Γλωσσική ανάπτυξη … Συμβουλές μιας νηπιαγωγού !

 

Picture
Στην αρχή ήταν χαριτωμένο έτσι όπως μιλούσε δοκιμάζοντας να επικοινωνήσει στη γλώσσα των μεγάλων…. Δεν έλεγε μερικά φωνήματα αλλά ήταν απόλαυση να το ακούς….Κι εσύ μαμά/μπαμπά πολλές φορές το ενθάρρυνες μιλώντας σαν να είσαι στην ηλικία του αλλά και χρησιμοποιώντας την πανελλήνιας εμβέλειας μπεμπεκίστικη διάλεκτο που θέλει το αυτοκίνητο τουτού, το σκυλάκι γαβ-γαβ και άλλα ενδιαφέροντα.Σιγά σιγά μεγάλωσε ,τέλειωσε με τη βρεφική ηλικία και με φόρα πέρασε στην νηπιακή.Αν το έκανε με επιτυχία όσο αφορά στη γλωσσική του ανάπτυξη θέλει λίγο ψάξιμο.. Ας αρχίσουμε από την άρθρωση. Αυτό που κάποτε ήταν φυσιολογικό, έγινε χαριτωμένο και μετά συνήθεια.. Το νερό , νεό,το μολύβι μολύδι, σκύλος θκύλοθ, η κυρία κυλία…

Μερικές φορές είναι τόσα πολλά μαζεμένα που ένας άγνωστος δυσκολεύεται να επικοινωνήσει με το παιδί σου και αισθάνεται αμήχανα .Σου λέει τότε με ένα βιαστικό χαμόγελο “εντάξει μικρό είναι ακόμα” και τερματίζει τη συνομιλία..Κι εσύ απ’όλο αυτό επιλέγεις να σταθείς στο “μικρό είναι ακόμα ” και ησυχάζεις.

Σου έχω δυσάρεστα νέα αγαπητέ γονιέ.

Το παιδί σου στα πέντε του χρόνια δεν είναι καθόλου μικρό. Είναι σε μια ηλικία που πρέπει να μπορεί να επικοινωνεί τόσο σε επίπεδο επαρκούς λεξιλογίου όσο και με σωστή άρθρωση.Τι κάνεις λοιπόν; -Σταματάς αμέσως την όποια μπεμπεκίστικη διάλεκτο συνηθίζεις να χρησιμοποιείς στο σπίτι. -Μιλάς στο παιδί σου κανονικά όπως μιλάς με όλο τον υπόλοιπο κόσμο. -Εντοπίζεις που υπάρχει δυσκολία. Είναι σε κάποια φωνήματα και στα συμπλέγματα τους (σ, στρ, ρ, ρπ, ρμπ, κλπ) ή το παιδί χρησιμοποιεί ολόκληρες λέξεις -φράσεις που χαρακτηρίζουν προγενέστερα στάδια ανάπτυξης;

Στην πρώτη περίπτωση διορθώνουμε το φώνημα στη δεύτερη σταματάμε τη χρήση των λέξεων-φράσεων στην καθημερινότητα μας αντικαθιστώντας τις με τις κανονικές φυσιολογικά.Από τη στιγμή που θα σταματήσουμε να τις λέμε εμείς θα σταματήσει με τον καιρό κι αυτό. -Σου φαίνεται ότι μιλάει σαν να μη χρησιμοποιεί καθόλου σύμφωνα; Ακούς κάτι σαν ένα ατέλειωτο αααεεεεοοοηηη ; Σου φαίνεται ότι η φωνή του ακούγεται σαν να βγαίνει από κάποιο βάθος; -Κολλάει σε μια συλλαβή κάτι σαν κακακακακα και δυσκολεύεται να ολοκληρώσει τη λέξη-φράση ειδικά όταν βιάζεται; -Φαίνεται να μη σου δίνει σημασία όταν το φωνάζεις ή βάζει δυνατά την τηλεόραση; -Σου λένε στο σχολείο ότι δυσκολεύεται να ακολουθήσει και τις πιο απλές οδηγίες και μένει να χαζεύει ή κοιτάει περισσότερο στο στόμα παρά στα μάτια όταν του μιλάνε; Αν διαπιστώσεις κάτι απ’όλα αυτά αναλαμβάνεις αμέσως δράση.

