά…
Τόσα ζωάκια πως να χώρεσαν μέσα στο γάντι…. (δραματοποίηση του παραμυθιού)
Βάλαμε στη σειρά την ιστορία μας… και τοποθετήσαμε τα ζωάκια με τη σειρά της ιστορίας μέσα στο γάντι μας…
Προσπαθήσαμε να κάνουμε αναγραμματισμό στη λέξη γάντι…σε πεζά και σε κεφαλαία…και να μάθουμε τα γράμματα της..
Στο κλείσιμο του παραμυθιού τα παιδιά πήραν μια κατασκευή που θα τα βοηθήσει να μπορούν να αναδιηγηθούν την ιστορία…
Στο πλαίσιο της ενδυνάμωσης της ψυχικής υγείας και ανθεκτικότητας των μικρών μας μαθητών, μια εξαιρετική διδακτική προσέγγιση του γνωστού σε όλους μας παραμυθιού ” Η Κοκκινοσκουφίτσα” από την κ. Άννα (Κοινωνική λειτουργός της σχολικής μονάδας ) ήρθε να μας υπενθυμίσει το “κανόνα”
“Δεν πρέπει να μιλάμε ποτέ σε αγνώστους, Δε πρέπει να μοιραζόμαστε τα προσωπικά μας στοιχεία”
Τα παιδιά παρέα με την Κύρια Άννα παρακολούθησαν την ιστορία της μικρής μας φίλης…
Μέσα από τη συζήτηση παρατηρήσαμε πως οι ήρωες του παραμυθιού μας έκαναν κάποια λάθη και είδαμε τους κινδύνους που έκρυβαν.
Η Κοκκινοσκουφίτσα πήγε μόνη της στο δάσος
Η Κοκκινοσκουφίτσα δεν άκουσε την μαμά της.
Μίλησε στον λύκο που ήταν ένας άγνωστος
Η γιαγιά άφησε τον λύκο να μπει μέσα στο σπίτι χωρίς να το γνωρίζει.
Με αφορμή λοιπόν τα λάθη της φίλης μας συζητήσαμε το γιατί δε πρέπει να μιλάμε σε αγνώστους και τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση που κάποιος άγνωστος μας πλησιάσει!!
Προτείναμε και στη Κοκκινοσκουφίτσα τι θα έπρεπε να κάνει….
και δραματοποιήσαμε την ιστορία με τη σωστή αντίδραση της φίλης μας..
1. Υπενθυμίζουμε στο παιδί μας ότι οι ενήλικες δεν ζητούν βοήθεια από τα παιδιά.
2. Αντικαθιστούμε τη λέξη «ξένος» με το «πονηρός», επειδή η εξωτερική εμφάνιση, η θρησκεία και η υπηκοότητα δεν παίζουν κανένα ρόλο.
3. Πονηρός μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε που το παιδί γνωρίζει περισσότερο ή λιγότερο. Ο γείτονας, ο περιπτεράς κ.λπ. Οποιοσδήποτε προσπαθεί να κάνει ένα παιδί να παρακούσει τους κανόνες ή να βλάψει το σώμα του είναι πονηρός.
4. Ακούμε το παιδί μας! Αν, για παράδειγμα, δεν θέλει να βρίσκεται μόνο με κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο, όπως η babysitter, κάποιος συγγενής, ένας οικογενειακός φίλος, δεν το πιέζουμε και διερευνούμε διακριτικά του λόγους της αποφυγής.
5. Δημιουργούμε σχέδιο δράσης και προετοιμάζουμε τα παιδιά μας για την περίπτωση που χαθούν σε ένα εμπορικό κέντρο ή αν κάποιος τους ζητήσει οδηγίες ή βοήθεια.
6. Δεν γράφουμε ΠΟΤΕ το όνομα του παιδιού στην εξωτερική πλευρά των ρούχων ή της τσάντας του. Ο πονηρός πιθανόν να το πλησιάσει λέγοντας το όνομά του.
7. Προτρέπουμε το παιδί μας να εμπιστεύεται το ένστικτό του. «Αν νιώσεις άβολα, πιθανόν κάτι να μην είναι σωστό».
8. Καθιερώνουμε έναν βασικό οικογενειακό κανόνα: «Στην οικογένειά μας δεν έχουμε μυστικά, ειδικά με άλλους ενήλικες».
