Σήμερα, μια ημέρα πριν το Σάββατο του Λαζάρου, δεχτήκαμε την επίσκεψη των φίλων μας, από το ολοήμερου τμήμα του σχολείου, τα οποία ως Λάζαροι και Λαζαρίνες μας παρουσίασαν μια αναβίωση του εθίμου.

Μας είπαν τα κάλαντα του Λαζάρου, τα οποία ακούγονται, σε πολλές εκδοχές, σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και είναι γνωστά ως “ κάλαντα της Άνοιξης“ :

“Πού ‘σαι Λάζαρε,

Πού είναι η φωνή σου,

Που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου.

Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος

κι από τους εχθρούς, εχθρούς βαλαντωμένος!

Βάγια, βάγια το βαγιό

τρώνε ψάρι και κολιό

και την άλλη Κυριακή

τρώνε το ψητό τ’ αρνί”.