Η πρώτη σου κίνηση είναι να ελέγξεις αυτιά και στοματική κοιλότητα. Αν το παιδί δεν ακούει καλά,δεν μιλάει σωστά. Αυτό μπορεί να επηρεάσει από ελάχιστα ως πάρα πολύ τον λόγο του και να συντελέσει και σε άλλες δυσκολίες στην πορεία ανάλογα με το πότε άρχισε να μην ακούει καλά. Μπορεί να έχει απλώς κερί στο αυτί ή και στα δυο αυτιά και να ακούει μέσω εμβοών. Αυτό θα επηρεάσει τον τρόπο που μιλάει και μπορεί να δείχνει ότι δεν καταλαβαίνει τι του λες, ακόμα και απλά πράγματα. Σίγουρα όταν δεν ακούει καλά μιλάει αρκετά δυνατά. Αν το πρόβλημα ακοής δημιουργήθηκε σε προγενέστερο στάδιο ανάπτυξης ,τότε που εγκαθιδρύεται ο λόγος, η ομιλία του θα έχει σοβαρά μειονεκτήματα.Μια επίσκεψη στον παιδίατρο ή σε ειδικό ωτορινολαρυγγολόγο θα ξεκαθαρίσει το τοπίο. Είναι η ηλικία που μπορεί να εντοπιστεί ακόμα και η πιο ελαφριά βαρυκο’ί’α . Η επόμενη επίσκεψη είναι σ’έναν παιδοδοντίατρο για εκτίμηση της κατάστασης της στοματικής κοιλότητας και των δοντιών. Ο ήχος της ομιλίας μας βγαίνει μέσα από το στόμα. Οποιαδήποτε ανωμαλία ακόμα και στη θέση των δοντιών μπορεί να είναι η αιτία για την κακή άρθρωση .

Αφού τελειώσουν οι γιατροί έρχεται η σειρά του λογοθεραπευτή. Ανάλογα με την αιτία και τη βαρύτητα του προβλήματος θα προτείνει ασκήσεις που θα γίνονται και στις συνεδρίες μαζί του αλλά και στο σπίτι. Ακολούθησε πιστά τις οδηγίες του και μην κάνεις του κεφαλιού σου γιατί το μόνο που θα καταφέρεις είναι να ταλαιπωρείς το παιδί και να πληρώνεις συνεδρίες..

Να έχεις υπομονή για τους εξής απλούς λόγους.. -Όποια κι αν είναι η αιτία ,το παιδί έχει συνηθίσει να μιλάει έτσι και εσύ έχεις συνηθίσει να το ακούς. Αυτό σημαίνει ότι επικοινωνείτε και καταλαβαίνεστε σαν να μην υπάρχει πρόβλημα. Το παιδί λοιπόν, αφού το καταλαβαίνεις , δεν έχει λόγο να αλλάξει τον τρόπο που μιλάει.Ουσιαστικά πρέπει να σταματήσει αυτή τη συνήθεια.
-Εκμεταλλεύσου το σχολείο και πρότρεψέ το να μιλάει όσο πιο πολύ μπορεί.Η επικοινωνία με άλλους που δεν το καταλαβαίνουν θα βοηθήσει να “ξεβολευτεί “και να κάνει αλλαγές.
-Μίλα μαζί του, διαβάσε του και πρότρεψέ το να αφηγείται πράγματα. -Μην το διορθώνεις μπροστά σε κόσμο ούτε για πλάκα. Θα νιώσει μειονεκτικά και αυτό δεν το θέλουμε καθόλου μα καθόλου.
-Διόρθωσε το ήρεμα στο σπίτι ή όταν είστε μόνοι.Πείτε αργά τη λέξη που το δυσκολεύει ή λέξεις που έχουν το φώνημα που δεν προφέρει προτρέποντας το να παρατηρήσει μέσα στο στόμα σου πως τοποθετείται η γλώσσα. -Κάνε τις διορθώσεις σαν παιχνίδι. “Δες που κολλάω τη γλώσσα μου για να πω ρρρρρρ” και φώναξε με ανοιχτό στόμα δυνατά νε-ρρρρρρρρρρρρό. Μικρές λέξεις κι εύκολες για αρχή.
-Το παιχνίδι “χαλασμένο τηλέφωνο ” έχει πολύ πλάκα και είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό όταν το παιδί είναι θετικό και προσπαθεί. Είναι εύκολο. Απλώς επαναλαμβάνουμε τη λέξη με το λάθος. Αν το παιδί λέει “νελό” και το επαναλάβεις, εκείνο θα γελάσει γιατί ακούγοντας σε, εντοπίζει αμέσως το λάθος! Προσοχή .. Μην το δοκιμάσεις αν το παιδί νιώθει άσχημα και δεν συνεργάζεται εύκολα γιατί θα θεωρήσει ότι γελάς εις βάρος του. Να έχεις ακόμα υπόψη ότι στην διερεύνηση αυτή μπορεί να βρεθούν μαθησιακές δυσκολίες που καμιά φορά συνυπάρχουν. Απλώς ακολούθησε τις οδηγίες των ειδικών.