9. Αφιερώνουμε ουσιαστικό χρόνο στο παιδί μας. Ο πονηρός θα εκμεταλλευτεί την δίψα του παιδιού για προσοχή.
10. Δεν πιέζουμε το παιδί να αγκαλιάζει ή να φιλά κάποιον αν δεν το θέλει. Το παιδί μπορεί από πολύ μικρό να εκφράζει τα συναισθήματά του όπως θέλει.
11. Ξέρουμε ποιοι είναι οι άνθρωποι που έρχονται σε καθημερινή επαφή μαζί του στο σχολείο και τις υπόλοιπες δραστηριότητές του.
12. Έχουμε πάντοτε ανοιχτά τα κανάλια επικοινωνίας με το παιδί μας, ώστε να νιώθει άνετα να έρχεται να μας λέει αν κάτι το απασχολεί.
13. Διδάσκουμε τις έννοιες της ασφάλειας με γλυκό και χαλαρό τρόπο. Οι τακτικές εκφοβισμού κάνουν το παιδί να φοβάται και δεν είναι απαραίτητες.
Τι πρέπει να ξέρουν τα παιδιά
1. Το σώμα μου είναι δικό μου! (ή είμαι ο κύριος του κορμιού μου!).
2. Γνωρίζω το όνομά μου, τη διεύθυνσή μου, τον αριθμό μου και τα ονόματα των γονιών μου. (Μην ξεχνάτε, τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν τους αριθμούς των κινητών των γονιών τους!)
3. Οι ενήλικες που είναι ακίνδυνοι δεν ζητάνε βοήθεια από παιδιά! (πηγαίνουν σε ενήλικες αν χρειάζονται βοήθεια).
4. Δεν πηγαίνω ΠΟΥΘΕΝΑ και δεν παίρνω ΤΙΠΟΤΑ από κάποιον που δεν γνωρίζω.
5. Πριν πάω οπουδήποτε, αλλάξω τα σχέδιά μου, πριν μπω σε ένα αμάξι ακόμη και κάποιου γνωστού, πρέπει πρώτα να ΡΩΤΗΣΩ κάποιον κηδεμόνα. Αν δε μπορώ να ρωτήσω, η απάντηση είναι ΟΧΙ!
6. Δεν χρειάζεται να είμαι ευγενικός, αν κάποιος με κάνει να φοβάμαι ή να νιώθω άβολα. Μπορώ να πω ΟΧΙ… ακόμη και σε έναν ενήλικα, αν χρειαστεί.
8. Δεν κρατάω μυστικά… ειδικά αν με κάνουν να φοβηθώ ή να αισθανθώ άβολα (κανένας ενήλικας δεν θα έπρεπε να πει σε ένα παιδί να κρατήσει μυστικό).
9. Αν χαθώ σε έναν δημόσιο χώρο, μπορώ να σταματήσω και να φωνάξω ή να πάω σε μια μαμά με παιδιά και να ζητήσω βοήθεια.
10. Πρέπει να ακούω πάντα τη φωνούλα μέσα μου, ειδικά αν μου λέει πως «κάτι δεν πάει καλά».
Η Βασιλόπιτα κατά το ελληνικό έθιμο κόβεται σε οικογενειακή συγκέντρωση αμέσως με τον ερχομό του νέου έτους κυρίως μετά από φαγοπότι. Έτσι στις 12.00 ακριβώς τα μεσάνυχτα με την αλλαγή του έτους σβήνουν τα φώτα και μετά ένα λεπτό ξανανάβουν ευχόμενοι και αντευχόμενοι όλοι «χρόνια πολλά» και «ευτυχισμένο το νέο έτος».
Τότε προσκομίζεται η Βασιλόπιτα στο τραπέζι όπου ο νοικοκύρης αφού την σταυρώσει με το μαχαίρι τρεις φορές αρχίζει να τη κόβει σε τριγωνικά κομμάτια προσφερόμενο σε κάθε ένα παριστάμενο μέλος της οικογένειας ή φίλων και συγγενών με πρώτο κομμάτι του σπιτιού (ή του Χριστού της Παναγίας και του Άι Βασίλη), του σπιτονοικοκύρη, της σπιτονοικοκυράς και των άλλων παρισταμένων κατά τάξη συγγένειας και ηλικία με τελευταίο το κομμάτι του φτωχού ή πάλι του σπιτιού, χωρίς βέβαια να λησμονούνται τυχόν μετανάστες, ασθενείς και άλλα πρόσωπα της οικογένειας που για διάφορους λόγους δεν παρίστανται.
