Στο πλαίσιο του προγράμματος φιλαναγνωσίας, “Τα ζώα του πλανήτη μας, μέσα από τα παραμύθια”, και Αγωγής Υγείας “Βήματα για τη ζωή”, που υλοποιήσαμε κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2015-16, διαβάσαμε πολλά παραμύθια και γράψαμε και δικά μας. Θα σας παρουσιάσουμε τον τρόπο, που δουλέψαμε με ένα από αυτά.
Αρχικά, αποφασίσαμε ότι η ιστορία μας, θέλαμε να συμβεί μέσα σε ένα δάσος. Με καταιγισμό ιδεών, καταγράψαμε όλους τους ήρωες, που θέλαμε να υπάρχουν, σε αυτή την ιστορία. Στη συνέχεια, αρχίσαμε να διαμορφώνουμε το σκηνικό. Η τάξη μεταμορφώθηκε σιγά-σιγά. Δουλέψαμε όλοι, με μεγάλη χαρά, υλοποιώντας τις ιδέες μας!
Το κουκλοθέατρο μεταμορφώθηκε σε σπιτάκι, με μια πανέμορφη μπουκαμβίλια.
Κουτιά χαρτιού μεταμορφώθηκαν σε δέντρα και μοκέτες έντυσαν έπιπλα και σχηματίστηκαν βουνά. Οι ανοιξιάτικες κατασκευές μας, αποτέλεσαν το φόντο. Κι έτσι, σχηματίστηκε ο καμβάς του παιχνιδιού μας!
Στη συνέχεια, αρχίσαμε να παίζουμε παιχνίδια ρόλων, μέσα στο δάσος, πλαισιώνοντας τα παιχνίδια μας, με διάφορα μουσικά ακούσματα. Παίζοντας, καταλήξαμε στις μουσικές, που μας άρεσαν περισσότερο, καθώς και στο συγκεκριμένο ρόλο, που θέλαμε να έχουμε. Η ιστορία άρχισε να παίρνει την τελική της μορφή και ενσωμάτωσε όλες τις αλλαγές, που προέκυψαν από τις ιδέες των παιδιών. Κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων, που αναπτύξαμε, δόθηκε έναυσμα για προβληματισμό και κλήθηκαν τα παιδιά, πολλές φορές, να επιστρατεύσουν τη δημιουργική φαντασία τους και τις στρατηγικές επίλυσης προβλήματος, για να βρουν την επιθυμητή λύση. Ήταν μια βιωματική άσκηση, μέσω της οποίας απολαύσαμε τη χαρά της συνεργασίας, της αλληλοβοήθειας και του μοιράσματος των συναισθημάτων. Την καταγράψαμε, φτιάχνοντας ένα βιβλίο, τη ζωγραφίσαμε, τη σχηματοποιήσαμε, ακόμα και με πλαστελίνη και της δώσαμε τον τίτλο “Θα βρεθούμε ξανά” (πάτησε πάνω στο σύνδεσμο, αν θέλεις, να διαβάσεις την ιστορία μας). Αποφασίσαμε τελικά, ότι αυτό το παιχνίδι, θα θέλαμε να το παρουσιάσουμε σε κοινό κι έτσι, φτιάξαμε μια ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ και
καλέσαμε γονείς, φίλους και συγγενείς, οι οποίοι απόλαυσαν το παιχνίδι μας,όσο κι εμείς και
μας χάρισαν, γενναιόδωρα, το ζεστό τους χειροκρότημα. Αισθανθήκαμε αληθινά πολύ υπερήφανοι!!!
Μπράβο σας,παιδιά!!!!
Αφήστε μια απάντηση