Τέλος θα σταθώ στο γεγονός ότι συχνά το παιδί με δυσκολία στην άρθρωση ,έρχεται αντιμέτωπο με καυστικά σχόλια συνομήλικων που μέσα στον αυθορμητισμό της ηλικίας τους γίνονται πολύ ενοχλητικά και μπορεί να το επηρεάσουν,σε σημείο που να μη θέλει να πάει σχολείο ή να μην μιλάει στη δασκάλα του ή να κάθεται απομονωμένο και να μην θέλει να συναναστραφεί με τα άλλα παιδιά. Μπορεί ακόμα να είναι πιο ευέξαπτο ή πιο έντονο στις αντιδράσεις του .Το πρόβλημα τότε γίνεται πιο σύνθετο γιατί μπαίνει και ο ψυχολογικός παράγοντας στη μέση.

Συμβουλή: Ξεκίνησε τη διερεύνηση των διαταραχών του λόγου όσο νωρίτερα γίνεται και αντιμετώπισέ τις . Οι διαταραχές λόγου ΔΕΝ είναι δυσλεξία!Ενημερώσου σωστά από ειδικούς για τα προβλήματα λόγου και άσε τι λέει ο κάθε φίλος και γνωστός και το περιοδικό στο περίπτερο.Αν εντοπιστούν κι άλλες αιτίες πέρα από τη συνήθεια και το νάζι που έχει μάθει το παιδί,μην κλείσεις τα αυτιά και μην πεις “έλα μωρέ απλώς δε λέει στο σίγμα”. Ενημέρωσε τη δασκάλα .Θα διαπιστώσεις ότι η βοήθεια της είναι πολύτιμος σύμμαχος.

ΤΟ ΠΙΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η ικανότητα να γράφουμε είναι μια πιο σύνθετη ικανότητα από όσο νομίζουμε. Το γράψιμο επηρεάζεται από την ανάπτυξη της αισθησιοκινητικήςαντιληπτικής και γνωστικής ικανότητας. Ο πιο σωστός και κοινά αποδεκτός τρόπο να πιάνουμε το μολύβι είναι με τα τρία δάχτυλα (αντίχειρας – δείκτης – μέσος) τα δάχτυλα δηλαδή που κάνουμε το σταυρό μας. Παρόλα αυτά υπάρχουν και άλλοι τρόποι πιασίματος του μολυβιού που είναι το ίδιο αποτελεσματικοί σύμφωνα με τους επιστήμονες. Είναι πολύ σημαντικό να πιάνουμε σωστά το μολύβι με όσο το δυνατόν λιγότερη πίεση στους μύες.