Έτσι λοιπόν και στο δικό μας “σπιτικό” η Βασιλόπιτα για το καλό του χρόνου κόπηκε (μοιράστηκαν ατομικά τσουρεκάκια στα παιδιά)
Οι εκπαιδευτικοί της σχολικής μονάδας ευχόμαστε τόσο στα δυο παιδάκια μας που κέρδισαν το φλουρί
όσο και σε όλα τα παιδάκια του σχολείου μας να είναι υγιή, χαρούμενα και τυχερά σε όλη τους τη ζωή !
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων για την πολύτιμη προσφορά τους (τσουρεκάκια και δωράκια για τα τυχερά παιδάκια μας) και την αδιάκοπη υποστήριξη τους σε κάθε μας δράση!!!
Η κυρα-Καλή είναι μια γυναίκα που έχει πάντα μια καλή κουβέντα να πει στους άλλους ανθρώπους. Αντίθετα, από το στόμα της κυρα-Κακής καλός λόγος δε θα βγει. -Τι θα συμβεί στις δύο αυτές γυναίκες, όταν συναντήσουν τους δώδεκα μήνες; Πώς θα ήταν η ζωή σου, αν έλειπαν από αυτή κάποιοι μήνες; -Τελικά η καλοσύνη ανταμείβεται;
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Όλοι οι μήνες του χρόνου είναι καλοί και ευλογημένοι. Όλοι έχουν τις χάρες τους και τις ομορφιές τους. Για παράδειγμα, ο Γενάρης φέρνει τα χιόνια και τα παιδιά βγαίνουν έξω να παίξουν μαζί του και να φτιάξουν χιονάνθρωπους. Ο Φλεβάρης φέρνει την αποκριά κι όλοι μασκαρεύονται ζητώντας από τους άλλους να τους αναγνωρίσουν. Ο Μάρτης φέρνει τα χελιδόνια, προάγγελοι της Άνοιξης και του καλοκαιριού. Ο Απρίλης την Πασχαλιά, την μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης και ο Μάης τα λουλούδια που κάνει όλη την πλάση να μοιάζει με πολύχρωμο πίνακα ζωγραφικής. Ο Ιούνης τα χρυσά τα στάχυα και ο Ιούλης τα θαλασσινά τα μπάνια. Αχ… κι ο Αύγουστος μας δίνει φρούτα καλοκαιρινά, δροσιστικά και απολαυστικά. Κι έπειτα ο Σεπτέμβρης φέρνει τρύγο και χαρά. Ο Οκτώβρης τις βροχές που ζητάει η γης να ξεδιψάσει κι ο Νοέμβρης τις ελιές, το πιο παρθένο αγαθό. Ε κι ο Δεκέμβρης τέλος, τι χαρά, τις μεγάλες τις γιορτές, κάλαντα και παιδικές φωνές! Γι’ αυτό σας λέω… όλοι οι μήνες είναι καλοί κι ευλογημένοι!”.
Με αφορμή λοιπόν την απάντηση της Κυρά Καλής στους 12 Μήνες αποφασίσαμε και εμείς να φτιάξουμε το λουλούδι – ρολόι του χρόνου όπου κάθε μήνας θα έχει το χαρακτηριστικό του
Και το ταξίδι στην παράδοση του τόπου μας συνεχίζεται…. γεμάτο εκπλήξεις!!
Σειρά είχαν παιχνίδια παραδοσιακά…παιχνίδια απο τις παιδικές αναμνήσεις μας… Παραδοσιακά παιχνίδιαονομάζονται τα παιχνίδια που έπαιζαν οι παλαιότεροι και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά με προφορική περιγραφή ή επίδειξη των μεγαλύτερων προς τους μικρότερους.
Τα παραδοσιακά παιχνίδια είναι ομαδικά (κρυφτό, μακριά γαϊδούρα, τυφλόμυγα, το μαντίλι, κ.ά.). Υπάρχουν και κάποια που αρχικά ενδέχεται να μοιάζουν ατομικά, αλλά τελικά αποδεικνύονται ομαδικά, καθώς παίζονται διαδοχικά από κάθε ένα παιδί μέσα στην ομάδα. Αυτά έχουν σχέση περισσότερο με την τεχνολογία της κάθε εποχής και τις δεξιότητες των παιδιών, όπως η σφεντόνα, η σβούρα, το τσιλίκι, κ.ά.