Είναι σημαντικό το παιδί από τη στιγμή που αρχίζει να πιάνει στα χέρια του μολύβι (ξυλομπογιά, μαρκαδόρο ή οποιοδήποτε αντικείμενο γραφής) να περάσει από όλα τα στάδια πιασίματος και να μην περιμένουμε να κρατήσει σωστά το μολύβι. Και είναι σημαντικό, γιατί βοηθάει στην εξάσκηση της λεπτής κινητικότητας και της γενικότερης ικανότητας του χεριού να πιάνει. Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να πιέζουμε τα μικρά παιδιά να πιάνουν σωστά το μολύβι και να τα ζορίζουμε να το κρατήσουν όπως θέλουμε εμείς, αλλά να τους δίνουμε το χρόνο που χρειάζονται να προσαρμόζονται στο σωστό τρόπο κρατήματος του μολυβιού. Αν το παιδί μάθει να κρατάει λάθος το μολύβι (επειδή το πιέσαμε να το κάνει νωρίτερα) το πιθανότερο είναι πως μετά δε θα μπορέσει να διορθώσει το λάθος κράτημα του μολυβιού.

Για να μπορέσει ένα παιδί να πιάσει σωστά το μολύβι θα πρέπει να αναπτυχθούν οι μύες του στους ώμους και στα χέρια. Για να επιτευχθεί αυτό προτρέπουμε τα μικρά παιδιά να παίρνουν μέρος σε μια σειρά από δραστηριότητες αδρής κινητικότητας, όπως μπουσούλισμα, σκαρφάλωμα, σπρώξιμο, ώστε οι μύες στους ώμους και τα χέρια να δυναμώσουν , να γίνουν πιο σταθεροί και κατ’ επέκταση το πιάσιμο του μολυβιού να γίνει με πιο σωστό και  ώριμο τρόπο.

Αν πιέσουμε το παιδί να κρατήσει το μολύβι “σωστά” πριν να είναι οργανικά έτοιμο, τότε το πιθανότερο είναι να το δούμε να πιάνει το μολύβι με περίεργους τρόπους, να μην μπορεί να κατευθύνει το μολύβι ή το μαρκαδόρο και έτσι να μην μένει ευχαριστημένο με το αποτέλεσμα που φέρνει. Απόρροια αυτής της δυσάρεστης κατάστασης είναι σταδιακά το παιδί να αποφεύγει να ασχολείται με ανάλογες δραστηριότητες και σε πολλές περιπτώσεις να φτάνει σε σημείο να τις αποστρέφεται.

ΤΑ ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΑ ΣΤΑΔΙΑ:

fine-motor-grasp-development-with-names

1-2 ετων:

Το παιδί πιάνει το αντικείμενο γραφής με τη γροθιά του. Μοιάζει σαν να πιάνει ξίφος και μουτζουρώνει στη σελίδα χρησιμοποιώντας όλο το χέρι (από τον ώμο έως τα δάχτυλα).

1-STADIOfisted-grasp

2-3 ετών:

Το παιδί χρησιμοποιεί όλα του τα δάχτυλα για να πιάσει το εργαλείο γραφής αλλά ο καρπός είναι έτσι γυρισμένος, ώστε η παλάμη να κοιτάει προς τα κάτω. Τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία έχουν αρχίσει να σταθεροποιούν τους ώμους τους, όποτε τώρα η κίνηση έρχεται από τον αγκώνα και κάτω. Σε αυτήν την ηλικία τα παιδιά είναι σε θέση να κάνουν μια ευθεία γραμμή ή μια καμπύλη.

2-STADIOradial cross palmar grasppalmar-grasp

3-4 ετών:

Τα παιδιά κρατούν τώρα το εργαλείο γραφής με 4 δάχτυλα και το κρατούν δημιουργώντας ένα τόξο μεταξύ του αντίχειρα και του δείκτη. Η κίνηση τώρα έρχεται περισσότερο από τον καρπό και την παλάμη, ενώ τα δάχτυλα κινούνται τώρα όλα μαζί. Σε αυτήν την ηλικία τα παιδιά συνήθως μπορούν να ενώνουν τελείες προκειμένου να σχεδιάσουν μια εικόνα, να σχεδιάσουν σε ζιγκ-ζαγκ καθώς και γραμμές που τέμνονται. Προσπαθούν επίσης να ζωγραφίσουν απλά ανθρωπάκια.

3-STADIOfive-finger-grasp

4-6 ετών:

Τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία συνήθως χρησιμοποιούν 3 δάχτυλα για να κρατούν το εργαλείο γραφής και μάλιστα τα τρία αυτά δάχτυλα λειτουργούν ως μια ενότητα. Τα σκίτσα των ανθρώπων γίνονται τώρα με περισσότερες λεπτομέρειες.

Όσο τα δάχτυλα που κρατούν το μολύβι αρχίζουν να κινούνται ανεξάρτητα, ο παράμεσος και το μικρό δάχτυλο αρχίζουν να στρέφονται προς την παλάμη, το άνοιγμα μεταξύ του αντίχειρα και του δείκτη-μέσου μεγαλώνει και το εργαλείο γραφής το κρατάνε πιο κοντά στη μύτη του, έτσι ώστε η γραφή να προέρχεται από τις άκρες των δακτύλων.

4-STADIOstatic tripod grasp

το τελικό στάδιο που είναι και ο απώτερος στόχος:   Dynamic Tripod Grip

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ

  • Σχοινάκι
  • Σπάσιμο των φυσαλίδων από το νάιλον που τυλίγουμε έπιπλα
  • Άδειασμα νερού από κανάτα σε ποτήρι. Όσο πιο δυνατό γίνεται το παιδί τόσο περισσότερο νερό μπορεί να έχει αρχικά η κανάτα.
  • Πιάσιμο διάφορων αντικειμένων με μανταλάκια
  • Στύψιμο σφουγγαριού
  • Κόψιμο με ψαλίδι
  • Να προσπαθεί να πιάσει μικρά αντικείμενα με την πιάστρα για τον πάγο
  • Πλαστελίνη (ιδιαίτερα όταν προσπαθεί αν την μαλακώσει και να την κάνει μια μπάλα)
  • Να περνάει χάντρες σε κορδόνι

ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΚΡΑΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ

Ικανότητα να χρησιμοποιούμε διαφορετικά ποσοστά πίεσης – Ελαφρύ άγγιγμα

Δράσεις για παιδιά:

  • Να προσπαθούν να πιάσουν εύθραυστα αντικείμενα (δημητριακά, ζαχαρωτα κλπ) με τα δάχτυλα ή με τσιμπιδάκι, χωρίς να τα διαλύσουν
  • Να ζωγραφίσουν σε χαρτί κουζίνας (και όχι σε κανονικό χαρτί) χωρίς να το σκίσουν
  • Να φτιάξουν ντόμινο με όσο το δυνατόν περισσότερα κομμάτια χωρίς να τα ρίξουν
  • Να παίξουν με σταγονόμετρο προσπαθώντας να ελέγξουν πόσες σταγόνες ρίχνουν

ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ

Δράσεις για παιδιά:

  • Να παίζουν με σβούρες σε διάφορα μεγέθη και να επιτυγχάνουν την περιστροφή τους
  • Να περιστρέφουν καρύδια ή αμύγδαλα (με το τσόφλι τους)

ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΧΕΡΙΟΥ

Δράσεις για παιδιά:

  • Βάζουμε στο χέρι του παιδιού νομίσματα και ζητάμε να μας τα δώσει πίσω ένα-ένα χρησιμοποιώντας τον αντίχειρα και το δείκτη χωρίς όμως να του πέσουν τα άλλα από την παλάμη.

ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΡΠΟ

Δράσεις για παιδιά:

  • Να τοποθετεί αντικείμενα που βρίσκονται σε κάθετη θέση το ένα πάνω στο άλλο (πχ επιτραπέζια παιχνίδια)
  • Να ζωγραφίζει – γράφει σε χαρτί που βρίσκεται όρθιο απέναντί του (καβαλέτο – πίνακας κλπ)
  • Να χρησιμοποιεί πλάστη για να ισιώσει μια μπάλα πλαστελίνης ή ζυμάρι (εδώ πρέπει να προσέχουμε τα χέρια να είναι ανοιχτά στο ύψος των ώμων και όχι κλειστά).