Κάθε παραδοσιακό παιχνίδι εκφράζει την εποχή και την κοινωνία που το δημιούργησε (κοινωνικές σχέσεις, οικονομική κατάσταση, πολιτιστικές αξίες, τεχνολογία, αντιλήψεις για την πολιτική, τον πολιτισμό, το φύλο, τις σχέσεις με τους άλλους λαούς).
Πάμε λοιπόν να ξεκινήσουμε το ταξίδι να θυμηθούμε εμείς οι μεγάλοι και να μάθουν τα παιδιά μας…. τα παιχνίδια με τα οποία μεγαλώσαμε… στις αυλές των σπιτιών και στα πάρκα των γειτονιών…
Για να αρχίσει η τυφλόμυγα επιλέγεται με κλήρο ή με λάχνισμα (όπως το αμπεμπαμπλόμ ή τα αριθμάκια) ένα από τα παιδιά. Ένας από τους συμπαίκτες του του δένει τα μάτια με ένα πανί, συνηθέστερα ένα μαντήλι ή φουλάρι, για να μη βλέπει, και το παιχνίδι αρχίζει. Τα υπόλοιπα παιδιά γυρίζουν γύρω – γύρω από το παιδί που κάνει την τυφλόμυγα και το πειράζουν. Εκείνο προσπαθεί να πιάσει κάποιο από τα παιδιά και κερδίζει μόνο, αν μαντέψει σωστά ποιο είναι το παιδί που έπιασε. Για να το αναγνωρίσει ψηλαφεί τα χαρακτηριστικά του προσώπου, τα ρούχα, τα μαλλιά κ.ά. Το παιδί που πιάστηκε και αναγνωρίστηκε γίνεται η επόμενη τυφλόμυγα. Αν δεν γίνει σωστά η ταύτιση, τότε το ίδιο παιδί παραμένει ως “τυφλόμυγα” για άλλον ένα γύρο
Με αφορμή το παιχνίδι μας αλλά και τη Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με ειδικές ανάγκες δημιουργήσαμε στη τάξη μας ένα μουσείο αφής… πως μπορούμε να αντιληφθούμε το κόσμο γύρω μας μόνο με ένα άγγιγμα…
ΠΕΡΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΜΕΛΙΣΣΑ…
Ομαδικό παιχνίδι που παίζεται σε ανοιχτό χώρο από πολλά παιδιά. Δύο παιδιά που είναι οι «μάνες», στέκονται αντιμέτωπες με σηκωμένα χέρια και πλεγμένα δάχτυλα σχηματίζοντας μια «καμάρα». Χτυπούν τις παλάμες τους ρυθμικά και τραγουδούν:
Περνά-περνά η μέλισσα με τα μελισσόπουλα,
με τα μελισσόπουλα και με τα παιδόπουλα.
Τα άλλα παιδιά σχηματίζουν μια ουρά και περνούν κάτω από την καμάρα. Όταν το τραγούδι σταματήσει, οι «μάνες» πιάνουν το τελευταίο παιδί της σειράς ανάμεσα στα χέρια τους και το ρωτούν χαμηλόφωνα, ώστε να μην ακούσουν τα άλλα παιδιά, «τι θέλεις; μήλο ή πορτοκάλι;» ή «κίτρινο ή κόκκινο;» κτλ. Οι «μάνες», πριν ακόμα ξεκινήσει το παιχνίδι, έχουν διαλέξει μία από τις δύο επιλογές. Όποιο παιδί πει ότι θέλει μήλο, πηγαίνει πίσω από τη μάνα που έχει το μήλο και όποιο παιδί πει το πορτοκάλι πηγαίνει πίσω από τη μάνα που έχει διαλέξει το πορτοκάλι.
Το παιχνίδι αρχίζει ξανά από την αρχή και η διαδικασία γίνεται μέχρι να τελειώσουν όλα τα παιδιά. Στο τέλος σχηματίζονται δύο ομάδες παιδιών καθεμιά με τη δική της μάνα. Οι ομάδες αυτές, τις περισσότερες φορές, δεν έχουν ίσο αριθμό παιδιών.
Στο σημείο αυτό, τα παιδιά γίνονται δύο αλυσίδες αγκαλιάζοντας τις μάνες. Οι δύο μάνες πιάνονται από τα χέρια ή πιάνονται από ένα μικρό ραβδί και τραβιούνται απο τα πίσω παιδιά. Όποια ομάδα τραβήξει την άλλη προς το μέρος της κερδίζει. Έπειτα αλλάζουν οι μάνες και το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή.
ΡΟΛΟΓΑ ΡΟΛΟΓΑ ΤΙ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ;;; (ΤΟ ΡΟΛΟΙ)
Τα παιδιά διαλέγουν έναν αρχηγό – ρολόι (ΡΟΛΟΓΑ) που θα απαντά όταν τον ρωτούν, τι ώρα είναι. Τα υπόλοιπα παιδιά στήνονται σε σειρά κατα μήκος έχοντας απέναντι το ρολογά. Κάθε παιδί με τη σειρά ρωτά:
Παιδί: Τι ώρα είναι;
Ρολογάς: Μία ώρα εμπρός!
Παιδί: Τι ώρα είναι;
Ρολογάς: Τρεις ώρες μπρος!
Κάθε παιδί που ρωτάει, κάνει τόσα βήματα όσα του λέει ο Ρολογάς προς τα πίσω ή μπρος. Γιατί όταν ο Ρολογάς δει ότι τα παιδιά τον πλησιάζουν και απειλούν τη θέση του, τότε κάνει το ρολόϊ να πηγαίνει πίσω! (Ρολογάς: πέντε ώρες πίσω!). Αλλά προβλέποντας αυτήν την πονηριά του Ρολογά, τα παιδιά κάνουν τα βήματα προς τα εμπρός πολύ μεγάλα και τα προς τα πίσω μικρούτσικα!!!
ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΑΚΙ ΠΕΡΑΣΕ
Κάποιος κάνει τη μάνα και έχει ένα μαντήλι. Τα υπόλοιπα παιδιά κάνουν ένα κύκλο. Η μάνα με το μαντήλι γυρνάει γύρω γύρω λέγοντας: “Το μαντηλάκι πέρασε κι η κόρη το γυρεύει, πάει πέρα , πάει πέρα μια τούμπα στον αέρα “. Τότε αφήνει σε κάποιο παιδί το μαντήλι και εκείνο πρέπει να αρχίζει να κυνηγάει τη μάνα. Η μάνα για να μην χάσει πρέπει να κάνει ένα γύρο και να μπει στη θέση του άλλου. Αν μπει κερδίζει, και συνεχίζει το παιχνίδι το παιδί που έχει το μαντήλι.
Σε πολλές περιοχές της χώρας μας το παιχνίδι ήταν γνωστό και “Αλάτι χονδρό-Αλάτι ψιλό”
Το παιχνίδι αυτό παίζεται από πολλά παιδιά που συγκεντρώνονται και βγάζουν με κλήρο τη “μάνα”. ΄Υστερα κάνουν όλα μαζί ένα κύκλο και κάθονται κάτω σταυροπόδι με τα χέρια πίσω, με τις παλάμες ανοιχτές. Η μάνα στέκεται έξω από τον κύκλο και βαστάει ένα μαντήλι. Κάνει μια βόλτα γύρω από τον κύκλο τραγουδώντας: Αλάτι ψιλό, αλάτι χονδρό, έχασα τη μάνα μου και πάω να τη βρω παπούτσια δεν μου πήρε να πάω στο χορό. Την ώρα που τραγουδάει γύρω από τον κύκλο, πετάει το μαντίλι πίσω από ένα παιδί και συνεχίζει μέχρι να καταλάβουν ότι δεν κρατάει πια το μαντήλι. Το παιδί που πήρε το μαντήλι σηκώνεται και αρχίζει να κυνηγάει τη μάνα. ΄Οταν την πιάσει η μάνα κάθεται στη θέση του μαζί με τα άλλα παιδιά Το παιδί που πήρε το μαντήλι γίνεται μάνα και αρχίζει να κυνηγάει. Το παιχνίδι συνεχίζεται έτσι μέχρι να το βαρεθείτε ..
Υπάρχουν πολλά ακόμη παιχνίδια παραδοσιακά άλλα πιο γνωστά στους μικρούς μας μαθητές και άλλα πιο άγνωστα… είναι δική μας “υποχρέωση” να συνεχίσουμε τη παράδοση των παιδικών μας χρόνων στη νεότερη γενιά…ώστε να μην χαθεί στο πέρασμα των χρόνων..
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
